Zwangerschap en geboorte deel 181

Kozakken, he bah! ...kan me voorstellen dat je gedachten gelijk bij je kleintje waren. gelukkig is dat allemaal goed volgens de huisarts. Nu jij nog! Beterschap
Je hebt toch wel een klacht in gediend he ? .... Al die kindjes die daar eten en hetzelfde kan overkomen.

quote:

Op donderdag 16 maart 2006 00:14 schreef ManTra het volgende:
10 april krijgen we onze pretecho, ik ben zo benieuwd wat het geslacht gaat zijn van project ali(e)!
We houden het nog wel lekker voor onszelf, maar ik denk dat de meeste mensen dat wel doen

Ja maar.. ja maar...

Hoe moet ik dan ál die leuke kadootjes gaan kopen?

En Kozakken, beterschap hoor! Hoop dat je je snel weer beter voelt

Meld me maar weer even. Voel me gelukkig al iets beter.
Is waarschijnlijk gekomen door een mcdeluxe hamburger die ze te snel hebben willen serveren. fijn he.
Heb al gebeld en een klacht ingediend. Benieuwd wanneer ik wat meer hoor! (of niet, natuurlijk)
Ik heb al een hele beker water op! en zelfs als een matze. (is het meest 'rustige' voedsel wat ik kon bedenken. en licht is het zeker!)
De dokter zei dat het geen kwaad kon, maar heel vervelend was. (maar het bijzondere is natuurlijk dat een opmerking als 'je kunt er nu toch niets meer aan doen', meer blijft hangen dan. In principe geen risico voor kindje.... Zo werkt de menselijke geest dus)
Heb een soort vaatdoek idee vandaag. Waarbij ik de vaatdoek mag uitbeelden
Gelukkig ons kindje al wel een paar keer gevoeld en morgen stond ik al gepland voor de 20 weken echo. (okay, ben dan 19,5 week. maar anders werd het pas met 22 weken. vond ik te laat)
Dus hopenlijk zien we goede dingen. En daar houd ik me maar eens lekker aan vast
-besloten vandaag positief te zijn -

dat vaatdoekgevoel ken ik. je bent natuurlijk helemaal leeg. gelukkig heb je wat kunnen eten en drinken nu. En het kan echt geen kwaad, maak je geen zorgen en morgen gaan jullie een heel mooi kindje zien

aaaaaah!!! ik kon me wel voor mn kop slaan!!!!!!!!!!!!!!!
Gisteren had ik de hele dag al zo'n naar voorgevoel. We zaten zo rond half 8 in de auto (op weg naar zwolle voor pretecho) en om kwart voor 8 krijg ik een telefoontje. Mijn vriend was te laat met opnemen, terugbellen kon niet want het was een geheim nummer. Dus ik zeg tegen Michael.. zullen ze ons bellen of we al onderweg zijn ofzo. Ineens dringt het tot me door. Hadden we wel een afspraak om 8 uur?? was het geen half 8?!! Hij kijkt in zijn agenda, en ja hoor, half 8!! nee!!
Wij proberen te bellen, maar we kregen op beide tel.nrs de voicemail.
rond kwart voor 8 waren we er, een kwartier te laat. Wij aanbellen, niemand deed open. We hebben tot ongeveer 8 uur daar gestaan, proberen te bellen op hun mobiel en aan de deur maar geen reactie. Het ligt brandde wel en er stond een computer aan, dus er moest iemand binnen zijn. Toen we weer in de auto zaten en we er langs reden zag mijn vriend iemand binnen lopen, maar toen had ik het wel gehad. Ik wilde naar huis!!
Wat was ik teleurgesteld zeg.. ik had me er zo op verheugd, al 3 maanden ofzo!! En dan gaat het door mijn eigen schuld niet door.
Heb net gebeld met het bureau en de vrouw aan de telefoon vond het erg raar dat niemand de deur open deed, er had iemand moeten zijn want ze hadden na ons nog een afspraak.
Mja, helaas zijn ze tot begin mei al vol op de avond en de weekenden. Ze hebben een extra dag ingepland (overdag) maar nu moet mijn vriend nog vrij zien te krijgen..

quote:

Op woensdag 15 maart 2006 16:30 schreef ManTra het volgende:
Zijn er ook veel mannen in dit topic of ben ik de enige?

* Dylan Dog is ook man...

CrazyMoon! Wat een domper! _{Maar ook wel een beetje suf van jullie zelf dat je de verkeerde tijd had!}

wat BE zegt Crazymoon

Valt dat niet onder het kopje zwangerschapsdementie?

quote:

Op donderdag 16 maart 2006 11:50 schreef Xanthe het volgende:
Valt dat niet onder het kopje zwangerschapsdementie?

Vast wel. Maar daar heeft vriendlief toch geen last van?
Ik persoonlijk vind het gewoon 'knap stom'.

Typisch geval van jezelf goed hard voor de kop slaan. Om vervolgens gewoon het vriendje de schuld te geven, want hé last van hormonen/zwangerschapsdementie. Dus het is allemaal zijn schuld.
Ik zou echt zo vreselijk balen.

hahaha
mja, heb mijn vriend ook beetje de schuld gegeven (hij had zelf ook ff kunnen kijken, maar hij geloofde mij)
heb mezelf gisteren een paar keer voor mn kop geslaan, vond het ook erg stom! maar ja, kan er niks meer aan veranderen helaas...
maar de vrouw van dat bureau zei dat het nog zat had gekund, ook al kwamen een kwartier te laat.

ook raar dat er daar niet open werd gedaan hoor evengoed, wat is nou een kwartiertje?

Crazy wat een dompertje !

En Dylan Dog.,.

Is er een (aanwezige) kans dat jullie 2e kindje ook het Downsyndroom krijgt??
Niet kwalijk bedoelt natuurlijk!

quote:

Op donderdag 16 maart 2006 12:06 schreef CrazyMoon het volgende:
hahaha
mja, heb mijn vriend ook beetje de schuld gegeven (hij had zelf ook ff kunnen kijken, maar hij geloofde mij)
heb mezelf gisteren een paar keer voor mn kop geslaan, vond het ook erg stom! maar ja, kan er niks meer aan veranderen helaas...
maar de vrouw van dat bureau zei dat het nog zat had gekund, ook al kwamen een kwartier te laat.

Hai Monique, ik zou nog even he? _{zitten samen op de 'pufclub'}
Dat is balen zeg van die echo , maar idd, wat is een kwartiertje? naja 1 ding is zeker, zoiets overkomt je de komende tijd niet weer., je kijkt vast beter in je agenda in het vervolg

Heb net met de oma (!) van mijn mannetje stofjes uitgezocht op de lapjesmarkt voor de wieg.
Het is een oude ( rieten) wieg uit de jaren'40, en we hebben er sssssoooowwww schattig stofje bij, ben helemaal v'liefd, kan niet wachten tot het bekleed is
Merk nu wel dat het zwaar wordt om zo lang door de stad te banjeren.. misschien is het ook wel goed dat het allemaal wat langzamer gaat, ik koop gelijk ook minder .

CM wat jammer dat ze niet open deden, ook al was t maar 15 min te laat

Kozakken beterschap

wij hebben vanmorgen lekker gestadt, ff hoop kleren gekocht voor Maxim.
zat te hopen dat ik nog een mooi pakje tegen kwam voor beeb 2, maar ben nog op zoek naar een eerste pakje wat hij/zij aankrijgt als het net geboren is.
geboortekaartjes gelijk opgehaald, kunnen we nu zelf weer gaan experimenteren op de printer.

PPPL, Kbot2000, Dylan Dog .. gelukkig ik voelde me al een beetje alleenig

voor alle mannen met lieve zwangere vrouwen!

quote:

Op donderdag 16 maart 2006 12:28 schreef Rijstebuiltje het volgende:
Crazy wat een dompertje !

En Dylan Dog.,.

Is er een (aanwezige) kans dat jullie 2e kindje ook het Downsyndroom krijgt??
Niet kwalijk bedoelt natuurlijk!

Waarom zou je zoiets kwalijk bedoelen? Het is toch gewoon een vraag?
En ja, de kans is groter: minstens 1% kans, sommigen zeggen zelfs 2%.

quote:

Op donderdag 16 maart 2006 13:55 schreef ManTra het volgende:
PPPL, Kbot2000, Dylan Dog .. gelukkig ik voelde me al een beetje alleenig

voor alle mannen met lieve zwangere vrouwen!

we hebben zelf een aantal 'echte' mannen topics ManTra..

quote:

Op donderdag 16 maart 2006 14:12 schreef Kbot2000 het volgende:

[..]

we hebben zelf een aantal 'echte' mannen topics ManTra..

Niks ervan, jullie blijven hier.

Dylan Dog, zijn er veel mensen die dingen vragen of zeggen over Carmen en vooral over het Downsyndroom die je nergens op vindt slaan? Of die inderdaad een soort voorzichtigheid hebben die voor jou uit de lucht komt vallen? Is eigenlijk niet het goede topic, bedenk ik nu. Maar ik vraag me af hoe mensen daarmee omgaan. Misschien wil je er iets over zeggen in [OUD] Dingen die je nooit meer wilt horen - Deel 2

Oh ja, en als ik nu een van die mensen ben met mijn vraag: zeg het me dan gerust!

Het mag op zich ook wel hier hoor. Het hoeft niet per se in dat andere topic.

quote:

Op donderdag 16 maart 2006 14:34 schreef dutchie het volgende:

[..]

Niks ervan, jullie blijven hier.

Ik zeg toch niet dat we alleen daar posten??? Ik wijs ManTra er alleen op dat we ook een aantal topics hebben specifiek voor de papa's...

Gefeliciteerd Mantra en Dylan Dog leuk dat er ook mannen meeposten

Girly ook gefeliciteerd met Joey. Leuke naam.

Wat verschrikkelijk dat je moeder de geboorte enz niet mee kon maken LadyLike, dat lijkt me 1 van de ergste dingen die je dan kan overkomen. Sterkte ook met Randall in het ziekenhuis.

quote:

Op donderdag 16 maart 2006 14:37 schreef Sugar het volgende:
Dylan Dog, zijn er veel mensen die dingen vragen of zeggen over Carmen en vooral over het Downsyndroom die je nergens op vindt slaan? Of die inderdaad een soort voorzichtigheid hebben die voor jou uit de lucht komt vallen? Is eigenlijk niet het goede topic, bedenk ik nu. Maar ik vraag me af hoe mensen daarmee omgaan. Misschien wil je er iets over zeggen in [OUD] Dingen die je nooit meer wilt horen - Deel 2

Oh ja, en als ik nu een van die mensen ben met mijn vraag: zeg het me dan gerust!

Hier komt een heel verhaal denk ik...

Er wordt van alles gezegd en je kunt je aan heel veel dingen ergeren. Gelukkig valt het bij ons mee vind ik, al zijn er wel bepaalde dingen die opvallen. Enkele voorbeelden:
- Toen Carmen net geboren was, loop je in de stad en zijn er mensen die je een beetje kent die meteen in de kinderwagen duiken. Nu was het in het begin bij Carmen niet altijd goed te zien dat ze Down had, maar dan was het antwoord op de (retorische) vraag: 'Alles goed?' ineens wel een enorme schok. In het begin had ik soms ook geen zin om de stad in te gaan, vooral omdat je steeds moet gaan uitleggen. Gelukkig was dat gevoel zo weg: het is helemaal niet dat je je ergens voor schaamt, maar gewoon steeds datzelfde verhaaltje vertellen is vervelend.
- De bekende vraag 'Wist je dat het een mongooltje zou worden?' kwam ook wel langs, maar niemand was er oordelend over. In onze omgeving is iedereen ook ontzettend betrokken en wordt C ook zonder uitzondering voor 'vol' aangezien.
- Je wordt gruwelijk bekeken. Echt, iedereen kijkt je na. Mensen kijken naar jou, naar je kind, verschrikt naar jou (om te kijken hoe wij eruit zien of om te kijken of we heel oud zijn), dan weer naar Carmen en vervolgens om als we gepasseerd zijn. Vrienden van ons storen zich daar soms aan, mij interesseert het geen biet.
- Het schijnt doodgewoon te zijn te vragen 'Of er nog een tweede komt?' en 'Of we het dan laten testen?'. Mensen die je weleens bij de bakker spreekt, stellen ineens dat soort vragen. Ik vraag dat niet eens aan mijn broer, laat staan aan de buurvrouw. Ik vind het niet erg maar wel opvallend.
- Veel mensen zijn verbaasd als we zeggen dat we, na goed nadenken, hebben besloten geen vruchtwaterpunctie/vlokkentest te doen.

Op zich valt het dus wel mee. Wel merk je dat sommigen nog steeds spreken over 'die mensen'. Het scheldwoord 'mongool' gebruik ik niet (meer), soms zijn er mensen uit mijn omgeving die het gebruiken en die schrikken dan als ze beseffen dat ik erbij sta. Ik vind het geen fijn woord maar zal het ze niet kwalijk nemen trouwens.

Wat ik wel frappant vond: er waren mensen die na Carmen's geboorte geen kaartje durfden te sturen met felicitatie, omdat ze niet wisten of ze ons moesten feliciteren. Nee wat dan, condoleren omdat je vader en moeder bent geworden? Verder vroeg een collega van een vriendin ooit: 'op wie lijkt C?' Toen het antwoord was 'Op de vader' was haar verschrikte antwoord: 'Oh jee, vindt ie dat niet erg?'. Carmen was toen 3 maanden of zo...

Ik besef me na dit ellelange verhaal dat het niet helemaal on topic was. Over dingen n.a.v. het Down Syndroom hoor je vooral de bekende verhalen als 'Ze zijn zo muzikaal', 'Ze zijn zo lief en lachen de hele dag'... Yeah right, dream on...

Ow ja: vraag gerust hoor.

Ik wilde dus net al de vraag gaan stellen of jullie er over nagedacht hadden te gaan testen deze keer.

Maar het leek me eigenlijk een stomme vraag want een logische vervolgvraag (niet van mij overigens!!) zou kunnen zijn 'En wat dan als...' en ik kan me zo goed voorstellen dat daar voor jullie maar 1 antwoord op is omdat ieder ander antwoord een ontkenning van enige liefde voor Carmen zou zijn zeg maar. Of althans, hoe zeg je dat... Zeg maar dat je Carmen toch ook niet had willen missen.

Maar je denkt daar idd niet echt over na. Zulk soort vragen schieten zo makkelijk te binnen, bij mij iig wel.

Bedankt voor je openhartige antwoorden!

Haha, ja, dat van "op wie lijkt ze?" had je al eens gepost in het fototopic, herinner ik me. Heel erg inderdaad als je dochter op je lijkt.
En dat mensen je niet durven feliciteren vind ik zoiets geks! Heb ik vaker gehoord.

Oh ja, nog een vraag. Denken jullie als ouders weleens: "Waarom krijgen wij een kind met Down? Wij zijn toch leuke, normale mensen?" Ik heb die reactie niet zelf verzonnen, maar hoorde een keer via via dat een stel ouders zo dacht en zich ook wel durfde uit te spreken. Ik kan me nu zo moeilijk voorstellen dat je zo denkt en tegelijkertijd vind ik het ook een heel logische gedachte.

Meld!!! Vanmorgen de NT-meting gehad! Wiew! wat een mooie beelden!Ruim een half uur heeft ze gekeken en omdat ze de meting niet exact genoeg vond, kwam de gyneacoloog ook nog even helpen! Half uur lang gekeken naar Ieniemienie! Een plaatje meegekregen ook.
Heel vriendelijk personeel, daar was ik nl. een beetje bang voor. Superverjaardagscadeautje dit!

Over 10 dagen kunnen we bellen voor de uitslag. Maak me er niet zo druk over, toch is het spannend.

Ook mn buik lijkt vandaag aardig dik aan het worden, maar dat zal morgen wel weer over zijn.

Brighteyes: de vraag kan ik me best voorstellen, het valt me gewoon op dat echt bijna iedereen dat vraagt. Plus op een forum stel je zo'n vraag makkelijker, zeker aan een onbekende. Maar goed, wij hebben voordat mevrouw DD zwanger werd wel de overweging gemaakt: wat als het ook Down heeft? We konden die vraag met een volmondig Dan is ze net zo welkom dus het is geen belemmering beantwoorden, dus was de kous voor ons af.

Sugar: Die vraag is me in het begin heel even door mijn hoofd geschoten, maar met name de vraag Waarom zij? Gelukkig kan ik dergelijke dingen redelijk nuchter bekijken, en je weet dat er een kans is dat het gebeurt. Er is maar een oplossing: accepteren, want je moet toch verder. En als men 5 seconden na de geboorte had gezegd: 'oei, ze heeft Down, ruilen voor een ander?' had ik al nee gezegd.

Overigens krijgen we met regelmaat, ook van betrekkelijk onbekenden, de opmerking: 'Als er één stel is waar Carmen perfect op haar plaats is, dan zijn jullie het wel'. Dat streelt enorm moet ik zeggen...

mooi om te lezen dylan dog, je openheid en de nuchterheid spreken me aan.
dat je zielsveel van Carmen houdt vind ik niet meer dan logisch

quote:

Op donderdag 16 maart 2006 15:39 schreef Dylan Dog het volgende:
(knip)
Overigens krijgen we met regelmaat, ook van betrekkelijk onbekenden, de opmerking: 'Als er één stel is waar Carmen perfect op haar plaats is, dan zijn jullie het wel'. Dat streelt enorm moet ik zeggen...

Jeetje, dat vind ik dus altijd zo'n dooddoener eigenlijk... Maar misschien als je voelt dat mensen dat echt menen, is het anders. Mij lijkt het zo'n typische "ieder krijgt wat ie aankan en jullie kunnen dit blijkbaar aan"-opmerking en die vind ik altijd zo krom en gek.

Sjoeg, mijn beste vriendin is zwanger en gaat de week na Pasen bevallen ( ). Haar kindje heeft ook Down en zij heeft zich, nadat ze dat te horen had gekregen, ongeveer twee dagen afgevraagd waarom zij nu juist een kindje kreeg met Down. Nu heeft ze meer de houding : Ach waarom wij eigenlijk niet".

quote:

Op donderdag 16 maart 2006 15:43 schreef Sugar het volgende:
Jeetje, dat vind ik dus altijd zo'n dooddoener eigenlijk... Dat laatste dus. Maar misschien als je voelt dat mensen dat echt menen, is het anders. Mij lijkt het zo'n typische "ieder krijgt wat ie aankan en jullie kunnen dit blijkbaar aan"-opmerking en die vind ik altijd zo krom en gek.

Je merkt wel of het gemeend is hoor.

En Belana: thanks. En liefde is onvoorwaardelijk, of ze nu Down hebben of rood haar. Zolang ze maar niet voor Ajax zijn...

quote:

Op donderdag 16 maart 2006 15:45 schreef m@x het volgende:
Sjoeg, mijn beste vriendin is zwanger en gaat de week na Pasen bevallen ( ). Haar kindje heeft ook Down en zij heeft zich, nadat ze dat te horen had gekregen, ongeveer twee dagen afgevraagd waarom zij nu juist een kindje kreeg met Down. Nu heeft ze meer de houding : Ach waarom wij eigenlijk niet".

m@x: zo dan, dat zal een flinke schok geweest zijn. Als ze een keer wil praten of weet ik veel wat, kan ze me wel mailen. Misschien om haar wat introductie te geven over de 'molen' waarin je beland (want dat is wel zo). Kijk maar...

quote:

Op donderdag 16 maart 2006 15:46 schreef Dylan Dog het volgende:

[..]

Je merkt wel of het gemeend is hoor.

En Belana: thanks. En liefde is onvoorwaardelijk, of ze nu Down hebben of rood haar. Zolang ze maar niet voor Ajax zijn...

ik denk trouwens ook wel dat je dat merkt, ik zeg iets in die trant wel eens tegen Lois en dat meen ik ook uit de grond van mijn hart omdat ik zo rete trots ben op hoe hun met eva om gaan

quote:

Op donderdag 16 maart 2006 15:50 schreef Belana het volgende:

[..]



ik denk trouwens ook wel dat je dat merkt, ik zeg iets in die trant wel eens tegen Lois en dat meen ik ook uit de grond van mijn hart omdat ik zo rete trots ben op hoe hun met eva om gaan

_{Ik kom hier te weinig... Wat is er met Eva?}

Ja, dat zal wel het verschil maken of mensen het menen.

Max, ja, kan me de vraag ook voorstellen en toch ook weer niet.
Zeker nu Maria er is, kan ik me gewoon niet voorstellen dat je een kindje los kunt zien van hoe het is en ter wereld kwam. Ik bedoel: Maria is een meisje, een meisje met blauwe ogen, met heupdysplasie (nu over), met een heel precieze fijne motoriek en een nogal extraverte houding ten opzichte van alles en iedereen. Ik kan helemaal niet bedenken hoe ze zou zijn als ze zo niet was. Dat zou ik dus ook hebben met een Down-kindje, je kunt je een kindje niet voorstellen anders dan het is en dus is het goed ofzo? Meer dan goed zelfs. Ik wil niet doen alsof het zorgen voor een Downkindje net zo zorgeloos is als voor een gezond kind, maar het is denk ik wel meteen jouw kind, met die en die naam en welk syndroom dan ook.

quote:

Op donderdag 16 maart 2006 15:49 schreef Dylan Dog het volgende:

[..]

m@x: zo dan, dat zal een flinke schok geweest zijn. Als ze een keer wil praten of weet ik veel wat, kan ze me wel mailen. Misschien om haar wat introductie te geven over de 'molen' waarin je beland (want dat is wel zo). Kijk maar...

Ik zal het aan haar doorgeven. In ieder geval alvast bedankt voor het aanbod!

Overigens heb ik ook best wel stom gereageerd toen ze vertelde dat de baby Down had.
m: weet je nu al wat het wordt?
v: een meisje
m: oh wat leuk, eindelijk een vriendinnetje waar ik Kai aan kan uithuwelijken
v: nou, ik weet niet of hij dat wil hoor want ze heeft down
m: .......... nou dat geeft toch niks

quote:

Op donderdag 16 maart 2006 15:54 schreef m@x het volgende:

[..]

Ik zal het aan haar doorgeven. In ieder geval alvast bedankt voor het aanbod!

Overigens heb ik ook best wel stom gereageerd toen ze vertelde dat de baby Down had.
m: weet je nu al wat het wordt?
v: een meisje
m: oh wat leuk, eindelijk een vriendinnetje waar ik Kai aan kan uithuwelijken
v: nou, ik weet niet of hij dat wil hoor want ze heeft down
m: .......... nou dat geeft toch niks

Is niet stom. Je weet dat het zeer waarschijnlijk niet gaat gebeuren, maar toch zeg je dat wel. Je kunt ook zeggen: Nee inderdaad, ik moet er niet aan denken. Ook niet goed lijkt me.

Hahaha, m@x. Geeft niks inderdaad!

quote:

Op donderdag 16 maart 2006 15:53 schreef Dylan Dog het volgende:

[..]

_{Ik kom hier te weinig... Wat is er met Eva?}

_{Eva is autistisch met een verstandelijke handicap}

Ik heb het er later over gehad en zij vond het zelf wel een fijne reactie omdat er dus wel een heleboel mensen waren die alleen maar "oh, wat erg voor jullie" konden roepen. Maar goed, het is nu eenmaal zo en waarschijnlijk zal ze later niet met Kai gaan trouwen, maar mijn beste vriendin krijgt een baby. Het is een meisje en ze kan straks lekker met Kai spelen en we kunnen samen tutten en als pa en ma het even zat zijn of een nachtje door willen slapen dan komt ze een nachtje bij ons logeren en ik vind het gewoon allemaal leuk. Eerlijk gezegd kan het me helemaal niks schelen of ze nu Down heeft of niet, ik ben gewoon heel blij dat ze binnenkort wordt geboren.

_{tuurlijk weet ik dat het niet allemaal altijd geweldig zal zijn, maar dit omschrijft even mijn gevoel over het kindje}

Dylan Dog, ik vind je verhaal zo herkenbaar! Niet dat ik zelf een kind heb met het Downsyndroom, maar mijn nichtje heeft het wel. Ik ben er mee opgegroeid, en het is zo raar hoe mensen erop kunnen reageren. Als we met de hele familie weg zijn, is het inderdaad heel vreemd hoeveel mensen je nastaren op straat. Alsof het een wereldwonder is. Kinderen die lachen en wijzen. Na een tijdje let je daar inderdaad niet eens meer op. Een aantal jaar geleden werden we zelfs geweigerd in een ijssalon vanwege mijn nichtje, ze was niet welkom.

Mijn nichtje heeft bij het DS ook een ernstige hartafwijking, ze heeft meerdere operaties gehad. Door een hersenvliesontsteking is ze ook behoorlijk doof. Mijn tante heeft het niet makkelijk, maar nu ze in een tehuis woont met een aantal andere jongens en meiden gaat het heel goed. Het huis waar ze wonen is door de ouders zelfs uitgezocht en ingericht, en de medewerkers zijn ook door de ouders gekozen. Dat systeem werkt goed en je merkt ook dat ze opleeft en dat ze er op haar plaats is. Ze is nu bijna 25, iets wat de dokters nooit hadden durven geloven.

En ook al is het mijn nichtje en kan ik er niet heel veel van zeggen, toch voelt het herkenbaar en wilde ik even reageren.

dat is toch mooi M@x Het zal idd wel eens heel moeilijk zijn, maar dan kan je je vriendin steunen idd. Ik heb het zelf nooit willen weten dit soort dingen (hadden we het laatst al eens over) dus geen testjes e.d. omdat het me niet uitmaakt. Ik zal gerust schrikken als mijn kindje down blijkt te hebben maar ik denk idd dat je na een paar seconden of eigenlijk meteen hem of haar nooit meer wil ruilen voor een ander. In dat opzicht maakt het gewoon niet uit.

Ik kom hier nog niet lang genoeg om te weten hoe oud Carmen is?..
Misschien stel ik daarom een vreemde vraag

Hoe reageren andere kinderen op haar?
Wanneer wij een 'familiebijeenkomst' hebben bij mijn schoonouders (kerst, pasen e.d.) komt er altijd een geestelijk gehandicapte jongen van eind 20 op bezoek. Hij ziet onze auto's staan en vind het geweldig om ons te zien.
Nu heb ik 2 neefjes van 6, en die snappen er niets van! Als die jongen er is, zitten ze met verbazing te kijken waarom iedereen hem als een kind behandeld en waarom hij zo 'raar' praat. Wanneer hij weg is lachen ze hem gewoon uit.. Gelukkig zeggen hun ouders daar dan wel iets van.
Ik begrijp de reactie van m'n neefjes wel, maar zelf zou ik me rot schamen als mijn kinderen bijv. op straat een gehandicapt kind uitlachen!

quote:

Op donderdag 16 maart 2006 15:39 schreef Dylan Dog het volgende:
... wat als het ook Down heeft? We konden die vraag met een volmondig Dan is ze net zo welkom dus het is geen belemmering beantwoorden, dus was de kous voor ons af....

Precies de reden waarom wij hebben afgezien van een combinatie test

quote:

Op donderdag 16 maart 2006 16:11 schreef lcicle het volgende:
Ik kom hier nog niet lang genoeg om te weten hoe oud Carmen is?..
Misschien stel ik daarom een vreemde vraag

Hoe reageren andere kinderen op haar?
Wanneer wij een 'familiebijeenkomst' hebben bij mijn schoonouders (kerst, pasen e.d.) komt er altijd een geestelijk gehandicapte jongen van eind 20 op bezoek. Hij ziet onze auto's staan en vind het geweldig om ons te zien.
Nu heb ik 2 neefjes van 6, en die snappen er niets van! Als die jongen er is, zitten ze met verbazing te kijken waarom iedereen hem als een kind behandeld en waarom hij zo 'raar' praat. Wanneer hij weg is lachen ze hem gewoon uit.. Gelukkig zeggen hun ouders daar dan wel iets van.
Ik begrijp de reactie van m'n neefjes wel, maar zelf zou ik me rot schamen als mijn kinderen bijv. op straat een gehandicapt kind uitlachen!

Carmen wordt 3 in juni.

Ik heb wel het idee dat kinderen zien dat ze anders is. Het frappante is dat op het (reguliere) Kinderdagverblijf waar ze komt, eigenlijk alle kinderen meer van haar pikken dan van anderen. Ze kennen haar allemaal, ze herkenen mij: 'He, de papa van Carmen'.

Girly (deze in t blauw dan)
Meid,eindelijk een mooi wonder in je armen,je hebt er alleen wel wat voor moeten doorstaan zeg.
Heel veel geluk met joey,ga lekker genieten.

Groetjes,Minoes