LIF Lifestyle
Alles over gezondheid, uiterlijke verzorging, mode, kleding, make-up, tabak, etc.
Even een vraagje aan de mensen hier: hoe ging het diagnose proces bij jullie?
Ik loop nu zelf al meer dan een week blubber te schijten en er zit 0 vooruitgang in. Loperamide doet bijna niks voor me (heb zelfs de indruk dat ik er harder van moet schijten) en ik ben nu bezig aan een anti-biotica kuur, waarvan ik vooralsnog ook niet de indruk heb dat het ook maar iets doet. Wat kan ik nou verwachten als ik eind deze week weer bij de dokter kom en er nog niks verbeterd is? Doorverwijzing?
Ik loop nu zelf al meer dan een week blubber te schijten en er zit 0 vooruitgang in. Loperamide doet bijna niks voor me (heb zelfs de indruk dat ik er harder van moet schijten) en ik ben nu bezig aan een anti-biotica kuur, waarvan ik vooralsnog ook niet de indruk heb dat het ook maar iets doet. Wat kan ik nou verwachten als ik eind deze week weer bij de dokter kom en er nog niks verbeterd is? Doorverwijzing?
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
heeft bij mij jaren geduurd, veel last, veel bloedverlies, endoscopiën gehad, nee, het zat allemaal tussen de oren, ik moest gewoon gaan sporten, meer eten ( ik at en eet juist veel, ik snoep echter weinig), en erover praten wat me dwars zatquote:Op dinsdag 11 juli 2006 11:02 schreef Grrrrrrrr het volgende:
Even een vraagje aan de mensen hier: hoe ging het diagnose proces bij jullie?
Ik loop nu zelf al meer dan een week blubber te schijten en er zit 0 vooruitgang in. Loperamide doet bijna niks voor me (heb zelfs de indruk dat ik er harder van moet schijten) en ik ben nu bezig aan een anti-biotica kuur, waarvan ik vooralsnog ook niet de indruk heb dat het ook maar iets doet. Wat kan ik nou verwachten als ik eind deze week weer bij de dokter kom en er nog niks verbeterd is? Doorverwijzing?
tot ik vlak na de geboorte van mijn 1e kind in het ziekenhuis belandde, met 38 kilo, en dood en doodziek "Goh, jongedame, je moet hier al jaaaaaaaren last van hebben, want je darmen zijn compleet ontstoken, en er is werkelijk niets goed aan je bloedbeeld" om vervolgens voor lange tijd opgenomen te worden en niets te mogen eten én drinken, om zo de darmen compleet rust te geven ( alles via een infuus dus)
ik was toen 27 en had al vanaf zeker mijn 18e last
bij mij was het dus een kwestie van 1 internist die wél zijn ogen open had
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Mijn god... Je weet wel hoe je iemand blij kan maken milagro...
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Bij is het allemaal begonnen toen ik in 1 maand tijd 15kg afviel dat is ongeveer 2,5 jaar geleden, toen maanden om de 3 weken naar de internist, allerhande onderzoeken eentje die mislukte doordat het te pijnlijk was en roesjes die niet gegeven werden :S een drama dus.
Toen een rondje dieetiste en voedseldagboeken, probiotica enz enz ... alles gedaan wat je moet doen, en het werd alleen erger.
Omdat naar mijn gevoel de internist (en huisarts) er geen zin meer in had heeft hij de diagnose PDS gesteld, mijn nieuwe door verhuizing verkregen huisarts twijfelt aan de diagnose, zeker nu ik regelmatig bij hem op visite kom met diverse klachten. Ik verwacht dat hij me naar een ander ziekenhuis gaat sturen, mochten de medicijnen niets voor me doen.
Ik ben nu dus 2,5 jaar bezig en weet nog niets zeker.
Toen een rondje dieetiste en voedseldagboeken, probiotica enz enz ... alles gedaan wat je moet doen, en het werd alleen erger.
Omdat naar mijn gevoel de internist (en huisarts) er geen zin meer in had heeft hij de diagnose PDS gesteld, mijn nieuwe door verhuizing verkregen huisarts twijfelt aan de diagnose, zeker nu ik regelmatig bij hem op visite kom met diverse klachten. Ik verwacht dat hij me naar een ander ziekenhuis gaat sturen, mochten de medicijnen niets voor me doen.
Ik ben nu dus 2,5 jaar bezig en weet nog niets zeker.
ach dat was toen, hè, ik ben nu 43 dus, en nu zijn de zaken wel enigzins verbeterd, denk ik zoquote:Op dinsdag 11 juli 2006 11:20 schreef Grrrrrrrr het volgende:
Mijn god... Je weet wel hoe je iemand blij kan maken milagro...
ik had gewoon de pech 3 lakonieke ongeinteresseerde internisten te treffen, en zelf nooit de dikste geweest te zijn, kreeg mijn hele leven al te horen dat ik te dun was blabla, en ben ook nog eens introvert, dus ik liet me wegsturen met het idee "zal wel kloppen dan".
het ging ook meestal weer van zelf over.
alleen toen het echt giga uit de hand liep en het dus niet meer oveging, toen kwam ik in het ziekenhuis terecht dus, en daar hadden ze de eerste week ook geen idee, hoor, ze dachten aan van alles, tot en met AIDS aan toe, maar niet aan Crohn in eerste instantie, die diagnose kwam pas na een week opname, en die week was echt een hel
zoveel pijn , de eerste keer en de enige keer in mijn leven dat ik serieus dood wilde, en dat terwijl ik net moeder geworden was, ik wilde enkel dat die pijn stopte.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Bij mij heeft het ook heel lang geduurd. Al jaren darmklachten maar steeds weggestuurd. Tot ik verhuisd was en serieus ziek werd. De nieuwe arts stuurde me door en een slimme internist stelde eindelijk de diagnose!
Ho wacht ff!!! Jij?!?!quote:Op dinsdag 11 juli 2006 11:31 schreef milagro het volgende:
en ben ook nog eens introvert,
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Dat is zeker net zo'n verzamelbak als RSI, een we-weten-niet-precies-wat-er-aan-de-hand-is-maar-zijn-te-trots-om-toe-te-geven-quote:Op dinsdag 11 juli 2006 11:30 schreef marlieske het volgende:
Omdat naar mijn gevoel de internist (en huisarts) er geen zin meer in had heeft hij de diagnose PDS gesteld,
dat-we-er-niet-uitkomen-dus-roepen-we-maar-iets-vaags diagnose....
[ Bericht 1% gewijzigd door Mylene op 11-07-2006 20:50:34 (lay-out) ]
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
ja, echt, ik lul makkelijk , maar laat niet veel los over wat mij dwars zitquote:
er zijn er iig niet veel die dat gedeelte te zien of te horen krijgen
binnenvetter dus, en aangezien Crohn ook psycho somatisch is, krijg ik daar dus last van, op het moment dat ik verdriet heb bv, maar dat dan dus niet uit.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Na 1 keer mee gestopt omdat ik het te gevaarlijk vond.. bloeddruk zakte als een gekquote:Op maandag 10 juli 2006 10:34 schreef Raissa het volgende:
[..]
Waarom heb je na 1 keer afgezien van remicade?
En gewoon omdat ik echt een keer genoeg had van altijd medicijnen en ziekenhuizen e.d
Dat '' tussen je oren verhaal '' ken ik ook wel ja, ondertussen je bent doodziek maar het zit allemaal tussen je oren volgens hun
Meer krijgen betekent niet altijd minder missen
Own Style
Own Style
jij begrijpt me !!quote:Op dinsdag 11 juli 2006 12:24 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Dat is zeker net zo'n verzamelbak als RSI, een we-weten-niet-precies-wat-er-aan-de-hand-is-maar-zijn-te-trots-om-toe-te-geven-
dat-we-er-niet-uitkomen-dus-roepen-we-maar-iets-vaags diagnose....
[ Bericht 1% gewijzigd door Mylene op 11-07-2006 20:51:03 (lay-out) ]
crohn is niet altijd psychisch somatisch. ligt er maar aan. Ik kreeg mee dat alles ervan erg persoonsgebonden is.
naar de vraag van Grrrrrr:
duurde bij mij 16 a 17 jaar voor de diagnose. ik moest ervoor naar een andere huisarts die wel even wilde controleren of die bruine waterval de heledag door al die jaren misschien toch nìet in mijn hoofd zat
- bekend verhaal lees ik hier-
naar de vraag van Grrrrrr:
duurde bij mij 16 a 17 jaar voor de diagnose. ik moest ervoor naar een andere huisarts die wel even wilde controleren of die bruine waterval de heledag door al die jaren misschien toch nìet in mijn hoofd zat
- bekend verhaal lees ik hier-
Kol haneshama Tehalel Yah
"When I read the Bhagavad Gita and reflect about how God created this universe everything else seems so superfluous". (Einstein)
"When I read the Bhagavad Gita and reflect about how God created this universe everything else seems so superfluous". (Einstein)
Tja, als mijn darmklachten na de kuur die ik nou heb niet overzijn en de huisarts er verder niks aan wil doen ga ik toch ook wel even ergens een second opinion vragen...quote:Op dinsdag 11 juli 2006 20:11 schreef Causa het volgende:
crohn is niet altijd psychisch somatisch. ligt er maar aan. Ik kreeg mee dat alles ervan erg persoonsgebonden is.
naar de vraag van Grrrrrr:
duurde bij mij 16 a 17 jaar voor de diagnose. ik moest ervoor naar een andere huisarts die wel even wilde controleren of die bruine waterval de heledag door al die jaren misschien toch nìet in mijn hoofd zat
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
een goed ideequote:Op dinsdag 11 juli 2006 20:18 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Tja, als mijn darmklachten na de kuur die ik nou heb niet overzijn en de huisarts er verder niks aan wil doen ga ik toch ook wel even ergens een second opinion vragen...
Kol haneshama Tehalel Yah
"When I read the Bhagavad Gita and reflect about how God created this universe everything else seems so superfluous". (Einstein)
"When I read the Bhagavad Gita and reflect about how God created this universe everything else seems so superfluous". (Einstein)
is er hier iemand die ervaring heeft met het CU medicijn Dipentum, voorgeschreven ter behandeling van morbus crohn?
Kol haneshama Tehalel Yah
"When I read the Bhagavad Gita and reflect about how God created this universe everything else seems so superfluous". (Einstein)
"When I read the Bhagavad Gita and reflect about how God created this universe everything else seems so superfluous". (Einstein)
Ik heb er vergeleken met de meeste mensen niet zo heel lang mee rond gelopen.. Ongeveer 3 jaar..quote:Op dinsdag 11 juli 2006 11:02 schreef Grrrrrrrr het volgende:
Even een vraagje aan de mensen hier: hoe ging het diagnose proces bij jullie?
In eerste instantie werd er gezegd dat het tussen mn oren zat, vervolgens dat het een prikkelbare darm was en toen werd er eindelijk vaart achter gezet...
Daar was echter wel voor nodig dat ik compleet uitgedroogd was, een kalium van schrikbarend laag had en dus op de hartbewaking op de intensive care ben opgenomen... Een week ervoor was ik ook al in het ziekenhuis geweest met alleen de uitdrogingsverschijnselen en natuurlijk de buikpijn e.d., was wel onder behandeling bij een specialist die probeerde uit te vissen wat er nou daadwerkelijk was, maar pas toen het serieus fout leek te gaan hebben ze er echt de schouders onder gezet...
Denk dat je zeker wel een doorverwijzing mag verwachten. Als je die niet krijgt; Gewoon om vragen!!quote:Wat kan ik nou verwachten als ik eind deze week weer bij de dokter kom en er nog niks verbeterd is? Doorverwijzing?
M'n bloedbezinking was gestegen naar 96! maar m'n CRP was gezakt. Gewoon doorgaan met de prednison en volgende week weer terug...
maar m'n CRP was gezakt. 
Gewoon doorgaan met de prednison en volgende week weer terug... 
Bij mij werd de diagnose direct gesteld. Ik had een huisarts die er meteen aandacht aan besteede (was overigens niet echt mijn eigen huisarts omdat die destijds met vakantie was). Ik had al een maand last van diarree en de dokter vroeg meteen of er bloed bij zat. Ik heb toen gezegd dat ik dat niet wist. Hij gaf me vervolgens een recept mee tegen de diarree maar vroeg meteen of ik kon controleren of er bloed bij zat. Dit bleek zo te zijn en gebeld naar de dokter. De heeft me toen direct doorverwezen naar de internist met de mededeling dat het haast had. Vervolgens kon ik bij de internist pas half september terecht (het was toen half augustus - viel op zich nog wel mee dus). Mijn huisarts kreeg het echter voor elkaar om met een andere internist ervoor te zorgen dat ik de volgende dag al kon. Die andere internist stelde eigenlijk direct al vast dat er sprake was van colitis. Vervolgens nog een paar maanden in het ziekenhuis gelegen omdat het op zich best ernstig was.quote:Op dinsdag 11 juli 2006 11:02 schreef Grrrrrrrr het volgende:
Even een vraagje aan de mensen hier: hoe ging het diagnose proces bij jullie?
Dit is wel weer herkenbaar - al hoewel het met mij dus een stuk sneller ging. Bij mij kwamen er nog wat complicaties bij aan het begin van mijn ziekenhuisopname waardoor ik op de hartbewaking ben beland. Daar was het de eerste dag nog best wel de vraag of het niet meteen over met me was.quote:Op dinsdag 11 juli 2006 11:14 schreef milagro het volgende:
[..]
tot ik vlak na de geboorte van mijn 1e kind in het ziekenhuis belandde, met 38 kilo, en dood en doodziek "Goh, jongedame, je moet hier al jaaaaaaaren last van hebben, want je darmen zijn compleet ontstoken, en er is werkelijk niets goed aan je bloedbeeld" om vervolgens voor lange tijd opgenomen te worden en niets te mogen eten én drinken, om zo de darmen compleet rust te geven ( alles via een infuus dus)
Wat ik je zou willen vragen of anderen die dit hebben mee gemaakt is wat het met je gedaan heeft. Bij mij gebeurde het op mijn 18de, ik ben daarna in een psychologische crisis beland waar ik eigenlijk nooit meer goed uitgekomen ben (ik ben nu 32). Ik was altijd een opgewekte en zelfverzekerde jongen maar veranderde in die 3 maanden tijd in een onzelfverzekerd persoon die niet wist hoe of wat sociale contacten te maken en ik zag alleen nog maar problemen. Ik heb dat destijds opgelost door veel te gaan studeren en hard te werken (daarna). Ongeveer 13 jaar later ben ik erachter gekomen dat dit echter nooit de beste methode is geweest. Hoewel ik een goede baan heb met een goed inkomen (2x modaal), kan ik nog steeds niet goed met mensen omgaan en zijn de enige mensen waar ik mee omga eigenlijk nog steeds dezelfden als waar ik voor mijn ziekte mee omging. Het is niet iets dat ik zelf verzin want ook mijn vrienden zeggen dat ik echt in 3 maanden tijd volledig omgeslagen ben.
Ik zou graag eens willen weten of er mensen zijn met gelijke ervaringen. Wellicht ben jij niet de meest geschikte persoon daarvoor omdat het ergste later gebeurde en je wellicht al wat sterker in je schoenen stond. Ik denk dat bij mij het grootste probleem was dat het net aan het eind van mijn pubertijd gebeurde, een tijd waarin je als jongen denkt de hele wereld aan te kunnen en je je eindelijk eens moet gaan bewijzen. Dan is het erg vervelend te moeten constateren dat je 3 maanden in leven moet worden gehouden en dat je niet eens meer in staat bent om je eigen ontlasting op te houden.
Nou ja, ik zou niet weten waarom Crohn me pyschisch een klap zou moeten hebben gegeven, ook niet als ik pas 18 was geweest (ik had toen ook al last, maar wist niet wat het was).
Ik ben eigenlijk niet zo ermee bezig, ja als ik doodziek ben wel, maar verder, ik zie me zelf niet als slachtoffer, er zijn mensen die veel en veel ergere dingen hebben, veel meer ongemakken en weetikwat, dus tja.
het is gewoon een gegeven en ik kan er niets aan veranderen, het is maar een klein deel van mezelf, het beheerst mijn leven niet, ik ben mijn ziekte niet, ik heb het, let wel IK heb Crohn, en Crohn niet mij
Ik ben eigenlijk niet zo ermee bezig, ja als ik doodziek ben wel, maar verder, ik zie me zelf niet als slachtoffer, er zijn mensen die veel en veel ergere dingen hebben, veel meer ongemakken en weetikwat, dus tja.
het is gewoon een gegeven en ik kan er niets aan veranderen, het is maar een klein deel van mezelf, het beheerst mijn leven niet, ik ben mijn ziekte niet, ik heb het, let wel IK heb Crohn, en Crohn niet mij
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Ongeveer dezelfde situatie hier.. Ik was 17 toen het werd vastgesteld en het heeft me best wel een klap in mijn gezicht gegeven.. Er werd gevreesd voor kanker maar het bleek de ziekte van crohn te zijn (een vrij heftige vorm).. Verder ben ik ook op de hartbewaking beland, ik was op dat moment eigenlijk ook wel een wandelend lijkquote:Op vrijdag 14 juli 2006 13:45 schreef DRA het volgende:
[..]
Wat ik je zou willen vragen of anderen die dit hebben mee gemaakt is wat het met je gedaan heeft. Bij mij gebeurde het op mijn 18de, ik ben daarna in een psychologische crisis beland waar ik eigenlijk nooit meer goed uitgekomen ben (ik ben nu 32). Ik was altijd een opgewekte en zelfverzekerde jongen maar veranderde in die 3 maanden tijd in een onzelfverzekerd persoon die niet wist hoe of wat sociale contacten te maken en ik zag alleen nog maar problemen. Ik heb dat destijds opgelost door veel te gaan studeren en hard te werken (daarna). Ongeveer 13 jaar later ben ik erachter gekomen dat dit echter nooit de beste methode is geweest. Hoewel ik een goede baan heb met een goed inkomen (2x modaal), kan ik nog steeds niet goed met mensen omgaan en zijn de enige mensen waar ik mee omga eigenlijk nog steeds dezelfden als waar ik voor mijn ziekte mee omging. Het is niet iets dat ik zelf verzin want ook mijn vrienden zeggen dat ik echt in 3 maanden tijd volledig omgeslagen ben.
Zeker omdat ik heel ambitieus ben en nu qua werk behoorlijk wat hinder aan het ondervinden ben... Contact maken vind ik ook moeilijker, waarom weet ik niet... Ben nogal verandert nadat ik zo ernstig ziek ben geweest... Praat ook minder makkelijk over mijn gevoelens wat soms behoorlijk naar kan zijn als je in een relatie zit Ik zit nu nog steeds een beetje in de acceptatie fase en dat valt me zwaar, ook door dingen uit het verleden gaat het daarom psychisch niet helemaal goed met me op het moment... Loop hiervoor bij een psycholoog en hoop dat ik snel hier sterker uit zal komen, zoals milagro zegt: er zijn mensen die het veel slechter hebben..
Ik zit nu nog steeds een beetje in de acceptatie fase en dat valt me zwaar, ook door dingen uit het verleden gaat het daarom psychisch niet helemaal goed met me op het moment... Loop hiervoor bij een psycholoog en hoop dat ik snel hier sterker uit zal komen, zoals milagro zegt: er zijn mensen die het veel slechter hebben..
Ik hoor de laatste tijd van verschillende mensen in mijn omgeving dat ze ook aan hun Crohn geopereerd zijn. Wat moet ik me daar bij voorstellen? Dat er een stuk darm zo erg aangetast is dat het verwijderd wordt?
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
ja, alleen zijn volgens mij de meeste internisten daar geen voorstander van, omdat het een gebed zonder einde is.quote:Op vrijdag 14 juli 2006 15:03 schreef Grrrrrrrr het volgende:
Ik hoor de laatste tijd van verschillende mensen in mijn omgeving dat ze ook aan hun Crohn geopereerd zijn. Wat moet ik me daar bij voorstellen? Dat er een stuk darm zo erg aangetast is dat het verwijderd wordt?
tenzij het natuurlijk echt niet anders kan, maar volgens mij komt dat niet zo vaak voor.
toen ik de 1e keer opgenomen werd, was het echt rampzalig gesteld met de darmen, van begin tot eind, de 2e keer was het alleen een specifiek gedeelte.
vroeger hadden ze dat gedeelte ms of ws weggehaald meteen al, nu is het echt echt echt een laatste optie, die dan ook de enige is.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Wat voor behandeling krijg jij Milagro? Ontstekingsremmers? En moet je die dan constant slikken of wat?quote:Op vrijdag 14 juli 2006 15:07 schreef milagro het volgende:
[..]
ja, alleen zijn volgens mij de meeste internisten daar geen voorstander van, omdat het een gebed zonder einde is.
tenzij het natuurlijk echt niet anders kan, maar volgens mij komt dat niet zo vaak voor.
toen ik de 1e keer opgenomen werd, was het echt rampzalig gesteld met de darmen, van begin tot eind, de 2e keer was het alleen een specifiek gedeelte.
vroeger hadden ze dat gedeelte ms of ws weggehaald meteen al, nu is het echt echt echt een laatste optie, die dan ook de enige is.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
ik slik Asacol (4 x 800 mg p/d) en Imuran (100 mg p/d) en ja dat moet altijd.quote:Op vrijdag 14 juli 2006 15:10 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Wat voor behandeling krijg jij Milagro? Ontstekingsremmers? En moet je die dan constant slikken of wat?
Ik heb wel zelf de dosis iets aangepast
Imuran gaat op lichaamsgewicht namelijk, maar aangezien ik na het stoppen met Prednison weer op mijn oude gewicht zit, vond ik zelf dat ik 25 mg minder mocht aan Imuran, ik voel me nu ook beter dan toen ik 125 mg per dag slikte, alleen had ik geen zin in een discussie daarover met de internist
Helemaal stoppen met medicijnen is geen optie, dan komt het binnen no time weer terug.
En die pillen slikken, ach, het is geen ramp toch, zolang de bijwerkingen meevallen.
Er zijn mensen die het dagelijks slikken an sich al problematisch vinden, dat snap ik niet zo.
Ik ben iig blij dat ik van dat hoerige prednison afben, niet in de laatste plaats vanwege de plofkop die je ervan krijgt
Doe mij maar gewoon lekker mijn ingevallen afgeleefde bek , dan herken ik mezelf tenminste in de spiegel
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Vanochtend maar weer eens met het ziekenhuis gebeld voor labuitslagen. Die waren de laatste tijd aan de hoge kant, dus ik was de vorige keer erg blij toen het ineens een stuk lager bleek te zijn, echter nu was het weer net zo hoog als de keren daarvoor. Waarschijnlijk dus een foutmeting tussendoor bij die ene keer
Volgende maand weer en dan hopen dat de boel wel weer wat naar beneden is.
Volgende maand weer en dan hopen dat de boel wel weer wat naar beneden is.
A mind with a heart of it's own
Oh ik slikte ook Movicox , voor Bechterew, heel fijn, aangezien Movicox dus juist weer funest is voor Crohn, of juist niet funest als je het vanuit Crohn bekijkt, die floreert er wel bij blijkbaar.
heel fijn dat reumatologen daar rekening meehouden
ik weet zeker dat dat de reden was waardoor ik de laatste keer in het ziekenhuis beland ben.
heel fijn dat reumatologen daar rekening meehouden
ik weet zeker dat dat de reden was waardoor ik de laatste keer in het ziekenhuis beland ben.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Dank. Ook voor mij geldt er dat er mensen zijn die ergere dingen hebben. Ik ben al bijna tien jaar (redelijk) klachten vrij. Dat wil uiteraard nog niet zeggen dat ik er voor de rest al weer helemaal bovenop ben. Dat wilde ik alleen maar even vragen.quote:Op vrijdag 14 juli 2006 13:55 schreef milagro het volgende:
Nou ja, ik zou niet weten waarom Crohn me pyschisch een klap zou moeten hebben gegeven, ook niet als ik pas 18 was geweest (ik had toen ook al last, maar wist niet wat het was).
Ik ben eigenlijk niet zo ermee bezig, ja als ik doodziek ben wel, maar verder, ik zie me zelf niet als slachtoffer, er zijn mensen die veel en veel ergere dingen hebben, veel meer ongemakken en weetikwat, dus tja.
het is gewoon een gegeven en ik kan er niets aan veranderen, het is maar een klein deel van mezelf, het beheerst mijn leven niet, ik ben mijn ziekte niet, ik heb het, let wel IK heb Crohn, en Crohn niet mij
Crohn en reuma schijnen toch ook verband met elkaar te hebben? Of lul ik nou uit m'n nek?quote:Op vrijdag 14 juli 2006 15:37 schreef milagro het volgende:
Oh ik slikte ook Movicox , voor Bechterew, heel fijn, aangezien Movicox dus juist weer funest is voor Crohn, of juist niet funest als je het vanuit Crohn bekijkt, die floreert er wel bij blijkbaar.
heel fijn dat reumatologen daar rekening meehouden
ik weet zeker dat dat de reden was waardoor ik de laatste keer in het ziekenhuis beland ben.
Mijn darmen gedragen zich momenteel weer zoals het hoort, blijkbaar toch gewoon een bacterIële infectie aangezien het goed reageerde op de antibiotica. Toch ben ik er niet helemaal gerust op, 3 keer in een half jaar zo zwaar aan de schijterij dat je er in je slaap je bed van vol schijt is niet normaal, zeker niet als je bedenkt dat ik daarvoor zo goed als nooit ziek was, en zeker niet zo erg.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Het is je immuunsysteem wat fucked up is, en (o.a.) Chrohn en Bechterew zijn daar dan symptomen van, zo iets, en ja die combinatie komt vaker voor, meestal echter bij mannen.
Ik ben ws toch een man met snor dan
Je lichaam dat zichzelf als de vijand ziet, en daarom moet je je afweersysteem op een laag pitje houden, en mijn geval doet Imuran dat.
Ik heb wel meer klachten die een gevolg zijn van dat falende afweersysteem, oogontstekingen, huid die raar doet af en toe, komt volgens mij allemaal uit de zelfde koker.
Je lichaam is de hele tijd aan het vechten als een DOn Quijote tegen windmolens, en dat veroorzaakt die , iig bij mij, chronische vermoeidheid.
Maar dat went wel, na zoveel jaar weet ik niet meer hoe het is om het níet te voelen, dat moe moe moe zijn, de rugpijn en de buikpijn.
Alleen als Crohn echt helemaal actief is, dat went dus niet
Gelukkig slaan deze medicijnen vooralsnog aan, en heb ik nauwelijks last, alleen die buikpijnen, maar die zijn te doen in deze mate.
Ik ben ws toch een man met snor dan
Je lichaam dat zichzelf als de vijand ziet, en daarom moet je je afweersysteem op een laag pitje houden, en mijn geval doet Imuran dat.
Ik heb wel meer klachten die een gevolg zijn van dat falende afweersysteem, oogontstekingen, huid die raar doet af en toe, komt volgens mij allemaal uit de zelfde koker.
Je lichaam is de hele tijd aan het vechten als een DOn Quijote tegen windmolens, en dat veroorzaakt die , iig bij mij, chronische vermoeidheid.
Maar dat went wel, na zoveel jaar weet ik niet meer hoe het is om het níet te voelen, dat moe moe moe zijn, de rugpijn en de buikpijn.
Alleen als Crohn echt helemaal actief is, dat went dus niet
Gelukkig slaan deze medicijnen vooralsnog aan, en heb ik nauwelijks last, alleen die buikpijnen, maar die zijn te doen in deze mate.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
nee
wel sla, maar daar heb ik nooit last van en wordt ook 100% verteerd.
dingen zoals spinazie word bij mij ook niet verteerd en zit er dan letterlijk doorheen geweven. maar nu was heel de ontlasting groen
wel sla, maar daar heb ik nooit last van en wordt ook 100% verteerd.
dingen zoals spinazie word bij mij ook niet verteerd en zit er dan letterlijk doorheen geweven. maar nu was heel de ontlasting groen
Jep, had ik toen ik in het ziekenhuis lag, is niet echt goedquote:Op maandag 17 juli 2006 11:54 schreef Hanneke1983 het volgende:
Iemand bekend met groene ontlastig?
Ik schrok me kapot, nog nooit meegemaakt
Nope, niet meegemaakt, wel rode als ik rode bieten heb gegetenquote:Op maandag 17 juli 2006 11:54 schreef Hanneke1983 het volgende:
Iemand bekend met groene ontlastig?
Ik schrok me kapot, nog nooit meegemaakt
A mind with a heart of it's own
Ben nu een weekje bezig met de mesalazine, heb warmtewisselingen (zit met kippenvel en heb 't niet koud) het lijkt wel koorts Ben net voor het eerst sinds 3 dagen naar 't toilet geweest voor groot bezoek, dus licht verstopt misschien?
Voel me vandaag niet zo jofel, en ziek melden doe ik nog maar niet ben al zoveel ziek geweest dit jaar... voel me dus gewoon klote
Voel me vandaag niet zo jofel, en ziek melden doe ik nog maar niet ben al zoveel ziek geweest dit jaar... voel me dus gewoon klote
Ik zal het in de gaten houden, lijkt me ook niet echt goed..quote:Op maandag 17 juli 2006 13:03 schreef Raissa het volgende:
[..]
Jep, had ik toen ik in het ziekenhuis lag, is niet echt goed
dokter, Hanneke, het kan duiden op een bloeding, of ms ook dat de ontlasting te snel door de darmen heen gaat, hoeft niet, maar kan, dus beter zsm laten checken, bel anders even.quote:Op maandag 17 juli 2006 14:46 schreef Hanneke1983 het volgende:
[..]
Ik zal het in de gaten houden, lijkt me ook niet echt goed..
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Oke zal meteen bellen..
Ik weet wel dat er nog steeds een ontsteking is door de klachten die ik heb...en mijn bezinksel is nog steeds te hoog.
Ik ervaar ff flinke stress, mijn tas is in huis gejat en wat er allemaal inzat is t.w.v 565 euro... stress...niet goed voor de buik...
Ik weet wel dat er nog steeds een ontsteking is door de klachten die ik heb...en mijn bezinksel is nog steeds te hoog.
Ik ervaar ff flinke stress, mijn tas is in huis gejat en wat er allemaal inzat is t.w.v 565 euro... stress...niet goed voor de buik...
nee, en het weer helpt ws ook niet.quote:Op maandag 17 juli 2006 14:54 schreef Hanneke1983 het volgende:
Oke zal meteen bellen..
Ik weet wel dat er nog steeds een ontsteking is door de klachten die ik heb...en mijn bezinksel is nog steeds te hoog.
Ik ervaar ff flinke stress, mijn tas is in huis gejat en wat er allemaal inzat is t.w.v 565 euro... stress...niet goed voor de buik...
effe bellen, ms is er een hele logische verklaring die ook geruststellend is.
en anders een afspraak maken, en je ondertussen toch proberen rustig te houden en veel drinken.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
mijn huisarts is op vakantie
moet dadelijk ff een andere dienstdoende huisarts terug bellen, maar die is absoluut niet inlevend...
ik ik ben een type die voor mezelf opkomt en daar kan hij niet tegen
moet dadelijk ff een andere dienstdoende huisarts terug bellen, maar die is absoluut niet inlevend...
ik ik ben een type die voor mezelf opkomt en daar kan hij niet tegen
Vrouwenquote:Op maandag 17 juli 2006 16:52 schreef Hanneke1983 het volgende:
En toen viel mn telefoon uit...
Powered by Janetje®
Nog steeds last van groene ontlasting?quote:Op maandag 17 juli 2006 16:35 schreef Hanneke1983 het volgende:
mijn huisarts is op vakantie
moet dadelijk ff een andere dienstdoende huisarts terug bellen, maar die is absoluut niet inlevend...
ik ik ben een type die voor mezelf opkomt en daar kan hij niet tegen
Ja, hang je telefoon dan ook op tijd aan de laderquote:Op maandag 17 juli 2006 17:25 schreef Hanneke1983 het volgende:
lege accu heet zoiets
Powered by Janetje®
Ik zit 300km van huis en was niet van plan zo lang te blijven.
En als je verder niks toe te voegen hebt aan dit topic, rot dan op dubbeldrank
Heb geen ontlasting meer gehad...
Oók niet goed....
En als je verder niks toe te voegen hebt aan dit topic, rot dan op dubbeldrank
Heb geen ontlasting meer gehad...
Oók niet goed....
Jezus, zeik toch niet dom wijf. Als je niet tegen een grapje kan tief dan lekker zelf op met je chagrijnige gedragquote:Op dinsdag 18 juli 2006 17:57 schreef Hanneke1983 het volgende:
Ik zit 300km van huis en was niet van plan zo lang te blijven.
En als je verder niks toe te voegen hebt aan dit topic, rot dan op dubbeldrank
Heb geen ontlasting meer gehad...
Oók niet goed....
Powered by Janetje®
toevallig momenteel. hoop morgen antwoord van mijn internist te krijgen.quote:Op maandag 17 juli 2006 11:54 schreef Hanneke1983 het volgende:
Iemand bekend met groene ontlastig?
Ik schrok me kapot, nog nooit meegemaakt
Kol haneshama Tehalel Yah
"When I read the Bhagavad Gita and reflect about how God created this universe everything else seems so superfluous". (Einstein)
"When I read the Bhagavad Gita and reflect about how God created this universe everything else seems so superfluous". (Einstein)
