Mn pa is naar t ziekenhuis gegaan nu net...(2)

Heel veel sterkte CoolGuy en ik duim ook mee dat de behandeling aanslaat

sterkte!

Ik weet wat je doormaakt, ik ben zelf jarenlang al bezig met onderzoek naar dit soort dingen, mijn vriendin ontwikkeld kankerbestrijdende middelen, en regelmatig komen dit soort verhalen dus ook voorbij.

Geloof maar dat dit een van de moeilijkste vormen van arts zijn is. Zij moeten werken met mensen waarbij een kleine hoop is, en vaak moeten ze mensen teleurstellen. De keren dat je iemand echter positief nieuws kan brengen, wegen daar wel weer tegenop.

Ik wens je ontzettend veel sterkte met je paps. Je hebt 1 voordeel, de kankerbestrijdende artsen in Rotterdam (waar ik er ontzettend veel van ken) zijn zeer vriendelijke, geduldige en intelligente mensen, waar je ook gerust naar toe kan gaan als je verdriet hebt, een schouder nodig hebt, of vragen hebt.

Sterkte ermee coolguy!

Veel sterkte...!

Veel sterkte, lijkt me alweer een emotionele rollercoaster.

heej lieverd . dit is een klein tvpeetje, ik had alleen nog maar deel 1 in mijn lijst staan. we gaan ons wel redden komende tijd , zeker met allemaal die lieve reacties hier . dank jullie wel.

voor CoolGuy en zijn hele familie!
Heel veel sterkte allemaal, ik leef met jullie mee en duim voor jullie.

Sterkte man...

come on! sterkte... meer kan ik niet zeggen

damn.. sterkte ermee

Heel veel sterkte voor je vader, maar ook speciaal voor jou en je familie.. ik kan er niet veel over zeggen, omdat ik het zelf nooit meegemaakt heb. Toch wil ik zeggen dat ik aan jullie denk.

Damn, Sterkte ermee kerel...

Klinkt wel heel erg allemaal ja sterke man. ik ben me moeder pas verloren dus weet hoe kut je je voelt.

Gast. Sterkte.

quote:

Op woensdag 23 augustus 2006 22:02 schreef LvA het volgende:
heej lieverd . dit is een klein tvpeetje, ik had alleen nog maar deel 1 in mijn lijst staan. we gaan ons wel redden komende tijd , zeker met allemaal die lieve reacties hier . dank jullie wel.

Hai Heel leuk dat je reageert, maar laten we niet met elkaar gaan praten via Fok! Dat hebben in een grijs verleden nog eens 2 mensen gedaan, en ik ergerde me kapot op die topics

Dus. Bel maar. Ofzo. anders krijg je weer van die reacties van omg!!111;D;D!1einsoneonelollersoap!1;D;D



(mja wat onzin tussendoor moet even kunnen hoor)

On-topic: Het is nu 09:15. Mijn pa moest om 09u daar zijn. Hij zal nu w.s. uitleg krijgen, en dan moet mijn moeder gaan. Zij mag er dan niet meer bij. Zij blijft dus in een hotel in R'dam, maar mijn tante is nu onderweg naar R'dam om haar vandaag gezelschap te houden. Hij kan bellen, dus ik denk dat ik vanavond ofzo wel gebeld wordt, hoop ik.

Sterkte CoolGuy, ik herrinner me je openingstopic nog als de beste.
Ik hoop dat de behandeling aanslaat en je vader er goed op reageert. Het zal moeilijk zijn om die twee weken die twee meter er vandaan te blijven. Voor jullie, maar ook voor je vader. Echter ik weet zeker dat het jullie gaat lukken. Echt, heel veel sterkte!

Pedro

de tering heel veel sterkte man! heb zelf een tumor gehad, maar dat is gelukkig met "normale" bestraling weggegaan en een operatie... weet dus helaas wel wat jullie meemaken... heel veel sterkte en probeer zo positief mogelijk te blijven, want dat is nog altijd een van de beste medicijnen om je lichaam aan het knokken te houden!

quote:

Gisteren toen ik thuis kwam had ik het daar even zo over met mn pa, die lag op de bank. M'n ma was aan de telefoon want ja, de familie moest natuurlijk gebeld worden. Toen ze ophing zei "Weer niet gekookt he jongen..." en barstte toen in tranen uit. Mijn hart brak. Ik ben blijkbaar op zulke momenten heel goed in staat om mijn moeder te troosten zonder zelf direct emotioneel te worden, maar toen ik de deur uitliep om te gaan trainen had ik het wel moeilijk.

keep it up

en heel veel sterkte en many beter days

coolguy, even laten weten dat ik nog steeds met je meelees en meeleef!
jeetje joh, wat een toestand.
bij zo'n verhaal zit ik algauw in gedachten naar 15 jaar terug.
toen zat ik in dezelfde situatie als jij nu.
ik vind trouwens dat je je naam eer aan doet. je bent een goede steun voor je moeder en ook voor je vader.
veel sterkte jullie allemaal!

Wat een verhaal.. Heel erg veel sterkte ..

Sterkte Coolguy!

Sterkte, dat is alles wat ik kan zeggen.

hoe staat het er voor op dit moment?

quote:

Op maandag 28 augustus 2006 00:28 schreef eRrrrJeee het volgende:
hoe staat het er voor op dit moment?

Wel, vrijdagmiddag was ie weer thuis. Nu moeten de leefregels in acht worden genomen. Zijn reststraling is opgenomen met een geigerteller die voor zijn buik werd gehouden. De straling bedroeg 20,5. Dit is herberekend naar 18, wat betekent dat de leefregels 13 dagen in acht genomnen moeten worden.

Concreet betekent dat dat mijn ouders 13 dagen niet naast elkaar mogen slapen. De minimale afstand is 1 meter, maar beter is 2 meter. Verder de regels die ik eerder al genoemd had. Geen fysiek contact etc.

Ik heb do. en vrij. toen hij daar was behoorlijk veel aan de telefoon gehad. Hij klonk..opgewekt. Nu kan hij goed doen voorkomen alsof hij zich goed voelt, omwille van mij, maar ik had het idee dat het niet gespeeld was. De behandeling is gewijzigd. Waar hij eerst alleen bestraald zou worden komt daar nu een lichte chemokuur bij in tabletvorm.

Het doel daarvan is de effectiviteit van de straling proberen te vergroten. De straling alleen heeft een positief effect op 47% van de patienten, in die zin dat de tumor kleiner wordt. De chemo zou dat percentage moeten verhogen. We weten echter niet of de behandeling aanslaat. Op vrijdagmorgen is er wel een scan gemaakt van de patienten (ze zitten er met 8) en aan de hand van die scan kon de arts wel zien dat de tumor hevig 'gehapt' had van de radioactieve stof.

Nu neem ik aan dat dat goed is, immers, dat was de bedoeling, alleen dat ie zo'n hoge reststraling heeft ben ik niet zo blij mee. Natuurlijk, dat is dan het directe resultaat daarvan, maar gezond is het niet. Daar staat dan wel weer tegenover dat kanker hebben ook niet zo super is voor je gezondheid dus ja

Vrijdagmorgen aan de telefoon heb ik hem gevraagd hoe het ging, en ook hoe het ging met de pijn in zijn buik. De gehele afgelopen week heeft hij pijn gehad aan zijn lever, omdat die opgezet was. Op vrijdag 1,5u na de behandeling had ik hem aan de telefoon en vroeg hem hoe het met de pijn ging waarop hij er eigenlijk achter kwam dat de pijn weg was. Vrijdagavond thuis heb ik het hem nogmaals gevraagd waarop hij als een soort van acrobaat debiele bewegingen maakte met zijn middel, om er achter te komen dat het geen pijn meer deed. Dat is dus goed.

Aan de andere kant, eten doet hij heel slecht. Broodjes en zo eet hij wel, maar warm eten niet. Hij eet wel wat, maar heel minimaal. Dingen als Botervlaai dan weer wel Nu waren er daar 2 patienten die datzelfde hadden, geen honger. Zij hadden allebei al 2 behandelingen gehad, en ze hadden weer honger als 'vanouds'. Dat is dan hopen dat dat bij mijn vader ook zo gaat.

Hij heeft verteld hoe dat daar in zijn werk gaat. De afdeling is afgesloten. Er is geen verplegend personeel wanneer de behandeling gestart is. Eten wordt door sluizen 'gebracht'. Op donderdagmorgen wordt de radioactieve stof binnengebracht in een loden koker door personeel met beschermende pakken aan. De koker wordt geopend, en de cilinder die vol staat met waarschuwingen en het bekende radioactive logo, wordt met een tang uit de koker gehaald.

Vervolgens wordt hij in een andere koker geplaatst, en daar komt het infuus aan. Hij krijgt dan eerst een middel tegen de misselijkheid. Vervolgens krijgt hij een middel dat het transport van de stof door de nieren versneld, en dan komt die r.a.s. (radioactieve stof). Dat spul zelf duurt een half uur, maar de totale tijd dat hij aan het infuus hangt is 4 uur. Als dat voorbij is wordt het infuus verwijderd, en moet hij daar dus blijven tot vrijdagmiddag.

Hij heeft nog geen last van bijwerkingen. Hij is niet misselijk geweest, ja op zaterdag, maar vermoedelijk komt dat door de chemo, niet door de bestraling op zich. Wat met deze methode gedaan wordt is dat de 'van binnen uit' bestraald wordt. De r.a.s. hecht zich aan een of ander stofje. Dat stofje bindt zich weer aan de receptoren die op de tumor zitten (die moeten er dus zijn, anders heeft de behandeling geen zin).

Zo. Vrij lange update.