Ontslagverhalen: get the hell outta my office!

Ik was zestien en werkte bij een supermarkt die op de kleintjes let in Utrecht. Ik moest echter op een gegeven moment een flinke kaakoperatie ondergaan waardoor ik even uit de running zou zijn en als gevolg twee maanden niet zou kunnen praten.
Ik kondig dat netjes aan bij de chef en leg uit wat er ging gebeuren, een maand of drie van te voren. Naja met het nodige valse medeleven werd dat keurig in ontvangst genomen.
Nou goed de tijd komt, ik doe netjes m'n laatste werkdag, ga nog even langs bij de chef zo van: 'Nou, ehm tot over twee maanden dan maar" Nou ik kreeg succes gewenst en 'veel plezier'. Enigszins verbaasd loop ik weg, ik had toen al moeten weten dat het mis zat natuurlijk
De dag na de operatie komt m'n ma behoorlijk pissig het ziekenhuis binnenlopen: "Je mag straks opzoek naar een nieuwe baan..."
Bleek dat de chef behoorlijk pissig naar m'n huis had gebeld, waar ik in godsnaam bleef, m'n moeder legt het uit, vond 'ie dat ik zelf maar aan de telefoon moest komen om het uit te leggen, want hij had nu allemaal gaten in z'n vakantierooster enzovoort.
Dus m'n ma zo van: hij ligt IN HET ZIEKENHUIS
En toen heeft de baas gezegd dat ze me dan maar moest vragen of ik dan misschien de volgende week extra kon komen werken, om m'n gemiste uren van deze week te compenseren.
Toen heeft m'n ma maar gezegd dat de droplul uberhaupt maar opzoek kon naar een nieuwe medewerker

Tja de meeste mensen sturen een kaartje als ze aan je denken.

quote:

Op zaterdag 14 februari 2009 00:45 schreef Sjoewe het volgende:
Ik was zestien en werkte bij een supermarkt die op de kleintjes let in Utrecht. Ik moest echter op een gegeven moment een flinke kaakoperatie ondergaan waardoor ik even uit de running zou zijn en als gevolg twee maanden niet zou kunnen praten.
Ik kondig dat netjes aan bij de chef en leg uit wat er ging gebeuren, een maand of drie van te voren. Naja met het nodige valse medeleven werd dat keurig in ontvangst genomen.
Nou goed de tijd komt, ik doe netjes m'n laatste werkdag, ga nog even langs bij de chef zo van: 'Nou, ehm tot over twee maanden dan maar" Nou ik kreeg succes gewenst en 'veel plezier'. Enigszins verbaasd loop ik weg, ik had toen al moeten weten dat het mis zat natuurlijk
De dag na de operatie komt m'n ma behoorlijk pissig het ziekenhuis binnenlopen: "Je mag straks opzoek naar een nieuwe baan..."
Bleek dat de chef behoorlijk pissig naar m'n huis had gebeld, waar ik in godsnaam bleef, m'n moeder legt het uit, vond 'ie dat ik zelf maar aan de telefoon moest komen om het uit te leggen, want hij had nu allemaal gaten in z'n vakantierooster enzovoort.
Dus m'n ma zo van: hij ligt IN HET ZIEKENHUIS
En toen heeft de baas gezegd dat ze me dan maar moest vragen of ik dan misschien de volgende week extra kon komen werken, om m'n gemiste uren van deze week te compenseren.
Toen heeft m'n ma maar gezegd dat de droplul uberhaupt maar opzoek kon naar een nieuwe medewerker

Tja de meeste mensen sturen een kaartje als ze aan je denken.

God, daar ben je ook lekker mee. Sommige mensen kun je van alles tegen vertellen, maar of ze luisteren is natuurlijk maar de vraag. (als hij het al niet expres gedaan heeft...)

Ontslagverhaal nummer twee dan maar.
Een aantal jaar geleden werkte ik bij een IT-bedrijf. Bekend van het blauwe logo, en ondertussen is het overgenomen door KPN. Bij de afdeling waar ik werkzaam was, werkte een programmeur. Deze programmeur was een junior en had een apart bureau waar hij met zijn rug naar de muur zat, dit terwijl het beleid was om iedereen aan een blok van vier bureaus te laten werken.
Nu hadden ik en mijn collegae al een tijdje het idee dat er niet al teveel uit zijn handen kwam en datgene wat uit zijn handen kwam was van niet al te beste kwaliteit, maar goed, hij was nog jong en niet voor niets een junior. Waar hij wel goed in was, was het rondmailen van ‘leuke internetdingen’ en verschillende conspiracy theories aan de man te brengen inclusief de links met het ‘onomstotelijke bewijs’ dat hij gelijk had.

Op een dag trad het moment aan dat we naar andere kamers in hetzelfde gebouw moesten gaan verhuizen. De kamerindelingen waren al gepresenteerd, er waren vier kamers en in elke kamer kwamen 4 mensen te zitten aan een blok van 4 bureau’s. Meneer was het daar helemaal niet mee eens, hij had in de kamer waar hij ging zitten zijn eigen bureau al neergezet met zijn beeldscherm van de deur af, en naar de muur gericht. Daarop maakte de locatiedirecteur hem erop attent dat hij volgens de kamerindeling aan het blok moest gaan zitten. Dat kon niet, want dan had hij last van het raam/deur/airco enzovoorts. Affijn, niets mee te maken, hij moest aan het blok gaan zitten, er was geen reden om meneer een uitzonderingspositie te geven. Toen begon hij de schreeuwen, het was discriminatie, hij ging daar niet zitten, hij vloekte iedereen de vernieling in en weigerde te werken aan het blok. Toen bleek ineens dat de directeur ook heel hard kon schreeuwen en maakte hem duidelijk dat hij ontslagen was en niet meer terug hoefde te komen.

Meneer heeft in een deal met HRM nog voor elkaar gekregen dat hij zijn gloedjenieuwe leaseauto achter kon laten zonder kosten (en niet meer godzijdank...). Ironisch overigens, hij trad daarna in dienst bij een bedrijf dat vlak daarna overgenomen werd door dit bedrijf, dus we waren uiteindelijk nog niet van hem af.

ik had een jaar of 4 geleden zomervakantie, toen was ik naar een uitzendbureau gegaan. zo'n muts die daar werkte vertelde me dat het een heel leuk bedrijf was. blalbla, standaard praat dus.

kreeg een adres van een groothandel in auto onderdelen. aangekomen bij dat bedrijf voelde ik al een deprimerende sfeer hangen. niets bleek minder waar te zijn. hele dag schroefjes in doosjes doen. na een uur of 6 had ik het wel gezien. blijkbaar waren ze niet zo tevreden met me, want de dag erna mocht ik al vertrekken. wat was ik blij. nooit meer uitzendwerk gedaan, ben het ook niet meer van plan. ze naaien je, ongeacht je diploma's en wensen

quote:

Op zondag 15 februari 2009 13:30 schreef Snapcount2 het volgende:
Ontslagverhaal nummer twee dan maar.
Een aantal jaar geleden werkte ik bij een IT-bedrijf. Bekend van het blauwe logo, en ondertussen is het overgenomen door KPN. Bij de afdeling waar ik werkzaam was, werkte een programmeur. Deze programmeur was een junior en had een apart bureau waar hij met zijn rug naar de muur zat, dit terwijl het beleid was om iedereen aan een blok van vier bureaus te laten werken.
Nu hadden ik en mijn collegae al een tijdje het idee dat er niet al teveel uit zijn handen kwam en datgene wat uit zijn handen kwam was van niet al te beste kwaliteit, maar goed, hij was nog jong en niet voor niets een junior. Waar hij wel goed in was, was het rondmailen van ‘leuke internetdingen’ en verschillende conspiracy theories aan de man te brengen inclusief de links met het ‘onomstotelijke bewijs’ dat hij gelijk had.

Op een dag trad het moment aan dat we naar andere kamers in hetzelfde gebouw moesten gaan verhuizen. De kamerindelingen waren al gepresenteerd, er waren vier kamers en in elke kamer kwamen 4 mensen te zitten aan een blok van 4 bureau’s. Meneer was het daar helemaal niet mee eens, hij had in de kamer waar hij ging zitten zijn eigen bureau al neergezet met zijn beeldscherm van de deur af, en naar de muur gericht. Daarop maakte de locatiedirecteur hem erop attent dat hij volgens de kamerindeling aan het blok moest gaan zitten. Dat kon niet, want dan had hij last van het raam/deur/airco enzovoorts. Affijn, niets mee te maken, hij moest aan het blok gaan zitten, er was geen reden om meneer een uitzonderingspositie te geven. Toen begon hij de schreeuwen, het was discriminatie, hij ging daar niet zitten, hij vloekte iedereen de vernieling in en weigerde te werken aan het blok. Toen bleek ineens dat de directeur ook heel hard kon schreeuwen en maakte hem duidelijk dat hij ontslagen was en niet meer terug hoefde te komen.

Meneer heeft in een deal met HRM nog voor elkaar gekregen dat hij zijn gloedjenieuwe leaseauto achter kon laten zonder kosten (en niet meer godzijdank...). Ironisch overigens, hij trad daarna in dienst bij een bedrijf dat vlak daarna overgenomen werd door dit bedrijf, dus we waren uiteindelijk nog niet van hem af.

+1 herkenbaar.

Sterker nog, ik denk dat in de nabije toekomstin het bedrijf waar ik werk ook een ontslag gaat vallen, voor een soortgelijk geval. Wij hebben niet echt een policy die zegt waar en hoe onze kantoren en monitoren moeten staan, maar één collega valt gigantisch op door zijn internetgedrag, de frequente interne 'check dit. lol!'-mailtjes, de belabberde kwaliteit van het werk en het lak hebben aan normen en modellen qua programmeerwerk. Het is iedereenwel duidelijk dat deze collega de hele dag niks anders doet dan wat internetten. Als je ziet dat deze collega ook als enige elke keer zijn bureau en monitor naar de muurkant draait, dan weet je hoe laat het is.

quote:

Op zaterdag 27 september 2008 14:31 schreef sigme het volgende:
Doet me denken aan een ander die 'ontslag nam' op vreemde wijze.

Een vriendelijke jongen die bij ons begon als een gedetacheerde. Alleen bleek zijn eigen bedrijf hem niet te betalen. Na een paar maanden (en juridische procedures) is hij toen bij ons bedrijf in dienst genomen. Met een jaarcontract. En hij werkte nijver voort.

Toen kwam 'ie opeens niet meer. De ene dag niet, de volgende dag niet, en hij liet niets van zich horen. Was ook niet telefonisch bereikbaar. Ik geloof dat er uiteindelijk iemand langsgegaan is, maar dat weet ik niet zeker.

In elk geval was hij in de veronderstelling dat z'n jaarcontract om was en dat het er dus op zat. Onze PZ was in de veronderstelling dat dat natuurlijk gewoon stilzwijgend was omgezet in een doorlopend contract..

Een jaarcontract wordt tegenwoordig niet meer stilzwijgend verlengd in een doorlopend contract, dus ik weet niet waaruit dit verhaal komt? (tenzij het natuurlijk zo was afgesproken in een CAO of in het contract oid)

Deze wil ik ook even volgen. Mijn verhaal volgt later

quote:

Op maandag 16 februari 2009 01:49 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Een jaarcontract wordt tegenwoordig niet meer stilzwijgend verlengd in een doorlopend contract, dus ik weet niet waaruit dit verhaal komt? (tenzij het natuurlijk zo was afgesproken in een CAO of in het contract oid)

Hoe dat juridisch zit weet ik niet, de PZ-afdeling daar deed in elk geval *wel* aan stilzwijgende verlenging. Het was geen briljante PZ-afdeling (zo hebben ze eens een sollicitant die we aan hadden willen nemen vergeten uit te nodigen voor een arbeidsvoorwaardengesprek, waardoor de beste man natuurlijk nooit kwam opdagen terwijl mijn manager dacht dat 'ie 'm aangenomen had )

Jaren geleden liep ik stage bij een conservenfabriek, als kwaliteitscontroleur. Als ik iets tegenkwam wat afweek van de norm, moest ik de schuldige machine laten afstellen op een ander niveau.
Zo ook een keer, produkt was niet goed dus ik liep naar die machine om de operator te vragen de machine direct te veranderen. Dit weigerde hij. Nogmaals gezegd dat hij naar mij te luisteren had, en het gewoon maar moest doen. Opnieuw weigerde hij.
De chef erbij gehaald, en die gaf de man (Turk van een jaar of 60) een uitbrander. De man was erg kwaad, hij weigerde te luisteren naar een vrouw, helemaal eentje van mijn leeftijd (ik was een jaar of 18).
Toen de dienst erop zat, en ik naar mijn auto liep, kwam die man ineens dreigend op mij af, heel eng was het! Gelukkig werd dit gezien door een collega, en samen met de bewaking werd de man overmeesterd, hij bleek een mes op zak te hebben. Uiteraard hoefde hij nooit meer terug te komen, maar ik heb nog weken over mijn schouder gekeken...

quote:

Op maandag 16 februari 2009 10:30 schreef Kaar68 het volgende:
Jaren geleden liep ik stage bij een conservenfabriek, als kwaliteitscontroleur. Als ik iets tegenkwam wat afweek van de norm, moest ik de schuldige machine laten afstellen op een ander niveau.
Zo ook een keer, produkt was niet goed dus ik liep naar die machine om de operator te vragen de machine direct te veranderen. Dit weigerde hij. Nogmaals gezegd dat hij naar mij te luisteren had, en het gewoon maar moest doen. Opnieuw weigerde hij.
De chef erbij gehaald, en die gaf de man (Turk van een jaar of 60) een uitbrander. De man was erg kwaad, hij weigerde te luisteren naar een vrouw, helemaal eentje van mijn leeftijd (ik was een jaar of 18).
Toen de dienst erop zat, en ik naar mijn auto liep, kwam die man ineens dreigend op mij af, heel eng was het! Gelukkig werd dit gezien door een collega, en samen met de bewaking werd de man overmeesterd, hij bleek een mes op zak te hebben. Uiteraard hoefde hij nooit meer terug te komen, maar ik heb nog weken over mijn schouder gekeken...

Hmmm dat lijkt me inderdaad een minder leuke ervaring. Het schijnt inderdaad in die cultuur zo te zijn dat je niet naar vrouwen luistert, maar dan moet je niet in die fabriek gaan werken lijkt mij.

quote:

Op maandag 16 februari 2009 10:33 schreef karr-1 het volgende:

[..]

Hmmm dat lijkt me inderdaad een minder leuke ervaring. Het schijnt inderdaad in die cultuur zo te zijn dat je niet naar vrouwen luistert, maar dan moet je niet in die fabriek gaan werken lijkt mij.

quote:

Op maandag 16 februari 2009 10:36 schreef LeeHarveyOswald het volgende:

[..]

Hey ik heb het ook niet verzonnen....

quote:

Op maandag 16 februari 2009 10:36 schreef karr-1 het volgende:

[..]

Hey ik heb het ook niet verzonnen....

Oh, ik zag het net anders toch echt staan.

quote:

Op maandag 16 februari 2009 10:38 schreef LeeHarveyOswald het volgende:

[..]

Oh, ik zag het net anders toch echt staan.

Dat was een opmerking gebaseerd op mijn kennis van de Turkse cultuur. En ja die ken ik vrij goed.

Oh, ik ook. Turkije gaat met oa. scheiding kerk/staat, vrouwenrechten etc. beter om dan Nederland.

quote:

Op maandag 16 februari 2009 08:35 schreef sigme het volgende:

[..]

Hoe dat juridisch zit weet ik niet, de PZ-afdeling daar deed in elk geval *wel* aan stilzwijgende verlenging. Het was geen briljante PZ-afdeling (zo hebben ze eens een sollicitant die we aan hadden willen nemen vergeten uit te nodigen voor een arbeidsvoorwaardengesprek, waardoor de beste man natuurlijk nooit kwam opdagen terwijl mijn manager dacht dat 'ie 'm aangenomen had )

Ik zal eens navragen hoe het hier zit.
Zit nog maar 4 maanden in mijn jaarcontract.
Dat betekend dat ik over 5 maanden weer ga\moet gaan solliciteren.

Ik begreep van een collega dat met hier soms wat slordig is met aflopende contracten.

quote:

Op maandag 16 februari 2009 10:43 schreef LeeHarveyOswald het volgende:
Oh, ik ook. Turkije gaat met oa. scheiding kerk/staat, vrouwenrechten etc. beter om dan Nederland.

Dat zal vast gelden voor Istanbul of Ankara (of andere grote steden)
Mar volgens mij komen de meeste Turken die naar Nederland geëmigreerd zijn uit wat meer rurale gebieden

tvp

quote:

Op maandag 16 februari 2009 08:35 schreef sigme het volgende:

[..]

Hoe dat juridisch zit weet ik niet, de PZ-afdeling daar deed in elk geval *wel* aan stilzwijgende verlenging. Het was geen briljante PZ-afdeling (zo hebben ze eens een sollicitant die we aan hadden willen nemen vergeten uit te nodigen voor een arbeidsvoorwaardengesprek, waardoor de beste man natuurlijk nooit kwam opdagen terwijl mijn manager dacht dat 'ie 'm aangenomen had )

quote:

Op maandag 16 februari 2009 00:05 schreef Tuvai.net het volgende:

[..]

+1 herkenbaar.

Sterker nog, ik denk dat in de nabije toekomstin het bedrijf waar ik werk ook een ontslag gaat vallen, voor een soortgelijk geval. Wij hebben niet echt een policy die zegt waar en hoe onze kantoren en monitoren moeten staan, maar één collega valt gigantisch op door zijn internetgedrag, de frequente interne 'check dit. lol!'-mailtjes, de belabberde kwaliteit van het werk en het lak hebben aan normen en modellen qua programmeerwerk. Het is iedereenwel duidelijk dat deze collega de hele dag niks anders doet dan wat internetten. Als je ziet dat deze collega ook als enige elke keer zijn bureau en monitor naar de muurkant draait, dan weet je hoe laat het is.

Het zou natuurlijk dezelfde persoon kunnen zijn.