Doel van geloven?

quote:

Op vrijdag 4 mei 2012 13:12 schreef ems. het volgende:
Onzekerheden compenseren.

Dat omvat het wel ja. Mee eens!

quote:

Op dinsdag 8 mei 2012 22:26 schreef Boswachtertje het volgende:
Mooie woorden, daar kan ik wel wat mee.

Dank je wel voor het delen

Maar het is niet echt wat ik zoek overigens. Ik zoek niet zo zeer een geliefde, meer een bevestiging dat ik niet alleen ben hehe

Misschien is "Martin Heidegger" dan wel wat dan voor jou. Maar om ook m'n eigen visie hierop los te laten: Alleen wordt je geboren en alleen ga je dood. Alleen denken je en aan het einde van de dag val je alleen in slaap. Maar alleen jij kan leunen op jou alleen en vertrouwen op jou alleen. Weet wie je bent en wat je kan, daar haal ik mijn kracht uit!

Het nut van geloven laat zich omschrijven als het antwoord op de vraag naar het nut van een relatie aangaan. Veel van de hierboven genoemde deel argumenten zoals niet meer alleen, doel in je leven, groeien in je mens zijn, onzekerheden compenseren vormen wel onderdeel van een goede relatie maar zijn niet echt het doel. Ze maken voor een deel duidelijk dat geloven nuttig is.
Het bijzondere van een relatie is echter dat het ook kan ontstaan wanneer het niet nuttig is.
Misschien is dat nog wel de meest zuivere relatie

quote:

Op donderdag 10 mei 2012 15:06 schreef TiStyle het volgende:

[..]

Misschien is "Martin Heidegger" dan wel wat dan voor jou. Maar om ook m'n eigen visie hierop los te laten: Alleen wordt je geboren en alleen ga je dood. Alleen denken je en aan het einde van de dag val je alleen in slaap. Maar alleen jij kan leunen op jou alleen en vertrouwen op jou alleen. Weet wie je bent en wat je kan, daar haal ik mijn kracht uit!

Dapper in je eentje, maar wel eenzaam.
Niet voor de hand liggend voor een mens als sociaal wezen. Ten diepste varen we dan allemaal langs elkaar heen.
Hoewel dat zeker vaak gebeurt lijkt alleen op jezelf vertrouwen niet de kern van mens zijn.
Misschien vinden we daarin ook wel het 'nut' en het 'doel', namelijk in samenzijn.
Dat een betrouwbaar iemand met mij wil samenzijn is voor mij een krachtbron.
Zeker iemand als Jezus die niet een verre God is maar ook nog eens wijn lust en als vriend 'close' wil zijn.

Geloven (voor het gemak ga ik even uit van het geloven in een (of meerdere) god(en) )

Tot nu toe ben ik slechts drie redenen bij mensen tegen gekomen:

A) Culturele reden (traditionele) Je kunt dit ook sociale reden noemen.

Pa, gelooft, Ma gelooft, Het hele dorp, stam, volk gelooft, dus ik ook. Het gaat van ouders op de kinderen over en er is geen reden om er van af te stappen. Dit is vooral in primitieve samenlevingen het geval en vroeger ook bij ons, nu steeds minder.

B) Psychologische reden

Ma krijgt kanker en sterft, Je kind wordt door een dronken bestuurder doodgereden, Een tsunami veegt het halve land weg. Tis NIET eerlijk. Dat KAN toch niet de bedoeling zijn? Er MOET iets van rechtvaardigheid zijn. En Troost. God zal er voor zorgen! (OOIT, eventueel in het hiernamaals)

C) Existentiële reden.

Wie ben? Waarom ben ik hier? Hellup ik snap er niks van! Waarom is dat Universum zo verrekte groot? Waarom is er überhaupt eigenlijk IETS en niet NIETS? God, kom er maar in.

Noot bij C) Ik doe er een beetje schertsend over, maar die vragen zijn valide en ongelovigen hebben geen betere antwoorden. Wetenschap geeft er geen antwoord op. Hooguit kun je zeggen dat ongelovigen beter zijn in het erkennen van het feit dat er geen antwoord is, en dat het God antwoord door ons zelf verzonnen is.

quote:

Op donderdag 10 mei 2012 15:50 schreef zinnig het volgende:

[..]

Dapper in je eentje, maar wel eenzaam.
Niet voor de hand liggend voor een mens als sociaal wezen. Ten diepste varen we dan allemaal langs elkaar heen.
Hoewel dat zeker vaak gebeurt lijkt alleen op jezelf vertrouwen niet de kern van mens zijn.
Misschien vinden we daarin ook wel het 'nut' en het 'doel', namelijk in samenzijn.
Dat een betrouwbaar iemand met mij wil samenzijn is voor mij een krachtbron.
Zeker iemand als Jezus die niet een verre God is maar ook nog eens wijn lust en als vriend 'close' wil zijn.

haha vertel eens wat meer over je laatste zin

quote:

Op donderdag 10 mei 2012 23:41 schreef vaarsuvius het volgende:
Geloven (voor het gemak ga ik even uit van het geloven in een (of meerdere) god(en) )

Tot nu toe ben ik slechts drie redenen bij mensen tegen gekomen:

A) Culturele reden (traditionele) Je kunt dit ook sociale reden noemen.

Pa, gelooft, Ma gelooft, Het hele dorp, stam, volk gelooft, dus ik ook. Het gaat van ouders op de kinderen over en er is geen reden om er van af te stappen. Dit is vooral in primitieve samenlevingen het geval en vroeger ook bij ons, nu steeds minder.

B) Psychologische reden

Ma krijgt kanker en sterft, Je kind wordt door een dronken bestuurder doodgereden, Een tsunami veegt het halve land weg. Tis NIET eerlijk. Dat KAN toch niet de bedoeling zijn? Er MOET iets van rechtvaardigheid zijn. En Troost. God zal er voor zorgen! (OOIT, eventueel in het hiernamaals)

C) Existentiële reden.

Wie ben? Waarom ben ik hier? Hellup ik snap er niks van! Waarom is dat Universum zo verrekte groot? Waarom is er überhaupt eigenlijk IETS en niet NIETS? God, kom er maar in.

Noot bij C) Ik doe er een beetje schertsend over, maar die vragen zijn valide en ongelovigen hebben geen betere antwoorden. Wetenschap geeft er geen antwoord op. Hooguit kun je zeggen dat ongelovigen beter zijn in het erkennen van het feit dat er geen antwoord is, en dat het God antwoord door ons zelf verzonnen is.

Allen gaan uit van de onoplosbaarheid van de vraag

quote:

Op vrijdag 11 mei 2012 00:02 schreef Boswachtertje het volgende:

[..]

haha vertel eens wat meer over je laatste zin

Mmm iemand die ook wijn lust merk ik
Een van Jezus' laatste woorden toen hij met zijn vrienden was tijdens het zo bekende 'Laatste Avondmaal' was; 'Ik zie er naar uit om samen met jullie wijn te drinken in een nieuw koninkrijk.' Hierop volgde snel dat hij zich arresteren...
Het hele kruis verhaal heeft daarmee als basis het verlangen om als vriend met mensen samen te zijn en een glas te heffen, niet als een verre God die afstandelijk wel of niet aan knoppen zit.

quote:

Op donderdag 10 mei 2012 23:41 schreef vaarsuvius het volgende:
Geloven (voor het gemak ga ik even uit van het geloven in een (of meerdere) god(en) )

Tot nu toe ben ik slechts drie redenen bij mensen tegen gekomen:

A) Culturele reden (traditionele) Je kunt dit ook sociale reden noemen.

Pa, gelooft, Ma gelooft, Het hele dorp, stam, volk gelooft, dus ik ook. Het gaat van ouders op de kinderen over en er is geen reden om er van af te stappen. Dit is vooral in primitieve samenlevingen het geval en vroeger ook bij ons, nu steeds minder.

B) Psychologische reden

Ma krijgt kanker en sterft, Je kind wordt door een dronken bestuurder doodgereden, Een tsunami veegt het halve land weg. Tis NIET eerlijk. Dat KAN toch niet de bedoeling zijn? Er MOET iets van rechtvaardigheid zijn. En Troost. God zal er voor zorgen! (OOIT, eventueel in het hiernamaals)

C) Existentiële reden.

Wie ben? Waarom ben ik hier? Hellup ik snap er niks van! Waarom is dat Universum zo verrekte groot? Waarom is er überhaupt eigenlijk IETS en niet NIETS? God, kom er maar in.

Noot bij C) Ik doe er een beetje schertsend over, maar die vragen zijn valide en ongelovigen hebben geen betere antwoorden. Wetenschap geeft er geen antwoord op. Hooguit kun je zeggen dat ongelovigen beter zijn in het erkennen van het feit dat er geen antwoord is, en dat het God antwoord door ons zelf verzonnen is.

1
Waar past het verhaal over samenzijn en relatie in? Zie eerdere post van mij.
Psychologie lijkt me te smal.
Sociaal ja maar dan niet als navolging van de mores van anderen.
Existentieel zeker maar dan niet door angst gedreven.
Relatie = Overstijgend lijkt me.

2
Boswachtertje heeft wel een punt die jezelf ook aangeeft in je eerlijke noot trouwens. Moeten gelovigen en ongelovigen allebei niet het lef hebben te erkennen dat veel antwoorden niet te geven zijn?

quote:

Op donderdag 10 mei 2012 15:06 schreef TiStyle het volgende:

[..]

Misschien is "Martin Heidegger" dan wel wat dan voor jou. Maar om ook m'n eigen visie hierop los te laten: Alleen wordt je geboren en alleen ga je dood. Alleen denken je en aan het einde van de dag val je alleen in slaap. Maar alleen jij kan leunen op jou alleen en vertrouwen op jou alleen. Weet wie je bent en wat je kan, daar haal ik mijn kracht uit!

Wie weet.. ik zal eens wat van em moeten lezen om te weten of het wat is.. heb al redelijk wat filosofen besnuffeld, maar Heidegger nog niet. Momenteel echter niet zo met de filosofie bezig, misschien komt dat vanzelf weer

Iig bedankt voor de tip ik neem em mee!

quote:

Op vrijdag 11 mei 2012 09:06 schreef zinnig het volgende:

[..]

Mmm iemand die ook wijn lust merk ik
Een van Jezus' laatste woorden toen hij met zijn vrienden was tijdens het zo bekende 'Laatste Avondmaal' was; 'Ik zie er naar uit om samen met jullie wijn te drinken in een nieuw koninkrijk.' Hierop volgde snel dat hij zich arresteren...
Het hele kruis verhaal heeft daarmee als basis het verlangen om als vriend met mensen samen te zijn en een glas te heffen, niet als een verre God die afstandelijk wel of niet aan knoppen zit.

Kijk. Dat is nou eens een zinnige kijk op de dingen

quote:

Op vrijdag 11 mei 2012 00:03 schreef Boswachtertje het volgende:

[..]

Allen gaan uit van de onoplosbaarheid van de vraag

Allen? Ik ken anders hordes mensen die geloven de vraag opgelost te hebben...

quote:

Op vrijdag 11 mei 2012 09:19 schreef zinnig het volgende:

Waar past het verhaal over samenzijn en relatie in? Zie eerdere post van mij.
Psychologie lijkt me te smal.
Sociaal ja maar dan niet als navolging van de mores van anderen.
Existentieel zeker maar dan niet door angst gedreven.
Relatie = Overstijgend lijkt me.

Als je met relatie , een relatie met een godheid bedoeld, dan zou ik dat onder psychologie scharen. Maar ik heb er heel slecht in enkele woorden of zinnen wat over gezegd, over elke categorie kun je dikke boeken schrijven (hetgeen ook al vele malen is gedaan)

quote:

Boswachtertje heeft wel een punt die jezelf ook aangeeft in je eerlijke noot trouwens. Moeten gelovigen en ongelovigen allebei niet het lef hebben te erkennen dat veel antwoorden niet te geven zijn?

Ja. In samenlevingen met goed onderwijs zien steeds meer mensen dat ook zo, welk geloof ze ook hebben, dus wat dat betreft ben ik redelijk positief. Het zijn vooral de kennislozen die vast blijven zitten in hun oude dogma's

quote:

Op zaterdag 12 mei 2012 02:59 schreef vaarsuvius het volgende:

[..]

Allen? Ik ken anders hordes mensen die geloven de vraag opgelost te hebben...

Ik bedoel met Allen: A, B en C
(Doel van geloven? - post van vaarsuvius)
Dus niet mensen, maar jouw 3 mogelijke redenen voor het geloof.

quote:

Op woensdag 3 mei 2006 17:52 schreef Oversight het volgende:
[ afbeelding ]

Wat is eigenlijk het nut van geloven?

Ik heb er véle boeken over gelezen, heb en ruime algemene kennis van de meeste stromingen maar ben nog niet overtuigd.

Alles lijkt te zijn gebaseerd op hetzelfde principe...

Wie vertelt me, ongeacht je geloof, wat het nut ervan is?

Ik zie meer nadelen in geloof/religie dan nut.
Geloof zou je kunnen zien als de uitwas van de vraag "wie ben ik"?
waaruit religie een verdere uitwas is.
De zelfbustwordende mens en het ontstane Ik-bewustzijn creeert een conflict in de mens.
Het Ik maakt een onoverbrugbare kloof tussen -Ik en de wereld/universum-, er onstaat een scheiding, een gevoel van incompleet zijn misschien zelf wel een gevoel van verloren zijn.

Geloof is [ in eerste instantie ] een poging dit illusionaire gat te dichten / te overbruggen.
Religie heeft daar nog maar heel weinig mee te maken...
Geloof /religie blijft [voor mij ] een surrogaat voor de kern vraag: "wie ben ik"

[ Bericht 0% gewijzigd door Eventjes-dan op 12-05-2012 13:30:35 ]

het voldoen in een verlangen naar een holistisch coherente wereld.

enigszins gekopieerd van Marc De kesel in "goden breken".

quote:

Op woensdag 3 mei 2006 17:52 schreef Oversight het volgende:
[ afbeelding ]

Wat is eigenlijk het nut van geloven?

Ik heb er véle boeken over gelezen, heb en ruime algemene kennis van de meeste stromingen maar ben nog niet overtuigd.

Alles lijkt te zijn gebaseerd op hetzelfde principe...

Wie vertelt me, ongeacht je geloof, wat het nut ervan is?

Geloven waarin?

1) Ik geloof in wat ik waarneem, al ben ik beducht voor vervormingen en bedrog. En soms wil ik niet geloven wat ik waarneem. Dat geldt ook voor intuïtie. (Voor zover ik daar aandacht aan besteed.)

2) Ik geloof in wetenschap: datgene wat door controleren en hercontroleren bruikbaar en werkbaar gebleken is. En in wat mij daarover op betrouwbare wijze verteld wordt.

3) Ik geloof in de onbetrouwbaarheid van mensen, mezelf inbegrepen. We misleiden onszelf en anderen bij het leven. Zij het niet altijd bewust en opzettelijk. Dit wantrouwen pas ik, waar mogelijk, ook toe op punt 2.

4) Ik zet geruchten in de rubriek: "Misschien mogelijk. Wachten op bewijs of bevestiging."

5) Ik geloof dat het geloof in een god niet zinvol is. Als er al een almachtige, alomvattende god bestaat (en een mindere god is niet zinvol) is het voor ons mensen per definitie onmogelijk om hem te kennen of begrijpen. Net zo min als mieren internet begrijpen.
Als er mindere goden bestaan, moeten we maar hopen dat die rechtvaardig en eerlijk zijn. Maar daar hebben we dan geen invloed op.
Kortom: gewoon een beetje fatsoenlijk leven en dan maar zien waar we uitkomen.

6) Ik denk dat reïncarnatie een mogelijkheid is. En dus nam ik me ooit voor om in dit leven alle loshangende draden af te hechten, zodat ik in een volgend leven niet met rare verbindingen geconfronteerd word. Maar dat blijkt lastiger dan gedacht.
Sinds mijn beste vriend overleden is, is die gedachte sterker geworden. Maar dan vooral als troost voor mijzelf: het idee dat hij ergens nog is en op me wacht.
En ik herinner me een keer dat ik dood ging en dat er mensen op me wachtten met de belofte me de volgende keer te helpen. En dat hebben ze gedaan!!

Mooie antwoorden Kees..

Wat ik mij afvroeg.. Hoe ver liggen 1 en 6 bij jou van elkaar verwijderd? Aangezien ze beide (of eigenlijk alle 6) binnen jou leven..

@ Kees 22

@Kees

Als die God, Internet in je vergelijking, op zoek naar een blijvende relatie met mensen nou eens besluit om zelf een mier/mens te worden. Dan hebben we een opening! Dat is wat in het christelijk geloof met incarnatie wordt bedoel, Jezus die mens werd.