R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen. Het is allemaal zo raar. Mn hele leven slaat compleet nergens meer op. Ik kan totaal niet met mezelf leven en heb ook eigenlijk niets om voor te leven.
Ik ben 27 jaar sinds mijn 19e ben ik student aan een universiteit en heb mn 'P' nog niet. Sterker nog, ik sta ingeschreven maar that's it. Iedereen doet er beetje lacherig over in mn omgeving, denken door mn leugens dat ik bijna klaar ben maar ben helemaal nergens.
Overdag zit ik thuis. Ik wacht tot het avond is en iedereen met een normaal leven weer vrij is. Dan heb ik een 'leuke' avond en wacht ik weer tot de volgende avond. Enige ritme die ik heb is mn bijbaantje.
Dan vraag je jezelf natuurlijk af van waarom zou je het zo doen... Antwoord is raar. Ik ben gewoon niet tevreden met mezelf. Ik vind mezelf niet mooi genoeg. Als ik rationeel nadenk dan weet ik dat ik een leuke jongen ben,zie er bovengemiddeld uit, maar ik streef naar perfectie en dat zal nooit te behalen zijn Het is nu zelfs zo erg dat ik liever niet meer wegga. Dat als ik mezelf in de spiegel kijk ik van mezelf walg. Ik zit 8 jaar op school en ga gewoon niet omdat ik mezelf niet leuk vind.
Nu ben ik 27 jaar en heb ik niets. Absoluut geen toekomst, ik heb vandaag mn relatie verbroken met een meisje dat alles voor me is. Waarom ik dat heb gedaan? Zodat ik echt helemaal niets meer heb. Vrienden laat ik steeds meer links liggen, vriendin heb ik nu dus niet meer en ik probeer afscheid te nemen van mijn familie, iets dat mij heel veel pijn doet, maar in mijn hoofd is het noodzakelijk.
Ik weet het niet meer. Ik wil gewoon niet meer leven, maar dan denk ik bij mezelf als je dat echt niet wilt dan had je er wel een einde aan gemaakt. Maar ik wil ook niet geholpen worden, ik wil niet tevreden zijn met mezelf, ik wil mezelf gewoon niet. Ik leef niet per dag, ik leef per minuut. Ik weet niet wat ik vanavond moet doen, naar buiten wil ik niet, vriendin heb ik niet meer. Rare is dat ik me ontzettend alleen voel, maar ook echt niemand bij me wil hebben.
Ik ben bang voor de dood omdat er dan helemaal niets meer is. Ik ban bang voor het niets. Maar doorgaan wil ik al helemaal niet. Ik was gisteren weg met vrienden en mn vriendin , die het allemaal ontzettend gezellig hadden. Enige wat ik dacht was: Als ik thuis ben dan zuip ik me klem en spring ik voor een trein.
Ik kan zo wel doorgaan, maar dat is niet gewenst in R&P.
Ik weet het gewoon niet meer.
Ik ben 27 jaar sinds mijn 19e ben ik student aan een universiteit en heb mn 'P' nog niet. Sterker nog, ik sta ingeschreven maar that's it. Iedereen doet er beetje lacherig over in mn omgeving, denken door mn leugens dat ik bijna klaar ben maar ben helemaal nergens.
Overdag zit ik thuis. Ik wacht tot het avond is en iedereen met een normaal leven weer vrij is. Dan heb ik een 'leuke' avond en wacht ik weer tot de volgende avond. Enige ritme die ik heb is mn bijbaantje.
Dan vraag je jezelf natuurlijk af van waarom zou je het zo doen... Antwoord is raar. Ik ben gewoon niet tevreden met mezelf. Ik vind mezelf niet mooi genoeg. Als ik rationeel nadenk dan weet ik dat ik een leuke jongen ben,zie er bovengemiddeld uit, maar ik streef naar perfectie en dat zal nooit te behalen zijn Het is nu zelfs zo erg dat ik liever niet meer wegga. Dat als ik mezelf in de spiegel kijk ik van mezelf walg. Ik zit 8 jaar op school en ga gewoon niet omdat ik mezelf niet leuk vind.
Nu ben ik 27 jaar en heb ik niets. Absoluut geen toekomst, ik heb vandaag mn relatie verbroken met een meisje dat alles voor me is. Waarom ik dat heb gedaan? Zodat ik echt helemaal niets meer heb. Vrienden laat ik steeds meer links liggen, vriendin heb ik nu dus niet meer en ik probeer afscheid te nemen van mijn familie, iets dat mij heel veel pijn doet, maar in mijn hoofd is het noodzakelijk.
Ik weet het niet meer. Ik wil gewoon niet meer leven, maar dan denk ik bij mezelf als je dat echt niet wilt dan had je er wel een einde aan gemaakt. Maar ik wil ook niet geholpen worden, ik wil niet tevreden zijn met mezelf, ik wil mezelf gewoon niet. Ik leef niet per dag, ik leef per minuut. Ik weet niet wat ik vanavond moet doen, naar buiten wil ik niet, vriendin heb ik niet meer. Rare is dat ik me ontzettend alleen voel, maar ook echt niemand bij me wil hebben.
Ik ben bang voor de dood omdat er dan helemaal niets meer is. Ik ban bang voor het niets. Maar doorgaan wil ik al helemaal niet. Ik was gisteren weg met vrienden en mn vriendin , die het allemaal ontzettend gezellig hadden. Enige wat ik dacht was: Als ik thuis ben dan zuip ik me klem en spring ik voor een trein.
Ik kan zo wel doorgaan, maar dat is niet gewenst in R&P.
Ik weet het gewoon niet meer.
Ik denk dat je een gesprek met de studieadviseur en de studentenpsycholoog moet aanvragen en daarna een afspraak bij het RIAGG.
Serieus.
Serieus.
Dat lijkt me het enige juiste advies in deze situatie.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:12 schreef Tomek het volgende:
MIsschien toch maar eens overwegen om met een psycholoog te gaan praten?
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Iets in me wil jou een schop onder je hol geven om je te laten zien hoe leuk het leven is, maar dat zal vast verspilde moeite zijn... Wat Tomek zegt kan ik alleen maar onderschrijven, ga eens met een psycholoog praten en als je dat "gepur" in je verleden maar niets vind kan een haptonoom ook een optie zijn. Dan word je jezelf bewuster van je omgevings en lichaamssignalen...
Zijn er overigens ook dingen die je wél heel leuk vind om te doen?
Zijn er overigens ook dingen die je wél heel leuk vind om te doen?
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Je zwelgt in zelfmedelijden. Al 8/9 jaar student en nog steeds je P niet gehaald. Je gaat nooit naar de universiteit? En de reden daarvoor is dat je jezelf niet zo leuk en mooi vindt? Je moet je schamen. Andere mensen proberen er wel wat van te maken, hoe moeilijk het soms ook is. Het enige dat jij hebt gedaan is 8 jaar lang uit je neus zitten vreten, jezelf wentelend in je eigen tristesse, zonder er ook maar iets aan te doen.
Chapeau!
Chapeau!
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:13 schreef addictivebeat het volgende:
Ik denk dat je een gesprek met de studieadviseur en de studentenpsycholoog moet aanvragen en daarna een afspraak bij het RIAGG.
Serieus.
*I'm not perfect but parts of me are incredible*
guess that's what happens when a tornado meets a vulcano
guess that's what happens when a tornado meets a vulcano
Het is ook niet uit te leggen denk ik. Vervelende is dat niemand maar dan ook echt niemand het begrijpt. Ik wil helemaal niet met een psycholoog praten. Ik wil mezelf ook helemaal niet beter voelen. Ik wil mezelf gewoon niet zijn. En dat kan niet. Waarom ik dit verhaal post? Ik zou zo graag willen dat er iemand is die een beetje hetzelfde heeft.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:12 schreef Tomek het volgende:
MIsschien toch maar eens overwegen om met een psycholoog te gaan praten?
die mensen zijn uiteindelijk WEL voor de trein gesprongen of hebben het lef gehad om hulp te zoeken.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:17 schreef wegkwijt het volgende:
[..]
Het is ook niet uit te leggen denk ik. Vervelende is dat niemand maar dan ook echt niemand het begrijpt. Ik wil helemaal niet met een psycholoog praten. Ik wil mezelf ook helemaal niet beter voelen. Ik wil mezelf gewoon niet zijn. En dat kan niet. Waarom ik dit verhaal post? Ik zou zo graag willen dat er iemand is die een beetje hetzelfde heeft.
*I'm not perfect but parts of me are incredible*
guess that's what happens when a tornado meets a vulcano
guess that's what happens when a tornado meets a vulcano
Ik herken dit, niet van mezelf, maar van iemand in m'n omgeving. Neem dus van me aan dat een psycholoog een goeie weg is om te bewandelen.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:17 schreef wegkwijt het volgende:
[..]
Het is ook niet uit te leggen denk ik. Vervelende is dat niemand maar dan ook echt niemand het begrijpt. Ik wil helemaal niet met een psycholoog praten. Ik wil mezelf ook helemaal niet beter voelen. Ik wil mezelf gewoon niet zijn. En dat kan niet. Waarom ik dit verhaal post? Ik zou zo graag willen dat er iemand is die een beetje hetzelfde heeft.
En dat je geen hulp wilt is ook niet helemaal waar natuurlijk, je hele OP is een schreeuw om hulp. Goed zo dus, je wilt er wél iets mee...
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Willen is volgens mij niet meer de issue, is meer een kwestie van moeten. Want zo doorleven schiet ook voor geen sodeflikker op. Je bent jezelf nu eenmaal en zwelgen in het feit dat je jezelf bent en iemand anders wilt zijn helpt niets.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:17 schreef wegkwijt het volgende:
Het is ook niet uit te leggen denk ik. Vervelende is dat niemand maar dan ook echt niemand het begrijpt. Ik wil helemaal niet met een psycholoog praten. Ik wil mezelf ook helemaal niet beter voelen. Ik wil mezelf gewoon niet zijn. En dat kan niet. Waarom ik dit verhaal post? Ik zou zo graag willen dat er iemand is die een beetje hetzelfde heeft.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Ik denk dat je niet veel hoeft uit te leggen om begrepen te worden.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:17 schreef wegkwijt het volgende:
[..]
Het is ook niet uit te leggen denk ik.
En dan? Dan kun je samen de zielepiet uit gaan hangen? Steek je kop nou niet in het zand en doe iets met de reacties in dit topic. Zoek hulp en maak iets van je leven.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:17 schreef wegkwijt het volgende:
[..]
Het is ook niet uit te leggen denk ik. Vervelende is dat niemand maar dan ook echt niemand het begrijpt. Ik wil helemaal niet met een psycholoog praten. Ik wil mezelf ook helemaal niet beter voelen. Ik wil mezelf gewoon niet zijn. En dat kan niet. Waarom ik dit verhaal post? Ik zou zo graag willen dat er iemand is die een beetje hetzelfde heeft.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
Waarom trouwens maar vast blijven houden aan de studie je toch nooit meer kunt halen? Geen wonder dat je jezelf mislukt voelt.
Kap met die studie en zoek een leuke baan, misschien dat je jezelf dan weer wat waardevoller gaat voelen.
Kap met die studie en zoek een leuke baan, misschien dat je jezelf dan weer wat waardevoller gaat voelen.
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Je bent 27 en hebt dus nog een heel leven voor je!
mijn advies is een andere studie te kiezen, bepaal wat je leuk vindt en zoek nieuwe hobby's. Ga jezelf wat aan leren en ga bijvoorbeeld een weblog bijhouden. Kortom, zoek naar nieuwe dingen in het leven en blijf niet hangen bij wat je nu hebt! je hebt uitdaging nodig en als jij weer dingen gaat ondernemen zul je vanzelf gelukkiger worden met jezelf! Ik denk niet dat je ontevreden ben met hoe je zelf uitziet, maar met hoe je leven er nu uitziet!
Nogmaals je bent 27 en er zijn er genoeg die op die leeftijd nog met een nieuwe studie beginnen!
Denk na over wat je wilt met je leven, misschien kun je nog heel veel betekenen voor anderen en daar je voldoening uithalen!?
Succes ermee en een psycholoog klinkt misschien eng en overdreven maar die kan je wel helpen je leven weer te gaan leven!
mijn advies is een andere studie te kiezen, bepaal wat je leuk vindt en zoek nieuwe hobby's. Ga jezelf wat aan leren en ga bijvoorbeeld een weblog bijhouden. Kortom, zoek naar nieuwe dingen in het leven en blijf niet hangen bij wat je nu hebt! je hebt uitdaging nodig en als jij weer dingen gaat ondernemen zul je vanzelf gelukkiger worden met jezelf! Ik denk niet dat je ontevreden ben met hoe je zelf uitziet, maar met hoe je leven er nu uitziet!
Nogmaals je bent 27 en er zijn er genoeg die op die leeftijd nog met een nieuwe studie beginnen!
Denk na over wat je wilt met je leven, misschien kun je nog heel veel betekenen voor anderen en daar je voldoening uithalen!?
Succes ermee en een psycholoog klinkt misschien eng en overdreven maar die kan je wel helpen je leven weer te gaan leven!
En waarom denk je dat hij zich kut voelt?quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:16 schreef nozem het volgende:
Je zwelgt in zelfmedelijden. Al 8/9 jaar student en nog steeds je P niet gehaald. Je gaat nooit naar de universiteit? En de reden daarvoor is dat je jezelf niet zo leuk en mooi vindt? Je moet je schamen. Andere mensen proberen er wel wat van te maken, hoe moeilijk het soms ook is. Het enige dat jij hebt gedaan is 8 jaar lang uit je neus zitten vreten, jezelf wentelend in je eigen tristesse, zonder er ook maar iets aan te doen.
Chapeau!
Ja ik vind het leven gewoon echt niet leuk. Is het zelfmedelijden zolas Nozem zegt? Misschien wel, feit is wel dat ik echt lichamelijk pijn heb door mn geestelijke toestand. Ik zou zo graag willen dat iemand mn hand had vastgepakt en me had geholpen. Makkelijk he dat afschuiven.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:15 schreef flugeltje het volgende:
Iets in me wil jou een schop onder je hol geven om je te laten zien hoe leuk het leven is, maar dat zal vast verspilde moeite zijn... Wat Tomek zegt kan ik alleen maar onderschrijven, ga eens met een psycholoog praten en als je dat "gepur" in je verleden maar niets vind kan een haptonoom ook een optie zijn. Dan word je jezelf bewuster van je omgevings en lichaamssignalen...
Zijn er overigens ook dingen die je wél heel leuk vind om te doen?
Of ik iets echt leuk vind? Ik denk het eigenlijk niet. Ik voel me vaak wel leuk/goed als ik met dingen bezig ben, maar het is geen constante factor. Ik voel me bv nooit langer dan een paar uur echt goed. Ik heb altijd dat ik me een paar uur helemaal fantastisch voel, compleet geweldig en dan stort ik keihard naar beneden. Ertussen zit niets. Altijd al gehad maar vroeger was het denk ik 50/50. Nu misschien 3 dagen in een maand dat ik me geweldig voel.
En er dan vervolgens niks aan willen doen. Dat gaat er bij mij niet in.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:23 schreef MrBean het volgende:
[..]
En waarom denk je dat hij zich kut voelt?
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
Bèn je al eens bij een psycholoog geweest? Er is vast een reden dat je dit topic opent en ik vermoed dat de reden is dat je je klote voelt en eigenlijk wel wilt dat je je beter gaat voelen...quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:17 schreef wegkwijt het volgende:
[..]
Het is ook niet uit te leggen denk ik. Vervelende is dat niemand maar dan ook echt niemand het begrijpt. Ik wil helemaal niet met een psycholoog praten. Ik wil mezelf ook helemaal niet beter voelen. Ik wil mezelf gewoon niet zijn. En dat kan niet. Waarom ik dit verhaal post? Ik zou zo graag willen dat er iemand is die een beetje hetzelfde heeft.
Bij voorbaat al zeggen dat je geen hulp wilt en dat niemand je begrijpt is natuurlijk geen optie. PROBEER het eerst eens.
Omdat hij denkt dat het hopeloos is.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:24 schreef nozem het volgende:
[..]
En er dan vervolgens niks aan willen doen. Dat gaat er bij mij niet in.
En dan moet jij als drill seargant tegen hem in schreeuwen zeker.
Ik ben ook geen groot denker hoor, maar misschien dat als je je vol op je studie stort, je resultaten ziet, geprezen wordt om wat je bereikt, je je misschien al beter voelt?
Hoop het.
Hoop het.
Lijstje: Daryll Ann - Weeps, Daryll Ann - Happy Traum, Maxïmo Park - Our Earthly Pleasures, The Fratellis - Costello Music, Moss - The Long Way Back, Kaiser Chiefs - Yours Truly, Angry Mob, Bette Serveert - Bare Stripped Naked
klinkt misschien raar, maar zoek een gewone baan, geen bijbaan. Laat die studie voor wat het is.
En je zult zien dat het vervolgens stukken beter gaat. Met jou, met je leven en met je relaties met anderen.
En het hoeft helemaal geen hoogdravend werk te zijn. Zelfs al is het klotewerk, je hebt aan het eind van de week wel iets gedaan. En dat heeft een raar effect op je hoofd. Die vindt je leven plots niet meer uitzichtloos. Je moet nl. 's morgens op tijd je nest uit, en 's avonds er weer in.
Dat heet ritme. En dat is goed ook voor je hoofd.
En je zult zien dat het vervolgens stukken beter gaat. Met jou, met je leven en met je relaties met anderen.
En het hoeft helemaal geen hoogdravend werk te zijn. Zelfs al is het klotewerk, je hebt aan het eind van de week wel iets gedaan. En dat heeft een raar effect op je hoofd. Die vindt je leven plots niet meer uitzichtloos. Je moet nl. 's morgens op tijd je nest uit, en 's avonds er weer in.
Dat heet ritme. En dat is goed ook voor je hoofd.
Indien u het niet eens bent met een van de door mij gedane uitlatingen bent u te dom om deze te begrijpen. Ik verzoek u dan ook zich verder van commentaar te onthouden.
daar is een naam voor...quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:24 schreef wegkwijt het volgende:
[..]
Ja ik vind het leven gewoon echt niet leuk. Is het zelfmedelijden zolas Nozem zegt? Misschien wel, feit is wel dat ik echt lichamelijk pijn heb door mn geestelijke toestand. Ik zou zo graag willen dat iemand mn hand had vastgepakt en me had geholpen. Makkelijk he dat afschuiven.
Of ik iets echt leuk vind? Ik denk het eigenlijk niet. Ik voel me vaak wel leuk/goed als ik met dingen bezig ben, maar het is geen constante factor. Ik voel me bv nooit langer dan een paar uur echt goed. Ik heb altijd dat ik me een paar uur helemaal fantastisch voel, compleet geweldig en dan stort ik keihard naar beneden. Ertussen zit niets. Altijd al gehad maar vroeger was het denk ik 50/50. Nu misschien 3 dagen in een maand dat ik me geweldig voel.
*I'm not perfect but parts of me are incredible*
guess that's what happens when a tornado meets a vulcano
guess that's what happens when a tornado meets a vulcano
Niets is zwart/wit lieve TS. Niemand is 24/7 gelukkig. In jouw geval is het wat extremer en ik denk dat een psycholoog veel voor je zal kunnen betekenen. Waar ben je bang voor? Niet geschoten is altijd mis...quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:24 schreef wegkwijt het volgende:
[..]
Ja ik vind het leven gewoon echt niet leuk. Is het zelfmedelijden zolas Nozem zegt? Misschien wel, feit is wel dat ik echt lichamelijk pijn heb door mn geestelijke toestand. Ik zou zo graag willen dat iemand mn hand had vastgepakt en me had geholpen. Makkelijk he dat afschuiven.
Of ik iets echt leuk vind? Ik denk het eigenlijk niet. Ik voel me vaak wel leuk/goed als ik met dingen bezig ben, maar het is geen constante factor. Ik voel me bv nooit langer dan een paar uur echt goed. Ik heb altijd dat ik me een paar uur helemaal fantastisch voel, compleet geweldig en dan stort ik keihard naar beneden. Ertussen zit niets. Altijd al gehad maar vroeger was het denk ik 50/50. Nu misschien 3 dagen in een maand dat ik me geweldig voel.
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Inderdaad.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:24 schreef Tomek het volgende:
Bij voorbaat al zeggen dat je geen hulp wilt en dat niemand je begrijpt is natuurlijk geen optie. PROBEER het eerst eens.
Blijven volharden in 'Ik voel me klote, niemand begrijpt me en kan me helpen', is alleen maar een self fulfilling prophecy.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Inderdaad, praten met zo iemand kan altijd helpen of in ieder geval duidelijkheid scheppen.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:26 schreef flugeltje het volgende:
[..]
Niets is zwart/wit lieve TS. Niemand is 24/7 gelukkig. In jouw geval is het wat extremer en ik denk dat een psycholoog veel voor je zal kunnen betekenen. Waar ben je bang voor? Niet geschoten is altijd mis...
Lijstje: Daryll Ann - Weeps, Daryll Ann - Happy Traum, Maxïmo Park - Our Earthly Pleasures, The Fratellis - Costello Music, Moss - The Long Way Back, Kaiser Chiefs - Yours Truly, Angry Mob, Bette Serveert - Bare Stripped Naked
*I'm not perfect but parts of me are incredible*
guess that's what happens when a tornado meets a vulcano
guess that's what happens when a tornado meets a vulcano
Ik volg een studie aan de universiteit en ik heb het ook niet altijd even makkelijk gehad tijdens de jaren dat ik studeer. Sterker nog, het ging soms gewoon ronduit kut. Wat ik echter niet heb gedaan is mezelf wentelen in zelfmedelijden, ik heb wat aan mijn problemen gedaan en daar had ik ook af en toe een enorme trap onder mijn hol voor nodig. TS heeft niks aan medeleven. TS heeft ook die trap nodig, en wel heel snel, anders eindigt hij als een zielig, werkloos hoopje mens waar de maatschappij geen fuck mee aan kan vangen.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:25 schreef MrBean het volgende:
[..]
Omdat hij denkt dat het hopeloos is.
En dan moet jij als drill seargant tegen hem in schreeuwen zeker.
Maar goed, ik moet me hier niet mee bemoeien.
Maar post gerust begripvolle reacties, ik denk dat hij daar erg bij gebaat zal zijn.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
Diagnoses stellen op basis van de OP lijkt mij een beetje natte vinger werk...
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Of je gaat er iets aan doen of je gooit jezelf voor een trein, maar hier zeiken ga je niet verder mee komen. We kunnen wel doen alsof we heel erg zitten met wat je is 'overkomen', maar je hebt er zelf een zootje van gemaakt. Niemand hier kan het ene fuck schelen wat je met jezelf doet, maar dat je zelf niet de impuls hebt gekregen om uit je zelfmedelijden te stappen is mij een raadsel. Stel jezelf een toekomstdoel en ga ervoor of maak er een eind aan.
Thx Ik voel me zo verschrikkelijk oud. Niet in de lichamelijke zin, maar meer van ik ben 27 en heb gewoon geen toekomst meer. Iemand hierboven zei van: Zoek een baan. Dat kan ik niet. Waarom niet? Omdat je zonder papiertje nergens komt. nIk kan niet simpel werk doen, ik zou willen dat ik het kon, maar dat zit er niet in.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:23 schreef kletskop het volgende:
Je bent 27 en hebt dus nog een heel leven voor je!
mijn advies is een andere studie te kiezen, bepaal wat je leuk vindt en zoek nieuwe hobby's. Ga jezelf wat aan leren en ga bijvoorbeeld een weblog bijhouden. Kortom, zoek naar nieuwe dingen in het leven en blijf niet hangen bij wat je nu hebt! je hebt uitdaging nodig en als jij weer dingen gaat ondernemen zul je vanzelf gelukkiger worden met jezelf! Ik denk niet dat je ontevreden ben met hoe je zelf uitziet, maar met hoe je leven er nu uitziet!
Nogmaals je bent 27 en er zijn er genoeg die op die leeftijd nog met een nieuwe studie beginnen!
Denk na over wat je wilt met je leven, misschien kun je nog heel veel betekenen voor anderen en daar je voldoening uithalen!?
Succes ermee en een psycholoog klinkt misschien eng en overdreven maar die kan je wel helpen je leven weer te gaan leven!
Ik vind een psycholoog helemaal niet eng klinken, sterker nog ik vind het heel zinvol klinken. Maar ik moeite om de stap te nemen. Om het echt te doen. Ik weet niet waar ik moet kijken, ik weet niet hoe t zit met vergoeding etc.
Ik denk dat bv school wel heel erg op mij drukt omdat mn leven nu gewoon zinloos is, maar ik haat mezelf gewoon echt. En dat was ookal toen ik nog succesvol met school bezig was.
Hobby's zijn overigens niet het probleem. Heb ik er vrij veel van. Ik heb op zich ook een heel uitgebreid sociaal leven alleen het doet me gewoon niets. Echt 0,0 Enige wat ik heb is pijn. En dan valt het overdag nog mee, maar als ik vanavond laat thuis ben dan wordt het ondragelijk.
Maar ik kijk nu wel meteen voor een psycholoog.
Als ik mij kut zou voelen, en ik zou jou horen, dan zou ik je totaal negeren en je nooit meer in vertrouwen wat kunnen zeggen.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:29 schreef nozem het volgende:
[..]
Ik volg een studie aan de universiteit en ik heb het ook niet altijd even makkelijk gehad tijdens de jaren dat ik studeer. Sterker nog, het ging soms gewoon ronduit kut. Wat ik echter niet heb gedaan is mezelf wentelen in zelfmedelijden, ik heb wat aan mijn problemen gedaan en daar had ik ook af en toe een enorme trap onder mijn hol voor nodig. TS heeft niks aan medeleven. TS heeft ook die trap nodig, en wel heel snel, anders eindigt hij als een zielig, werkloos hoopje mens waar de maatschappij geen fuck mee aan kan vangen.
Maar post gerust begripvolle reacties, ik denk dat hij daar erg bij gebaat zal zijn.
Begripvolle knuf-kroel-reacties zit hij ook niet op te wachten idd, maar wel praktische oplossingen zoals die kerel met z'n "ritme in je hoofd" een paar posts hier boven.
En de meest praktische oplossing: Zoek hulp.
dat kan je verwachten als je een beetje aandacht gaat lopen trekken op een forum. Een trap onder zn kont moet ie hebben--->>richting psycholoog weliswaarquote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:30 schreef Copycat het volgende:
Diagnoses stellen op basis van de OP lijkt mij een beetje natte vinger werk...
En anders moet ie maar fijn onder die trein springen, want hier wordt niemand gelukkig van, TS niet en anderen ook niet...
*I'm not perfect but parts of me are incredible*
guess that's what happens when a tornado meets a vulcano
guess that's what happens when a tornado meets a vulcano
Maak dan NU een afspraak met je huisarts om je verder te helpen!
Niet langer uitstellen maar doen!
Vandaag is het begin van de rest van je leven, en op je 27ste heb je heus nog een heel leven voor de boeg!
Niet langer uitstellen maar doen!
Vandaag is het begin van de rest van je leven, en op je 27ste heb je heus nog een heel leven voor de boeg!
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Je bent zelfs te laf om daadwerkelijk voor de trein te springen. Tsja, dan wordt het moeilijk he.
Big dick.
Als je voor de trein springt kom je daarna genoeg entiteiten tegen die zich ooit hetzelfde gevoeld hebben. Ik heb echt geen medelijden met je. Ik ben het dan ook helemaal eens met nozem.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:17 schreef wegkwijt het volgende:
[..]
Het is ook niet uit te leggen denk ik. Vervelende is dat niemand maar dan ook echt niemand het begrijpt. Ik wil helemaal niet met een psycholoog praten. Ik wil mezelf ook helemaal niet beter voelen. Ik wil mezelf gewoon niet zijn. En dat kan niet. Waarom ik dit verhaal post? Ik zou zo graag willen dat er iemand is die een beetje hetzelfde heeft.
Wat wil je eigenlijk met dit topic bereiken? Je wilt geen hulp, geen gezelschap, je wilt niets. Moet je ook niet zeuren, want dan krijg je wel iets: goedbedoelde raad die je niet wilt. Dussss.
Als je voor een trein springt, voorbehouden hij rijdt hard, ben je dood. Dan kom je helemaal niemand meer tegen.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:35 schreef dawg het volgende:
[..]
Als je voor de trein springt kom je daarna genoeg entiteiten tegen die zich ooit hetzelfde gevoeld hebben. Ik heb echt geen medelijden met je. Ik ben het dan ook helemaal eens met nozem.
Dát staat in de OP: lotgenotencontact.quote:Wat wil je eigenlijk met dit topic bereiken? Je wilt geen hulp, geen gezelschap, je wilt niets. Moet je ook niet zeuren, want dan krijg je wel iets: goedbedoelde raad die je niet wilt. Dussss.
Iets valt me op in je verhaal: ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik.
Conclusie, je bent gewoon echt te veel met jezelf bezig in de letterlijke betekenis ervan.
Ga naar een psycholoog.
Conclusie, je bent gewoon echt te veel met jezelf bezig in de letterlijke betekenis ervan.
Ga naar een psycholoog.
Die periodes heb ik ook gehad. Ik had samen met mn studieadviseur een planning opgezet. Zou na elke periode verantwoording moeten afleggen. Eerste periode had ik 3 vakken, alle 3 scoorde ik het hoogste uit mijn jaar, daarna hoefde ik geen verantwoording meer af te leggen en deed ik niets meer. Tuurlijk is dat mn eigen schuld.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:26 schreef stijgende_ster het volgende:
Ik ben ook geen groot denker hoor, maar misschien dat als je je vol op je studie stort, je resultaten ziet, geprezen wordt om wat je bereikt, je je misschien al beter voelt?
Hoop het.
Maar mn studie is ook niet HET probleem. Ik heb gewoon zoveel moeite met mezelf, schaam me voor mezelf. Wil niet dat mensen naar me kijken.
Dat heb ik uiteraard niet gezegd.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:34 schreef MrBean het volgende:
En de meest praktische oplossing: Zoek hulp.
Kerel, lees eens wat beter.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
voel je je te goed voor simpel werk ofzo?? Want je studeert immers aan de uni?? In mijn ogen ben je nog te min om bij de mc drek te werken. Lui varkenquote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:34 schreef wegkwijt het volgende:
[..]
Thx Ik voel me zo verschrikkelijk oud. Niet in de lichamelijke zin, maar meer van ik ben 27 en heb gewoon geen toekomst meer. Iemand hierboven zei van: Zoek een baan. Dat kan ik niet. Waarom niet? Omdat je zonder papiertje nergens komt. nIk kan niet simpel werk doen, ik zou willen dat ik het kon, maar dat zit er niet in
[ Bericht 1% gewijzigd door zwartedoos op 03-03-2006 13:46:17 ]
*I'm not perfect but parts of me are incredible*
guess that's what happens when a tornado meets a vulcano
guess that's what happens when a tornado meets a vulcano
Heb ik gezegd dat jij dat niet hebt gezegd?quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:39 schreef nozem het volgende:
[..]
Dat heb ik uiteraard niet gezegd.
Kerel, lees eens wat beter.
Maar inderdaad, wat je quote in je post is misschien ook wel het gedeelte van m'n post wat je gelezen hebt ...
Je insinueerde dat ik geen praktische oplossingen aandroeg, maar alleen maar als een 'drilll-sergeant' tegen hem tekeer ging.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:40 schreef MrBean het volgende:
[..]
Heb ik gezegd dat jij dat niet hebt gezegd?
En nu ben ik weg. Ik lees het vanavond allemaal wel.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
Dat was snel .quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:36 schreef Diederik_Duck het volgende:
Onzin is elders.
.Verder raad ik de TS aan om snel eens een praatje te maken met een ter zake deskundige, volgens mij heb je last van een enorme depressie, en daar kom je niet een twee drie vanaf. Komop kerel, het is nu misschien uitzichtloos, maar dat komt alleen maar door je depressie, die je perceptie verstoort.
Ik las m-cdrek.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:39 schreef zwartedoos het volgende:
[..]
voel je je te goed voor simpel werk ofzo?? Want je studeert immers aan de uni?? In mijn ogen ben je nog te min om bij de mcdrek te werken. Lui varken
Je scheldt hem alleen maar uit voor "luie zak". Dan kun je nog wel net zo veel waarheid om dat soort spierballenvertoon heen posten, maar dat komt dan niet aan.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:42 schreef nozem het volgende:
[..]
Je insinueerde dat ik geen praktische oplossingen aandroeg, maar alleen maar als een 'drilll-sergeant' tegen hem tekeer ging.
En nu ben ik weg. Ik lees het vanavond allemaal wel.
Doei nozem.
Daar zou ik ook depressief van wordenquote:
Op dinsdag 21 februari 2012 22:30 schreef JoanFranka het volgende:
PINGUINS RULEREN!! Dat zijn echt een van de grappigste dieren op aarde hahahaa
PINGUINS RULEREN!! Dat zijn echt een van de grappigste dieren op aarde hahahaa
Ja ik voel me inderdaad te goed voor simpel werk.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:39 schreef zwartedoos het volgende:
[..]
voel je je te goed voor simpel werk ofzo?? Want je studeert immers aan de uni?? In mijn ogen ben je nog te min om bij de mcdrek te werken. Lui varken
Laat wel duidelijk zijn dat ik gewoon een eigen huisje heb (huur) en werk om mn dingetjes te betalen, dus dat simpele werk doe ik al...
Ik denk dat je minder light dranken moet drinken, daar wordt je depressief van. Je kan beter de nieuwe "leaf" thee drinken van Pickwick, dat doe ik nu al 3 weken lang en ik voel me echt fantastisch!
PS: Geen kunstmatige zoetstoffen in die thee doen, dan ben je weer terug bij af!
PS: Geen kunstmatige zoetstoffen in die thee doen, dan ben je weer terug bij af!
Their eyes opaque.
Nou dan voel je je zeker ook te goed om te studeren, want daar zit je immers ook al 8jaar...quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:47 schreef wegkwijt het volgende:
[..]
Ja ik voel me inderdaad te goed voor simpel werk.
Laat wel duidelijk zijn dat ik gewoon een eigen huisje heb (huur) en werk om mn dingetjes te betalen, dus dat simpele werk doe ik al...
*I'm not perfect but parts of me are incredible*
guess that's what happens when a tornado meets a vulcano
guess that's what happens when a tornado meets a vulcano
Dat is ook in 99% van de gevallen het probleem.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:38 schreef Robar het volgende:
Iets valt me op in je verhaal: ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik, ik.
Conclusie, je bent gewoon echt te veel met jezelf bezig in de letterlijke betekenis ervan.
Ga naar een psycholoog.
Their eyes opaque.
Dus je voelt jezelf té goed om simpel werk te doen.... Dat klinkt nogal tegenstrijdig met het feit dat je jezelf nergens goed genoeg voor voelt. Overigens zul je tóch iets moeten gaan doen om te voorkomen dat je simpel werk moet blijven doen de rest van je leven...quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:47 schreef wegkwijt het volgende:
[..]
Ja ik voel me inderdaad te goed voor simpel werk.
Laat wel duidelijk zijn dat ik gewoon een eigen huisje heb (huur) en werk om mn dingetjes te betalen, dus dat simpele werk doe ik al...
Ergo: virtuele schop onder je hol, stap uit de cirkel van zelfmedelijden en ga iets dóen!!
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Ik wil dit topic niet meer.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:38 schreef dawg het volgende:
[..]
Aangezien hij eigenlijk geen contact wil, zijn er geen lotgenoten.
Ts je klinkt depressief
je vindt jezelf niks, want in jou zit een stemmetje die jou plaagt.
Waarom zit je jezelf zo op je kop?
Vaak plaagt die stem in je omdat je iets niet doet, wat je graag zou willen.
Je komt op het stukje ouder-kind-volwassene in jezelf.
Wat ik zo proef uit je woorden is dat hier wat hiaten in zitten.
Je kunt die delen niet goed samenbrengen. Hier is een techniek voor die heet de stoeltechniek oid.
Kan heel behulpzaam zijn in jouw geval. Hierbij praat je met bv de volwassene in jezelf, of het kind of de volwassene.
Vaak met verrassende resultaten.
Je bent lekker down aan het zijn en je vindt het wel best allemaal.
Je wilt jezelf pijn doen met opzet, zodat het duidelijk is voor jezelf dat je gestraft bent. Waarom moet je gestraft worden?
Verdiep je eens in de psychologie?! Is heel interessant allemaal. Tis of alles uitzichtloos lijkt voor je. Jij moet hier iets aan doen, wil je dit niet is het ook prima!
Het is jouw leven nml. Ieder mens komt op aarde met een reden. Zoek eens naar die reden?
Je bent hier echt niet voor niets ook al lijkt het soms wel zo.
Heel veel sterkte ermee.
Als je een psychiater to much vindt kun je ook eens gaan praten met een telefonische hulplijn oid al is het alleen maar om eens tegen zomaar iemand aan te kletsen oke?
je vindt jezelf niks, want in jou zit een stemmetje die jou plaagt.
Waarom zit je jezelf zo op je kop?
Vaak plaagt die stem in je omdat je iets niet doet, wat je graag zou willen.
Je komt op het stukje ouder-kind-volwassene in jezelf.
Wat ik zo proef uit je woorden is dat hier wat hiaten in zitten.
Je kunt die delen niet goed samenbrengen. Hier is een techniek voor die heet de stoeltechniek oid.
Kan heel behulpzaam zijn in jouw geval. Hierbij praat je met bv de volwassene in jezelf, of het kind of de volwassene.
Vaak met verrassende resultaten.
Je bent lekker down aan het zijn en je vindt het wel best allemaal.
Je wilt jezelf pijn doen met opzet, zodat het duidelijk is voor jezelf dat je gestraft bent. Waarom moet je gestraft worden?
Verdiep je eens in de psychologie?! Is heel interessant allemaal. Tis of alles uitzichtloos lijkt voor je. Jij moet hier iets aan doen, wil je dit niet is het ook prima!
Het is jouw leven nml. Ieder mens komt op aarde met een reden. Zoek eens naar die reden?
Je bent hier echt niet voor niets ook al lijkt het soms wel zo.
Heel veel sterkte ermee.
Als je een psychiater to much vindt kun je ook eens gaan praten met een telefonische hulplijn oid al is het alleen maar om eens tegen zomaar iemand aan te kletsen oke?
//Jij bent een user waar er meer van zouden moeten zijn, zhe devilll // Ik dacht dat je schreef Hitler ofzo//Huillie is mine!
Dat je niet goed in je vel zit wil nog niet zeggen dat je je niet te goed voelt voor productiewerk (als er iets afschuwelijk is voor mensen met wat meer hersens is het dat wel). TS weet ook wel dat hij beter kan, maar het komt er nog niet uit.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:50 schreef flugeltje het volgende:
[..]
Dus je voelt jezelf té goed om simpel werk te doen.... Dat klinkt nogal tegenstrijdig met het feit dat je jezelf nergens goed genoeg voor voelt. Overigens zul je tóch iets moeten gaan doen om te voorkomen dat je simpel werk moet blijven doen de rest van je leven...
Ergo: virtuele schop onder je hol, stap uit de cirkel van zelfmedelijden en ga iets dóen!!
het is idd waarschijnlijk zelfdiscpline ... je bent eraan gewend dat alles je 'makkelijk' afgaat, zeker wat betreft school, maar dat betekent ook dat je nooit geleerd hebt ergens voor te 'werken' ....quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:39 schreef wegkwijt het volgende:
[..]
Die periodes heb ik ook gehad. Ik had samen met mn studieadviseur een planning opgezet. Zou na elke periode verantwoording moeten afleggen. Eerste periode had ik 3 vakken, alle 3 scoorde ik het hoogste uit mijn jaar, daarna hoefde ik geen verantwoording meer af te leggen en deed ik niets meer. Tuurlijk is dat mn eigen schuld.
Maar mn studie is ook niet HET probleem. Ik heb gewoon zoveel moeite met mezelf, schaam me voor mezelf. Wil niet dat mensen naar me kijken.
Een persoon zonder enig talent, intellect of kwaliteiten houd dat niet lanbg vol, die moeten wel aan de slag om niet gelijk door de mand te vallen ...
jouw 'begaafdheid' betekent waarschijnlijk dat je ook makkelijk een 'schijn' kon ophouden...
De enieg manier om dat te veranderen is utieindelijk een kwestie van de confrontatie aangaan, en in te zien dat bepaalde vormen van 'vastheid' en het aanhouden van regels en vaste schema's noodzakelijk is om je ook staande te houden in de wereld ...
waarschijnlijk kun je dat niet allen, maar vraag dan ook de hulp, blijf niet in je ivoren torentje zitten en doe zelf moeite om begeleiding te krijgen ....
Wat waarschijnlijk belangrijk is dat je weer vastigheid in je leven krijgt, gewoon vaste momenten in je leven, een vast moment om op te staan (niet tot het middaguur in je bed blijven liggen), vaste momenten om te eten, en bv ook vaste momenten voor bepaalde sociale activiteiten (bv een sportclub oid)
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
offtopic:eej hoe issie waar is je fb??quote:
waar is je fb??ontopic: TS:ga bellen en kom dan nog maar eens terug
*I'm not perfect but parts of me are incredible*
guess that's what happens when a tornado meets a vulcano
guess that's what happens when a tornado meets a vulcano
Ik snap die conclusie niet zo. Je kan toch niet voldoening halen uit werken bij de mac als dat je totaal niet uitdaagt? Verder is die uitdaging het hele probleem niet. Eigenlijk hoopte ik gewoon iemand die ook iets in deze geest heeft meegemaakt en me er iets over kan vertellen. En ja ik moet naar een psycholoog. En ik weet dat dit alles trietst klinkt. Ik vind mezelf ook een zielig persoon. Ik snap mezelf ook echt niet. Alles heeft zo'n hoge drempel. Psychisch hoge drempel.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:48 schreef zwartedoos het volgende:
[..]
Nou dan voel je je zeker ook te goed om te studeren, want daar zit je immers ook al 8jaar...
Dat ik dit nu opeens op FOK! gooi is omdat ik nu echt al mn glazen heb ingegooid. Ben er helemaal ondersteboven van dat ik echt de enige met wie ik praatte zo mn leven uit heb geflikkerd
Zoals ik al aangaf heb ik het van nabij meegemaakt. En geloof me een 'leek' kan je hierbij écht niet helpen. Je zit in een cirkeltje waar je zélf niet zult komen vóór je actie onderneemt. Je bent geen zielig persoon, je laat de zaken alleen versloffen. En dit soort luiheid is eeuwig zonde. Het leven is te mooi om achterover te gaan hangen en alles maar te laten gebeuren. Je moet zélf een vinger in de pap steken en beoordelen of je meer suiker en/of zout erin wilt hebben....quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:54 schreef wegkwijt het volgende:
[..]
Ik snap die conclusie niet zo. Je kan toch niet voldoening halen uit werken bij de mac als dat je totaal niet uitdaagt? Verder is die uitdaging het hele probleem niet. Eigenlijk hoopte ik gewoon iemand die ook iets in deze geest heeft meegemaakt en me er iets over kan vertellen. En ja ik moet naar een psycholoog. En ik weet dat dit alles trietst klinkt. Ik vind mezelf ook een zielig persoon. Ik snap mezelf ook echt niet. Alles heeft zo'n hoge drempel. Psychisch hoge drempel.
Dat ik dit nu opeens op FOK! gooi is omdat ik nu echt al mn glazen heb ingegooid. Ben er helemaal ondersteboven van dat ik echt de enige met wie ik praatte zo mn leven uit heb geflikkerd
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
ja, hier wil ik dan als semi-ervaringsdeskundige wel ff op reageren.
Ik wil er zelfs wel speciaal een account voor aanmaken, omdat wat jij (TS) zegt, behoorlijk overeenkomt met wat ik heb meegemaakt.
Ik had een relatie van 7 jaar met mijn vriendin, maar het ging al 4 jaar niet goed.
Ik ging niet meer naar school (universiteit) en ik moest zelfs nog mijn propdaedeuse halen - niemand wist dat ik eigenlijk nog niks bereikt had.
Op een gegeven moment ging het uit met mijn vriendin: ik ging vreemd want wat wij hadden, was niks meer. Er was constant spanning en ruzie.
Ik ging vreemd om de situatie waarin ik verkeerde te ontkennen.
Ik nam afstand van mijn vrienden.
Pas toen het met het meisje daarna uit ging, realiseerde ik me in wat voor situatie ik zat.
Ik had er dan ook alle tijd voor om er over na te denken.
De liefde van mijn leven heb ik misschien wel weggegooid, geen werk meer, mijn studie weggegooid en in die tijd heb ik ook nog eens een schuld gemaakt van ca. ¤ 30000,-.
Ik had deurwaarders achter me aan en veel mensen die me haatten om wie ik was, maar ik haatte vooral mezelf om wie ik was.
Op dat moment ben ik terug gegaan naar mijn ouders, ik heb ze alles verteld en ze hebben me geheel terecht uitgemaakt voor slappe lul en klootzak. Maar ze hebben me ook geholpen.
Ik heb toen veel gepraat en ben naar een psycholoog geweest.
Heel langzaamaan heb ik de draad weer opgepakt.
Ik heb een baantje gezocht, het is weliswaar geen wereldbaan, maar ik heb leuke collega's en ik heb wat te doen.
Een tijdje geleden ben ik met een vriend op vakantie geweest, en toen heb ik een geweldige vrouw ontmoet.
Inmiddels denk ik er over na om weer met een nieuwe studie te beginnen.
Beste TS, het is nooit te laat om je leven op te pakken en ik weet hoeveel moeite het kost (het heeft mij ook jaren gekost) maar zet je zelf ertoe.
Ik weet dat het kan, en jij kan het ook. Dat weet je best, anders zou je allang gesprongen zijn ofzo.
Probeer de positieve dingen in het leven te zien, kijk niet alleen naar je slechte kanten maar ook naar je goede.
Ieder mens heeft die.
Jij ook. Ga gerust met een psychotherapeut of psycholoog praten, wat heb je te verliezen?
Je kan er alleen maar beter van worden.
En wat studie betreft: mijn vriendin is 32, heeft een topstudie gedaan en een loodzware baan (meer dan 70 uur per week).
En weet je wat? ze is er niet blij mee en ze stopt ermee, gaat wat anders doen.
Iedereen heeft zo z'n problemen, perfect zijn bestaat niet (realiseer ik me inmiddels) maar tevreden zijn met jezelf wel.
Het is nooit te laat: waar een wil is, is een weg...
Dus gaan met die banaan! Kom van die bank af en maak er wat van, zodat je over een paar jaar trots tegen jezelf kunt zeggen dat je inderdaad geen nietsnut bent.
PS: zorg dat je iemand hebt waarmee je er over kan praten! dat is het allerbelangrijkste.
Ik wil er zelfs wel speciaal een account voor aanmaken, omdat wat jij (TS) zegt, behoorlijk overeenkomt met wat ik heb meegemaakt.
Ik had een relatie van 7 jaar met mijn vriendin, maar het ging al 4 jaar niet goed.
Ik ging niet meer naar school (universiteit) en ik moest zelfs nog mijn propdaedeuse halen - niemand wist dat ik eigenlijk nog niks bereikt had.
Op een gegeven moment ging het uit met mijn vriendin: ik ging vreemd want wat wij hadden, was niks meer. Er was constant spanning en ruzie.
Ik ging vreemd om de situatie waarin ik verkeerde te ontkennen.
Ik nam afstand van mijn vrienden.
Pas toen het met het meisje daarna uit ging, realiseerde ik me in wat voor situatie ik zat.
Ik had er dan ook alle tijd voor om er over na te denken.
De liefde van mijn leven heb ik misschien wel weggegooid, geen werk meer, mijn studie weggegooid en in die tijd heb ik ook nog eens een schuld gemaakt van ca. ¤ 30000,-.
Ik had deurwaarders achter me aan en veel mensen die me haatten om wie ik was, maar ik haatte vooral mezelf om wie ik was.
Op dat moment ben ik terug gegaan naar mijn ouders, ik heb ze alles verteld en ze hebben me geheel terecht uitgemaakt voor slappe lul en klootzak. Maar ze hebben me ook geholpen.
Ik heb toen veel gepraat en ben naar een psycholoog geweest.
Heel langzaamaan heb ik de draad weer opgepakt.
Ik heb een baantje gezocht, het is weliswaar geen wereldbaan, maar ik heb leuke collega's en ik heb wat te doen.
Een tijdje geleden ben ik met een vriend op vakantie geweest, en toen heb ik een geweldige vrouw ontmoet.
Inmiddels denk ik er over na om weer met een nieuwe studie te beginnen.
Beste TS, het is nooit te laat om je leven op te pakken en ik weet hoeveel moeite het kost (het heeft mij ook jaren gekost) maar zet je zelf ertoe.
Ik weet dat het kan, en jij kan het ook. Dat weet je best, anders zou je allang gesprongen zijn ofzo.
Probeer de positieve dingen in het leven te zien, kijk niet alleen naar je slechte kanten maar ook naar je goede.
Ieder mens heeft die.
Jij ook. Ga gerust met een psychotherapeut of psycholoog praten, wat heb je te verliezen?
Je kan er alleen maar beter van worden.
En wat studie betreft: mijn vriendin is 32, heeft een topstudie gedaan en een loodzware baan (meer dan 70 uur per week).
En weet je wat? ze is er niet blij mee en ze stopt ermee, gaat wat anders doen.
Iedereen heeft zo z'n problemen, perfect zijn bestaat niet (realiseer ik me inmiddels) maar tevreden zijn met jezelf wel.
Het is nooit te laat: waar een wil is, is een weg...
Dus gaan met die banaan! Kom van die bank af en maak er wat van, zodat je over een paar jaar trots tegen jezelf kunt zeggen dat je inderdaad geen nietsnut bent.
PS: zorg dat je iemand hebt waarmee je er over kan praten! dat is het allerbelangrijkste.
Nou die studie van je is blijkbaar ook niet bepaald een uitdaging meer...wat ik probeer te zeggen is dat je er echt niet komt met alleen maar zelfmedelijden...quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:54 schreef wegkwijt het volgende:
[..]
Ik snap die conclusie niet zo. Je kan toch niet voldoening halen uit werken bij de mac als dat je totaal niet uitdaagt? Verder is die uitdaging het hele probleem niet. Eigenlijk hoopte ik gewoon iemand die ook iets in deze geest heeft meegemaakt en me er iets over kan vertellen. En ja ik moet naar een psycholoog. En ik weet dat dit alles trietst klinkt. Ik vind mezelf ook een zielig persoon. Ik snap mezelf ook echt niet. Alles heeft zo'n hoge drempel. Psychisch hoge drempel.
Dat ik dit nu opeens op FOK! gooi is omdat ik nu echt al mn glazen heb ingegooid. Ben er helemaal ondersteboven van dat ik echt de enige met wie ik praatte zo mn leven uit heb geflikkerd
Je moet er ZELF wat aan doen. En aan overdag een beetje uit je neus lopen vreten helpt dan ook niet echt. Ga overdag een bij de mcdrek werken, heb je meteen geld voor die psycholoog van je, aangezien dit maar gedeeltelijk vergoed wordt. En als je Mc Drek te min vindt dan zoek je toch lekker een baan die bij je studie past. Eentje die wel waardig genoeg is....
ben alleen bang dat je dan uitgelachten wordt....
Als je zo doorgaat KRIJG je straks alleen maar een baan dij de MC Drek!!!
*I'm not perfect but parts of me are incredible*
guess that's what happens when a tornado meets a vulcano
guess that's what happens when a tornado meets a vulcano
Kijk, hier kan TS een voorbeeld aan nemenquote:Op vrijdag 3 maart 2006 14:00 schreef douweegberts het volgende:
ja, hier wil ik dan als semi-ervaringsdeskundige wel ff op reageren.
Ik wil er zelfs wel speciaal een account voor aanmaken, omdat wat jij (TS) zegt, behoorlijk overeenkomt met wat ik heb meegemaakt.
Ik had een relatie van 7 jaar met mijn vriendin, maar het ging al 4 jaar niet goed.
Ik ging niet meer naar school (universiteit) en ik moest zelfs nog mijn propdaedeuse halen - niemand wist dat ik eigenlijk nog niks bereikt had.
Op een gegeven moment ging het uit met mijn vriendin: ik ging vreemd want wat wij hadden, was niks meer. Er was constant spanning en ruzie.
Ik ging vreemd om de situatie waarin ik verkeerde te ontkennen.
Ik nam afstand van mijn vrienden.
Pas toen het met het meisje daarna uit ging, realiseerde ik me in wat voor situatie ik zat.
Ik had er dan ook alle tijd voor om er over na te denken.
De liefde van mijn leven heb ik misschien wel weggegooid, geen werk meer, mijn studie weggegooid en in die tijd heb ik ook nog eens een schuld gemaakt van ca. ¤ 30000,-.
Ik had deurwaarders achter me aan en veel mensen die me haatten om wie ik was, maar ik haatte vooral mezelf om wie ik was.
Op dat moment ben ik terug gegaan naar mijn ouders, ik heb ze alles verteld en ze hebben me geheel terecht uitgemaakt voor slappe lul en klootzak. Maar ze hebben me ook geholpen.
Ik heb toen veel gepraat en ben naar een psycholoog geweest.
Heel langzaamaan heb ik de draad weer opgepakt.
Ik heb een baantje gezocht, het is weliswaar geen wereldbaan, maar ik heb leuke collega's en ik heb wat te doen.
Een tijdje geleden ben ik met een vriend op vakantie geweest, en toen heb ik een geweldige vrouw ontmoet.
Inmiddels denk ik er over na om weer met een nieuwe studie te beginnen.
Beste TS, het is nooit te laat om je leven op te pakken en ik weet hoeveel moeite het kost (het heeft mij ook jaren gekost) maar zet je zelf ertoe.
Ik weet dat het kan, en jij kan het ook. Dat weet je best, anders zou je allang gesprongen zijn ofzo.
Probeer de positieve dingen in het leven te zien, kijk niet alleen naar je slechte kanten maar ook naar je goede.
Ieder mens heeft die.
Jij ook. Ga gerust met een psychotherapeut of psycholoog praten, wat heb je te verliezen?
Je kan er alleen maar beter van worden.
En wat studie betreft: mijn vriendin is 32, heeft een topstudie gedaan en een loodzware baan (meer dan 70 uur per week).
En weet je wat? ze is er niet blij mee en ze stopt ermee, gaat wat anders doen.
Iedereen heeft zo z'n problemen, perfect zijn bestaat niet (realiseer ik me inmiddels) maar tevreden zijn met jezelf wel.
Het is nooit te laat: waar een wil is, is een weg...
Dus gaan met die banaan! Kom van die bank af en maak er wat van, zodat je over een paar jaar trots tegen jezelf kunt zeggen dat je inderdaad geen nietsnut bent.
PS: zorg dat je iemand hebt waarmee je er over kan praten! dat is het allerbelangrijkste.
*I'm not perfect but parts of me are incredible*
guess that's what happens when a tornado meets a vulcano
guess that's what happens when a tornado meets a vulcano
als die jongen dat werk nu niet leuk vind wie ben jij dan om hem te verachten als hij dat zo vindt?quote:Op vrijdag 3 maart 2006 14:01 schreef zwartedoos het volgende:
[..]
Nou die studie van je is blijkbaar ook niet bepaald een uitdaging meer...wat ik probeer te zeggen is dat je er echt niet komt met alleen maar zelfmedelijden...
Je moet er ZELF wat aan doen. En aan overdag een beetje uit je neus lopen vreten helpt dan ook niet echt. Ga overdag een bij de mcdrek werken, heb je meteen geld voor die psycholoog van je, aangezien dit maar gedeeltelijk vergoed wordt. En als je Mc Drek te min vindt dan zoek je toch lekker een baan die bij je studie past. Eentje die wel waardig genoeg is....
ben alleen bang dat je dan uitgelachten wordt....
Als je zo doorgaat KRIJG je straks alleen maar een baan dij de MC Drek!!!
het is zijn leven en hij mag zelf weten wat hij wel en geen leuk werk vindt, wat een ander daar ook van vind klaar
//Jij bent een user waar er meer van zouden moeten zijn, zhe devilll // Ik dacht dat je schreef Hitler ofzo//Huillie is mine!
Het gaat hier niet zo zeer om Mc drek maar gewoon om het feit dat meneer zich te goed voelt voor een 'minder' baantje. Dat is prima, maar dan moet hij niet lopen klagen als hij straks niks anders kan krijgen. Hij doet immers totaal geen moeite meer voor zijn studie. Ik zou zelf ook niet bij Mc Drek willen werken maar ik ben wel gegaan voor iets andersquote:Op vrijdag 3 maart 2006 14:04 schreef zhe-devilll het volgende:
[..]
als die jongen dat werk nu niet leuk vind wie ben jij dan om hem te verachten als hij dat zo vindt?
het is zijn leven en hij mag zelf weten wat hij wel en geen leuk werk vindt, wat een ander daar ook van vind klaar
*I'm not perfect but parts of me are incredible*
guess that's what happens when a tornado meets a vulcano
guess that's what happens when a tornado meets a vulcano
Inderdaad, hier herken ik me in. Ik heb nooit ergens voor moeten werken. VWO deed ik met 2 vingers in mn neus. En als ik dan eens een vak deed op de Uni dan zat ik sowieso bij de top 5. Dan was ik altijd een dag blij met het resultaat en dan dacht ik van: Ok wat nu. De volgende keer dat ik weer zo hoog scoorde was er geen moer meer aan.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 13:53 schreef RM-rf het volgende:
[..]
het is idd waarschijnlijk zelfdiscpline ... je bent eraan gewend dat alles je 'makkelijk' afgaat, zeker wat betreft school, maar dat betekent ook dat je nooit geleerd hebt ergens voor te 'werken' ....
Een persoon zonder enig talent, intellect of kwaliteiten houd dat niet lanbg vol, die moeten wel aan de slag om niet gelijk door de mand te vallen ...
jouw 'begaafdheid' betekent waarschijnlijk dat je ook makkelijk een 'schijn' kon ophouden...
De enieg manier om dat te veranderen is utieindelijk een kwestie van de confrontatie aangaan, en in te zien dat bepaalde vormen van 'vastheid' en het aanhouden van regels en vaste schema's noodzakelijk is om je ook staande te houden in de wereld ...
waarschijnlijk kun je dat niet allen, maar vraag dan ook de hulp, blijf niet in je ivoren torentje zitten en doe zelf moeite om begeleiding te krijgen ....
Wat waarschijnlijk belangrijk is dat je weer vastigheid in je leven krijgt, gewoon vaste momenten in je leven, een vast moment om op te staan (niet tot het middaguur in je bed blijven liggen), vaste momenten om te eten, en bv ook vaste momenten voor bepaalde sociale activiteiten (bv een sportclub oid)
Verder houd ik al 8 jaar de schijn voor, niemand maar dan ook niemand in deze wereld kent mij. Sociaal ben ik heel sterk, en ik heb best leuke baantjes maar het boeit me gewoon niet.
Weet je waarom ik me zo triest vindt? School, carriere ed kunnen me helemaal geen ene moer schelen. T is lastig maar niet het belangrijkst. Belangrijkst is mn uiterlijk Ik ga om met mensen die er geweldig uitzien en het enige waar ik mij druk om maak is mn eigen uiterlijk
Ik ga om met mensen die er geweldig uitzien en het enige waar ik mij druk om maak is mn eigen uiterlijk Maar ik ga sowieso nu kijken voor hulp. Heb mn ex gevraagd of ze me wilt helpen en hoop dat ze dat wilt doen... Probleem is dat ik het zelf gewoon niet kan. Ik doe het gewoon niet. Ik heb iemand nodig die achter me aan zit. Die me 'çontroleert'. Ik weet dat dit niet hoort op je 27e, maar heb dat nodig.
TS, heb je echt niemand in je omgeving om te praten? En direct bellen voor een afspraak bij de Psycho !! Doen !! Want meestal hebben deze specialisten nog een wachtlijst ook.
Nou...da's lekker dan...
Vind het heel prettig om dit te lezen. Hoe oud ben je als ik vragen mag? En wat doe je op dit moment. Ik weet dat ik er tegenaan moet gaan maar omdat het zoveel jaar heeft geduurd voel ik me zooo oud en idd ook die studieschuld vind ik verschrikkelijk. Ik denk dan letterlijk bij mezelf: Als je jezelf nu dood maakt heb je gewoon geen zorgen meer. En het erge is dat ik het ook ga doen als ik zo doorga. Zo goed ken ik mezelf. Ik kan niet nog een jaar op deze manier verder.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 14:00 schreef douweegberts het volgende:
ja, hier wil ik dan als semi-ervaringsdeskundige wel ff op reageren.
Ik wil er zelfs wel speciaal een account voor aanmaken, omdat wat jij (TS) zegt, behoorlijk overeenkomt met wat ik heb meegemaakt.
Ik had een relatie van 7 jaar met mijn vriendin, maar het ging al 4 jaar niet goed.
Ik ging niet meer naar school (universiteit) en ik moest zelfs nog mijn propdaedeuse halen - niemand wist dat ik eigenlijk nog niks bereikt had.
Op een gegeven moment ging het uit met mijn vriendin: ik ging vreemd want wat wij hadden, was niks meer. Er was constant spanning en ruzie.
Ik ging vreemd om de situatie waarin ik verkeerde te ontkennen.
Ik nam afstand van mijn vrienden.
Pas toen het met het meisje daarna uit ging, realiseerde ik me in wat voor situatie ik zat.
Ik had er dan ook alle tijd voor om er over na te denken.
De liefde van mijn leven heb ik misschien wel weggegooid, geen werk meer, mijn studie weggegooid en in die tijd heb ik ook nog eens een schuld gemaakt van ca. ¤ 30000,-.
Ik had deurwaarders achter me aan en veel mensen die me haatten om wie ik was, maar ik haatte vooral mezelf om wie ik was.
Op dat moment ben ik terug gegaan naar mijn ouders, ik heb ze alles verteld en ze hebben me geheel terecht uitgemaakt voor slappe lul en klootzak. Maar ze hebben me ook geholpen.
Ik heb toen veel gepraat en ben naar een psycholoog geweest.
Heel langzaamaan heb ik de draad weer opgepakt.
Ik heb een baantje gezocht, het is weliswaar geen wereldbaan, maar ik heb leuke collega's en ik heb wat te doen.
Een tijdje geleden ben ik met een vriend op vakantie geweest, en toen heb ik een geweldige vrouw ontmoet.
Inmiddels denk ik er over na om weer met een nieuwe studie te beginnen.
Beste TS, het is nooit te laat om je leven op te pakken en ik weet hoeveel moeite het kost (het heeft mij ook jaren gekost) maar zet je zelf ertoe.
Ik weet dat het kan, en jij kan het ook. Dat weet je best, anders zou je allang gesprongen zijn ofzo.
Probeer de positieve dingen in het leven te zien, kijk niet alleen naar je slechte kanten maar ook naar je goede.
Ieder mens heeft die.
Jij ook. Ga gerust met een psychotherapeut of psycholoog praten, wat heb je te verliezen?
Je kan er alleen maar beter van worden.
En wat studie betreft: mijn vriendin is 32, heeft een topstudie gedaan en een loodzware baan (meer dan 70 uur per week).
En weet je wat? ze is er niet blij mee en ze stopt ermee, gaat wat anders doen.
Iedereen heeft zo z'n problemen, perfect zijn bestaat niet (realiseer ik me inmiddels) maar tevreden zijn met jezelf wel.
Het is nooit te laat: waar een wil is, is een weg...
Dus gaan met die banaan! Kom van die bank af en maak er wat van, zodat je over een paar jaar trots tegen jezelf kunt zeggen dat je inderdaad geen nietsnut bent.
PS: zorg dat je iemand hebt waarmee je er over kan praten! dat is het allerbelangrijkste.
Maar ik ga het wel proberen. Ik zit nu te kijken voor psychologen in mijn buurt. Weet iemand miss waar ik op moet letten? Waar ik ook heel bang voor ben is de tijd die ik nog over heb om te studeren. Ik sta aan het eind van dit jaar 6 jaar ingeschreven(heb me 2 keer niet ingeschreven gelukkig). Kan ik dan nog wel een studie doen? Ik wil inderdaad een hele andere studie doen, omdat ik nooit had nagedacht over mn keuze. Ik dacht alleen maar aan het vele geld dat ik kon verdienen.
Verder hoop ik heel erg dat het niet te laat is voor mn ex.
En denk je dat het feit dat je alleen met goed-uitziende mensen omgaat een bepalende factor is voor je depressie? Misschien zou je de lat eens wat lager moeten leggen. Dat perfectionisme op het gebied van uiterlijk is best wel slopend... Je kunt er NOG zo goed uitzien, maar als je geen plezier hebt in je leven, wat HEB je er dan aan?! Vroeg of laat wordt je TOCH wel lelijk, oud en gerimpeld...
Dat weet ik Salvador. Na zoveel jaar snap ik dat zelfsquote:Op vrijdag 3 maart 2006 14:11 schreef Salvad0R het volgende:
je bent iig een luie kutkneus dat je je studie verneukt .
Al die zooi is ook niet echt boeiend, hoogstens vermakelijk. Zijn er dingen die je wel echt boeiend vind?quote:Op vrijdag 3 maart 2006 14:09 schreef wegkwijt het volgende:
[quote]
Verder houd ik al 8 jaar de schijn voor, niemand maar dan ook niemand in deze wereld kent mij. Sociaal ben ik heel sterk, en ik heb best leuke baantjes maar het boeit me gewoon niet.
Big dick.
Wow....ik ken het van mijn studententijd (daarna sowieso geen kans meer voor: je moet nu eenmaal naar je werk) wel dat eenmaal weggezakt in lamlendigheid, je er steeds verder in weg kunt zakken, maar bij mij is dat doorgaans na 1 of 2 dagen "hangen-met-ochtendjas-aan" weer over omdat je er zelf dan alweer schoon genoeg van hebt en wel weer eens wat buitenlucht wilt of wat mensen wilt zien.
Als je er blijkbaar zo ver in bent weggezakt dat je jezelf niet meer tot actie kunt manen is hulp zoeken echt de enige optie. Voor het oppakken van de telefoon en een fietstocht naar de huisarts is ook enige activiteit vereist, maar dat is er voor het openen van dit topic ook: kennelijk baal je er zelf toch ook wel van. Dus hup, ze zijn nog tot 17:00 bereikbaar
Los van hulp zoeken zijn er ook wel dingetjes die je zelf kunt doen: een vast ritme is echt belangrijk. Dat betekent niet elke dag stipt om 8 uur opstaan, maar wel in elk geval in de ochtend opstaan ( ) Verzin wat dingen waarvoor je je bed uit zult moeten, liefst leuke dingen, waarvoor je ook je bed uit WILT.
Ik zou in elk geval een baantje zoeken. Dat kost je wel studietijd, maar die studietijd verpruts je nu ook. Met een baantje word je gedwongen in elk geval een paar dagen op een bepaald tijdstip ergens te verschijnen, en je komt onder de mensen, ziet wat die allemaal van hun leven (proberen te) maken, wordt wellicht uitgenodigd voor dingen....en je verdient je eigen geld. Hoeft niet fulltime, je kunt er best parttime naast studeren. Dit gaat ongetwijfeld voor een stijgende lijn zorgen in hoe je je voelt en als dat niet genoeg is, is er de mogelijkheid van prof. hulp.
Als je er blijkbaar zo ver in bent weggezakt dat je jezelf niet meer tot actie kunt manen is hulp zoeken echt de enige optie. Voor het oppakken van de telefoon en een fietstocht naar de huisarts is ook enige activiteit vereist, maar dat is er voor het openen van dit topic ook: kennelijk baal je er zelf toch ook wel van. Dus hup, ze zijn nog tot 17:00 bereikbaar
Los van hulp zoeken zijn er ook wel dingetjes die je zelf kunt doen: een vast ritme is echt belangrijk. Dat betekent niet elke dag stipt om 8 uur opstaan, maar wel in elk geval in de ochtend opstaan ( ) Verzin wat dingen waarvoor je je bed uit zult moeten, liefst leuke dingen, waarvoor je ook je bed uit WILT.
Ik zou in elk geval een baantje zoeken. Dat kost je wel studietijd, maar die studietijd verpruts je nu ook. Met een baantje word je gedwongen in elk geval een paar dagen op een bepaald tijdstip ergens te verschijnen, en je komt onder de mensen, ziet wat die allemaal van hun leven (proberen te) maken, wordt wellicht uitgenodigd voor dingen....en je verdient je eigen geld. Hoeft niet fulltime, je kunt er best parttime naast studeren. Dit gaat ongetwijfeld voor een stijgende lijn zorgen in hoe je je voelt en als dat niet genoeg is, is er de mogelijkheid van prof. hulp.
Normaal gesproken kan je 4 jaar studeren met berus, waarna nog drie jaar lenen. Verder mag je in principe onbeperkt studeren, alleen zul je de kosten zelf moeten dragen (maar zo hoog is dat nu ook weer niet).quote:Op vrijdag 3 maart 2006 14:17 schreef wegkwijt het volgende:
[..]
Vind het heel prettig om dit te lezen. Hoe oud ben je als ik vragen mag? En wat doe je op dit moment. Ik weet dat ik er tegenaan moet gaan maar omdat het zoveel jaar heeft geduurd voel ik me zooo oud en idd ook die studieschuld vind ik verschrikkelijk. Ik denk dan letterlijk bij mezelf: Als je jezelf nu dood maakt heb je gewoon geen zorgen meer. En het erge is dat ik het ook ga doen als ik zo doorga. Zo goed ken ik mezelf. Ik kan niet nog een jaar op deze manier verder.
Maar ik ga het wel proberen. Ik zit nu te kijken voor psychologen in mijn buurt. Weet iemand miss waar ik op moet letten? Waar ik ook heel bang voor ben is de tijd die ik nog over heb om te studeren. Ik sta aan het eind van dit jaar 6 jaar ingeschreven(heb me 2 keer niet ingeschreven gelukkig). Kan ik dan nog wel een studie doen? Ik wil inderdaad een hele andere studie doen, omdat ik nooit had nagedacht over mn keuze. Ik dacht alleen maar aan het vele geld dat ik kon verdienen.
Verder hoop ik heel erg dat het niet te laat is voor mn ex.
Ik had mn vriendin maar tegen haar heb ik gister gezegd dat ik niets meer met haar te maken wilde hebben. Terwijl ik echt stapel gek op haar bent. Verder heb ik heel veel vrienden maar niemand weet er ook maar iets van. Ik heb zogenaamd een heel normaal leven. Doe wat lang over mn studie maar voor de rest ben ik degene met een geweldige toekomst...quote:Op vrijdag 3 maart 2006 14:15 schreef phunter het volgende:
TS, heb je echt niemand in je omgeving om te praten? En direct bellen voor een afspraak bij de Psycho !! Doen !! Want meestal hebben deze specialisten nog een wachtlijst ook.
Denkt iedereen dus...
Je bent trouwens niet de enige hoor, ik ken ook wel een jongen van wie toen zo langzamerhand iedereen aan afstuderen toe was ineens bleek dat hij nog geen studiepunt gehaald had, en gebukt ging onder torenhoge schulden. Die had nooit iemand daar iets van verteld, ging altijd gezellig mee naar de kroeg, niemand had enig idee. Toen we het wel wisten, konden we met ideeen komen en 'm af en toe tot activiteit manen als ie het zelf liet versloffen. Het gaat nu een stuk beter met hem, hij werkt nu, heeft er qua studie in elk geval nog een bachelor uit weten te slepen, en voelt zich een stuk beter nu ie niet meer zijn tijd verdeelt tussen slechts kroeg en bed.
Moraal van dit verhaal: vertel het je vrienden. En als je verwacht er niet op eigen kracht met wat steun van hen uit te kunnen komen, neem er dan ook therapie bij.
Moraal van dit verhaal: vertel het je vrienden. En als je verwacht er niet op eigen kracht met wat steun van hen uit te kunnen komen, neem er dan ook therapie bij.
Je moet eens ophouden met een fucking huilie te zijn en er eens wat aan gaan doen!
roepen dat je problemen hebt schiet niet op daar gaan ze niet van weg en zo kom je niet waar je wil zijn.
ga voor jezelf doelenstellen! dat is DE oplossing.
roepen dat je problemen hebt schiet niet op daar gaan ze niet van weg en zo kom je niet waar je wil zijn.
ga voor jezelf doelenstellen! dat is DE oplossing.
Death is lighter than a feather, duty heavier than a mountain.
The only easy day is yesterday
stay frosty
The only easy day is yesterday
stay frosty
Niet echt eigenlijk. Ik weet niet of dat komt omdat ik me echt depressief voel of dat er gewoon niets is dat mij boeit. Laatste keer dat ik echt gelukkig was was denk ik tot mn 12e... Maar dat komt waarschijnlijk doordat ik nog kind was. Nu kan ik ook nergens meer van genieten.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 14:21 schreef HassieBassie het volgende:
[..]
Al die zooi is ook niet echt boeiend, hoogstens vermakelijk. Zijn er dingen die je wel echt boeiend vind?
Ok thx, dus het is wel haalbaar om zelf te bekostigen... Thxquote:Op vrijdag 3 maart 2006 14:23 schreef Diederik_Duck het volgende:
[..]
Normaal gesproken kan je 4 jaar studeren met berus, waarna nog drie jaar lenen. Verder mag je in principe onbeperkt studeren, alleen zul je de kosten zelf moeten dragen (maar zo hoog is dat nu ook weer niet).
nounounou ..... dat is wel een hele makkelijke open-deur die je daar intrapt ... ik denk dat de TS ook wel jouw antwoord doorhebt en dat 'als ik het wat grof zeg en wat scheldwoorden toevoeg' komt het lekker hard over, zie je wel vaker ....quote:Op vrijdag 3 maart 2006 14:28 schreef BarraCupraCuda het volgende:
Je moet eens ophouden met een fucking huilie te zijn en er eens wat aan gaan doen!
roepen dat je problemen hebt schiet niet op daar gaan ze niet van weg en zo kom je niet waar je wil zijn.
ga voor jezelf doelenstellen! dat is DE oplossing.
De TS weet iig dat hij een probleem heeft en zal er id wat aan moeten doen ... je kunt dit Topic iig als een voorzichtige eerste stap zien om die hulp te gaan zoeken en toe te geven dat hij zware problemen heeft ...
Dat kan ook wel zonder schelden....
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Ok dat ga ik proberen. Alhoewel ik erg bang ben voor de reacties. Iedereen vindt het ook altijd geweldig met me. Alhoewel sommigen mij de laatste tijd wel vreemd vinden doen. Zoals gisteravond.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 14:28 schreef thaleia het volgende:
Je bent trouwens niet de enige hoor, ik ken ook wel een jongen van wie toen zo langzamerhand iedereen aan afstuderen toe was ineens bleek dat hij nog geen studiepunt gehaald had, en gebukt ging onder torenhoge schulden. Die had nooit iemand daar iets van verteld, ging altijd gezellig mee naar de kroeg, niemand had enig idee. Toen we het wel wisten, konden we met ideeen komen en 'm af en toe tot activiteit manen als ie het zelf liet versloffen. Het gaat nu een stuk beter met hem, hij werkt nu, heeft er qua studie in elk geval nog een bachelor uit weten te slepen, en voelt zich een stuk beter nu ie niet meer zijn tijd verdeelt tussen slechts kroeg en bed.
Moraal van dit verhaal: vertel het je vrienden. En als je verwacht er niet op eigen kracht met wat steun van hen uit te kunnen komen, neem er dan ook therapie bij.
Je zult wel een baantje nodig hebben, maar dat lijkt me sowieso verstandig. Beetje sober leven en het lukt allemaal best.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 14:31 schreef wegkwijt het volgende:
[..]
Ok thx, dus het is wel haalbaar om zelf te bekostigen... Thx
Enig idee wat de kosten zijn?quote:Op vrijdag 3 maart 2006 14:33 schreef Diederik_Duck het volgende:
[..]
Je zult wel een baantje nodig hebben, maar dat lijkt me sowieso verstandig. Beetje sober leven en het lukt allemaal best.
Ik denk dat het een enorme opluchting zal zijn als je eindelijk eens een keer open kaart speelt tegenover je vrienden. Ook daar zijn vrienden immers voor.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 14:33 schreef wegkwijt het volgende:
Ok dat ga ik proberen. Alhoewel ik erg bang ben voor de reacties. Iedereen vindt het ook altijd geweldig met me. Alhoewel sommigen mij de laatste tijd wel vreemd vinden doen. Zoals gisteravond.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Ik ben 27 en ben programmeur/projectleider. Misschien is het een idee om het gewoon eens te vergeten van je studie, want al die tijd dat jij al in die "shit" zit, is ook het element studie aanwezig.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 14:17 schreef wegkwijt het volgende:
[..]
Vind het heel prettig om dit te lezen. Hoe oud ben je als ik vragen mag? En wat doe je op dit moment. Ik weet dat ik er tegenaan moet gaan maar omdat het zoveel jaar heeft geduurd voel ik me zooo oud en idd ook die studieschuld vind ik verschrikkelijk. Ik denk dan letterlijk bij mezelf: Als je jezelf nu dood maakt heb je gewoon geen zorgen meer. En het erge is dat ik het ook ga doen als ik zo doorga. Zo goed ken ik mezelf. Ik kan niet nog een jaar op deze manier verder.
Maar ik ga het wel proberen. Ik zit nu te kijken voor psychologen in mijn buurt. Weet iemand miss waar ik op moet letten? Waar ik ook heel bang voor ben is de tijd die ik nog over heb om te studeren. Ik sta aan het eind van dit jaar 6 jaar ingeschreven(heb me 2 keer niet ingeschreven gelukkig). Kan ik dan nog wel een studie doen? Ik wil inderdaad een hele andere studie doen, omdat ik nooit had nagedacht over mn keuze. Ik dacht alleen maar aan het vele geld dat ik kon verdienen.
Verder hoop ik heel erg dat het niet te laat is voor mn ex.
Als je geen dingen loslaat, kan je ook niet verder.
Je studie kan je altijd nog oppakken. Kijk wat je kwaliteiten zijn en of je daar wat mee kan doen qua werk bijvoorbeeld.
In ieder geval ben je slim (en ja, je bent ook dom tegelijkertijd :p) - dat blijkt ondermeer uit het zelfbesef dat je hebt.
Die studieschuld komt wel goed, al gaat de IBG moeilijk doen, je kan altijd draagkrachtmeting aanvragen en de tijd nemen om het af te betalen.
Het was alleen niet zo slim van je om zes jaar te lamballen, maar dat terzijde.
Kijk eens naar wat anders, misschien een duaal traject? Kan je geld verdienen en studeren tegelijk.
Ik denk dat voor jou het belangrijkste is dat je voortgang boekt en dat je het uit je hoofd zet dat je perfect moet zijn - niemand is dat, ook al zijn er mensen die beweren van wel.
En het is misschien ook een idee om naar je huisarts te gaan. Die is het eerste aanspreekpunt en kan je doorverwijzen naar een psychotherepeut, psycholoog of andere geschikte instantie.
Maar alsjeblieft: praat er met iemand over!
Is het misschien goed dat ik hier afentoe wat dingen neerzet. Het voelt nl een beetje als sociale controle. Het voelt zelfs prettig als mensen zeggen van 'wat ben je een huilie' of 'je bent gewoon een luie flikker' Omdat niemand dat in het dagelijks leven tegen me zegt maar ik het toch ook zelf vind is het prettig om van een ander te horen. Klinkt dat een beetje logisch?quote:Op vrijdag 3 maart 2006 14:34 schreef Copycat het volgende:
[..]
Ik denk dat het een enorme opluchting zal zijn als je eindelijk eens een keer open kaart speelt tegenover je vrienden. Ook daar zijn vrienden immers voor.
Klinkt logisch en van mij mag je. Maar zie dit svp niet als substituut waardoor je in het echte leven niets hoeft te ondernemen .quote:Op vrijdag 3 maart 2006 14:39 schreef wegkwijt het volgende:
Is het misschien goed dat ik hier afentoe wat dingen neerzet. Het voelt nl een beetje als sociale controle. Het voelt zelfs prettig als mensen zeggen van 'wat ben je een huilie' of 'je bent gewoon een luie flikker' Omdat niemand dat in het dagelijks leven tegen me zegt maar ik het toch ook zelf vind is het prettig om van een ander te horen. Klinkt dat een beetje logisch?
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Ok, het is dus niet zo dat de staat een deel subsideert?quote:Op vrijdag 3 maart 2006 14:39 schreef Frollo het volgende:
[..]
Gewoon, je betaalt het collegegeld, net zoals je nu doet. Verder niks bijzonders.
Collegegeld onder de 30 jaar is 1519 euro bij voltijdopleiding, boven de 30 is 1800 euro. Deeltijd is 1212/1519. Verder moet je nog aan boekengeld e.d. denken, afhankelijk van de studie, zo'n 500/jaar schat ik. In de zomer kun je echter twee maanden voltijd werken, zelfs nog ruimte voor vakantie dan (moet je wel nemen! af en toe de zinnen verzetten is ook belangrijk), met een beetje baantje heb je dan al je studiekosten al verdiend.quote:
ik heb het probleem zelf ook gehad. en wat je dan gewoon niet moet gaan doen is zielig medelijden met jezelf gaan zitten hebben want daar schiet je nog niets mee op.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 14:31 schreef RM-rf het volgende:
[..]
nounounou ..... dat is wel een hele makkelijke open-deur die je daar intrapt ... ik denk dat de TS ook wel jouw antwoord doorhebt en dat 'als ik het wat grof zeg en wat scheldwoorden toevoeg' komt het lekker hard over, zie je wel vaker ....
De TS weet iig dat hij een probleem heeft en zal er id wat aan moeten doen ... je kunt dit Topic iig als een voorzichtige eerste stap zien om die hulp te gaan zoeken en toe te geven dat hij zware problemen heeft ...
Dat kan ook wel zonder schelden....
Death is lighter than a feather, duty heavier than a mountain.
The only easy day is yesterday
stay frosty
The only easy day is yesterday
stay frosty
egt wel..quote:Op vrijdag 3 maart 2006 14:41 schreef wegkwijt het volgende:
[..]
Ok, het is dus niet zo dat de staat een deel subsideert?
"Arrogance has to be earned. Tell me what you've done to earn yours." - House MD
"Dear life, when I asked whether or not my day could get any worse, it was meant as a rethorical question, not a challenge!"
"Dear life, when I asked whether or not my day could get any worse, it was meant as a rethorical question, not a challenge!"
De staat subsidieert gigantisch, echter die rekening krijg je alleen via de belastingen.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 14:41 schreef wegkwijt het volgende:
[..]
Ok, het is dus niet zo dat de staat een deel subsideert?
Ja, de staat subsidieert een heel groot deel van je studie. Het gedeelte dat de student zelf betaalt, noemen we het collegegeld.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 14:41 schreef wegkwijt het volgende:
[..]
Ok, het is dus niet zo dat de staat een deel subsideert?
Ok die 1519 die betaal ik nu ookal elk jaar dus valt 1800 ook wel mee. Dit is idd wel te bolwerken.quote:Op vrijdag 3 maart 2006 14:42 schreef Diederik_Duck het volgende:
[..]
Collegegeld onder de 30 jaar is 1519 euro bij voltijdopleiding, boven de 30 is 1800 euro. Deeltijd is 1212/1519. Verder moet je nog aan boekengeld e.d. denken, afhankelijk van de studie, zo'n 500/jaar schat ik. In de zomer kun je echter twee maanden voltijd werken, zelfs nog ruimte voor vakantie dan (moet je wel nemen! af en toe de zinnen verzetten is ook belangrijk), met een beetje baantje heb je dan al je studiekosten al verdiend.
|
|
