Mn pa is naar t ziekenhuis gegaan nu net...(2)

Heel veel sterkte CoolGuy en ik duim ook mee dat de behandeling aanslaat

sterkte!

Ik weet wat je doormaakt, ik ben zelf jarenlang al bezig met onderzoek naar dit soort dingen, mijn vriendin ontwikkeld kankerbestrijdende middelen, en regelmatig komen dit soort verhalen dus ook voorbij.

Geloof maar dat dit een van de moeilijkste vormen van arts zijn is. Zij moeten werken met mensen waarbij een kleine hoop is, en vaak moeten ze mensen teleurstellen. De keren dat je iemand echter positief nieuws kan brengen, wegen daar wel weer tegenop.

Ik wens je ontzettend veel sterkte met je paps. Je hebt 1 voordeel, de kankerbestrijdende artsen in Rotterdam (waar ik er ontzettend veel van ken) zijn zeer vriendelijke, geduldige en intelligente mensen, waar je ook gerust naar toe kan gaan als je verdriet hebt, een schouder nodig hebt, of vragen hebt.

Sterkte ermee coolguy!

Veel sterkte...!

Veel sterkte, lijkt me alweer een emotionele rollercoaster.

heej lieverd . dit is een klein tvpeetje, ik had alleen nog maar deel 1 in mijn lijst staan. we gaan ons wel redden komende tijd , zeker met allemaal die lieve reacties hier . dank jullie wel.

voor CoolGuy en zijn hele familie!
Heel veel sterkte allemaal, ik leef met jullie mee en duim voor jullie.

Sterkte man...

come on! sterkte... meer kan ik niet zeggen

damn.. sterkte ermee

Heel veel sterkte voor je vader, maar ook speciaal voor jou en je familie.. ik kan er niet veel over zeggen, omdat ik het zelf nooit meegemaakt heb. Toch wil ik zeggen dat ik aan jullie denk.

Damn, Sterkte ermee kerel...

Klinkt wel heel erg allemaal ja sterke man. ik ben me moeder pas verloren dus weet hoe kut je je voelt.

Gast. Sterkte.

quote:

Op woensdag 23 augustus 2006 22:02 schreef LvA het volgende:
heej lieverd . dit is een klein tvpeetje, ik had alleen nog maar deel 1 in mijn lijst staan. we gaan ons wel redden komende tijd , zeker met allemaal die lieve reacties hier . dank jullie wel.

Hai Heel leuk dat je reageert, maar laten we niet met elkaar gaan praten via Fok! Dat hebben in een grijs verleden nog eens 2 mensen gedaan, en ik ergerde me kapot op die topics

Dus. Bel maar. Ofzo. anders krijg je weer van die reacties van omg!!111;D;D!1einsoneonelollersoap!1;D;D



(mja wat onzin tussendoor moet even kunnen hoor)

On-topic: Het is nu 09:15. Mijn pa moest om 09u daar zijn. Hij zal nu w.s. uitleg krijgen, en dan moet mijn moeder gaan. Zij mag er dan niet meer bij. Zij blijft dus in een hotel in R'dam, maar mijn tante is nu onderweg naar R'dam om haar vandaag gezelschap te houden. Hij kan bellen, dus ik denk dat ik vanavond ofzo wel gebeld wordt, hoop ik.

Sterkte CoolGuy, ik herrinner me je openingstopic nog als de beste.
Ik hoop dat de behandeling aanslaat en je vader er goed op reageert. Het zal moeilijk zijn om die twee weken die twee meter er vandaan te blijven. Voor jullie, maar ook voor je vader. Echter ik weet zeker dat het jullie gaat lukken. Echt, heel veel sterkte!

Pedro

de tering heel veel sterkte man! heb zelf een tumor gehad, maar dat is gelukkig met "normale" bestraling weggegaan en een operatie... weet dus helaas wel wat jullie meemaken... heel veel sterkte en probeer zo positief mogelijk te blijven, want dat is nog altijd een van de beste medicijnen om je lichaam aan het knokken te houden!

quote:

Gisteren toen ik thuis kwam had ik het daar even zo over met mn pa, die lag op de bank. M'n ma was aan de telefoon want ja, de familie moest natuurlijk gebeld worden. Toen ze ophing zei "Weer niet gekookt he jongen..." en barstte toen in tranen uit. Mijn hart brak. Ik ben blijkbaar op zulke momenten heel goed in staat om mijn moeder te troosten zonder zelf direct emotioneel te worden, maar toen ik de deur uitliep om te gaan trainen had ik het wel moeilijk.

keep it up

en heel veel sterkte en many beter days

coolguy, even laten weten dat ik nog steeds met je meelees en meeleef!
jeetje joh, wat een toestand.
bij zo'n verhaal zit ik algauw in gedachten naar 15 jaar terug.
toen zat ik in dezelfde situatie als jij nu.
ik vind trouwens dat je je naam eer aan doet. je bent een goede steun voor je moeder en ook voor je vader.
veel sterkte jullie allemaal!

Wat een verhaal.. Heel erg veel sterkte ..

Sterkte Coolguy!

Sterkte, dat is alles wat ik kan zeggen.

hoe staat het er voor op dit moment?

quote:

Op maandag 28 augustus 2006 00:28 schreef eRrrrJeee het volgende:
hoe staat het er voor op dit moment?

Wel, vrijdagmiddag was ie weer thuis. Nu moeten de leefregels in acht worden genomen. Zijn reststraling is opgenomen met een geigerteller die voor zijn buik werd gehouden. De straling bedroeg 20,5. Dit is herberekend naar 18, wat betekent dat de leefregels 13 dagen in acht genomnen moeten worden.

Concreet betekent dat dat mijn ouders 13 dagen niet naast elkaar mogen slapen. De minimale afstand is 1 meter, maar beter is 2 meter. Verder de regels die ik eerder al genoemd had. Geen fysiek contact etc.

Ik heb do. en vrij. toen hij daar was behoorlijk veel aan de telefoon gehad. Hij klonk..opgewekt. Nu kan hij goed doen voorkomen alsof hij zich goed voelt, omwille van mij, maar ik had het idee dat het niet gespeeld was. De behandeling is gewijzigd. Waar hij eerst alleen bestraald zou worden komt daar nu een lichte chemokuur bij in tabletvorm.

Het doel daarvan is de effectiviteit van de straling proberen te vergroten. De straling alleen heeft een positief effect op 47% van de patienten, in die zin dat de tumor kleiner wordt. De chemo zou dat percentage moeten verhogen. We weten echter niet of de behandeling aanslaat. Op vrijdagmorgen is er wel een scan gemaakt van de patienten (ze zitten er met 8) en aan de hand van die scan kon de arts wel zien dat de tumor hevig 'gehapt' had van de radioactieve stof.

Nu neem ik aan dat dat goed is, immers, dat was de bedoeling, alleen dat ie zo'n hoge reststraling heeft ben ik niet zo blij mee. Natuurlijk, dat is dan het directe resultaat daarvan, maar gezond is het niet. Daar staat dan wel weer tegenover dat kanker hebben ook niet zo super is voor je gezondheid dus ja

Vrijdagmorgen aan de telefoon heb ik hem gevraagd hoe het ging, en ook hoe het ging met de pijn in zijn buik. De gehele afgelopen week heeft hij pijn gehad aan zijn lever, omdat die opgezet was. Op vrijdag 1,5u na de behandeling had ik hem aan de telefoon en vroeg hem hoe het met de pijn ging waarop hij er eigenlijk achter kwam dat de pijn weg was. Vrijdagavond thuis heb ik het hem nogmaals gevraagd waarop hij als een soort van acrobaat debiele bewegingen maakte met zijn middel, om er achter te komen dat het geen pijn meer deed. Dat is dus goed.

Aan de andere kant, eten doet hij heel slecht. Broodjes en zo eet hij wel, maar warm eten niet. Hij eet wel wat, maar heel minimaal. Dingen als Botervlaai dan weer wel Nu waren er daar 2 patienten die datzelfde hadden, geen honger. Zij hadden allebei al 2 behandelingen gehad, en ze hadden weer honger als 'vanouds'. Dat is dan hopen dat dat bij mijn vader ook zo gaat.

Hij heeft verteld hoe dat daar in zijn werk gaat. De afdeling is afgesloten. Er is geen verplegend personeel wanneer de behandeling gestart is. Eten wordt door sluizen 'gebracht'. Op donderdagmorgen wordt de radioactieve stof binnengebracht in een loden koker door personeel met beschermende pakken aan. De koker wordt geopend, en de cilinder die vol staat met waarschuwingen en het bekende radioactive logo, wordt met een tang uit de koker gehaald.

Vervolgens wordt hij in een andere koker geplaatst, en daar komt het infuus aan. Hij krijgt dan eerst een middel tegen de misselijkheid. Vervolgens krijgt hij een middel dat het transport van de stof door de nieren versneld, en dan komt die r.a.s. (radioactieve stof). Dat spul zelf duurt een half uur, maar de totale tijd dat hij aan het infuus hangt is 4 uur. Als dat voorbij is wordt het infuus verwijderd, en moet hij daar dus blijven tot vrijdagmiddag.

Hij heeft nog geen last van bijwerkingen. Hij is niet misselijk geweest, ja op zaterdag, maar vermoedelijk komt dat door de chemo, niet door de bestraling op zich. Wat met deze methode gedaan wordt is dat de 'van binnen uit' bestraald wordt. De r.a.s. hecht zich aan een of ander stofje. Dat stofje bindt zich weer aan de receptoren die op de tumor zitten (die moeten er dus zijn, anders heeft de behandeling geen zin).

Zo. Vrij lange update.

Kerel, echt ontzettend veel sterkte toegewenst aan je pa en aan jullie. Het klinkt idd als een loodzware behandeling, maar het is goed om te horen dat je vader zo sterk en positief blijft.

Succes en sterkte man!

Mên, dat is geen kattepis .

Heel veel sterkte gewenst!!

Duidelijke uitleg Coolguy,

Heel veel sterkte gewenst.

Sterkte, Coolguy. Ik kan me de acrobaat debiele beweging goed inbeelden

Klinkt allemaal heel futuristisch als je het zo leest. En idd, die straling in je lijf kan natuurlijk niet gezond zijn, maar kanker is nog veel ongezonder.
En wat goed dat je vader zo optimistisch en vrolijk blijft. Volgens mij betekent zo'n instelling heel veel voor je genezing.

Waar radioactieve stof al niet nuttig voor kan zijn.
Ik hoop dat de behandeling goed aanslaat.
Ik wens jouw en jullie famillie en vrienden heel veel sterkte toe !

quote:

Op maandag 28 augustus 2006 11:17 schreef Smittend het volgende:
Waar radioactieve stof al niet nuttig voor kan zijn.
Ik hoop dat de behandeling goed aanslaat.
Ik wens jouw en jullie famillie en vrienden heel veel sterkte toe !

Het spul komt rechtstreeks van kerncentrale Borssele Ik heb begrepen dat deze behandeling alleen in A'dam, R'dam en Perth (Australie) wordt gegeven, waarbij ze hiermee in R'dam het verst zijn.

goed om te horen man!

weet nog van mijn eigen behandelingen dat ik toen ook opgewekter was, was wel ziek, maar goed, voelde gewoon goed om geholpen te worden! het is lullig voor je ouders dat ze niet naast elkaar kunnen slapen, maar als dit er voor zorgt dat de tijd die ze daarna nog naast elkaar kunnen slapen langer maakt is het een klein offer

hoop dat de stijgende lijn blijft bestaan en ik zou je vader gewoon overvoeden met boterkoek

Het is hem gegund

Veel sterkte met je pa de komende tijd Coolguy..

quote:

Op maandag 28 augustus 2006 11:20 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Het spul komt rechtstreeks van kerncentrale Borssele Ik heb begrepen dat deze behandeling alleen in A'dam, R'dam en Perth (Australie) wordt gegeven, waarbij ze hiermee in R'dam het verst zijn.

over een jaar is je pa op tv bij een medisch programma om uitleg te geven hoe een nieuwe techniek zijn leven redde

veel sterkte jullie allemaal

Sterkte!

quote:

Op maandag 28 augustus 2006 12:51 schreef A_L_N_F het volgende:

[..]

over een jaar is je pa op tv bij een medisch programma om uitleg te geven hoe een nieuwe techniek zijn leven redde

veel sterkte jullie allemaal

Hmm nee, dat gaat helaas niet gebeuren... Ze hebben aangegeven dat dit puur een levensrekkend iets is, ze kunnen hem niet meer redden..

quote:

Op maandag 28 augustus 2006 14:18 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Hmm nee, dat gaat helaas niet gebeuren... Ze hebben aangegeven dat dit puur een levensrekkend iets is, ze kunnen hem niet meer redden..

hoop doet leven, geef de moed niet op, jong..

He GoolGuy,

Ook van mijn kant, bijzonder veel sterkte toegewenst de komende tijd!

Sterkte..

Hi CoolGuy,

Ik volg het topic ook al een tijdje...Hoe is het inmiddels?

quote:

Op zaterdag 23 september 2006 09:57 schreef xxgirlxx het volgende:
Hi CoolGuy,

Ik volg het topic ook al een tijdje...Hoe is het inmiddels?

Er is nog geen verandering. We mogen inmiddels weer bij elkaar in de buurt komen etc, en mijn pa voelt zich nog steeds goed eigenlijk. Verder geen echte update te vermelden

quote:

Op zaterdag 23 september 2006 18:21 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Er is nog geen verandering. We mogen inmiddels weer bij elkaar in de buurt komen etc, en mijn pa voelt zich nog steeds goed eigenlijk. Verder geen echte update te vermelden

Geen nieuws is goed nieuws... volhouden zo!

quote:

Op maandag 28 augustus 2006 14:47 schreef KlappernootatWork het volgende:

[..]

hoop doet leven, geef de moed niet op, jong..

Inderdaad, houd hoop! Heel veel sterkte!

Coolguy,

Ik heb in dit topic nog niet op je gereageerd. Wel eerder in een ander topic.
Kanker bij jezelf/geliefden; hoe ga je er mee om?

We zaten zo'n beetje in dezelfde situatie. Ik liep alleen wat voor op je, in de tijd gezien.
Mijn vader is vorige week maandag overleden. Afgelopen zaterdag hebben we hem begraven. Het was beter zo. Hij heeft het lang volgehouden, maar vooral zijn laatste week heeft hij het erg zwaar gehad.

Wat ik je nog kan adviseren: geniet nog zoveel mogelijk van jullie tijd samen. Er komt straks een moment waarop alles in een stroomversnelling terecht komt. En dan gaat het snel. Als je nog dingen wilt doen of zeggen, doe het dan nu. Fixeer je niet alleen op de behandelingen, maar vooral op elkaar. Praat ook niet alleen over die behandelingen, maar over zoveel mogelijk andere zaken die ook van belang zijn. Zorg dat je weet wat zijn wensen zijn met betrekking tot zijn uitvaart bijvoorbeeld. Erg moeilijk allemaal, maar ik was afgelopen zaterdag erg blij dat ik zeker wist dat de hele dag precies zo verlopen is als mijn vader gewild zou hebben, simpelweg omdat hij zijn wensen kenbaar gemaakt had aan ons. En zorg dat je weet wat hij in de toekomst nog van je verwacht. Of je nog bepaalde dingen moet doen voor hem, of namens hem. Maak afspraken, doe beloftes, indien nodig. En tussen al die belangrijke dingen door, ook gewoon genieten van elkaar.

Zet 'm op!

De tering wat een enorm lastig drama is dit , sterkte kerel.

quote:

Op maandag 25 september 2006 10:19 schreef Hihat het volgende:
Coolguy,

Ik heb in dit topic nog niet op je gereageerd. Wel eerder in een ander topic.
Kanker bij jezelf/geliefden; hoe ga je er mee om?

We zaten zo'n beetje in dezelfde situatie. Ik liep alleen wat voor op je, in de tijd gezien.
Mijn vader is vorige week maandag overleden. Afgelopen zaterdag hebben we hem begraven. Het was beter zo. Hij heeft het lang volgehouden, maar vooral zijn laatste week heeft hij het erg zwaar gehad.

Wat ik je nog kan adviseren: geniet nog zoveel mogelijk van jullie tijd samen. Er komt straks een moment waarop alles in een stroomversnelling terecht komt. En dan gaat het snel. Als je nog dingen wilt doen of zeggen, doe het dan nu. Fixeer je niet alleen op de behandelingen, maar vooral op elkaar. Praat ook niet alleen over die behandelingen, maar over zoveel mogelijk andere zaken die ook van belang zijn. Zorg dat je weet wat zijn wensen zijn met betrekking tot zijn uitvaart bijvoorbeeld. Erg moeilijk allemaal, maar ik was afgelopen zaterdag erg blij dat ik zeker wist dat de hele dag precies zo verlopen is als mijn vader gewild zou hebben, simpelweg omdat hij zijn wensen kenbaar gemaakt had aan ons. En zorg dat je weet wat hij in de toekomst nog van je verwacht. Of je nog bepaalde dingen moet doen voor hem, of namens hem. Maak afspraken, doe beloftes, indien nodig. En tussen al die belangrijke dingen door, ook gewoon genieten van elkaar.

Zet 'm op!

Hihat,

Heel erg spijtig om te horen dat je vader is overleden. Gecondoleerd. Natuurlijk, je weet dat dat moment komt, maar toch...Tja wat je zegt, dat doen we al wel een beetje eigenlijk. Hij ligt niet op zijn sterfbed, want hij loopt gewoon rond, en er is eigenlijk niets te merken, maar het is er wel natuurlijk.

Afgelopen zaterdag begraven? Dat is ook zoiets geks aan de dood he...iemand gaat dood, maar de wereld draait door. Neem nou afgelopen zaterdag. Ik ben een decoder gaan halen voor digitale tv, wat kabeltjes gekocht, ondertussen denkend "wat is het toch lekker weer" terwijl op datzelfde moment jij aan het graf van je vader stond. Je zou je bijna schuldig gaan voelen

Tja, als ik denk aan 'het einde' dan weet ik niet hoe ik moet beschrijven wat ik zie...een groot zwart gat eigenlijk. Het gevoel dat je totaal alleen bent op de wereld, en ik heb ook heel erg het gevoel dat ik de eerste weken niet aanspreekbaar ben, dat ik gewoon apatisch ben, maar ik weet dus niet of dat reëel is. Ik zie mij bijvoorbeeld niet een week nadat hij is overleden een dergelijke post als jij plaatsen hierboven die van zoveel samenhang getuigd. Ik zie gewoon niet dat ik in de eerste weken daarna hoe dan ook in staat ben tot wat dan ook.

[edit]
Ik zie nu net dat je uit '71 bent. Dan ben je een stuk ouder dan ik. Ik ben 25 maar woon nog niet op mezelf. Ik heb het tot nu toe niet kunnen betalen (in ieder geval niet met het stukje luxe dat ik me wil kunnen permiteren ) Nu kan ik dat wel, en nu begint het ook wel te kriebelen. In ieder geval, waar ik heen wil, is dat mijn pa en ik altijd bij elkaar in de buurt zijn, en dat als je thuis woont een andere relatie hebt dan dat je op jezelf woont....hechter of zo.

Ik weet eigenlijk niet of dat het juiste woord is, immers, je kunt ook een hele hechte band hebben als je niet thuis woont, maar ik het is toch wel anders als je nog thuis woont. Tja, en met mijn pa kan ik in de meeste gevallen wel goed praten, met mijn moeder minder. Op het moment dat zij het ergens niet mee eens is loopt het fout. Schat van een mens, maar wij botsen nogal eens Toch zou ik het nu denk ik niet over mijn hart verkrijgen om te verhuizen. We weten niet hoe het met mijn pa zal gaan, en mijn moeder heeft het met de hele situatie heel heel heel erg moeilijk. Als ik nu zou verhuizen zou zij dat denk ik zien als "nu ben ik straks helemaal alleen", en dat kan ik haar niet aandoen.

Natuurlijk, uiteindelijk zal ik dan daarna toch verhuizen een keer, en dan zit ze ook met die situatie maar toch...tja...mja, heb maar even opgeschreven wat er nog in me op kwam.

[ Bericht 21% gewijzigd door CoolGuy op 25-09-2006 10:41:43 ]

Heel veel sterkte Coolguy!

moeilijk is dat allemaal he? ik ken dat: de boosheid dat de wereld gewoon doorgaat, terwijl voor jou de wereld stilstaat. het willen schreeuwen dat het niet eerlijk is dat ze bij albert heijn de vlaggen buiten hangen, terwijl jij ze wel van de muur wil scheuren.
het is allemaal zo onwerkelijk.

en over het feit dat je niet weet hoe en wat over het " einde ".
het klinkt gek, maar je groeit er naar toe. (dat heb ik bij mezelf wel gemerkt)

moeilijk is dat, die situatie tussen jou en je moeder. heb ik ook helaas. mijn moeder en ik hebben elkaar nooit zo begrepen. ik hoop voor jou dat het uiteindelijk beter uitpakt dan het hier gedaan heeft.
ik heb uiteindelijk besloten het contact zo minimaal mogelijk te houden.

maar in ieder geval veel sterkte en wijsheid toegewenst

quote:

Op maandag 25 september 2006 10:55 schreef lady-wrb het volgende:
moeilijk is dat allemaal he? ik ken dat: de boosheid dat de wereld gewoon doorgaat, terwijl voor jou de wereld stilstaat. het willen schreeuwen dat het niet eerlijk is dat ze bij albert heijn de vlaggen buiten hangen, terwijl jij ze wel van de muur wil scheuren.
het is allemaal zo onwerkelijk.

en over het feit dat je niet weet hoe en wat over het " einde ".
het klinkt gek, maar je groeit er naar toe. (dat heb ik bij mezelf wel gemerkt)

moeilijk is dat, die situatie tussen jou en je moeder. heb ik ook helaas. mijn moeder en ik hebben elkaar nooit zo begrepen. ik hoop voor jou dat het uiteindelijk beter uitpakt dan het hier gedaan heeft.
ik heb uiteindelijk besloten het contact zo minimaal mogelijk te houden.

maar in ieder geval veel sterkte en wijsheid toegewenst

Oke, ik merk dat ik toch even iets recht moet zetten Ik heb geen 'slechte' relatie met mijn moeder. Helemaal niet zelfs. Maar mijn moeder zit wel zo in elkaar dat werkelijk overal over kan zeiken als ze geen goede zin heeft. Een voorbeeld, ik had vorige week een nieuw toetsenbord gekocht van 15 euro. Komt ze boven, ziet ze dat toetsenbord, en dan begint ze daar over te zeuren. Ik had zo iets van "get real, tis 15 euro, maak je om iets anders druk".

Goed, zaterdagmiddag digitale tv 'aangelegd'. Nu wil ik dat pakketje van 9 euro p.m. erbij, en toen begon ze te zeiken van "belachelijk, er zijn nu al meer zenders dan waar je naar kunt kijken, je bent bijna 3 dagen in de week niet huis (hotel voor werk), de rest van de week ben je savonds 2 uur trainen en daarna zit je achter de pc, en je wil nu ineens 150 tv kanalen hebben?".

Nu heeft ze op zich een puntje natuurlijk, maar punt is meer dat we het hebben over 9 fucking euro, en dat ze daar niet constant over bezig hoeft te blijven. Het is toch zeker mijn geld zeg, en DAT zijn nou exact het soort dingen waar je met haar niet over kunt praten. Met mijn pa dus weer wel, mijn moeder stoort zich aan dat soort dingen enorm, en als ze zich ergens aan stoort gaat ze heel hard praten, doet ze haar zegje en daarna 'wil ze er niets meer over horen'. Dan loopt ze dus weg, maar komt dan wel nog een paar x voorbij en roept dan heel kwaad dat ik eoa iets moet doen, of iets moet opruimen of wat dan ook, gewoon om nog even te kunnen laten merken dat ze kwaad is.

Eigenlijk is dat gewoon een beetje sneu, maar goed, dat is mijn moeder. Nu lijkt het natuurlijk alsof ze een verschikkelijk mens is, maar het tegendeel is waar. Ze doet alles voor me, echt alles, maar wij zien dingen gewoon...anders.