-1x-1=1

Hoe zit dat eigenlijk met imaginaire getallen?
-wortel 1 = immers i
maar een negatieve in een wortel kan niet, maar kan toch weer wel.
Want i x i = -1
Naja, ik was niet al te best in complexe getallen op de middelbare school

Een negatieve wortel kan niet binnen de reele getallen, zodra je imaginaire getallen erbij betrekt dan is een imaginair getal de wortel van een negatief getal. En dan kun je uiteraard wel worteltrekken met negatieve getallen...

quote:

Op donderdag 9 maart 2006 13:24 schreef 14.gif het volgende:
Een negatieve wortel kan niet binnen de reele getallen, zodra je imaginaire getallen erbij betrekt dan is een imaginair getal de wortel van een negatief getal. En dan kun je uiteraard wel worteltrekken met negatieve getallen...

Mja maar je moet toch gewoon over altijd rekening mee houden? Dus ook imaginaire getallen als andere mogelijkheid niet kan. Anders is het wel erg makkelijk naar 1 kant te schuiven.

quote:

Op donderdag 9 maart 2006 13:14 schreef sitting_elfling het volgende:
Hoe zit dat eigenlijk met imaginaire getallen?
-wortel 1 = immers i
maar een negatieve in een wortel kan niet, maar kan toch weer wel.
Want i x i = -1
Naja, ik was niet al te best in complexe getallen op de middelbare school

Stel dat je een getallensysteem op gaat stellen. Je begint bij de gehele getallen, want die kun je je voorstellen: je hebt bv 1 appel, 2 appels etc. Nou kun je 1 zo'n appel ook opsplitsen, dus zo krijg je de breuken; 1/2, 1/3 etc. Daarna kun je nog negatieve getallen invoeren, door te stellen dat als je 5 appels bij -3 appels optelt, dat hetzelfde is als 3 appels van 5 af te trekken. Dan heb je al een aardig stelsel te pakken. Als laatste wil je nog een nul-element invoeren; je kunt ook geen appels hebben. Een aantal appels plus 0 is dan weer gelijk aan een aantal appels.

Maar nu komt de stelling van pythagoras; die stelt dat voor een rechthoekige driehoek de som van de kwadraten van de 2 kleine zijden gelijk is aan het kwadraat van de schuine, langste zijde. Neem nou es een driehoek met kleine zijden 1. Dan is de schuine zijde wortel2. Dan verwacht je binnen je stelsel, dat dit getal is te schrijven als een breuk. Maar je kunt heel makkelijk aantonen, met een bewijs uit het ongerijmde, dat je dat niet gaat lukken : wortel 2 is niet te schrijven als een breuk, maar is een zogenaamd irrationeel getal. Wat doe je nu? Stellen dat wortel 2 niet bestaat, of je getallensysteem uitbreiden met irrationele getallen?

Zelfde voor complexe getallen; je komt een vergelijking als x²+1=0 tegen. Dan kun je 2 dingen doen: je getallenstelsel uitbreiden zodat je een oplossing kunt vinden voor dit probleem, of stellen dat de oplossing simpelweg niet bestaat. Als je nou die oplossingen meetelt in je stelsel, dan krijg je complexe getallen. Die schijnbaar simpele uitbreiding legt een hele nieuwe structuur aan.

quote:

Op donderdag 9 maart 2006 13:49 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Mja maar je moet toch gewoon over altijd rekening mee houden? Dus ook imaginaire getallen als andere mogelijkheid niet kan. Anders is het wel erg makkelijk naar 1 kant te schuiven.

Nou ja, je kunt je afvragen of een complex getal nou zoveel raarder is als een breuk, of een irrationeel getal.

Irrationaal getal

quote:

Op donderdag 9 maart 2006 13:50 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Stel dat je een getallensysteem op gaat stellen. Je begint bij de gehele getallen, want die kun je je voorstellen: je hebt bv 1 appel, 2 appels etc. Nou kun je 1 zo'n appel ook opsplitsen, dus zo krijg je de breuken; 1/2, 1/3 etc. Daarna kun je nog negatieve getallen invoeren, door te stellen dat als je 5 appels bij -3 appels optelt, dat hetzelfde is als 3 appels van 5 af te trekken. Dan heb je al een aardig stelsel te pakken. Als laatste wil je nog een nul-element invoeren; je kunt ook geen appels hebben. Een aantal appels plus 0 is dan weer gelijk aan een aantal appels.

Maar nu komt de stelling van pythagoras; die stelt dat voor een rechthoekige driehoek de som van de kwadraten van de 2 kleine zijden gelijk is aan het kwadraat van de schuine, langste zijde. Neem nou es een driehoek met kleine zijden 1. Dan is de schuine zijde wortel2. Dan verwacht je binnen je stelsel, dat dit getal is te schrijven als een breuk. Maar je kunt heel makkelijk aantonen, met een bewijs uit het ongerijmde, dat je dat niet gaat lukken : wortel 2 is niet te schrijven als een breuk, maar is een zogenaamd irrationeel getal. Wat doe je nu? Stellen dat wortel 2 niet bestaat, of je getallensysteem uitbreiden met irrationele getallen?

Zelfde voor complexe getallen; je komt een vergelijking als x²+1=0 tegen. Dan kun je 2 dingen doen: je getallenstelsel uitbreiden zodat je een oplossing kunt vinden voor dit probleem, of stellen dat de oplossing simpelweg niet bestaat. Als je nou die oplossingen meetelt in je stelsel, dan krijg je complexe getallen. Die schijnbaar simpele uitbreiding legt een hele nieuwe structuur aan.

Dat klopt, netjes uitgelegd. Mijn wiskunde leraar op de middelbare school zei altijd, het nieuwe stelsel bracht zo veel nieuwe mogelijkheden met zich mee, je kunt immers rekenen met dingen waar je eerst niet mee kon rekenen. Wees hij altijd naar de rekemachien . Sja complexe getallen, leuk stukje wiskunde op de middelbare school, zoals de formule van cardano of normale vergelijking zoals z⁴ + 9z² = 0, van die kleine dingetjes. Maja, blijft leuk al is het wel weer middelbaar schoolwerk Goede oude tijd

Okay, i^2 = -1, maar wat^2 = -i?

(+/-)(-wortel(2) + wortel(2)i)/2.

quote:

Op donderdag 9 maart 2006 17:00 schreef thabit het volgende:
(+/-)(-wortel(2) + wortel(2)i)/2.

Daar komt -1 resp. 1 uit?

quote:

Op donderdag 9 maart 2006 16:30 schreef Nekto het volgende:
Okay, i^2 = -1, maar wat^2 = -i?

0.5wortel(2)+0.5wortel(2)i volgens mij

quote:

Op donderdag 9 maart 2006 17:15 schreef freiss het volgende:

[..]

0.5wortel(2)+0.5wortel(2)i volgens mij

^o)

Wat is er mis met Sqrt(-i) ?

quote:

Op donderdag 9 maart 2006 19:30 schreef trancethrust het volgende:

[..]

^o)

Wat is er mis met Sqrt(-i) ?

Oh '-i' . Ik dacht van 'i'. Lees dan maar ipv de plus een min.

Nou heb ik koppijn

quote:

Op donderdag 9 maart 2006 19:30 schreef trancethrust het volgende:

[..]

^o)

Wat is er mis met Sqrt(-i) ?

Heel wat. Er is namelijk geen wortelfunctie gedefineerd op de complexe getallen, omdat deze twee waarden zou moeten aannemen en het niet mogelijk is om een keuze zodanig te maken dat deze functie continu is. Dus wortels uit complexe getallen gaan we niet zo opschrijven, tenzij je duidelijk aangeeft welke van de twee wortels je bedoelt.

Gelukkig snap ik niet meer waar het over gaat

Toch vind ik Quaternionen mooier. i² = j² = k² = ijk = -1 . Niet commutatief, maar goed.

1 = -1
immers,
1 = sqrt(1*1) = sqrt( (-1)^2*1) = sqrt(i^2 * i^2)*sqrt(1) = sqrt(i^2)*sqrt(i^2) = i*i = -1

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 21:08 schreef -Pepe- het volgende:
1 = -1
immers,
1 = sqrt(1*1) = sqrt( (-1)^2*1) = sqrt(i^2 * i^2)*sqrt(1) = sqrt(i^2)*sqrt(i^2) = i*i = -1

Oke, bedankt

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 21:08 schreef -Pepe- het volgende:
1 = -1
immers,
1 = sqrt(1*1) = sqrt( (-1)^2*1) = sqrt(i^2 * i^2)*sqrt(1) = sqrt(i^2)*sqrt(i^2) = i*i = -1

En dan vergeten we voor het gemak dat er uit sqrt(1) naast 1 ook -1 uit kan komen?

Inmiddels staan er twee vragen, namelijk waarom is -1 x -1 1 en wat is i? Verder zag ik een aantal mensen die dit probeerden op 'de basisschoolmanier' (nofi) met knikkers en Appels uit te reken, maar -1 of i laat zich niet makkelijk in appels uitdrukken. Ik heb ooit eens van een wiskunde docent een voor mij acceptable uitleg gehad (geen bewijs, sorry), heb dit later voor een universitair vak in een website gebruikt en probeer jullie nu hetzelfde te vertellen. Komt ie:

Het hele verhaal begint met een uitleg over waarom knikkers niet de beste rekeneenheid zijn. Dat moge inmiddels duidelijk zijn. Daarom gaan we nu kijken naar de getallenlijn:

Hierop liggen alle getallen, de lijn gaat alle kanten op oneindig door. Getallen kun je nu eenvoudig weergeven als vectoren, met als oorsprong '0'. 2 is dan de rode pijl, 3 de blauwe.

2 + 3 krijg je door beide vectoren op te tellen. Eenvoudige meetkunde.

Het werkt ook voor 2 - 5:

2 - 5 = 2 + -5 = -3

Tussendoor: hier zie je al een verschil tussen vectoren, naast een lengte hebben ze namelijk ook een richting. Hierover later meer.

Eerst gaan we vermenigvuldigen:

Dit kun je als volgt zien: pak precies [het eerste getal] pijlen van [het tweede getal] aan lengte. Oftewel: vermenigvuldig de lengtes van de pijlen alsof het knikkers, of appels, zijn.

3 x 2 = 6

Nu komen we weer terug op de lengte. Zoals ik eerder al zei zijn we met vectoren en meetkunde bezig. Wat is het verschil tussen 2 en -2? Een hoek, van 180 graden.


Dus hoe vermenigvuldig je twee vectoren? Vermenigvuldig de lengtes van de vectoren, en tel de hoeken bij elkaar op. Ook dit is weer gewoon meetkunde, namelijk de meetkundige manier van vectoren vermenigvuldigen.

2 x 2 = 4, maar ook: -2 x -2 = 4

En, op dezelfde manier, -1 x -1 = 1. Een vector met een hoek van 180 graden vermenigvuldigen met een vector met een hoek van 180 graden levert een hoek van 360 graden op. En 360 graden is meetkundig gelijk aan 0.

Gaan we verder naar i en de complexe getallen. We zoeken de wortel uit -1. We zoeken dus een vector die vermenigvuldigd met zichzelf lengte 1 heeft en een hoek van 180 graden krijgt. Dat is dus een vector met een lengte van 1 en een hoek van 90 graden:

Inderdaad, dat getal ligt niet op de getallenlijn maar erboven. Ik zei toch al dat de lijn ALLE kanten op doorliep? Er liggen ook getallen boven en onder die lijn. We hebben er zojuist een ontdekt, en we noemen hem 'i'. i en zijn moeder rusten tussen 12 en 15 uur, bezoek welkom buiten die tijden.

De uitleg loopt nog door, maar -1 en i zijn hiermee gevisualiseerd

Mocht je bij bovenstaand verhaal een beetje in de war raken, probeer het dan nog eens te lezen met onderscheid tussen het getal 1 (rekenkundig) en de waarde 1 (meetkundig). De meetkundige '1' is de lengte van een vector, en kan nooit negatief zijn. De rekenkundige '1' is waar je mee wilt reken, de uitkomst van -1 x -1 waar we naar op zoek waren.

Ik hoop dat dit een beetje helpt met visualiseren

Nog even aanvullend hierop: bij middelbare school-wiskunde hoor je altijd dat een kwadratische vergelijking 0, 1, of 2 oplossingen kan hebben. Dit is niet waar. Een kwadratische vergelijking heeft ALTIJD 2 oplossingen. Ze liggen alleen niet allemaal op de getallenlijn

Zo heeft een derdegraads vergelijking altijd drie oplossingen, een vierdegraads vier, enzovoorts

quote:

En dan vergeten we voor het gemak dat er uit sqrt(1) naast 1 ook -1 uit kan komen?

dat is ook een oplossing, maar neemt niet weg dat 1 ook een oplossing is..
Maar het zit m wel in deze redenering ja..dat je nu dus niet willekeurig een oplossing mag kiezen

[ Bericht 36% gewijzigd door -Pepe- op 10-03-2006 22:05:20 ]

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 21:54 schreef De_Hertog het volgende:
Nog even aanvullend hierop: bij middelbare school-wiskunde hoor je altijd dat een kwadratische vergelijking 0, 1, of 2 oplossingen kan hebben. Dit is niet waar. Een kwadratische vergelijking heeft ALTIJD 2 oplossingen. Ze liggen alleen niet allemaal op de getallenlijn

Zo heeft een derdegraads vergelijking altijd drie oplossingen, een vierdegraads vier, enzovoorts

Maar met 'oplossing' wordt snijpunt met de x-as bedoelt, dus kunnen er prima 0 zijn, of 1, of idd 2... Anders moet je 'oplossing' anders definieren

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 21:56 schreef -Pepe- het volgende:

[..]

dat is ook een oplossing, maar neemt niet weg dat 1 ook een oplossing is..

Wiskune klopt gewoon niet, -1 = 1?

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 21:59 schreef rudeonline het volgende:

[..]

Wiskune klopt gewoon niet, -1 = 1?

Aldus iemand die basisschool 'wiskunde' niet beheerst?

Gelukkig niet...

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 21:59 schreef Maverick_tfd het volgende:

[..]

Maar met 'oplossing' wordt snijpunt met de x-as bedoelt, dus kunnen er prima 0 zijn, of 1, of idd 2... Anders moet je 'oplossing' anders definieren

Alleen is de x-as geen as maar een vlak. Een oplossing is 3 + 5i ligt bijvoorbeeld niet op de x-as, maar kan wel een oplossing zijn van een vergelijking.

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 21:56 schreef -Pepe- het volgende:

[..]

dat is ook een oplossing, maar neemt niet weg dat 1 ook een oplossing is..
Maar het zit m wel in deze redenering ja..dat je nu dus niet willekeurig een oplossing mag kiezen

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Sterker nog, dat is de hoofdstelling van de algebra (Wist ik ook niet toen ik het typte, zocht alleen naar een site met bewijs..

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 22:03 schreef De_Hertog het volgende:

[..]

Alleen is de x-as geen as maar een vlak. Een oplossing is 3 + 5i ligt bijvoorbeeld niet op de x-as, maar kan wel een oplossing zijn van een vergelijking.

Hoe wil je de x-as als vlak definieren in een 2-dimensionale ruimte?

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 22:03 schreef rudeonline het volgende:
Gelukkig niet...

Surprise me

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 22:07 schreef Maverick_tfd het volgende:

[..]

Bovendien mag Sqrt(i^2) niet!

Waarom is sqrt(-1) niet i?

Niet alleen is 1 gelijk aan -1, het is zelfs gelijk aan e.

e = e¹ = e^{2*pi*i / (2*pi*i)} = (e^2*pi*i)^1/(2*pi*i) = 1^1/(2*pi*i) = 1.

Kortom, alles is 1.

Rude had toch gelijk

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 22:26 schreef thabit het volgende:
Niet alleen is 1 gelijk aan -1, het is zelfs gelijk aan e.

e = e¹ = e^{2*pi*i / (2*pi*i)} = (e^2*pi*i)^1/(2*pi*i) = 1^1/(2*pi*i) = 1.

Kortom, alles is 1.

Waarom kom ik nooit uit de fout in zulke sommetjes

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 22:26 schreef thabit het volgende:
Niet alleen is 1 gelijk aan -1, het is zelfs gelijk aan e.

e = e¹ = e^{2*pi*i / (2*pi*i)} = (e^2*pi*i)^1/(2*pi*i) = 1^1/(2*pi*i) = 1.

Kortom, alles is 1.

:p

(e^{z)^2} is niet gelijk aan e^2z
waar z = x + iy

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 22:08 schreef Maverick_tfd het volgende:

[..]

Hoe wil je de x-as als vlak definieren in een 2-dimensionale ruimte?

Een ruimte die 2-dimensionaal is over de complexe getallen is 4-dimensionaal over de reele getallen.

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 22:33 schreef -Pepe- het volgende:

[..]

:p

(e^{z)^2} is niet gelijk aan e^2z
waar z = x + iy

O zeker wel.

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 22:33 schreef -Pepe- het volgende:

[..]

:p

(e^{z)^2} is niet gelijk aan e^2z
waar z = x + iy

Is wel

laat maar

[ Bericht 88% gewijzigd door Maverick_tfd op 10-03-2006 23:40:23 ]

e^{z^2} is niet gelijk aan e^2z dan?

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 22:38 schreef Maverick_tfd het volgende:
e^(2*pi*i) is echter geen 1

Jawel hoor, vraag maar aan Euler.

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 22:38 schreef Maverick_tfd het volgende:
e^(2*pi*i) is echter geen 1

is wel:)

laat maar

[ Bericht 38% gewijzigd door Maverick_tfd op 10-03-2006 23:40:09 ]

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 22:38 schreef -Pepe- het volgende:

e^{z^2} is niet gelijk aan e^2z dan?

Dat is waar, maar dat gebruik ik toch nergens?

Je deelt door 0, en dat mag niet...

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 22:40 schreef 14.gif het volgende:
Je deelt door 0, en dat mag niet...

Een beetje alle standaardtruukjes in dit soort sommen af lopen raden totdat je vanzelf goedgokt zeker? Deze is het in elk geval niet.

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 22:26 schreef thabit het volgende:
Niet alleen is 1 gelijk aan -1, het is zelfs gelijk aan e.

(e^2*pi*i)^1/(2*pi*i) = 1^1/(2*pi*i) = 1.

Kortom, alles is 1.

als e^2*pi*i = 1 dan 2*pi*i = 0

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 22:40 schreef Maverick_tfd het volgende:

[..]

Ow kijk maar dat heb ik nog niet gehad... Waar kan ik dat vinden?

Edit:
vroeg me al af waarom je zo'n rare functie pakte als macht voor de e...

http://nl.wikipedia.org/wiki/Complex_getal#Logaritme_en_e-macht

e^2 is dan dus e^(4*pi*i)(2*pi*i)= ook 1^(1/(2*pi*i))=1

laat maar

[ Bericht 35% gewijzigd door Maverick_tfd op 10-03-2006 23:40:56 ]

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 22:50 schreef -Pepe- het volgende:

e^2 is dan dus e^(4*pi*i)(2*pi*i)= ook 1^(1/(2*pi*i))=1

Natuurlijk is e^2 gelijk aan 1, e is immers al gelijk aan 1 en 1^2=1.

.

[ Bericht 100% gewijzigd door -Pepe- op 10-03-2006 23:18:21 ]

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 22:52 schreef thabit het volgende:

[..]

Natuurlijk is e^2 gelijk aan 1, e is immers al gelijk aan 1 en 1^2=1.

Heb jij je pillen vandaag niet geslikt?, of is e een verkorte schrijfwijze voor 1 geworden?

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 22:59 schreef Yosomite het volgende:

[..]

Heb jij je pillen vandaag niet geslikt?, of is e een verkorte schrijfwijze voor 1 geworden?

Draai eens aan je muiswieltje.

en voor -1

o wacht. 1 is de magnitude in je complex vlak. DOH
e^1=cos1 + i sin1
lengte= sqrt(cos^2(1) +sin^2(1))

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 23:01 schreef thabit het volgende:

[..]

Draai eens aan je muiswieltje.

Alleen is het een straal 1 heeft

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 22:46 schreef 14.gif het volgende:

[..]

als e^2*pi*i = 1 dan 2*pi*i = 0

Dat lijkt me niet, zowel e, pi, i, en 2 zijn getallen, geen variabelen. Je kunt dus ook niet iets invullen om 2 * pi * i 0 te maken

quote:

Op maandag 6 maart 2006 21:58 schreef rudeonline het volgende:

[..]

Dat klinkt mooi, maar als je 1 + 1 doet, dan moet je je toch echt eens afvragen wat je eigenlijk aan het optellen bent. 1 op zichzelf betekend helemaal niets. Het moet wel ergens voor staan.

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 22:31 schreef Maverick_tfd het volgende:

[..]

Waarom kom ik nooit uit de fout in zulke sommetjes

Heeft alles te maken met het feit dat zodra je met complexe getallen werkt, je zoiets krijgt als " multivalued functions". Je kunt met Riemannoppervlaktes dit " probleem" oplossen. Een simpel voorbeeld is de logaritme: z=re^ix=re^i(x+2k*pi), dus log(z)=r+ix+2k*pi. Als je hiervan het Riemannoppervlak maakt, dan krijg je oneindig veel spiralen. Elke keer als je een spiraal hoger of lager gaat, dan draai je 360 graden in het complexe vlak en komt er 2*pi bij je functiewaarde.

[ Bericht 7% gewijzigd door Haushofer op 11-03-2006 14:26:28 ]

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 23:01 schreef thabit het volgende:

[..]

Draai eens aan je muiswieltje.

Hey, als we hierover dan toch bezig zijn: Kun jij es uitleggen hoe je in het algemeen een Riemannoppervlak maakt voor zo'n functie die multivalued is? Voor die logaritme begrijp ik het wel, maar hoe je dat voor een functie in het algemeen doet is me niet duidelijk, en na heel wat internetpagina's ben ik nog niet wijzer.

quote:

Op zaterdag 11 maart 2006 14:23 schreef Haushofer het volgende:

[..]



Hey, als we hierover dan toch bezig zijn: Kun jij es uitleggen hoe je in het algemeen een Riemannoppervlak maakt voor zo'n functie die multivalued is? Voor die logaritme begrijp ik het wel, maar hoe je dat voor een functie in het algemeen doet is me niet duidelijk, en na heel wat internetpagina's ben ik nog niet wijzer.

Ben ik ook benieuwd naar...

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 22:52 schreef thabit het volgende:

[..]

Natuurlijk is e^2 gelijk aan 1, e is immers al gelijk aan 1 en 1^2=1.

En nu met deze kennis eens E = Mc2 doen... c = 1 lichtseconde/sec2

quote:

Op zaterdag 11 maart 2006 15:18 schreef rudeonline het volgende:

[..]

En nu met deze kennis eens E = Mc2 doen... c = 1 lichtseconde/sec2

LOLLLLL!!!!!!!!!!!

Hoezo? E = M x 1

quote:

Op zaterdag 11 maart 2006 16:16 schreef rudeonline het volgende:
Hoezo? E = M x 1

ooit gehoord van e-machten en logaritmes? e is een wiskundig getal, net als pi. De e die jij gebruikt is een variabele die staat voor energie.

Oh god dit is een geweldig topic

quote:

Op zaterdag 11 maart 2006 16:17 schreef DionysuZ het volgende:

[..]

ooit gehoord van e-machten en logaritmes? e is een wiskundig getal, net als pi. De e die jij gebruikt is een variabele die staat voor energie.

Oke, dat E voor een variabele staat daar kan ik me in vinden. c is echter geen variabele en kan gewoon als 1 worden ingevult. Waarom dat niet wordt gedaan is mij een raadsel.

Het spijt me, maar dit is een overduidelijke tvp voor wanneer ik weer nuchter ben

quote:

Op zaterdag 11 maart 2006 16:24 schreef rudeonline het volgende:

[..]

Oke, dat E voor een variabele staat daar kan ik me in vinden. c is echter geen variabele en kan gewoon als 1 worden ingevult. Waarom dat niet wordt gedaan is mij een raadsel.

Dat wordt niet gedaan omdat als je dat consequent doet een oneindige hoeveelheid 'dingen' hebt met waarde 1. En dan moet je er elke keer bij zetten waar het nou in godsnaam om gaat, terwijl je nu gewoon kan zeggen c = 300 000 {eenheid}.

quote:

Op zaterdag 11 maart 2006 16:24 schreef rudeonline het volgende:

[..]

Oke, dat E voor een variabele staat daar kan ik me in vinden. c is echter geen variabele en kan gewoon als 1 worden ingevult. Waarom dat niet wordt gedaan is mij een raadsel.

ik zou niet weten wat de meerwaarde is van een conversie van c? maar daar gaat deze topic helemaal niet over.

In C++ wordt zoiets dergelijks wel gedaan volgens mij. Je hebt een variabele x, die vermenigvuldig je op een gegeven moment met bv. a en dan wordt het antwoord x. Maar die waarde voor x geldt dan alleen in een beperkt 'gebied', terwijl de eerste waarde voor x daarbuiten geldt.

Tenminste, ik geloof dat het zo is, maar ik weet er het fijne ook niet van.

quote:

Op zaterdag 11 maart 2006 16:29 schreef LedZep het volgende:
In C++ wordt zoiets dergelijks wel gedaan volgens mij. Je hebt een variabele x, die vermenigvuldig je op een gegeven moment met bv. a en dan wordt het antwoord x. Maar die waarde voor x geldt dan alleen in een beperkt 'gebied', terwijl de eerste waarde voor x daarbuiten geldt.

Tenminste, ik geloof dat het zo is, maar ik weet er het fijne ook niet van.

Oef, da's een andere leuke discussie, maar daar komt casting en operator overloading en weetikveel wat bij te kijken. Laten we het hier gewoon bij wiskunde houden.