Nog een hoogtepuntje uit Deel 2quote:Op zondag 4 juni 2006 22:23 schreef CarOnline het volgende:
Ooit was ik 15 ofzo en had je nog 'de Nachtmarkt'. Op een gegeven moment gingen we allemaal weer naar huis maar toen moest ik alleen terug fietsen, woonde aan de andere kant van de stad. Het regende ontzettend, mijn spijkerbroek was drijfnat. Wat bij ons helemaal hip was, was je broekspijp een stuk aan de binnenkant lostornen / knippen en in de rest van je broek minstens 3 scheuren.
Ik had dus enorme wijde flappers aan mijn benen hangen. Niet slim als je daarmee moet fietsen.
Mijn broekspijp zat op een gegeven moment zo strak aan mijn trapper gedraaid dat ik midden in de nacht midden op een kruispunt omviel. En ik kon geen kant op. Doodeng om daar midden op een kruispunt te liggen. Mijn broekspijp zat heel strak vast, dus ben ik gaan kruipen, de rest van het kruispunt over met aan mijn been mijn fiets. Dat was ècht heel erg. Ik kon geen kant op. Uiteindelijk de stoep opgekropen en daar mijn broek aan flarden gescheurd. Dit weet verder niemand, ik was blij dat ik alleen was
Game on!quote:Op donderdag 1 juni 2006 23:41 schreef Netsoenev het volgende:
We huurden een vakantiehuisje in een piepklein Frans dorpje in Bretagne, het was er altijd zo rustig dat je ieder moment verwachte dat er een stuk tumbleweed voorbij kwam rollen, vergezeld door een riedeltje uit een mondharmonica.
Mijn slaapkamer had een balkon met twee van die grote naar buiten openslaande deuren, het was heerlijk om 's nachts die deuren open te laten staan, de gordijnen dicht te doen en in slaap te vallen bij het licht krakende geluid van de krekels. Als ik dan de volgende ochtend wakker werd liep ik altijd rechtstreeks naar het raam, poedelnaakt, mijn ogen nog half dicht, trok de gordijnen open en rekte me uitgebreid uit terwijl ik de heerlijke frisse buitenlucht opsnoof en uitkeek over het pleintje onder mijn balkon.
Dat ochtendritueel ging iedere dag goed, tot de laatste dag van de vakantie was aangebroken. Ik werd wakker, liep naar het raam, trok de gordijnen open, opende langzaam mijn ogen en besefte toen pas dat er die dag op het normaal zo verlaten pleintje een braderie gehouden werd.
Voor wie Monty Python's 'Life of Brian' gezien heeft:
[afbeelding]
En? Het montuur nog gevonden?quote:Op zaterdag 17 juni 2006 16:54 schreef Syndicate het volgende:
Een van mn ergste was wel:
Dat ik nog in de winkel stond bij mn vorige baas, een klant aan de bril helpen. Op een gegeven moment alles ingevuld.. montuur weg.. Het lag er net nog. Eerst in de rekken gekeken, want misschien was die TE behulpzame collega zo slim geweest om hem terug te hangen. Niet dus.
Goed, dan moest de handtas van mevrouw maar open. Ik niet blij, klant niet blij, en mn collega's ook niet want de hele winkel stond nog vol met klanten. Afijn mevrouw was natuurlijk al niet meer te genieten, maar goed die handtas op de toonbank en open dat ding. Zit er me toch een verzameling zware shag in die handtas!
Ik floep er meteen uit: Een aardige verslaving heeft u daar!![]()
Klant boos natuurlijk..
Meestal lul ik me nog wel uit een stomme opmerking, maar deze was te kansloos om nog goed te praten.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |