quote:
Op maandag 3 juli 2006 11:37 schreef Circle het volgende:[..]
Thnx CoolGuy. Maak je geen zorgen, ik heb het topic reeds meerdere keren helemaal doorgelezen en ben enorm geboeid door je verhaal. Los van de discussies over wat er nu precies gebeurd is tijdens je autorit, ben ik zelf juist benieuwd naar het volgende:
A - Je maakt iets onverklaarbaars mee tijdens je rit
B - Je stelt niet in geesten te geloven:
[..]
C - Iemand stelt voor om terug te gaan naar die locatie maar je hebt daar twijfels over omdat:
[..]
en
[..]
D - Iets heeft je dus ergens bang voor gemaakt.
Mijn vraag : definieer je angst eens. Waarom ben je bang en wat zou er volgens jou aan de hand kunnen zijn dat maakt dat je die plek bij voorkeur mijdt (in ieder geval in het donker).
Hoi Circle. Oke. Eens even kijken of ik antwoord kan geven op je vraag.
A. Dat mag je wel stellen inderdaad
![]()
B. Dat klopt helemaal.
C & D kloppen ook.
Ik snap wat je wil zeggen. Waar jij heen wil is volgens mij: als jij niet gelooft in geesten etc, waarom zou je dan bang zijn om naar een dergelijke plek te gaan. Goeie vraag. Rationeel gezien, weet ik dat ze niet bestaan. Als ik een film kijk bv, kan ik dat op 2 manieren doen. Heel erg nuchter, en dan kan ik dus makkelijk bij een (goede) horrorfilm toch zitten van "ja hallo, dat kan ECHT niet hoor". Maar ik kan diezelfde film ook kijken, en helemaal mee gaan in het verhaal. In dat geval 'geloof' ik ook echt wat er gebeurd, terwijl ik, als ik op dat moment weer rationeel zou gaan denken, ik de film net zo goed af kan zetten omdat de sfeer dan weg is.
Ik mijd die plek om meerdere redenen. Er is 0 verlichting. Als er een plek is om overvallen te worden bv, dan is dat de plek. Geen verlichting, veel bomen, heel weinig huizen (welgeteld 1 huis, 1 boerderij, en een klooster). Als ik daar stil kom te staan, met pech bv. dan kan ik niet de auto laten staan en naar huis lopen (Ik ben dan wel dichtbij huis) omdat ik een handicap heb, en die afstand voor mij te groot is om te lopen.
De sfeer die daar hangt in het donker benauwd me. Hier komt de irrationele angst om de hoek kijken die is 'opgelegd' door films etc. Dergelijke plekken zijn plekken bij uitstek om iets naars te laten gebeuren, overvallen, moordenaars etc. De kans dat zo iemand daar loopt is natuurlijk klein, maar toch is dat waar ik dan aan denk. De aanwezigheid van het klooster bij nacht vind ik niet prettig. Hier kom ik ook weer op de films.
Hetzelfde geldt bv voor het feit dat ik 's nachts niet graag op een kerkhof zou zijn. Dat komt door films etc. Je weet wel, graven die langzaam open gaan, kreunen dat je ergens achter je hoort....een uil die geluid maakt, wind door de bomen, mist/nevel die zachtjes door de grafstenen trekt....maar denk ik nou ECHT dat er een graf opengaat waarna een levende dode achter me aan komt? Natuurlijk niet, dat kan niet. Maar die sfeer hangt er wel, en daar kan ik niet tegen. Het gevoel dat je op je hoede moet zijn.
Terug naar de 'echte' locatie. Ik schrok, deels omdat ik niet had verwacht dat daar iemand zou staan, deels omdat er precies gebeurde wat je 'altijd ziet gebeuren in films' nl, dat wat niet kan, maar toch gebeurd.
Ik zag d'r en ik dacht bij mezelf min of meer "ow ja, great, echt typisch dat dat dan op deze plaats moet zijn". Dat dacht ik niet letterlijk, maar ik denk dat ik dat onbewust wel gedacht heb. Immers, had het betreffende meisje op een drukke straat in de stad gestaan, had ik er niet eens over nagedacht verder. Dus ik ging langzamer rijden, maar niet zo zeer omdat ik dacht dat ze ineens naar me toe zou vliegen of zoiets geks, maar meer om de veel rationelere gedachte dat ik het niet logisch vind dat daar iemand alleen op dat tijdstip staat, dat de mogelijkheid dat de persoon zichzelf iets aan wilde doen dus naar mijn mening nogal aanwezig was, en dat ik, als dat het geval was, ik nergens heen kon uitwijken vanwege de smalle weg en de bomen aan beide kanten.
Die ogen, daar had ik deels niet en deels wel op gerekend. Niet, lijkt me logisch, en wel....ik had niet letterlijk op rode ogen zitten wachten of zo, maar vanwege de locatie, en de misschien toch wel onbewuste gedachte waar ik het net over had, wel verwacht dat er 'iets' zou gebeuren.
Maar als ik echt de 1e reden moet noemen die in me opkomt om daar niet te komen 's avonds is dat de afgelegenheid en het gevoel van onveilgheid dat ik daar krijg (icm dat ik, als ik daar pech krijg, ik nergens heen kan lopen). De irrationele gedachte dat daar wel eens iets van geesten rond kon dwalen komt in mijn rijtje om daar niet te komen toch wel ergens ver onderaan, zoniet op de laatste plaats hoor