Ik ben trouwens erg benieuwd waarom jullie voor het vak doceren hebben gekozen.
Ikzelf ben er eigenlijk een beetje ingerolt. Ik had een enorme pesthekel aan school, niet omdat ik gepest werd ik was zelfs enorm populair, maar omdat iedereen je handje vast hield, je nooit wat mocht en ik het idee had niet mijzelf te kunnen zijn. Dat frustreerde mij enorm, bovendien had ik gekozen voor de havo en haalde ik alles met vlag en wimpel behalve talen wat ook weer frustreerde. Ik ben dus geen docent geworden vanwege de geweldige schooltijd. In de vierde vand e havo liep het de spuigaten uit, ik kwam nooit, was brutaal en deed niets meer. De decaan, mentor en onderdirecteur hadden besloten dat het beter voor mij was wat anders te gaan doen en dat vond ik prima, mijn ouders niet maar die gingen wel mee.
Ik ging een half jaar werken en toen naar het mbo. Ik koos een stroming in het mbo omdat mijn beste vriendin die wilde doen, ikzelf wilde liever wat met scheikunde doen. Zij ging uiteindelijk helemaal niet meer naar school omdat ze haar inschrijfgeld had gebruikt voor drugs
De spw beviel mij wel. Weinig doen, maar wel lekker creatief en dat voor de klas staan was zo gek nog niet. Toch wilde ik wat ander, meer creatief en technisch en ben ik kunst en techniek gaan studeren. Dat was het niet en ik miste het voor de klas staan. De pabo bleek het ook niet.
Ik wist niet meer wat ik moest doen en ben gaan werken in de kinderopvang. Toch bleef dat onderwijs kriebelen en ben ik eens rond gaan klikken en deed een test van inholland ofzo waar docent maatschappijleer en tekenen als eerste eruit kwamen. Ik wist uit ervaring dat ik niet verplicht kan tekenen dus ik ben wat gaan lezen over maatschappijleer. Ondertussen had ik ook gekeken naar de uni pedagogiek. Samen met een vriendin zou ik dat gaan doen, er kwam echter een heel drama tussen en toen heb ik gekozen voor maatschappijleer, wat ik nu nog steeds doe en hopelijk lang blijf doen