Mijn post uit vorige deel
quote:Dat eerste is herkenbaar... Begin van het schooljaar, ik zat zeg maar helemaal rechts voorin de klas, en helemaal links moesten we naar de TV kijken, dus ik draai m'n hoofd: scheur!
Ik voelde het erin schieten, maar pas in de loop van de dag begon het echt zoveel pijn te doen dat ik op een gegeven moment tijdens Nederlands het uitscheeuwde van de pijn als ik m'n nek ook maar even bewoog...
Toen heb ik me maar ziek gemeld en thuis op bed gaan liggen (die fietstocht was echt de pijnlijkste uit m'n leven, bij elke drempel "AAAAAAAAAH"! )
En laatst bij voetbal, ik maakte een kopduel, maar in de lucht kreeg ik een lichte tik in m'n kuit...Ik kom neer en ik krijg me toch een partij kramp! Ik lag gewoon te spartelen op het veld... Kon toen een uur niet meer lopen, maar opeens was de pijn ook weer weg..
Voorderest valt het wel mee, ik denk dat andere mensen meer geleden hebben dan ik, maar hier moest ik wel ff aan denken.
.En ik ben ooit eens een keer in mn ballen gekickt; en kan je vertellen: Dat doet serieus pijn..
En leuk dat mijn oud-klasgenoten het vonden om express op mijn voet te gaan stampen.
[ Bericht 3% gewijzigd door HenkieVdV op 24-03-2006 22:04:47 ]
Is ook niet echt fijn.
quote:voedsbeentjeOp vrijdag 24 maart 2006 21:58 schreef HenkieVdV het volgende:
Toen ik mijn buitenste middenvoedsbeentje had gebroken en ik van de leraar door moest gymen.
En leuk dat mijn klasgenoten het vonden om express op mijn voet te gaan stampen.
.Die leraar nog wel flink op z'n sodemieter gegeven?
.
zitten nog steeds lelijke lidtekensen keer met een aqurium in me handen gevallen die ik wou schoonmaken daarbij ontstonden ook wat lelijke lidtekens op dat moment voelde ik niks tot ik aankwam op de eerste hulp auw
Mijn doos was echt net een fluitketel daarna.
En toen mijn baarmoeder er is uitgehaald, na dat ik uit de narcose was had ik behoorlijk pijn.
.quote:Op vrijdag 24 maart 2006 21:59 schreef veldmuis het volgende:
[..]
voedsbeentje
Die leraar nog wel flink op z'n sodemieter gegeven?
Slecht van me.Maar inderdaad, bij terugkomst uit het ziekenhuis is de directeur even op de hoogte gesteld door mijn ouders.
Dat deed dus GVD echt veel meer pijn dan mijn bevalling, eerlijk waar!!
quote:Mijn baarmoeder is er ook uitgehaald, idd de eerste paar dagen na de operatie zijn behoorlijk pijnlijk!Op vrijdag 24 maart 2006 22:05 schreef Esmeralfa het volgende:
De geboorte van mijn zoon hechtingen zonder verdoving, gekkewerk was dat.
Mijn doos was echt net een fluitketel daarna.
En toen mijn baarmoeder er is uitgehaald, na dat ik uit de narcose was had ik behoorlijk pijn.
quote:ik een keer gebroken pols, deed wel pijn. wat nog pijner was dat de doktor mijn pols even ging rechtzetten, AUUUWWWWW, bijna dat stokkie doormidden gebeten, zonder verdoving, men wat een pjn gaat er door je heen jesusOp vrijdag 24 maart 2006 21:58 schreef descendent1 het volgende:
Twee keer een gebroken pols gehad; met name bij de laatste was de pijn best serieus; aangezien ik bijna flauw viel....
En ik ben ooit eens een keer in mn ballen gekickt; en kan je vertellen: Dat doet serieus pijn..
Dat deed echt goed pijn.
verder een keer een behandeling bij de tandarts/kaakchirurg waarvan ik al aangaf dat ik nog wat voelde maar meneer dacht dat dat onzin was.
en ik heb een breuk in een ruggewervelboog gehad waarvan ik toch wel erg serieuze rugpijn en " doorstraal" pijnen kreeg naar mijn benen.
Verder niets geloof ik dus valt allemaal reuze mee
gebroken arm, die pijn was lang zo erg niet als die kiespijn
ontstoken nieren, dat was wel heel erg pijnlijk
Ik heb een aantal maanden geleden van het één op het andere moment het gevoel gehad dat ik een hartaanval kreeg, en al mijn bloedvaten verstopt zaten. Enorme steken rond mijn hart, ik dacht echt sérieus dat ik dood zou gaan. Ik lag echt op de grond met een vertrokken gezicht.
Achteraf niet eens voor naar de dokter gegaan, nooit meer last van gehad
[ Bericht 45% gewijzigd door Adidah op 24-03-2006 22:58:23 ]
. Maar het werd pas echt fijn toen op de rontgenfoto bleek dat hij toch niet helemaal goed gezet was en het dus nog een keertje moest... 
quote:gmtaOp vrijdag 24 maart 2006 22:56 schreef Evil_Jur het volgende:
Lichamelijk in ieder geval niet.
quote:Great minds think alike?
Gelukkig hebben mensen het vermogen om pijn te vergeten
Leek net of ik dood ging aan de pijn
En dat hoopte ik op dat moment ook
[ Bericht 9% gewijzigd door ivosnivo op 25-03-2006 20:19:23 ]
De vloeistof kwam recht uit de koeling dus die was ook nog eens behoorlijk koud.... Ik ben toen nét niet flauw gevallen, maar er stond wel schuim op m'n mond heb ik me laten vertellen....Heb ze daarna teruggepakt door alles onder te kotsen
[ Bericht 100% gewijzigd door Doderok op 26-03-2006 00:24:18 ]
Baalde alleen dat ik heel lang niet kon voetballen 
Enige keer dat ik echt enorm pijn was, toen ik van een simpel schouderduwtje mijn rugspier had gekneusd. De dokter noemde het een:" Kneusingkje" maar het deed zo ongeloofelijke pijn bij elke beweging, heb een week op bed gelegen maar toen ging het ineens weer.
quote:en daar kom je nu pas mee?! Had dat even gezegd voordat ik ging bevallen. Ik wist niet beter dan dat ik moest puffen, geen flauw idee dat ik het uit had moeten schakelen.Op zaterdag 25 maart 2006 19:56 schreef ivosnivo het volgende:
Pijn is maar een emotie hoor, emoties kun je uitschakelen.........
ziekelijke pijn gehad ondanks de morfine (wat trouwens best leuk spul is achteraf
)nog leuke röntgenfoto's aan overgehouden
en sleutelbeen ook in 2'en... werdt behoorlijk licht in mn hoofd
Gebroken sleutelbeen
Gebroken ribben
Val een dak gevallen
scheurtje in me nekwervel
en niemand die me even een fijne massage wil geven :S
Maar het meeste pijn ooit denk ik toen ik neerkwam bij volleybal na het blokken van een smash.. kom neer op de zijkant van mijn voet en mijn enkelband scheurt af
GOD wat een pijn
Voor de gene die niet weten wat het is, een onderhuidse ontsteking. Haarzakje is ontstoken en word steeds erger blabla.
Nja polyklinisch laten helpen daaraan, maarja dat gat moest dus van binnenuit dichtgroeien. Werd dus niet gehecht maar moest constant worden schoongemaakt, en opgevuld met zo'n gaasje... Ja, dat moest IN dat gat.
Toen dat de eerste keer eruit moest, had ik toch echt pijn... damn stond helemaal te hyperventileren en trillen enzo ...
Ow, en dan nog eens mn pols gebroken gehad op de basisschool maar dat was nie zo erg als dat stuit-verhaal.
Laatste keer hebben ze me plat moeten spuiten.
Aanval duurde me net iets te lang.... (ruim 4 uur)
En binnen nu en 2 weken staat operatie gepland.
Galblaas en stenen gaan er dan dus uit.
quote:Hebben je ouders je dan niks geleerd?Op zaterdag 25 maart 2006 21:52 schreef noekje het volgende:
[..]
en daar kom je nu pas mee?! Had dat even gezegd voordat ik ging bevallen. Ik wist niet beter dan dat ik moest puffen, geen flauw idee dat ik het uit had moeten schakelen.
quote:Pijn negeren is the keyword.Op zondag 26 maart 2006 12:54 schreef dfens het volgende:
Rug+nek gebroken. Zelfs morfine helpt dan niet echt ...
, een beitel die zich door het vlees heen in mijn bot heeft vastgezet (en die ik daarna zelf heb moeten verwijderen 
) en nog wat minder mooie ervaringen met harde voorwerpen vs mijn lichaam... En nee, ik ben niet onhandig, maar ik onderneem nogal veel
quote:Volgens mij vind jij het helemaal niet erg als jouw nek + rug even gebroken wordt, dat negeer jij wel
Ontopic: Enige wat ik me kan herinneren is de tandarts die me boorde zonder verdoving en een keer door m'n rug gaan.
quote:Geloof me, dat lukte niet ...
quote:Op zondag 26 maart 2006 10:26 schreef ivosnivo het volgende:
[..]
Hebben je ouders je dan niks geleerd?
quote:Er zijn veel gelegenheden waarin ik de pijn makkelijk kan negeren, ik heb vaak genoeg dat ik me heel hard ergens aan stoot, en dat ik gewoon op een of andere manier de pijn verdrijf. Maar bij langdurige pijnen, en gebroken botten is dit echt onmogelijk hoor. Ik heb nog maar 1x zoiets gehad gelukkig, maar dan doet het echt wel pijn hoor.
Het allerergste dat ik ooit gevoeld heb is een knietje in mijn kruis krijgen tijdens een ruzie. Dan weet je echt even niet meer waar je het moet zoeken van de pijn. Ging overigens behoorlijk hard.
(verdoving deed door de ernst van de ontsteking niks meer, schijnt soms voor te komen )Hoe het verder met die arts enzo is gelopen, geen idee, maar ik wil dat nooooit meer mee maken.
Wat overigens wel heel bizar is, dat ik me dit herinner alsof het vandaag gebeurt is, maar dat ik de pijn zelf niet meer kan voelen. Je weet wel, je kan je je nog wel voorstellen hoe blij of verdrietig je om iets was, maar pijn kan je je alleen maar de situatie herinneren.
Oh..en mogen persen bij, bleek naderhand, slechts 6 cm ontsluiting, is ook niet geheel pijnvrij...
Verder een vrij hoge pijngrens.
Maar verder eigenlijk zelden iets pijnlijks mee hoeven te maken....Fred
) zwaargekneusd Van die handschoen waren dan ook alle toppen erafgescheurd, heel eng om te zien achteraf
(heb die handschoen nog wel trouwens, leuk aandenken aan hoe dom je kunt zijn .Ingegroeide teennagel.. Bij aanwezigheid van wild vlees (ja, liep er te lang mee door) met een pincet een gaasje onder je nagel geduwd krijgen..
Zeker aan te raden als martelmethode..
En ik weet niet of de alombekende trap tegen je ballen ook onder serieuze pijn valt?
Die snee dus in mijn nek. (1,5 cm diep). Voelt ongeveer alsof je een blad papier in je mond neemt en er dan heel hard aan trekt langs je mondhoeken. Verder was door de dreun tegen de deur mijn arm uit de kom maar daar heb ik niet zo veel van gevoeld quote:Same here (3,5 maanden lang, 3 antibio kurenOp vrijdag 24 maart 2006 22:02 schreef WimP het volgende:
Prostaatontsteking een aantal weken terug, dat was zwaar niet leuk. Zelfs de dokter had medelijden: "succes met de pijn". En dat was niet alles....de eerste antibiotica werkte niet goed waardoor mijn bijbal ook ontstoken raakte......met als gevolg dat ik liep als een 95 jarige opa.
) Auw.. Nu helaas weer ergens anders last van.
Het doet echt f*cking pijn, mjah dat doe ik mezelf aan, en ik beeld me zelf maar steeds in dat die verdoving erger is, dus dan is de pijn opzich best te hebben.
Laatste keer bijna flauw gevallen, de tandarts verklaarde me ook helemaal voor gek dat ik het niet liet verdoven mjah eigenwijs .
Wat me overigens het meest pijn van allemaal lijkt te doen is een operaties aan je lies, of een verdovingsspuit erin
En een keer met een boormachine in een vingertopje geboord
) en vervolgens op de grond. Ik zag daadwerkelijk sterretjes..heb echt 10 minuten kermend daar gelegen voordat ik uberhaupt overwoog op te staan. S'avonds kreeg ik mijn broek niet uit, plakte vast aan mijn been....bleek ik een behoorlijke schaafwond/snee te hebben waar ik langs de rand van dat paaltje was gedonderd..nu nog een behoorlijk litteken..ivm met andere pijn heb ik het niet eens gevoeld.
Dokters weten niet hoe het komt, enige remedie is fysiotherapie om de omliggende spieren en banden sterker te maken, zodat je knie ontlast wordt, naar het schijnt.
bij pijn die ik "normaal" gesproken ervaar (kneuzingen e.d.), kun je een bepaalde houding aannemen, om de boel te ontlasten, en de pijn te verzachten, dat was hierbij dus onmogelijk, op een gegeven moment denk je echt dat je gek wordt van de pijn. Toen kreeg ik bij die fysio ook nog van die infrarood therapie, dat je (in mijn geval knieen) heel warm worden vanbinnen, de eerste keer was echt onwijs prettig, de keren daarna een hel, alsof m'n knieen in de fik stonden.
Ergste is nu gelukkig over, mag weer sporten enzo, maar af en toe als ik 's nachts in bed lig heb ik nog wel eens het idee dat ik beter een gaatje kan oren in m'n knieschijf om de druk er even uit te laten.
Een na ergste, waar ik regelmatig last van heb: blaar op je hand oplopen (van het turnen) zo diep dat er een complete laag vel mist, en daarna onder de douche gaan staan, dan sta je ook ff rare bekken te trekken hoor.
Ook niet leuk:
- van 2 meter hoog op je nek vallen, (slechte afsprong uit de ringen) heb ik nog weken last van gehad
- soldeerbouten die aan staan vangen
- elco uit tv tegen je vingers krijgen (zeer hoge spanning) sporen staan er nog
- kleine teen uit de kom (zelf rechtgetrokken)
- ingegroeide teennagels (al iets te vaak gehad)
- pantoffels aandoen waar een half theeglas in blijkt te zitten (was van de trap gevallen bleek naderhand)
- handstand maken op een gebroken pols (zie Heb je wel eens serieus niets gemerkt van verwondingen? )
quote:Retropattelaire chondromalacie heet dat.Op maandag 27 maart 2006 00:38 schreef kingjotte het volgende:
Ergste pijn die ik tot nu toe gevoeld heb was van m'n retropattelaire chondropathie, in normaal nederlands: zere knieen, doordat het kraakbeen in je knieen ruw is geworden.
Heb ik ook. In extreme mate zei de specialist. En hij wilde me wel opereren. Dan had dat een kans van slagen van 20%, een revalidatie van 9 maanden en een bijzonder pijnlijk herstel in het vooruitzicht. Ze gingen dan namelijk mijn beide onderbenen op twee plaatsen breken om ze weer recht onder mijn bovenbenen te zetten. Toen heb ik hem gezegd dat ik hem wel even retropattelair zou verwonden. De andere optie die hij bood was leegschrapen elke 6 maanden. Ja dank je.
Ik heb er ooit Parijs mee doorgehobbeld alfsof ik Toulouse Lautrec himself was.
maar dat is eens in de maand ongeveer, meest pijnlijk was toen mijn knie uit de kom schoot toen ik een 10 jarig ventje was en mn moeder mn been weer in de kom trekte, dat wil ik nooit weer meemaken.
zo'n soortgelijke stapelaar over mijn hak laten rijden, mijn hele voet was anderhalve maand blauw, dikke korsten op de hak, en lopen ging toaal niet. nu na 5 maanden is het nog steeds gevoelig. die dag stond ik de hele dag te trillen van de spanning, werd witbleek alsof ik moest overgeven. was zeker geen prettig gevoel
dat viel in princiepe nog wel mee
heb wel vaker op spijkers en ook wel punaises gestaan op blote voeten,
heb ook eens zonder verdoving laten boren, heel erg af te raden
zo stom ga ik dus nooit weer doen bij een tandarts
heb de tranen uit mn gezicht kunnen vegen
meh heb zoveel pijn gehad, heb een middelmatige pijngrens
hangt er n beetje van af, ik kan goed tegen botte pijn, slecht tegen scherpe pijn.
Dat deed wel pijn ja.
quote:als ik zown ding zie moet ik altijd aan me vader denken, die had op zn werk zn vingers tussen de heftruck gekregen (vraag me niet hoe, maar weet wel dat het er niet gezond uit zag), namelijk 3 of 4 vingers waarvan de topjes aan het velletje vast hingen. en ik kan je zeggen: wat kan de eerste hulp dan veel, alles weer aangezet zit nu alleen een beetje scheef. maar pijn had hij wel, behoorlijke pijn.Op maandag 27 maart 2006 13:15 schreef Incolumis het volgende:
[afbeelding]
zo'n soortgelijke stapelaar over mijn hak laten rijden, mijn hele voet was anderhalve maand blauw, dikke korsten op de hak, en lopen ging toaal niet. nu na 5 maanden is het nog steeds gevoelig. die dag stond ik de hele dag te trillen van de spanning, werd witbleek alsof ik moest overgeven. was zeker geen prettig gevoel
quote:auwOp maandag 27 maart 2006 14:21 schreef gothic-blackie het volgende:
[..]
als ik zown ding zie moet ik altijd aan me vader denken, die had op zn werk zn vingers tussen de heftruck gekregen (vraag me niet hoe, maar weet wel dat het er niet gezond uit zag), namelijk 3 of 4 vingers waarvan de topjes aan het velletje vast hingen. en ik kan je zeggen: wat kan de eerste hulp dan veel, alles weer aangezet zit nu alleen een beetje scheef. maar pijn had hij wel, behoorlijke pijn.
1.Zeer zware keelontsteking : gevolg .. ziekenhuisopname..d8 dat mn laaste uren geslagen waren.
2. Een keer naar de tandarts gemoeten voor een hechting in mn mond.. en dit zonder verdoving.. ik lag genageld aan die tandartsstoel.
3.Een keer in mn hoofd geschoten met een luchtbuks.. diie pijn is ook nie echt draagbaar..
verder gaat alles wel goed
Wat me te binnen schiet is een leuke grap op school, 13 jaar geleden ofzo, waarbij iemand een tafel expres keihard aanschoof tegen een andere tafel terwijl mijn vingers er tussen zaten. Toen heb ik echt flinke fijn gehad. Het voelt nog steeds pijnlijk als ik eraan zit en het bot voelt alsof het toen op zijn minst gescheurd is (nooit naar laten kijken trouwens).
En een zwaar gekneusde arm als gevolg van een val met de fiets waarna op een haartje na net niet een bus over me heen reed. Dat was ook niet fijn.
En wat bleek, zitten scheurtjes in de pees en zit inmiddels al een week in het gips
En dat moet zo nog 5 weken...- Grote stekel van 1 of andere stekelstruik in mijn knie tot op het bot. (2 maanden niet op die poot kunnen lopen)
Toen mn benen het niet meer deden
nadat m'n hand eenmaal gedoofd was leek het nog mee te vallen, tot ik de lijmrestjes van m'n hand wilde verwijderen, en in plaats daar van het vel van m'n vingers plukte
ook eens op ski's over een bultje gegaan met een te hoge snelheid en te weinig ervaring op dat gebied, na enkele meters in de lucht op m'n rug geland, de eerste paar weken erna nauwlijks kunnen staan liggen en zitten
1 keer zelfs zo erg dat ik ervan ben flauwgevallen
En een keer dat ik een week lang geen vin kon veroeren zonder dat ik door de grond zakte van de pijn (leuk als je moet pissen
) En een keer dat ik gewoon op straat in elkaar zakte van de pijn.
Maar ach, alles went. Zelfs een rug die er te pas en te onpas mee uitschijt
Een lucifer doosje wat vlam vat in je hand waardoor je hand tussen je duim en wijsvinger verbrand is doet ook goed pijn trouwens
[ Bericht 24% gewijzigd door Metro2005 op 28-03-2006 09:15:38 ]
quote:Daarom is de kamikaze uitloop verbodenOp zaterdag 25 maart 2006 19:01 schreef Appeltaarten het volgende:
uitlopen strafcorner sleeppush vol op m`n knie gekregen
Verder kwam k precies verkeerd neer, flikkerde op mn staartbotje, daarna 2 meter naar beneden:').
En wat schoppen en klappen op mn nier en schouder! voor de rest niet echt
Wat in het Nederlands vertaald wordt naar scheenbeenirritatie.
Nu is op zich de kwaal niet zo heel erg pijnlijk dat ik kan zeggen dat het de ergste pijn is die ik ooit gevoeld heb, maar de behandeling heeft er meerder malen voor gezorgd dat de tranen in mijn ogen sprongen van de pijn.
Je moet je voorstellen dat je bij deze kwaal een aantal symptomen hebt.
Een van die symptomen is vuilophoping tussen de huid en je scheenbeen.
Om dat vuil weg te krijgen wordt het "weggeduwd".
Nu zorgt deze kwaal al voor pijn in de onderbeen, maar dit wordt dus heel erg versterkt door een man van rond de 80 kilo die met zijn volle gewicht op mijn scheenbeen duwt en dan afwisselend omhoog en naar beneden duwt. En hij duwt dan alleen met zijn duw wat er dus voor zorgt dat er een enorme kracht op een heel erg klein oppervlak wordt uitgeoefend. Ik heb echt nog nooit eerder zo een ongelofelijke pijn gevoelt. Op een gegeven moment liet zelfs het vel van mijn benen los.
Ik zou dit in ieder geval nooit iemand toe kunnen wensen.
Verder is trouwens een voetbal in je zak bij een temperatuur van ongeveer 0 graden ook niet aan te raden . . .
Een sliding maken op een droog veld is ook niet aan te raden (mijn knie stond helemaal op slot)
Bij volleybal compleet verkeerd neerkomen zodat je al staand de onderkant van je voet kan aanschouwen, dat is ook niet aan te raden. Mijn hemel, dat deed ook pijn zeg.
Een ontsteking in je schouder is ook heel erg pijnlijk, wederom is de behandeling bij een fysiotherapeut de boosdoener.
Dat doet ook erg veel pijn kan ik je zeggen.
pijnlijk allemaal
Een dubbele oorontsteking van een maand. In de zin van dat het van het ene oor naar het andere ging en terug en dan begon die ander nog een keertje. De dokter weigerde gewoon iets te doen, het zou vanzelf wel overgaan, de hufter. Maand geen slaap of lol überhaupt in het leven.
Bijv. als zo'n doos een blackout krijgt achter het stuur en frontaal tegen de auto waar jij in zit rijdt! En daarvoor 6 weken lekker gezellig in het ziekenhuis ligt..
Of een bal in je noten ja, meerdere keren!
De verdovingsinjecties waren volgens mij de ergste pijn die ik ooit heb gehad. Best apart aangezien dat normaal ook allemaal wel meevalt.
&
mijn enkelbanden uitgerekt nadat ik met volleybal na een smash op de voet van een tegenstander (welke dus met zijn poot onder het net doorkwam
) terecht kwam met mijn volle gewicht op dat ene been. viel in de kleedkamer bijna flauw toen ik met dat grote ei onder de koude kraan stond. achteraf bleek bij fysiotherapie dat ook nog een groot deel van het spierweefsel in de onderkant van mijn kuit losgescheurd was dat heeft dus ook allemaal verdomde pijn gedaanEr zijn nog vele ergere vormen van pijn, maar die hoop ik nooit mee te hoeven maken
quote:Goh, deja vu.Op dinsdag 28 maart 2006 15:00 schreef Leipo666 het volgende:
zo'n 15 jaar geleden mijn knie zwaar gekneusd (een of ander sluimvlies wat onder je knieschijf zit) waar ik nog steeds last van heb als ik hem ook maar heel lichtjes op precies de goede plek stoot.
&
mijn enkelbanden uitgerekt nadat ik met volleybal na een smash op de voet van een tegenstander (welke dus met zijn poot onder het net doorkwam
Er zijn nog vele ergere vormen van pijn, maar die hoop ik nooit mee te hoeven maken
Heb precies hetzelfde gehad, alleen mijn enkel is toen gebroken . . .
7 weken in het gips, en NIET mogen lopen
. Maar dit is toch echt erg pijnlijk!Helemaal nu het achteraf geen r**t te hebben geholpen :S
Iemand was aan het inladen, en die had moeite dus ik wil hem even helpen en duw mee. Echter hij laat los en ik krijg een container van ong. 400 kilo over me heen tot aan mn schouders. Resultaat 2 ambulances en een trauma heli, omdat ik bewusteloos was, en bekneld. Daarna met spoed naar het ziekhuis gebracht (ambulance) en na zooi onderzoeken erachter gekomen dat ik slechts een gekneusde knie had, en een kleine ingeklapte long.
Heb wel verbazend veel geluk gehad
:S
ok, het is wel minder maar over is het nog steeds nier, na 2 jaar.... maar ja, no claim zorgverzekering he....
* tegen boom aanslaan met je dronken kop omdat je vriendin raar doet door de phone..en dan je pink breken en meteen geopereerd moeten worden.
* nadat net 2 weken mijn gips er af was bovenstaande ritueel weer herhalen en toen had ik echt goed pijn.
* gummiknuppel van politie in je nek..
Niet echt dat het echt serieus pijn deed , maar lekker is anders...
quote:Nope, ik zal (als ik er aan denk) een picje posten van het briefje van de dokter.Op maandag 27 maart 2006 01:17 schreef ElizabethR het volgende:
[..]
Retropattelaire chondromalacie heet dat.
Ziekte die ik had werd veroorzaakt door een vloeistof (die normaal altijd in je knieen zit) bij mij van samenstelling was veranderd, lijkt me niet dat het breken van benen dan een zinvolle oplossing is. Ovrigens is het de medische wereld nog steeds een raadsel hoe die vloeistof van samenstelling kan veranderen, het schijnt een regelmatig voorkomend iets te zijn, vooral zo tussen de 15 en de 22
quote:dat is geen ruggeprik dat isn epi/periduraal catheter. en dat is n toevoeging op je narcose om na de ok minder pijn te hebben. lullig dat ie niet goed zat, balen man. ik kan me voorstellen datdat zeer pijnlijk is!Op donderdag 30 maart 2006 13:07 schreef vriendinnie het volgende:
Vorig jaar ben ik geopereerd waarvoor ze mijn buik hebben opgesneden (zo'n 20 cm). Voor de operatie kreeg ik een ruggenprik, als enige verdoving. Toen ik bijkwam uit de narcose verging ik van de pijn. Bleek dat de ruggenprik niet goed was gegaan en dat er dus helemaal niks verdoofd was. Tot overmaat van ramp moest ik op de rand van het bed gaan zitten en voorover buigen (dat moest vanwege de nieuwe ruggenprik). Nou geloof me, als je een snee van 20 cm in je buik hebt, is voorover buigen echt wel het laatste wat je wil doen...
)paar maandjes rolstoel en opnieuw je pootje leren gebruiken
En als het regent doet mijn litteken nog weleens zeer
Hebben jullie nooit eens last gehad van mentale pijn..
Ik bedoel maar.. Verlies van je ouders/ beste vriend of vriendin.. Of het feit dat je impotent bent om maar iets te noemen.. 't lijkt me dat dat meer pijn doet dan een afgescheurde aorta..
[ Bericht 0% gewijzigd door de_Onverzettelijke op 02-04-2006 00:53:18 ]
Ongelukje
Het was grotendeels 2e graads verbrand en de rest 1e graads. Dat deed best veel pijn.
En daarnaast wel vaker kramp en heb ik ook het gene gehad wat in de TS staat.
Dat was het
quote:Ook wel; maar mensen herrineren de dingen die men zich wil herrinerenOp zondag 2 april 2006 00:06 schreef de_Onverzettelijke het volgende:
Valt me op dat iedereen het over fysieke pijn heeft..
Hebben jullie nooit eens last gehad van mentale pijn..
Ik bedoel maar.. Verlies van je ouders/ beste vriend of vriendin.. Of het feit dat je impotent bent om maar iets te noemen.. 't lijkt me dat dat meer pijn doet dan een afgescheurde aorta..
Denk dat het daarom bijna nooit gemeld wordt in dit topic
Daar werden schroeven en pinnen in gezet. Mensen die dat ook hebben gehad kunnen zich de eerste 2 nachten in het ziekenhuis waarschijnlijk ook nog wel herinneren. De revalidatie daarna was ook niet geheel pijnloos te noemen.
Dan moeten ze er dus ook nog uit na 2 jaar in mijn geval. Ik had (bleek later) met een ander ongelukje 2 schroeven gebroken die net boven mijn knie zaten. Wat dus boven water kwam bij de foto's die ze namen voor de operatie.
Toen is de dokter zo leuk geweest om een schroef te laten zitten, maw vergeten er uit te halen. Toen ik dus een weekendje op het circuit is Spa was, kwam die schroef onverwachts uit het bot groeien en schoot later mijn kniebanden in. Zie foto. Je ziet ook mooi hoe mijn bot weer bij elkaar gegroeid is en steviger is geworden.
Die hadden ze er toen dus toch maar uitgehaald, maar nu ben ik wel weer helemaal pin en schroef vrij.
Maar ik had een bactiriele?? infectie opgelopen in het ziekenhuis. Waardoor er abcessen en andere onstekingen optraden.
Een abces in mijn lies, waar de dokter een verdovingsspuit inzette.. auw. Later een abces recht tussen mijn ogen, ook verdoving erin en onderhuids schoon geschraapt met een mesje. Toen een op mijn bil waar bij de huisartsenpost van het ziekenhuis zonder waarschuwing zonder verdoving het mes in werd gezet. Onder het motto "Je valt toch wel flauw". Ja, mooi niet dus.
Verder nog de beul genaamd "Kaakchirurg" die bij het trekken van 1 kies vergeten was de verdoving lang genoeg in te laten werken. Welke ook nog in 2-en brak, waardoor het wel uren leek te duren voordat dat zooitje er ook weer uit was.
Al met al weet ik zo onderhand wat pijn is, en is tot mijn genoegen mijn pijngrens dusdanig hoog geworden, dat ik tegen een stootje kan.
quote:Meestal is dat ook pijn die je vergeet (denk ik)Op zondag 2 april 2006 00:06 schreef de_Onverzettelijke het volgende:
Valt me op dat iedereen het over fysieke pijn heeft..
Hebben jullie nooit eens last gehad van mentale pijn..
Ik bedoel maar.. Verlies van je ouders/ beste vriend of vriendin.. Of het feit dat je impotent bent om maar iets te noemen.. 't lijkt me dat dat meer pijn doet dan een afgescheurde aorta..
Ik weet wel dat soms bepaalde prikkels heel pijnlijk kunnen zijn, als ik wat in de war ben door bepaalde gebeurtenissen en dan bepaalde geluiden die dan heel hard aankomen in mijn hoofd (overprikkeld)
En bepaalde dingen als verlies en zware tegenslag/ teleurstelling kunnen idd ook heel pijnlijk zijn
Even een wat viezer verhaal:
Ik heb zelf wel eens mezelf behandeld aan ingegroeide teennagels ;') omdat deze kapot waren door een gymles (lomp blokjesvoetbal) en daarna ingroeien.
Even doorbijten en het ingegroeide stuk is eruit (met pincet welteverstaan
)Nu zijn de nagels weer goed.
Maar niet aan te raden voor anderen
[ Bericht 8% gewijzigd door Gitanki op 02-04-2006 19:41:36 ]
quote:Simpel, omdat verdriet in het hart erger pijn doet dan welke medische ingreep ook. Althans, ik ervaar dat zo. Blijkbaar zit er meer gevoel in het wezen zelf dan in de ledematenOp zondag 2 april 2006 10:52 schreef Vonkenboer het volgende:
[..]
Ook wel; maar mensen herrineren de dingen die men zich wil herrineren
Denk dat het daarom bijna nooit gemeld wordt in dit topic
quote:Ook gehad , maar ik was maar wat blij dat dat kreng er uitgerukt werdOp zondag 26 maart 2006 16:17 schreef Lotjeb het volgende:
Onstoken zenuw in kies die er zonder verdoving uitgehaald werd
*was resultaat van een eerdere zenuw behandeling waarbij mijn vorige prutser vergeten was zenuwen weg te halen
En een keer mijn schouder uit de kom en die werd weer goed gezet komen ze er achter dat mijn sleutelbeen in 2en lag ook vrij pijnlijk .
Daarbij is een blindedarmontsteking een picknick. Geloof me, I've done both...
quote:Heb jij iemand verloren in je leven?Op zondag 2 april 2006 11:21 schreef Gitanki het volgende:
[..]
Meestal is dat ook pijn die je vergeet (denk ik)
De pijn blijft, niet zozeer aan de oppervlakte, maar je draagt dat de rest van je leven mee.
Tering wat was dat erg...Ow en dan was er nog een keer dat mn teennagels werden getrokken omdat ze ontstoken waren.. Wel verdoofd, maar damn, dat deed écht wel pijn. Vooral omdat er nog zo'n hoekje vast bleef zitten en die moesten ze er ook uithalen
Krijg nog rillingen als ik er aan denk.En dan had je nog die keer dat ik op mn knie was gevallen en er een flink gat in zat. Dus wij naar de dokter die er een gaasje instopte waar het vuil zich aan kon hechten. Je voelt m al aankomen; paar dagen later moest dat gaasje eruit toen de hele wond al was dichtgegroeid. Ik was toen 10 ofzo dus dat was op zich wel een drama
- kaakchirurg die mijn kaak opensneed terwijl de verdoving nog niet werkte...
- ik brak laatst een teen door met mijn blote voet in volle vaart tegen een opstaand stenen randje te rennen... dat deed ook serieus pijn... ik moest er van over mijn nek en ging bijna gestrekt
quote:Je weet dat slikken en kauwgom kauwen de druk een beetje ontlast?Op zaterdag 25 maart 2006 19:41 schreef ook_gek het volgende:
toen ik met de gondel naar 3500 meter ging in oostenrijk. Mijn oren deden zo pijn dat ik bijna moest kotsen van de pijn. Tranen rolde over mijn wangen zo erg was het. Ik storte nog net niet in elkaar. Pijn was niet te verdragen
Pijnlijk: struikelen bij het klimmen, en met stijgijzers (scherpe puntjes) in je eigen been haken. Bevroren vingers en tenen die langzaamaan weer ontdooien. Frontaal op een boom klappen bij het het mountainbiken.
quote:Op zondag 2 april 2006 20:09 schreef Gizmore het volgende:
Ow en dan was er nog een keer dat mn teennagels werden getrokken omdat ze ontstoken waren.. Wel verdoofd, maar damn, dat deed écht wel pijn. Vooral omdat er nog zo'n hoekje vast bleef zitten en die moesten ze er ook uithalen
die verdoving werkte natuurlijk niet optimaal door die ontsteking... lijkt me horror om je teennagels te laten trekken quote:Dat was het ook. Mn moeder die erbij stond moest even gaan zittenOp zondag 2 april 2006 20:18 schreef twentemeisje het volgende:
[..]
Daarna is het trouwens ook al fijn weer teruggekomen maar ik ga er écht niet mee naar de dokter Gaat nu wel goed daarmee, maar als er iemand vol op gaat staan is ook niet echt heel prettig We liepen op een dag de hele stad door. Na tien dagen rondlopen had ik vijf a tien minuten nodig om te gaan zitten. Na tien dagen kan je ook geen comfortabele houding meer vinden. Of je nou zit staat of ligt, het maakt geen zak uit, want het blijft gewoon pijn doen.
Die ene keer dat ik als klein kind mijn hand onder de kraan had gestoken terwijl deze bloedheet was. Dat deed ook best zeer.
quote:Zoiets heb ik ook eensOp zondag 2 april 2006 20:17 schreef Gripper het volgende: (...) Bevroren vingers en tenen die langzaamaan weer ontdooien. (...)
) door de drank voelde ik weinig zn 5 uur later toen werd ik wakker v/d pijn precies mijn duim tussen 2 houten latten die echt heel stevig op elkaar waren gedrukt.
na een kwartier hebben 3 ooms me eindelijk vrij gekregen.
Ik verging van de pijn en mijn nagel was door tweeen en mij duim was niet open maar heel erg dun en leek op zo een bliksem schicht of hoe je het ook schrijft.
Ik heb gelijk een hele dag misselijk door de pijn op bed gelegen.
Beide nagelhelften moesten getrokken worden om plaats te maken voor de nieuwe, en dat was ook geen pretje
. Even later met een vrachtlading morfine
Oh ja; als een vent van 1 meter 90 en 90 kilo tijdens een vriendschappelijk potje voetbal bovenop de enkel van een 14-jarige gaat staan, is dat ook niet bepaald fijn. Toen was m'n groeischijf gebroken.
Maar het pijnlijkst was denk ik wel een onsteking aan mijn mond waardoor alle klieren op mijn hele hoofd zich ontwikkelden tot dikke kabels. 40 + koorts en het gevoel dat mijn kop bij elke minieme beweging zou gaan ontploffen. Ik kon zelfs niet meer op een kussen gaan liggen met mijn hoofd, alleen heeeeeeel stil rechtop zitten. Een antibioticakuur heeft het gelukkig opgelost, maar man wat voel je je dan kut
quote:Geen afgevroren ledematen?Op maandag 3 april 2006 01:53 schreef NeoPhythe het volgende:
hihi ik had op mn blote voeten eerst paar uur door de sneeuw gelopen (lees gekropen
Is ook geluk hebben, had ook onderkoeld kunnen raken
Kan inderdaad pijn doen, verkleumde ledematen, kunt ze het beste spoelen met koude water, dat voelt dan toch warm aan
maar wel gewonnen met 6-2
- Zo vaak overgeven met keelpijn dat je keel helemaal in 'brand' staat
- Skeeleren en achterover vallen met je hoofd op de stoeptegels / schaatsen en achterover vallen met je hoofd op het ijs (beide keren knock out)
Gelukkig nog geen ervaring mee
quote:en dat gaasje zit vast na een paar uur, die moet er dan uit getrokken worden om het schoon te houden, daarna moet het nog een schoongehouden worden met waterOp zondag 26 maart 2006 04:48 schreef DeBastaard het volgende:
Jaartje of 3 terug, had enorme last van mijn stuit. Bleek ik daar door erge haargroei een 'fistel' te hebben.
Voor de gene die niet weten wat het is, een onderhuidse ontsteking. Haarzakje is ontstoken en word steeds erger blabla.
Nja polyklinisch laten helpen daaraan, maarja dat gat moest dus van binnenuit dichtgroeien. Werd dus niet gehecht maar moest constant worden schoongemaakt, en opgevuld met zo'n gaasje... Ja, dat moest IN dat gat.
ik heb vorig jaar een zelfde soort iets gehad
heel...erg...pijnlijk en je ligt zo 4 maanden thuis
Aantal jaren later: Klaplong. Was niet zozeer de pijn die eng was, maar dat alles gaat tintelen, je gezichtsvermogen afneemt en dat je niet weet wat er met je is... Weer een weekje ziekenhuis gehad toen.
Verstandskies weg laten halen. Moest gesneden worden en daarbij is aardig wat bot weggeboord. Dat gaf twee uurtjes enorm erge napijnen. Maar dat was maar een avondje, dus viel nog mee...
Serieus pijn, zelf nog 2 dagen ziek gemeld. De linkerhelft deed zo'n pijn.
Na 2 dagen moeizaam weer aan het werk gegaan, en dat is vrij lichamelijk, de lichamelijke gedeelte hebben ze voor me overgenomen voor wel 3 weken lang, het deed te veel pijn.
Niet naar de dokter gaan natuurlijk.
pas geleden hebben ze een longfoto genomen na een ernstige longonsteking een jaar geleden.
Gebroken rib gehad, tenminste er was een scheur te zien.
Nou lekker dan... dat deed inderdaad zeer maar ik wist zelf ook wel, iets met de ribben of een gescheurde spier, kan de dokter ook niks aan doen
5 jaar geleden gevallen over een "stoep" randje, dat randje heeft me geraakt in de scheenbeen, dat was een opengespatte scheenbeenwond, best wel hechingwaardig (foto's van). Durf dat niet hoor, naar de dokter gaan. Ttis nou ook goed afgelopen, wel een litteken. Maar geen hechtingen of tetanusprikken.
Mijn motto is: Groeit vanzelf wel dicht
Wel al van alles gescheurd en gebroken (enkelbanden, achillespees, meniscus, kies getrokken) maar dat hoort erbij.
Deed wel een beetje zeer maar daar kom je wel overheen.
Bevalling lijkt me vrij 'apart', zeker omdat veel vrouwen het anders ervaren.
Doordat mijn onderbeen vast stond in de sneeuw en mijn bovenbeen wel gewoon kon draaien ging mijn knie in het midden twee kanten op!
Daar
en daarna ben ik met een treintje (een pijnlijke rit van 1,5 uur) naar beneden gebracht naar een ziekenhuis.De volgende dag vloog ik terug naar Nederland om 8 weken lang thuis in het gips te liggen.
M,n stiefpa snelde naar de dokter, en die gaf me medicijnen, die pas de volgende dag effect hadden (was al in de nacht).
De dag daarna ging ,t wel, alleen deed m,n onderbuik heel erg veel zeer met lopen.
Gedurende die 2 eerste dagen was m,n buik ook hard, en hield ik ook helemaal niks binen kwa vocht of voedsel.
quote:Mazzel dat die gast er was danOp zaterdag 15 april 2006 08:20 schreef ikwilookwatzeggen het volgende:
Vijf jaar geleden was ik in de zomer op vakantie in Zwitserland. Met een paar vrienden ben ik toen naar de Jungfrau (berg van 4158 meter hoog) gegaan. Er lag een dikke laag sneeuw dolle pret enzo, tot we besloten om wat verder die berg op te klauteren. Op een gegeven moment zakte ik met mijn rechter been een centimeter of 20 de sneeuw in, niks aan de hand tot een vriend van me iets riep. Ik draaide me om en ineens *kraaaak* mijn knieschijf in tweeën!
Doordat mijn onderbeen vast stond in de sneeuw en mijn bovenbeen wel gewoon kon draaien ging mijn knie in het midden twee kanten op!
Daarstalig je dan! Op bijna 4000 meter hoogte in de sneeuw! Heb er geloof ik bijna een uur moeten wachten door slecht weer kon er geen helikopter landen) en er was geen EHBO aanwezig die dag. (gebeurde +/- 200 meter vanaf een toeristen centrum/restaurant) Gelukkig was één van de toeristen daar een ER arts uit Boston, hij heeft mijn knie ter plaatse en zonder verdoving gezet
De volgende dag vloog ik terug naar Nederland om 8 weken lang thuis in het gips te liggen.
[afbeelding]
quote:Inderdaad! Ik vraag me wel eens af hoe het anders was afgelopen!
Waarschijnlijk was ik na een tijdje van die berg afgesprongen!
quote:Nee, ik geloof het niet...Nog nooit wat gebroken of verdraaid of op andere wijze een ondraaglijke pijn ervaren...
En daar ben ik verrekte blij om!
jeuk op mn rug. maar dan niet normaal. echt continu een GIGANTISCHE jeukplaag op je rug. je kan krabben wat je wilt. maar gebeurd niks. en dan ook nog met je stomme kop een hete douche nemen. en waardoor het 3x zo erg word. ik heb echt een uur op mn buik op mn bed gelegen met mn handen aan de tralies aan het eind van mn bed. en uitschreeuwd tot ik mn stem bijna kwijt was.. en zo de hele dag geleden
toen ik nog een jaar of 4-5 was met mn fietsje van een hoge heuvel afgecrossed. na de brug op mn muil gegaan. waar ik mn been gebroken had en mn tanden eruit lagen.
toen ik een jaar of 10 was op de plaats toen ik 4-5 jaar was. een tak in mn ooglid (scheelde 3 mm of ik was waarschijnlijk blind aan 1 oog). kortom moest dicht "geplakt" worden.
arm verbrand aan uitlaat van een scooter (die net 30 min gereden had) en dan pas 2 dagen later naar ehbo gaan waar je een soort pleister krijgt wat een soort 2e huid word. en die na een week eraf haalt. hele wond trok ik half open...
Weet niet meer precies wat ik aan het doen was maar het was in het zwembad en ik rende weg van mijn zus voor iets, ik struikel natuurlijk over een vrouw d`r been omdat ik niet goed uitkijk
Gevolg: schaafwonden op mijn borst, buik, armen en benen. Nu deed dit nog niet eens zo serieus veel pijn, maar wat doe ik? Ik spring het zwembad in, omdat ik dacht dat dat de pijn wel zou verlichten
deed wel erg pijn voordat ik flauw viel, daarna viel het wel mee Ik tilde iemand boven m'n hoofd, net zoals ze in dirty dancing doen, ging op zich best goed, totdat zij bewoog, toen moet ik een stapje zetten om m'n balans te houden. Had ik beter niet kunnen doen achteraf, damn wat deed dat zeer aan m'n knie.
Die avond en de volgende ochtend ging nog wel, maar een dag later kon ik niet meer lopen van de pijn zowat. Ik kon ook niet even naar de dokter, want ik was op m'n kamer, en m'n huisarts is bij m'n ouders thuis. Dus ik maar een paar dagen gehinkeld, nu gaat het wel weer. Ik heb het er nog mer een fysiotherapeut over gehad, en die zegt dat mijn binnenste knieschijf oid waarschijnlijk een flinke optater heeft gekregen. Ik weet het verder niet, maar zeer deed het wel.
De cyste was zo groot als een sinaasappel en als de eileider dan draait (wat ze blijken te doen) is dat zeer pijnlijk
Ik kon niet lopen, zitten of staan
Operatie was dus noodzaak.
quote:Met alle respect, maar dat vind ik wel meevallen, ik heb al ontzettend vaak m'n nagels gescheurd, resultaat is ook vaak ontsteking eraan, en dan trek ik die stukken er meestal zelf even uit. Doet wel zeer, maar niet zo ontzettend, tenminste, vind ik dan.Op zondag 2 april 2006 20:09 schreef Gizmore het volgende:
...
Ow en dan was er nog een keer dat mn teennagels werden getrokken omdat ze ontstoken waren.. Wel verdoofd, maar damn, dat deed écht wel pijn. Vooral omdat er nog zo'n hoekje vast bleef zitten en die moesten ze er ook uithalen
...
quote:Op zaterdag 15 april 2006 07:49 schreef hannelore het volgende:
wat echt pijn doet? een bevalling! Erger heb ik nog niet meegemaakt.
Idem dat is pas erg!Ziekenhuis: Neem maar wat paracetamol
Na 6 dagen nu alleen nog een opgeblazen gevoel.
[ Bericht 2% gewijzigd door Crashcat op 18-04-2006 02:09:24 ]
Achterover van de trap afflikkeren... nu ruim een jaar geleden maar ik heb vaak nog wel pijn aan mijn ribben.
Kan gelukkig wel weer allles doen, de eerste 4 weken was zelfs ademhalen pijnlijk.
quote:hallelujah, ik snap niet dat vrouwen bevallingen uberhaupt mee willen maken (laat staan overleven!). Lijkt me in een woord ROT!Op vrijdag 24 maart 2006 22:36 schreef noekje het volgende:
Tja, bevallen met pomp, tang en schaar. Dat deed toch best wel een beetje pijn zo zonder verdoving. De 2e keer ging veel beter dus zo erg kan die eerste keer nou ook weer niet geweest zijn.
quote:Maar ..maar ..maar... Wat ik gewoon niet begrijp...dat je niet OF die vroedvrouw dr nek hebt omgedraaid, of haar niet verrot hebt gescholden en gewoon die spray GEEIST...Op dinsdag 28 maart 2006 10:46 schreef Mwanatabu het volgende:
Oh ja, heb je die bevalling gehad, was te doen, gaan ze nog even hechten. Het verdovingsspraytje was blijkbaar reteduur, want dat mens bestoof een oppervlak van een vierkante centimeter in totaal, zonder op te letten waar de wond zat. Heb echt door m'n t-shirt heengekauwd van pijn.
Een dubbele oorontsteking van een maand. In de zin van dat het van het ene oor naar het andere ging en terug en dan begon die ander nog een keertje. De dokter weigerde gewoon iets te doen, het zou vanzelf wel overgaan, de hufter. Maand geen slaap of lol überhaupt in het leven.
Als ik al bij de tandarts zit EIS ik verdoving.
quote:Op zaterdag 25 maart 2006 20:17 schreef flugeltje het volgende:
Diverse gelegenheden bij mij, maar het allerergste was wel toen ik een abces in m'n lies had en ze die gingen verdoven. Moet je jezelf voorstellen dat je pingpongbal in je lies hebt, die staat al gruwelijk strak van zichzelf. En dan spuiten ze er ook nog een spuit vol vloeistof in....
Heb ze daarna teruggepakt door alles onder te kotsen
Ik heb nog nooit zo vroeg op de morgen zo hard gelachen (niet uitlachen hoor, maar omdat laatst regeltje dat deed echt heel veel pijn
dus ik met krukken naar huis toe gestrompelt (niet wetend dat mijn heup kaduuk was)
Mezelf in de auto van m'n ouders gewurgt
die hebben mij naar de huisartsenpost gereden, alwaar ik een uur moest wachten
Als je iets gebroken heb raak je automatisch in shock waardoor je spieren gaan samentrekken, dat kreeg ik dus ook door het lange stilzitten
dan wil je echt liever dood Maargoed, ik was eindelijk aan de beurt, dus die dokter zegt: ga maar op die tafel liggen, en ik zeg: dat gaat niet lukken.
uiteindelijk met veel pijn en moeite toch nog op die tafel weten te komen, en toen zij hij, je moet je been ff recht doen, DAT KAN NIET!!. en hij dus toch proberen
.Toen begon hij te denken dat het een heup fractuur was, dus maar even een ambulance gebelt (huisartsenpost zit 300 meter van het ziekenhuis af
) toen hebben ze me verdooft, op een brancard gelegt en naar het ziekenhuis gereden.En uiteindelijk werd ik dezelfde avond nog geopereerd ze hebben 3 pennen in m'n heup gezet.
maar het was erg pijnlijk
). In het begin niks aan het handje, maar toen ik een beetje op temperatuur kwam... AAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHH .Tot gisteren.
Een ontstoken tandzenuw, een constante extreem scherpe pijn die alles van de geest opslokt.
Het deed zon pijn dat ik er hoofdpijn van kreeg.
Uiteindelijk deze ochtend een wortelkanaalbehandeling gekregen, de pijn die ik daarvan voelde was een schijntje vergeleken afgelopen nacht.
Op een gegeven moment was ik ook echt geestelijk op. Mijn ik had me omstreeds 4 uur verlaten, het enige wat er nog was, kan ik het beste beschrijven als, een koude ziel alleen met pijn.
Mijn god, wat was dat kut zeg, deed echt teveel pijn. Constant en superscherp, alle aandacht opeisend. Nee, ik heb veel meegemaakt, maar dat zoiets kleins (een kies) zo ontzettend veel pijn kan geven...
Nu doet het nog steeds pijn, erg pijn zelfs, maar het is een massage vergeleken met wat ik gisteren voelde...
quote:Ik hoef nooit verdoving bij de tandarts, de verdoving is vaak "erger" dan de kwaal zelf.Op dinsdag 18 april 2006 05:48 schreef Walrik het volgende:
[..]
Maar ..maar ..maar... Wat ik gewoon niet begrijp...dat je niet OF die vroedvrouw dr nek hebt omgedraaid, of haar niet verrot hebt gescholden en gewoon die spray GEEIST...
Als ik al bij de tandarts zit EIS ik verdoving.
Gewoon even jezelf uit je lichaam verplaatsen (dat heb ik echt bij de tandarts geleerd).
En dan nog een heel ander soort pijn. Ik had een oorontstekking. Er kwam steeds meer troep achter me trommelvlies te zitten dus de pijn bouwde zich gedurende een aantal dagen op. De laatste paar uren voordat mijn trommelvlies dus scheurde en alles eruit kwam waren ook echt heel pijnlijk. Me hele oor klopte en ik had het op het laatst niet meer.. Maar toen die eenmaal gescheurd was en alles eruit kwam was de pijn heel snel minder.
quote:VERTELLLLLLLLLLOp woensdag 19 april 2006 22:55 schreef FLipKick het volgende:
[..]
Ik hoef nooit verdoving bij de tandarts, de verdoving is vaak "erger" dan de kwaal zelf.
Gewoon even jezelf uit je lichaam verplaatsen (dat heb ik echt bij de tandarts geleerd).
zo voelt dat...quote:Op donderdag 20 april 2006 14:14 schreef rameijer het volgende:
Migraine, vele malen...
Dat lijkt me een van de ergste pijnen die je kunt hebben.Heb wel ooit erge hoofdpijn gehad of een korte aanval van erge hoofdpijn toen ik te snel veel ijs at, maar migraine moet nog veel erger zijn..
| 1 2 3 4 5 | De ergste verwonding die je hebt opgelopen... 2 » DemonRage 69 1334 20-04-2006 14:33 - GekkeMat Motorrijder verongelukt 2 » de_Onverzettelijke 74 3050 20-04-2006 14:21 - Mercy_symbol |
quote:
quote:Met migrainepijn kan je echt helemaal niets meer. Niet denken, geen geluid, geen licht, geen geur, geen warmte, geen koude...Op donderdag 20 april 2006 14:38 schreef Gitanki het volgende:
[..]
Heb wel ooit erge hoofdpijn gehad of een korte aanval van erge hoofdpijn toen ik te snel veel ijs at, maar migraine moet nog veel erger zijn..
En als je er niet meteen bij bent met medicijnen moet je het uizitten tot het einde want je spijsvertering staat stil en je moet vaak kotsen... quote:been thereOp donderdag 20 april 2006 15:36 schreef rameijer het volgende:
[..]
Met migrainepijn kan je echt helemaal niets meer. Niet denken, geen geluid, geen licht, geen geur, geen warmte, geen koude...
quote:Dat is denk ik niet te vergelijken met de andere dingen hier in het topicOp donderdag 20 april 2006 16:12 schreef Ayaxola het volgende:
Keer een bal in me zak gehad, dat doet ook verrekte veel pijn
quote:1 keer een migraine-aanval gehad doordat een ruggewervel niet goed op zn plek zat: dat is inderdaad een verschrikkelijke pijn welke ik nooit meer mee hoop te maken. je kan geen geluid of licht verdragen. het was ook de eerste keer dat ik moest kotsen van de pijnOp donderdag 20 april 2006 14:38 schreef Gitanki het volgende:
[..]
Heb wel ooit erge hoofdpijn gehad of een korte aanval van erge hoofdpijn toen ik te snel veel ijs at, maar migraine moet nog veel erger zijn..
kan me niet voorstelen hoe het zou zijn als je dat vaker zou hebben.... op zo'n moment wil je alles doen om van die pijn af te zijn (ik zou het dus niet op een treinstation moeten krijgen want dan....)
dacht altijd dat migraine wel meeviel en dat sommige mensen zich gewoon maar aanstelden: daar ben ik nu wel op teruggekomen!
Dus ik ga slapen... Word ik 2 uur in de nacht wakker. Ik voelde me alsof ik echt ging flauwvallen, Ineenkeer kotste ik een hele kotstraal. Dus ik dacht zo:"Wat gebeurt er nou" Ik ren als de wiedeweerga naar beneden ( over de kots heen bleghhh) omdat ik voelde dat er nog kots aankwam. Dus ik kots wel 3 minuten lang die bak onder, ook echt in stralen... IK ging even op de bank zitten om te kalmeren. 10 Minuten ofso later moest ik alweer kotsen. Ik moest die hele nacht gewoon om de 15 minuten kotsen. En echt, na een gegeven moment kwam er zwart spul uit, niet zo heel veel.. Gelukkig wist ik dat dat wel maag-gal was. Echt, Het voelde alsof me keel ging ontploffen. Het ging de hele nacht door. Ik vraag me nu nog steeds af hoe het komt... Ik had ook gewoon normaal gegeten
Sorry voor deze gore verhalen
?Ooh ja op je hand (midden op je hand..)
en een paar jaar geleden is mn netvlies van mn oog gescheurd, echt pijn deed het niet, maar het voelde gewoon.... raar
, alsof er iemand met een vork 10 cm in je oog prikt.Wratten aanstippen is niet echt prettig, heb over die dokter heengekotst van de pijn.
Nu kan ik me voor beide gevallen de pijn niet eens meer herinneren, hoe dat aanvoelde. Dus zo erg kan het ook niet zijn geweest.quote:Is dat goed gekomen?Op donderdag 20 april 2006 22:34 schreef Beroepsgokker het volgende:
paar keer spontane buikpijn gehad toen ik jong was, pijn was niet te harden.
en een paar jaar geleden is mn netvlies van mn oog gescheurd, echt pijn deed het niet, maar het voelde gewoon.... raar
hellaas krijg je dat spul pas als je inderdaad je nek hebt gebroken en je benen zijn verbrijzeld...
quote:tuurlijk
[ Bericht 4% gewijzigd door biancaroses op 21-04-2006 13:34:18 ]
quote:Die buikpijn niet, heb daar nog altijd last van. Met m'n ogen is alles wel goed gekomen, kan weer met beide ogen goed zien ( met bril/lenzen). Hoewel dat weinig scheelde of ik moest de rest van mn leven met 1 oog minder leven.
quote:Toevallig geen last van galstenen ? Net zoals ik heb gehad ?Op vrijdag 21 april 2006 13:38 schreef Beroepsgokker het volgende:
[..]
Die buikpijn niet, heb daar nog altijd last van. Met m'n ogen is alles wel goed gekomen, kan weer met beide ogen goed zien ( met bril/lenzen). Hoewel dat weinig scheelde of ik moest de rest van mn leven met 1 oog minder leven.
Als in pijn aan de rechterzijde van je lichaam iets onder je ribben en in het midden onder je borstbeen ?
Ik ben er namelijk met buikpijn heen gegaan; en kreeg de diagnose galstenen, echo laten maken van mijn buik en galblaas en ik bleek galstenen te hebben zo groot als knikkers
Detail is dat ik de buikpijn niet altijd heb; het meestal met aanvallen kwam van een uur tot vier uur
Ik dacht het met een lokale verdoving makkelijk te kunnen, maar het werkte niet ofzo
.Toen die dokter met z'n lomp brede naald door je trommelvlies gaat onstaat er echt een intens scherpe pijn
de 2e keer dat het moest deed ik het weer met locale verdoving, en toen voelde ik er zeer weinig van
.Wel mn kaak gekneusd zaterdag?
Ik zag een keer bij zo'n programma zo'n gast die dat had, en die had medicijnen gekregen. Kwam die 2 dagen later terug met zijn broer , hij kon niks meer van de pijn, rechtop staan niet, hij lag echt letterlijk op de grond van de pijn.
Wat is dat ook alweer?
quote:Dan krijg je toch vaak die pijn als je vet gegeten hebt, niet?Op vrijdag 21 april 2006 15:40 schreef Vonkenboer het volgende:
[..]
Toevallig geen last van galstenen ? Net zoals ik heb gehad ?
Als in pijn aan de rechterzijde van je lichaam iets onder je ribben en in het midden onder je borstbeen ?
Ik ben er namelijk met buikpijn heen gegaan; en kreeg de diagnose galstenen, echo laten maken van mijn buik en galblaas en ik bleek galstenen te hebben zo groot als knikkers
Detail is dat ik de buikpijn niet altijd heb; het meestal met aanvallen kwam van een uur tot vier uur
Denk wel dat dat zich kwalificeert als serieuze pijn.
quote:nee geen galstenenOp vrijdag 21 april 2006 15:40 schreef Vonkenboer het volgende:
[..]
Toevallig geen last van galstenen ? Net zoals ik heb gehad ?
Als in pijn aan de rechterzijde van je lichaam iets onder je ribben en in het midden onder je borstbeen ?
Ik ben er namelijk met buikpijn heen gegaan; en kreeg de diagnose galstenen, echo laten maken van mijn buik en galblaas en ik bleek galstenen te hebben zo groot als knikkers
Detail is dat ik de buikpijn niet altijd heb; het meestal met aanvallen kwam van een uur tot vier uur
Migraine ben ik ook bekend mee.
De ergste pijn tot nu toe voor mij was wel toen één van mijn voortanden door een ongelukje half afbrak, waardoor de zenuw bloot kwam te liggen. Helaas deed die zenuw het toen nog uitstekend... Er is een nieuw stuk kunsttand opgezet, en een poosje later bleek de zenuw dood te zijn gegaan en was ie aan het rotten. Dat deed gelukkig geen zeer.
32 uur lang
nee, ik zeg nog steeds nooit meer!quote:Ook..Op vrijdag 21 april 2006 16:30 schreef Gitanki het volgende:
[..]
Dan krijg je toch vaak die pijn als je vet gegeten hebt, niet?
Als je veel eet
Als je veel vet eet
Als je scherp eten eet
Deed best wel veel pijn, zeker de weg richting ziekenhuis, al die drempels
Kbegon te hyperventileren en werd vreselijk duizelig
Best pijnlijk.
au!Wat ik wel heb ervaren aan meer curieuze pijn (een stanleymes in je arm, dat voelde ik niet):
De dag erna. Hmm véél zin om dat ding eraf te doen en een dip,tja en hoofdpijn natuurlijk!! Gelukkig heb ik dat niet gedaan want dan zou de dr echt wel eens boos kunnen worden!
Ik hoop dat de zomermaanden allessinds gipsvrij zijn! Probleem bij dat soort dingen is dat je niet véél kan doen hé... . Of beter dat je dan op dat moment net de dingen wilt doen dat je op dat moment niet kan. Niet super dus maar het vraagt wel de nodige moed! Doorzetten dus!!!
over 3 weken nieuwe foto laten maken.
........ Auw .........
Enkelbanden ingescheurd (10 keer ofzo, grens tussen verrekken en inscheuren is vrij vaag).
Kapsel in mijn grote teen ingescheurd (3 keer).
Vingers + duimen gekneusd (allemaal wel een paar keer).
2de graads brandwonden op handen en gezicht bij een vuurwerkongelukje.
Middenoor-ontsteking (trommelvlies stond helemaal bol).
Verneukte holtes in mijn kop bij een duikongelukje. Het klaren lukte niet en duikuitrusting werkte niet goed. Resultaat: ik rochelde bloed omdat een aantal aders in de holtes in mijn hoofd knapten door de plotselinge drukverhoging.
Ontstoken botvlies op mijn scheenbeen (aantal keren gehad), als je gewoon doorsport en er daarna weer een trap tegen krijgt......AUW
Toen ik jong was zat mijn voorhuid aan mijn eikel vast. Die is toen even handmatig zonder verdoving door de dokter losgerukt
Extreem stijve nek, zo erg dat ik mijn hoofd niet kon optillen (aantal keren gehad)
Schedelfractuur bij mij oog.
Verdraaide darm (2 keer gehad).
Kneuzingen en dergelijken kwamen vrijwel allemaal door mijn sport (ik ben keeper in een voetbalelftal).
Tja en wat niet, kheb alles volgens mij wel eens gekneusd, maar das niet altijd ven pijnlijk.
. Is de enige keer dat de tranen in m'n ogen stonden door fysieke pijn . Zelden zo dicht bij een bijna dood ervaring geweest
En infuusprikken in je hand, waarbij ze je spier half perforeren.
Maar wel toen ik zo rond de 6 jaar in het glas getrapt met mijn blote voeten, niet echt een fijn gevoel.
En ook aantal jaar geleden mijn tandars bezoekjes om mijn (melk)kiezen te laten trekken. Het blijft een kut gevoel een prik in je tandvlees. En dan dat gekraak als die kies eruit wordt getrokken
.quote:Dude jij hebt echt rare dingenOp woensdag 26 april 2006 13:45 schreef Perico het volgende:
Hrmmm zelf neem ik altijd een verdoving bij de tandarts, tis slechts een miniem prikje dat je voelt. Je hebt ook tandartsen die het niet beheersen, dan werkt die ook niet en voel je echt wel wat pijn is bij boren. En bij verwijderen van verstandskies in het ziekenhuis heb ik geen pijn gevoeld.
Wat ik wel heb ervaren aan meer curieuze pijn (een stanleymes in je arm, dat voelde ik niet):Kaakkopjes ontstoken door virus Als ik te snel ijs eet bevriezen adertjes in mijn neus. Dan moet ik me zo'n 20 seconden schrap zetten en kan ik niets meer... alleen maar wensen dat het snel weer over is! In speeltuin uit draaimolen gevallen en bij rechtkrabbelen kreeg ik het ding vol tegen mijn schedel (serieus gat) Leren bal op mijn pinknagel gekregen bij koud weer zodat die er helemaal afvloog. Dan moet het gaasje iedere dag vernieuwd... Overprikkeling door teveel aan zintuiglijke indrukken of allerhande gebeurtenissen. Dan is het echt all systems overload, voel je een enorm zware deken die op je drukt. De knop kan dan niet direct om, je weet dat je het moet uitzitten. Absolute rust en een prikkelarme omgeving bieden uitkomst. Na een uur gaat het wel weer.
-2 keer sleutelbeen gebroken
-middenhandsbeentje gebroken
-middenvoetsbeetje gebroken
-keer van de trap geflikkerd met m'n kop tegen de muur ertegenover, zware hersenschudding.
-auto-fiets ongeluk, ambulance afgevoerd maar achteraf viel het gelukkig mee
-fiets ongeluk toen ik klein was toen ik op de stang zat bij me pa voorop -> mijn voet tussen het wiel --> volle salto voorover met me kop over het asfalt geschaaft (beetje haar verloren
), pa had verbrijzelde elleboog :sgelukkig allemaal al een tijd geleden, tegenwoordig gaat het beter
edit: tandarts vergeten: tandarts begon een keer te vroeg met een wortelkanaalbehandeling, verdoving was nog niet ingewerkt...
quote:Dat laatste van 'm doet me aan autisme denken..
Dat je door alle chaos om je heen ineens niet meer normaal kunt nadenken of boos word..
Van de week onsteking in me kaak....door de zenuwpijn ging ik slechter zien en had ik ook oorpijn...wat een hell,op zondag naar de tandarts
Wat een verademing...Maar das nog niets vergeleken met mijn 2 hernia's.
Denk dan maar aan die zenuwpijn zoals in je kaak,maar dan in je hele been.
Niet kunnen zitten,lopen en zelfs liggen doet pijn....en dan een aantal weken lang,achter elkaar,onderbroken...
Gelukkig morfine gekregen,dat onderdrukte een beetje de pijn....
Wens het nooit meer mee te maken...
Alles deed zeer,ik kon niet eens op mijn werk geld uit de kassa pakken,vingertoppen waren bijna gevoelloos.
Omdat die periode gepaard ging met veel stress weet ik alles daar aan.
Toen ik in een gesprek met mijn baas werd verteld dat men zich zorgen maakte om mij heb ik mij laten testen voor alles en nog wat(6x in een maand).
Bleek dat mijn lever door de vermoeidheid niet goed werkte,daardoor kreeg ik symptonen van reumatoide arthritis en die vermoeidheid dus.
Ik heb meteen extra rust ingelast (weliswaar in mijn vrije tijd) en heb mij naar een sportschool gesleept.
De foto's voor en na op mijn pasje daarvan is het bewijs dat ik goed bezig ben,en ik pas nu op dat dit zich niet weer voordoet natuurlijk.
quote:Welke vader zet z'n kind nu op de fietsstang?Op maandag 1 mei 2006 22:24 schreef Timmeh_Teh_Turtle het volgende:
-fiets ongeluk toen ik klein was toen ik op de stang zat bij me pa voorop -> mijn voet tussen het wiel --> volle salto voorover met me kop over het asfalt geschaaft (beetje haar verloren
)Verder heb ik de pleuris gehad. (jaja stop maar met lachen) dat valt wel mee qua pijn, totdat je moet hoesten, dat voelt als meerdere messteken tegelijk.
Ook nog een fijne; niet kunnen klaren met luchtdruk verschil! De tranen rollen over mijn wangen, huilen kan ik dan niet meer... ben helemaal "weg" van de pijn.
Verder zijn ooronstekingen (dubbel zijdig & in- én uitwendig!) ook een beleving. Vooral is het verkeerd behandeld wordt waardoor je oog en kaak ook "klem" komen. Toen het trommelvlies eindelijk scheurde werd het eigenlijk ook al niet beter. Ik heb nu dusdanig rotte oren, dat ik nooit meer problemen met klaren zal hebben (vliezen zijn ws. permanent kapot)... das wel weer handig met vliegen denk ik dan maar
[ Bericht 32% gewijzigd door jack4ya op 02-05-2006 13:13:43 ]
Niet voor herhaling vatbaar, dus ik drink nu maar wat meer Heb behoorlijk pijn gehad totdat de ambulance kwam om mijn knieschijf terug te zetten.
Ik met een leraar (was tijdens sportdag van school) naar het ziekenhuis. Daar m'n pols verdoofd en provisorisch gezet en toen so snel mgoelijk naar de kaakchirurg. Die heeft me eerst lek staan prikken met naald waar je niet goed van wordt. Toen werd het geheel bij elkaar gehecht. Dat viel op zich wel mee.
Daarna moest ik foto's van m'n pols laten maken. Bleek dat hij niet goed gezet was. Nou ja, gips eraf & opnieuw zetten. De verdoving zat er nog in dus dat viel ook nog wel mee.
Opnieuw röntgenfoto's maken van de pols. Zat hij NOG niet goed. en toen hebben ze hem nog een keer moeten zetten terwijl de verdoving al uitgewerkt was.. M'n vader was ondertussen al aangekomen in het ziekenhuis en ik heb hem hartelijk verwelkomd door zijn hele onderarm blauw te knijpen vande pijn..
ik was eens aan het skateboarden en toen knalde ik met mn hoofd weer terug op de baan.. auwnou sterkte ermee mensen
quote:Erg Herkenbaar, dit heb ik twee keer mee mogen makenOp dinsdag 2 mei 2006 15:11 schreef HuHu het volgende:
Afgelopen zaterdag. Een bal van 1 meter groot kwam hard tegen m'n been aan. M'n been knakte op een heel onnatuurlijke wijze dubbel en m'n knieschijf zat opeens aan de zijkant van m'n been in plaats van voorop.
Heb behoorlijk pijn gehad totdat de ambulance kwam om mijn knieschijf terug te zetten.
quote:Dan is pijn nogal relatief blijkt maar weer,... het is wel pijnlijk, maar ikzelf vond het geen "winnaar". Wel akelig, had jij ook de "klap" geluiden?Op dinsdag 2 mei 2006 17:57 schreef 2cv het volgende:
Volgens mij 'win' ik nog steeds met m'n zenuwentestje (metalen naalden (dikken!) in m'n been en daar stroom op zetten).
quote:Op dinsdag 2 mei 2006 15:11 schreef HuHu het volgende:
Afgelopen zaterdag. Een bal van 1 meter groot kwam hard tegen m'n been aan. M'n been knakte op een heel onnatuurlijke wijze dubbel en m'n knieschijf zat opeens aan de zijkant van m'n been in plaats van voorop.
Heb behoorlijk pijn gehad totdat de ambulance kwam om mijn knieschijf terug te zetten.
Doet me denken aan een kennis, die was tijdens het sporten recht op z'n knieschijf gevallen en ook bij hem zat zn knieschijf een stuk verder op. Wat doet die gast, gaatie de knieschijf zelf terug zetten!! . Mocht uiteindelijk 3 maanden niet meer sporten.Ja, je moet je ontspannen (WTF klootzak, ik weet dat je me gruweljik pijn gaat doen met die hamer)
Vooral pijnscheuten in mijn benen een paar uur daarna waren niet te harden.
Ook leuk vingertopje eraf met een snijmachine, gaat die dokter het weer vastlijmen op een open zenuw. Zo hard mijn kaken op elkaar geklemd dat ik dacht dat mijn kiezen sprongen.
).De ergste pijn die me wel bij staat is toen ik 2 jaar terug in een zee-egel stapte, vervolgens heb ik de hele dag ermee door gelopen, en toen bleek 's avonds mijn hele voet ontstoken te zijn. Toen heeft die aardige dokter daar met een holle naald ieder stekeltje er 1 voor 1 uit zitten wroeten (geloof me, dat doet PIJN in een ontstoken voet)
quote:Ik had in een vlaag van pijn en wanhoop ook geprobeerd m'n knieschijf terug te slaan. Dat deed zoveel pijn dat ik het maar zo liet.Op woensdag 3 mei 2006 10:21 schreef Beroepsgokker het volgende:
[..]
van dat het ooit over gaat maar het steeds niet over gaat quote:Geen idee, ik weet het me niet meer te herinneren (was toen nog maar een klein 2cv-tje). Heb het alleen van horen-zeggen.Op woensdag 3 mei 2006 08:15 schreef jack4ya het volgende:
[..]
Dan is pijn nogal relatief blijkt maar weer,... het is wel pijnlijk, maar ikzelf vond het geen "winnaar". Wel akelig, had jij ook de "klap" geluiden?
Voorlopig kan ik me beiden nog zo goed herinneren dat het wel genoeg is eerst.
[ Bericht 46% gewijzigd door Boiler op 04-05-2006 02:06:13 ]
Doordat ik dit alles hierboven lees lijkt mijn leven wel heel relaxed..
Maarja, ik moet niet te vroeg juichen natuurlijjk..
Soms heb ik wel eens het idee dat ik een terminator ben quote:Ook ooit gehad. Klote Motobecane troep
En de ontelbare keren dat me buik compleet samenkrampte, dat ik niet kon zitten, liggen of staan de pijn. Nog steeds geen idee wat het was. (en nee ik was niet ongesteld ofzo)
En me bovenbeen gruwelijk verbrand en toen ik over een drempeltje van 2 cm hoog viel en me kin open lag, deed dat ook best wel pijn
Edit: Oh ja, en natuurlijk beide polsen gebroken en mijn voorwiel wat spontaan uit de voorvork flikkert
(Om nog maar niet te spreken van spekgladde kruispunten waardoor je een paar minuten blind en beduusd op de grond ligt.. )[ Bericht 10% gewijzigd door Hagelkaas op 12-06-2006 21:34:30 ]
-door een ruit heen slaan. twee diepe glippen
-vallen met basketbal en te stoer om naar de dokter te gaan. ws had ik iets gebroken
-een stoel op mijn kamer in elkaar schoppen. resultaat. een lat stak in mijn scheenbeen. nog steeds dik litteken.
-in dunne kleding 5 uur lang bij -6 graden buiten lopen in een onbekende stad omdat ik zo dronken was dat ik iedereen kwijt was geraakt en mijn gsm had gemolt
-zenuwen van mijn vinger doorgesneden na een val in een bierglas.
-van een 4 meter hoge bouwstijger afspringen tijdens tikkertje op de bouw. zwaar gekneusde enkel. ik mocht niet van mijn vader op de bouw komen dus lopend naar huis. bal op dak trappen. op dak klimmen en mezelf laten vallen en zeggen dat het door val van dak kwam
ach, de meeste echte pijn die ik heb ervaren is me toegebracht door vrouwen
quote:zal een paar jaar geleden zijn geweest toen ik nog thuis woonde.Op maandag 12 juni 2006 21:56 schreef jorienvdherik het volgende:
als je sochtends in bed je been rekt en dan in je kuiten kramp krijgt
ik werd sochtends wakker en wou opstaan.
wil me opdrukken uit bed en val zo voorover.
HEeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeelp ik kan mijn linkerarm niet meer bewegen. geen gevoel, niks.
ik schreeuwde het hele huis bij elkaar. ouders in paniek op mijn kamer...
wat bleek. had de hele nacht op mijn arm gelegen en was dus gevoelloos en tijdelijk dood.
na paar minuten kwam er weer gevoel
quote:ja dan is je arm zwaar ookOp maandag 12 juni 2006 22:22 schreef Goed_Gek het volgende:
[..]
zal een paar jaar geleden zijn geweest toen ik nog thuis woonde.
ik werd sochtends wakker en wou opstaan.
wil me opdrukken uit bed en val zo voorover.
HEeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeelp ik kan mijn linkerarm niet meer bewegen. geen gevoel, niks.
ik schreeuwde het hele huis bij elkaar. ouders in paniek op mijn kamer...
wat bleek. had de hele nacht op mijn arm gelegen en was dus gevoelloos en tijdelijk dood.
na paar minuten kwam er weer gevoel
quote:die samenkrampingen in je buik klinken als galstenen of zo. volgende keer als het gebeurt ff langs de huisarts gaanOp maandag 12 juni 2006 19:29 schreef Empathologica het volgende:
Toen ik 7 was werd er hersenvocht uit me rug gehaald, was behoorlijk pijnlijk.
En de ontelbare keren dat me buik compleet samenkrampte, dat ik niet kon zitten, liggen of staan de pijn. Nog steeds geen idee wat het was. (en nee ik was niet ongesteld ofzo)
En me bovenbeen gruwelijk verbrand en toen ik over een drempeltje van 2 cm hoog viel en me kin open lag, deed dat ook best wel pijn
[ Bericht 1% gewijzigd door gothic-blackie op 12-06-2006 22:32:16 (typfoutje) ]
Maar of dat nou onder de noemer "serieus pijn" valt......
Daarna is onderhuids de vetlaag weggehaald en het vliesje van het abces
Nu een jeukende hechting waar ik gek van word.
Later nog een keer een mes tussen m`n ribben gehad, niet diep maar het deed wel goed zeer.
.quote:Ik heb er nu geen last meer van. Echt raar. Heb het iets van 3 keer in 1 week gehad en de 2e keer ook flink overgeven etc. En we waren toen trouwens naar het ziekenhuis gegaan (ouders dikke katerOp maandag 12 juni 2006 22:31 schreef gothic-blackie het volgende:
[..]
die samenkrampingen in je buik klinken als galstenen of zo. volgende keer als het gebeurt ff langs de huisarts gaan
) want ik had vet heftige allergische reactie, maar die EHBO dokter wist ook niet wat het kon zijn quote:En toch klinkt het exact als de klachten waar ik ook 3 jaar mee rond gelopen heb en later de diagnose galstenen kreeg (samen met een ontstoken galblaas, en zwervende galstenen door je lichaam)Op dinsdag 13 juni 2006 08:44 schreef Empathologica het volgende:
[..]
Ik heb er nu geen last meer van. Echt raar. Heb het iets van 3 keer in 1 week gehad en de 2e keer ook flink overgeven etc. En we waren toen trouwens naar het ziekenhuis gegaan (ouders dikke kater
God,
als er iets zeer doet dan is het wel een zwervende steen in je galwegen..Ik meende dat ik tussen 6 plankjes afgevoerd werd
quote:ik denk dat dat ook vooral het probleem is bij hem/haar, zodra ze door je galwegen (of zoiets) heen zijn, en ze zijn door je eigen lichaam vergruisd, dan heb je er geen last meer van. maar het kan zijn dat ze het bij hem/haar niet bekeken hebben omdat je galstenen eigenlijk pas vanaf een bepaalde leeftijd krijgt, en hij/zij die leeftijd nog niet bereikt heeft.Op dinsdag 13 juni 2006 19:28 schreef Vonkenboer het volgende:
[..]
En toch klinkt het exact als de klachten waar ik ook 3 jaar mee rond gelopen heb en later de diagnose galstenen kreeg (samen met een ontstoken galblaas, en zwervende galstenen door je lichaam)
God,
Ik meende dat ik tussen 6 plankjes afgevoerd werd
mijn zus had ook dat probleem, totdat bleek dat galstenen een bijwerking is van het natuurlijk bevallen van een tweeling (vraag me niet hoe of wat want zo erg verdiep ik me nou ook weer niet in mijn zus haar leven
)quote:HaarOp dinsdag 13 juni 2006 19:59 schreef gothic-blackie het volgende:
[..]
ik denk dat dat ook vooral het probleem is bij hem/haar, zodra ze door je galwegen (of zoiets) heen zijn, en ze zijn door je eigen lichaam vergruisd, dan heb je er geen last meer van. maar het kan zijn dat ze het bij hem/haar niet bekeken hebben omdat je galstenen eigenlijk pas vanaf een bepaalde leeftijd krijgt, en hij/zij die leeftijd nog niet bereikt heeft.
mijn zus had ook dat probleem, totdat bleek dat galstenen een bijwerking is van het natuurlijk bevallen van een tweeling (vraag me niet hoe of wat want zo erg verdiep ik me nou ook weer niet in mijn zus haar leven
En op wat voor leeftijd krijg je over het algemeen dan pas galstenen?
Hoop echt dat ik het niet nog een keer krijg, klinkt allemaal maar ontzettend eng
quote:van www.apotheek.nl:Op woensdag 14 juni 2006 07:57 schreef Empathologica het volgende:
[..]
Haar
En op wat voor leeftijd krijg je over het algemeen dan pas galstenen?
Hoop echt dat ik het niet nog een keer krijg, klinkt allemaal maar ontzettend eng
Galstenen komen vaker voor bij vrouwen, bij mensen met overgewicht en vooral bij mensen tussen 30 en 55 jaar
en ik gok zelf dat je iets jonger bent dan 30 jaar (zo niet, zie dit als een compliment
)Sindsdien is mijn definitie van "pijn" heel anders.
quote:Yup. Wel ietsie jonger als 30Op woensdag 14 juni 2006 18:03 schreef gothic-blackie het volgende:
[..]
van www.apotheek.nl:
Galstenen komen vaker voor bij vrouwen, bij mensen met overgewicht en vooral bij mensen tussen 30 en 55 jaar
en ik gok zelf dat je iets jonger bent dan 30 jaar (zo niet, zie dit als een compliment
16
quote:VrouwenOp woensdag 14 juni 2006 07:57 schreef Empathologica het volgende:
[..]
Haar
En op wat voor leeftijd krijg je over het algemeen dan pas galstenen?
Hoop echt dat ik het niet nog een keer krijg, klinkt allemaal maar ontzettend eng
Tussen de 30 en 45
Die iets steviger zijn dan gezond is
Het rare is dat ik en een neef er last van hebben gehad en beide aan geopereerd zijn en wij voldoen aan geen enkele hierboven genoemde voorwaarden
Galstenen kan iedereen hebben, er zijn mensen die klachtenvrij zijn en toch galstenen hebben; het is dus erg persoonsafhankelijk
quote:dat is het zo wie zo, maar dit zijn de groepen waar het het vaakst bij voor komt, dat betekend dus niet dat het alleen bij vrouwen voorkomt, en niet dat het alleen bij mensen die iets zwaarder zijn dan normaal (een van de dingen die ze aanraden is dat je minder vet gaat eten, misschien ga jij wel samen met je neef 1 keer in de week naar de patatboer en halen daar 1 kilo patat, bij wijze van spreken, you know what i mean) en ook niet dat het alleen in die leeftijdscategorie voorkomt, maar dit zijn gewoon bepaalde dingen die het meest kenmerkend zijn bij galstenen.Op woensdag 14 juni 2006 19:29 schreef Vonkenboer het volgende:
[..]
Vrouwen
Tussen de 30 en 45
Die iets steviger zijn dan gezond is
Het rare is dat ik en een neef er last van hebben gehad en beide aan geopereerd zijn en wij voldoen aan geen enkele hierboven genoemde voorwaarden
Galstenen kan iedereen hebben, er zijn mensen die klachtenvrij zijn en toch galstenen hebben; het is dus erg persoonsafhankelijk
quote:Oe, dat klinkt echt heeeeel naarOp maandag 12 juni 2006 21:27 schreef Hagelkaas het volgende:
Herpes Stomatitis.. Lippen, mond, keel en slokdarm onder de enorme koortsblazen en na verloop van tijd gaat dat over in zenuwpijnen op al die plekken. Op een gegeven moment lag ik echt te kronkelen van de pijn en heb ik zelfs mijn infusen eruit getrokken terwijl ik uit mijn ziekenhuisbed flikkerde van de pijn. Na een tijdje hingen er gewoon dode stukken vlees aan mijn wangen omdat alles afstorf. Van 70 naar 55 kilo in anderhalve maand, uitgedroogd en niet in staat om iets te eten (Gruwelijke pijn als ik iets binnen probeerde te krijgen). Aan het einde kon ik mijn eigen beker met melk niet meer optillen
Toen er uiteindelijk een echte dokter bij kwam, gaf die me wel een prikje. Toen die m'n pols echter letterlijk over z'n knie nam en ik het hoorde kraken heb ik het wel uitgeschreeuwd. Auw.
En er dan leuk een paracetamolletje plus warme doek op je buik voor krijgt Ik dacht dat ik gek werd en wist niet dat je zo'n pijn kon hebben Nadat ik bijna flauw viel kreeg ik methadon....toen werd ik ook flauw in de zin van high, man wat een raar gevoel was dat
Na 7 dagen moesten de krammen (ipv hechtingen) eruit worden gehaald ivm onstekingen. Ging best redelijk, even op je tanden bijten
Totdat de zuster besluit om het de stagiare te laten doen want het ging zo goed Sjees, dacht na de keizersnee pijn te hebben gehad, maar deze *^%$*^%$(&%( kon ik wel op haar bek slaan! Gelukkig nam de zuster het snel over want ook door de onstekingen was de pijn ondragelijk! Na 10 dagen gewoon weer op de fiets naar het ziekenhuis
quote:Hear, hearOp woensdag 26 april 2006 09:38 schreef Bibikuif22 het volgende:
Zonder twijfel mijn bevalling.. meeeeen wat een pijnen heb ik geleden. Werkelijkwaar niets wat dat ooit nog gaat overtreffen voor mijn idee.
32 uur lang
hier ook NOOIT meer!Oh ja, een katheter inbrengen is ook super fijn!
Een keer op het schoolplein van de basisschool, zittend op een skateboard tegen een muur gereden waardoor 1 tand dwars door mn onderlip ging. (daar zit nu als herinnering nog wat wild vlees)
Verder de gebruikelijke kleine dingetjes zoals vallen op een grindpad waardoor letterlijk de steentjes in je vlees blijven hangen, 1x zittend op een houten hek terecht gekomen, waardoor ik een snee van 10 cm over mn reet had lopen en als laatste een keer met bijna 40 km/h gevallen tijdens het skaten.
Ja, ik was echt een wildebras vroeger
kralenketting plat op mijn rug op de begane grond geland met mijn hoofd op de metalen poot van de burostoel. Scheurtje in mijn ruggewervel en een flinke hersenschudding.Toen ik een jar of 17 was in Groningen van mijn fiets gelazerd ben en mijn elleboog verbrijzeld had. Dat voelde ik overigens pas toen ik al halverwege Zwolle was in de trein en toen was ik toch al onderweg dus toch ook nog maar doorgereist naar Enschede. Daar nog "even" naar het ziekenhuis gelopen omdat ik door vertraging de laatste bus gemist had en uiteindelijk mocht ik blijven slapen omdat ik onder het mes moest. Ik ben op de eerste hulp uiteindelijk flauw gevallen van de pijn en ik heb helaas mogen ondervinden dat morfine niet bij iedereen zo goed werkt, voor mij deed het niks. Een half jaar later mochten de pinnen er weer uit. Pijnlijk, je telefoonbotje breken....
maar daarna nooit meer "telefoon" gehad. Een ontsteking aan de gewrichtjes aan je borstbeen doet ook ongelovelijk pijn. Is ook een angstige ervaring, je hebt het gevoel dat je geen adem meer kunt halen of in ieder geval niet genoeg. "Gelukkig" zijn die intussen bijna helemaal vergroeid, ik heb nu bijna geen borstkasexpansie meer maar pijn doet het ook bijna niet meer.
Ontstekingen in je rug doen ook behoorlijk pijn. Maar die zit intussen ook al bijna helemaal vast kwam ik vorig jaar achter, ik hoop dus maar dat die dan ook minder pijnlijk wordt.
Ontstekingen in verschillende gewrichten zijn altijd pijnlijk, helemaal als ze besluiten het allemaal tegelijk te doen.
Dat is echt de meest afschuwelijke pijn die ik ooit gehad heb. Alles doet pijn, je kunt niet lopen / liggen / zitten / bewegen. Denken lukt niet meer omdat het letterlijk verlammende pijn is, zelfs praten is bijna onmogelijk omdat je gewoon niet meer weet hoe dat moet en het teveel inspanning is om te proberen je dat te herinneren. Ik had geen controle meer over mijn blaas, had enorme koorts, kortom... het ging niet zo lekker... De huisarts vond het niet nodig om langs te komen want koorts+overal pijn= griep, dus het advies was neem maar een paar paracetamolletjes naast de pijnstillers die ik al had voor een ontsteking aan mijn heup, en als het niet meergaat moet je maar even langskomen. Gezien het bovenstaande geen optie dus.
Toen het twee weken (!) later eindelijk weer iets beter gingen ik door vriendjelief naar de auto en de huisarts gesleept kon worden bleek dat er toch wel iets meer onderzoek gedaan moest worden met als resultaat dat ik nu de trotse
bezitter ben van het labeltje: Ziekte van Bechterew.Achteraf is het dus waarschijnlijk een acute reumaaanval geweest.
Had ik op dat moment de mogelijkheid gehad om een eind aan mijn leven te maken had ik het gedaan, die pijn was echt onmenselijk en dat hoop ik noooooooooooit meer mee te maken.
quote:Idem, had hetzelfde maar dan bij gym. Gebeurde april vorig jaar, nu nog steeds last van.Op donderdag 4 mei 2006 19:11 schreef most_wanted het volgende:
Toen ik met straat voetbal boven op m`n knieschijf viel, deed dat serieus pijn.
Maar moest geopereerd worden, pin erin, ook dit viel mee.
Maar toen moest die pin er weer uit, zonder verdoving met een soort tang gewoon trekken...Dat was wel even tantjes bijten ja, tot nu toe pijnlijkste wat ik dit jaar heb meegemaakt, hopelijk blijft dat ook zo
quote:2 weken?! Dan bel je toch de 3e dag gewoon een ambulance of ze je op komen halen ofzo?Op donderdag 15 juni 2006 23:23 schreef Thee_met_honing het volgende:
Ontstekingen in verschillende gewrichten zijn altijd pijnlijk, helemaal als ze besluiten het allemaal tegelijk te doen.
De huisarts vond het niet nodig om langs te komen want koorts+overal pijn= griep, dus het advies was neem maar een paar paracetamolletjes naast de pijnstillers die ik al had voor een ontsteking aan mijn heup, en als het niet meergaat moet je maar even langskomen. Gezien het bovenstaande geen optie dus.
Toen het twee weken (!) later eindelijk weer iets beter gingen ik door vriendjelief naar de auto en de huisarts gesleept kon worden bleek dat er toch wel iets meer onderzoek gedaan moest worden met als resultaat dat ik nu de trotse
Achteraf is het dus waarschijnlijk een acute reumaaanval geweest.
Had ik op dat moment de mogelijkheid gehad om een eind aan mijn leven te maken had ik het gedaan, die pijn was echt onmenselijk en dat hoop ik noooooooooooit meer mee te maken.
quote:Zou je wel denken hè? Ach er is een lang verhaal aan vooraf gegaan. Mijn huisarts heeft nooit gelooft dat er echt iets met me aan de hand was en als dat jaren gezegt wordt ga je het op een gegeven moment vanzelf geloven.Op donderdag 15 juni 2006 23:48 schreef Agiath het volgende:
[..]
2 weken?! Dan bel je toch de 3e dag gewoon een ambulance of ze je op komen halen ofzo?
Ik ben er in ieder geval een doorzetter van geworden, tot op het idiote af blijk wel. Iemand zei hier eerder in het topic dat je pijn moest negeren en tot op zekere hoogte had hij gelijk. Dat ga je vanzelf doen tot het echt niet meer lukt.
Ik kon ook niet meer helder denken, zoiets is niet eens in me opgekomen toen, ik wilde alleen maar dat het hoe dan ook over ging. Maar achteraf was dat inderdaad handiger geweest.
quote:BizarOp vrijdag 16 juni 2006 00:11 schreef Thee_met_honing het volgende:
[..]
Zou je wel denken hè? Ach er is een lang verhaal aan vooraf gegaan. Mijn huisarts heeft nooit gelooft dat er echt iets met me aan de hand was en als dat jaren gezegt wordt ga je het op een gegeven moment vanzelf geloven.
Iemand zei hier eerder in het topic dat je pijn moest negeren en tot op zekere hoogte had hij gelijk. Dat ga je vanzelf doen tot het echt niet meer lukt.
Ik kon ook niet meer helder denken, zoiets is niet eens in me opgekomen toen, ik wilde alleen maar dat het hoe dan ook over ging. Maar achteraf was dat inderdaad handiger geweest.
quote:Dat ken ik, alleen ik voelde er weinig van (ik kan pijn op een één of andere manier uitzetten), mijn oor werd 2x zo dik en uiteindelijk vervelde 'ie alsof het door de zon verbrand was.Op woensdag 19 april 2006 22:22 schreef schooierd het volgende:
Euh... een bevroren oor (don't ask
Het was toen -9 buiten en toen dacht ik van: Laat ik eens een lang stuk gaan fietsen zonder muts
Nee wat was er aan de hand, een vriend van me woonde in een nieuwbouw woning, en hij had van die gaten met scherpe randjes eraan.
Ik bleef dus met mn wijsvinger haken en liep door, je raad het al, mn complete topje van mn vinger eraf gerukt.
Het werd akelig zwart voor mn ogen. Ik met mn domme hoofd het stukje gepakt en terug op mn vinger gedaan, ingewikkeld in verband. (kwam ook niet in me op om naar de dokter te gaan ofzo)
Maar wonderbaarlijk genoeg groeide het weer aan, en je ziet er totaal niets meer van (of je moet HEEL goed kijken)
Maar idd, dat was echt zwaar pijnlijk. Nog meer zeer deed het toen ik mn eerste vriendinnetje verloor.
[ Bericht 3% gewijzigd door Xalopalyps op 16-06-2006 13:49:06 (VOL TOPIC :D:D:D:D:S:SSPOÑ!ONEONOENEONWOWOW) ]