OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
sugar. Goed, hoor. En fijn dat je het laat weten. Mooi om te lezen dat je zo hebt kunnen genieten en dat het goed is gegaan. Een moedige vrouw. Dat ben je zeker!!
sugar. Goed, hoor. En fijn dat je het laat weten. Mooi om te lezen dat je zo hebt kunnen genieten en dat het goed is gegaan. Een moedige vrouw. Dat ben je zeker!!
Sugar ik vind het verhaal van de V&D heel goed klinken hoor. En dan je zorgen maken dat je een slechte moeder bent, echt niet! . Heel knap dat je doorzet en toch dingen gaat doen. Twee van die kleintjes is zwaar. Hoe vaak heb ik niet bij de tram gestaan met een oppaskindje van twee plus eentje in zo'n mega kinderwagen en dan die treden op moeten. Daar zakt de moed af en toe van in je schoenen.
Extra bewondering dat je inziet dat er op uit gaan zorgt dat je wat minder in de depri gevoelens blijft hangen. En trouwens ook bewondering dat je het hier zo open en eerlijk verteld.
Extra bewondering dat je inziet dat er op uit gaan zorgt dat je wat minder in de depri gevoelens blijft hangen. En trouwens ook bewondering dat je het hier zo open en eerlijk verteld.
Syllables govern the world
We gaan komende maandag een midweekje weg. Stond al gepland voor Storm's geboorte en we laten het gewoon doorgaan. Hopelijk pakt het net zo goed uit als destijds bij jullie.quote:Op vrijdag 6 oktober 2006 21:00 schreef Tinkepink het volgende:
Mijn man en ik hadden kort na de geboorte besloten op vakantie te gaan. We hebben een huis gehuurd in de buurt van het strand en thuis de boel de boel gelaten. Gewoon lekker met z'n viertjes wennen aan elkaar en proberen tot rust te komen. Het heeft ons goed gedaan, als was het dan geen gewone relaxte vakantie. Als jullie de mogelijkheid hebben kan ik je zoiets alleen maar aanraden.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Wat fijn om al je verhalen te lezen Sugar.
Ik hoorde laatst ook iemand die juist door structuur en dingen 'doen' steeds meer grip kreeg.
Hopenlijk werkt het voor jou ook.
En een midweek weg. Fijn! Hopenlijk geeft het jullie tijd en rust.
Ik hoorde laatst ook iemand die juist door structuur en dingen 'doen' steeds meer grip kreeg.
Hopenlijk werkt het voor jou ook.
En een midweek weg. Fijn! Hopenlijk geeft het jullie tijd en rust.
dat dingen doen helpt vind ik heel begrijpelijk, maar je moet 't wel kunnen opbrengen. dus: heel dapper dat je er de puf voor vond/bij elkaar wist te rapen. en fijn dat jullie er ook echt lol aan beleefd hebben. die midweek lijkt me ook een goed plan, heerlijk, en zal allicht ook weer een beetje helpen. kan je man een beetje overweg met de situatie?
ik vind het wel herkenbaar hoor evengoed. ik moet mezelf ook dwingen om eruit te gaan, zag daar zo tegenop met 2 kinderen. heb dat nog steeds wel. ben niet zo'n supermoeke denk ik dan. maar als je het gaat doen blijkt het te gaan. super dus van je!
stormy waters...
sailin'
sailin'
Bravooo! Wat heerlijk Sugar!quote:Op vrijdag 6 oktober 2006 20:46 schreef Sugar het volgende:
Ik had alle vertrouwen in Maria, in Storm en in mezelf.
Bravooo! Wat heerlijk Sugar! 
Dat moment wordt je nooit meer afgepakt. Probeer het je voor de geest te halen op momenten dat het even níet lekker gaat.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Sugar is dus waarschijnlijk voor vrijdag niet terug. Hopelijk sta je hier zaterdag te stuiteren omdat het zo leuk was Sugarquote:Op vrijdag 6 oktober 2006 21:12 schreef Sugar het volgende:
[..]
We gaan komende maandag een midweekje weg. Stond al gepland voor Storm's geboorte en we laten het gewoon doorgaan. Hopelijk pakt het net zo goed uit als destijds bij jullie.
Syllables govern the world
We zijn inderdaad vandaag teruggekomen van de 'vakantie'.
Het was een heel moeizame week, met 1 echt goede dag en vooral ook veel zware momenten (voor het hele gezin). Vandaag gaat het weer heel slecht, ik vind het zelf vreselijk en weet soms echt niet of het goed gaat komen en wanneer dan. Ik wil zo graag die knop vinden bij mezelf waardoor alles weer een béétje leuk wordt. Echt, als die knop er zou zijn dan ramde ik er meteen heel hard op. De situatie waarin we nu allemaal zitten is zo negatief, zo futloos, zo besluiteloos en zo verdrietig. Hoeveel wandelingen heb ik al niet gemaakt terwijl de tranen over mijn wangen stroomden?
Maar: ik vecht wel en probeer echt steeds toch dingen te verzinnen die misschien even helpen. Ik merk gewoon zelfs door mijn neerslachtigheid heen wat ons mensen drijft: de wil te overleven (al klinkt dat vreselijk overdreven in mijn situatie. Ik heb tenslotte eten en drinken, dak boven mijn hoofd enzovoorts.) Dus hier volgen de plannen (niet geheel uit mijzelf gekomen, want daarvoor veel te weinig daadkracht nu, maar a la) om zo vlug mogelijk weer mezelf terug te vinden en vooral ook de lol in het leven:
de dagen en momenten met Storm of allebei de kindjes juist opzoeken en niet mijden (doe ik nu). Want als ik ze allebei heb, dan kan ik het ook en sleept het me meteen door de dag heen. Sterker nog, als ik dan een leuke (halve) dag heb, ben ik trots op mezelf én voel ik me eindelijk weer iets beter over mezelf.
sporten morgen
maandag bij dokter doorverwijzing voor diëtiste vragen
alles plannen op papier
alles delen met mijn man (vooral ook alle dingen die ik eigenlijk ook wilde doen of moest doen, maar nu alleen in hoofd laat, waardoor hij niet eens kán helpen, maar ik wel de hele dag tegen alles opzie en aanhik)
elke dag iets leuks voor mezelf doen (Maar wat? Ik vind niks leuk... Daarover dus nog denken ofzo.)
Hopelijk werkt het. Met name punt 1 is belangrijk, want ik moet toch 3 dagen met de kindjes rooien elke week. Nu wel veel hulp van (schoon)ouders, maar misschien werkt het wel veel beter als ik die dingen weer zelf doe en dus én iets heb om voor te leven én iets heb wat ik kán en controleer.
Het was een heel moeizame week, met 1 echt goede dag en vooral ook veel zware momenten (voor het hele gezin). Vandaag gaat het weer heel slecht, ik vind het zelf vreselijk en weet soms echt niet of het goed gaat komen en wanneer dan. Ik wil zo graag die knop vinden bij mezelf waardoor alles weer een béétje leuk wordt. Echt, als die knop er zou zijn dan ramde ik er meteen heel hard op. De situatie waarin we nu allemaal zitten is zo negatief, zo futloos, zo besluiteloos en zo verdrietig. Hoeveel wandelingen heb ik al niet gemaakt terwijl de tranen over mijn wangen stroomden?
Maar: ik vecht wel en probeer echt steeds toch dingen te verzinnen die misschien even helpen. Ik merk gewoon zelfs door mijn neerslachtigheid heen wat ons mensen drijft: de wil te overleven (al klinkt dat vreselijk overdreven in mijn situatie. Ik heb tenslotte eten en drinken, dak boven mijn hoofd enzovoorts.) Dus hier volgen de plannen (niet geheel uit mijzelf gekomen, want daarvoor veel te weinig daadkracht nu, maar a la) om zo vlug mogelijk weer mezelf terug te vinden en vooral ook de lol in het leven:
Hopelijk werkt het. Met name punt 1 is belangrijk, want ik moet toch 3 dagen met de kindjes rooien elke week. Nu wel veel hulp van (schoon)ouders, maar misschien werkt het wel veel beter als ik die dingen weer zelf doe en dus én iets heb om voor te leven én iets heb wat ik kán en controleer.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
sugar, het gaat je wel lukken hoor!
je hebt 2 prachtige kinderen op de wereld gezet, als je dat kan kan je alles
super dat er plannen zijn, je kan weer een stapje verder nu.
fijn dat je inderdaad nu 'dingen' hebt om naar toe te werken, het zal heus niet 1,2,3 gaan, maar dat hóeft ook niet!
neem er de tijd voor, en probeer van de kleine dingen weer te genieten.
je staat er niet alleen voor
je hebt 2 prachtige kinderen op de wereld gezet, als je dat kan kan je alles
super dat er plannen zijn, je kan weer een stapje verder nu.
fijn dat je inderdaad nu 'dingen' hebt om naar toe te werken, het zal heus niet 1,2,3 gaan, maar dat hóeft ook niet!
neem er de tijd voor, en probeer van de kleine dingen weer te genieten.
je staat er niet alleen voor
erf de ogen van je kind - kijk erdoor
Sugar, ik vind het echt dapper van je hoe je er mee omgaat, dat je ondanks het diepe dal toch naar die 'ratio' in jezelf luistert. Zoals al zo vaak gezegd, het kost veel tijd en werk, maar met hulp van je omgeving kan je het echt! Dit gevoel kan zo diep en groot en allesoverweldigend zijn, maar toch weet je jezelf steeds weer (ook al is het dan even) terug te vinden en die momenten zullen steeds vaker komen.
Sterkte!
Sterkte!
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Sugar, wat klinkt het allemaal rot en toch klink je zo sterk. Dingen op papier zetten en delen met anderen is al een hele goede stap. En nu is het een kwestie van tijd denk ik en wordt het langzaam maar zeker zoals het zijn moet. Ik denk aan je
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
Sugar.
Ik zei het van de week nog tegen iemand anders:
Ooit schijnt het zonnetje weer regelmatig, heel veel sterkte voor de tussentijd!
Ik zei het van de week nog tegen iemand anders:
Ooit schijnt het zonnetje weer regelmatig, heel veel sterkte voor de tussentijd!
***
och lieve sugar, wat ga jij door een hel momenteel zeg... ik denk veel aan je. herken ook wel dingen, maar niet zo erg dan zeg maar. Ik vind je ook een moedige vrouw en ik wens je heel veel sterkte met je plannen, maar eis niet te veel van jezelf tegelijk he!
stormy waters...
sailin'
sailin'
Ach Sugar wat is het toch allemaal rot en ik gun je zoveel zonneschijn. Aarzel niet om toch nog aan medicijnen te denken hoor, als je daarmee sneller die knop kunt vinden is het toch meegenomen? Dat is geen falen maar gewoon een tekort in je lichaam oplossen.
Nog een klein tipje wat ik ooit kreeg, probeer op een lijstje de momenten bij te houden dat je wel een lach op je gezicht hebt gehad, of dat je je fijn voelde. Zo krijg je een beetje inzicht in het feit dat het niet alleen maar donker en naar is maar dat er ook nog mooie momenten zijn. Het heeft mij toen best wel geholpen omdat alles onder een sluier van triestigheid leek te liggen, en ineens zag ik dat ook nog wel kon lachen.
Misschien heb je hier ook iets aan?
Je hebt een goed actieplan gemaakt Sugar en ik vind je heel erg dapper
Nog een klein tipje wat ik ooit kreeg, probeer op een lijstje de momenten bij te houden dat je wel een lach op je gezicht hebt gehad, of dat je je fijn voelde. Zo krijg je een beetje inzicht in het feit dat het niet alleen maar donker en naar is maar dat er ook nog mooie momenten zijn. Het heeft mij toen best wel geholpen omdat alles onder een sluier van triestigheid leek te liggen, en ineens zag ik dat ook nog wel kon lachen.
Misschien heb je hier ook iets aan?
Je hebt een goed actieplan gemaakt Sugar en ik vind je heel erg dapper
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Sugar, dingen klinken herkenbaar (alleen ik heb geen kindjes).
Dingen plannen kan je houvast geven, maar wat belana ook zegt: eis niet teveel van jezelf tegelijk.
Hopelijk wordt alles gauw weer wat minder zwaar voor je, sterkte Sugar
Dingen plannen kan je houvast geven, maar wat belana ook zegt: eis niet teveel van jezelf tegelijk.
Hopelijk wordt alles gauw weer wat minder zwaar voor je, sterkte Sugar
Fake it till you make it...
Sugar, je actieplan klinkt goed
Ik hoop dat je je er snel ook beter door gaat voelen
Ik hoop dat je je er snel ook beter door gaat voelen
I can only please one person per day. Today is not your day. Tomorrow isn't looking too good either.
Sugar, heel veel sterkte! Je komt heel dapper over, goed dat je zo open kunt zijn!
...maar weI in de aap gelogeerd :P
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
De tip van Lois zou ik zeker doen.
Koop een heel mooi boekje waarin je alle positieve dingen opschrijf. Neem een moment helemaal voor jezelf (als je 2 schatten op bed liggen en ook echt slapen en je dus ook echt rust hebt)
Zet jou muziekje op, wierookje als je ervan houd, bakkie thee. En schrijven maar.
Knip dingen uit die jou positieve gevoelens weer geven, teken ze schilder ze of wat dan ook.
Maak er jou boekje van.
Ik vind je echt heel dapper en knap en moedig en mooi
Koop een heel mooi boekje waarin je alle positieve dingen opschrijf. Neem een moment helemaal voor jezelf (als je 2 schatten op bed liggen en ook echt slapen en je dus ook echt rust hebt)
Zet jou muziekje op, wierookje als je ervan houd, bakkie thee. En schrijven maar.
Knip dingen uit die jou positieve gevoelens weer geven, teken ze schilder ze of wat dan ook.
Maak er jou boekje van.
Ik vind je echt heel dapper en knap en moedig en mooi
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Sjoeg, ik stuur een paar zonnestraaltjes je kant op. Je bent op de goede weg en ooit verdwijnen die wolken, echt waar
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
Jee Sugar, vreselijk he als je je zo voelt. Ik ben ook vrij ver geweest met pds. En ik kan me nog wel herinneren hoe vreselijk rot ik me af en toe voelde. Sterkte meid.
Lieve Sugar heel veel liefs. Je bent hard aan het vechten en ik wens je dan ook veel kracht en zonnenschijn toe. Ik sluit me aan bij Lois en Jessie. Schrijven helpt.
Sugar, hou vol meid. En neem alle hulp aan die je kunt krijgen om de zaak weer op de rit te krijgen. Het is goed om zoveel mogelijk mensen te laten delen in jouw plan van aanpak, zodat ze je gericht kunnen helpen.
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
Dankjulliewel allemaal.
Het sporten heeft me goed gedaan en het idee van het actieplan doet me ook goed verder. Jullie tips zijn fijn, ze sterken me.
Het sporten heeft me goed gedaan en het idee van het actieplan doet me ook goed verder. Jullie tips zijn fijn, ze sterken me.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Dadelijk weer naar de huisarts, ben benieuwd wat de hb-uitslag en de uitslag van de schildklier is.
En we zullen ook wel bespreken of AD nodig zijn.
Voel me er erg gemixt over.
Ingrid, hoe is het nu met jou? En de andere mensen die een tijd terug hier aangaven zich zo rot te voelen? Ik wil echt niet dit topic opeisen en zou meer verhalen juist prettig vinden.
En we zullen ook wel bespreken of AD nodig zijn.
Voel me er erg gemixt over.
Ingrid, hoe is het nu met jou? En de andere mensen die een tijd terug hier aangaven zich zo rot te voelen? Ik wil echt niet dit topic opeisen en zou meer verhalen juist prettig vinden.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Spannend voor je Sugar. Ik vind het erg dapper dat je actie ondernomen hebt en hier zo open post.
Ik herken(de) een aantal dingen uit dit topic en schrok daar nogal van. Maar ik zit natuurlijk nog maar heel kort na de bevalling en midden in de hormonen. niet gedacht dat het zo'n impact kon hebben zeg. Heb me al een aantal keren afgevraagd of ik hier zou posten, want ik geloof niet dat ik depressief ben. Heb me wel een flink aantal keren goed neerslachtig gevoeld, maar dat was meestal ook wel te herleiden. Maar ik heb tot eergisteren elke dag gehuild en vond dat best laat voor kraamtranen.
Gisteren en vandaag nog niet, dus ik heb wat meer vertrouwen dat het een fase is/was.
Maar nogmaals, heel goed dat men hier het beruchte ei kwijt kan en dat er zo goed en ondersteunend gereageerd wordt!
Ik herken(de) een aantal dingen uit dit topic en schrok daar nogal van. Maar ik zit natuurlijk nog maar heel kort na de bevalling en midden in de hormonen. niet gedacht dat het zo'n impact kon hebben zeg. Heb me al een aantal keren afgevraagd of ik hier zou posten, want ik geloof niet dat ik depressief ben. Heb me wel een flink aantal keren goed neerslachtig gevoeld, maar dat was meestal ook wel te herleiden. Maar ik heb tot eergisteren elke dag gehuild en vond dat best laat voor kraamtranen.
Gisteren en vandaag nog niet, dus ik heb wat meer vertrouwen dat het een fase is/was.
Maar nogmaals, heel goed dat men hier het beruchte ei kwijt kan en dat er zo goed en ondersteunend gereageerd wordt!
...maar weI in de aap gelogeerd :P
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
quote:Op maandag 16 oktober 2006 21:14 schreef Rottdog het volgende:
Lieve Sugg hoe is het gegaan bij de dokter???
Hij weet alleen van lekker slapen, en ver daarbuiten lopen schapen.
De zon schijnt op zijn donk're haren, zo blijf ik heel lang naar hem staren.
Wie ben jij in dit leven om je droom op te geven?
Ylana
De zon schijnt op zijn donk're haren, zo blijf ik heel lang naar hem staren.
Wie ben jij in dit leven om je droom op te geven?
Ylana
PM girl, pas je wel een beetje op? probeer zo veel mogelijk nog te slapen, dat is heel belangrijk, ook voor je bv trouwens, maar ook voor jou!
stormy waters...
sailin'
sailin'
PM-girl, ik hoop dat het inderdaad vanaf nu beter met je gaat. Dat zou mooi zijn, ik wens het je toe!
De dokter en ik hadden weer een oké gesprek gisteren. We wachten nog 2-3 weken af wat de psych en het wegtrekken van de hormonen met me doen (positief hopelijk). Als dat niet voldoende stijgende lijn geeft, dan bespreken we verder wat antidepressiva kunnen doen. Nu nog niet (gelukkig).
Ik mag met toestemming van de huisarts contact opnemen met de PPD-deskundige (van het boek) om eventueel via haar de behandeling te starten. dat houdt volgens mij vooral in dat ik bepaalde medicatie (hormonenkuur misschien) zou krijgen en elke dag contact zou hebben met die vrouw, via mail. Ik denk er nog even over na of ik dat wil en "nodig" vind.
Gistermiddag ging het namelijk weer best goed met me en dan ben ik ervan overtuigd dat het me lukt zonder nog meer nieuwe hulpmiddelen (AD, PPD-deskundige, of wat dan ook). Wel heel belangrijk zijn kleine, stomme dingen rondom structuur en zekerheid, merk ik.
Zo heb ik besloten dat het nodig is elke avond vast kleren klaar te leggen voor mezelf. Dan is het 's ochtends snel aangetrokken en kan het niet al meteen een erg drama worden omdat ik me kut voel doordat ik niks heb dat staat. Daar kan ik echt radeloos onzeker en verdrietig van worden, heel stom. Dan begint de dag dus slecht en om dat te voorkomen, leg ik het nu 's avonds klaar. Die zekerheid is nodig. Net als "afspreken" met mezelf wat ik ga doen, elke dag in brokjes verdelen en opschrijven wat de plannen zijn.
En verder dit soort dingetjes:
·Elke keer als Storm wakker wordt, hem met veel vrolijkheid pakken. Bewust of niet, maar het moet op goede manier en dus positief en vrolijk en knuffelen. Doen gewoon.
·Elke keer als ik stress voel: uitspreken naar mijn man, mijn moeder of wie erbij is
·Elke keer als ik stress voel: rationeel bekijken en benaderen
Ik denk dat ik toch die PPD-deskundige wel ga mailen en met haar dat traject inga. Het is misschien gewoon nodig. Naast deze dingen dus, die ik zelf kan.
De dokter en ik hadden weer een oké gesprek gisteren. We wachten nog 2-3 weken af wat de psych en het wegtrekken van de hormonen met me doen (positief hopelijk). Als dat niet voldoende stijgende lijn geeft, dan bespreken we verder wat antidepressiva kunnen doen. Nu nog niet (gelukkig).
Ik mag met toestemming van de huisarts contact opnemen met de PPD-deskundige (van het boek) om eventueel via haar de behandeling te starten. dat houdt volgens mij vooral in dat ik bepaalde medicatie (hormonenkuur misschien) zou krijgen en elke dag contact zou hebben met die vrouw, via mail. Ik denk er nog even over na of ik dat wil en "nodig" vind.
Gistermiddag ging het namelijk weer best goed met me en dan ben ik ervan overtuigd dat het me lukt zonder nog meer nieuwe hulpmiddelen (AD, PPD-deskundige, of wat dan ook). Wel heel belangrijk zijn kleine, stomme dingen rondom structuur en zekerheid, merk ik.
Zo heb ik besloten dat het nodig is elke avond vast kleren klaar te leggen voor mezelf. Dan is het 's ochtends snel aangetrokken en kan het niet al meteen een erg drama worden omdat ik me kut voel doordat ik niks heb dat staat. Daar kan ik echt radeloos onzeker en verdrietig van worden, heel stom. Dan begint de dag dus slecht en om dat te voorkomen, leg ik het nu 's avonds klaar. Die zekerheid is nodig. Net als "afspreken" met mezelf wat ik ga doen, elke dag in brokjes verdelen en opschrijven wat de plannen zijn.
En verder dit soort dingetjes:
·Elke keer als Storm wakker wordt, hem met veel vrolijkheid pakken. Bewust of niet, maar het moet op goede manier en dus positief en vrolijk en knuffelen. Doen gewoon.
·Elke keer als ik stress voel: uitspreken naar mijn man, mijn moeder of wie erbij is
·Elke keer als ik stress voel: rationeel bekijken en benaderen
Ik denk dat ik toch die PPD-deskundige wel ga mailen en met haar dat traject inga. Het is misschien gewoon nodig. Naast deze dingen dus, die ik zelf kan.
Naast deze dingen dus, die ik zelf kan.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Ik vind dat helemaal niet zo'n gek idee Sjoeg. Dan kan je het doen wanneer je zelf wil. Mailen dus.quote:Op dinsdag 17 oktober 2006 13:33 schreef Sugar het volgende:
Ik denk dat ik toch die PPD-deskundige wel ga mailen en met haar dat traject inga. Het is misschien gewoon nodig. Naast deze dingen dus, die ik zelf kan.
Dikke kus
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
Yup, dat heb ik ook hoor Sugar. Als ik niets plan, doe ik ook niets en als ik het even doorzet kom ik zelfs mijn bed niet of nauwelijks uit. Als ik eenmaal opgestaan ben en bezig ben dan wordt het een veel leukere dag. Het is belangrijk om te beseffen dat het niet vanzelf gaat, je moet het zelf doen (helaas). Ik denk dat je goede stappen maakt. Ik vind dat klaarleggen van je kleren een erg goede oplossing, misschien ook wel wat voor hier.
Lekker douchen!
ziet er goed uit sugar, weer goeie plannen. deels ook wel weer herkenning, in de zin dat ik nu ook veel meer structuur en orde nodig heb met 2 kindjes. en soms lukt dat niet idd en das heel frustrerend, dus goed van je hoe je dat aanpakt en dat je je bewust bent hoe het werkt.
dikke kus weer
dikke kus weer
stormy waters...
sailin'
sailin'
Nou, precies wat ik dacht Sjak. Hier is een rommeldag in huis ook niet leuk en suf en moeilijk. Terwijl ik veel meer energie heb en vrolijker ben als we dingen doen.
Sugar, ik vind het knap dat je zo goed kunt omschrijven waar je aan je gevoel kunt werken. Ik hoop echt dat die dingetjes helpen. Succes. (Met een dikke knuffel.)
Sugar, ik vind het knap dat je zo goed kunt omschrijven waar je aan je gevoel kunt werken. Ik hoop echt dat die dingetjes helpen. Succes. (Met een dikke knuffel.)
Geluk zit in een klein Wolkje
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Hier wordt er ook stevig aan je gedacht Sugar!
Je klinkt heel rationeel op het moment. (Wel een beetje alsof je je gevoel even helemaal wegcijfert en dan hoopt dat het op die manier verdwijnt. Maar mss is dat ook juist wat je wilt) Maar misschien is dat vnl omdat ik een soort van actieplan lees hoe je het wilt gaan doen
Enne.. ik sluit me (opnieuw) weer helemaal aan bij Belana. Structuur en planning zijn hier ook echt nodig! (Hier werkt dat dus ook het beste wil IK ook rust en regelmaat voor mezelf hebben.)
Stomme hormomen ook
Dikke voor jou, voor Sebas en voor je kinderen
[ Bericht 18% gewijzigd door kozakken op 17-10-2006 14:24:32 ]
Je klinkt heel rationeel op het moment. (Wel een beetje alsof je je gevoel even helemaal wegcijfert en dan hoopt dat het op die manier verdwijnt. Maar mss is dat ook juist wat je wilt) Maar misschien is dat vnl omdat ik een soort van actieplan lees hoe je het wilt gaan doen
Enne.. ik sluit me (opnieuw) weer helemaal aan bij Belana. Structuur en planning zijn hier ook echt nodig! (Hier werkt dat dus ook het beste wil IK ook rust en regelmaat voor mezelf hebben.)
Stomme hormomen ook
Dikke voor jou, voor Sebas en voor je kinderen
[ Bericht 18% gewijzigd door kozakken op 17-10-2006 14:24:32 ]
Sugarquote:Op maandag 16 oktober 2006 10:16 schreef Sugar het volgende:
Dadelijk weer naar de huisarts, ben benieuwd wat de hb-uitslag en de uitslag van de schildklier is.
En we zullen ook wel bespreken of AD nodig zijn.
Voel me er erg gemixt over.
Ingrid, hoe is het nu met jou? En de andere mensen die een tijd terug hier aangaven zich zo rot te voelen? Ik wil echt niet dit topic opeisen en zou meer verhalen juist prettig vinden.
Hier gaat het redelijk. Heb nu voor een maand hogere dosis ad medicijnen(tryptizol). Deze helpen ook bij het slapen, ik sliep erg slecht. Hopelijk slaan ze snel aan.
En over ca 2 weken maatschappelijk werk. Dan krijg ik eerst een uitgebreid intakegesprek en daarna de gewone gesprekken. Om uit te vinden waar het vandaan komt en hoe op te lossen zeg maar. En ik wil vragen of ik een assertiviteitscursus of faalangstcursus kan doen. Heb ik wel vaker geprobeerd, maar er was telkens geen geschikte groep.
Het lijkt me leuk vrijwillgerswerk bij de 2ehands kinderkledingzaak in de wijk te doen. Maar dat durf ik nu nog niet.
Jeetje Sugar, wat een toestand, wat ongemakkelijk! Ik kijk niet veel in dit topic, en wist eigenlijk niet dat je je zo voelde. Wat naar zeg... Ik vind je aanpak zeer doordacht en goed, en ook goed van je dat je er over kan praten! Ik hoop voor jullie dat je je snel beter gaat voelen. Het beste lieverd!
Het voelt goed hè?
A je to!
A je to!
Ik herken hier ook (misschien te) veel uit het topic. Maar gelukkig kan ik er voor mezelf wat rust in vinden door het op 'de hormonen' te schuiven.quote:Op maandag 16 oktober 2006 11:56 schreef PM-girl het volgende:
Ik herken(de) een aantal dingen uit dit topic en schrok daar nogal van. Maar ik zit natuurlijk nog maar heel kort na de bevalling en midden in de hormonen. niet gedacht dat het zo'n impact kon hebben zeg. Heb me al een aantal keren afgevraagd of ik hier zou posten, want ik geloof niet dat ik depressief ben. Heb me wel een flink aantal keren goed neerslachtig gevoeld, maar dat was meestal ook wel te herleiden. Maar ik heb tot eergisteren elke dag gehuild en vond dat best laat voor kraamtranen.
Gisteren en vandaag nog niet, dus ik heb wat meer vertrouwen dat het een fase is/was.
Veel huilen, je heel klein voelen, je afvragen waar je het allemaal voor doet, ruzie over de stomste dingen, jezelf niet mooi/vrouwelijk voelen, de deur niet uit willen, zelfs boos worden op je kindje.. Hier komt het ook allemaal voorbij PM-girl
Het is niet niks, een kindje op de wereld zetten! Het vergt nogal wat van je lichaam en geest.
♥ ♥ Jij een beetje van mij, ik een beetje van jou. ♥ ♥
Structuur en regelmaat. Het blijft terugkomen. Bij alle prille moeders, maar ik moet eerlijk toegeven dat ik het ook nodig heb. Ik ben blij dat ik nu een ritme heb, waar ik op kan vertrouwen. En dat is wat ik jullie ook wil wensen. Zo bouw je zekerheid in en kun je genieten van de hummels om je heen. voor alle moeders met hormonsters in hun lichaam.
Ook ik zit niet goed in mijn vel. En bepaalde gedachten hebben me van mezelf doen walgen en flink laten schrikken. Vorige week was voor mij een keer punt , nadat ik het helemaal zat was dat Merel voor de zoveelste nacht alleen maar wilde huilen en op geen enkele manier te troosten was zat ik er helemaal door. Ik ben toen ook behoorlijk geschrokken van mezelf dat ik Merel bij de armpjes pakte en van binnen voelde dat ik dr wel door elkaar kon schudden. Dat is niks voor mij... Als ik kijk naar hoe ik altijd bij Isis was , één en al geduld en nu dit? Ik voelde ook helemaal niks meer bij Merel.
De gedachte dat ik Merel dus wel iets kon aandoen heeft me ontzettend laten schrikken en doen besluiten om hulp in te schakelen en dat heb ik nu. Om de paar dagen komt er iemand van de hulpverlening bij ons over de vloer om te praten en dat doet me goed. Depressief ben ik (nog) niet en dat wil ik ook graag voorkomen. Gelukkig vind de hulpverlening dat de gedachten die ik had niet zo heel raar waren , ze kwamen voort uit onmacht en het bleef bij een gedachte. Volgens hun is het iets wat bij veel vrouwen voor komt alleen heerst er een taboe op. Nu Merel weer beter slaapt s'nachts en ik daardoor dus ook weer een beetje kan bij tanken gaat het ook al weer wat beter met me. Af en toe ontvlucht ik even het huis met Isis en dat geeft me dan weer energie om de dingen thuis aan te pakken.
De gedachte dat ik Merel dus wel iets kon aandoen heeft me ontzettend laten schrikken en doen besluiten om hulp in te schakelen en dat heb ik nu. Om de paar dagen komt er iemand van de hulpverlening bij ons over de vloer om te praten en dat doet me goed. Depressief ben ik (nog) niet en dat wil ik ook graag voorkomen. Gelukkig vind de hulpverlening dat de gedachten die ik had niet zo heel raar waren , ze kwamen voort uit onmacht en het bleef bij een gedachte. Volgens hun is het iets wat bij veel vrouwen voor komt alleen heerst er een taboe op. Nu Merel weer beter slaapt s'nachts en ik daardoor dus ook weer een beetje kan bij tanken gaat het ook al weer wat beter met me. Af en toe ontvlucht ik even het huis met Isis en dat geeft me dan weer energie om de dingen thuis aan te pakken.
Jeetje Xanthe, Ik kan me voorstellen dat je bent geschroken. Maar, wat super goed dat je meteen actie hebt genomen. En rust is zoooo belangrijk. En zoooo moeilijk aan te komen als ze nog klein zijn. Ik weet van een kennis van me die ook een moeilijke slaper hadden, dat ze op een gegeven moment gewoon met zijn 3-en hebben zitten huilen. Papa, mama en kleine. Alles eruit. En maar huilen totdat iedereen helemaal leeg was en uitgeput in slaap viel. Ook zij hebben de dag erop meteen hulp ingeschakeld.
Xanthe, echt goed dat je hulp van buitenaf gezocht hebt. Praten over je gevoel lucht misschien al zoveel op. En je bent inderdaad niet de enige. Sterkte, en hopelijk kom je snel weer aan voldoende slaap toe.
Geluk zit in een klein Wolkje
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Wil degene die vroeg om een witte kerst ook even vragen naar een mooie zomer?
Eigenlijk is het toch heel raar dat weinig slaap zulke rare dingen met je kan doen. Dat je soms tot van alles in staat bent die je als je gewoon normaal slaapt voor "schokkend" ervaart
Maar hoop voor de dames hier dat alles snel weer beter gaat
Maar hoop voor de dames hier dat alles snel weer beter gaat
Liefde
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Rij nooit harder dan je beschermengel kan vliegen!!
Jeetje Xanthe, dat was ff schrikken! Goed dat je hulp gezocht hebt! Hoop dat het snel weer allemaal wat lekkerder loopt!
♥ A ♥ & ♥ T ♥
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
When you were born, you were crying and everyone around you was smiling. Live your life so that when you die, you're smiling and everyone around you is crying.
Ik durf voorzichtig te zeggen dat het wat beter gaat!
Mezelf meer in de hand, meer gevoel voor Storm en minder neerslachtigheid.
Ik ben stiekem al best blij!
Mezelf meer in de hand, meer gevoel voor Storm en minder neerslachtigheid.
Ik ben stiekem al best blij!
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
een
Ik lees dit topic nu pas
Allerliefst Sugar, een hele dikke knuffel van mij en het klinkt alsof je op de goeie weg bent. Hou vol meid, je komt er wel
Allerliefst Sugar, een hele dikke knuffel van mij en het klinkt alsof je op de goeie weg bent. Hou vol meid, je komt er wel
We moeten bereid zijn het leven dat we gepland hebben op te geven om het leven te vinden dat op ons wacht.
Sugar, wat fijn voor jullie!
...maar weI in de aap gelogeerd :P
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
Fijn Sjoeg En nu genieten jij
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
Heerlijk Sugar, elke stap naar voren is er 1. Al zijn het soms babystapjes, gewoon koesteren want het is echt supergeweldig nieuws
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
Lieve Sugar, goed zo!
Pas je wel op dat je je gevoelens niet kapot rationeert/naliseert/of hoe je dat ook zegt. Soms klinkt het een beetje alsof je van buitenaf naar jezelf kijkt. Probeer ook dicht bij jezelf te blijven. Hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.
Sjak, weet je dat ik met enige verbazing jouw laatste post heb zitten lezen? Omdat je helemaal niet zo overkwam op mij toen. Je zag er uit als een gelukkige zelfverzekerde kwieke moeder. Zat ik er dan zo naast?
Pas je goed op jezelf?
Xanthe, heel goed dat je gelijk hulp hebt gezocht. Goed dat je dit soort signalen herkent en er zelf ook van schrikt. Succes!
Pas je wel op dat je je gevoelens niet kapot rationeert/naliseert/of hoe je dat ook zegt. Soms klinkt het een beetje alsof je van buitenaf naar jezelf kijkt. Probeer ook dicht bij jezelf te blijven. Hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.
Sjak, weet je dat ik met enige verbazing jouw laatste post heb zitten lezen? Omdat je helemaal niet zo overkwam op mij toen. Je zag er uit als een gelukkige zelfverzekerde kwieke moeder. Zat ik er dan zo naast?
Pas je goed op jezelf?
Xanthe, heel goed dat je gelijk hulp hebt gezocht. Goed dat je dit soort signalen herkent en er zelf ook van schrikt. Succes!
Als je niet lacht, ben je dood.
Goed zo lieve Sugar. Ik vind het knap wat je allemaal doet en ik hoop dat de situatie zo blijft dat het met die dingen ook beter gaat. Steeds wat meer. En ik hoop dat als het (natuurlijk liever niet) een dag weer wat tegenvalt je een beetje terug kan denken aan het moment dat je dit schreef. Zodat je weet dat er na die rottezooi ook wat was gekomen dat weer even goed was. Er komt echt een eind aan ellende. Je bent goed op weg. Ik ben misschien niet 'hier hier' momenteel maar ik ben er wel altijd voor je hoor, echt. Je verdient het geluk en het kunnen genieten van zo'n fijn gezin dubbel en dwars.quote:Op vrijdag 20 oktober 2006 09:05 schreef Sugar het volgende:
Ik durf voorzichtig te zeggen dat het wat beter gaat!
Mezelf meer in de hand, meer gevoel voor Storm en minder neerslachtigheid.
Ik ben stiekem al best blij!
Lief dat je dat zegt! Het is ook meer iets uit het verleden. Ik ben een tijd best depressief geweest. Ik moet nu gewoon goed op mezelf passen en door de hormonen en het "verplichte" vrij zijn is dat soms wat moeilijker. Als ik veel plan gaat het goed maar dan loop ik ook de kans om mezelf voorbij te lopen. Ach, het is soms wat schipperen maar over het algemeen ben ik inderdaad een gelukkige, zelfverzekerde en kwieke mams. (alhoewel, zelfverzekerd... )quote:Op vrijdag 20 oktober 2006 20:25 schreef dutchie het volgende:
Sjak, weet je dat ik met enige verbazing jouw laatste post heb zitten lezen? Omdat je helemaal niet zo overkwam op mij toen. Je zag er uit als een gelukkige zelfverzekerde kwieke moeder. Zat ik er dan zo naast?
Pas je goed op jezelf?
Lekker douchen!
Wat goed Sugar! Heel fijn voor je!
Hier twijfel qua medicijnen. Ben er heel erg duizelig en draaierig van. Erg naar gevoel en vind het wel eng. Bv. met traplopen.
Maar voel me wel ietsjes beter.
Hier twijfel qua medicijnen. Ben er heel erg duizelig en draaierig van. Erg naar gevoel en vind het wel eng. Bv. met traplopen.
Maar voel me wel ietsjes beter.
ingrid, dat hoort bij het wennen aan die medicijnen voor zover ik weet, erg veel bijwerkingen de eerste tijd, niet meteen opgeven.
stormy waters...
sailin'
sailin'
Doe ik ook niet. Denk dat ik na een maand toch wel verbetering moet ontdekken.quote:Op maandag 23 oktober 2006 06:31 schreef Belana het volgende:
ingrid, dat hoort bij het wennen aan die medicijnen voor zover ik weet, erg veel bijwerkingen de eerste tijd, niet meteen opgeven.
Dinsdag intakegesprek bij maatschappelijk werk.
Dutchie, dat is nou net wat niet gaat, wat idd wel lukt misschien als je niet depressief bent. Ik kan de dingen niet (altijd) overzien en soms is het feit dat Maria's nagels geknipt moeten worden al een Mount Everest waar ik enorm tegenop zie. Rechtlijnig structuur aanbrengen en knopen doorhakken om vooral geen knopen meer te hebben is dan het enige wat werkt. Gewoon maar eens dingen op zijn beloop laten, dat is juist zo onmogelijk. Wanneer ik dat weer kan, dan voel ik me denk ik ook weer gelukkiger.quote:Op zondag 29 oktober 2006 20:19 schreef dutchie het volgende:
En Sugar, misschien heb je hier ook wat aan: niet teveel over alles nadenken (en dus die beren zien) en gewoon maar eens de dingen op zijn beloop laten. Niet telkens denken 'ja maar', laat het gaan. Is moeilijk, maar ms helpt het naast alle andere tips. Je probeert zoveel dingen te analyseren, maar dat werkt gewoon niet altijd met kindjes. Waarschijnlijk is dit een manier om het voor jezelf te blijven behappen, maar als het dan weer anders gaat is dat weer zo'n teleurstelling.
Ik wou dat ik echt iets voor je kon, het klinkt allemaal zo zwaar.
Maar als ik dan die foto's zie van Maria en Storm dan zie ik toch echt 2 gelukkige kindjes.
De laatste dagen heb ik weer vooral de angst dat dit allemaal toch over mij gaat en dus eeuwig is. In plaats van "dit komt doordat ik depressief ben en het gaat dús over". Gelukkig steunen anderen me juist wel (overtuigend) in die laatste gedachte. Ik merk alleen dat mijn gevoel totaal geen vertrouwen heeft in het idee dat ik ooit weer iets leuk ga vinden.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Ik ben ook even mee verhuisd.
-laat maar, volgens mij komt dit toch niet zo over als ik het bedoel-
[ Bericht 73% gewijzigd door dutchie op 29-10-2006 21:07:57 ]
-laat maar, volgens mij komt dit toch niet zo over als ik het bedoel-
[ Bericht 73% gewijzigd door dutchie op 29-10-2006 21:07:57 ]
Als je niet lacht, ben je dood.
Ik vind het zo rot voor je, Sugar. Wat kunnen simpele dingen ontzettend zwaar zijn als je depressief bent he? Krijg je medicijnen? Antidepressiva zijn zeker geen wondermiddel hoor, maar ze kunnen net de scherpe randjes ervanaf halen. Leven wordt iets minder zwaar en je krijgt wat meer energie. Vaak lukt het dan beter om dingen wel wat meer los te laten, waardoor je je weer iets beter voelt, waardoor het weer makkelijker wordt om los te laten, etc. Zo kunnen medicijnen helpen om de negatieve spiraal om te zetten in een positieve waardoor langzaam aan je herstel kunt gaan werken.
Hoe dan ook, ik hoop dat het leven snel weer wat leuker en makkelijker voor je gaat worden.
Hoe dan ook, ik hoop dat het leven snel weer wat leuker en makkelijker voor je gaat worden.
Hoi Suggie: ik wil hier even het volgende over zeggen. ER zitten namelijk twee kanten aan de zaak. Allereerst; ja, het gaat over. Het wordt beter en je ziet straks niet meer als een berg tegen alles op. Echt niet! Ik spreek uit ervaring en ik weet dondersgoed waar je doorheen gaat. Het is gewoon een rotperiode, maar op een gegeven moment kan je echt wel weer genieten en dingen op z'n beloop laten.quote:Op zondag 29 oktober 2006 20:41 schreef Sugar het volgende:
[..]
Dutchie, dat is nou net wat niet gaat, wat idd wel lukt misschien als je niet depressief bent. Ik kan de dingen niet (altijd) overzien en soms is het feit dat Maria's nagels geknipt moeten worden al een Mount Everest waar ik enorm tegenop zie. Rechtlijnig structuur aanbrengen en knopen doorhakken om vooral geen knopen meer te hebben is dan het enige wat werkt. Gewoon maar eens dingen op zijn beloop laten, dat is juist zo onmogelijk. Wanneer ik dat weer kan, dan voel ik me denk ik ook weer gelukkiger.
De laatste dagen heb ik weer vooral de angst dat dit allemaal toch over mij gaat en dus eeuwig is. In plaats van "dit komt doordat ik depressief ben en het gaat dús over". Gelukkig steunen anderen me juist wel (overtuigend) in die laatste gedachte. Ik merk alleen dat mijn gevoel totaal geen vertrouwen heeft in het idee dat ik ooit weer iets leuk ga vinden.
Aan de andere kant is een depressie wel iets waar je toch aanleg voor moet hebben , ondanks dat je depressie misschien getriggerd wordt door je hormonen (en ook hier spreek ik helaas uit ervaring met twee postnatale depressies). Depressief word je namelijk niet zomaar. Er moet een basis voor zijn.
Als je uit dit dal geklommen bent is het misschien een goed idee om je eigen gedachtengang eens goed onder de loep te nemen. Hoe ga je om met tegenslagen, wat maakt je depressief, waar ben je gevoelig voor. En het belangrijkste, hoe kan je voorkomen dat dit je nogmaals overkomt.
Ik zal een voorbeeld geven over mezelf, zodat misschien wat duidelijker wordt wat ik bedoel. NOrmaal gesproken sta ik sterk in mijn schoenen en ben ik stabiel en positief van aard. Maar... als ik één á twee nachten niet goed slaap of te weinig tijd krijg om even tot mijzelf te komen, word ik treurig. Duurt deze situatie te lang, dan word ik depressief. Hormonen zijn bij mij nog een extra trigger.
Na de geboorte van Thomas heb ik heel bewust mijn leven anders ingericht. Vroeg naar bed, veel regelmaat en niet te veel hooi op mijn vork nemen. En het belangrijkste: schijt aan anderen. Als ik bezoek heb, ga ik toch naar bed als ik moe ben. Als ik dat niet doe, dan voel ik me de volgende dag rot. En ik heb mijn eigen grenzen leren kennen en mezelf er in geaccepteerd. En sinds ik dat doe, en goed naar mezelf luister, heb ik geen dipje meer gehad.
Beetje warrig verhaal misschien, maar ik hoop dat je begrijpt wat ik wil zeggen.
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Sugar.
Fijn dat je weet dat structuur en geen keuzes hoeven te maken voor je werkt!
Nu dus maar even helemaal blind vertrouwen op het vertrouwen en observatievermogen van anderen Suug! Goed dat je dat doet.
Oh ja, als geheugensteuntje: Al die gedachten komen echt omdat je depressief bent. Ze gaan over! Net zo goed als dat je vroeger grip hebt leren krijgen op al die andere dingen die speelden en die over 'jou' gingen
Ik ben het hier helemaal mee eens en je verwoordt heel netjes zoals ik me al tijden voel. Gelukkig heb ik ook al snel hulp. Maar ik heb er zeker aanleg voor en weet waar het ongeveer aan ligt. Maar het is die schakel die ik om moet zetten. Hiermee wil ik de aandacht niet naar mij trekken hoor. Ik vond het gewoon erg duidelijk weer hoe het soms zit bij mij.quote:Op zondag 29 oktober 2006 21:28 schreef Tinkepink het volgende:
[..]
Aan de andere kant is een depressie wel iets waar je toch aanleg voor moet hebben , ondanks dat je depressie misschien getriggerd wordt door je hormonen (en ook hier spreek ik helaas uit ervaring met twee postnatale depressies). Depressief word je namelijk niet zomaar. Er moet een basis voor zijn.
Als je uit dit dal geklommen bent is het misschien een goed idee om je eigen gedachtengang eens goed onder de loep te nemen. Hoe ga je om met tegenslagen, wat maakt je depressief, waar ben je gevoelig voor. En het belangrijkste, hoe kan je voorkomen dat dit je nogmaals overkomt.
Ik zal een voorbeeld geven over mezelf, zodat misschien wat duidelijker wordt wat ik bedoel. NOrmaal gesproken sta ik sterk in mijn schoenen en ben ik stabiel en positief van aard. Maar... als ik één á twee nachten niet goed slaap of te weinig tijd krijg om even tot mijzelf te komen, word ik treurig. Duurt deze situatie te lang, dan word ik depressief. Hormonen zijn bij mij nog een extra trigger.
Na de geboorte van Thomas heb ik heel bewust mijn leven anders ingericht. Vroeg naar bed, veel regelmaat en niet te veel hooi op mijn vork nemen. En het belangrijkste: schijt aan anderen. Als ik bezoek heb, ga ik toch naar bed als ik moe ben. Als ik dat niet doe, dan voel ik me de volgende dag rot. En ik heb mijn eigen grenzen leren kennen en mezelf er in geaccepteerd. En sinds ik dat doe, en goed naar mezelf luister, heb ik geen dipje meer gehad.
Beetje warrig verhaal misschien, maar ik hoop dat je begrijpt wat ik wil zeggen.
Sugar ik heb niet alles gevolgt, maar ik hoop dat je je snel wat beter gaat voelen en het is echt zo. Het is maar tijdelijk En je hebt het halve werk al verricht met jezelf te uiten over hoe je je voelt. Door het hier al neer te schrijven zou al kunnen werken. Dikke knuf en ik hoop echt dat je je snel wat beter gaat voelen. Dan kun je eindelijk lekker van je kindjes genieten.
Sugar nogmaals sterkte!
Ik weet niet of ik het hier of in " hoe gaat het met de moeders" neer moet zetten. Doe het dus eerst maar hier.
Ik ben gelukkig niet meer zo duizelig. En iets minder somber. Denk dat de medicijnen (ad) nu aanslaan.
Ik word er wel heel moe van. En ze zouden helpen met slapen, helaas is dat niet zo.
Morgen dus de intake bij maatschappelijk werk. Best spannend. Gelukkig past mijn moeder op.
Ik weet niet of ik het hier of in " hoe gaat het met de moeders" neer moet zetten. Doe het dus eerst maar hier.
Ik ben gelukkig niet meer zo duizelig. En iets minder somber. Denk dat de medicijnen (ad) nu aanslaan.
Ik word er wel heel moe van. En ze zouden helpen met slapen, helaas is dat niet zo.
Morgen dus de intake bij maatschappelijk werk. Best spannend. Gelukkig past mijn moeder op.
hoelang ben je nu bezig met je medicijnen ingrid?
denk dat nu inderdaad de eerste tijd van "de symptomen kunnen nu iets erger gaan worden" voorbij bent.
dat is wel heerlijk! jammer dat je er toch zo moe van wordt.
staat dat misschien ook bij de bijwerkingen? vaak zijn bijwerkingen van medicijnen bijna gelijk aan de symptomen waar je ze voor inneemt
spannend, naar de maatschappelijk werker.
succes
denk dat nu inderdaad de eerste tijd van "de symptomen kunnen nu iets erger gaan worden" voorbij bent.
dat is wel heerlijk! jammer dat je er toch zo moe van wordt.
staat dat misschien ook bij de bijwerkingen? vaak zijn bijwerkingen van medicijnen bijna gelijk aan de symptomen waar je ze voor inneemt
spannend, naar de maatschappelijk werker.
succes
erf de ogen van je kind - kijk erdoor
Ik ben nu zo'n maand bezig. Eerst 2 weken 25mg(als het goed is) en nu zo'n 2 weken 50mg.quote:Op maandag 30 oktober 2006 20:12 schreef pinquit het volgende:
hoelang ben je nu bezig met je medicijnen ingrid?
denk dat nu inderdaad de eerste tijd van "de symptomen kunnen nu iets erger gaan worden" voorbij bent.
dat is wel heerlijk! jammer dat je er toch zo moe van wordt.
staat dat misschien ook bij de bijwerkingen? vaak zijn bijwerkingen van medicijnen bijna gelijk aan de symptomen waar je ze voor inneemt
spannend, naar de maatschappelijk werker.
succes
Bij de bijwerkingen staat wel dat je suffig kan worden. Daarom heb ik deze ook, omdat ze zouden helpen om in slaap te komen.
Vind het wel spannend morgen en hoop dat ze me kunnen helpen.
Ingrid, neem je je medicijnen 's morgens of 's avonds in? Omdat je zo moe bent, maar ze niet echt helpen voor het slapen. Misschien als je ze op een ander moment van de dag inneemt (bv 's avonds ipv 's morgens?, wellicht wel slim om zoiets even te overleggen met je huisarts of degene die het voorgeschreven heeft...). Wat slik je?
Succes bij het maatschappelijk werk!
Sugar, sterkte! Fijn dat je veel steun hebt van anderen!
Succes bij het maatschappelijk werk!
Sugar, sterkte! Fijn dat je veel steun hebt van anderen!
Fake it till you make it...
Tink, duidelijk verhaal juist, hoor! Dankjewel ervoor. Gelukkig laat je me hiermee niet schrikken, met dat deel "eigen invloed" hou ik ook rekening. Als ik maar weer ooit wel kan genieten van dingen en iets écht leuk vind om te doen.
Ingrid, niet slapen lijkt me slopend, daarvan heb ik gelukkig geen last. Succes morgen.
Ik had vandaag voor het eerst echt het gevoel dat de psych me misschien wel verder kan helpen. Ook voor het eerst daar mijn verdriet kunnen laten zien. Voelt nu wel alsof we iets kunnen doen eraan, misschien.
Jongens, ik vind het fijn dat jullie steeds zo prettig reageren en ook steeds weer tips of eigen verhalen hebben. Ik heb er echt wat aan, dus bedankt.
Ingrid, niet slapen lijkt me slopend, daarvan heb ik gelukkig geen last. Succes morgen.
Ik had vandaag voor het eerst echt het gevoel dat de psych me misschien wel verder kan helpen. Ook voor het eerst daar mijn verdriet kunnen laten zien. Voelt nu wel alsof we iets kunnen doen eraan, misschien.
Jongens, ik vind het fijn dat jullie steeds zo prettig reageren en ook steeds weer tips of eigen verhalen hebben. Ik heb er echt wat aan, dus bedankt.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Sugar sterkte ermee, ben trouwens blij te lezen dat je een goed gevoel krijgt bij de psych en dat je misschien samen verder kunt komen
We hopen dat ze je vleugels geven, zodat je overal kunt komen, dat je terugkomt in onze dromen, en met ons meevliegt in ons leven
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Sugar, fijn om te lezen dat je een goed gesprek hebt gehad bij de psych. Nog even een om te laten weten dat er aan je gedacht wordt.
in contact komen met je gevoel, das zo belangrijk. (loop zelf bij een psych momenteel, dus herkenbaar... duurt ff voor je je emoties kan laten zien daar) maar ik merk aan mezelf dat dat in contact komen me goed doet. sterkte weer meid!
stormy waters...
sailin'
sailin'
Ik neem ze 's avonds in, voor het slapen gaan.quote:Op maandag 30 oktober 2006 20:48 schreef Nijna het volgende:
Ingrid, neem je je medicijnen 's morgens of 's avonds in? Omdat je zo moe bent, maar ze niet echt helpen voor het slapen. Misschien als je ze op een ander moment van de dag inneemt (bv 's avonds ipv 's morgens?, wellicht wel slim om zoiets even te overleggen met je huisarts of degene die het voorgeschreven heeft...). Wat slik je?
Succes bij het maatschappelijk werk!
Sugar, sterkte! Fijn dat je veel steun hebt van anderen!
Het heet tryptozyl oid.
Het ging wel goed bij mw. Leuke vrouw. Kon alles goed vertellen en door haar vragen kwam er veel uit, zeg maar.
Ze denkt dat het een combi van dingen is. Gedeeltelijk hormonaal.
Ze gaan het in het team over mij hebben, om te kijken of ik bij hun op het juiste adres ben.
Iig volgende week vrijdag terugkomen.
Sugar, fijn dat je steun hebt in oa dit topic. Heb ik ook trouwens.
Mooi dat je een goed gesprek hebt gehad.
Ingrid, fijn dat je een goed gevoel had bij dat gesprek. En heel prettig dat er nu serieus gekeken gaat worden waar je de beste hulp kunt krijgen. Is toch wel een belangrijke stap hoor, vanaf nu wordt het vast stukje bij beetje elke keer iets beter.
Hou er wel rekening mee dat het echt een tijd kan duren voordat je helemaal bent ingesteld op zo'n anti-depressivum. De bijwerkingen kunnen zelfs na een maand of drie nog wat minder worden, maar die slaperigheid is helaas wel een van de bekendste en vervelendste bijwerkingen van het soort middel dat jij slikt (dat is voor mij toen de reden geweest over te stappen naar een nieuwer middel).
Niet of te weinig slapen is trouwens funest, dan kun je helemáál niet meer relativeren. Wel belangrijk om te zorgen dat dat verbetert. Je zou misschien aan je huisarts kunnen vragen of je daar misschien tijdelijk iets als oxazepam voor kunt krijgen, totdat het allemaal weer wat stabieler is. Er zijn ook wel wat truukjes die het makkelijker kunnen maken om los te laten en dus te kunnen slapen, daar weten de meeste therapeuten (en ook maatschappelijk werk) wel van. Ik kan je ook wel eea toemailen als je denkt er wat aan te hebben (phileine@gmail.com)
Sugar, klinkt goed. Stapje voor stapje he? Ik mail je binnenkort weer eens, even erg druk geweest hier maar ik volg wel steeds hoe het met je gaat.
Hou er wel rekening mee dat het echt een tijd kan duren voordat je helemaal bent ingesteld op zo'n anti-depressivum. De bijwerkingen kunnen zelfs na een maand of drie nog wat minder worden, maar die slaperigheid is helaas wel een van de bekendste en vervelendste bijwerkingen van het soort middel dat jij slikt (dat is voor mij toen de reden geweest over te stappen naar een nieuwer middel).
Niet of te weinig slapen is trouwens funest, dan kun je helemáál niet meer relativeren. Wel belangrijk om te zorgen dat dat verbetert. Je zou misschien aan je huisarts kunnen vragen of je daar misschien tijdelijk iets als oxazepam voor kunt krijgen, totdat het allemaal weer wat stabieler is. Er zijn ook wel wat truukjes die het makkelijker kunnen maken om los te laten en dus te kunnen slapen, daar weten de meeste therapeuten (en ook maatschappelijk werk) wel van. Ik kan je ook wel eea toemailen als je denkt er wat aan te hebben (phileine@gmail.com)
Sugar, klinkt goed. Stapje voor stapje he? Ik mail je binnenkort weer eens, even erg druk geweest hier maar ik volg wel steeds hoe het met je gaat.
mooi he, alles
De slapeloosheid is echt irritant. Ik kon voordat ik met de medicijnen begon, al moeilijker in slaap komen en doorslapen. Maar nu is het erger. Ik ben gewoon zowat de hele dag moe!quote:Op dinsdag 31 oktober 2006 22:21 schreef phileine het volgende:
Ingrid, fijn dat je een goed gevoel had bij dat gesprek. En heel prettig dat er nu serieus gekeken gaat worden waar je de beste hulp kunt krijgen. Is toch wel een belangrijke stap hoor, vanaf nu wordt het vast stukje bij beetje elke keer iets beter.
Hou er wel rekening mee dat het echt een tijd kan duren voordat je helemaal bent ingesteld op zo'n anti-depressivum. De bijwerkingen kunnen zelfs na een maand of drie nog wat minder worden, maar die slaperigheid is helaas wel een van de bekendste en vervelendste bijwerkingen van het soort middel dat jij slikt (dat is voor mij toen de reden geweest over te stappen naar een nieuwer middel).
Niet of te weinig slapen is trouwens funest, dan kun je helemáál niet meer relativeren. Wel belangrijk om te zorgen dat dat verbetert. Je zou misschien aan je huisarts kunnen vragen of je daar misschien tijdelijk iets als oxazepam voor kunt krijgen, totdat het allemaal weer wat stabieler is. Er zijn ook wel wat truukjes die het makkelijker kunnen maken om los te laten en dus te kunnen slapen, daar weten de meeste therapeuten (en ook maatschappelijk werk) wel van. Ik kan je ook wel eea toemailen als je denkt er wat aan te hebben (phileine@gmail.com)
Sugar, klinkt goed. Stapje voor stapje he? Ik mail je binnenkort weer eens, even erg druk geweest hier maar ik volg wel steeds hoe het met je gaat.
Ik ga toch maar naar de huisarts, want zo is het ook niks. Ik moet gewoon 's morgens bijslapen.
Ben al een paar keer bijna van de trap gevallen van vermoeidheid. En ben bang dat het straks echt gebeurd, al dan niet met Kim.
Ik ga je ff mailen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Ingrid19 op 01-11-2006 12:14:48 (stond een foutje in) ]
Lijkt me wel goed om even te overleggen Ingrid, als je er zo moe van bent dat je bijna van de trap valt... brrr.
Het kan even duren voordat je effect merkt van antidepressiva en soms kan het een tijdje duren voordat je het middel hebt gevonden wat jou helpt. Ik had pas bij mn 5e middel (prozac) het idee dat het wat doet...
Voor iedereen die het nodig heeft een , zet em op hoor!
Het kan even duren voordat je effect merkt van antidepressiva en soms kan het een tijdje duren voordat je het middel hebt gevonden wat jou helpt. Ik had pas bij mn 5e middel (prozac) het idee dat het wat doet...
Voor iedereen die het nodig heeft een , zet em op hoor!
Fake it till you make it...
Je kunt van die medicatie ook veel levendiger en heftiger gaan dromen, maar dat trekt na een tijdje wel weer weg (of gaat wennen)
mooi he, alles
Ik had vandaag weer een afspraak met de huisarts. Die afspraak hadden we vooral gemaakt om te kunnen bekijken of medicatie nodig is. Ik vind van niet, omdat het wel al beter gaat dan eerst. Daar ben ik ook blij om. Ze vond dat een prima besluit, controleerde door allerlei vragen een beetje mijn gevoel en dat was oké.
Ze vroeg of mijn werk wel ruimte gaf en ik vertelde dat ik het daar nog helemaal niet heb aangekaart. Ik moet over 3 weken weer beginnen. Ze gaf meteen aan dat ze dat echt te vroeg vond. Volgens haar moet mijn rust, herstel en alles nu pas beginnen, nu het wat beter gaat. ze denkt dat het verstandig is om aan te geven dat ik waarschijnlijk pas eind december of begin januari weer zal werken. Mocht het dan toch meevallen, dan kan ik altijd eerder aan de slag gaan.
Ik denk dat ze wel gelijk heeft, maar ik zag ook niet echt tegen werken op. Maar misschien ga ik te snel en moet ik echt een overgangsgebied inlassen door inderdaad nog niet te gaan werken.
Ze vroeg of mijn werk wel ruimte gaf en ik vertelde dat ik het daar nog helemaal niet heb aangekaart. Ik moet over 3 weken weer beginnen. Ze gaf meteen aan dat ze dat echt te vroeg vond. Volgens haar moet mijn rust, herstel en alles nu pas beginnen, nu het wat beter gaat. ze denkt dat het verstandig is om aan te geven dat ik waarschijnlijk pas eind december of begin januari weer zal werken. Mocht het dan toch meevallen, dan kan ik altijd eerder aan de slag gaan.
Ik denk dat ze wel gelijk heeft, maar ik zag ook niet echt tegen werken op. Maar misschien ga ik te snel en moet ik echt een overgangsgebied inlassen door inderdaad nog niet te gaan werken.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
lastig sugar. maar wel goed dat je huisarts zo actief meedenkt. lijkt me op zich geen slecht idee om haar raad nu te volgen en het weer beginnen met werken nog even op te schuiven. beter zo dan dat je straks moet besluiten dat je te hard van stapel gelopen bent denk ik.
Ingrid!!!! Ik dacht al laast al toen je met dat slaperig zijn kwam. Ik heb ook een tijd een heel lage dosis triptisol geslikt (stofnaam amitriptiline) niet als ad maar als medicijn voor fibromyalgie. je wordt meestal een paar uur nadat je het ingenomen hebt slaperig en dat werkt dan weer een tijdje. Als je de pillen dus vlak na het avondeten inneemt heb je kans dat het beter werkt bij het inslapen (een paar uur later). Zo werkte het bij iig wel. Als ik ze te laat in nam was ik 's morgens nog ontzettend duf en sloom. succes meis!
[ Bericht 1% gewijzigd door Jelief op 02-11-2006 12:41:21 ]
[ Bericht 1% gewijzigd door Jelief op 02-11-2006 12:41:21 ]
Begin maar gewoon, op hoop van zegen.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
