Iemand al een mening over die Anthology plaat? Ik heb 'm nog niet in huis. Hier in elk geval een review van een fansite:
quote:
Volgens pianist Leif Ove Andesnes zijn kenners en fanatieke liefhebbers het allermoeilijkst te overtuigen. Wij rekenen onszelf tot de groep van fanatieke liefhebbers en moeten de man gelijk geven. Ja, wij verliezen ons wel eens in details, kunnen een ‘verkeerd geëvolueerd gitaarlijntje’ genadeloos met de grond gelijk maken, het grondig oneens zijn met nieuw gekozen artistieke paden, of een eind emmeren wanneer een favoriet nummer uit de setlist geschrapt wordt.
En toch… toch houden we van deze band en keken wij bijgevolg met ongeduld uit naar de release van van Zita Swoon’s eerste carrièreoverzicht. We grabbelden deze dubbel-cd bij onze plaatselijke dealer uit een transportkist en…
Twee schijven en een fotoboekje werden in een prachtige verpakking en tegen een zeer scherpe prijs ons deel.
Terwijl we merken dat het fotoboekje ruikt als een stel pas ingesmeerde marathonbenen gaat de eerste cd in de lader. We zijn klaar voor een marathon door meer dan 15 jaar muziek.
Zita Swoon is geen band die zich in een vakje laat stoppen en dat merk je meteen bij het beluisteren het eerste schijfje waarop de groep zijn klassiekers heeft samengebracht. Er is blues, pop, rock, bluesfolkfunk, en Zita Swoon. Ingetogen nummers als ‘Tv Song’, ‘Giving up the hero’ en ‘Hey you, whatshadoing?’ worden afgewisseld met heupbewerkers ‘Jintro & and the great Luna’, ‘Disco!’ en ‘Thinking about you all the time’.
Het is geen sinecure om uit een back catalogue van ondertussen 10 (semi-)studio albums een selectie te maken die op 1 cd past én daarmee al die verdomde fanatici tevreden te stellen, maar we kunnen enkel bevestigen dat de moedige mens die deze uitgave samenstelde de gulden middenweg gevonden heeft en quasi alle gezichten van de band aan bod laat komen.
Quasi, ja, geen enkel nummer uit ‘Plage tattoo/Circumstances’ haalde de eindmeet. We beseffen wel dat deze nummers moeilijk in te passen zijn, en dit het soort album is waar een ‘voor de liefhebbers’ nooit ver uit de buurt is… maar zoals je na verloop van tijd net van de vreemde gewoontes van je vriend of vriendin gaat houden, zo houden wij liefhebbers ook van de vreemde kantjes van Zita Swoon.
Speciaal voor de veeleisende liefhebbers, werd deze uitgave voorzien van een 2de cd met daarop niet eerder uitgegeven materiaal. Waar die gulden middenweg van hierboven met stenen uit de yellow brick road gebouwd was vind je op deze cd de kasseien die ooit als oprit naar die weg dienden of ongebruikt naast de weg bleven liggen: dit is demo-land, en het is er fantastisch.
Je hoort de band in bluesy premature versie toen ze nog ‘Kamil and the Beatband’ of ‘A Beatband’ heetten. Je zal bij ‘Two horses blues’ aan dEUS’s ‘Suds and Soda’ denken. Je zal je afvragen waarom ‘Big black tv cat’ en ‘A Jugboy = Lonely’ een nieuwe naam kregen (tip voor interviewers!). Je zal Tom Barman horen, en je komt ook eindelijk te weten hoe ‘A song about a girls’ had geklonken met Mauro en Guy Van Nueten erbij.
Kortom: dit is een goudmijn, een goudmijn mét dessert want helemaal achteraan vind je nog 2 nieuwe nummers: ‘Lonely Place’, dat je al kon horen tijdens Dancing with the sound hobbyist-optredens, en het nog recentere ‘Wake up for the trees’, een song die er eigenlijk om vraagt om in het publiek gespeeld te worden, busker style, zoals het ooit begon.
Heel even is het verhaal af. De volgende 2 jaar gaat Zita Swoon herbronnen. In het voorjaar wordt nog wel een 2de Sound Hobbyist-theatertour met rosas afgewerkt, maar daarna worden nieuwe paden gezocht, stenen gelegd, en pap gegeten (om sterk te zijn, voor kenners en fanatieke liefhebbers).
Marc
rabbitfield.com
Bron: 
rabbitfield.com[ Bericht 1% gewijzigd door BUG80 op 08-12-2009 10:00:25 ]