Doel van geloven?

Ik zie het altijd als het proberen een antwoord te vinden op vragen waar geen antwoord op is, of geen bevredigend antwoord.

bijvoorbeeld, hoe zijn wij ontstaan. Menig atheist grijpt naar de evolutietheorie en oersoep, maar raakt de weg kwijt bij de bigbang.
Voor gelovige is het vaak: God

quote:

Op woensdag 3 mei 2006 17:52 schreef Oversight het volgende:

Wie vertelt me, ongeacht je geloof, wat het nut ervan is?

De meeste religies nemen de angst voor de dood weg.

quote:

Op woensdag 3 mei 2006 17:55 schreef Oversight het volgende:

[..]

en voor jou?

het nut?

Mij? Ik stel me maar naief in over hoe alles gekomen en gebeurd is. Het boeit me niet zoveel eerlijk gezegd

Geloven is voor zoeken naar een bepaalde waarheid. Je gelooft ergens in, omdat je het sterk intuitieve gevoel hebt, dat je de ervaring die leidt tot kennis ooit zal meemaken (van het volgende moment tot aan het einde van je leven, de tijdspan is verder niet van belang). Wanneer je eenmaal iets hebt ervaren is het geen geloven meer, maar dan wordt het een onderdeel van jouw ervaring en dus onderdeel van jouw kennis.

Mensen die dus geloven in god, denken dat ze ooit dat ze het principe en de werking van God kunnen ervaren. Velen plaatsen dit na de dood, dus wie weet is er een leven na de dood. Misschien is het leven wel een herhaling van dit leven, misschien bestaat reincarnatie. Maar dat zijn dingen waar ik wel eens over nadenk, ik geloof er niet in. Ik geloof in mijn weg, dat ik alles moet ontdekken en dat alle gesprekken, interacties, gebaren en momenten samen mijn les vormen. En die les houdt voor mij in dat ik mijn leven begrijp en actief en bewust ervaar..

quote:

Op woensdag 3 mei 2006 17:57 schreef Oversight het volgende:

[..]

Ik heb gruwelijke dingen gelezen die je kunnen gebeuren in de hel als je christen bent geworden....

Lijkt me reden genoeg om geen christen te willen zijn, toch?

Maar het lijkt me wel een motivatie om geen stoute dingen te doen en dus een grote groep mensen in vrede met elkaar te laten leven.

quote:

Op woensdag 3 mei 2006 17:57 schreef Oversight het volgende:

[..]

Ik heb gruwelijke dingen gelezen die je kunnen gebeuren in de hel als je christen bent geworden....

Lijkt me reden genoeg om geen christen te willen zijn, toch?

Het lijkt me dat de gemiddelde Christen er vanuit gaat dat 'ie in de hemel komt en dat alleen anderen in de hel belanden.

Ik zie religie als ongeloof. Het slaat eigelijk nergens op, het is nergens op gebasseerd. Mensen die geloven bekijken het leven simpelweg niet nuchter.

Er bestaat geen god Zo simpel is het

quote:

Op woensdag 3 mei 2006 18:12 schreef Logitik het volgende:
Ik zie religie als ongeloof. Het slaat eigelijk nergens op, het is nergens op gebasseerd. Mensen die geloven bekijken het leven simpelweg niet nuchter.

Er bestaat geen god Zo simpel is het

De zelfingenomenheid van zelfverklaarde atheisten blijft soms toch verbazingwekkend.

Een hulpmiddel om de angst voor het onbekende en de dood te verzachten.


(overigens sluit ik niet helemaal uit dat er niets 'hogers' is, ik geloof alleen niet in het slaafse zoals je bij wereldwijde religies ziet. En al helemaal niet in het aan de regels houden van een geschreven boek.)

quote:

Op woensdag 3 mei 2006 18:00 schreef Oversight het volgende:
Nog maar weinig zó bewust levende mensen gelezen, respect!

Denk jij dat er nog een doel is aan het leren van deze les?

Thnx probeer hetzelfde Oversight
Wat het doel is? Ik denk dat het doel is bewust en alert te leven. Alles in je opnemen, steeds weer bijleren en verder zoeken naar antwoorden. Want vragen die je hebt, leveren op een gegeven moment antwoorden op, welke weer vragen opleveren. De cirkel is rond - en oneindig. Waarom moeilijk doen over geld, de dood of het verleden, als je weet (of denkt te weten) dat je nu op dit moment leeft! Ik voel de warmte van het heerlijke weer, luister wat muziek en denk na over mijn leven. Daar doe ik het voor.
Gisteren heb ik pas echt voor het eerst gemerkt, hoe beperkt mijn wereldbeeld wel niet is. Ik studeer nu in Wageningen en kom oorspronkelijk uit Winterwijk. In beide plaatsen heb ik een standaard-beperkte vriendenkring, mijn ouders zitte nog in Winterswijk en nog wat andere kennisen door het land heen. Maar dat zijn hooguit zo'n 250 man die ik geregeld zie en zo'n 20 man die ik vaak zie. Hoe beperkt is mijn wereldbeeld dan, met 6 miljard mensen. Dit gaf mij gisteren zo'n goed gevoel, dit beseffende. Want dit leert mij ook dat het dus breder, grootser kan met mijn wereldbeeld. Niet zo nauw meer, alles is mogelijk! En ook het wereldbeeld wat in de media wordt neergezet, wil ik niet meer volgen. Want wat is mijn ervaring anders dan een indirecte suggestieve link met hetgeen wat er gebeurd is? Waarom zou ik daar over gaan oordelen? Ik merkte gisteren dat het lastig maar tegelijkertijd ook heel bevredigend kan zijn, wanneer je gewoon iemand zijn zin kan geven zonder er zelf een hard hoofd in te hebben. Een vriend was op bezoek en die vroeg een aantal keer of ik wat andere muziek wilde opzetten (ook op momenten als 'mijn muziek' op stond) en ik bedacht me: waarom ook niet? Ik kan zijn smaak heus wel een avondje trekken en het zorgt er ook meteen voor dat hij ook op zijn gemak is (dat is overigens niet zo moeilijk bij mij, aangezien ik mezelf toch wel vaak als relaxt, makkelijk en meegaand zie.. maar daar kunnen anderen natuurlijk beter over 'oordelen' ). Waarom moet alles zo moeilijk, waarom moeten we zoveel maskers opzetten om te kunnen genieten van een moment? Ziet niemand dan in, dat gewoon bewust en aanwezig zijn, het meeste voldoening oplevert? Anderen in hun waarde laten, bedenkende dat zij een hele andere achtergrond hebben qua alles (alleen al het gesprek wordt op 2 manieren geinterpreteerd --> zijn wereldbeeld en het mijne).. het beginnen steeds meer vanzelfsprekendheden te worden en daar ben ik blij om. Herhaling heeft wel degelijk zin

Het doel van de les kortom, is het doorlopen van de les. Alles staat in het teken van groei(end bewustzijn)!
"Het leven is als een leraar; ik het kind in de klas. Soms gaat alles van een leien dakje en soms vindt je het hard. Diegenen die zich het hards opstellen, zijn van binnen het zachts. En ik zie dingen als dat bijna iedere dag"
Rayzmter ft. Opgezwolle - Levenslessen

quote:

Op woensdag 3 mei 2006 18:14 schreef Shivo het volgende:
De zelfingenomenheid van zelfverklaarde atheisten blijft soms toch verbazingwekkend.

Wat dat betreft zou het goed zijn, als iedereen eens het idee van de oosterse filosofie en religie/mystiek zouden leren kennen. Zorgt toch voor een wat breder (en dus beter beeld) van de wereldwijde religies..

Maar goed, iedereen mag het voor zichzelf bepalen. Tot een paar jaar geleden had ik altijd gezegd dat ik atheist was. Door de dingen die de afgelopen tijd lees, meemaak en ervaar kan ik er niet meer zo stellig in zijn. Maar een beetje minder denken en meer doen staat nog wel op het lijstje. Maar ik heb zo'n idee dat ik nu aan het zaaien ben.. het oogsten komt nog wel

het nut is innerlijke rust vinden :p


je niet af hoeven te vragen waarom je 2 jarige zoontje aan leukemie dood moest gaan, want het was gods wil....

makkelijker leven concludeer ik!

Ik zie religie als nuttig om onverklaarbare dingen te verklaren. Hierdoor kunnen mensen net iets gemakkelijker over grote tegenslagen heen ('god heeft het zo bedoeld') en raken ze niet helemaal in de stress als er iets gebeurd wat ze niet kunnen verklaren ('God grijpt in'). Het zit zelfs in het DNA of je gaat geloven of niet (ongeacht wat) en het heeft een positieve invloed op de overlevingskansen als je wel gelooft. Je durft meer, raakt minder snel gestrest (God zorgt voor me) en dat soort dingen. Heeft positieve gevolgen op de gemoedsrust en dergelijke
Als je snapt wat ik bedoel...

quote:

Op woensdag 3 mei 2006 17:52 schreef Oversight het volgende:
[afbeelding]


Wat is eigenlijk het nut van geloven?

Ik heb er véle boeken over gelezen, heb en ruime algemene kennis van de meeste stromingen maar ben nog niet overtuigd.

Alles lijkt te zijn gebaseerd op hetzelfde principe...

Wie vertelt me, ongeacht je geloof, wat het nut ervan is?

ik beantwoord mijn nieuwsgierigheid naar waarheid.
voor mij is God waarheid, wat kan er verder dan nog aan doen?

Het nut is dat je een hobby hebt. Sommige genieten er van om hun leven er aan te wijden. Laat ze maar, zeg ik dan. Als ze mij maar niet storen als ik zit te eten/slapen/leven.

quote:

Op woensdag 3 mei 2006 17:58 schreef Boswachtertje het volgende:
Geloven is voor zoeken naar een bepaalde waarzekerheid.

Verder is het geloof natuurlijk ook een prima middel om macht uit te oefenen.

Is het doel van geloof niet het geven van een doel?

quote:

Op woensdag 3 mei 2006 18:26 schreef pmb_rug het volgende:

[..]

ik beantwoord mijn nieuwsgierigheid naar waarheid.
voor mij is God waarheid, wat kan er verder dan nog aan doen?

Maar God heeft alles toch al openbaard, wat is er dan nog te beantwoorden? Wat kan je nog leren over hoe de aarde en alle organismen onstaan zijn om maar wat te noemen? God heeft geen enkel antwoord te bieden op hoe de natuur werkt. Of wil je zeggen dat je letterlijk gelooft wat er in de bijbel staat? Waarom god, en niet de wetenschap, die duidelijk zoveel meer vragen te beantwoorden heeft! Met alleen in god geloven kom je geen stap dichter bij de waarheid, het is passief. Ik begrjip echt niets van mensen die religieus zijn

quote:

Op woensdag 3 mei 2006 17:52 schreef Oversight het volgende:
[afbeelding]


Wat is eigenlijk het nut van geloven?

Ik heb er véle boeken over gelezen, heb en ruime algemene kennis van de meeste stromingen maar ben nog niet overtuigd.

Alles lijkt te zijn gebaseerd op hetzelfde principe...

Wie vertelt me, ongeacht je geloof, wat het nut ervan is?

Geloven is niet een afweging van: '"Schiet ik er wat mee op of niet?" Daar doet het woordje nut me namelijk nogal aan denken.

Als je tot de overtuiging gekomen bent en/of ervaren hebt dat er een God is, dan is dat een realiteit voor je en dan neemt die God een plaats in je leven in. Je kunt dan niet meer doen alsof die God er niet is.

quote:

Op woensdag 3 mei 2006 19:20 schreef Neuroscience het volgende:

[..]

Maar God heeft alles toch al openbaard, wat is er dan nog te beantwoorden? Wat kan je nog leren over hoe de aarde en alle organismen onstaan zijn om maar wat te noemen? God heeft geen enkel antwoord te bieden op hoe de natuur werkt. Of wil je zeggen dat je letterlijk gelooft wat er in de bijbel staat? Waarom god, en niet de wetenschap, die duidelijk zoveel meer vragen te beantwoorden heeft! Met alleen in god geloven kom je geen stap dichter bij de waarheid, het is passief. Ik begrjip echt niets van mensen die religieus zijn

Zie gedeeltelijk mijn post hierboven. Verder denk ik dat het niet God of wetenschap is. God (die uit de bijbel) heeft juist opdracht gegeven om de aarde te verkennen. Het feit dat God weet hoe de aarde in elkaar zit, zegt nog niet dat wij dat meteen weten. Dus heb je als gelovige/religieuze nog net zo veel vragen te beantwoorden op dat gebied.

quote:

Op woensdag 3 mei 2006 17:52 schreef Oversight het volgende:
[afbeelding]


Wat is eigenlijk het nut van geloven?

Ik heb er véle boeken over gelezen, heb en ruime algemene kennis van de meeste stromingen maar ben nog niet overtuigd.

Alles lijkt te zijn gebaseerd op hetzelfde principe...

Wie vertelt me, ongeacht je geloof, wat het nut ervan is?

Ik geloof niet, maar filosofeer graag.
Mijn tegenvraag is dan ook: Waarom moet alles nut hebben?
Of anders geformuleerd: wat is het nut van nut

quote:

Op woensdag 3 mei 2006 19:20 schreef Neuroscience het volgende:
Maar God heeft alles toch al openbaard, wat is er dan nog te beantwoorden? Wat kan je nog leren over hoe de aarde en alle organismen onstaan zijn om maar wat te noemen? God heeft geen enkel antwoord te bieden op hoe de natuur werkt. Of wil je zeggen dat je letterlijk gelooft wat er in de bijbel staat? Waarom god, en niet de wetenschap, die duidelijk zoveel meer vragen te beantwoorden heeft! Met alleen in god geloven kom je geen stap dichter bij de waarheid, het is passief. Ik begrjip echt niets van mensen die religieus zijn

Onderschat je je eigen leven nu niet? God dienen betekent nog niet dat je verder niets hier te zoeken hebt. Gelovigen hebben toch ook hun eigen leven?
Als God voor jou een stap voorwaarts kan opleveren, laat die mensen dan toch Ik snap wel dat het zoveel stof doet opwaaien, maar dit komt vooral omdat niemand een ander gelijk wil geven. En daar het een nogal moeilijk te beantwoorden stelling is (bestaat God?), krijg je die heel duidelijke tweestrijd. Maar waar hebben we het over? Gelovigen beweren dat ze een relatie hebben met God, atheisten kunnen dit niet geloven. Ik zie het probleem niet. Mijn leven is interessant, leef gelukkig en heb goede vrienden met wie ik lekker kan chillen. Ik leer dagelijks bij, leer steeds verder komen met denken en filosoferen. Snap het spelletje steeds beter, steeds meer bewust van alles wat er gebeurt en waarom het gebeurt. Dingen uit het verleden spelen opeens 10 jaar later een rol en dan is het aan jou om te bepalen wat er met de situatie moet gebeuren. Alle momenten zijn keuzes. Wat voor keuzes, dat ligt aan wat je mee hebt gemaakt en nog gaat meemaken.

In hoeverre is geloven in een God passief? Is het omdat deze mensen niet (meer) zoeken? Dat ze niet meer hoeven te zoeken, willen nog niet zeggen dat het een passief proces is. En daar jij niet gelooft, is dit voor jou natuurlijk iets waar jij niets mee kan. Maar is het dan meteen fout? Als iemand daar voor kiest (is ie weer: de keuze!), dan moet diegene dat zelf weten. Echter mis ik vaak het wederzijdse respect, de ene vindt zich al gauw beter dan de ander. Maar hoezo is dit? Iedereen ziet de wereld door zijn/haar gekleurde bril en elke mens heeft er weer een ander kleurtje bij uitgezocht. Kortom, het is gewoon zo als het is.
Wat jij van mijn woorden maakt is aan jou; besef wel dat mijn woorden in jouw hoofd heel anders klinken dan dat ze in mijn hoofd doen. Zie hoe makkelijk woorden verkeerd worden uitgelegd, verkeerd begrepen met een ietwat negatieve reactie als gevolg. Voor je het weet reageert de ander geirriteerd en ontstaat er door een misverstand een discussie die zich niet meer toespitst op het onderwerp; het wordt een tweestrijd welke geen van beide kan winnen. Er zijn slechts 2 verliezers.. en zo zie ik de discussie tussen gelovigen en niet-gelovigen ook. Niemand wint, het is een waste of time en het levert ook nog eens gevoelens van onbegrip, afchuw en negativiteit op.. Dat wil toch niemand?

Het nut van nut is dat het in bepaalde situaties aangeeft wat voordelig is voor een individu. Het is daarom ook zeker niet zo dat alles nut heeft. De hersenen zijn zo gewired dat mensen in verbanden denken, en daarom er in het algemeen erg slecht tegen kunnen als zaken geen nut hebben. Daar heb ik zelf gelukkig geen last van

quote:

Op woensdag 3 mei 2006 20:18 schreef Oud_student het volgende:
Ik geloof niet, maar filosofeer graag.
Mijn tegenvraag is dan ook: Waarom moet alles nut hebben?
Of anders geformuleerd: wat is het nut van nut

Waarom moet alles nut hebben?
Tja ik denk dat niets nut heeft, totdat ik datgene als nuttig bestempel. Vanuit het perspectief van de observeerder kies ik de dingen (onbewust) die ik wil zien; onbewust wordt er al van alles uitgefilterd. Wij mensen beredeneren naar mijn mening vanuit het verstand en vanuit de ervaring. De ervaring is wat we meemaken, het verstand koppelt woorden aan de ervaring en zo kunnen wij oordelen over onze ervaring. En dus aangeven of het een nuttige ervaring was of niet. Maar ik denk zelf dat nut relatief en subjectief is. Het zegt verder niets over de ervaring, het zegt wat over de observeerder.

Het nut kun je misschien wel zien als ons verstand. Voor ons verstand moet iets nut hebben, anders vergeten we het weer. Zo blijven alleen de voor jou belangrijke herinneringen en kennis over, ook hier wordt de rest er uitgefilterd.
Misschien is nut wel de koppeling van de wereld/het leven met ons als observeerder. Want voor ons heeft elk moment nut, aangezien we leven. Maar als niets nut heeft, dan is alles een spel en dan kan ik dus vrijelijk kiezen wat ik wil en niet wil. Jezus zei ooit iets in de strekking van 'oordeel niet opdat gij niet beoordeelt wordt' Misschien betekent het wel dat niets nut heeft en dat alles wat wij aan de ervaring toevoegen een ilusie is. De ervaring zelf is het leven, datgene wat wij er aan toevoegen noemen we 'nut'..

Interessante vraag btw Oud_student, wist misschien al wel dat deze vraag kwam.. maar goed, hij is er nu, dus hier is mijn antwoord wat misschien wel weer wat vragen oplevert.. We zullen zien

Vanuit evolutionair oogpunt is er zeker wel van nut te spreken.

quote:

Op woensdag 3 mei 2006 18:24 schreef rival het volgende:
het nut is innerlijke rust vinden :p

je niet af hoeven te vragen waarom je 2 jarige zoontje aan leukemie dood moest gaan, want het was gods wil....

In een dergelijk geval zie ik meer redenen om niet te geloven dan om wel te geloven. Immers, waarom zou je een klootzak die het toelaat om je 2 jarige zoontje te laten sterven eigenlijk aanbidden? Dan liever het idee dat er niemand voor verantwoordelijk is, dan hoef je ook niet naar redenen te zoeken, want die zijn er niet.

De enige reden om in God te geloven is omdat Hij er is.

quote:

Op woensdag 3 mei 2006 22:48 schreef _Floddertje_ het volgende:
De enige reden om in God te geloven is omdat Hij er is.

Je hebt daar geen keiharde bewijzen voor. Daarom heet het een geloof. Als het vast stond dat Hij bestaat, zou men er niet in hoeven te geloven, dan was het een feit.

quote:

Op woensdag 3 mei 2006 22:54 schreef Arctica het volgende:

Je hebt daar geen keiharde bewijzen voor. Daarom heet het een geloof. Als het vast stond dat Hij bestaat, zou men er niet in hoeven te geloven, dan was het een feit.

Er wordt gevraagd wáárom je in een God zou geloven. Gesteld dat God bestaat, dan is dát dus de reden: omdat-ie er is. Ik zou geen andere reden kunnen bedenken. Hoe je kunt weten of-ie er is, ja, dat is een ander verhaal. Maar zijn bestaan is in ieder geval niet afhankelijk van of wij het kunnen bewijzen.

1 van vele redenen: al deze universum, kosmos met zn dimensies, ingenieus, vernuftig. Komt nog bij dat er een vreemde kracht moet zitten vóór oerknal, wat dit dimensie is haast niet te bevatten.

Alleen een soort hogere wezen/kracht kan zoiets begrijpen/creeëren, daarom.

quote:

Op woensdag 3 mei 2006 23:17 schreef Scepsis het volgende:
1 van vele redenen: al deze universum, kosmos met zn dimensies, ingenieus, vernuftig. Komt nog bij dat er een vreemde kracht moet zitten vóór oerknal, wat dit dimensie is haast niet te bevatten.

Alleen een soort hogere wezen/kracht kan zoiets begrijpen/creeëren, daarom.

Dat is dus echt BS. Een kat kan ook niet begrijpen wat wij allemaal begrijpen (aanname, I admit), dus wie weet wat voor organismen na ons allemaal wel niet kunnen gaan begrijpen.

quote:

Op woensdag 3 mei 2006 23:17 schreef Scepsis het volgende:
1 van vele redenen: al deze universum, kosmos met zn dimensies, ingenieus, vernuftig. Komt nog bij dat er een vreemde kracht moet zitten vóór oerknal, wat dit dimensie is haast niet te bevatten.

Alleen een soort hogere wezen/kracht kan zoiets begrijpen/creeëren, daarom.

Hoe het heelal is ontstaan lijkt op geen enkele manier verband te houden met al die verhaaltjes van profeten over God, die alles voor ons zou hebben geschapen. Immers, wat is het nut van bijvoorbeeld de ringen van Saturnus voor ons? Wat is hier zo ingenieus aan?
Een bliksem kan een bosbrand veroorzaken en daarmee een compleet ander landschap creeeren. Is de bliksem daardoor een hoger wezen?

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 00:25 schreef Neuroscience het volgende:

[..]

Dat is dus echt BS. Een kat kan ook niet begrijpen wat wij allemaal begrijpen (aanname, I admit)

Precies, daarom kun je me niet verklaren wat achter de grens van de ruimte zit (laat staan of er wel een grens kan). En je stelling gaat hier dus wel op, alleen een hogere vorm kan zoiets weliswaar begrijpen .

Er is in de evolutie geen hoger of lager, alleen beter aangepast.

quote:

Op woensdag 3 mei 2006 20:34 schreef Boswachtertje het volgende:
Waarom moet alles nut hebben?
Tja ik denk dat niets nut heeft, totdat ik datgene als nuttig bestempel. Vanuit het perspectief van de observeerder kies ik de dingen (onbewust) die ik wil zien; onbewust wordt er al van alles uitgefilterd. Wij mensen beredeneren naar mijn mening vanuit het verstand en vanuit de ervaring. De ervaring is wat we meemaken, het verstand koppelt woorden aan de ervaring en zo kunnen wij oordelen over onze ervaring. En dus aangeven of het een nuttige ervaring was of niet. Maar ik denk zelf dat nut relatief en subjectief is. Het zegt verder niets over de ervaring, het zegt wat over de observeerder.

Mijn vraag was eigenlijk niet wat nut is, maar waarom we het criterium van nut voortdurend aanleggen bij vrijwel alles wat wij doen. Je hebt idd gelijk dat we achteraf zaken rechtvaardigen door te wijzen op het nut, maar dat is subjectief.
Nut is weldegelijk een objectief begrip. A is nuttig voor B als A bijdraagt aan het bereiken van B.

quote:

Het nut kun je misschien wel zien als ons verstand. Voor ons verstand moet iets nut hebben, anders vergeten we het weer. Zo blijven alleen de voor jou belangrijke herinneringen en kennis over, ook hier wordt de rest er uitgefilterd.
Misschien is nut wel de koppeling van de wereld/het leven met ons als observeerder. Want voor ons heeft elk moment nut, aangezien we leven. Maar als niets nut heeft, dan is alles een spel en dan kan ik dus vrijelijk kiezen wat ik wil en niet wil. Jezus zei ooit iets in de strekking van 'oordeel niet opdat gij niet beoordeelt wordt' Misschien betekent het wel dat niets nut heeft en dat alles wat wij aan de ervaring toevoegen een ilusie is. De ervaring zelf is het leven, datgene wat wij er aan toevoegen noemen we 'nut'..

IMO een veel te ruime interpretatie van nut.

On topic:
Geloof is IMO geen echt geloof als het alleen maar om het nut gaat.
Ik denk dat het geloof in "iets" voortkomt uit een bepaalde menselijke behoefte en/of door een mystieke ervaring.

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 06:30 schreef Oud_student het volgende:

Geloof is IMO geen echt geloof als het alleen maar om het nut gaat.
Ik denk dat het geloof in "iets" voortkomt uit een bepaalde menselijke behoefte en/of door een mystieke ervaring.

Gnosis (hence geen geloof maar zekerheid), en de behoefte aan mystiek.

En al die mensen die op hol slaan als je hun in onzekerheid plaatst?

Zelfs argumenten als "Heb je een voorbeeld?", ja de "bijbel"! of "het spreken in tongen"!, ok.. En wie zegt dat dat de hoogste authoriteit is? En dat kunnen sommigen niet eens vatten!

quote:

Op woensdag 3 mei 2006 19:20 schreef Neuroscience het volgende:

[..]

Maar God heeft alles toch al openbaard, wat is er dan nog te beantwoorden? Wat kan je nog leren over hoe de aarde en alle organismen onstaan zijn om maar wat te noemen? God heeft geen enkel antwoord te bieden op hoe de natuur werkt. Of wil je zeggen dat je letterlijk gelooft wat er in de bijbel staat? Waarom god, en niet de wetenschap, die duidelijk zoveel meer vragen te beantwoorden heeft! Met alleen in god geloven kom je geen stap dichter bij de waarheid, het is passief. Ik begrjip echt niets van mensen die religieus zijn

er is al een aantal keer gereageerd op deze onzin, maar ik wil het ook nog ff done.

waarom moet ik kiezen tussen geloof en wetenschap? wat een vals dilemma! De wetenschap is slechts een methode om de complexiteit van de schepping te zien (en daarin Zijn hand te herkennen, ik raak ervan onder de indruk).
Je doet net alsof er alleen waarheden in de de natuur bestaan. idd heb je voor die waarheden de wetenschap nodig, maar daarbuiten is er gelukkig nog zoveel meer!!
wat een kortzichtig beeld van de schepping en van God... Wat kan de wetenschap mij vertellen over metaphysische waarheden? niets, en toch ben ik erin geinteresseerd. die kennis kun je niet via de 'conventionele' manier verkrijgen, het vergt een andere benadering. een benadering van inspiratie, observatie en redenatie.

Ik geloof in God en bedrijf wetenschap. punt.

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 09:23 schreef pmb_rug het volgende:

[..]

er is al een aantal keer gereageerd op deze onzin, maar ik wil het ook nog ff done.

waarom moet ik kiezen tussen geloof en wetenschap? wat een vals dilemma! De wetenschap is slechts een methode om de complexiteit van de schepping te zien (en daarin Zijn hand te herkennen, ik raak ervan onder de indruk).
Je doet net alsof er alleen waarheden in de de natuur bestaan. idd heb je voor die waarheden de wetenschap nodig, maar daarbuiten is er gelukkig nog zoveel meer!!
wat een kortzichtig beeld van de schepping en van God... Wat kan de wetenschap mij vertellen over metaphysische waarheden? niets, en toch ben ik erin geinteresseerd. die kennis kun je niet via de 'conventionele' manier verkrijgen, het vergt een andere benadering. een benadering van inspiratie, observatie en redenatie.

Ik geloof in God en bedrijf wetenschap. punt.

We hebben gewoon een totaal ander wereldbeeld. Maar blijkbaar heb je niet heel veel respect voor dat van mij, want ik val je totaal niet aan, en jij noemt bijkans alles wat ik schrijf onzin. So be it, maar ik vind het wel jammer, want ik vind het toch leuk om nog wat te poneren tegenover gelovigen

Al je gepraat over metaphysica, mijn punt is juist dat er niets buiten het fysieke is. Ik zeg ook nergens dat je moet kiezen tussen wetenschap en god, ik zeg alleen dat ik niet begrijp dat je god nodig hebt als er ook wetenschap is. Religie is ontstaan in tijden dat de wetenschap nog zo in de kinderschoenen stond dat mensen dachten dat de hemellichamen goden waren. Met andere woorden, godsbeelden werden gebruikt als lancune in kennis van de natuur. Later ontstonden er monotheìstische religies, en raakte god steeds meer terein kwijt in de zin dat steeds meer wereldbeelden die op de bijbel geinspireerd waren niet bleken te kloppen, waardoor er langzamerhand steeds minder mensen in god bleven geloven. Ik zie dat als een soort van evolutionaire voortschrijding naar een staat zonder religie (niet dat ik denk dat religie ooit verdwijnt)

Nog een voorbeeldvraag daarvan. Ik neen even aan dat je de evolutietheorie erkent als beschrijving van hoe soorten uit soorten ontstaan. Hoe zie je dan dat de eerste stapjes die leidden tot het onstaat van de evolutietheorie denkprocessen waren waarin mensen eind 1700, begin 1800, zeiden dat het verwijzen naar god geen verklaring is. Je moet met bewijzen komen en niet iets verklaren met iets onverklaarbaars. Zie je dat als het buitenspel zetten van god, of zie je ook daarin de hand van god

PS. m´n toetsenboord deed fucked, dus ik kon niet goed meer sommige leestekens plaatsen

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 09:23 schreef pmb_rug het volgende:
Wat kan de wetenschap mij vertellen over metaphysische waarheden? niets, en toch ben ik erin geinteresseerd. die kennis kun je niet via de 'conventionele' manier verkrijgen, het vergt een andere benadering. een benadering van inspiratie, observatie en redenatie.

Dat is natuurlijk een aanname die je maakt: dat metafysica waarheden kent. Dat is zelfs behoorlijk discutabel. De filosofie heeft zich in de 20e eeuw steeds meer gedistantieerd van metafysica, omdat problemen waar men eeuwenlang over zat te discussiëren volstrekt nutteloos bleken of in één klap werden opgelost door wetenschap (bijv. begrippen als oneindigheid, tijd, ruimte etc.). Het probleem is dat er geen betrouwbare methode is om metafysische beweringen te onderbouwen. Dat heeft heel lang geduurd voordat de filosofie dat zag. Ik dacht dat David Hume (18e eeuw) één van de eersten was die zoiets opperde.

Tegenwicht voor de angst voor de dood en zingeving aan het leven alhoewel ik dat laatste dus nooit helemaal snap want voor mij heeft het leven van die gelovigen dus absoluut niet ineens zin omdat ze in eoa god geloven (je zult waarschijnlijk moeten geloven om dat echt te kunnen "snappen"), maar wel begrijpelijk gezien de verpletterende zinloosheid van het bestaan.

quote:

Op donderdag 4 mei 2006 10:59 schreef Neuroscience het volgende:

[..]

We hebben gewoon een totaal ander wereldbeeld. Maar blijkbaar heb je niet heel veel respect voor dat van mij, want ik val je totaal niet aan, en jij noemt bijkans alles wat ik schrijf onzin. So be it, maar ik vind het wel jammer, want ik vind het toch leuk om nog wat te poneren tegenover gelovigen

ik vind het onzin om wetenschap tegenover geloof te plaatsen als zijnde 2 uitersten.

quote:

Al je gepraat over metaphysica, mijn punt is juist dat er niets buiten het fysieke is. Ik zeg ook nergens dat je moet kiezen tussen wetenschap en god, ik zeg alleen dat ik niet begrijp dat je god nodig hebt als er ook wetenschap is.

je stelt hetvolgende: "Waarom god, en niet de wetenschap, die duidelijk zoveel meer vragen te beantwoorden heeft!"
Dat impliceert een dilemma dat er helemaal niet is. Niemand gaat in God geloven om natuurverschijnselen te verklaren, dat is zoooo 2000 voor Christus

quote:

Religie is ontstaan in tijden dat de wetenschap nog zo in de kinderschoenen stond dat mensen dachten dat de hemellichamen goden waren. Met andere woorden, godsbeelden werden gebruikt als lancune in kennis van de natuur. Later ontstonden er monotheìstische religies, en raakte god steeds meer terein kwijt in de zin dat steeds meer wereldbeelden die op de bijbel geinspireerd waren niet bleken te kloppen, waardoor er langzamerhand steeds minder mensen in god bleven geloven. Ik zie dat als een soort van evolutionaire voortschrijding naar een staat zonder religie (niet dat ik denk dat religie ooit verdwijnt)

ik weet niet door welke media jij je laat informeren, maar het Christendom is nog altijd een groeiende religie, net als de Islam trouwens. Verder denk ik dat er veel waarheid zit in de volgende uitspraak:
" Want als ik rijk zou zijn, zou ik u wellicht verloochenen, zou ik kunnen zeggen: ‘Wie is de HEER?’ En als ik arm zou zijn, zou ik stelen en de naam van mijn God te schande maken."

quote:

Nog een voorbeeldvraag daarvan. Ik neen even aan dat je de evolutietheorie erkent als beschrijving van hoe soorten uit soorten ontstaan.

oh, toe maar.

quote:

Hoe zie je dan dat de eerste stapjes die leidden tot het onstaat van de evolutietheorie denkprocessen waren waarin mensen eind 1700, begin 1800, zeiden dat het verwijzen naar god geen verklaring is.

met de evolutietheorie heeft niemand bewezen dat God geen verklaring is. de vraag over de Oorzaak van alle wetmatigheid en dus uiteindelijk ook de evolutie is een onbeantwoorde vraag.

quote:

Je moet met bewijzen komen en niet iets verklaren met iets onverklaarbaars. Zie je dat als het buitenspel zetten van god, of zie je ook daarin de hand van god

ik pretendeer ook geen universeel bewijs aan te kunnen dragen om jou te overtuigen. maar de manier hoe jij wetenschap overschat als levensbeschouwelijk instrument is schrijnend. het is een pervertering van de wetenschap imo.

quote:

PS. m´n toetsenboord deed fucked, dus ik kon niet goed meer sommige leestekens plaatsen

het zij u vergeven

quote:

Op vrijdag 5 mei 2006 09:32 schreef pmb_rug het volgende:
ik vind het onzin om wetenschap tegenover geloof te plaatsen als zijnde 2 uitersten.

Ik ook! Ik zie het als een spiegel waarin vanaf verschillende invalshoeken naar hetzelfde wordt gekeken..

quote:

je stelt het volgende: "Waarom god, en niet de wetenschap, die duidelijk zoveel meer vragen te beantwoorden heeft!"
Dat impliceert een dilemma dat er helemaal niet is. Niemand gaat in God geloven om natuurverschijnselen te verklaren, dat is zoooo 2000 voor Christus

hehe... kan ik me zeker wel in vinden

quote:

ik weet niet door welke media jij je laat informeren, maar het Christendom is nog altijd een groeiende religie, net als de Islam trouwens. Verder denk ik dat er veel waarheid zit in de volgende uitspraak:
" Want als ik rijk zou zijn, zou ik u wellicht verloochenen, zou ik kunnen zeggen: ‘Wie is de HEER?’ En als ik arm zou zijn, zou ik stelen en de naam van mijn God te schande maken."

Ik ben rijk van binnen.. En daardoor is het inderdaad makkelijk om je eigen weg te kiezen die losstaat van de weg naar God/het ene/Tao enz.. Maar goed, ik blijf zoeken en dat doe jij volgens mij ook wel Wij zoeken denk ik naar ongeveer hetzelfde, jij doet het voornamelijk met de basis Christendom, ik zoek via van alles en nog wat mijn weg tussen alle wegen die er beschikbaar zijn!

quote:

met de evolutietheorie heeft niemand bewezen dat God geen verklaring is. de vraag over de Oorzaak van alle wetmatigheid en dus uiteindelijk ook de evolutie is een onbeantwoorde vraag.

Een beeld wat enig open-mindness vraagt imo... Niemand weet wat er voorbij de Big Bang is geweest, niemand weet wat de directe gevolgen van evolutie op ons zijn.. En juist daarom dien ik open te staan voor alle ideeën, zowel nieuw als oud!

quote:

ik pretendeer ook geen universeel bewijs aan te kunnen dragen om jou te overtuigen. maar de manier hoe jij wetenschap overschat als levensbeschouwelijk instrument is schrijnend. het is een pervertering van de wetenschap imo.

Wetenscahp is de nieuwe religie lijkt het haast wel de laatste tijd Tis voor mij slechts 1 van de manieren om de wereld te beschrijven en/of verklaren, niet de enige juiste voor mij iig. Sterker nog, ik voel me er vaak ernstig door beperkt..