Fok! Dieetclub deel 86

_{Naja, als je veel klust, dan slank je ook af?}

ik ging net hetzelfde posten...
_{ow, is snel aangepast dus}

is ook een hele klus. Probeer eerst zelf nog wat kilootjes kwijt te raken. Mocht het in mei nog niet gelukt zijn, dan ga ik hier maar eens lurken voor trucjes, tips en weetjes.

quote:

Op donderdag 30 maart 2006 10:56 schreef teigan het volgende:
Elk onsje is er een Rewimo...

Volgens mij sturen jullie die onsjes allemaal mijn kant uit....

Ik moet gewoon weer even netjes gaan doen en geen vreetkicks meer hebben..
Ik studeer vandaag thuis, en vriendje is er ook, dus nu doe ik een half uur wat, en internet 10minuten...
Ik kan het wel...

^{Heb je een pakketje ontvangen van mij}

quote:

Op donderdag 30 maart 2006 10:58 schreef Isabeau het volgende:
Jee, wat super voor je, freecell!! En ik herken het vroeger gefrustreerd zijn over hoe dik je wel niet was en als ik nu de foto's van vroeger zie dan denk ik "waar ben je dik dan!!". Nou was ik geen 44 op mijn 11e, maar iets van 63, maar toch. Mijn nichtje was trouwens al in de 100 kilo toen ze 11 was...

Ik weet nog dat ik met 10 jaar 49 kilo woog en naar een diëtiste werd gestuurd, ik vond dat zo vernederend... Denk dat dat minstens zo slecht is geweest voor mijn zelfvertrouwen als het gepest worden.
Ik weet niet meer wat mijn gewicht was toen ik 11 was, maar met 12 jaar woog ik 71 kilo. 22 (!) kilo in 2 jaar aangekomen! Die diëtiste verrichtte duidelijk wonderen.
En dan te bedenken dat ik nu voor een gezond BMI 72 kilo moet wegen. Iets zegt mij dat dat gewoon niet haalbaar is.

Ik had een klas met allemaal dennetjes (kilootje of 30 op hun 11e) en één hééél dik meisje. Zo één in de categorie waarvan je op tv denkt: "sow, dat is wel heel erg voor een kind!" En daar kon zij niet eens zo veel aan doen, haar moeder stopte gewoon heel veel heel vet eten in haar :S
Ik heb mijn hele jeugd gedacht dat ik ongeveer haar figuur had.... dat zei mijn klas ook. En als ik nu die foto's zie, dan was ik een heel normaal uitziend kind....

Pfoe, anderen kunnen je zoveel aanpraten Ik was als kind niet dik, dat begon pas op de middelbare school (nadat mijn ouders uit elkaar waren gegaan - hoezo troosteten?). Maar ik ben er nooit mee gepest gelukkig.

Ik heb ook altijd gedacht dat ik dit was.
Maar met mijn 18de jaar woog ik toch echt 63. En was ik helemaal niet dik.
Nu kan ik mijn eigen wel voor het hoofd slaan, waarom ik het zover heb laten komen.
Ookal denk ik wel dat het veranderen van mijn lichaam. Uit de puberteit etc. Samenwonen, doet ook een hoop voor je gewicht En alles is zo lekker. Terwijl ik nooit echt een snoepert ben geweest, nu nog niet. Zolang er geen paaseitjes voor me neus staan

ymme, het is net aangekomen, bedankt...

ik vond mezelf altijd dik, maar het is eigenlijk nooit echt zo tegen mij gezegd....
Ja, in de brugklas vergeleek ik mij met de sprietjs van mijn lengte, en ik was een kilo of 10 zwaarder dan hun...
Maar het was niet te veel...

quote:

Op donderdag 30 maart 2006 11:29 schreef Rewimo het volgende:
Pfoe, anderen kunnen je zoveel aanpraten Ik was als kind niet dik, dat begon pas op de middelbare school (nadat mijn ouders uit elkaar waren gegaan - hoezo troosteten?). Maar ik ben er nooit mee gepest gelukkig.

Ik ging eten omdat mij verteld werd dat ik dik en lelijk was. Vooral door mijn klasgenootjes, maar ook door mijn moeder ("niet doen, daar word je dik van") en ook heel erg door mijn broers. Heb 3 oudere broers die alle drie broodmager zijn/waren (oudste is nu 40 en is eindelijk niet meer mager). En die waren niet echt zachtzinnig met het tere zieltje van hun kleine zusje.

Was tot mijn 9de jaar een spontaan en vrolijk kind en ben op mijn 10de volledig ingestort. De enige uitvlucht die ik had was eten, eten zeurt tenminste niet. Stomme is dat ik daar van juist dik werd, omdat ze zeiden dat ik dik was, werd ik het ook. Gek eigenlijk hoe een mens in elkaar zit.

quote:

Op donderdag 30 maart 2006 11:39 schreef teigan het volgende:
ymme, het is net aangekomen, bedankt...

ik vond mezelf altijd dik, maar het is eigenlijk nooit echt zo tegen mij gezegd....
Ja, in de brugklas vergeleek ik mij met de sprietjs van mijn lengte, en ik was een kilo of 10 zwaarder dan hun...
Maar het was niet te veel...

^{Zou je dit ook even kunnen vermelden in het L-topic.}

Ik ga zo even kijken wat ik voor mijn lunch ga eten. (uh ontbijt, ben druk geweest in huis, en heb niet eens ontbeten).. En dan lekker even voor de tv zitten met GTST

quote:

Op donderdag 30 maart 2006 11:39 schreef Levitation het volgende:
Ik ging eten omdat mij verteld werd dat ik dik en lelijk was. Vooral door mijn klasgenootjes, maar ook door mijn moeder ("niet doen, daar word je dik van") en ook heel erg door mijn broers. Heb 3 oudere broers die alle drie broodmager zijn/waren (oudste is nu 40 en is eindelijk niet meer mager). En die waren niet echt zachtzinnig met het tere zieltje van hun kleine zusje.

Eigenlijk erg hoe gemeen familie en klasgenoten kunnen zijn... Ik herinner me heel goed het moment dat mijn moeder en zusje achter me aanzaten met de lintmeter 'om die dikke kont van mij op te meten'. Ik woog 56kg bij 1,68!!

Zo ik ben op mijn streefgewicht. Ik wou het nog even hier kwijt Heb hier vaak meegelezen zonder te schrijven.

19 maart 2005
TheFella (1m95) ( 11kg ) woog 101,00 kg, weegt nu 101,00 kg en wil graag 90 wegen.

Ergens in mei was het echter.

TheFella (1m93) ( 15kg ) woog 101,00 kg, weegt nu 105,00 kg en wil graag 90 wegen.

Eind mei vorig jaar kwam de 106 in zicht en toen dacht ik nu is het afgelopen. Ik ben anders gaan eten. Wat me nog het meest verbaasd is dat ik nu veel meer eet als vroeger maar er niet van aankom.

Wat bij mij super werkte :

• Als je ergens zin in hebt neem het dan gewoon, maar probeer voor de volgende keer iets gezonds te zoeken wat je ook lekker vind. Bijvoorbeeld nootjes etc.
• Je niet schuldig voelen als je laat gaan. Je bent natuurlijk al een tijd goed bezig.
• Geen calorieën tellen, maar goed nadenken over voeding.
• De regel van één. Niet ’s middags patat, ’s avonds shoarma, bier en chips op de bank en kebab na het stappen. Als je ’s middags patat op hebt dan eet je ’s avonds niet weer slecht. Als je bier drinkt dan eet je er niet nog eens shoarma bij.
• Veel varieren, veel nieuwe dingen geprobeerd. Een keer per week eet ik iets een groente of iets anders wat ik nog nooit op heb.
• Water drinken drink 2 liter water per dag. Ik heb een aantal spa blauw 0,75 l flesje ideaal. Zet er een naast je bed, een naast je pc, een op je werk een in je tas etc.

Ik ben aan het afvallen geweest tot aan januari toen woog ik nog 87 kg. Lekker langzaam maar dan blijft het er ook af. Ongeveer 0,5 kg per week.

Aan het begin was het even wennen maar ik heb niks ervoor gelaten en geen moment honger geleden.

Toen ik het meest gewicht kwijt was begin januari ben ik 4 januari begonnen met sporten wat ik vier keer per week doe tot op de dag van vandaag.

Vandaag weer eens op de weegschaal gaan staan en 83,8 kg nu ik op gewicht ben durf ik ook te stoppen met roken nu ben ik 5 dagen al gestopt.
Mijn eindregeltje word dan

TheFella (1m93) ( 21 kg ) woog 106,00 kg, weegt nu 83,8 kg -22,2

Ik wil iedereen bedanken voor de goede tips welke hier te lezen waren, en ik wens de rest veel succes verder!

Ik werd wel altijd een beetje gepest met mijn gewicht, maar zelf vond ik het wel meevallen. In de familie was ik het slankste nichtje (ik had 5 nichtjes die absoluut dikker waren). Ik vond mezelf pas dik worden na alle opmerkingen. Zo was er een bouwvakker op de lagere school die zei dat ik toch veel te oud was voor de lagere school...later besefte ik pas dat hij dus gewoon dacht dat ik met mijn grote lichaam veel ouder was. En ook als ik naar de groepsfoto van de brugklas kijk dan zie ik een enorm groot meisje tussen allemaal normaal gebouwde kinderen. Maar ik denk dat ik een vertekend beeld had als kind, want ik voelde me niet veel groter of zo.

Maar dan ha dik ook ouders die er verder nooit de nadruk op legden, in tegenstelling tot de moeder van mijn dikste nichtje. Zij moest al vanaf haar zesde lijnen en naar de diëtiste. Niet goed voor een kind hoor, ook niet voor de eigenwaarde en het zelfvertrouwen.

En wat je vertelt over die broers van je daar had mijn nichtje ook last van, Levitation. Maar mijn broer heeft me nog nóóit te dik genoemd, terwijl hij zelf een magere spriet was.

Vroeger had ik een normaal gewicht. Ik was alleen (tot mijn 10e) erg lang.... een van de grootste van de klas. Toen zei niemand wat over mijn gewicht. Totdat ik op de middelbare school kwam en mijn ouders (met name vader) begon te zeuren over mijn gewicht want ik was zwaarder dan mijn moeder en dat was niet gezond. Nou, het gewicht van mijn moeder was (en is) niet normaal met een BMI van net 18. Maar daar werd ik op een gegeven moment wel mee vergeleken ... Naja en als iemand toch alleen maar loopt te zeiken over je gewicht dan begin je ook te denken dat je te zwaar bent en ging ik niet afvallen maar kon het mij niet meer schelen (dus lekker snoepen)... volgens mij had ik op mijn 16e nog zo'n maatje 36/38 (aan mijn surfpak te zien die ik bij mijn ouders nog heb liggen, denk ik ). Dus dat viel best mee! En tijdens mijn vorige relatie zat mijn ex ook al de hele tijd te zeiken dat ik te zwaar was (volgens mij was ik toen iets van 65 kg dus netjes). Kortom: je moet niemand (en vooral kinderen niet!) iets aanpraten en aanzeuren, want dat helpt je niets, vooral die andere niet.

Maar goed, nog zo'n 2 kg tot gezond gewicht en hopelijk kan ik dan mijn zomerbroeken aan die ik te klein (naja, maat 40) heb gekocht

Nou ik heb dat dus ook: ik werd soms kamerolifantje genoemd door mijn ouders (misschien achteraf gezien niet zo bedoeld) en mijn moeder die vind dat ik een stijve hark ben en onhandig enzo. Als je dat aangepraat krijgt dan ga je er vanzelf wel naar leven. Ik was ook altijd als laatste over bij het groepjes keizen bij gym en vanaf de middelbare school werd ik wel varken, dikke koe of zeekoe genoemd (vooral door van die etterige jochies met een te grote mond). Terwijl ik op klassefoto's er eigenlijk heel gemiddeld uitzag. Ik denk dat ik zo'n 70 kilo woog toen ik 16 was, helemaal niet zo raar met een lengte van 1.76. En vanaf toen ging het heeeel hard.

ik schrok laatst toch wel toen ik opstraat weer eens werd na-geknord door bouwvakkers. dat was me al een hele poos niet overkomen. gelukkig trek ik me er nu niks van aan en kan ik mezelf zeggen dat die gasten naast slank voornamelijk heel lelijk en dom waren...maar dat mensen nog zo kinderachtig kunnen zijn zeg!

quote:

Op donderdag 30 maart 2006 13:42 schreef kwakveense het volgende:
ik schrok laatst toch wel toen ik opstraat weer eens werd na-geknord door bouwvakkers. dat was me al een hele poos niet overkomen. gelukkig trek ik me er nu niks van aan en kan ik mezelf zeggen dat die gasten naast slank voornamelijk heel lelijk en dom waren...maar dat mensen nog zo kinderachtig kunnen zijn zeg!

Ongelofelijk...en dat zijn dan volwassen mensen Schandalig gewoon.
Het zegt uiteraard veel meer over hun dan over jou, maar dat heben ze niet door.

Ik liep een tijd geleden met mijn vader in de stad en die gaf commentaar op een dikke vrouw die een patatje at (natuurlijk alleen tegen mij). Ik reageerde direct met: "misschien eet die vrouw nooit patatjes en heeft ze nu gewoon een keertje zin in een patatje, dat moet kunnen!" J emoet niet zo oordelen over dikkere mensen. Iedereen kan van alles en nog wat eten op straat en dan hoor je nooit "jeetje, die is zijn vaten aan het dichtslibben zeg!". Ik eet al niet meer op straat omdat mensen je met hun blikken veroordelen dat je iets naar binnen schuift. Stel je toch eens voor dat je eet als je te dik bent

^{* ymme springt door de kamer heen *}

Ik ben de zolder opgedoken, en heb oude kleren uitgezocht.
Nou kan ik toch weer een aantal onwijs gave broeken aan

Een spijkerbroek met een enorme grote omslag, en lage kontzakken Weer wat leuke truitjes. Nu heb ik dus weer een beetje keus kwa kleren. En niet weer die zwarte broek met dat truitje of dat truitje
Oh ikke blij is...

Er was hier weer eens een elastiekjesbombardement aan de gang. Eén van mijn collega's doet of ie kwaad wordt, pakt zijn halve liter karnemelk en maakt een gooibeweging. Helaas voor hem glipt het pakje uit zijn handen Hij loopt nu al 10 minuten te poetsen en bij de rest van de afdeling beginnen de lachkrampen een beetje af te zakken