Waarin dijt het heelal uit?

quote:

Op vrijdag 14 april 2006 18:38 schreef rudeonline het volgende:

[..]

Niemand die op deze stelling wil reageren?

Ik kan 'm ook ff toelichten.

Ik denk dus dat de 3-dimensionale afmetingen van het heelal oneindig zijn, maar dat juist de 4-dimensionale afmeting (leeftijd) groeit. De grens tussen nu en de toekomst, ookal is deze een fractie van een seconde ver weg, is de rand van het heelal. Wij bevinden ons ten alle tijden aan de rand van het heelal.

De zon zoals wij die zien is 8 lichtminuten van ons vandaan, ofwel de zon die wij zien is 8 minuten jonger dan ze in werkelijkheid zien... de zon die wij zien bevindt zich 8 minuten van de rand. Als we naar de zon toe gaan, dan bevindt de zon die wij waarnemen zich dichter bij de rand waar wij ons bevinden. De ware zon bevindt zich zelf natuurlijk ook aan de rand van het heelal, alleen op een andere plek in de 3e dimensie.

Wetenschappers die heel diep de ruimte in turen met hun telescopen en sterren zien uit het begin van het heelal, die nemen een ander deel van de 4e dimensie waar: deze sterren waarschijnlijk allang uitgestorven. Als we er naartoe zouden kunnen reizen op lichtsnelheid, dan zullen we er niets aantreffen: De rand van het heelal (in de 4e dimensie) heeft namelijk dezelfde snelheid als het licht en die beweegt dan gewoon mee... en wat ze zagen was niet aan de rand van het heelal!

Nog een interessant puntje: volgens wetenschappers wordt de snelheid waarmee het heelal uitdijt steeds groter. Dat betekent dat de rand van het heelal steeds sneller beweegt, dus de lichtsnelheid ook omhoog gaat en de tijd sneller gaat. Vanwege dat laatste lijkt het of de lichtsnelheid constant is! Maar de tijd lijkt inderdaad sneller te gaan... de ontwikkelingen van de afgelopen tijd volgen elkaar in rap tempo op, volgens een plan van creatie. Dat plan hadden de Maya's ook wel door waarschijnlijk.

Dit is ongeveer mijn visie op het heelal en alles er omheen.

quote:

Op vrijdag 14 april 2006 20:08 schreef DemonRage het volgende:

[..]

Ik kan 'm ook ff toelichten.

Kun je die mier ff ook toelichten?

Nee rude, jij doet ook hier niet mee.

quote:

Op vrijdag 14 april 2006 20:08 schreef DemonRage het volgende:

[..]

Ik kan 'm ook ff toelichten.

Ik denk dus dat de 3-dimensionale afmetingen van het heelal oneindig zijn, maar dat juist de 4-dimensionale afmeting (leeftijd) groeit. De grens tussen nu en de toekomst, ookal is deze een fractie van een seconde ver weg, is de rand van het heelal. Wij bevinden ons ten alle tijden aan de rand van het heelal.

De zon zoals wij die zien is 8 lichtminuten van ons vandaan, ofwel de zon die wij zien is 8 minuten jonger dan ze in werkelijkheid zien... de zon die wij zien bevindt zich 8 minuten van de rand. Als we naar de zon toe gaan, dan bevindt de zon die wij waarnemen zich dichter bij de rand waar wij ons bevinden. De ware zon bevindt zich zelf natuurlijk ook aan de rand van het heelal, alleen op een andere plek in de 3e dimensie.

Wetenschappers die heel diep de ruimte in turen met hun telescopen en sterren zien uit het begin van het heelal, die nemen een ander deel van de 4e dimensie waar: deze sterren waarschijnlijk allang uitgestorven. Als we er naartoe zouden kunnen reizen op lichtsnelheid, dan zullen we er niets aantreffen: De rand van het heelal (in de 4e dimensie) heeft namelijk dezelfde snelheid als het licht en die beweegt dan gewoon mee... en wat ze zagen was niet aan de rand van het heelal!

Nog een interessant puntje: volgens wetenschappers wordt de snelheid waarmee het heelal uitdijt steeds groter. Dat betekent dat de rand van het heelal steeds sneller beweegt, dus de lichtsnelheid ook omhoog gaat en de tijd sneller gaat. Vanwege dat laatste lijkt het of de lichtsnelheid constant is! Maar de tijd lijkt inderdaad sneller te gaan... de ontwikkelingen van de afgelopen tijd volgen elkaar in rap tempo op, volgens een plan van creatie. Dat plan hadden de Maya's ook wel door waarschijnlijk.

Dit is ongeveer mijn visie op het heelal en alles er omheen.

Ik ben het met deze post eens. Dat mag ik toch wel zeggen?

quote:

Op vrijdag 14 april 2006 21:50 schreef rudeonline het volgende:

[..]

Ik ben het met deze post eens. Dat mag ik toch wel zeggen?

Dát mag je zeggen, en daarmee houdt het ook meteen op.

Het is indd een post van jouw niveau ja.

quote:

Op vrijdag 14 april 2006 21:52 schreef Doffy het volgende:

[..]

Dát mag je zeggen, en daarmee houdt het ook meteen op.

Het is indd een post van jouw niveau ja.

Oke, maar waarom heb je mijn post dan verwijdert? Probeerde iets toe te voegen..

quote:

Op vrijdag 14 april 2006 21:53 schreef rudeonline het volgende:

[..]

Oke, maar waarom heb je mijn post dan verwijdert? Probeerde iets toe te voegen..

Precies, en dat is nu precies datgene wat jij hier niet meer mag doen

Dat is ook goed hoor, dan staan we gelijk. Jij voegt immers ook niets toe.. weltrusten..

quote:

Op vrijdag 14 april 2006 22:02 schreef rudeonline het volgende:
Dat is ook goed hoor, dan staan we gelijk. Jij voegt immers ook niets toe.. weltrusten..

Dat was hier dan ook niet zijn doel

quote:

Op vrijdag 14 april 2006 22:52 schreef ATuin-hek het volgende:

[..]

Dat was hier dan ook niet zijn doel

Wie reageerd hier eigenlijk de hele tijd off topic? Kun je niet iets vertellen over wat jij denkt met betrekking tot de vraag van de topic starter?

even een hersenspinsel van mij hierover: Misschien dat je ons heelal als een cel kan zien. Om ons heen zitten oneindig veel meer cellen. Als er 1 groeit, krimpen de anderen. En misschien is het onmogelijk om door de denkbeeldige celwand heen te breken. En mocht dat lukken, dan zit je in een compleet nieuw heelal.

Leek me wel een leuk idee, maar ik zelf geloof ik meer in die theorie van Einstein die op pagina 1 al is genoemd

Als je openstaat voor wat voor info dan ook, alleeen om te kijken of je er een verklaring zou kunnen vinden kan je de uitleg in het Urantiaboek lezen.
Het boek is voor mij te technisch op dit gebied.
En het boek gaat uit van een Schepper, dat kan je aannemen of er om heen lezen.
It`s your game!

quote:

Nog een interessant puntje: volgens wetenschappers wordt de snelheid waarmee het heelal uitdijt steeds groter. Dat betekent dat de rand van het heelal steeds sneller beweegt, dus de lichtsnelheid ook omhoog gaat en de tijd sneller gaat. Vanwege dat laatste lijkt het of de lichtsnelheid constant is! Maar de tijd lijkt inderdaad sneller te gaan... de ontwikkelingen van de afgelopen tijd volgen elkaar in rap tempo op, volgens een plan van creatie. Dat plan hadden de Maya's ook wel door waarschijnlijk.

Is voor mij hetgene wat alles het dichtste benaderd, ik denk dat het simpelweg voor ons geeneens waar te nemen is, beetje het omgekeerde wat stephen hawkins bij een zwart gat beschrijft, als je er in zou gaan dan zou je op dat punt komen waar er voor de waarnemer op afstand verder nix meer gebeurd, heel mooi woord heeft ie daarvoor, zal t snel weer eens opzoeken

Als ik me niet vergis is het uitdijen van de ruimte vergelijkbaar met het uitrekken van een elastiek. De ruimte zou dan bij wijze van spreken oneindig elastisch zijn. Omdat het licht zich binnen de ruimte beweegt, is het heel goed mogelijk dat een object zich sneller van ons verwijdert dan de lichtsnelheid. Het zichtbare universum is om die reden ook begrenst: voorbij die grens bewegen objecten zich sneller van ons af dan het licht, en kunnen we het dus niet waarnemen.

quote:

Op vrijdag 14 april 2006 19:38 schreef ChillyWilly het volgende:

[..]

Daarmee impliceer je dat die zwarte vacuum 'ruimte' dimensies heeft, terwijl tijdens de oerknal juist alle materie inclusief ruimtelijke dimensies ontstonden. Het zijn de dimensies van het heelal die uitdijen. Voorbij de 'grens' is er dan echt niets, geen materie, geen tijd en geen dimensies.

Het is overigens erg moeilijk voor te stellen want bij niets denkt men inderdaad vaak aan een zwarte leegte, maar dat impliceert weer ruimtelijke dimensies etc.

zou je daar wel door kunnen vliegen, in een ruimteschip? zo ja, maak je dan een dimensie ofzo

quote:

Op donderdag 20 april 2006 04:03 schreef Styth het volgende:
Als ik me niet vergis is het uitdijen van de ruimte vergelijkbaar met het uitrekken van een elastiek. De ruimte zou dan bij wijze van spreken oneindig elastisch zijn. Omdat het licht zich binnen de ruimte beweegt, is het heel goed mogelijk dat een object zich sneller van ons verwijdert dan de lichtsnelheid. Het zichtbare universum is om die reden ook begrenst: voorbij die grens bewegen objecten zich sneller van ons af dan het licht, en kunnen we het dus niet waarnemen.

je kan het ook met een ballon die opgeblazen wordt vergelijken dacht ik

ik heb wel s gelezen dat het heelal met de lichtsnelheid uitdijt, maar nu hoor ik weer dat het steeds sneller gaat...hoe zit het nu

quote:

Op dinsdag 11 april 2006 21:49 schreef Pido het volgende:
Het punt is, dat je het nooit zal weten. De kans dat er buiten hetgene wat wij heelal noemen iets is wat we ons nooit en te nimmer kunnen voorstellen, is volgens mij huge.

Vergelijk het met een nieuwe basiskleur bedenken. Doe je best, dat gaat je niet lukken (het zou mischien technisch wel kunnen, maar voor de leek is het onmogelijk). Stel dat die vierde basiskleur er toch komt (ongeacht hoe), kan je die niet zien, omdat je oog er niet voor uitgerust is. Zo stel ik het me altijd voor: dit soort dingen zijn onmogelijk om te gaan bevatten, omdat de mens simpelweg niet is uitgerust met apparatuur ervoor en omdat we nieuwe dingen altijd met oude moet kunnen vergelijken om te begrijpen.

nou dat weet ik niet hoor.

een paar eeuwen geleden konden we ons een hoop dingen niet voorstellen die nu de normaalste zaak van de wereld zijn..die zelfs een kind begrijpt.

hopelijk gaat dat nog even door op deze manier...ik zou ook niet weten waarom niet....of toch wel..

quote:

Op donderdag 20 april 2006 14:42 schreef TheWilliedockSaints het volgende:

[..]

je kan het ook met een ballon die opgeblazen wordt vergelijken dacht ik

ik heb wel s gelezen dat het heelal met de lichtsnelheid uitdijt, maar nu hoor ik weer dat het steeds sneller gaat...hoe zit het nu

De uitdijing van de ruimte, vanuit ons referentiepunt, is afhankelijk van de afstand tussen ons en de ruimte. Oftewel, hoe verder een object van ons vandaag is, hoe sneller het van ons af beweegt. Daardoor versnellen verafgelegen objecten van ons vandaan. Volgens de theorie is er geen limiet aan de expansie van de ruimte, dus verafgelegen punten kunnen zich sneller dan het licht van ons verwijderen, maar dat is dus niet waarneembaar.
De expansie van het heelal wordt aangegeven met de Hubble constante, en die staat nu op 70 km/sec/Mpc. Mpc staat voor mega-parsec, en dat is een afstand gelijk aan 3.26 miljoen lichtjaar. Dus iets dat 3.26 miljoen lichtjaar van ons verwijderd is, beweegt zich met 70 km/sec van ons vandaan.
Nou suggereert men ook wel eens dat de Hubble constant niet constant is, maar steeds verder toeneemt, oftewel, de expansie versnelt

pfff..lastige shit dit

Misschien is het heelal wel een soort meerdimensionaal moebius systeem dat iedere keer herexpandeerd vanuit hetzelfde punt t.o.van de waarnemer.
Zodoende zal diegene die de hemel in kijkt het heelal altijd zien expanderen..

tvp!

wat valt er te zeggen over Het heelal als plasma-universum? Kwam dat gisteren toevallig tegen en ik neem aan dat hier wel een aantal mensen zijn die hier meer van weten..
_{van deze website}

Verder zie ik het heelal als een soort van oneindige spiraal. Misschien is de uitdijing van het heelal niets meer dan een loop in het pad van de spiraal. Spiral Hierarchy
Als we het donut idee er bij pakken en dit vergelijken met het flashplaatje onderaan deze site, dan kan je stellen dat het heelal net als bv planeet aarde 2 polen heeft die elkaar in het midden treffen en vandaar uit verder 'stromen'.

Geeft het beeld van de magnetische polen van de aarde.
Wat ook hier weer mooi terugkomt:


Kan even niet websites vinden met het spiraal-verhaal icm de donutvorm van het magnetische veld van de aarde. Door de steeds groeiende complexiteit binnen de kennis van de mens en de ontwikkeling van het leven op aarde, zie je steeds snellere en heftigere ontwikkelingen plaatsvinden. Alles wordt steeds complexer, misschien komen we daadwerkelijk bij het einde = het begin van de spiraal uit..

Ik weet het niet.. voor mij is dit echt een filosofisch onderwerp, daar ik weinig kennis van de wetenschappelijke ideeën over de uitdijing van het heelal heb..

iig tvp

quote:

Op donderdag 20 april 2006 15:48 schreef KlappernootatWork het volgende:
Misschien is het heelal wel een soort meerdimensionaal moebius systeem dat iedere keer herexpandeerd vanuit hetzelfde punt t.o.van de waarnemer.
Zodoende zal diegene die de hemel in kijkt het heelal altijd zien expanderen..

dat zou best een kunnen

Men is het er doorgeens over eens dat het heelal, tenminste zover het oog reikt, vlak is. Dus als er een kromming is in de ruimte, dan is die onvoorstelbaar zwak.

quote:

Op donderdag 20 april 2006 17:11 schreef Styth het volgende:
Men is het er doorgeens over eens dat het heelal, tenminste zover het oog reikt, vlak is. Dus als er een kromming is in de ruimte, dan is die onvoorstelbaar zwak.

wat houdt dat dan weer in?

dat heb ik dus net iets te haastig getypt. ik bedoel dus te zeggen dat er tot zover geen bewijs is dat de ruimte in zijn geheel gekromd is (want zwaartekrachtsvelden krommen de ruimte namelijk wel).