Maar waarom zou je dat op zesjarige leeftijd doen als het nog niet nodig is?quote:Op woensdag 26 juli 2006 22:10 schreef Furia het volgende:
[..]
Omdat zowel TS als zijn/haar vader daar blijkbaar niet zo om zitten te springen. Er wordt immers al aangegeven dat ook de vader van TS er niet zo heel blij mee is. Dat TS er mee zit is al duidelijk. Daarnaast hoeft er helemaal geen moeilijk verhaal te zijn om gewoon eerlijk te doen tegen dat meiske. Een "mama en papa vonden het niet zo leuk meer samen en mama is nu met X" is op die leeftijd al voldoende, maar eerlijkheid lijkt me wel zo belangrijk. Nu is dat er dus niet en TS is daar onder andere de dupe van. Die wordt immers niet serieus genomen en pa laat haar (of hem) dus eigenlijk gewoon vallen omdattie blijkbaar geen ruzie wil met zijn vriendin.
Er zullen ook best gevallen zijn waar het prima gaat, inderdaad bij jou dus blijkbaar. Maar jij kunt qua karakter wel wat makkelijker zijn, en zoals je al aangeeft "miste" je verder niets aan je moeder, omdat ze niet minder voor jou ging toen het stiefzusje in beeld kwam. Maar dat is hier dus helaas niet aan de orde.
Ben jij ziek in je hoofd of zo?quote:Op woensdag 26 juli 2006 22:16 schreef Furia het volgende:
Even een aanvulling na het wel lezen van het topic () TS: dat wicht klinkt als een rotwicht, maar het blijft er eentje die gemaakt wordt door (zo te lezen met name) haar moeder. Iets zegt me dat jullie allemaal op de een of andere manier bij haar onder de duim zitten. Misschien eens achter proberen te komen wie de natuurlijke vader van het meiske is en stiekum een ontmoeting regelen ofzo?
ik heb niet op het hele familie wat aan te merken. ik vind de hele familie oke. ik vind mezelf ook niet zielig, ik wilde er alleen over praten.quote:Op woensdag 26 juli 2006 21:02 schreef mirannie het volgende:
[..]
Goh typisch, iedereen vind jou ok, maar jij hebt op je gehele gezin wel wat aan te merken. Misschien moet je het probleem is bij jezelf zoeken. Maar goed, dat doe je toch niet, want jij vindt jezelf erg zielig.
Als dit de manier is waarop je je altijd opstelt, zul je nog een zwaar leven krijgen. Geloof me, aan alles wat ik gelezen heb in dit topic, kan ik je zeggen dat ik nergens een reden zie waarom jij moet klagen. Je hebt een thuis. Je stiefmoeder wilde je in huis (hele opgave hoor met een puber), je hebt er een klein zusje bijgekregen. Het enige probleem ben jij zelf hoor. Jij durft niet te praten, omdat er dan misschien wel eens een discussie zou kunnen komen....
En nu dan eindelijk dat slotje??
Maar je had daar toch een gesprek over gehad waarin hij zei dat hij het ook vervelend vind dat ze het tegen hem zegtquote:Op woensdag 26 juli 2006 22:23 schreef Blackletter het volgende:
[..]
ik heb niet op het hele familie wat aan te merken. ik vind de hele familie oke. ik vind mezelf ook niet zielig, ik wilde er alleen over praten.
mij heb je niet horen vragen om een stiefmoeder/ "klein zusje", maar van mij hoeven ze niet weg.
ik heb al een paar keer geprobeerd om te praten met mijn vader, maar durf het stapje om te zeggen dat ik het moeilijk vind dat ze dat zegt niet te maken.
als ik hem onder 4 ogen wil spreken, wat sowieso moeilijk gaat omdat hij weinig thuis is en als hij er is is mijn stiefmoeder er altijd bij, dan krijgt mijn stiefmoeder het uiteindelijk toch wel te horen.quote:Op woensdag 26 juli 2006 21:21 schreef Crux het volgende:
[..]
Wat heeft jouw stiefmoeder in vredesnaam over jou te zeggen? gewoon zeggen dat je je pa onder 4 ogen wil spreken en dat je daar al het recht op hebt![]()
ik heb ook al met hem gepraat, over wat hij er nou van vond, en dat ik het er met mijn broertje over heb gehad. maar toen ik wilde zeggen dat ik en mijn broertje er veel problemen mee hadden kwam die kleine binnen, mijn broertje is nu weer naar mijn echte moeder toe (hij woont bij haar/ logeert hier af en toe)quote:Op woensdag 26 juli 2006 22:25 schreef senesta het volgende:
[..]
Maar je had daar toch een gesprek over gehad waarin hij zei dat hij het ook vervelend vind dat ze het tegen hem zegt![]()
over dat ik vind dat hij veel minder aandacht aan mij besteed dan aan mijn stiefmoeder en haar dochter heb ik laatst al een heel gesprek met hem over gehad. dat heeft niets geholpen. ik heb hem al een paar keer aangegeven dat ik het fijn zou vinden als hij gewoon een simpele knuffel/omhelzing aan me zou geven, zelfs dit doet hij zo goed als nooit. toen ik het aan hem had gezegd heeft hij het een paar keer gedaan, maar nu doet hij dit ook niet meer, het moet telkens van mijn kant komen.quote:Op woensdag 26 juli 2006 21:36 schreef Alicey het volgende:
Uit je OP heb ik de indruk dat het probleem niet zo zee is dat je stiefzusje jouw vader papa noemt, maar meer met het feit dat je vader veel aandacht besteedt aan zijn vriendin en haar dochtertje, en (te) weinig aan jou.
Het beste kun je denk ik met je vader er over praten hoe je je voelt, zonder daarbij verwijtend te zijn. Echtscheidingen en dit soort "gezinsuitbreidingen" zijn moeilijk, dus denk niet dat er iets met jou mis is. Besef aan de andere kant dat het ook voor de andere betrokkenen niet makkelijk hoeft te zijn.
Okay, sorry, ik kan me totaal niet verplaatsen in je situatie, maar blijf proberen een gesprek met je pa alleen te openen... Hoe je het ook draait, HIJ moet weten hoe jij en je broertje zich voelen... Dat staat boven alles.quote:Op woensdag 26 juli 2006 22:26 schreef Blackletter het volgende:
[..]
ik heb ook al met hem gepraat, over wat hij er nou van vond, en dat ik het er met mijn broertje over heb gehad. maar toen ik wilde zeggen dat ik en mijn broertje er veel problemen mee hadden kwam die kleine binnen, mijn broertje is nu weer naar mijn echte moeder toe (hij woont bij haar/ logeert hier af en toe)
ik weet dat mijn klacht niet reeel is, ik kan niet van die kleine eisen dat ze dat niet meer zegt, maar ik vind het wel moeilijk om te horen. ik heb ook al aangegeven dat ik het niet erg vind als ze het soms zegt, maar zodra hij thuis is hoor je het de hele tijd door, daar kan ik niet tegen.quote:Op woensdag 26 juli 2006 21:38 schreef senesta het volgende:
[..]
Ik denk dat ze daar dit mee bedoeld.
Het lijkt me sterk dat ze van stiefmoeder niet met haar vader mag praten.
Immers als stiefmoeder liever puber stiefdochter niet in de buurt van haar man/vriend zou willen hebben dan zou ze ook niet voorgesteld hebben om haar in huis te nemen.
Ik denk eerder dat ts misschien eerlijkheids halve ook wel weet dat haar klachten niet helemaal reeel zijn en dat ze daar bang voor is.
Ik geloof echter wel dat ts zich niet thuis voelt en zich gepasseerd voelt door een meisje dat zich wel vanzelfspreken thuis voelt en zich bovendien het enige dat ts als van haarzelf beschouwt (haar vader) toeeigend.
Dat gevoel is logisch maar daar moet ze wel iets mee doen, alleen maar alles op anderen afschuiven is nu wel even makkelijk misschien maar uiteindelijk zal het haar niet veel opleveren![]()
dit probeer ik ook telkens, maar hij is bijna altijd aan het werk en de korte tijd dat hij thuis is moet hij 's avonds op zijn laptop werken. ik blijf het ook proberenquote:Op woensdag 26 juli 2006 22:31 schreef ChOas het volgende:
[..]
Okay, sorry, ik kan me totaal niet verplaatsen in je situatie, maar blijf proberen een gesprek met je pa alleen te openen... Hoe je het ook draait, HIJ moet weten hoe jij en je broertje zich voelen... Dat staat boven alles.
quote:Op zaterdag 17 juni 2006 10:12 schreef Whoopsydaisy het volgende:
. Het enige dat je kunt doen is een leuke zussenrelatie met haar opbouwen. Want kom op, er is toch niets leukers dan zo'n klein meisje op te zien groeien waarbij jij de toffe zus uit kunt hangen? Lijkt mij in ieder geval heerlijk.
Gun dit meisje een vader, zelfs als het die van jou is want ze gaat nog heel wat liefde en steun nodig hebben.
mijn vader speelt dit mee omdat mijn stiefmoeder niet wil dat die kleine haar echte vader kent, post van hem en dergelijke word verscheurt, zelfs post van opa en oma van die kant. mijn stiefmoeder is ook bezig met naamsverandering zodat hij haar dochter niet kan ontmoeten, enz. mijn vader heeft er zelf ook moeite mee dat ze hem papa noemt, maar mijn stiefmoeder wil dit graag.quote:Op woensdag 26 juli 2006 21:39 schreef Furia het volgende:
Ik heb heel het topic niet gelezen, reageer puur op de vraagstelling in het begin:
Nee, het is niet raar. Daarnaast vind ik het behoorlijk misselijk dat ze blijkbaar ook doen of dat meisje van "hun" is. Noem het kinderachtig, maar een vader (of moeder)'s prioriteit hoort allereerst bij het eigen vlees en bloed te liggen. Jij zou dus je vader niet hoeven moeten aanspreken, hij zou al in moeten voelen dat dit iets is waar op zn minst even over gepraat moet worden!
Sterkte dr mee in ieder geval!
Toevoeging:
Daarnaast, het is jouw vader. Ik neem aan dat je pa het ook niet leuk vind als een nieuwe vrind van je moeder ineens doet of jij zijn kind bent!
jij kan me een jaloerse kleuter vinden, maar het is wel een gevoel waar ik mee zit. ik durf wel te praten met mijn vader, en dat heb ik ook al een paar keer geprobeerd. mijn stiefmoeder heeft mij niet in huis gehaald, maar heeft voorgesteld omdat te doen, nadat ik zwaar ongelukkig bij mijn moeder was al een paar jaar, het allemaal niet meer zag zitten, enz. ik had zelf al gevraagd of het goed was, maar ze wisten niet of ze dat wel moesten doen, omdat ze niet wilden dat ze mijn moeder op hun dak kregen.quote:Op woensdag 26 juli 2006 22:02 schreef mirannie het volgende:
[..]
Ja precies. Het gaat hier over een kind van 6! En de ts gedraagt zich als een jaloerse kleuter, daar komt het probleem vandaan.
Ze durft niet te praten met vader of stiefmeder, Is bang voor haar stiefmoeder (die haar wel in huis haalde, dus zo'n verschrikking zal het niet zijn). Zegt dat iedereen haar aardig vindt (= volgens mij geen reden om bang te zijn voor een gesprek). Zegt dat haar eigen vader het ook niet fijn vindt dat het meisje van 6 hem met papa aanspreekt (wat betekent dat hij ook nog een baby is, omdat ook hij er niks van durft te zeggen).
Kortom: gezinstherapie!! Kunnen jullie allemaal eens leren hoe je je mond open moet trekken als je het ergens niet mee eens bent en kunnen jullie misschien eens leren dat een meisje van 6 echt niet de oorzaak is van een niet vlekkeloos gezinsleven.
ik zeg ook niet dat het moet veranderen, maar ik zit er wel mee. ik probeer me thuis te voelen, maar heb mijn hele leven me nog nooit echt ergens thuis gevoelt, ik voel me nog meer thuis bij mijn vriend in zijn huis, dan in mijn eigen huis.quote:Op woensdag 26 juli 2006 22:40 schreef zhe-devilll het volgende:
Het is een kind! Een heel klein kind dat niet beter weet dan dat jou pa de hare is en jij haar zus!
Probeer je aub thuis te voelen in je gezinnetje, ook al is dit niet met je echte moeder!
Zij accepteerd jou in huis omdat je zijn dochter bent en hij accepteerd haar kind in huis omdat zij haar dochter is, mooier kan het haast niet!
Wees blij, familie kun je nooit genoeg hebben
Behalve in het stukje waarin TS aangeeft dat de stiefmoeder heeft gevraagd of ze bij hun kwam wonen proef ik nergens ook maar iets van acceptatie/serieus nemen van TS door stiefmoeder. Ze moet zich niet aanstellen, naar haar leeftijd gedragen, vooral geen woord over de dochter zeggen, etc. Daar hoeft je bloedeigen moeder toch ook niet mee aan te komen? Wat is dat nou voor acceptatie of "mooi gezinnetje"?quote:Op woensdag 26 juli 2006 22:40 schreef zhe-devilll het volgende:
Het is een kind! Een heel klein kind dat niet beter weet dan dat jou pa de hare is en jij haar zus!
Probeer je aub thuis te voelen in je gezinnetje, ook al is dit niet met je echte moeder!
Zij accepteerd jou in huis omdat je zijn dochter bent en hij accepteerd haar kind in huis omdat zij haar dochter is, mooier kan het haast niet!
Wees blij, familie kun je nooit genoeg hebben
Waarom mag je je vriend eigenlijk niet zo vaak zien dan?quote:Op woensdag 26 juli 2006 22:47 schreef Blackletter het volgende:
[..]
ik zeg ook niet dat het moet veranderen, maar ik zit er wel mee. ik probeer me thuis te voelen, maar heb mijn hele leven me nog nooit echt ergens thuis gevoelt, ik voel me nog meer thuis bij mijn vriend in zijn huis, dan in mijn eigen huis.
Ik bedoelde dat in de zin dat dat meisje niet het probleem is, het probleem ligt in de relatie tussen jou en je vader.quote:Op woensdag 26 juli 2006 22:35 schreef Blackletter het volgende:
[..]
ik weet dat mijn klacht niet reeel is, ik kan niet van die kleine eisen dat ze dat niet meer zegt, maar ik vind het wel moeilijk om te horen. ik heb ook al aangegeven dat ik het niet erg vind als ze het soms zegt, maar zodra hij thuis is hoor je het de hele tijd door, daar kan ik niet tegen.
Ik geloof echter wel dat ts zich niet thuis voelt en zich gepasseerd voelt door een meisje dat zich wel vanzelfspreken thuis voelt en zich bovendien het enige dat ts als van haarzelf beschouwt (haar vader) toeeigend.
dit is ook heel erg zo.
hoezo schuif ik alles op andere af volgens jou dan?
wat er met haar exvriend is weet ik ook niet echt, dat word mij allemaal niet verteld, zoals veel dingen hier in huis. dat ze later erg in de problemen zal komen doordat haar dochter haar eigen vader wil leren kennen dat weet ik ook, dat mijn vader daar betrokken bij is dan vind ik het ergste, en dat die kleine veel pijn word gedaan dan. maar ik kan er ook niets aan veranderen. ik vind het niet mijn taak om haar te vertellen dat ze een echte vader heeft, en dat zal ik dus ook zeker NIET doen.quote:Op woensdag 26 juli 2006 22:46 schreef Furia het volgende:
@ Senesta: wat uit mijn post doet je vermoeden dat ik ziek in mijn hoofd ben?
@TS: Ik vind het heel erg voor je dat je vader het blijkbaar belangrijker vind om hersenloos zijn vriendin te volgen in plaats van goed op te komen voor zijn eigen kind. Er is echt wel een middenweg waar zowel het meisje als jij niet de dupe van hoeven te worden. En wat is er zo vreselijk aan haar ex vriend dan? Ze heeft er anders in de eerste plaats wel opgelegen! Wat zíj doet is een kind haar vader ontnemen. Ze komt er nog wel een keer achter en dan ondervind ze er veel meer last van dan wanneer je op jonge leeftijd voorzichtig brengt dat ze ook nog een andere/echte papa heeft.
als ze echt van mijn vader was geweest dan zou ik het wel kunnen accepteren denk ik, dat vind ik ook anders, dan is ze ook echt een zusje, dat is ze nu niet.quote:Op woensdag 26 juli 2006 22:06 schreef senesta het volgende:
[..]
Ik vraag me ook af of de situatie en het gevoel van ts anders zou zijn als het kind echt van haar vader zou zijn geweest.
Nee, dat is ook ABSOLUUT jouw taak niet!! Ik weet niet of het zo overkwam, maar dat bedoel ik ook zeker niet. Dat is aan je stiefmoeder, het is namelijk háár dochter. Maar het feit dat ze dat niet doet, zorgt voor problemen bij zowel jou, als je broertje én je vader! Jullie moeten je anders voordoen en jij geeft indirect al aan dat je je op een bepaalde manier tekort gedaan wordt door jóuw vader.quote:Op woensdag 26 juli 2006 22:50 schreef Blackletter het volgende:
[..]
wat er met haar exvriend is weet ik ook niet echt, dat word mij allemaal niet verteld, zoals veel dingen hier in huis. dat ze later erg in de problemen zal komen doordat haar dochter haar eigen vader wil leren kennen dat weet ik ook, dat mijn vader daar betrokken bij is dan vind ik het ergste, en dat die kleine veel pijn word gedaan dan. maar ik kan er ook niets aan veranderen. ik vind het niet mijn taak om haar te vertellen dat ze een echte vader heeft, en dat zal ik dus ook zeker NIET doen.
Dit is tussen haar en haar vader... Daar heeft verder niemand iets mee te maken. Als ze het samen uit kunnen praten en iedereen weet hoe het zit is er verder niets aan de hand, maar probeer alsjeblieft hier niet iets van te maken wat het niet is.quote:Op woensdag 26 juli 2006 22:40 schreef zhe-devilll het volgende:
Het is een kind! Een heel klein kind dat niet beter weet dan dat jou pa de hare is en jij haar zus!
Probeer je aub thuis te voelen in je gezinnetje, ook al is dit niet met je echte moeder!
Zij accepteerd jou in huis omdat je zijn dochter bent en hij accepteerd haar kind in huis omdat zij haar dochter is, mooier kan het haast niet!
Wees blij, familie kun je nooit genoeg hebben
dat lijkt me niet zo'n slim planquote:Op woensdag 26 juli 2006 22:16 schreef Furia het volgende:
Even een aanvulling na het wel lezen van het topic () TS: dat wicht klinkt als een rotwicht, maar het blijft er eentje die gemaakt wordt door (zo te lezen met name) haar moeder. Iets zegt me dat jullie allemaal op de een of andere manier bij haar onder de duim zitten. Misschien eens achter proberen te komen wie de natuurlijke vader van het meiske is en stiekum een ontmoeting regelen ofzo?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |