Nieuwsgierig naar geesten? Roep ze dan op...

Ik vind mensen moeten niet zo zeuren kijk je staat er open voor ofniet!

Alhoewel ik nog nooit echt iets ervaren heb geloof ik heilig in geesten....net zo als buitenaardse wezens!

Als je er niet open voor staat what the fuck doe je dan hier!

verder heeft iemand misschien een website met films/foto?

Greetz

quote:

Op donderdag 27 april 2006 16:20 schreef Neuralnet het volgende:
Zo'n reactie was natuurlijk te verwachten. Jammer dat er nooit in wordt gegaan op de inhoudelijke bezwaren. In een discussie komt er altijd wel iemand die zegt "ja maar IK ben wel..." Tuurlijk ben jij DE uitzondering. Gelukkig kunnen er tegen 1 uitzondering talloze tegenvoorbeelden worden gegeven die de regel bevestigen. Waardoor het toch echt eens noodzakelijk wordt dat mensen er inhoudelijk op in gaan.

Ritueel is dus het sleutelwoord en het antwoord op hetgeen dat mensen zien. Dat argument is zelden ontkracht.

Jij komt hier binnenvallen en begint gelijk te bleren, te generaliseren en nou beweer je ook nog dat ìk (om even voor mijzelf te spreken) nergens op in ga ?
Had je dan even ingelezen beste Neuralnet.

Je komt niet erg willend over.
Een discussievoeren moet je wíllen, daar moet je dus moeite voor doen.
Kijk even wie je tegenover je hebt, waar de ander voor staat.. kom niet gelijk met stellingen of generaliserende onwaarheden aankakken.
Dàt is namelijk niet uitnodigend om wat voor post van jou hand dan ook serieus te nemen en daar (nota bene als zoveelste herhaling) eens inhoudelijk op in te gaan.

Als jij zo goed weet hoe het brein van de mens in elkaar zit, ben je waarschijnlijk ook aardig op de hoogte van het feit dat als de toon niet normaal is mensen helemaal niet meer ingaan op wat jij zegt, maar zich puur gaan ergeren aan je manier van communiceren.

@t Neuralnet,
Weet je wat het probleem is, ik krijg altijd de kriebels bij degenen die het harst van de daken schreeuwen dat ze paranormale gaven hebben. Juist als iemand zich zo wil bewijzen dan steekt er vaak iets achter of klopt het verhaal niet helemaal..... Achteraf blijkit dat gevoel vaak te kloppen. Het feit dat de 'gewone' man of vrouw die bescheiden blijft bij het feit dat hij of zij meer voelt dan de gemiddelde mens niet de publiciteit zoekt, wil niet zeggen dat die dan ook maar onzin verkoopt. Verhalen over pillen heb ik eigenlijk nooit gehoord...
Je hoort alleen vaak de rare of eigennaardige dingen omdat die natuurlijk het leukst zijn om te vertellen. Vooral als iemand een keer bij het verkeerde eind heeft, dan is dat natuurlijk geweldig nieuws om alles maar even te ontkrachten. Iedereen maakt wel eens fouten...
De schreeuwerds verpesten het een beetje voor degene die zich gewoon op bescheiden wijze bezighouden met deze materie. Dat laatste, daar pleit ik voor.

quote:

Op donderdag 27 april 2006 15:30 schreef Neuralnet het volgende:


Vreemd genoeg kom ik NOOIT iemand tegen met veel kennis over het menselijk brein die (1) nuchter en (2) bij zijn volle verstand EN (3) zonder rituelen een geest heeft gezien of waargenomen.

Aangenaam kennis te maken dan

1. Ben meestal geheel nuchter en was dat bij die gelegenheden dan ook
2. Dat zou ik zo niet durven stellen want wat is daar de graadmeter van? Immers... mensen die beweren een geest te hebben gezien worden al beschouwd als niet goed bij het hoofd. Dus dan kan ik al niet meer goed bij mijn hoofd zijn.
3. Er kwam geen ritueel aan te pas bij een aantal van de gelegenheden. Slechts eenmaal was dat wel het geval.

@Mirage... ik had jouw reactie nog niet gelezen

Ik ga de moeite niet nemen om het hele topic door te nemen, het gewoonlijke zal wel aan de orde zijn geweest.

Maar wil wel de TS op het hart drukken om uit te kijken hoe ver hij gaat in het geesten oproepen, en helemaal als je het, zoals je in je post zet doet voor "macht, geld, sex, waarheid ".
Dat zijn de verkeerde instellingen om geesten mee op te roepen, en inderdaad zal je dan snel aan antwoorden gaan komen door de geesten die het dichtst bij aarde staan en het aardse bestaan zo fantastisch vinden dat ze niet willen accepteren dat ze dood zijn... echter de bedoeling van die geesten zal vaak gaan overkomen als misleidend, en spelen met jou en je leven.. een lol dat ze dan hebben zeg.. maar jij hebt geen rust meer daarna.

Experimenteren is ok.. maar ga er niet te ver in.

Bedenk maar zo, als de informatie van bovenaf zo belangrijk zou zijn voor jou om te weten, dan geven ze je dat wel door!

quote:

Op donderdag 27 april 2006 15:30 schreef Neuralnet het volgende:

Ook het drogargument van "je kan het tegendeel niet bewijzen DUS is het waar" imponeert mij niet. Ik kan 1001 dingen noemen die JIJ niet kan bewijzen, maar die overduidelijk niet waar zijn. Van roze olifanten tot kabouters en reuzen. "Bewijs het maar eens, anders is het waar." Ja dag, wie zo wilt redeneren vraagt erom om niet serieus genomen te worden.

Het argument dat ik of een ander een bewering niet kan bewijzen, en dat het DUS niet waar is, is ook niet erg sterk. Net als dat 'iets' door een bepaalde verklaarbare oorzaak voor kan komen, en dat het DUS dat geweest moet zijn. Er komen in alle culturen en in alle bevolkingsgroepen mensen voor die ervaringen hebben die 'geest-gerelateerd' zijn. Zo gauw dat ook het geval is met roze olifanten neemt ik die vergelijkingen serieus, eerder niet.

quote:

Het valt mij op dat er voor het "paranormale" altijd een tigger nodig is. Iemand ziet roze olifanten en als je doorvraagt blijkt hij gezopen te hebben. Iemand ziet allerlei kleuren en verkeerd in trance en als je doorvraagt blijkt hij aan de pillen. Iemand ziet een geest en raad eens: er gaat altijd een ritueel aan vooraf. Ja mensen, het is bekend dat je je hersenen kan intoxineren en indoctrineren om zo dingen te zien en te voelen. Dat betekent niet dat het in werkelijkheid bestaat.

Wat je hier schrijft is gewoon niet waar, dat maak jij er van. Waarschijnlijk ter ondersteuning van jouw eigen aannames. En ja, dat zal best voorkomen maar het is niet per definitie bij iedereen het geval

quote:

Vreemd genoeg kom ik NOOIT iemand tegen met veel kennis over het menselijk brein die nuchter en bij zijn volle verstand EN zonder rituelen een geest heeft gezien of waargenomen.

Dat is zo vreemd niet bij een kwetsbaar onderwerp als dit, en los daarvan zijn er wel degelijk mensen die met veel kennis en gezond verstand dergelijke waarnemingen hebben gehad. Onlangs hoorde ik een interview van (ik meen) Dr. Dick Bierman die onderzoek deed naar bepaalde hersenfuncties en pre cognitie. Er kwamen enkele opvallende resultaten uit naar voren, oa dat de hersenen al reageerde op bepaalde foto's voordat die foto's aan het oog werden blootgesteld. Er waren mensen die bij deze onderzoeken aanwezig waren, maar die hun naam niet openbaar wilde maken omdat het bezig zijn met dergelijke zaken voor hen problemen op kon leveren met bv sollicitaties. Wat natuurlijk vooral komt omdat mensen hetgeen ze niet kennen graag in het belachelijke trekken, of er zelfs volstrekt vijandig tegenover staan. Ieder met daarvoor hun redenen.

Het argument dat mensen die (spontane) waarnemingen (gehad) hebben of erin geloven niet goed bij hun hoofd zijn, dom, psychisch niet in orde of naief zijn, is net zo een onzin bewering als zeggen: Mensen die het niet geloven zijn er bang voor.

Veel van wat ik hier lees vind ik ook lachwekkend. Dan kan je denken aan mensen die zeker weten hoe het zit en welke wetten er zouden zijn, of met andere vage onzin strooien. Dat valt makkelijk te negeren als het je niet aan staat. Maar klakkeloos alles verwerpen en daarbij zo generaliseren met toetsbare onwaarheden, vind ik net zo verwerpelijk.

Ervaringen zijn subjectief, en die vallen niet te bewijzen. Uiteraard is het dan opletten met de presentatie er van. Als mensen zelf maar weten wat ze waard zijn.
Mensen die het niet kennen, meegemaakt of onderzocht hebben zouden er niet over moeten oordelen.

Edit: het interview waarnaar ik verwijs is hier te horen, en begint bij 1 minuut.

[ Bericht 1% gewijzigd door Gorian op 27-04-2006 19:07:28 ]

quote:

Op donderdag 27 april 2006 17:14 schreef Gorian het volgende:
Mensen die het niet kennen, meegemaakt of onderzocht hebben zouden er niet over moeten oordelen.

Word.

quote:

Op donderdag 27 april 2006 15:30 schreef Neuralnet het volgende:

Iemand ziet roze olifanten en als je doorvraagt blijkt hij gezopen te hebben. Iemand ziet allerlei kleuren en verkeerd in trance en als je doorvraagt blijkt hij aan de pillen. Iemand ziet een geest en raad eens: er gaat altijd een ritueel aan vooraf. Vreemd genoeg kom ik NOOIT iemand tegen met veel kennis over het menselijk brein die nuchter en bij zijn volle verstand EN zonder rituelen een geest heeft gezien of waargenomen.

Meldt

Oh, en als ik mezelf positief openstel voor de natuur, dan wil er nog weleens wat gebeuren, maar dat zie ik meer als iets moois, mooiheid van het toeval ofzo.

En of je moet die migraine-aanval ook als 'ritueel' zien

quote:

Op donderdag 27 april 2006 13:50 schreef amarena het volgende:
De geesten die zich met vervelende praktijken bezighouden, zitten vaak in de grijze gebieden van het hiernamaals en beseffen vaak nog niet dat ze dood zijn. Ze blijven daarom verbonden met Aarde en willen nog niet weg. Ze dolen rond en zijn gefrustreerd. Glaasje draaien is bv een makkelijke manier om met deze 'gefrustreerde' geesten in contact te treden.

Het is goed dat je hulp vraagt van je persoonlijke gidsen trouwens!!!

Maar het probleem dan is dat die verdwaalde zielen zo wanhopig zijn dat ze je leven echt moeilijk kunnen maken. In dat geval moet je weten wat je moet doen.
De onrustige ziel rustig maken en daarna naar het licht brengen. Je moet ze dan ook helemaal begeleiden.
Vergeet niet dat die verdwaalde zielen niet zelf de weg naar het licht kunnen vinden. En als je ze dan niet op de goede manier helpt dan raken ze echt in paniek.
Een tijdje terug was zo'n ziel bij mij gekomen die al 8 jaar zo ronddwaalde. En die was behoorlijk in paniek.
Als je niet weet hoe je zo'n verdwaalde ziel rustig kan krijgen en hoe je de ziel naar boven moet begeleiden, begin er dan niet aan.

quote:

Op donderdag 27 april 2006 20:00 schreef sweetgirly het volgende:

[..]

Meldt

Oh, en als ik mezelf positief openstel voor de natuur, dan wil er nog weleens wat gebeuren, maar dat zie ik meer als iets moois, mooiheid van het toeval ofzo.

En of je moet die migraine-aanval ook als 'ritueel' zien

Ik heb zelf in het verleden ook migraine aanvallen gehad. Ik weet maar al te goed wat het is.
Wat migraine precies is kan ik je niet vertellen, maar het heeft volgens mij niets met spiritualiteit te maken.

Hoe doe je dat dan, zo'n geest naatr het licht begeleiden:?
Wat is het licht

Begeleid je hem/haar/het met spreuken, spreek je via de mond tot die geest, of in gedachten? Speelt het allemaal zich af in trance ofzo

quote:

Als jij zo goed weet hoe het brein van de mens in elkaar zit, ben je waarschijnlijk ook aardig op de hoogte van het feit dat als de toon niet normaal is mensen helemaal niet meer ingaan op wat jij zegt, maar zich puur gaan ergeren aan je manier van communiceren.

Ik ben er tevens van op de hoogte dat mensen, zo gauw ze niks meer weten te zeggen, hun toevlucht zoeken in het persoonlijk worden. Dan ligt het natuurlijk aan de manier van communicatie en de houding en zoeken ze overal iets om niet inhoudelijk te hoeven ingaan.

Ook prima, dat hoeft verder niet. Die rechtvaardigingen interesseren mij echter niet. Voor mij is het simpel: wie niet inhoudelijk ingaat valt buiten de discussie en wordt voor de rest genegeerd. En ja, je bent een moderator die mensen op hun gedrag kan aanspreken. Doch acht ik dat in dit geval niet nodig aangezien ik me nou niet bepaald schuldig maak aan onacceptabel gedrag.

Als ik nou had gezegd hoe geweldig het allemaal was, dan was ik zeker hartelijk ontvangen? Dat soort meeloperij ken ik niet. Ik geef mijn mening; dat kan toch op een discussieforum? En iedereen mag het daar mee oneens zijn. Ook hun goed recht. Zo moeilijk ben ik niet.

quote:

Het argument dat ik of een ander een bewering niet kan bewijzen, en dat het DUS niet waar is, is ook niet erg sterk.

Dat argument gebruik ik niet. Echter wel het argument dat degene die beweert ook dient te bewijzen en/of aannemelijk dient te maken. Anders is het wel erg makkelijk om van alles te beweren. En over die olifanten gesproken: in elke cultuur komen ook mensen voor die na een ritueel die roze olifanten zien. Een ander soort ritueel in dit geval (drank en drugs) maar toch een ritueel. Een handeling die men zelf in het leven roept. Geloof je er dan in? NEE. Waarom dan wel bij de geest? Die ook het gevolg is van een handeling?

quote:

Wat je hier schrijft is gewoon niet waar, dat maak jij er van.

Tuurlijk niet. Gewoon blijven ontkennen. Een oproep tot een geest IS een ritueel. Hoezo niet waar?

quote:

Ervaringen zijn subjectief, en die vallen niet te bewijzen. Uiteraard is het dan opletten met de presentatie er van. Als mensen zelf maar weten wat ze waard zijn. Mensen die het niet kennen, meegemaakt of onderzocht hebben zouden er niet over moeten oordelen.

Mensen die rare dingen voelen OMDAT ze iets doen om in die toestand te komen zouden moeten beseffen dat het niet bestaat zonder dat ze die handelingen verrichten. Waarom beginnen we daar niet mee?

quote:

En of je moet die migraine-aanval ook als 'ritueel' zien

Nee, dat zie ik als een zeer vervelende kwaal die niet per se aan geesten toegeschreven moet worden. Migraine is echt. Dat zoiets door een geest komt valt te betwijfelen.

Sowieso vallen veel aannames te betwijfelen die hier zondermeer voor waar worden aangenomen. Het bestaan van de ziel, het bestaan van het hiernamaals, het bestaan van een speciale ruimte tussen de aarde en het hiernamaals en het idee dat een ziel achterblijft omdat het zogenaamd niet weet hoe het naar boven kan. Alsof de ziel alleen gaat en later nooit meer een voorbeeld ziet...

En dan nog het idee dat een geest bijna menselijk reageert en ook menselijke trekjes vertoont. Dat willen mensen graag. De wens is de vader van de gedachte.

quote:

Op donderdag 27 april 2006 21:34 schreef beautyjennifer het volgende:

Ik heb zelf in het verleden ook migraine aanvallen gehad. Ik weet maar al te goed wat het is.
Wat migraine precies is kan ik je niet vertellen, maar het heeft volgens mij niets met spiritualiteit te maken.

Nou, dat zou ook weleens een vraagteken kunnen zijn eigenlijk.
Ik wou eerst zeggen 'nee, dat lijkt mij ook'. Maar in hoeverre staan lichaam en geest wel niet met elkaar in contact? Mensen die dus kennelijk echt ziek kunnen worden van negativiteit, bijv. Is een migraine-aanval dan werkelijk zo anders, ik weet het niet hoor?

Wat ik met ritueel bedoelde te zeggen, was natuurlijk overigens meer cynisch bedoeld.
Dat ik (+ kat ) daarna wat zag(en), tja, wat dat precies was/betekende weet ik ook niet, wel dat ik dus, in mijn (+ kat's) ogen dus wat zag(en). Dus of het met spiritualiteit te maken heeft, misschien niet, neemt niet weg dat er wat gezien is. Wat en hoe dat dan ook kon. Een vraag dus, hoe dat kan, waarom op het moment dat ik het niet langer trok en waarom werd het geleidelijk daarna minder. Frappant vind/vond ik het iig wel wat, of het nou spiritueel was of niet.

en dat past wel weer in onverklaarbare zaken wellicht
Of iemand moet met een goed/beter argument/verklaring komen.

quote:

Op donderdag 27 april 2006 21:43 schreef Neuralnet het volgende:

[..]


Dat argument gebruik ik niet. Echter wel het argument dat degene die beweert ook dient te bewijzen en/of aannemelijk dient te maken. Anders is het wel erg makkelijk om van alles te beweren. En over die olifanten gesproken: in elke cultuur komen ook mensen voor die na een ritueel die roze olifanten zien. Een ander soort ritueel in dit geval (drank en drugs) maar toch een ritueel. Een handeling die men zelf in het leven roept. Geloof je er dan in? NEE. Waarom dan wel bij de geest? Die ook het gevolg is van een handeling?
[..]

Dat argument wat jij aanhaalt werd ook niet zo stellig gebruikt. Een confrontatie met iets dat als geest aangeduid wordt, gaat niet altijd gepaard met een ritueel. Dat is gewoon niet waar, dus dat ontken ik. Het merendeel van de mensen die er ooit mee geconfronteerd zijn geweest, werden dat door spontane gebeurtenissen. En niet iedereen noemt zich medium en gaat ermee de boer op. Ik zal jou nooit kunnen overtuigen van een ervaring van mij, die toetsbaar waardevol voor me was. Acurate informatie die noodzakelijk was. Dát maakt het voor mij aannemelijk dat het bestaan van geesten tot de mogelijkheden behoort.

En dit forum is voor dit soort zaken. Als je er niets van gelooft zou je je kunnen proberen in te leven in mensen die dat wel doen en enige vorm van respect te kunnen laten zien, al begrijp ik dat dat moeilijk voor je is gezien jouw felheid mbt dit onderwerp. Ga dan niet lopen roepen om bewijs, en als je roept dat onze hersenen ons voor de gek houden en dat dat aannemelijker is, dan is de discussie al dood voor hij begonnen is.

quote:

Tuurlijk niet. Gewoon blijven ontkennen. Een oproep tot een geest IS een ritueel. Hoezo niet waar?
[..]

Tuurlijk Zie mijn vorige reactie!

En ik snap het argument rituelen -> geesten ook niet echt. Althans, het uitsluitsel ervan, alsof dat een feit opzich is. Zou bijna zeggen dat degene die met dat argument kwam dan niet zoveel mensen kent of onderzoek ernaar heeft gedaan (of wel? dan heb ik niks gezegd, individueel onderzoek zeker, ja dan zeg ik idd weer select groepje/kringetje dan, allemaal sceptici ofzo geïnterviewd?).

Want dan zou ik zeggen tegen die degene doe er eens onderzoek naar, desnoods wereldwijd, met de vraag 'heeft u weleens geesten of andere onverklaarbare verschijnselen gezien of meegemaakt, zonder dat u vooraf aan een ritueel heeft gedaan'. A. Ja B. Nee.

En dan kijken wat er het meeste uitkomt
Sterker, ik denk/vermoed dat het merendeel van de ondervraagden ergens zo nuchter als wat is/dacht te zijn.

quote:

Op donderdag 27 april 2006 22:08 schreef sweetgirly het volgende:
En ik snap het argument rituelen -> geesten ook niet echt. Althans, het uitsluitsel ervan, alsof dat een feit opzich is. Zou bijna zeggen dat degene die met dat argument kwam dan niet zoveel mensen kent of onderzoek ernaar heeft gedaan (of wel? dan heb ik niks gezegd, individueel onderzoek zeker, ja dan zeg ik idd weer select groepje/kringetje dan, allemaal sceptici ofzo geïnterviewd?).

Want dan zou ik zeggen tegen die degene doe er eens onderzoek naar, desnoods wereldwijd, met de vraag 'heeft u weleens geesten of ander onverklaarbare verschijnselen gezien of meegemaakt, zonder dat u vooraf aan een ritueel heeft gedaan'. A. Ja B. Nee.

En dan kijken wat er het meeste uitkomt
Sterker, ik denk/vermoed dat het merendeel van de ondervraagden ergens zo nuchter als wat is/dacht te zijn.

Dat denk ik ook.
Sinds dat ik kind ben zie, hoor en voel ik ze al.
Het waren heel normale rustige ervaringen. Ik was mij van in eerste in stantie geen "kwaad" bewust.
dat ik als kindzijnde (meisje dat amper op de kleuterschool zit!) gedronken zou hebben, een ritueel uitgevoerd zou hebben, of andere zaken uit het rijtje... is natuurlijk niet aan de orde.
Ook werd er bij ons thuis niet over gesproken. Mijn ouders waren er niet mee bezig.. niets.
Ik wist zelfs niet eens dat ik een zus gehad heb.

Toch wist ik waarheden en vreemde dingen te vertellen en voor familieleden was het overduidelijk dat ik wel degelijk contact had met mijn zus.
Helaas hebben ze mij vroeger altijd het gevoel gegeven dat ik er niet over mocht praten, pas sinds ikzelf volwassen ben hebben mijn ouders erover gesproken.
(en zelfs nu nog niet veel)

Hoe je dit zogenaamd rationeel uit wilt leggen en mijn eigen gevoelens en ervaringen en conclusies aan de kant wilt kunnen schuiven is mij een raadsel.


En dit was nog maar het begin van een serie spontane ervaringen.

quote:

Op donderdag 27 april 2006 21:59 schreef Gorian het volgende:

[..]

Dat argument wat jij aanhaalt werd ook niet zo stellig gebruikt. Een confrontatie met iets dat als geest aangeduid wordt, gaat niet altijd gepaard met een ritueel. Dat is gewoon niet waar, dus dat ontken ik. Het merendeel van de mensen die er ooit mee geconfronteerd zijn geweest, werden dat door spontane gebeurtenissen. En niet iedereen noemt zich medium en gaat ermee de boer op. Ik zal jou nooit kunnen overtuigen van een ervaring van mij, die toetsbaar waardevol voor me was. Acurate informatie die noodzakelijk was. Dát maakt het voor mij aannemelijk dat het bestaan van geesten tot de mogelijkheden behoort.

En dit forum is voor dit soort zaken. Als je er niets van gelooft zou je je kunnen proberen in te leven in mensen die dat wel doen en enige vorm van respect te kunnen laten zien, al begrijp ik dat dat moeilijk voor je is gezien jouw felheid mbt dit onderwerp. Ga dan niet lopen roepen om bewijs, en als je roept dat onze hersenen ons voor de gek houden en dat dat aannemelijker is, dan is de discussie al dood voor hij begonnen is.
[..]

Tuurlijk Zie mijn vorige reactie!

wanneer haal jij je bul voor advocaat?
*hint*

Het respect is er vanuit mijn kant zeker. Ik verwerp de persoonlijke ervaringen en gevoelens van mensen niet. De generalisatie van dat gevoel naar de werkelijke wereld is wel iets waar ik mijn twijfels over heb. Maar ik ben zondermeer bereid te geloven dat mensen dingen kunnen voelen, opvangen, weten of ervaren die anderen niet opvangen.

Wie ben ik om jouw gevoel te ontkennen? Ik geloof je op je woord. Als jij dat zo gevoeld hebt, dan is dat zo. Mijn probleem zit hem meer in de verhalen er omheen en het idee dat een ander die er niks mee heeft daar, door bepaalde dingen te doen, ook mee te maken krijgt.

Even vanuit mijn manier/zienswijze.
Er zullen ongetwijfeld verschillende wegen zijn die naar Rome leiden.

quote:

Op donderdag 27 april 2006 21:35 schreef DeHovenier het volgende:
Hoe doe je dat dan, zo'n geest naatr het licht begeleiden:?
Wat is het licht

De één zal zeggen de hemel.. de andere de andere kant... weer een ander naar het "Al" ..het éne....
Naar dat wat jij denkt dat er is nadat je sterft.
Voor mij is dat naar het "zijn".
(sorry, ik heb er geen andere term voor die ik kan verzinnen.)

quote:

Begeleid je hem/haar/het met spreuken, spreek je via de mond tot die geest, of in gedachten? Speelt het allemaal zich af in trance ofzo

Trance... ja en nee, geen idee eigenlijk. Is per persoon verschillend denk ik, waarschijnlijk is de definitie van trance redelijk verschillend.. van zwaar tot licht.
Maar voor mij:
Als je heel rustig, geconcetreerd en afgesloten voor het geraas van de auto's op straat trance noemt ja.


De vormgeving verder is helemaal aan jezelf.
De vormgeving is hoofdzakelijk bedoeld om het gebeuren enigzins visueel te maken... enige houvast te geven.
Een kaarsje, rustige woorden, openheid en bij mij meestal een soort ontwapenendheid.
Je kan hardop spreken (misschien om je beter te kunnen concentreren, om kracht bij te kunnen zetten? noem maar op) , maar ook in gedachten.. of op een manier die ik niet weet te omschrijven.

Eigenljik is het hoofdgebeuren voor mij het visualiseren dat degene daadwerkelijk gaat.
Er is geen discussie.. het is geen vraag.. je twijfelt niet.
Je bent bezig met een houding alsof het omonstotelijk vaststaat dat het gebeurd of al gebeurd is.

Net zoiets als stoppen met roken.
Je moet niet denken "ik ga dit doen"
Nee, je moet jezelf al gestopt zien.
En hoe je het verder vormgeeft is aan iedereen persoonlijk.


Dit is zo'n beetje de basis vanuit mij.

Naar het licht sturen hoe doe je dit,..hm

Je gaat je aarden, schijnt heel belangrijk te zijn, je vraagt aan je beschermengelen of ze je willen beschermen tegen het kwade,
Je vraag aan de Lichtwereld, hemel, gene zijde,... of ze licht naar je willen zenden, en ook naar je omgeving!
Je gaat dan in jezelf de concentratie opbrengen om in te tunen op de situatie, en daarbij krijg ik beelden te zien, ik zie dan een persoon die wazig eruit ziet, ik voel ook waar die persoon staat, links of rechts, achter mij, bv
soms zijn ze grijs van kleur, soms nog kleurrijk dan zijn ze denk ik zelf nog niet zolang over.
Een kaars aansteken kan ook prettig zijn ook voor jezelf als kontakt punt met het nu en daar!
Dan ga je in gesprek in gedachten met de entiteit, en je probeert diegene duidelijk te maken dat ze door moeten naar het licht, dat ze dus niet levend zijn op aarde, dat wij hen niet langer kunnen waarnemen als zijnde een menselijk lichaam!
Hierna visualiseer je een soort hemelpoort, waardoor de entiteit heen kan gaan als ze willen, heel vaak verschijnt er iemand uit hun levens op aarde, iemand die hen komt ophalen!
Diegene is dan natuurlijk al een tijd overgegaan en ze komen die persoon dan ophalen naar het licht
Soms kost het veel moeite om de entiteit te wijzen op een andere -licht-wereld, mn bij overledenen die niet in een leven na de dood geloofden!
Daarom is het wel prettig als je dit doet met behulp van andere paragevoelige mensen die hier ook kennis van hebben!
Zodat je elkaar kunt corrigeren als er iets misgaat of als het jou niet lukt!
Dit kan best veel energie kosten is mijn ervaring althans!

Maar als diegene meegaat met de anderen die op hen wachten zie je ze ook verdwijnen door de poort, en een soort van dankbaarheid van diegene die tot begrip is gekomen!

Nadat alles goed is verlopen, sta je op en ga je je goed aarden en afslaan, bijkomen want het lijkt veel op een soort trance!
Vaak stak ik dan wierook aan achteraf om de ruimte te zuiveren en spreek ik in gedachten mijn dank uit voor diegene die ons geholpen hebben, beschermengelen en de Gene zijde!

Ik heb het al lange tijd niet gedaan maar zo ging het ongeveer altijd!
Misschien wel handig voor mensen om te weten hoe dit in zijn werking gaat!

Idd, is interessant

quote:

Op donderdag 27 april 2006 22:16 schreef Mirage het volgende:

Dat denk ik ook.
Sinds dat ik kind ben zie, hoor en voel ik ze al.

Precies, en dat wou ik er dus later ook nog eigenlijk bij zeggen.
'en interview dan gelijk even vooral veel kinderen'

Geen pillen, alcohol, rituelen, whatsoever.
Maargoed, dan wordt het argument weer aangehaald van 'maar het zijn kinderen'
Ja dus?



_{mijn tel ging toen overigens}

quote:

Op donderdag 27 april 2006 12:43 schreef Mirage het volgende:

[..]

Moeilijk te beoordelen... ja en nee.
Ik denk dat als je je bewùst bent van het feit dat de geest leuke en imo zelfs interessante grapjes uithaalt, je behoorlijk goed op weg bent met het kunnen onderscheiden van wat een trick of the mind is en wat "anders" is.

Of we het ons afvragen ?
Ik kan niet voor anderen spreken, maar ik vraag mij dat niet af...
ik ga er in eerste instantie van uit.
Dat is net zoiets als rare dingen die gebeuren.. lampen die kapot gaan etc..
of we de mogelijkheid wle open laten dat het iets technisch/normaals is.
Natuurlijk wel !
In eerste instantie denken wij/ik hetzelfde als ieder ander, die mening wordt soms echter bijgesteld door dingen waar ik op dat moment niet omheen kan.
Het werkt niet de andere kant op


Voorbeeldje:
Afgelopen weekend naar een ontzettend interessant iets geweest. (laat ik even in het midden.. komt nog een topicje over !)
Het schijnt er hunted te zijn en idd ikzelf meende ook het nodige te proeven, alhoewel de extremere zaken deze nacht uitbleven.
Toen ik 's nachts thuiskwam, op een krukje in de keuken samenmet mijn man een sigaretje zat te roken en heerlijjk spannende verhalen aan het vertellen was. (hij was niet mee)
Sprong spontaan de waterkoker aan (zware knop die je toch echt behoorlijk hard in moet drukken), nog geen 5 tellen erna sprong hij weer uit.... Grote vraagtekens natuurlijk boven ons hoofd..
mijn man meteen even aan en uit proberen te doen (electrische aparaten wel nakijken als ze raar doen natuurlijk.. ik hoef geen brand in huis).. het ding deed het niet meer. Hij leek nu helemaal kapot.
Een half uur later deed hij het opeens wel weer.

Natuurlijk zeiden wij tegen elkaar "oeh freaky hoor... goede timing ! " maar met een dikke knipoog. En de dag erna hebben wij het ding nog even nagekeken om ons ervan te vergewissen dat het ding nog wel veilig is. (technisch storinkje oid)

Ik zou nog even reageren.
(Sorry dat ik de hele reply quote, maar als ik ga knippen klopt de context misschien niet meer. )

Persoonlijk ben ik over het algemeen een zeer druk en gestressed persoon. Soms loopt die stress uit de hand ga ik wel eens met iemand babbelen.
Een oom van mij is psycholoog, met een 'alternatieve' kijk op dingen.
Met hem heb ik in het verleden gesprekken gevoerd en hij geloofde dat stress bepaalde dingen kon veroorzaken: 'Als het geestelijk mis is -en het er niet lichamelijk uit komt- dan moet het er op een andere manier uit', daar kwam het op neer.

En ja hoor, volgende dag een lekke band.
Een uur later doe ik een lamp aan: Flits-Boem!
Alle zenders op TV tonen verstoord beeld.
Allemaal de schuld van die verdomde stress die niet naar buiten kan.
(Ik wilde hier ooit een topic over openen: 'Klappende banden en knallende lampen', maar het is er niet van gekomen)

In de loop der jaren heb ik diverse keren dit soort gevallen van magisch denken meegemaakt.
Soms stond ik stijf van de stress en knalden er wel eens twee lampen per dag. Dan dacht ik: 'Verdomme, die klote stress! Het kost mij nog lampen en fietsbanden ook en ik heb het al zo zwaar!' )

In de loop der jaren heb ik echter ontdekt dat dit soort gevallen zich ook gewoon voordeden als ik geestelijk of lichamelijk lekker in mijn vel zat. Dan dacht ik er verder niet bij na en ging ik gewoon lekker door met waar ik mee bezig was. (Hoewel ik wel een keer schrok toen ik in de trein een boek over alien-abductions las waarin stellig werd beweerd dat mensen die ooit ontvoerd zijn geweest 'bij will power only' een lamp kunnen laten knallen door er naar te kijken.
Dat moest ik effe testen natuurlijk: Ik kijk naar een TL in de trein en hopla: Kapot. Daarna knalde thuis wederom een lamp. )

Mijn punt hier is: Ik denk dat het gewoon toeval is en dat je -als je je geestelijk iets minder sterk voelt- radeloos kunt worden.
Sommige mensen kunnen bij dit soort voorvallen gaan denken: 'Help, er is een kwade geest in mij / mijn omgeving'.

Mijn advies is om het rustig uit te zitten en dat je -sorry voor de aanwezige mediums- vooral niet in zee moet gaan mensen die er geesten bij gaan halen en het daardoor (in mijn optiek) alleen maar erger gaan maken door op knallende lampen en knappende fietsbanden te wijzen.
Daardoor raak je nog meer gefocussed op dingen die eigenlijk normaal zijn, maar door magisch denken een zwaardere lading krijgen .

quote:

Op donderdag 27 april 2006 22:29 schreef Mirage het volgende:
Even vanuit mijn manier/zienswijze.
Er zullen ongetwijfeld verschillende wegen zijn die naar Rome leiden.

[..]

De één zal zeggen de hemel.. de andere de andere kant... weer een ander naar het "Al" ..het éne....
Naar dat wat jij denkt dat er is nadat je sterft.
Voor mij is dat naar het "zijn".
(sorry, ik heb er geen andere term voor die ik kan verzinnen.)
[..]

Trance... ja en nee, geen idee eigenlijk. Is per persoon verschillend denk ik, waarschijnlijk is de definitie van trance redelijk verschillend.. van zwaar tot licht.
Maar voor mij:
Als je heel rustig, geconcetreerd en afgesloten voor het geraas van de auto's op straat trance noemt ja.


De vormgeving verder is helemaal aan jezelf.
De vormgeving is hoofdzakelijk bedoeld om het gebeuren enigzins visueel te maken... enige houvast te geven.
Een kaarsje, rustige woorden, openheid en bij mij meestal een soort ontwapenendheid.
Je kan hardop spreken (misschien om je beter te kunnen concentreren, om kracht bij te kunnen zetten? noem maar op) , maar ook in gedachten.. of op een manier die ik niet weet te omschrijven.

Eigenljik is het hoofdgebeuren voor mij het visualiseren dat degene daadwerkelijk gaat.
Er is geen discussie.. het is geen vraag.. je twijfelt niet.
Je bent bezig met een houding alsof het omonstotelijk vaststaat dat het gebeurd of al gebeurd is.

Net zoiets als stoppen met roken.
Je moet niet denken "ik ga dit doen"
Nee, je moet jezelf al gestopt zien.
En hoe je het verder vormgeeft is aan iedereen persoonlijk.


Dit is zo'n beetje de basis vanuit mij.

Zo ervaar ik dat ook.
Maar ik heb alleen ervaring met geestan van mensen die ik ken die afscheid nemen of vragen hebben voor ze echt overgaan als ze nog in het tussengebied hangen.

Laatst deed zich een ding voor waarbij mij rechtstreeks om hulp werd gevraagd door een geest van een overleden persoon die ik ken.
Tot voor kort dacht ik niet dat ik daarbij zou kunnen helpen. Maar dat bleek anders te liggen. Dat bleek in mij te liggen. Daarom was ik uitgerekend de persoon die dat in dat geval moest doen.
Ik wist niet hoe het aan te pakken en vroeg een oudere vriendin om raad.
Ze zei me juist vooral op mezelf te vertrouwen en gaf me de raad om voor wat houvast en om te focussen idd een kaars aan te steken en wat wierrook te branden.

Dat werkte best wel. Ik heb iig sindsdien niets meer gemerkt van een wanhopig zoekende geest.