quote:
Tussen dodenherdenking en de 66ste verjaardag van het bombardement op Rotterdam won Ajax de KNVB-beker.
Dat hoogtepuntje moest gevierd worden op het Leidseplein. We hoorden Danny Blind schreeuwen dat Ajax niet van het bestuur is, niet van de directie maar van 'jullie'.
Trainers op een bordes hebben gewonnen, maar bijna altijd verliezen zij zichzelf in platte retoriek. Het slechte komt boven. Het overkomt Louis van Gaal en zelfs Ron Jans. Ze roepen dingen die ze anders nooit in hun hoofd zouden halen. Het worden geen Hitlers, niet overdrijven, maar demagogie is de heren niet vreemd. Voetballers overkomt het ook.
Dronken van vreugde lijken ze te vergeten dat ze hun woorden moeten wegen. Zeven jaar geleden, Feyenoord was landskampioen, misdroeg Uli van Gobbel zich op het bordes van het Stadhuis. Hij sprong op en neer, terwijl de microfoon in zijn hand versterkte wat hij zong:En wie niet springt/Die is een Jood/En wie niet springt/Die is een Jood(enzovoort) Dat was niet kies.
Maandag, op het Leidseplein in Amsterdam, ging het ook mis. Een nep-André Hazes, ene Peter Beense, was spreekstalmeester en mocht het volksfeest met liedjes begeleiden. Wat hem bezielde weten we niet (we wisten niet wat er precies in Hazes om ging laat staan in een nep-Hazes), maar op een gegeven moment zette hij, niet geheel toevallig natuurlijk, het volgende liedje in: Als de lente komt… Er worden geen tulpen gestuurd, weten bezoekers van voetbalstadions. Zij kennen het creatieve vervolg van Ajax' F-side:
Als het lente wordt/Dan gooien wij/Bommen op Rotterdam/Duizend gele, duizend rode/Veel gewonden, nog meer doden/Wat de Luftwaffe niet kan/Doet de F-Side in Rotterdam!
Het kwam uit duizend(en) kelen.
Ik weet dat bestuur en directie van Ajax hele andere dingen aan hun hoofd hebben, maar een verontschuldiging aan de Rotterdammers die de verwoesting nog hebben meegemaakt en de toezegging dat die nep-Hazes zoiets nooit meer flikt, dat zou dezer dagen een mooi gebaar zijn.
hugo@ad.nl
Op zaterdag 10 juni 2023 14:52 schreef GGMM het volgende:Eigenlijk is elke prijs die in het voetbal gewonnen wordt terug te leiden naar het Ajax-DNA