SPL Forum-, Topic- en Userspellen
Van tikkertje tot raad je plaatje en nog veel verder...
Het is dus de bedoeling dat we samen een zo lang mogelijk verhaal gaan maken. Je mag 3, 4 of 5 woorden doen, kiezen aan het begin van het topic. In dit topic is het 3 woorden. Quote het verhaal tot nog toe en voeg dáár drie woorden aan toe. Ik begin
Jump, de kwieke...
Jump, de kwieke...
Op maandag 9 november 2009 12:25 schreef Whiskey_Tango het volgende:
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
maar niet erg ...quote:Op zondag 21 mei 2006 22:17 schreef --Christiaan-- het volgende:
Het is dus de bedoeling dat we samen een zo lang mogelijk verhaal gaan maken. Je mag 3, 4 of 5 woorden doen, kiezen aan het begin van het topic. In dit topic is het 3 woorden. Quote het verhaal tot nog toe en voeg dáár drie woorden aan toe. Ik begin
Jump, de kwieke...
had niet door...quote:
Never in the entire history of calming down did anyone ever calm down after being told to calm down.
te laat
...the Fifth of November, The Gunpowder Treason and Plot...
I know of no reason, why the Gunpowder Treason should ever be forgot...
I know of no reason, why the Gunpowder Treason should ever be forgot...
Ik zei, quote de vorige en voeg er iets aan toe, zo dusquote:
Jump, de kwieke maar niet erg
Op maandag 9 november 2009 12:25 schreef Whiskey_Tango het volgende:
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Zó een simpel iets en alsnog een fout maken .quote:
.slimme belg, hadquote:Op zondag 21 mei 2006 22:21 schreef --Christiaan-- het volgende:
[..]
Ik zei, quote de vorige en voeg er iets aan toe, zo dus
Jump, de kwieke maar niet erg
QUOTE HET VORIGE .quote:Op zondag 21 mei 2006 22:22 schreef dWc_RuffRyder het volgende:
[..]
Zó een simpel iets en alsnog een fout maken .
[..]
slimme belg, had
.Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot
Op maandag 9 november 2009 12:25 schreef Whiskey_Tango het volgende:
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg grootquote:Op zondag 21 mei 2006 22:24 schreef --Christiaan-- het volgende:
[..]
QUOTE HET VORIGE .
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot
rood land met
te laat
Op maandag 9 november 2009 12:25 schreef Whiskey_Tango het volgende:
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wildenquote:Op zondag 21 mei 2006 22:26 schreef Dark_Killah het volgende:
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot
rood land met allemaal vage mensen
Op maandag 9 november 2009 12:25 schreef Whiskey_Tango het volgende:
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben omquote:Op zondag 21 mei 2006 22:27 schreef the_disheaver het volgende:
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel
godver steeds te laat...quote:Op zondag 21 mei 2006 22:27 schreef --Christiaan-- het volgende:
[..]
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker tequote:Op zondag 21 mei 2006 22:28 schreef snellejelle het volgende:
[..]
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om
Op maandag 9 november 2009 12:25 schreef Whiskey_Tango het volgende:
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rarequote:Op zondag 21 mei 2006 22:28 schreef --Christiaan-- het volgende:
[..]
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit
laat
Op maandag 9 november 2009 12:25 schreef Whiskey_Tango het volgende:
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
QUOTENquote:Op zondag 21 mei 2006 22:29 schreef the_disheaver het volgende:
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte.
Op maandag 9 november 2009 12:25 schreef Whiskey_Tango het volgende:
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijkquote:Op zondag 21 mei 2006 22:30 schreef --Christiaan-- het volgende:
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte.
quote:Op zondag 21 mei 2006 22:30 schreef --Christiaan-- het volgende:
[..]
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de vlam
What a difference a day makes , twenty-four little hours....
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoerenquote:Op zondag 21 mei 2006 22:30 schreef dWc_RuffRyder het volgende:
[..]
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk
Op maandag 9 november 2009 12:25 schreef Whiskey_Tango het volgende:
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Zie de posticon .quote:Op zondag 21 mei 2006 22:30 schreef the_disheaver het volgende:
[..]
rustig... Hij was zelf te laat, en daarom zei ie 'laat'....
.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samenquote:Op zondag 21 mei 2006 22:31 schreef --Christiaan-- het volgende:
[..]
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren
(only-text template)
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober
quote:Op zondag 21 mei 2006 22:32 schreef dWc_RuffRyder het volgende:
[..]
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met
Op maandag 9 november 2009 12:25 schreef Whiskey_Tango het volgende:
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maaktequote:Op zondag 21 mei 2006 22:32 schreef --Christiaan-- het volgende:
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober
[..]
De nacht verandert iedereen,
kankelul.
kankelul.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden.
quote:Op zondag 21 mei 2006 22:34 schreef the_disheaver het volgende:
ump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die
Op maandag 9 november 2009 12:25 schreef Whiskey_Tango het volgende:
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Jquote:Op zondag 21 mei 2006 22:35 schreef --Christiaan-- het volgende:
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden.
[..]
ump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden
De nacht verandert iedereen,
kankelul.
kankelul.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden hard ruktenquote:Op zondag 21 mei 2006 22:35 schreef MarkNMGN het volgende:
[..]
J
ump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden
Op maandag 9 november 2009 12:25 schreef Whiskey_Tango het volgende:
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
2 woorden!quote:Op zondag 21 mei 2006 22:36 schreef --Christiaan-- het volgende:
[..]
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden hard rukten
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinigquote:Op zondag 21 mei 2006 22:37 schreef the_disheaver het volgende:
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen
De nacht verandert iedereen,
kankelul.
kankelul.
Omdat hij er 4 deedquote:
Op maandag 9 november 2009 12:25 schreef Whiskey_Tango het volgende:
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest dequote:Op zondag 21 mei 2006 22:39 schreef the_disheaver het volgende:
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten
De nacht verandert iedereen,
kankelul.
kankelul.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens andersquote:Op zondag 21 mei 2006 23:07 schreef the_disheaver het volgende:
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa
De nacht verandert iedereen,
kankelul.
kankelul.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe omquote:Op zondag 21 mei 2006 23:12 schreef MarkNMGN het volgende:
[..]
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperdsquote:Op zondag 21 mei 2006 23:20 schreef the_disheaver het volgende:
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes
De nacht verandert iedereen,
kankelul.
kankelul.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde
Travelling in 2015: Parijs // Luxemburg // Verenigde Staten // Frankfurt (?)
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even
Travelling in 2015: Parijs // Luxemburg // Verenigde Staten // Frankfurt (?)
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote
Het leven is geen krentenbol.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs
Travelling in 2015: Parijs // Luxemburg // Verenigde Staten // Frankfurt (?)
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke
Travelling in 2015: Parijs // Luxemburg // Verenigde Staten // Frankfurt (?)
Ik was te laat...quote:Op maandag 22 mei 2006 13:05 schreef Jaguarized het volgende:
blrrt, je hebt hem gewijzigd. :}
Het leven is geen krentenbol.
Ik heb die van mij ook al aangepast.quote:
Travelling in 2015: Parijs // Luxemburg // Verenigde Staten // Frankfurt (?)
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen
Travelling in 2015: Parijs // Luxemburg // Verenigde Staten // Frankfurt (?)
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken.
| ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^|
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde
off: Ik was op tijd!
off: Ik was op tijd!
Het leven is geen krentenbol.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden
te laat
| ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^|
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel
Het leven is geen krentenbol.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel Dat bleek echter
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te
Het leven is geen krentenbol.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij
Travelling in 2015: Parijs // Luxemburg // Verenigde Staten // Frankfurt (?)
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord
Het leven is geen krentenbol.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had
| ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^|
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn
Travelling in 2015: Parijs // Luxemburg // Verenigde Staten // Frankfurt (?)
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen
| ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^|
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter
Travelling in 2015: Parijs // Luxemburg // Verenigde Staten // Frankfurt (?)
| ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^|
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel
dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte
| ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^|
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in
Travelling in 2015: Parijs // Luxemburg // Verenigde Staten // Frankfurt (?)
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat
Travelling in 2015: Parijs // Luxemburg // Verenigde Staten // Frankfurt (?)
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had
| ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^|
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te
Travelling in 2015: Parijs // Luxemburg // Verenigde Staten // Frankfurt (?)
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het
| ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^|
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te
Travelling in 2015: Parijs // Luxemburg // Verenigde Staten // Frankfurt (?)
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had
| ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^|
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
het gat dat te geforceerd trekken had?
Travelling in 2015: Parijs // Luxemburg // Verenigde Staten // Frankfurt (?)
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de
Travelling in 2015: Parijs // Luxemburg // Verenigde Staten // Frankfurt (?)
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode
zag nu door
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode
zag nu door
| ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^|
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er
Travelling in 2015: Parijs // Luxemburg // Verenigde Staten // Frankfurt (?)
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n
| ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^|
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool.
Travelling in 2015: Parijs // Luxemburg // Verenigde Staten // Frankfurt (?)
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer
| ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^|
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer
| ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^|
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder
Op maandag 9 november 2009 12:25 schreef Whiskey_Tango het volgende:
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat
-|||---ᕙ(⇀‸↼‶)ᕗ---|||-
Op woensdag 28 juli 2010 23:05 schreef Dromenvangertje het volgende:
het zou mij een eer zijn om alles voor u te doen wat uw hartje begeert.
Op woensdag 28 juli 2010 23:05 schreef Dromenvangertje het volgende:
het zou mij een eer zijn om alles voor u te doen wat uw hartje begeert.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme
| ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^|
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die
Travelling in 2015: Parijs // Luxemburg // Verenigde Staten // Frankfurt (?)
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog
| ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^|
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond
~~~~~~Dream as if you 'll live forever, live like you 'll die today~~~~~
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om
... ik zeg niet dat het zo is maar het voelt wel zo ...
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd
Travelling in 2015: Parijs // Luxemburg // Verenigde Staten // Frankfurt (?)
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen
winnaar wielerprono 2007 :) Last.FM
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle
... ik zeg niet dat het zo is maar het voelt wel zo ...
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de
winnaar wielerprono 2007 :) Last.FM
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot
Travelling in 2015: Parijs // Luxemburg // Verenigde Staten // Frankfurt (?)
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad
Travelling in 2015: Parijs // Luxemburg // Verenigde Staten // Frankfurt (?)
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het
Travelling in 2015: Parijs // Luxemburg // Verenigde Staten // Frankfurt (?)
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul
Op maandag 9 november 2009 12:25 schreef Whiskey_Tango het volgende:
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook
ik snij wat lapjes vlees en ik maak leverworstjes klaar
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte.
Travelling in 2015: Parijs // Luxemburg // Verenigde Staten // Frankfurt (?)
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap
Op maandag 9 november 2009 12:25 schreef Whiskey_Tango het volgende:
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die
Op maandag 9 november 2009 12:25 schreef Whiskey_Tango het volgende:
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht
... ik zeg niet dat het zo is maar het voelt wel zo ...
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om
| ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^|
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat
ik snij wat lapjes vlees en ik maak leverworstjes klaar
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen
| ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^|
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel
| ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^|
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg
Op maandag 9 november 2009 12:25 schreef Whiskey_Tango het volgende:
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk
ik snij wat lapjes vlees en ik maak leverworstjes klaar
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed
Op maandag 9 november 2009 12:25 schreef Whiskey_Tango het volgende:
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij
ik snij wat lapjes vlees en ik maak leverworstjes klaar
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werdt gedragen door
winnaar wielerprono 2007 :) Last.FM
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij
ik snij wat lapjes vlees en ik maak leverworstjes klaar
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf
ik snij wat lapjes vlees en ik maak leverworstjes klaar
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette,
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette,
ik snij wat lapjes vlees en ik maak leverworstjes klaar
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf
winnaar wielerprono 2007 :) Last.FM
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte
Vergeet niet, je bent uniek, net als iedereen...
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn
Travelling in 2015: Parijs // Luxemburg // Verenigde Staten // Frankfurt (?)
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk
Op maandag 9 november 2009 12:25 schreef Whiskey_Tango het volgende:
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten
Vergeet niet, je bent uniek, net als iedereen...
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd
Op maandag 9 november 2009 12:25 schreef Whiskey_Tango het volgende:
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy.
Travelling in 2015: Parijs // Luxemburg // Verenigde Staten // Frankfurt (?)
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging
Vergeet niet, je bent uniek, net als iedereen...
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de
Travelling in 2015: Parijs // Luxemburg // Verenigde Staten // Frankfurt (?)
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel
Vergeet niet, je bent uniek, net als iedereen...
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle
Travelling in 2015: Parijs // Luxemburg // Verenigde Staten // Frankfurt (?)
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om
Vergeet niet, je bent uniek, net als iedereen...
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te
Travelling in 2015: Parijs // Luxemburg // Verenigde Staten // Frankfurt (?)
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn
Vergeet niet, je bent uniek, net als iedereen...
Ojee, een topic over mij
Op zondag 28 oktober 2007 01:07 schreef clumsy_clown het volgende:
Jump daarentegen, is wáy minder braaf en lief dan hij lijkt
«shmoop|dingen» jawel, jij bent Superjump
Jump daarentegen, is wáy minder braaf en lief dan hij lijkt
«shmoop|dingen» jawel, jij bent Superjump
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de
Vergeet niet, je bent uniek, net als iedereen...
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het
~~~~~~Dream as if you 'll live forever, live like you 'll die today~~~~~
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel
ik snij wat lapjes vlees en ik maak leverworstjes klaar
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde
ik snij wat lapjes vlees en ik maak leverworstjes klaar
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde
disclaimer
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer
-|||---ᕙ(⇀‸↼‶)ᕗ---|||-
Op woensdag 28 juli 2010 23:05 schreef Dromenvangertje het volgende:
het zou mij een eer zijn om alles voor u te doen wat uw hartje begeert.
Op woensdag 28 juli 2010 23:05 schreef Dromenvangertje het volgende:
het zou mij een eer zijn om alles voor u te doen wat uw hartje begeert.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe....
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe....
Vergeet niet, je bent uniek, net als iedereen...
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt
winnaar wielerprono 2007 :) Last.FM
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen
Vergeet niet, je bent uniek, net als iedereen...
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als
winnaar wielerprono 2007 :) Last.FM
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat
Vergeet niet, je bent uniek, net als iedereen...
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM
winnaar wielerprono 2007 :) Last.FM
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers
Vergeet niet, je bent uniek, net als iedereen...
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM doore speakers wordt geblazen. Gargamel
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM doore speakers wordt geblazen. Gargamel
winnaar wielerprono 2007 :) Last.FM
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van
Vergeet niet, je bent uniek, net als iedereen...
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus
disclaimer
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest
ik snij wat lapjes vlees en ik maak leverworstjes klaar
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel
disclaimer
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel
ik snij wat lapjes vlees en ik maak leverworstjes klaar
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje
disclaimer
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen
Vergeet niet, je bent uniek, net als iedereen...
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door
ik snij wat lapjes vlees en ik maak leverworstjes klaar
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn
RitseB: Dat leer je nog wel, koei heeft altijd gelijk
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen
ik snij wat lapjes vlees en ik maak leverworstjes klaar
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de
"Professionalisme is: alles in twijfel trekken, Harry..."
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest
ik snij wat lapjes vlees en ik maak leverworstjes klaar
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor
"Professionalisme is: alles in twijfel trekken, Harry..."
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle
Vergeet niet, je bent uniek, net als iedereen...
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die
Op maandag 9 november 2009 12:25 schreef Whiskey_Tango het volgende:
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever
~~~~~~Dream as if you 'll live forever, live like you 'll die today~~~~~
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als
ik snij wat lapjes vlees en ik maak leverworstjes klaar
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn
I didn't fight my way to the top of the foodchain to be a vegetarian!!
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn vinger onder een
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn vinger onder een
[b]Op maandag 12 december 2005 22:25 schreef MissBliss het volgende:[/b]
Ik sta in niemands sig ;(
Ik sta in niemands sig ;(
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn
"Professionalisme is: alles in twijfel trekken, Harry..."
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
ik snij wat lapjes vlees en ik maak leverworstjes klaar
Mijn aanvulling is gewoon genegeerd
Stom spel
Stom spel
[b]Op maandag 12 december 2005 22:25 schreef MissBliss het volgende:[/b]
Ik sta in niemands sig ;(
Ik sta in niemands sig ;(
had het helemaal niet gelezen eigenlijkquote:Op dinsdag 30 mei 2006 18:08 schreef Zhenar het volgende:
Mijn aanvulling is gewoon genegeerd
Stom spel
aah probeer het gewoon nog eens, spelletjes zijn leuk
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met
Domo Arigato!
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire. Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder
"Professionalisme is: alles in twijfel trekken, Harry..."
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers
Even een witregeltje voor de leesbaarheid hoor
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers
Even een witregeltje voor de leesbaarheid hoor
ik snij wat lapjes vlees en ik maak leverworstjes klaar
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en
OFFTOPIC
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en
OFFTOPIC
woow super relaxt manquote:Even een witregeltje voor de leesbaarheid hoor
"Professionalisme is: alles in twijfel trekken, Harry..."
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten daarna ging ze
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten daarna ging ze
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten daarna ging ze met haar moeder
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten daarna ging ze met haar moeder
I didn't fight my way to the top of the foodchain to be a vegetarian!!
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders
"Professionalisme is: alles in twijfel trekken, Harry..."
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet
ik snij wat lapjes vlees en ik maak leverworstjes klaar
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om
Vergeet niet, je bent uniek, net als iedereen...
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen
"Professionalisme is: alles in twijfel trekken, Harry..."
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen tijdens het eten
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen tijdens het eten
ik snij wat lapjes vlees en ik maak leverworstjes klaar
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen tijdens het eten werd zij dan
Op maandag 9 november 2009 12:25 schreef Whiskey_Tango het volgende:
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek
Experience is what you get when you don't get what you wanted
Take my advice ... I don't use it anyway...
Een goede Fok! Search
Een goede Fok! Search
Take my advice ... I don't use it anyway...
Een goede Fok! Search
Een goede Fok! Search
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets
winnaar wielerprono 2007 :) Last.FM
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul
ik snij wat lapjes vlees en ik maak leverworstjes klaar
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven
The best thing about the truth is that you can make it up...
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen
PM mij!
Disclaimer: Mijn posts worden geschreven als user, en niet als crew, tenzij dit duidelijk wordt aangegeven
Disclaimer: Mijn posts worden geschreven als user, en niet als crew, tenzij dit duidelijk wordt aangegeven
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al
4
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was.
Domo Arigato!
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later
RitseB: Dat leer je nog wel, koei heeft altijd gelijk
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed
4
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes
winnaar wielerprono 2007 :) Last.FM
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een
Op donderdag 31 mei 2007 12:24 schreef Daywalk3r het volgende:
Heb je daar ook nog een client voor nodig.. godver... dat moet tegenwoordig overal voor
Heb je daar ook nog een client voor nodig.. godver... dat moet tegenwoordig overal voor
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het
winnaar wielerprono 2007 :) Last.FM
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van
Toch vreemd hoor.. Dat men het over een boek heeft en daarbij de vraag stelt of het ook offline te bekijken is
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje.
No escape from reality
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer,
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer,
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor
No escape from reality
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht
Toch vreemd hoor.. Dat men het over een boek heeft en daarbij de vraag stelt of het ook offline te bekijken is
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de
En...raak jij al gefrustreerd van al die typ fouten?
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om,
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om,
Toch vreemd hoor.. Dat men het over een boek heeft en daarbij de vraag stelt of het ook offline te bekijken is
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met
winnaar wielerprono 2007 :) Last.FM
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat
No escape from reality
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol
winnaar wielerprono 2007 :) Last.FM
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote
No escape from reality
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die
No escape from reality
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet
RitseB: Dat leer je nog wel, koei heeft altijd gelijk
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw
No escape from reality
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes
No escape from reality
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten
Is God willing to prevent evil, but not able? Then he is not omnipotent.
Is he able, but not willing? Then he is malevolent.
Is he both able and willing? Then whence cometh evil?
Is he neither able nor willing? Then why call him God?
Is he able, but not willing? Then he is malevolent.
Is he both able and willing? Then whence cometh evil?
Is he neither able nor willing? Then why call him God?
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die
No escape from reality
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren
RitseB: Dat leer je nog wel, koei heeft altijd gelijk
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan
Op maandag 9 november 2009 12:25 schreef Whiskey_Tango het volgende:
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist
Is God willing to prevent evil, but not able? Then he is not omnipotent.
Is he able, but not willing? Then he is malevolent.
Is he both able and willing? Then whence cometh evil?
Is he neither able nor willing? Then why call him God?
Is he able, but not willing? Then he is malevolent.
Is he both able and willing? Then whence cometh evil?
Is he neither able nor willing? Then why call him God?
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn. De bijverschijnselen zijn
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn. De bijverschijnselen zijn
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn. De bijverschijnselen zijn net niet geil
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn. De bijverschijnselen zijn net niet geil
:) (:
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn. De bijverschijnselen zijn net niet geil maar ook weer
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn. De bijverschijnselen zijn net niet geil maar ook weer
Dat dit topic nog bestaat
Usericon van Snever
Deze gebruiker heeft een MSN-adres in het profiel vermeld staan.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn. De bijverschijnselen zijn net niet geil maar ook weer niet helemaal van
Usericon van Snever
Deze gebruiker heeft een MSN-adres in het profiel vermeld staan.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn. De bijverschijnselen zijn net niet geil maar ook weer niet helemaal van
Op maandag 9 november 2009 12:25 schreef Whiskey_Tango het volgende:
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Dat interesseert GroenLinks voor geen meter, ze zien je als een wandelende zak euro's waar ze handig een tap in kunnen drukken voor hun socialistische hobbies.
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn. De bijverschijnselen zijn net niet geil maar ook weer niet helemaal van saai en onopwindend
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn. De bijverschijnselen zijn net niet geil maar ook weer niet helemaal van saai en onopwindend, heftig ejaculerend bonkt
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn. De bijverschijnselen zijn net niet geil maar ook weer niet helemaal van saai en onopwindend, heftig ejaculerend bonkt
| ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^|
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
| who gives a fuck-truck | '|""";.., ___.
|_... _ ... _11:11__ = = = | = _|__|..., ]
"(@ )'(@ )" " " " * | (@ )(@ )* * * * * (@ )
Jump, de kwieke maar niet erg slimme belg, had een erg groot rood land met allemaal vage mensen. Deze mensen wilden allemaal een geel tafeltennisbatje hebben om eens lekker te spelen met rare dieren. Toen dit gedeelte vlam vatte ging hij zo snel mogelijk naar de hoeren alwaar hij samen met de gehandicapte ober obscene gebaren maakte naar al die masturberende hijgende paarden. Toen die hijgende paarden dood neer vielen viel er weinig meer te genieten. Dus moest de grote mensen massa maar ergens anders naar toe om nieuwe gele tafeltennisbatjes in hun poeperds te laten verbranden. Waarop Jump toen de politie belde om te vragen of ze even met hun grote boze leger langs zouden kunnen komen voor een behoorlijke gevaarlijke, maar interessante missie met mensen in witte pakken. De politie antwoorde niets, maar gooiden een onbekend projectiel. Dat bleek echter de fok!stok te zijn die hij onder het plaatsnaambord van lutjebroek had geplakt met zijn explosieve super lijm.
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn. De bijverschijnselen zijn net niet geil maar ook weer niet helemaal van saai en onopwindend, heftig ejaculerend bonkt de zwaarbehaarde Jump
De volgende morgen kwam Jump erachter dat het projectiel tikkende geluiden maakte. Hij gooide snel het projectiel in een veel te kleine brievenbus zodat de postbode er moeite mee had om de post er doorheen te trekken, uit het gat dat te geforceerd trekken had opgelopen. De postbode besloot om de brievenbus verder te mollen door er gewoon omheen te schieten met z'n minigun en klappertjespistool. Dit vond meneer Jump niet fijn en belde weer met zijn moeder in het verre oosten, en dat was een slimme blonde Belgin die jaren geleden nog hoofd-postbusontstopper was. De ontstopte postbus vond het prettig om eens behoorlijk doorgesmeerd door te kunnen glijden, dus alle glibberende glijmiddelen werden gebruikt door de kwieke maar niet erg snelle belg. Dit had tot gevolg dat het allemaal behoorlijk glad begon te worden en dat het projectiel niet meer uit zijn lul te bereiken was, wat dat ook nogal ingewikkeld maakte. Toen de knaap geen zin meer had in van die tikkende dingen, kocht hij smurfenknikkers om grote ramen in te gooien, zodat iedereen de smurfen begon te loven. Dit vond Gargamel, de nogal erg gepikeerde smurfenvanger, natuurlijk een erg goed initiatief omdat zij nu op handen werden gedragen door het volk. Hij molk zijn prostaat en greep Brilsmurf die nu op het volk lette, waardoor smurfin jaloers werd op smulsmurf. Smurfin reageerde gepast door haar natte kut over zijn grote rode wolk leeg te storten bovenop het hoofd van FA schmoopy. De zondvloed ging geheel naar de grote boze Gargamel die natuurlijk alle zeilen bijzette om Smurfin terug te pakken met zijn Belgische en grote boezem vriend de enige echte Smurfenzeiker. Daarom werd het huwelijk van de pottenbakker en zijn geliefde gestaakt. Er was niemand die kwam opdagen. Gargamel deed alsof hij de smurfin in de watten legde maar ondertussen speelde haar MP3-speler het alom bekende nummer Kedeng Kedeng...... Oehoe.... Dit liedje wordt door trieste mensen niet gewaardeerd als een liedje dat met duizend BPM door de speakers wordt geblazen. Gargamel houdt niet van halve maatregelen, dus de MP3-speler moest doormidden gebroken worden. Helaas voor Gargamel hield Smurfenzeiker wel van een potje studentenleut en werd door het nuttigen van een lekkere pint overvallen door het Pintmannetje, die plotseling uit zijn postbusje was gekropen en naar de MP3-speler-winkel was geweest. Daar kreeg hij een klap voor zijn lelijke bolle enge vinger, die daardoor nog schever Smurfin aanwees als voordat hij zijn klap voor zijn vinger had gekregen. Aldus Bonnie St.Claire.
Natuurlijk was zij vooral bezig met uien pellen, zonder op haar vingers te kauwen en paprika te eten, daarna ging ze met haar moeder geweldig zitten schransen. Helaas voor moeders was Bonnie niet slim genoeg om lijken te bergen; tijdens het eten werd zij dan ook erg ziek. Bonnie had iets te weinig benul van het leven om te beseffen dat ze al erg dood was. Enkele dagen later werd ze ontleed en in zakjes gestopt met een strik om het middelste deel van het middelste zakje. Plots gebeurde er helemaal niets meer, omdat de stank alle mogelijk interessante plotwendingen verdreef. Daardoor werd de aandacht getrokken door de forumadmin, die het leuk vond om, te spelen met vuur. Maar dat speelt geen rol in het grote complot van de zwarte smurfen, die van oorsprong niet zwart maar blauw gekleurd waren. Dus woedend werd ik toen die beestjes zich gingen voortplanten door middel van kunstmatige middelen, die niet geschikt waren om te gaan gebruiken terwijl juist zulke middelen nodig blijken te zijn. De bijverschijnselen zijn net niet geil maar ook weer niet helemaal van saai en onopwindend, heftig ejaculerend bonkt de zwaarbehaarde Jump
Smile around the world :-)
|
|
