OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Naar aanleiding van een discussie in Het verandert je leven... dit topic.
Voila, hier is "ie" dan en dit keer trapt TS niet eerst afquote:Op dinsdag 7 februari 2006 12:38 schreef Jelief het volgende:
BE, ik dacht er vanmorgen nog over om een topic te openen met iets in de trant van 'ja maar dat vertellen ze er niet bij' een soort kleine lettertjes bij het moeder zijn.
Een niet-negatief maar zeker niet stralend positief verhaal.
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Waar ik in het begin van mijn zwangerschap van schrok is dat ik de hele tijd buikpijn had. Later hoorde ik dat heel veel vrouwen dat hadden. Ik had gedacht dat ik van dat soort narigheid 9 maanden lang af was. Natuurlijk heel naief, groeien doet pijn maar niemand had me zoiets ooit verteld.
Lekker douchen!
Nou, dan trap ik wel af
De zwangerschap he... ik ga niet klagen over allerlei kwaaltjes, want die zijn algemeen bekend denk ik en horen erbij, hoe vervelend ook soms.
Wat ik het mafste vond en vind aan zwanger zijn is dat het je absoluut niet voorbereid op het moederschap. Ik vind het zo 2 verschillende dingen, je bent zwanger en dan heb je een kind, niet te vergelijken. Ik merk dat ik nu in mijn 2e zwangerschap er meer van geniet. De eerste keer was ik toch wat meer aan het klagen Deze keer wil ik overal van genieten, omdat het zo verdomde bijzonder is! Maar hoe het zal zijn om straks weer een baby te hebben... ik heb geen flauw idee... ik laat dat gedeelte straks maar weer over me heen komen
De zwangerschap he... ik ga niet klagen over allerlei kwaaltjes, want die zijn algemeen bekend denk ik en horen erbij, hoe vervelend ook soms.
Wat ik het mafste vond en vind aan zwanger zijn is dat het je absoluut niet voorbereid op het moederschap. Ik vind het zo 2 verschillende dingen, je bent zwanger en dan heb je een kind, niet te vergelijken. Ik merk dat ik nu in mijn 2e zwangerschap er meer van geniet. De eerste keer was ik toch wat meer aan het klagen Deze keer wil ik overal van genieten, omdat het zo verdomde bijzonder is! Maar hoe het zal zijn om straks weer een baby te hebben... ik heb geen flauw idee... ik laat dat gedeelte straks maar weer over me heen komen
Deze keer wil ik overal van genieten, omdat het zo verdomde bijzonder is! Maar hoe het zal zijn om straks weer een baby te hebben... ik heb geen flauw idee... ik laat dat gedeelte straks maar weer over me heen komen 
stormy waters...
sailin'
sailin'
hoofdpijn door te weinig drinken omdat je gewoon meer vocht nodig hebt is er dan ook wel zo 1 denk ikquote:Op dinsdag 7 februari 2006 20:48 schreef sjak het volgende:
Waar ik in het begin van mijn zwangerschap van schrok is dat ik de hele tijd buikpijn had. Later hoorde ik dat heel veel vrouwen dat hadden. Ik had gedacht dat ik van dat soort narigheid 9 maanden lang af was. Natuurlijk heel naief, groeien doet pijn maar niemand had me zoiets ooit verteld.
stormy waters...
sailin'
sailin'
Oei, dan klaag ik stiekem wel even
Mensen zeggen inderdaad tegen mij ook dat ik 9 maanden heb om er naar toe te groeien. Ik kan me er nu toch echt niets bij voorstellen hoe het straks zal zijn hoor. En als ik tegen mensen zeg dat ik erg moet wennen dat ik zo'n buikje heb en dat ik me niet kan voorstellen dat er "iets" inzit word ik ook heel raar aangekeken.
Mensen zeggen inderdaad tegen mij ook dat ik 9 maanden heb om er naar toe te groeien. Ik kan me er nu toch echt niets bij voorstellen hoe het straks zal zijn hoor. En als ik tegen mensen zeg dat ik erg moet wennen dat ik zo'n buikje heb en dat ik me niet kan voorstellen dat er "iets" inzit word ik ook heel raar aangekeken.
Lekker douchen!
Ik heb mijn moeder nooit geloofd met haar; kleine kinderen, kleine zorgen, grote kinderen, grote zorgen... ze heeft gelijk en dat is best zwaar.
Je zou er haast een boek over schrijven!
Dat is precies wat ik bedoel, dat is toch niet voor te stellen! Als je dan straks ziet wat er voor heel mensje uitkomt! dat is echt niet voor te stellen.
Wat ik nu ga zeggen is per persoon verschillend, maar ik had ook niet meteen zo'n band met Liam omdat ie toevallig in mijn buik had gezeten, dat heeft echt even moeten groeien.
dat is echt niet voor te stellen. Wat ik nu ga zeggen is per persoon verschillend, maar ik had ook niet meteen zo'n band met Liam omdat ie toevallig in mijn buik had gezeten, dat heeft echt even moeten groeien.
stormy waters...
sailin'
sailin'
Het is wel heel herkenbaar hoor Sjak. Toen ik in verwachting was van Eva vond ik dat heel bijzonder, en ik had het idee dat ik heel goed en heel reeel er mee bezig was. Tot het moment dat ik haar voor het eerst op mijn buik kreeg, ruikend naar vruchtwater en helemaal glibberig. Tot groot vermaak van de gyn. bleef ik maar zeggen "ow een echt kindje, een ECHT kindje"quote:Op dinsdag 7 februari 2006 20:53 schreef sjak het volgende:
Oei, dan klaag ik stiekem wel even
Mensen zeggen inderdaad tegen mij ook dat ik 9 maanden heb om er naar toe te groeien. Ik kan me er nu toch echt niets bij voorstellen hoe het straks zal zijn hoor. En als ik tegen mensen zeg dat ik erg moet wennen dat ik zo'n buikje heb en dat ik me niet kan voorstellen dat er "iets" inzit word ik ook heel raar aangekeken.
Geloof dat ik me toen pas ten volle realiseerde waar we aan begonnen waren.
De 2e keer zwanger was toen wel specialer, omdat ik zo goed wist wat voor moois er aan het groeien was.
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
dat weet ik nogquote:Op dinsdag 7 februari 2006 20:56 schreef Lois het volgende:
[..]
Het is wel heel herkenbaar hoor Sjak. Toen ik in verwachting was van Eva vond ik dat heel bijzonder, en ik had het idee dat ik heel goed en heel reeel er mee bezig was. Tot het moment dat ik haar voor het eerst op mijn buik kreeg, ruikend naar vruchtwater en helemaal glibberig. Tot groot vermaak van de gyn. bleef ik maar zeggen "ow een echt kindje, een ECHT kindje"
Geloof dat ik me toen pas ten volle realiseerde waar we aan begonnen waren.
stormy waters...
sailin'
sailin'
En dat geloof ik dan ook wel weer. Als ze klein zijn kan je ze op de een of andere manier nog beschermen door ze bij je te houden. Groter moeten ze toch hun eigen weg leren te gaan. Dat lijkt me ook heel moeilijk.quote:Op dinsdag 7 februari 2006 20:54 schreef moussy het volgende:
Ik heb mijn moeder nooit geloofd met haar; kleine kinderen, kleine zorgen, grote kinderen, grote zorgen... ze heeft gelijk en dat is best zwaar.
Lekker douchen!
Laaiend was ik toen een vriendin dat tegen me zei moussy. Mijn kinderen waren wat jonger dan de hare. De oudste heeft o.a. de nodige medische problemen, dus dacht dat we al heel wat over ons heen gehad hadden. Inmiddels is hij 19, toen waren ze plooibaar, nu blokjes beton.;)
'Juist door het verschil kan je onderscheid maken. Iedereen is anders, wat ons gelijk maakt is dat we mensen zijn met respect naar elkaar, toch . . .�
Een andere die ik niet in de kleine lettertjes heb gelezen: de machteloosheid van mijn man. Hij weet niet zo goed wat hij aan moet met mijn buien en ik zie hem kijken als ik misselijk ben. Ik ben soms wel blij dat ik niet in zijn schoenen sta.
Lekker douchen!
kun je nagaan hoe machteloos hij zich zal voelen tijdens de bevalling.
Peter vertelde dat hij het zo erg vond dat hij niks kon doen, toen ik hem wanhopig van pijn en vermoeidheid aankeek. Hij zei dat ik zo zielig keek
Peter vertelde dat hij het zo erg vond dat hij niks kon doen, toen ik hem wanhopig van pijn en vermoeidheid aankeek. Hij zei dat ik zo zielig keek
Help, deel en doneer! Steun Liam in de strijd tegen SMA2! De tijd dringt!
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
Oh ja mijn Peet ook, die had zichzelf in een hoekje van de bank gedrukt en kon me alleen maar aankijken, toen ik weeën had van René. Bij de derde was hij er al aan "gewend" en zat hij redelijk rustig tv te kijkenquote:Op dinsdag 7 februari 2006 21:07 schreef LadyS het volgende:
kun je nagaan hoe machteloos hij zich zal voelen tijdens de bevalling.
Peter vertelde dat hij het zo erg vond dat hij niks kon doen, toen ik hem wanhopig van pijn en vermoeidheid aankeek. Hij zei dat ik zo zielig keek
Je zou er haast een boek over schrijven!
Ojee, daar heb ik nog helemaal niet aan gedacht. **snel ook hoofd maar weer in het zand steekt**quote:Op dinsdag 7 februari 2006 21:07 schreef LadyS het volgende:
kun je nagaan hoe machteloos hij zich zal voelen tijdens de bevalling.
Peter vertelde dat hij het zo erg vond dat hij niks kon doen, toen ik hem wanhopig van pijn en vermoeidheid aankeek. Hij zei dat ik zo zielig keek
Lekker douchen!
Waar ik heel erg van geschrokken ben is de heftigheid van de bevalling. Ik was er heilig van overtuigd dat het wel zwaar zou zijn maar dat ik me prima had voorbereid en dat ik dat klusje wel zou klaren. Mijn man vroeg tijdens de zwangerschap eens waar alle papieren lagen, voor het geval ik tijdens de bevalling zou komen te overlijden. Ik dacht echt dat hij helemaal gek geworden was, overlijden bij de bevalling gebeurt toch niet meer tegenwoordig in het westen, dacht ik. Maar ik ben zelf heel heel erg dicht bij de dood geweest na de bevalling en ze konden er niets aan doen, dat had ik me echt niet gerealiseerd.
Volgens mij kan je je dat ook niet realiseren, net zoals het overlijden van je kind.quote:Op dinsdag 7 februari 2006 21:11 schreef Ladybos het volgende:
Waar ik heel erg van geschrokken ben is de heftigheid van de bevalling. Ik was er heilig van overtuigd dat het wel zwaar zou zijn maar dat ik me prima had voorbereid en dat ik dat klusje wel zou klaren. Mijn man vroeg tijdens de zwangerschap eens waar alle papieren lagen, voor het geval ik tijdens de bevalling zou komen te overlijden. Ik dacht echt dat hij helemaal gek geworden was, overlijden bij de bevalling gebeurt toch niet meer tegenwoordig in het westen, dacht ik. Maar ik ben zelf heel heel erg dicht bij de dood geweest na de bevalling en ze konden er niets aan doen, dat had ik me echt niet gerealiseerd.
Je zou er haast een boek over schrijven!
Even de andere kant: het topic wat Renzell een tijdje geleden opende over het lachen met je kind. Dat je je niet kan voorstellen dat kinderen om zulke simpele dingen kunnen lachen en dat je zelf dus zulke achtelijke dingen gaat doen
Lekker douchen!
Da's waar Moussy, en misschien is het maar goed ook. Bij ons is het godzijdank goed afgelopen. Maar als ik het van te voren had geweten weet ik niet zeker of ik het aangedurfd had.quote:Op dinsdag 7 februari 2006 21:14 schreef moussy het volgende:
[..]
Volgens mij kan je je dat ook niet realiseren, net zoals het overlijden van je kind.
Wat ik nooit had verwacht was de impact op onze relatie. Wij waren altijd een heel hecht stel, op het kleffe af zelfs maar na wekenlang gebroken nachten, angsten en gezondheidsproblemen kregen wij onze heftigste ruzies ooit. Man wat kun je een onvoorstelbare hekel aan elkaar krijgen midden in de nacht. Je kunt en wilt het niet afreageren op je kindje en dat doe je dus logischerwijs op elkaar. Dat inzicht heeft even geduurd en toen we dat eenmaal doorhadden hadden we nog net zo vaak ruzie maar was het goedmaken sneller gebeurd.
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Wat hier ook best wel eens een strijd is, is het op 1 lijn zitten qua opvoeden. In het begin lijkt dat allemaal zo makkelijk als je zwanger bent, omdat je idd zo hecht bent.
Je zou er haast een boek over schrijven!
Lois HEEEL herkenbaar. Slaapgebrek is heel slecht voor je relatie. We zijn gelukkig nog steeds klef (alhoewel Myrthe nu jaloers is als ze ons ziet knuffelen !) maar soms dan kunnen we elkaar wel wurgen.
En Moussy ook het opvoeden is heel herkenbaar, van te voren hadden we het er heel erg veel over gehad hoe wij het wilden doen, ook al voordat ik zwanger was (want dat duurde 3,5 jaar). Maar in de praktijk blijken sommige dingen toch anders te werken of krijg je van mensen commentaar op hoe je het doet en daar is vooral MrBos heel erg gevoelig voor en wil dan zijn principes aan de kant gooien. En dan wordt ik zo boos, het is dan echt dat oer-moedergevoel van 'blijf van m'n kind af' als hij bijvoorbeeld suggereert dat we best eens een tik mogen geven als ze ergens niet aan mag zitten ofzo
En Moussy ook het opvoeden is heel herkenbaar, van te voren hadden we het er heel erg veel over gehad hoe wij het wilden doen, ook al voordat ik zwanger was (want dat duurde 3,5 jaar). Maar in de praktijk blijken sommige dingen toch anders te werken of krijg je van mensen commentaar op hoe je het doet en daar is vooral MrBos heel erg gevoelig voor en wil dan zijn principes aan de kant gooien. En dan wordt ik zo boos, het is dan echt dat oer-moedergevoel van 'blijf van m'n kind af' als hij bijvoorbeeld suggereert dat we best eens een tik mogen geven als ze ergens niet aan mag zitten ofzo
Dat oermoedergevoel herken ik ook heel goed. Mijn vriendin heeft dat ook regelmatig. Ik vind dat aan de ene kant niet erg omdat ze het eigenlijk heel goed bedoeld. Af en toe moet ik er met vrienden wel om lachen.
Ik dacht altijd dat een baby vermoeiend zou zijn, maar mijn 2 jarige pitbullpeuter is dat veel meer
Ik wist niet dat je af en toe een hekel aan je eigen kind kon hebben, maar dat is dus wel zo.
Gelukkig maken veel andere dingen het dan wel weer goed, zoals de onverwoestbare liefde bv
Ik wist niet dat je af en toe een hekel aan je eigen kind kon hebben, maar dat is dus wel zo.
Gelukkig maken veel andere dingen het dan wel weer goed, zoals de onverwoestbare liefde bv
stormy waters...
sailin'
sailin'
Wat ik wel wist, maar niet gerealiseerd had dat het zo'n impact zou hebben is;
Nooit meer superlang uitslapen.
Op mijn gemakkie met een boekie op de plee zitten. Kan echt pas als ze savonds op bed liggen
Lekker trutte onder de douche. Dat gaat nu van douchen en dan tegelijkertijd alles in de gaten houden met behulp van alles wat ik hoor en om t douchegordijn heen kan zien. Meiden geen ruzie maken. Jans niet op die stoel gaan staan, pfff grrr vloek, grrrr mopper en maar weer snel onder die douche vandaan komen Of je staat er net onder en dan roept Jans "Mama Poepuh!!!!!" Weer onder die douche vandaan.
En nu elke ochtend, ja elke ochtend om kwart voor 7 mijn bed uit en met 2 meiden om 8 uur de deur uit. En dan wil ik echt nog mascara op mijn ogen enzo. Redelijk voldaan kom ik op schooltje aan. En als ik dan perfect opgemaakte moeders zie, met kleren zonder kreukels enzo dan denk ik grrrrrrrrrrrrr hoe doen die dat!
Van te voren duidelijk afspreken niet in t bijzijn van de kinderen ruzie krijgen over het opvoeden. Echt spreek het maar niet af van te voren
Nooit meer superlang uitslapen.
Op mijn gemakkie met een boekie op de plee zitten. Kan echt pas als ze savonds op bed liggen
Lekker trutte onder de douche. Dat gaat nu van douchen en dan tegelijkertijd alles in de gaten houden met behulp van alles wat ik hoor en om t douchegordijn heen kan zien. Meiden geen ruzie maken. Jans niet op die stoel gaan staan, pfff grrr vloek, grrrr mopper en maar weer snel onder die douche vandaan komen Of je staat er net onder en dan roept Jans "Mama Poepuh!!!!!" Weer onder die douche vandaan.
En nu elke ochtend, ja elke ochtend om kwart voor 7 mijn bed uit en met 2 meiden om 8 uur de deur uit. En dan wil ik echt nog mascara op mijn ogen enzo. Redelijk voldaan kom ik op schooltje aan. En als ik dan perfect opgemaakte moeders zie, met kleren zonder kreukels enzo dan denk ik grrrrrrrrrrrrr hoe doen die dat!
Van te voren duidelijk afspreken niet in t bijzijn van de kinderen ruzie krijgen over het opvoeden. Echt spreek het maar niet af van te voren
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Jessie, ik weet ook niet hoe die moeders dat doen. Ik sta regelmatig nog in mijn slaapshirt en ongewassen hoofd op school
Je zou er haast een boek over schrijven!
Nou, in het begin van de bevalling (gewoon de ontsluitingsweeen zeg maar, nog niks heftigs), toen lag Peter ook gewoon te slapen op de bankquote:Op dinsdag 7 februari 2006 21:08 schreef moussy het volgende:
[..]
Oh ja mijn Peet ook, die had zichzelf in een hoekje van de bank gedrukt en kon me alleen maar aankijken, toen ik weeën had van René. Bij de derde was hij er al aan "gewend" en zat hij redelijk rustig tv te kijken
Het eerste wat hij vroeg toen ik hem om 05.00 uur wakker maakte toen mijn vliezen gebroken waren, was of hij nog wel even kon slapen En nog erger: op de verloskamer, toen ik stond te douchen om de ontsluiting te laten vorderen, is hij ook in slaap gevallen
En toch voelde hij zich zoooo machteloos, toen hij weer wakker was , en dat kan ik me ook zo goed voorstellen
Over dat oermoedergevoel.... Als Peter een beetje geirriteerd reageert naar Amber toe, dan kan ik zelfs boos op hem worden Terwijl ik zelf net zo goed wel eens kortaf, chagrijnig enzo ben tegen haar Dus dat is dan niet helemaal eerlijk zeg maar.
Help, deel en doneer! Steun Liam in de strijd tegen SMA2! De tijd dringt!
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
https://steunliamtegensma2.nl/doneer/
Op dezelfde manier als dat sommige vrouwen om 8 uur, gekapt en gemake-upt op hun werk verschijnen waarschijnlijk. Om half zes opstaanquote:Op dinsdag 7 februari 2006 22:25 schreef moussy het volgende:
Jessie, ik weet ook niet hoe die moeders dat doen. Ik sta regelmatig nog in mijn slaapshirt en ongewassen hoofd op school
-If I know I'm going crazy, I must not be insane-!
Dat heb ik ook vaakquote:Op dinsdag 7 februari 2006 22:28 schreef LadyS het volgende:
Over dat oermoedergevoel.... Als Peter een beetje geirriteerd reageert naar Amber toe, dan kan ik zelfs boos op hem worden Terwijl ik zelf net zo goed wel eens kortaf, chagrijnig enzo ben tegen haar Dus dat is dan niet helemaal eerlijk zeg maar.
Rest your head close to my heart
Never to part, baby of mine ©Dumbo
While we try to teach our children all about life, our children teach us what life is all about.
Never to part, baby of mine ©Dumbo
While we try to teach our children all about life, our children teach us what life is all about.
Wat ik van te voren uiteraard wel wist maar waar je dan pas achter komt hoe het wérkelijk is, is dat ze nooit meer weggingen en het verzorgen continue doorging.
Oh eerst natuurlijk bij de zwangerschap de schok dat we niet 1 babietje verwachtten maar twee.
Ja daar gein je wel eens over maar als het dan Echt zo is... dàt is al anders.
Maar goed, als ze er dan zijn: 16 flesjes op een dag. Dag in dag uit om de 3 uur voeden. Een badje. Nog een badje. Een flesje. Nog een flesje. Een luiertje. Nog een luiertje. Ik wil wel even koffie. En douchen. Oh er wil er een een flesje, zijn die 3 uur NU AL om?!
Het hield niet op! Heb me serieus wel eens afgevraagd waarom in vredesnaam we aan kinderen zijn begonnen. Het perfecte plaatje uit de 'Ouders van Nu' was ik nog niet tegen gekomen.
En het zorgen gaat maar door. Maar nu in een strak ritme, en het draait als een tierelier. Ik heb me er bij neergelegd. Ik moet voor eeuwig om kwart over 7 mn bed uit. En ook midden in de nacht. En als ik een nachtje doorhaal moet ik het 3 dagen bezuren. Oh en natuurlijk vind ik het ook hartstikke leuk en ben ik stapelgek op mn kinders maar soms... dan mis ik mezelf-zonder-kinderen zo! Even niet zorgen! Kan me dan ook wel vinden in de posts van Jessie en Livelink (uit het andere topic)
Oh eerst natuurlijk bij de zwangerschap de schok dat we niet 1 babietje verwachtten maar twee.
Ja daar gein je wel eens over maar als het dan Echt zo is... dàt is al anders.
Maar goed, als ze er dan zijn: 16 flesjes op een dag. Dag in dag uit om de 3 uur voeden. Een badje. Nog een badje. Een flesje. Nog een flesje. Een luiertje. Nog een luiertje. Ik wil wel even koffie. En douchen. Oh er wil er een een flesje, zijn die 3 uur NU AL om?!
Het hield niet op! Heb me serieus wel eens afgevraagd waarom in vredesnaam we aan kinderen zijn begonnen. Het perfecte plaatje uit de 'Ouders van Nu' was ik nog niet tegen gekomen.
En het zorgen gaat maar door. Maar nu in een strak ritme, en het draait als een tierelier. Ik heb me er bij neergelegd. Ik moet voor eeuwig om kwart over 7 mn bed uit. En ook midden in de nacht. En als ik een nachtje doorhaal moet ik het 3 dagen bezuren. Oh en natuurlijk vind ik het ook hartstikke leuk en ben ik stapelgek op mn kinders maar soms... dan mis ik mezelf-zonder-kinderen zo! Even niet zorgen! Kan me dan ook wel vinden in de posts van Jessie en Livelink (uit het andere topic)
Screw them.
We're going home.
We're going home.
Dat heb ik ookquote:Op dinsdag 7 februari 2006 22:28 schreef LadyS het volgende:
[..]
Over dat oermoedergevoel.... Als Peter een beetje geirriteerd reageert naar Amber toe, dan kan ik zelfs boos op hem worden Terwijl ik zelf net zo goed wel eens kortaf, chagrijnig enzo ben tegen haar Dus dat is dan niet helemaal eerlijk zeg maar.
En Caronline, wat jij zegt idd. En dan heb ik er nu nog maar 1. Je word echt een zorgmachine en dat terwijl dat dus helemaal niet bij mij past. Ik heb bv een hekel aan brood smeren ik weet het, klinkt stom, maar daar heb ik zo'n hekel aan. En nu ben ik de hele dag eten en drinken aan het klaar maken voor mijn gevoel En dan ben ik op zich al blij dat Liam nu gewoon 3 keer per dag eet. Ik weet dat ik toen ie baby was helemaal gestoord werd ervan, ieder uur moest ie wel wat hebben voor mijn gevoel Magoe, dat valt me dus wel eens zwaar, hoewel ik inmiddels er aan gewend ben idd. Soms besteden we Liam even uit aan opa en oma en dat is best lekker, even samen zijn, even niet papa en mama zijn maar gewoon B en N.
stormy waters...
sailin'
sailin'
Wat mij het meest is bijgebleven van de periode net na de geboorte is het geven van borstvoeding. Ik wou heel graag borstvoeding geven tot Morgaine een maand of 6 was maar al na 6 weken was mijn melk op en uiteraard kon ik geen lactatiedeskundige te pakken krijgen. Maar in de weken dat ik dus wel borstvoeding gaf voelde ik me net zo een melk koe. Helemaal met die regeldagen. Je moet nog zo samen met je kind een ritme zien te vinden. Dan stond ik eindelijk een keertje onder de douche en dan werd ik gelijk al weer geroepen dat er eentje honger had. Wou ik even alleen naar de winkel zonder kind, had ik net de boodschappen op de band gelegd werd ik gebeld of het nog lang duurde er wou iemand eten. Ik had nooit verwacht me zo een melkfabriek te voelen. Toen de melk op was en ik over moest op flesjes was ik eigenlijk stiekum ook een beetje blij dat ik haar dan achter kon laten bij oma of papa en dan even de deur uit kon of uitgebreid douchen zonder te worden gestoord.
Dat enorme zweten in de kraamtijd en de eerste weken erna! Dapper met draagzak in de bus en naar de stad, jeetje, peentjes zweten na 4 minuten!
Ik vind het ook wel heftig dat een keuze van mij of mijn man meteen een direct gevolg heeft voor de ander. Dus als hij zegt: ik ga met vrienden iets doen vanavond, betekent dat meteen voor mij dat ik thuis moet zijn óf iets moet regelen. Je kunt die dingen absoluut niet meer los van elkaar plannen, daarin ben je je zelfstandigheid of individualiteit wel wat kwijt.
En ik betrap mezelf er soms op dat ik aan het wachten ben tot alles weer wordt zoals het was (wat ik dan precies bedoel is onduidelijk). Wachten tot we minder moe zijn, wachten tot we weer avonden wijn drinken of zelfs een joint roken, wat echt niet vaak gebeurde , wachten tot we weer vaak naar de film gaan... Wachten, wachten, wachten met het gevaar dat we vergeten er nu samen ook wat van te maken, los van al het geluk dat we wel samen delen door Maria.
Ik vind het ook wel heftig dat een keuze van mij of mijn man meteen een direct gevolg heeft voor de ander. Dus als hij zegt: ik ga met vrienden iets doen vanavond, betekent dat meteen voor mij dat ik thuis moet zijn óf iets moet regelen. Je kunt die dingen absoluut niet meer los van elkaar plannen, daarin ben je je zelfstandigheid of individualiteit wel wat kwijt.
En ik betrap mezelf er soms op dat ik aan het wachten ben tot alles weer wordt zoals het was (wat ik dan precies bedoel is onduidelijk). Wachten tot we minder moe zijn, wachten tot we weer avonden wijn drinken of zelfs een joint roken, wat echt niet vaak gebeurde , wachten tot we weer vaak naar de film gaan... Wachten, wachten, wachten met het gevaar dat we vergeten er nu samen ook wat van te maken, los van al het geluk dat we wel samen delen door Maria.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Dat kind in je buik blijkt een heel ander kind te zijn dan het kind dat eruit komt, op de een of andere manier...
En wat ik nu vreselijk vind, is dat ik niet zoals vroeger in een kwartier de deur uit kan zijn. Ik bedoel, wat kost dat nou aan tijd? 5 minuten douchen, paar minuten aankleden, effe wat naar binnen werken en als het echt moet sta je binnen een kwartier buiten. Krijg dat maar eens voor elkaar met een kind. Kwart over 6 op en dan met grote moeite om half 8 de deur uit kunnen terwijl je meneer ondertussen constant achter zijn broek moet zitten, zodat ie die in elk geval áán heeft.
En wat ik nu vreselijk vind, is dat ik niet zoals vroeger in een kwartier de deur uit kan zijn. Ik bedoel, wat kost dat nou aan tijd? 5 minuten douchen, paar minuten aankleden, effe wat naar binnen werken en als het echt moet sta je binnen een kwartier buiten. Krijg dat maar eens voor elkaar met een kind. Kwart over 6 op en dan met grote moeite om half 8 de deur uit kunnen terwijl je meneer ondertussen constant achter zijn broek moet zitten, zodat ie die in elk geval áán heeft.
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
Whehe, ik moe tniet aan kinderen beginnen hoor ik al, ik loop nu al zo achter Berts kont aan, laat staan als er nog kinderen bij komenquote:Op woensdag 8 februari 2006 08:24 schreef Rewimo het volgende:
En wat ik nu vreselijk vind, is dat ik niet zoals vroeger in een kwartier de deur uit kan zijn. Ik bedoel, wat kost dat nou aan tijd? 5 minuten douchen, paar minuten aankleden, effe wat naar binnen werken en als het echt moet sta je binnen een kwartier buiten. Krijg dat maar eens voor elkaar met een kind. Kwart over 6 op en dan met grote moeite om half 8 de deur uit kunnen terwijl je meneer ondertussen constant achter zijn broek moet zitten, zodat ie die in elk geval áán heeft.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Poe ja, als je ook nog achter je vent aan moet zitten kom je helemaal niet weg Dat probleem heb ik dan weer niet
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
Wat heerlijk, dit... Ik ga eens goed nadenken! Zit nu, na weinig slaap op mijn werk. Vlug, vlug onder de douche vandaan, kind aankleden, nog een keer een schone luier. Tassen pakken. Als een pakezel naar de auto.
Geluk zit in een klein Wolkje
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Wat ook niet in de kleine lettertjes stond was dit:
tijdens mijn zwangerschap voelde ik me helemaal top, geen last van hormonen of wat dan ook. Maar daarna Echt van die uitschieters: binnen no-time explosief kwaad kunnen worden. En binnen een enkele minuut weer helemaal blij Zo kende ik mezelf helemaal niet Heeft echt wel een jaar geduurd voor ik weer een beetje 'normaal' was.
Oh, en idd dat zweten van Sugar herken ik helemaal. Heb echt een paar maanden na de bevallling 'opvliegers' gehad.
Van de week gebeurde het me zo maar dat is 's ochtends om half 8 zat te huilen op de fiets van onroering om een liedje dat ik op mijn MP3-speler hoorde. Echt maf
Het is echt niet allemaal rozengeur en maneschijn, maar het is wel geweldig allemaal. Ondanks de moeheid op z'n tijd etc.
tijdens mijn zwangerschap voelde ik me helemaal top, geen last van hormonen of wat dan ook. Maar daarna Echt van die uitschieters: binnen no-time explosief kwaad kunnen worden. En binnen een enkele minuut weer helemaal blij Zo kende ik mezelf helemaal niet Heeft echt wel een jaar geduurd voor ik weer een beetje 'normaal' was.
Heeft echt wel een jaar geduurd voor ik weer een beetje 'normaal' was. Oh, en idd dat zweten van Sugar herken ik helemaal. Heb echt een paar maanden na de bevallling 'opvliegers' gehad.
Van de week gebeurde het me zo maar dat is 's ochtends om half 8 zat te huilen op de fiets van onroering om een liedje dat ik op mijn MP3-speler hoorde. Echt maf
Het is echt niet allemaal rozengeur en maneschijn, maar het is wel geweldig allemaal. Ondanks de moeheid op z'n tijd etc.
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
Dat zweten,verschrikkelijk. Na Bo's geboorte (december) Ging ik elke dag buiten met haar wandelen. Ik trok soms gewoon mijn jas uit. Mensen keken me echt heel gestoord aan Die opvliegers heb ik echt superlang gehad. Ik dacht dat ik er nooit vanaf zou komen. Bij Jans had ik er ook last van, maar toen wist ik heel veel kleine lettertjes al
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Misschien ben ik naïef, maar ik hoop dat bij deze baby ik ook al veeeeel meer over die kleine lettertjes weet en in een aantal dingen veel relaxter zal zijn. En ik was er toch echt van overtuigt dat ik bij Morris al harstikke relaxed was Achteraf denk ik over sommige dingen: dat had wel wat makkelijker gekundquote:Op woensdag 8 februari 2006 10:20 schreef jessie het volgende:
Bij Jans had ik er ook last van, maar toen wist ik heel veel kleine lettertjes al
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
Toen Bo een jaar was zat er hier visite die me af en toe zag meuten met Bo. Die zei als je ooit een 2e krijgt word je veel makkelijker. Boos dat ik was (lief glimlachen, ik liet t niet merken ) Wat dacht ze wel. De 2e werd net zo behandeld en bla bla bla.
Ze had zo gelijk
Een vlekje op een truitje, tis niet anders. Mee ergens naartoe en dus een slaapje missen. Tja je wil zelf ook wel eens weg. En voor je 1e moet je soms ook weg. Een lange vinger voor 6 maanden, foei!!! De tv aan omdat je toch echt even moet koken, enz enz enz.
Ze had zo gelijk
Een vlekje op een truitje, tis niet anders. Mee ergens naartoe en dus een slaapje missen. Tja je wil zelf ook wel eens weg. En voor je 1e moet je soms ook weg. Een lange vinger voor 6 maanden, foei!!! De tv aan omdat je toch echt even moet koken, enz enz enz.
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Ik ben vergeten de kleine lettertjes te lezen over het zwanger zijn zelf.
Na 2 toch redelijke prettige/makkelijke zwangerschappen las ik maar even over de lettertjes "dit is geen garantie dat de 3e ook leuk zal zijn" heen.
(tevens TVP )
Na 2 toch redelijke prettige/makkelijke zwangerschappen las ik maar even over de lettertjes "dit is geen garantie dat de 3e ook leuk zal zijn" heen.
(tevens TVP )
Men occasionally stumble over the truth, but most of them pick themselves up and hurry off as if nothing ever happened.
Sir Winston Churchill
Sir Winston Churchill
Ik dacht altijd dat borstvoeding geven makkelijk was en vanzelf zou gaan. Natuurlijk zou ik dat wel even doen. Mijn moeder heeft al mijn broers en zussen borstvoeding gegeven, en mij zelfs een jaar lang! (ben de jongste van 8 kinderen). Mijn oudste zus heeft ook al haar 8 kinderen borstvoeding gegeven en voedt de jongste (nu 16 maanden) nog steeds zelf...
Ik heb nooit van hen gehoord dat het weleens niet vanzelf kan gaan. Dat zal ik mijn vriendinnen die nu zwanger zijn (drie vriendinnen zijn tegelijk zwanger... ) ook echt wel vertellen... en ook aanraden naar info-bijeenkomsten te gaan.
Bij mij ging het namelijk niet vanzelf (zoals het bij bijna iedereen niet vanzelf gaat, hoe romantisch het ook allemaal lijkt). Het deed zoveel pijn dat ik bij Noa de eerste week eigenlijk stiekem al wilde stoppen. Dat durfde ik niet toe te geven, maar het was wel zo. Ik ben wel heel blij dat ik doorgezet heb, maar het was niet makkelijk!
Bij Emma ging het precies hetzelfde, met veel pijn, moeite en geduld, maar ik heb volgehouden en ben nu erg blij dat ik het gedaan heb. Maar...als er vrouwen zijn die het opgeven na de eerste week omdat ze erge kloven hebben en huilen van de pijn bij de voeding, dan zal ik het hun niet kwalijk nemen. Wat ik stiekem wel deed vóór ik een kind had (wat dacht ik eigenlijk wel..wat een bemoeizucht!).
De borstvoeding en de problemen daarbij zijn voor mij de kleine lettertjes geweest. De rest, van de vermoeiende nachten, nachtelijke ruzies en slaapgebrek zijn door de vorige posts wel duidelijk gemaakt! Leuk en herkenbaar topic om te lezen. Ik denk dat ik het ga aanbevelen aan mijn 3 zwangere vriendinnen ...
Ik heb nooit van hen gehoord dat het weleens niet vanzelf kan gaan. Dat zal ik mijn vriendinnen die nu zwanger zijn (drie vriendinnen zijn tegelijk zwanger... ) ook echt wel vertellen... en ook aanraden naar info-bijeenkomsten te gaan.
Bij mij ging het namelijk niet vanzelf (zoals het bij bijna iedereen niet vanzelf gaat, hoe romantisch het ook allemaal lijkt). Het deed zoveel pijn dat ik bij Noa de eerste week eigenlijk stiekem al wilde stoppen. Dat durfde ik niet toe te geven, maar het was wel zo. Ik ben wel heel blij dat ik doorgezet heb, maar het was niet makkelijk!
Bij Emma ging het precies hetzelfde, met veel pijn, moeite en geduld, maar ik heb volgehouden en ben nu erg blij dat ik het gedaan heb. Maar...als er vrouwen zijn die het opgeven na de eerste week omdat ze erge kloven hebben en huilen van de pijn bij de voeding, dan zal ik het hun niet kwalijk nemen. Wat ik stiekem wel deed vóór ik een kind had (wat dacht ik eigenlijk wel..wat een bemoeizucht!).
De borstvoeding en de problemen daarbij zijn voor mij de kleine lettertjes geweest. De rest, van de vermoeiende nachten, nachtelijke ruzies en slaapgebrek zijn door de vorige posts wel duidelijk gemaakt! Leuk en herkenbaar topic om te lezen. Ik denk dat ik het ga aanbevelen aan mijn 3 zwangere vriendinnen ...
Oh ja, ik vergeet er helemaal bij te vertellen...
Ik dacht altijd dat kinderen hebben 'wel leuk' was, maar ook heeeeeel zwaar. Nou, dat laatste had ik wel gelijk in...maar het leuke gedeelte overheerst ZO sterk!! Het is gewoon geweldig om die kleintjes te zien opgroeien (ja, heb er nu twee...had dat ook nooit kunnen denken natuurlijk ) en te zien hoe blij ze zijn om je te zien. Het moederschap is al zo'n dankbaar iets, dat had ik van tevoren nooit, nooit, noooooit kunnen denken. Je houdt zoveel van ze, dat zelfs een nachtje ergens logeren niet 'onverdeeld leuk' is, omdat je je constant zorgen maakt of het wel goed gaat, en of de oppas wel net zo lief is voor ze als jijzelf.
Dit wou ik ook nog even delen met jullie
Ik dacht altijd dat kinderen hebben 'wel leuk' was, maar ook heeeeeel zwaar. Nou, dat laatste had ik wel gelijk in...maar het leuke gedeelte overheerst ZO sterk!! Het is gewoon geweldig om die kleintjes te zien opgroeien (ja, heb er nu twee...had dat ook nooit kunnen denken natuurlijk ) en te zien hoe blij ze zijn om je te zien. Het moederschap is al zo'n dankbaar iets, dat had ik van tevoren nooit, nooit, noooooit kunnen denken. Je houdt zoveel van ze, dat zelfs een nachtje ergens logeren niet 'onverdeeld leuk' is, omdat je je constant zorgen maakt of het wel goed gaat, en of de oppas wel net zo lief is voor ze als jijzelf.
Dit wou ik ook nog even delen met jullie
Zo voel ik het dus precies!quote:Op woensdag 8 februari 2006 11:37 schreef Suzanna het volgende:
Oh ja, ik vergeet er helemaal bij te vertellen...
Ik dacht altijd dat kinderen hebben 'wel leuk' was, maar ook heeeeeel zwaar. Nou, dat laatste had ik wel gelijk in...maar het leuke gedeelte overheerst ZO sterk!! Het is gewoon geweldig om die kleintjes te zien opgroeien (ja, heb er nu twee...had dat ook nooit kunnen denken natuurlijk ) en te zien hoe blij ze zijn om je te zien. Het moederschap is al zo'n dankbaar iets, dat had ik van tevoren nooit, nooit, noooooit kunnen denken. Je houdt zoveel van ze, dat zelfs een nachtje ergens logeren niet 'onverdeeld leuk' is, omdat je je constant zorgen maakt of het wel goed gaat, en of de oppas wel net zo lief is voor ze als jijzelf.
Dit wou ik ook nog even delen met jullie
mooi he, alles
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Ik zeg altijd: sinds de geboorte van mijn zoon besta ik niet meer uit één, maar uit twee personen
De verantwoordelijkheid is groot, de zorgen soms ook, maar het plezier en geluk overheersen
De verantwoordelijkheid is groot, de zorgen soms ook, maar het plezier en geluk overheersen
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
