hier ook nog altijd een lurkertje van inmiddels alweer bijna 15(!) maanden. en dat terwijl de BV bij Piet ook heel moeizaam ging. het is dus zeker de moeite van 't proberen waard, Xanthe, snoopy, en anderen waarbij 't de eerste x niet zo makkelijk/goed ging. het kind kan bijv. beter zijn in 'toehappen', en zoals mijn VK zei: je lichaam weet een tweede keer zelf ook beter wat 't 'moet doen'. hier bleek dat dus inderdaad het geval, en ik ben er nog steeds erg blij om. dat we 't zolang volhouden verbaast mij eigenlijk wel, maar we zijn er allebei nog te zeer aan gehecht om 't nu te stoppen.
maf he dat 't je zó diep raakt als 't niet gaat. had ik ook toen 't bij Piet niet genoeg bleek te zijn, wat een verdriet. je bent dan natuurlijk ook al extra kwetsbaar/emotioneel, en het was een heel basaal gevoel van 'falen' voor mij. weet niet of dat zoveel minder zou zijn geweest als de BV-promotie er niet was geweest, al zal die er heus wel een zekere rol in gespeeld hebben. ik was vantevoren ook zeer vastbesloten om het een serieuze kans te geven (was ook wel naar zo'n voorlichting geweest en had er veel over gelezen) en vond 't gewoon ontzettend jammer en rot dat het niet genoeg bleek te zijn, dat mijn kleine jongetje er niet van groeide (hij viel zelfs af, was zo'n naar gezicht). maar als 't wel lukt is 't prachtig om te doen, is mijn ervaring. zelfs het kolven en het bijbehorende koe-gevoel kunnen voor mij de pret echt niet drukken.
het is een gevoelig onderwerp in meerdere opzichten. ik vind 't ook erg dat mensen bij voorbaat een vreselijk schuldgevoel wordt aangepraat als ze 't niet willen, daar moet iedereen z'n eigen keuze in kunnen maken. maar tegelijkertijd vind ik het ook jammer als mensen op grond van onjuiste informatie zouden besluiten om 't niet een kans te geven. dus dat er uitgebreide voorlichting wordt verstrekt en dat mensen aangemoedigd worden om zich er in ieder geval in te verdiepen vind ik toch ook wel goed. lastig om daar een goed evenwicht in te vinden.
de angst voor hoe 't voelt snap ik ook heel goed, ik dacht eigenlijk van te voren ook dat het me vreselijk zou irriteren zo'n voortdurende tepel-stimulatie (en dat terwijl ik geen nare ervaringen op tiet-gebied heb). maar mij is 't honderd procent meegevallen, het is echt iets heel anders of iemand er aan zit te frunniken of dat er een kindje z'n mond omheen doet.