Vliegangst? Wat doe jij er tegen? (deel 2)

quote:

Op zondag 30 september 2007 02:12 schreef zhe-devilll het volgende:
Mij krijg je nooit in een vliegtuig
heel stom ja
maar ach nou en?
Ik wil nie

Stel nou dat je bijv. een reis naar de Malediven wint, compleet met 5-sterrenhotel, auto- en boothuur om van eiland naar eiland te gaan en weet ik veel wat voor luxe? Zou je dan nog steeds niet gaan?

Ik heb helemaal geen vliegangst verder, maar wat ik dan wel weer heb is dat ik wat ik ook probeer, (en wat ik ook slik) dat ik dus ab-so-luut niet in slaap kan vallen in een vliegtuig, en dat is met lange vluchten tussen de USA en Europa best klote, omdat je dan gewoon een nacht overslaat. Het kost me dan altijd zeker 3 dagen om de jetlag kwijt te raken. Ben net weer in Nederland geweest voor een paar weken, en sliep dus op de vlucht naar Nederland toe ook absoluut niet. Viel in de trein wel in slaap, maar gelukkig werd ik nog net voor Deventer weer wakker!

Heeft iemand daar nog tips voor? Ik heb er wel eens pilletjes voor geslikt (melatonin), maar dat heeft niets geholpen. In zware slaapmiddelen heb ik ook geen zin verder..... Op vluchten van Nederland NAAR de USA is het nooit een probleem, want dat zijn dagvluchten.

quote:

Op zaterdag 29 september 2007 21:54 schreef KNAK het volgende:
Ik vlieg vrij veel, zo om de 2 a 3 maanden en ik heb er gee problemen mee

Wel is het zo dat ik turbulentie dus klote vind, als dat toestel gaat beven en schudden en hoor kraken dan zit ik toch wat minder gemakkelijk

anders heb ik er geen problemen mee

Ik vind een béétje turbulentie juist wel lekker, val ik op een of andere manier veel makkelijker bij in slaap, alsof ik dan meer het gevoel heb dat ik gewoon in een bus/trein zit.

Ben zelf trouwens ook geen fan van vliegen hoor, maar angst ervoor heb ik gelukkig ook weer niet. Al begrijp ik wel heel goed wat sommige mensen bedoelen, met dat je zelf geen controle hebt. En als het dan midden boven de atlantische oceaan fout gaat je kan je het wel vergeten voor mn gevoel. De beweringen die hierboven enkele malen genoemd worden over dan 90% van de mensen een vliegtuigcrash overleven geloof ik niet zo. Ik denk dat ze dan veel meer onder een crash verstaan als ik, want een tussenstop maken omdat 1 motor het begeven heeft vind ik geen echte crash.

quote:

Op dinsdag 19 september 2006 14:09 schreef Pappie_Culo het volgende:

[..]

Dit is dus precies wat ik bedoel, maar evengoed bedankt meneer de amateur psycholoog...

Het gaat niet om de kans dát. Want ALS het gebeurt is dat volstrekt niet meer relevant. Het gaat om de (mogelijke) manier waarop. Niet om het feit dat ik dan dood ga.

Dus ja, het is een beredeneerde angst. En statistieken veranderen daar niet zo heel erg veel aan. Ik zeg ook niet dat ik nóóit vlieg. Maar wel zo min mogelijk.

Binnenkort wil ik ook weer eens naar een ver land op vakantie. Ik hou erg van om nieuwe dingen te ontdekken en rond te trekken in een voor mij onbekend gebied, maar vind het vliegen altijd maar niets. Het houd me eigenlijk ook tegen om dat soort dingen te ondernemen.

Toevallig kwam ik deze reactie van Pappie_Culo tegen, en deze beschrijft eigenlijk precies de reden waarom ik vliegen niets vind en ook waarom ik denk dat de verschillenden cursussen en boekjes mij daar niet bij gaan helpen.

Ook bij mij gaat het puur om de manier waarop je verongelukt ALS er iets gebeurd, daarom vlieg ik ook alleen als het echt niet anders kan. En leuke vakanties kan je nu eenmaal wel missen...

Ik vroeg me af of de gedachten gang van Pappie_Culo of mij echt zo vreemd is, omdat ik maar weinig mensen spreek die er zo over denken.

Ik weet ook wel dat de kans dat het fout gaat heel erg klein is, maar het feit dat het fout kan gaan en wat er dan mogelijk gebeurd weerhoud mij er van om met plezier te vliegen. En overigens ook om te begrijpen waarom zoveel andere mensen hier totaal geen last van lijken te hebben.

Ik ga binnenkort vliegen voor het eerst in 2,5 jaar Ik heb er helemaal geen zin in maar wil dolgraag weer naar Londen dus ik moet er maar doorheen...

quote:

Op maandag 7 april 2008 16:15 schreef MaJo het volgende:
Ik ga binnenkort vliegen voor het eerst in 2,5 jaar Ik heb er helemaal geen zin in maar wil dolgraag weer naar Londen dus ik moet er maar doorheen...

bootjeeee

quote:

Op maandag 7 april 2008 18:11 schreef Elwood1802 het volgende:

[..]

bootjeeee

Boot is een stuk duurder Heb nu een retour van ¤10,- dus ga het maar eens proberen. Maar ik sluit niet uit dat ik op het laatste moment afhaak

quote:

Op maandag 7 april 2008 18:50 schreef MaJo het volgende:

[..]

Boot is een stuk duurder Heb nu een retour van ¤10,- dus ga het maar eens proberen. Maar ik sluit niet uit dat ik op het laatste moment afhaak

Het boek wat ik je had aangeraden heeft niet geholpen?

Ik vertrek over een maandje naar Barcelona en ik ga toch even het boek herlezen om alle info weer even terug te halen. Ik zie er helemaal niet tegenop eigenlijk. Ik vind het nog steeds geweldig om van mijn vliegangst af te zijn en heb dus heel erg zin in mijn vakantie .

Ook ik heb last van vliegangst, maar laat me er (gelukkig) niet van weerhouden te vliegen...

Ik had deze angst als kind niet en vraag me niet wanneer het ontstaan is. Een doorstart (op het moment dat we nog geen 50 m van de grond waren) op Lanzarote, hielp ook niet echt Maar het stomme is: ik zie er elke keer tegenop en denk bij instappen 'Waar ben ik aan begonnen?' en als ik geland ben denk ik 'Dat viel mee, waarom ben ik eigenlijk bang.' En toch de volgende keer... Maar het is al beter geworden, want vroeger lag ik drie dagen vantevoren wakker...

Voor mijn werk reis ik momenteel veel (ca 1x per maand) per vliegtuig en stiekem hoop ik dat dat helpt. Vorige reis was naar Israel in maart, tijdens een storm met windkracht negen. 's Ochtends nog even valeriaan gehaald en toen heel erg zenuwachtig gebleven... Maar bij het opstijgen voelde ik niets, weer drukgemaakt om niets. El Al is echter wel streng met riemen vast, ben je net rustig (was de terugweg) gaat dat lampje aan en dan verwacht je dus turbelentie, dus zit ongemakkelijk. Maar de turbelentie komt niet.

Zondag ga ik weer, naar Malta. Worden weer klamme handjes. En dinsdag vliegen we dan met een watervliegtuig naar Gozo. Doodeng, maar ik moet wel mee en ach, misschien een overwinning op mezelf. Het is maar 20 minuten en we gaan vast niet hoog. En: misschien leidt het uitzicht wel af, en als hobbyfotograaf ben ik dan vast druk genoeg (bij Rob werkte dat ook las ik).

Ik snap zelf niet precies hoe het komt, maar toen ik laatst naar Dublin vloog zat ik aardig voorin in het vliegtuig, en had ik erg weinig last van vliegangst.

Echter op de terugweg was het een ander verhaal, ik zat toen helemaal achterin en had ik zicht over het hele vliegtuig, ik was nog nooit zo bang geweest tijdens het vliegen. Zijn er meer mensen die dit herkennen?

quote:

Op maandag 21 april 2008 19:06 schreef _nouseforaname_ het volgende:
Ik snap zelf niet precies hoe het komt, maar toen ik laatst naar Dublin vloog zat ik aardig voorin in het vliegtuig, en had ik erg weinig last van vliegangst.

Echter op de terugweg was het een ander verhaal, ik zat toen helemaal achterin en had ik zicht over het hele vliegtuig, ik was nog nooit zo bang geweest tijdens het vliegen. Zijn er meer mensen die dit herkennen?

Ik weet niet of het aan het zicht lag, maar het is wel zo dat je achterin meer turbulentie voelt dan voorin. Ook is het omgevingsgeluid harder omdat je achter de motoren zit en niet ervoor.

Klinkt gek ..maar,,, voordat je weggaat ..maak je een afscheidsbriefje voor de nabestaanden, waarin staat dat je wist dat die vliegtuig zou neerstorten. beschrijf dit in details ...
Deze leg je (bijv.onder de plantenbak) .
Als je weer thuis komt van de vakantie.. gooi je diezelfde brief weer in prullebak.. of je leest hem door.. en kan je om je zelf lachen..

Beetje confronterend , maar het kan helpen.

Ik heb een tijdje geleden een vliegticket geboekt naar Londen. Naarmate de datum dichterbij komt heb ik meer weerzin ertegen, ik WIL niet vliegen Zit er serieus over te denken om met de boot te gaan, de vriendin waarmee ik ga vliegt dan wel

quote:

Op maandag 7 april 2008 16:12 schreef Cid het volgende:


Ik vroeg me af of de gedachten gang van Pappie_Culo of mij echt zo vreemd is, omdat ik maar weinig mensen spreek die er zo over denken.

Nee hoor. Jouw gedachtegang is helemaal niet vreemd!

Ik heb ooit het vak risicopsychologie gehad. Daar heb ik geleerd dat mensen vaak langs elkaar heenpraten als het gaat over risico's. Dat komt omdat de meeste mensen bang zijn voor hóe er iets gebeurt, hoe gruwelijk dat precies is.
Mensen die alles 'rationeel' bekijken kijken juist naar de kans dát iets gebeurt, en niet zozeer naar de gruwelijkheid. Ik zie in dit topic mensen ook langs elkaar heen praten.

De kans dat het gebeurt is maar heel klein hoor!

Ja, maar als het gebeurt...

Ja, maar dat gebeurt bijna nooit!

Ja. maar áls..

Een neerstortend vliegtuig komt zeer weing voor, maar áls het gebeurt is het wel aardig gruwelijk. Denk ook aan de angst voor kernenergie. Kans op een ongeluk is heel klein, maar de beelden van Tsjernobyl blijven lang bij...

quote:

Op maandag 1 oktober 2007 22:50 schreef maartena het volgende:

[..]

Stel nou dat je bijv. een reis naar de Malediven wint, compleet met 5-sterrenhotel, auto- en boothuur om van eiland naar eiland te gaan en weet ik veel wat voor luxe? Zou je dan nog steeds niet gaan?

Dan vraag ik of ik die vakantie cash kan krijgen!
Heb liever het geld..

Iemand tips tegen een houten kont? Gisteren teruggekomen van een 9,5 uur durende vlucht vanuit de VS, en na een paar uur heb ik het toch echt wel gehad met dat zitten. Even staan en je uitrekken heeft dan weinig nut, omdat je moeilijk je achterwerk uit kunt rekken... Het dekentje als kussen gebruiken helpt ook weinig

Zag toevallig in een serie zo'n opblaasbare donut voor als je aambeien hebt. Is dit een optie? Iemand anders nog een idee?

Ook ik heb vliegangst, maar het beperkt zich gelukkig tot het opstijgen en landen, wanneer de meeste ongelukken kunnen gebeuren. Mocht er iets serieus verkeerd gaan dan is het in elk geval snel over. Toch zie ik er iedere keer weer tegenop... Eenmaal in de lucht is het voor mij niet anders als in de trein

Ik moet wel zeggen dat ik steeds minder angstig ben als we weer de lucht in gaan. Hoewel een flinke bocht, met de grond full-screen door het raampje wel altijd even knijpen is. "kom op hydrauliek, doe je werk! AUB niet vastlopen"

Morgen is het dan zover, ik ga voor het eerst in 2,5 jaar vliegen. En nu begint het weer, net mijn eerste huilbui gehad, hartklopping, ik word helemaal gek

quote:

Op woensdag 7 mei 2008 21:08 schreef MaJo het volgende:
Morgen is het dan zover, ik ga voor het eerst in 2,5 jaar vliegen. En nu begint het weer, net mijn eerste huilbui gehad, hartklopping, ik word helemaal gek

Dit vraagt om een bezoekje aan de groenteboer


Heerlijk rustig worden... en morgen slapen als een malle in 't vliegtuig

Ik heb nu net een valiumpje geslikt, heeft ongeveer hetzelfde effect Helemaal relaxed en kom nauwelijks uit mijn woorden

quote:

Op woensdag 7 mei 2008 23:37 schreef MaJo het volgende:
Ik heb nu net een valiumpje geslikt, heeft ongeveer hetzelfde effect Helemaal relaxed en kom nauwelijks uit mijn woorden

morgen voorspellen ze rustig vliegweer,al ben ik niet in staat die ganse site te interpreteren... Misschien is dat wel een troost voor je.

http://131.54.120.150/index.cfm?section=Hazards

vertel in ieder geval hoe het geweest is...

quote:

Op woensdag 7 mei 2008 21:08 schreef MaJo het volgende:
Morgen is het dan zover, ik ga voor het eerst in 2,5 jaar vliegen. En nu begint het weer, net mijn eerste huilbui gehad, hartklopping, ik word helemaal gek

Ben benieuwd hoe het is gegaan vandaag.

quote:

Op zaterdag 6 mei 2006 19:40 schreef cheukert het volgende:

[..]

Toch wel vreemd opzich, ik heb ook hoogtevrees, maar als ik vlieg (zowel zelf en als passagier) heb ik er geen last van.

Ik heb ook hoogtevrees ; als ik met beide voeten op de grond sta en omhoog kijk naar bv. vliegtuigen die overvliegen klinkt misschien stom maar dan word ik ff niet goed, hoewel ik in een vliegtuig zelf verder nergens last van heb

quote:

Op dinsdag 13 mei 2008 01:08 schreef TLC het volgende:

[..]

Ik heb ook hoogtevrees ; als ik met beide voeten op de grond sta en omhoog kijk naar bv. vliegtuigen die overvliegen klinkt misschien stom maar dan word ik ff niet goed, hoewel ik in een vliegtuig zelf verder nergens last van heb

Dat hebben meer mensen. Er schijnen zelfs piloten met hoogtevrees te zijn.

Ik ben nooit echt een groot fan geweest van vliegen, maar wel altijd zonder problemen gedaan. Mijn laatste vliegervaring was echter best een beetje traumatisch, omdat we halverwege een noodlanding hebben gemaakt. Het was verder wel een normale landing, maar het feit dat het nodig was en met name de situatie daarvoor in de lucht waren best wel eng.. Toch een klein beetje een mini-trauma zegmaar..

Sindsdien niet meer gevlogen en nu komende zomer staat er toch weer een vliegvakantie op het programma, ik had liever gehad dat het niet nodig was/ik er onderuit kon, maar dat gaat niet. Ik zie er nu nog niet heel erg tegenop, maar ben echt superbang dat als ik straks het vliegtuig in ga (met name het moment dat je de gate doorgaat en het vliegtuig ingaat) ik echt ontzettend ga panieken, bang wordt en gewoon echt dusdanig niet meer wil dat ik gewoon het vliegtuig niet inga.. Als ik nu aan dat moment denk word ik al een beetje trillerig en naar.

Ik ben nu dus vooral bang dat ik ga panieken en (nog) niet zozeer voor het vliegen zelf.. Iemand ideeën hierover? Het is namelijk toch echt wel de bedoeling dat ik straks dat vliegtuig in ga...

quote:

Op woensdag 11 juni 2008 12:48 schreef Naamah het volgende:
Ik ben nooit echt een groot fan geweest van vliegen, maar wel altijd zonder problemen gedaan. Mijn laatste vliegervaring was echter best een beetje traumatisch, omdat we halverwege een noodlanding hebben gemaakt. Het was verder wel een normale landing, maar het feit dat het nodig was en met name de situatie daarvoor in de lucht waren best wel eng.. Toch een klein beetje een mini-trauma zegmaar..

Sindsdien niet meer gevlogen en nu komende zomer staat er toch weer een vliegvakantie op het programma, ik had liever gehad dat het niet nodig was/ik er onderuit kon, maar dat gaat niet. Ik zie er nu nog niet heel erg tegenop, maar ben echt superbang dat als ik straks het vliegtuig in ga (met name het moment dat je de gate doorgaat en het vliegtuig ingaat) ik echt ontzettend ga panieken, bang wordt en gewoon echt dusdanig niet meer wil dat ik gewoon het vliegtuig niet inga.. Als ik nu aan dat moment denk word ik al een beetje trillerig en naar.

Ik ben nu dus vooral bang dat ik ga panieken en (nog) niet zozeer voor het vliegen zelf.. Iemand ideeën hierover? Het is namelijk toch echt wel de bedoeling dat ik straks dat vliegtuig in ga...

Je moet maar zo denken, de kans dat je iets overkomt in een vliegtuig is heel klein. De kans dat je bijna wat overkomt (datgene wat ji hebt meegemaakt) is groter dan de vorige kans, maar nog steeds miniscuul. De kans dat dat twee keer gebeurt is dus verwaarloosbaar, dus al je volgende vluchten zullen prima verlopen... (wat was de reden eigenlijk van de onderbreking?)

Afgezien van die kromme redenatie lijkt het me goed om eventuele medereizigers in te lichten, te vragen of ze je willen bijstaan en ook het cabinepersoneel in te lichten. Vaak helpen ze je wel op je gemak te voelen, of in ieder geval aan wat extra eten/drank

Voor de rest wat kalmeringspillen oid nemen en je niet nu al druk maken...