SES School, Studie en Onderwijs
Wiskunde in de brugklas, Frans voor het examen of een studie Personeel en Arbeid? Moeilijke formulieren van DUO? Iets weten over studiefinanciering of studentenverenigingen? Dit is het forum voor leerkrachten, scholieren en studenten, van brugklas tot uni
Linkje naar vorig topic: [CENTRAAL] (Aanstaande) docenten - deel IX
Nog een aantal reacties op vorige posts:
- Eerst en vooral vind ik het nogal jammer dat jullie insinueren dat het niet tof zou zijn bij ons op school.
En wat die fijne bedoening betreft: vorige week zijn we nog gaan bowlen met het grootste deel van de leerkrachten. Was echt super. En wie was er niet? Idd, de mensen die het systeem altijd moeten tegenwerken. Zal in hun aard zitten veronderstel ik
Bij ons een aantal problemen met betrekking tot de ouderparticipatie:
- slechts 11% van de ouders komt naar school tijdens een oudercontact
- slechts 30% van de ouders reageren op een telefonische en schriftelijke uitnodiging voor het oudercontact waarin nog eens expliciet gezegd wordt dat er een probleem is met hun zoon/dochter (alle ouders worden schriftelijk uitgenodigd, maar sommige krijgen dus nog een extra uitnodiging)
- de ouders die naar het oudercontact komen, zijn meestal de ouders waarvan de leerlingen zich als engeltjes gedragen tijdens de les: goed meewerken, altijd in orde, geen problemen met studeren, ...
- de meeste van de ouders spreken geen Nederlands (Turks en Marokkaans is de meest gesproken taal bij ouders van onze leerlingen)
...
Dan is het allemaal makkelijk gezegd dat je moet bellen naar de ouders. We hebben een leerlingenbegeleider op school die altijd belt als er iets gebeurt (leerling onwettig afwezig, leerling vertoont negatief gedrag, leerling behaalt slechte resultaten). Meestal krijgt hij een antwoordapparaat (ouders bellen niet terug naar school) en als hij ze aan de telefoon krijgt dan vinden die ouders het wel jammer, maar ah... "het zal wel beteren".
Laat ons zeggen dat het niet zo makkelijk is om bepaalde procedures te volgen in een school maar voornamelijk allochtonen én beroepsonderwijs (want dat zijn nu eenmaal leerlingen die zeker niet meer graag naar school gaan want ze zitten meestal al zoveel jaar achter...)
Ik weet ook wel dat het allemaal anders kan hoor. Ikzelf heb in het ASO gezeten en daar ging het er ook allemaal anders aan toe. In zo'n scholen gaat het er zelfs nog steeds anders aan toe (hoor ik van collega's met kinderen). Maar dit zijn scholen waar ouders echt interesse tonen voor de studies van hun kinderen. Ik kom regelmatig ouders tegen die zelfs niet weten in welk jaar hun zoon/dochter zit.
Nog een aantal reacties op vorige posts:
- Eerst en vooral vind ik het nogal jammer dat jullie insinueren dat het niet tof zou zijn bij ons op school.
We amuseren ons eigenlijk nog erg op school hoor als leerkrachten, en dat voornamelijk omdat we precies weten wat we moeten doen met probleemleerlingen. Dat er een aantal leerkrachten niet willen meewerken, tjah, dat wordt eigenlijk voor het overgrote deel van het team als hun probleem gezien. En dat ze daarvoor op het matje geroepen worden, vind ik ook maar normaal. Moeten ze maar niet ja-knikken tijdens de algemene lerarenvergadering om dan toch iets anders te doenquote:Het lijkt me geen fijne bedoening daar bij jullie op school. Hangt er geen ongelooflijke sfeer van angst?
En wat die fijne bedoening betreft: vorige week zijn we nog gaan bowlen met het grootste deel van de leerkrachten. Was echt super. En wie was er niet? Idd, de mensen die het systeem altijd moeten tegenwerken. Zal in hun aard zitten veronderstel ik
Zolang je dan respons krijgt van de ouders is het heel aangenaam werken.quote:Nee, ik blijf trouw bellen naar ouders als ik iets aan de werkhouding/het gedrag vind mankeren!
Bij ons een aantal problemen met betrekking tot de ouderparticipatie:
- slechts 11% van de ouders komt naar school tijdens een oudercontact
- slechts 30% van de ouders reageren op een telefonische en schriftelijke uitnodiging voor het oudercontact waarin nog eens expliciet gezegd wordt dat er een probleem is met hun zoon/dochter (alle ouders worden schriftelijk uitgenodigd, maar sommige krijgen dus nog een extra uitnodiging)
- de ouders die naar het oudercontact komen, zijn meestal de ouders waarvan de leerlingen zich als engeltjes gedragen tijdens de les: goed meewerken, altijd in orde, geen problemen met studeren, ...
- de meeste van de ouders spreken geen Nederlands (Turks en Marokkaans is de meest gesproken taal bij ouders van onze leerlingen)
...
Dan is het allemaal makkelijk gezegd dat je moet bellen naar de ouders. We hebben een leerlingenbegeleider op school die altijd belt als er iets gebeurt (leerling onwettig afwezig, leerling vertoont negatief gedrag, leerling behaalt slechte resultaten). Meestal krijgt hij een antwoordapparaat (ouders bellen niet terug naar school) en als hij ze aan de telefoon krijgt dan vinden die ouders het wel jammer, maar ah... "het zal wel beteren".
Laat ons zeggen dat het niet zo makkelijk is om bepaalde procedures te volgen in een school maar voornamelijk allochtonen én beroepsonderwijs (want dat zijn nu eenmaal leerlingen die zeker niet meer graag naar school gaan want ze zitten meestal al zoveel jaar achter...)
Ik weet ook wel dat het allemaal anders kan hoor. Ikzelf heb in het ASO gezeten en daar ging het er ook allemaal anders aan toe. In zo'n scholen gaat het er zelfs nog steeds anders aan toe (hoor ik van collega's met kinderen). Maar dit zijn scholen waar ouders echt interesse tonen voor de studies van hun kinderen. Ik kom regelmatig ouders tegen die zelfs niet weten in welk jaar hun zoon/dochter zit.
tvp'tje
You don't have to know why you do something to stop doing it. All you have to do is to take a close look at what you are actually doing and decide to stop doing it for that moment!"
Dat zie je inderdaad vaak: de ouders van leerlingen bij wie het echt nodig is dat ze naar een mentorgesprek komen, komen niet, zelfs niet als ze speciaal zijn uitgenodigd.
en hoe lossen jullie zoiets op?
Wij werken nu met 4 leerkrachten in het GOK-team rond ouderparticipatie en zitten een beetje met de handen in het haar.
Hoe 'dwingen' jullie ouders om te komen? Of zijn de resultaten bij jullie niet zo slecht?
Wij werken nu met 4 leerkrachten in het GOK-team rond ouderparticipatie en zitten een beetje met de handen in het haar.
Hoe 'dwingen' jullie ouders om te komen? Of zijn de resultaten bij jullie niet zo slecht?
Op mijn school komen de meeste ouders gelukkig naar de ouderavonden. Heb twee keer gehad dat ouders niet verschenen. Dat bleek echter een misverstand van hun kant te zijn geweest. Ik heb gelukkig erg betrokken ouders. Komt ook misschien doordat ik vorig schooljaar bij al die mensen op huisbezoek geweest ben. Dan begin je toch al met een positievere insteek.
.
Mja, huisbezoeken doen we niet. Er zouden te veel collega's zijn die dat niet zien zitten.quote:Op maandag 13 februari 2006 19:08 schreef Baba-O-Riley het volgende:
Op mijn school komen de meeste ouders gelukkig naar de ouderavonden. Heb twee keer gehad dat ouders niet verschenen. Dat bleek echter een misverstand van hun kant te zijn geweest. Ik heb gelukkig erg betrokken ouders. Komt ook misschien doordat ik vorig schooljaar bij al die mensen op huisbezoek geweest ben. Dan begin je toch al met een positievere insteek.
Gewoon uit interesse: wanneer doen jullie dat dan? Begin van het schooljaar? Tijdens het schooljaar of in augustus? En is dat dan de klas waarvan je titularis bent?
Mij lijkt het wel een goed idee om je voor te stellen aan de ouders en tijdens de GOK-vergaderingen hadden we het er ook al over gehad, maar we vrezen allemaal dat er te veel leerkrachten niet te vinden zouden zijn voor het idee.
Mja, het zou sowieso iets voor volgend schooljaar zijn (dit jaar zijn er ook geen oudercontacten meer, behalve op 30 juni, maar dat is dan echt voor de leerlingen die een tekort hebben).quote:Op maandag 13 februari 2006 19:20 schreef BlaatschaaP het volgende:
Anders probeer jij het toch gewoon? Is het een vreselijke ramp als enkel een deel van de leraren op huisbezoek gaat? Als blijkt dat de ouders van jouw titularis (hier mentor)klas plots wel komen opdagen, kun je dat als middel gebruiken om de andere leraren nog over te halen.
Nu zijn we gewoon constant aan het brainstormen over verschillende mogelijkheden en ik probeer ook wat informatie in te winnen. En ervaringen bij andere leerkrachten is uiteraard heel handig
Morgen hebben we weer vergadering en ga ik het nog eens voorleggen. Het probleem is gewoon dat andere leerkrachten dat echt als een last zien en dat is jammer want bij GOK (gelijke onderwijskansen) moet je alle leerkrachten en alle leerlingen kunnen betrekken.
Nog een vraagje ivm die huisbezoeken? Doen jullie dit dan elk jaar?
Ik bedoel: krijgen alle leerlingen elk jaar een bezoekje of is het enkel voor de nieuwe leerlingen? En zien de leerlingen dit dan niet als een soort bedreiging: hun leerkracht bij hen thuis?
Ik bedoel: krijgen alle leerlingen elk jaar een bezoekje of is het enkel voor de nieuwe leerlingen? En zien de leerlingen dit dan niet als een soort bedreiging: hun leerkracht bij hen thuis?
Bij ons gaat de mentor van de brugklassen bij de ouders thuis op bezoek. De ouders kunnen zelf aangeven of ze een bezoek op school wensen (het normale 10 minuten gesprek) of een bezoek thuis. Verreweg alle ouders (een enkeling daargelaten) kiezen voor het huisbezoek. Dit gebeurt in de maand november. De nieuwe brugklasleerlingen zijn dan een paar maanden op school, er zijn nog niet veel punten gegeven, en je kunt je dan focussen op "hoe voelt de leerling zich op school?", "zijn er zaken waar de ouders tegenaan gelopen zijn?", etc.quote:Op maandag 13 februari 2006 19:13 schreef leonieke het volgende:
Gewoon uit interesse: wanneer doen jullie dat dan? Begin van het schooljaar? Tijdens het schooljaar of in augustus? En is dat dan de klas waarvan je titularis bent?
Bij ons is het zo: als je brugklasmentor wil worden of bent, moet je op huisbezoek.quote:we vrezen allemaal dat er te veel leerkrachten niet te vinden zouden zijn voor het idee.
Dit is enkel voor de leerlingen van de brugklassen, maar ik weet dat een collega uit een hoger leerjaar nog bij zijn mentorleerlingen op bezoek gaat. Je begint het jaar namelijk met een hele andere, positievere insteek. Normaal komen de ouders alleen op de gesprekken als het niet goed gaat, maar nu heb je (zeker in het begin van het schooljaar) alle tijd om een band met de ouders op te bouwen.quote:Op maandag 13 februari 2006 19:25 schreef leonieke het volgende:
Nog een vraagje ivm die huisbezoeken? Doen jullie dit dan elk jaar?
Ik bedoel: krijgen alle leerlingen elk jaar een bezoekje of is het enkel voor de nieuwe leerlingen?
Totaal niet. Ze vinden het leuk. Ouders spelen een thuiswedstrijd, ze voelen zich toch wat zekerder, omdat ze in hun eigen vertrouwde omgeving zitten, en niet in een kil klaslokaal. Je ziet met eigen ogen hoe de thuissituatie van de leerling is. En je komt dan wat tegen hoor, van sjieke woonkamers tot knusse keukentjes tot een bankstel waar je bijna doorheen zakt, etc. Toen ik brugklasmentor was, nam ik tussen de 30 en 45 minuten voor een huisbezoek. Soms, wanneer het echt gezellig was, duurde het wat langer. Veel ouders deden zich veel moeite, met gebakjes en zoiets allemaal. Ze stelden het écht op prijs. Ook leerlingen die nu in de 4e zitten, waar ik ooit op huisbezoek ben geweest, hebben dan altijd nog zoiets van: "En die heeft bij mij thuis op de bank gezeten" - dat vinden ze dan toch wel speciaal.quote:En zien de leerlingen dit dan niet als een soort bedreiging: hun leerkracht bij hen thuis?
.
Thx voor het uitgebreide antwoord.quote:Op maandag 13 februari 2006 19:54 schreef Baba-O-Riley het volgende:
[..]
Bij ons gaat de mentor van de brugklassen bij de ouders thuis op bezoek. De ouders kunnen zelf aangeven of ze een bezoek op school wensen (het normale 10 minuten gesprek) of een bezoek thuis. Verreweg alle ouders (een enkeling daargelaten) kiezen voor het huisbezoek. Dit gebeurt in de maand november. De nieuwe brugklasleerlingen zijn dan een paar maanden op school, er zijn nog niet veel punten gegeven, en je kunt je dan focussen op "hoe voelt de leerling zich op school?", "zijn er zaken waar de ouders tegenaan gelopen zijn?", etc.
[..]
Bij ons is het zo: als je brugklasmentor wil worden of bent, moet je op huisbezoek.
[..]
Dit is enkel voor de leerlingen van de brugklassen, maar ik weet dat een collega uit een hoger leerjaar nog bij zijn mentorleerlingen op bezoek gaat. Je begint het jaar namelijk met een hele andere, positievere insteek. Normaal komen de ouders alleen op de gesprekken als het niet goed gaat, maar nu heb je (zeker in het begin van het schooljaar) alle tijd om een band met de ouders op te bouwen.
[..]
Totaal niet. Ze vinden het leuk. Ouders spelen een thuiswedstrijd, ze voelen zich toch wat zekerder, omdat ze in hun eigen vertrouwde omgeving zitten, en niet in een kil klaslokaal. Je ziet met eigen ogen hoe de thuissituatie van de leerling is. En je komt dan wat tegen hoor, van sjieke woonkamers tot knusse keukentjes tot een bankstel waar je bijna doorheen zakt, etc. Toen ik brugklasmentor was, nam ik tussen de 30 en 45 minuten voor een huisbezoek. Soms, wanneer het echt gezellig was, duurde het wat langer. Veel ouders deden zich veel moeite, met gebakjes en zoiets allemaal. Ze stelden het écht op prijs. Ook leerlingen die nu in de 4e zitten, waar ik ooit op huisbezoek ben geweest, hebben dan altijd nog zoiets van: "En die heeft bij mij thuis op de bank gezeten" - dat vinden ze dan toch wel speciaal.
Eén vraagje: wat is een brugklasmentor precies? Die term is mij niet zo bekend... Of is dat de titularis van het eerste jaar?
Persoonlijk lijkt het me wel iets leuks, zie je de ouders idd in een andere sfeer, een sfeer waar zij echt op hun gemak zijn. Maar bij ons 'wil' je geen titularis (mentor) worden, bij ons 'moet' je dat zijn. En ik vrees dat daar het schoentje zal wringen bij een aantal collega's.
Daar is het mee te vergelijken ja.quote:Op maandag 13 februari 2006 19:58 schreef leonieke het volgende:
Eén vraagje: wat is een brugklasmentor precies? Die term is mij niet zo bekend... Of is dat de titularis van het eerste jaar?
.
)
Huisbezoeken zijn echt een hele eye-opener soms. Dan zie je eens in wat voor een situatie kinderen opgroeien en kun je ze misschien iets beter begrijpen.
Op mijn school is het elk jaar weer een crime om genoeg mensen te vinden om alle mentoraatsplekken te vervullen. Uiteindelijk kunnen ze dan nog wel wat suckers vinden die geen nee kunnen zeggen (zoals ik), maar als ze huisbezoeken ook nog eens verplicht zouden stellen zou écht niemand het meer doen.quote:Op maandag 13 februari 2006 19:54 schreef Baba-O-Riley het volgende:
Bij ons is het zo: als je brugklasmentor wil worden of bent, moet je op huisbezoek.
Iedere droom moet je in een potje vangen.
Ik zelf zou liever niet op huisbezoeken gaan eigenlijk. Je wordt uit je veilige omgeving geplukt, moet ver reizen, kost dus enorm veel tijd. Neh, ouder gesprekken op school vind ik prima.
Ik snap wel de voordelen van het huisbezoek, maar zou me er niet prettig bij voelen.
Ik snap wel de voordelen van het huisbezoek, maar zou me er niet prettig bij voelen.
Het kost vooral zoveel tijd! Ik zou het erg interessant vinden om de thuisomgeving van de leerlingen te zien, maar het zou voor mij niet haalbaar zijn, zeker omdat ik niet in dezelfde stad woon.
Iedere droom moet je in een potje vangen.
en als je geen auto hebt wordt het al helemaal een probleem, met al die leerlingen die in afgelegen dorpjes wonen.
(Voel je ook eens hoe het voor die leerlingen is om dat hele eind te fietsen )
Ik heb bij dat soort dingen die op zich hartstikke goed, leuk en interessant zijn tegenwoordig de simpele reactie: als ik er de uren voor krijg die het kost, doe ik het met alle plezier. Krijg ik ze niet, dan mag het nog zo interessant, leuk en nuttig zijn, maar dan doe ik het niet. Ben sinds ik op mijn vorige school overwerkt raakte bijzonder pragmatisch in die dingen geworden.
Het kan zeker veel licht werpen op het waarom van bepaalde gedragingen van 'n bepaalde leerling als je zijn thuisomgeving een keer hebt gezien. Ik heb wel verhalen gehoord van mentoren die ineens volledig begrepen waarom de leerling altijd dingen kwijt was en nooit de juiste spullen bij zich had
(Voel je ook eens hoe het voor die leerlingen is om dat hele eind te fietsen )
Ik heb bij dat soort dingen die op zich hartstikke goed, leuk en interessant zijn tegenwoordig de simpele reactie: als ik er de uren voor krijg die het kost, doe ik het met alle plezier. Krijg ik ze niet, dan mag het nog zo interessant, leuk en nuttig zijn, maar dan doe ik het niet. Ben sinds ik op mijn vorige school overwerkt raakte bijzonder pragmatisch in die dingen geworden.
Het kan zeker veel licht werpen op het waarom van bepaalde gedragingen van 'n bepaalde leerling als je zijn thuisomgeving een keer hebt gezien. Ik heb wel verhalen gehoord van mentoren die ineens volledig begrepen waarom de leerling altijd dingen kwijt was en nooit de juiste spullen bij zich had
Ik vraag me af wat er niet leuk aan is om mentor te zijn?quote:Op donderdag 16 februari 2006 07:03 schreef imago het volgende:
Uiteindelijk kunnen ze dan nog wel wat suckers vinden die geen nee kunnen zeggen (zoals ik), maar als ze huisbezoeken ook nog eens verplicht zouden stellen zou écht niemand het meer doen.
.
Nou, toen ik het was vond ik het leuk, maar ik heb de taak op mijn huidige school (tot nu toe succesvol) proberen te mijden, omdat:
- ik heb veel meer affiniteit met de bovenbouw en de dingen die bij het mentoraat van een bovenbouwklas komen kijken dan met de onderbouw en de dingen die bij het mentoraat daarvan komen kijken, en vooralsnog zijn alle plekken voor bovenbouwmentoren bezet
- ik zit met mijn andere buitenlestaken al aan het aantal uren dat voor buitenlestaken staat
- het mentoraat wordt op mijn school gewaardeerd met veel minder uren dan het je kost als je het goed wilt doen (en ik wil het goed doen), en zoals ik hierboven al postte let ik daar sinds m'n overwerkt-raken veel beter op.
Ik kan me zo voorstellen dat dit ook voor anderen redenen kunnen zijn om liever geen mentoraat te willen. Ieder z'n meug he
- ik heb veel meer affiniteit met de bovenbouw en de dingen die bij het mentoraat van een bovenbouwklas komen kijken dan met de onderbouw en de dingen die bij het mentoraat daarvan komen kijken, en vooralsnog zijn alle plekken voor bovenbouwmentoren bezet
- ik zit met mijn andere buitenlestaken al aan het aantal uren dat voor buitenlestaken staat
- het mentoraat wordt op mijn school gewaardeerd met veel minder uren dan het je kost als je het goed wilt doen (en ik wil het goed doen), en zoals ik hierboven al postte let ik daar sinds m'n overwerkt-raken veel beter op.
Ik kan me zo voorstellen dat dit ook voor anderen redenen kunnen zijn om liever geen mentoraat te willen. Ieder z'n meug he
Het kost je een hoop tijd die je niet uitbetaald krijgt, op allerlei lastige uren die je helemaal niet uitkomen. En sommigen zijn nou eenmaal niet zo betrokken bij de leerlingen. Dat kunnen hele goede docenten zijn die met alle liefde hun vak overbrengen, maar die het gewoon niet zien zitten om zich zo te binden aan een klas.quote:Op donderdag 16 februari 2006 17:25 schreef Baba-O-Riley het volgende:
[..]
Ik vraag me af wat er niet leuk aan is om mentor te zijn?
Iedere droom moet je in een potje vangen.
Ik ken scholen waar mentoren niet mentor zijn van een hele klas, maar hoogstens van een man of 10 (dan praat ik over de bovenbouw). Dit onlast de mentoren wel iets.
Zit toch gewoon in de taakbelasting?quote:Op donderdag 16 februari 2006 21:19 schreef imago het volgende:
Het kost je een hoop tijd die je niet uitbetaald krijgt
Ik heb twee dagen per week een extra begeleidingsuur aan mijn klas, en voor de rest heb ik niet te maken met "allerlei lastige uren". En zo erg vind ik dat begeleidingsuur nu ook weer niet. Ik vind het wel gezellig.quote:op allerlei lastige uren die je helemaal niet uitkomen
.
Maar jij hebt dus al twee uren per week. Ik heb één uur, en de rest zal toch echt in m'n pauze en na schooltijd moeten. En dan heb je nog ouderavonden, en ouders die te pas en te onpas bellen. Het hoort er allemaal bij, en ik doe het ook gewoon en ik vind het ook niet ongelooflijk vervelend, maar het is wel een extra belasting.
Iedere droom moet je in een potje vangen.
Klassenavonden, kerstviering, allerlei andere activiteiten die de mentoren geacht worden met hun klas te doen....bij ons wordt dat allemaal ook no way gedekt door de uren die je ervoor krijgt, tenzij je je ontzettend drukt. Een collega die op het randje van overspannenheid zat heeft niet voor niets besloten dat ze volgend jaar geen mentor meer wil zijn.....er zijn genoeg andere taken waar je evenveel taakuren voor krijgt en die ongeveer tien keer minder energie en tijd kosten! Ze geven wellicht ook minder voldoening, dat is waar, maar van voldoening kan ik m'n huur niet betalen.quote:Op donderdag 16 februari 2006 22:57 schreef imago het volgende:
Maar jij hebt dus al twee uren per week. Ik heb één uur, en de rest zal toch echt in m'n pauze en na schooltijd moeten. En dan heb je nog ouderavonden, en ouders die te pas en te onpas bellen. Het hoort er allemaal bij, en ik doe het ook gewoon en ik vind het ook niet ongelooflijk vervelend, maar het is wel een extra belasting.
Als iedereen op zijn taakuren zou letten dan reguleert het zichzelf wel. Te weinig taakuren voor een taak zorgt ervoor dat niemand het meer wil doen. Dan krijg je een ernstig tekort en dan komen er vanzelf taakuren bij.
En inderdaad: van voldoening betaal je geen huur.
En inderdaad: van voldoening betaal je geen huur.
Zogenaamd "fatsoenlijke" mensen ontmaskerd, de waarheid en verklaringen die iedereen wil weten: Misdefinitie op YouTube.
Ja en hoe wou je dat doen? "Oh sorry jongetje dat je gepest wordt in de klas, maar daar gaan we het nu niet over hebben want ik heb deze week al genoeg tijd aan het mentoraat besteed, kom volgende week maar terug"quote:Op vrijdag 17 februari 2006 02:22 schreef Neuralnet het volgende:
Als iedereen op zijn taakuren zou letten dan reguleert het zichzelf wel.
Iedere droom moet je in een potje vangen.
Ik vind taakbelasting sowieso een lastig punt. Maar dat komt misschien doordat mijn grootste taken (mentoraat en Romereis) allebei met te weinig punten worden beloond. (Wij werken dus niet met uren maar met punten, maar uiteindelijk staat elk punt dan natuurlijk ook voor een aantal uur.)
Iedere droom moet je in een potje vangen.
Wat bedoelen jullie eigenlijk met 'taakbelasting'? Ik ben zelf vakverantwoordelijke Informatica en titularis van een klas, maar hier in België krijg je daar niets voor hoor: geen punten, geen extra uren, geen geld. Het hoort bij ons gewoon bij jouw lesopdracht (dus ik geef fulltime les, maar dit komt er gewoon nog bij)
En nee, vakverantwoordelijke is niet zo leuk . Deze week alleen al heb ik 4uur vergaderingen gehad na mijn uren omdat ik vakverantwoordelijke ben.
Daarnaast moeten we regelmatig vakvergaderingen organiseren en worden we constant bij de directie geroepen als er ook maar iets mis is, ook al is het niet tijdens onze les/klas gebeurd. (bv: bij ons zijn er 3 lokalen met pc's, ik kom slechts in 1 lokaal, maar als er ook maar iets mis is in een ander lokaal moet ik het gaan melden en oplossen, want ik ben vakverantwoordelijke )
En nee, vakverantwoordelijke is niet zo leuk . Deze week alleen al heb ik 4uur vergaderingen gehad na mijn uren omdat ik vakverantwoordelijke ben.
Daarnaast moeten we regelmatig vakvergaderingen organiseren en worden we constant bij de directie geroepen als er ook maar iets mis is, ook al is het niet tijdens onze les/klas gebeurd. (bv: bij ons zijn er 3 lokalen met pc's, ik kom slechts in 1 lokaal, maar als er ook maar iets mis is in een ander lokaal moet ik het gaan melden en oplossen, want ik ben vakverantwoordelijke )
Dat is wel erg extreem. Overigens merk ik op dat ik scholen heb gezien waar dit soort dingen wel gewoon letterlijk gebeurden. Ik ben echter geen voorstander van dat soort extremen.quote:Ja en hoe wou je dat doen? "Oh sorry jongetje dat je gepest wordt in de klas, maar daar gaan we het nu niet over hebben want ik heb deze week al genoeg tijd aan het mentoraat besteed, kom volgende week maar terug"
Voor elke taak wordt een aantal uren toegekend (vrijwel altijd een te lage schatting). Lesgeven kost zoveel uur, voorbereiding zoveel uur, mentoraat zoveel uur enz. Alle uren bij elkaar opgeteld geeft aan hoeveel uren iemand in dienst is en betaald wordt.quote:Wat bedoelen jullie eigenlijk met 'taakbelasting'?
Ik hekel het systeem. Er bestaan dus ook superkleine baantjes van 8 uur in de week waar je 2 dagen voor op school moet komen en in de praktijk 12 tot 16 uur mee bezig bent. Of een baan van 20 uur per week waar je bijna voltijds mee bezig bent. Je krijgt echter maar voor een vast aantal uren betaald. Het is een soort prestatieloon dat je krijgt. Ongeacht het werkelijk aantal uren dat je aan het werk bent.
Zogenaamd "fatsoenlijke" mensen ontmaskerd, de waarheid en verklaringen die iedereen wil weten: Misdefinitie op YouTube.
Hoe raar
Wij hebben afhankelijk van de graad waarin je lesgeeft een aantal uren nodig voor een fulltime
1e graad: 22 - 24
2e graad: 20 - 22
3e graad: 18 - 20
De verdeling is zoiets Ik ben het ook niet meer helemaal zeker.
Dit betekent dat ik bv 21u lesgeef per week en dat is een fulltime: voorbereiding, titularis, vergadering, vakverantwoordelijke, klassenraden, ... worden niet geteld. Het hoort gewoon bij de job.
Wij hebben afhankelijk van de graad waarin je lesgeeft een aantal uren nodig voor een fulltime
1e graad: 22 - 24
2e graad: 20 - 22
3e graad: 18 - 20
De verdeling is zoiets Ik ben het ook niet meer helemaal zeker.
Dit betekent dat ik bv 21u lesgeef per week en dat is een fulltime: voorbereiding, titularis, vergadering, vakverantwoordelijke, klassenraden, ... worden niet geteld. Het hoort gewoon bij de job.
Maar is het dan niet zo dat sommigen meer taken hebben en dus meer tijd kwijt zijn dan anderen, maar daar evenveel voor verdienen? Dus jij werkt 21 uur en heb 5 extra taken, maar een ander heeft ook 21 uur en toevallig slechts 2 extra taken?quote:Op vrijdag 17 februari 2006 17:16 schreef leonieke het volgende:
Dit betekent dat ik bv 21u lesgeef per week en dat is een fulltime: voorbereiding, titularis, vergadering, vakverantwoordelijke, klassenraden, ... worden niet geteld. Het hoort gewoon bij de job.
Ik vind het in NL op zich wel eerlijk dat taken in uren worden omgezet die gewoon meetellen voor hoeveel je werkt en hoeveel je uitbetaald krijgt. Ik word namelijk graag betaald voor het werk dat ik doe, ook buiten de klas Alleen klopt die omzetting gewoon helemaal niet en doe je uiteindelijk nog steeds veel meer dan waar je voor betaald krijgt.
Alleen klopt die omzetting gewoon helemaal niet en doe je uiteindelijk nog steeds veel meer dan waar je voor betaald krijgt.
Iedere droom moet je in een potje vangen.
Juist. Ik doe heel veel zaken náást school, maar toch sta ik vaak om wazige redenen in de min. En niemand die me es kan uitleggen hoe dat kan.quote:Op vrijdag 17 februari 2006 19:50 schreef imago het volgende:
Alleen klopt die omzetting gewoon helemaal niet en doe je uiteindelijk nog steeds veel meer dan waar je voor betaald krijgt.
.
Tuurlijk is het zo en dat is soms nog het meest vervelende. Een collega van mij geeft 20u les en heeft geen enkele extra taak (geen titularis, geen vakverantwoordelijke, zit nooit in extra werkgroepen aangezien ze geen vakverantwoordelijke is, ...) en zij verdient evenveel als ik.quote:Op vrijdag 17 februari 2006 19:50 schreef imago het volgende:
[..]
Maar is het dan niet zo dat sommigen meer taken hebben en dus meer tijd kwijt zijn dan anderen, maar daar evenveel voor verdienen? Dus jij werkt 21 uur en heb 5 extra taken, maar een ander heeft ook 21 uur en toevallig slechts 2 extra taken?
Echt eerlijk kan je het niet noemen, maar zo is het systeem nu bij ons. Ik heb gewoon de pech dat mijn directie echt tevreden is over mij (heeft ze mij al een paar keer voor op haar bureau geroepen) en mij dus in allerlei werkgroepen steekt omdat ze weet dat het in orde zal zijn als ik erin mee doe. En dankzij het vak dat ik geef (informatica) ben ik ook nog eens verantwoordelijk voor een pc-lokaal en daar komt ook nog eens veel werk bij. Vorig jaar bv, toen het schooljaar ten einde was hebben mijn vriend en ik samen 2 dagen in het lokaal gewerkt om alles in orde te zetten. Dit jaar wordt het systeem veranderd dus dat wordt weer 2 extra dagen. Maar ik doe dit ook alleen maar omdat het lesgeven voor mij dan makkelijk wordt hoor
Bedoel je dan dat je minder verdient dan normaal? (in de min)quote:Op vrijdag 17 februari 2006 20:17 schreef Baba-O-Riley het volgende:
[..]
Juist. Ik doe heel veel zaken náást school, maar toch sta ik vaak om wazige redenen in de min. En niemand die me es kan uitleggen hoe dat kan.
Ik ben al blij dat ik nog een week kan uitzieken op school. Hopelijk ben ik dan tegen de vakantie helemaal genezenquote:Op zaterdag 18 februari 2006 10:59 schreef Roellio het volgende:
Tofheid. 1e dag van de schoolvakantie en Roellio is ziek.
Maar veel beterschap
Ben je alweer beter Roellio? Je wil nog wel IETS aan je vakantie hebben natuurlijk!
Ik heb het bange vermoeden dat ik enigszins buiten mijn boekje ben gegaan en denk dat ik dat maar moet gaan herstellen. Het zit zo dat een paar klassen grote problemen hebben met een collega van me, dat speelt al een tijd, en ik heb het altijd wel aangehoord als leerlingen bij me klaagden maar weerhield me er wijselijk van om uitspraken te doen, afgezien van het advies om met hem te gaan praten en "het moet toch lukken dat jullie er samen uitkomen, want jullie zijn van goede wil, hij is van goede wil en jullie hebben eenzelfde doel" etc etc
Nu overvielen twee dames me echter nogal, op een moment dat ik erg druk en gehaast was, en ze leken nogal in paniek, bibberige stemmetjes, tranen in de ogen....of ik alsjeblieft een keer in een tussenuur met ze de stof wilde doornemen want ze begrepen niets meer van de stof en ze wilden zo graag weer voldoendes halen en op mijn advies om naar hun docent te gaan zeiden ze dat ze dat al heel vaak hadden geprobeerd en dat die tot niets bereid is. Collega zegt uiteraard wat anders: de dames zijn tot niets bereid en hij doet juist zo zijn best. Normaal meng ik me er uberhaupt niet in, maar omdat ze me overvielen, zo paniekerig deden en ik haast had heb ik, min of meer 'om ervan af te zijn', gezegd dat ik wel een keer in een tussenuur wat dingen zal uitleggen.
Ik heb daar nu spijt van, want hiermee meng ik me toch in een toestand die een toestand is tussen hen en hem. Om die dames nu af te zeggen gaat misschien wat ver, maar ik denk toch dat ik dat maar ga doen: ik kom hierdoor in een positie waar ik helemaal geen trek in heb. Sowieso vind ik het erg lastig om me steeds maar op de vlakte houden als die collega komt klagen over zijn leerlingen, of zijn leerlingen over die collega. Wellicht had ik geen van beide partijen uberhaupt ooit een luisterend oor moeten bieden, maar het sluipt erin he.
Ik heb het bange vermoeden dat ik enigszins buiten mijn boekje ben gegaan en denk dat ik dat maar moet gaan herstellen. Het zit zo dat een paar klassen grote problemen hebben met een collega van me, dat speelt al een tijd, en ik heb het altijd wel aangehoord als leerlingen bij me klaagden maar weerhield me er wijselijk van om uitspraken te doen, afgezien van het advies om met hem te gaan praten en "het moet toch lukken dat jullie er samen uitkomen, want jullie zijn van goede wil, hij is van goede wil en jullie hebben eenzelfde doel" etc etc
Nu overvielen twee dames me echter nogal, op een moment dat ik erg druk en gehaast was, en ze leken nogal in paniek, bibberige stemmetjes, tranen in de ogen....of ik alsjeblieft een keer in een tussenuur met ze de stof wilde doornemen want ze begrepen niets meer van de stof en ze wilden zo graag weer voldoendes halen en op mijn advies om naar hun docent te gaan zeiden ze dat ze dat al heel vaak hadden geprobeerd en dat die tot niets bereid is. Collega zegt uiteraard wat anders: de dames zijn tot niets bereid en hij doet juist zo zijn best. Normaal meng ik me er uberhaupt niet in, maar omdat ze me overvielen, zo paniekerig deden en ik haast had heb ik, min of meer 'om ervan af te zijn', gezegd dat ik wel een keer in een tussenuur wat dingen zal uitleggen.
Ik heb daar nu spijt van, want hiermee meng ik me toch in een toestand die een toestand is tussen hen en hem. Om die dames nu af te zeggen gaat misschien wat ver, maar ik denk toch dat ik dat maar ga doen: ik kom hierdoor in een positie waar ik helemaal geen trek in heb. Sowieso vind ik het erg lastig om me steeds maar op de vlakte houden als die collega komt klagen over zijn leerlingen, of zijn leerlingen over die collega. Wellicht had ik geen van beide partijen uberhaupt ooit een luisterend oor moeten bieden, maar het sluipt erin he.
Probleem: Ik voel me nog steeds niet thuis op mijn stageschool. Mijn lessen mislukken elke keer, ik krijg het niet voor elkaar mezelf rustig te krijgen als er onrust ontstaat.. Mijn begeleiders begeleiden amper tot niet..
BAH!
BAH!
Mon 'en!
Als de begeleiders weigeren hun begeleidende taak uit te voeren, ga dan naar de coördinator die boven de begeleiding staat. Is die er niet of is dat geen optie, kaart het dan aan bij je mentor op de opleiding. Dan kan er naar een betere oplossing gezocht worden.
Zogenaamd "fatsoenlijke" mensen ontmaskerd, de waarheid en verklaringen die iedereen wil weten: Misdefinitie op YouTube.
Neuralnet, ik heb zoiets ook wel gehad, maar in dat geval lag het echt aan de docent en was dat ook al zo vaak met hem besproken, dat ik gewoon standaard een halve les per week aan zijn vak besteedde. Hij gaf die klas Latijn en ik Grieks, en ik heb er dus een soort van vragen-half-uurtje Latijn bijgedaan. En dat wist hij ook. Maar dit was dan ook een welwillende klas, daar doe je dan misschien iets meer voor.
Toen ik zelf op de middelbare school zat heeft een docent trouwens een keer tegen me gezegd "ga alsjeblíéft uitleg vragen aan een andere leraar, want jij begrijpt mijn uitleg niet en ik begrijp jouw vragen niet, en met een ander gaat het misschien beter". Naar een ander toegestapt en binnen een half uur snapte ik alles weer
Toen ik zelf op de middelbare school zat heeft een docent trouwens een keer tegen me gezegd "ga alsjeblíéft uitleg vragen aan een andere leraar, want jij begrijpt mijn uitleg niet en ik begrijp jouw vragen niet, en met een ander gaat het misschien beter". Naar een ander toegestapt en binnen een half uur snapte ik alles weer
Iedere droom moet je in een potje vangen.
Hoeveelste jaars ben je?quote:Op donderdag 23 februari 2006 16:58 schreef bloempjuh het volgende:
Probleem: Ik voel me nog steeds niet thuis op mijn stageschool. Mijn lessen mislukken elke keer, ik krijg het niet voor elkaar mezelf rustig te krijgen als er onrust ontstaat.. Mijn begeleiders begeleiden amper tot niet..
BAH!
Enneeuh: "Hou je hoofd koel, met alles wat je doet. Hou je hoofd koel, yo! Want dat doet je goed".
Absoluut wat hij zegtquote:Op donderdag 23 februari 2006 21:43 schreef Roellio het volgende:
[..]
Hoeveelste jaars ben je?
Enneeuh: "Hou je hoofd koel, met alles wat je doet. Hou je hoofd koel, yo! Want dat doet je goed".
Als je je kut voelt straal je het uit en dat voelen kinderen feilloos aan. Maar relaxed blijven is easier said then done.
Waar denk je dat het aan ligt dat je lessen mislukken? Ben je wel goed voorbereid, is je lesplan wel flexibel genoeg of zijn het meer ordeproblemen?
Als je begeleider je niet goed helpt kun je altijd nog naar andere mensen toe die je kunnen helpen he! Niet vergeten, dat is je bescherming als stagiar!
