POL Politiek
Discussies en diepgaande gesprekken over de politiek in de breedste zin van het woord kun je hier voeren.
Enorme afval? Een gemiddelde kerncentrale produceert per jaar een hoeveelheid afval ter grootte van een tennisbal..quote:Op dinsdag 16 mei 2006 14:57 schreef ChatChewbacca het volgende:
Want, wat doen we met al dat enorme afval?
en wat we ermee doen? Opwerken, in beton (of glas) gieten, en op een veilige plek leggen totdat de meeste straling is uitgewerkt (kan tegenwoordig al na enkele honderden jaren)
Kernenergie produceert een kleine hoeveelheid geconcentreert afval, wat veel makkelijk te verwerken is dan bijvoorbeeld de lucht- of bodemvervuiling die conventionele energie-opwekkings methodes met zich mee brengen, en die wel dag in dag uit de leefomgeving aantast.
?
Overigens is de opslag in NL al bijna vol. En dat met tot nu toe 3 zeer bescheiden centrales. Dat zal helemaal hard gaan als we helemaal overstappen op kernenergie .
.
Als het niet wil branden moet je beter stoken.
Ja ik snap het heel goed vandaar dat ik dat ook zeg! Misschien moet jij eerst iets lezen over Vervuilings Eenheden en hoe die berekend worden.quote:Op dinsdag 16 mei 2006 14:57 schreef ChatChewbacca het volgende:
Want, wat doen we met al dat enorme afval? Snap je 't zelf eigenlijk wel? Weet jij eigenlijk hoe 't werkt, een kernreactor?
Ik verwijs je door naar de post van schepseltje
Rudeonline logic: "1km +1sec=1km/s"
"I don't know what your problem is, but I bet it's hard to pronounce.''
"I don't know what your problem is, but I bet it's hard to pronounce.''
Kortzichtig om te denken dat al het afval alleen in Nederland opgeslagen kan worden. Maar het feit blijft dat kernenergie milieuvriendelijker, beter beheersbaar en compacter afval geeft dan alle zogenaamde duurzame methodes zoals wind en zonne energie.quote:Op dinsdag 16 mei 2006 15:13 schreef du_ke het volgende:
Overigens is de opslag in NL al bijna vol. En dat met tot nu toe 3 zeer bescheiden centrales. Dat zal helemaal hard gaan als we helemaal overstappen op kernenergie .
En ik mag zelf toch echt een milieu'er noemen.
Rudeonline logic: "1km +1sec=1km/s"
"I don't know what your problem is, but I bet it's hard to pronounce.''
"I don't know what your problem is, but I bet it's hard to pronounce.''
Wat voor afval geeft een windmolen dat niet goed verwerkbaar of herbruikbaar is?
Als het niet wil branden moet je beter stoken.
Inderdaad, we kunnen het bijvoorbeeld in "onverwoestbare" vaten in de oceaan dumpen, deden we vroeger ook...quote:Op dinsdag 16 mei 2006 15:17 schreef Sapientiea het volgende:
[..]
Kortzichtig om te denken dat al het afval alleen in Nederland opgeslagen kan worden.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Verschepen naar Rusland kan ook prima.quote:Op dinsdag 16 mei 2006 15:22 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Inderdaad, we kunnen het bijvoorbeeld in "onverwoestbare" vaten in de oceaan dumpen, deden we vroeger ook...
Als het niet wil branden moet je beter stoken.
Windmolens zelf niet veel, maar de enorme industrie die nodig is ze te maken en onderhouden produceert wel een behoorlijke lucht- en bodemvervuiling. Afgezet tegen het lage rendament van windmolens, is dit toch een aardig grote vervuiling.quote:Op dinsdag 16 mei 2006 15:19 schreef du_ke het volgende:
Wat voor afval geeft een windmolen dat niet goed verwerkbaar of herbruikbaar is?
Het is ook niet voor niets dat kerncentrales pas rendabel worden als ze zijn afgeschreven.quote:Op dinsdag 16 mei 2006 15:33 schreef Schepseltje het volgende:
[..]
Windmolens zelf niet veel, maar de enorme industrie die nodig is ze te maken en onderhouden produceert wel een behoorlijke lucht- en bodemvervuiling. Afgezet tegen het lage rendament van windmolens, is dit toch een aardig grote vervuiling.
Als het niet wil branden moet je beter stoken.
Logische vraag;quote:Op dinsdag 16 mei 2006 15:19 schreef du_ke het volgende:
Wat voor afval geeft een windmolen dat niet goed verwerkbaar of herbruikbaar is?
Kijk Of een product meer of minder vervuild hangt grotendeels af van het productieproces. Er moeten grondstoffen worden gebruikt, ze moeten vervoerd worden etc. Dan gaat het erom hoe lang een bepaald product dienst doet voordat het vervangen moet worden.
Uit eindelijk reken je dus alles uit in bv [energie geleverd] / [vervuiling].
Een heel recente zaak als voorbeeld: Het opnieuw gebruiken van PET-flessen is jaren geleden ingevoerd omdat het HERgebruik milieu vriendelijker zou zijn.
Sinds kort zijn ze gestopt met het hergebruik van de PET-flessen, omdat onderzoeken aan toonden dat het hergebruik milieu onvriendelijker is dan de flessen om te smelten en daarvan nieuwe producten te maken.
Het bleek dat de inzameling en het schoonmaken zoveel milieuonvriendelijker was dan er gewoonweg een nieuw product van te maken.
Rudeonline logic: "1km +1sec=1km/s"
"I don't know what your problem is, but I bet it's hard to pronounce.''
"I don't know what your problem is, but I bet it's hard to pronounce.''
In ieder geval naar een land wat heel erg omhoog zit om geld en het niet zo nauw neemt met de gezondheid van de bevolking. Rusland zou wel voldoen waarschijnlijk .quote:
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Kernafval is opzich niet schadelijk voor het milieu, het is alleen schadelijk voor levende organismes wanneer die met de straling in aanraking komen. Wanneer het afval netjes in beton wordt gegoten, en opgeslagen op een lokatie waar niemand er last van heeft (woestijn, siberië, oceaan, etc), is er geen enkel gevaar voor de omgeving. Het afval ligt dan enkele honderden jaren veilig ingekapseld, en wordt na verloop van tijd neutraal. Afval wat zichzelf oplost dus.quote:Op dinsdag 16 mei 2006 15:13 schreef du_ke het volgende:
Overigens is de opslag in NL al bijna vol. En dat met tot nu toe 3 zeer bescheiden centrales. Dat zal helemaal hard gaan als we helemaal overstappen op kernenergie .
En dat rusland destijds lekkende vaten niet-opgewerkt afval in zee heeft gegooit, valt eerder te wijten aan hun socialistische systeem dan aan kernenergie opzich. Bij verkeerd gebruik kan vrijwel alles schadelijk zijn.
Een volledig schone, veilige, goedkope, betrouwbare en milieuvriendelijke methode van energie-opwekken bestaat helaas niet, maar kernenergie zit daar op dit moment wel het dichtste bij.
[ Bericht 6% gewijzigd door Schepseltje op 16-05-2006 15:44:41 ]
Rare post hoor!quote:Op dinsdag 16 mei 2006 15:22 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Inderdaad, we kunnen het bijvoorbeeld in "onverwoestbare" vaten in de oceaan dumpen, deden we vroeger ook...
Het is serieus een goed en geconcentreerd afval product dat we met de huidige technieken prima kunnen opslaan of zelfs verwerken.
Het milieuvriendelijkste wat we kunnen doen is natuurlijk minder of geen energie gebruiken, maarja dat zit er voorlopig niet in.
Edit: Schepseltje was me voor!
Rudeonline logic: "1km +1sec=1km/s"
"I don't know what your problem is, but I bet it's hard to pronounce.''
"I don't know what your problem is, but I bet it's hard to pronounce.''
Productie in Hoge Temperatuur reactor zonder emissie CO2
De Finnen geven weer eens het voorbeeld: het land van Nokia heeft besloten een kernreactor te bouwen. Het tij voor kernenergie is sowieso aan het keren. De hoge temperatuur reactor is inherent veilig, het afvalprobleem is volgens sommigen te overzien en de productie van waterstof is zonder emissie van CO2 alleen mogelijk via kernenergie.
Nee, het verbaast hem niet. Als hoogleraar reactorfysica aan de TU Delft is prof.dr.ir. Tim van der Hagen al heel lang overtuigd van de voordelen die kernenergie biedt. Dus wanneer een Nederlandse project-ontwikkelaar een kernreactor wil bouwen, juicht hij dat van harte toe. En dat het gezaghebbende Amerikaanse Electric Power Research Institute in Palo Alto vorig jaar in Nature een pleidooi houdt voor het gebruik van nucleaire technologie voor de opwekking van waterstof, vindt hij niet meer dan logisch. Hij zou het zelfs nog sterker willen formuleren: 'De enige manier om op een efficiënte en grootschalige wijze waterstof te produceren zonder emissie van CO2 is via kernenergie.’ Het idee daarbij is om met chemische processen watert te splitsen in waterstof en zuurstof, zonder gebruik te hoeven maken van elektriciteit als energieverslindende tusenstap (via elektrolyse). Hiervoor zijn temperaturen nodig van ten minste 900 0C en dat is precies het temperatuurgebied dat goed bereikbaar is met gas-gekoelde reactoren, waar Van der Hagen onderzoek aan doet. Samen met zijn medewerker dr.ir.Jan Leen Kloosterman kijkt hij bovendien naar de mogelijkheden die dit soort Hoge Temperatuur Reactoren (HTR) bieden voor opwekking van waterstof.
Hoge-drukstoom Zo'n 80 van alle kerncentrales ter wereld, zoals die in het Zeeuwse Borssele, is van het zogenaamde licht-watertype. In deze watergekoelde centrales wordt met behulp van de vrijgekomen warmte hoge-drukstoom opgewekt bij een temperatuur van tegen de 300 °C. Dat is echter bij lange na niet genoeg om de chemische reacties op gang te brengen die als eindproduct waterstof hebben. Kloosterman: 'Om het temperatuurgebied boven 900 °C te bereiken moet je overstappen op een ander koelmiddel. Daarvoor zij grofweg twee alternatieven: koeling met helium of met een gesmolten zout. Wij hebben een voorkeur voor helium, omdat je daarmee ook direct een gasturbine aan zou kunnen drijven voor de productie van elektriciteit.'
De warmte in dit hete helium is echter net zo goed te gebruiken voor het aandrijven van chemische processen. Alleen moet je dit niet direct doen. Het is beter om er een extra koelkring tussen te zetten. Zo voorkom je dat het chemische proces het nucleaire 'vervuilt' en omgekeerd. Ook de nucleaire brandstof van dit soort HTR's ziet er anders uit dan in een standaard lichtwaterreactor. In plaats van de bekende uraniumstaven is de brandstof aanwezig in de vorm van uraniumbolletjes met een diameter van een halve millimeter. Die zijn elk bedekt met een aantal laagjes, waaronder een poreuze koolstofbuffer - voor de absorptie van splijtstofproducten - en met siliciumcarbide, een keihard materiaal dat de bolletjes beschermt en voorkomt dat de radioactieve inhoud vrij kan komen. Op hun beurt vormen 10000 tot 15000 van deze bolletjes, ingebed in grafiet, de uiteindelijke nucleaire brandstofkogels (pebble), die een diameter hebben van 6 cm. Volgens Kloosterman zijn die inherent veilig: 'Zelfs wanneer het koelmiddel volledig wegvalt en de temperatuur als gevolg van de restwarmte die de kernreacties afgeven, kan oplopen tot boven de 1500 °C, blijven de bollen ongeschonden.' In Duitsland heeft al twintig jaar een 40 megawatt testreactor gedraaid op deze brandstofkogels, terwijl in China sinds 2000 ook een heliumgekoelde HTR-reactor operationeel is.
Oliecrisis Hoewel dit soort reactor- en brandstofconcepten nog niet op grote schaal zijn getest, is het ontwerp wel beproefd in diverse testreactoren in Duitsland, de Verenigde Staten, Japan en Zuid-Afrika. Datzelfde geldt feitelijk voor de opwekking van waterstof met behulp van thermo-chemische reacties. Ook dat proces is niet echt nieuw meer. Van der Hagen: 'Er zijn niet zoveel wetenschappelijke uitdagingen meer. De problemen zitten bijvoorbeeld in het vinden van geschikte materialen.' Het wetenschappelijk onderzoek ernaar piekte in de jaren zeventig ten tijde van de oliecrisis, maar vindt tegenwoordig bijna uitsluitend plaats in Japan en de VS. Een litera-tuurstudie van het Amerikaanse bedrijf General Atomics bracht in 2002 meer dan honderd mogelijke chemische cycli aan het licht en bepaalde wat de meest veelbelovende waren. Er kwamen twee kandidaten uit naar voren, een op basis van broom en een andere op basis van zwavel en jodium. Uit modelberekeningen en metingen in een Japanse proefopstelling volgde dat deze laatste een efficiëntie heeft van meer dan 50%, en die mag zich dan ook verheugen in de meeste aandacht (zie kader). Eind vorig jaar presenteerde Ken Schultz van General Atomics tijdens het jaarlijkse symposium van de World Nuclear Association de eerste resultaten van een studie naar de mogelijkheden van dit zwavel jodiumproces voor de productie van waterstof met behulp van een HTR-heliumreactor. Zijn economische analyse wees uit dat een 2400 MW kernreactor, gekoppeld aan een chemische fabriek dagelijks zo'n achthonderd ton waterstof kan leveren. Dat is meer dan voldoende voor een grote olieraffinaderij. Afhankelijk van de gebruikte parameters variëren de kosten per geproduceerde kilo waterstof tussen de 1,4 en 1,9 dollar per kilo. Dat zijn opvallende getallen omdat waterstof dat wordt geproduceerd uit methaan met behulp van stoom - meer dan de helft van alle waterstof ter wereld - zo'n 1,4 dollar per kilo kost. Maar bij dit reformeringsproces komen grote hoeveelheden CO2 vrij. Het is niet uitgesloten dat regeringen daar in de toekomst een eind aan gaan maken door CO2-sequestratie en opslag verplicht te stellen via het instellen van een speciale belasting {carbon tax). Het is dan ook geen wonder dat sommige landen het onderzoek naar de opwekking 'nucleaire waterstof' voortvarend aanpak Van der Hagen: 'In de Verenigde Staten heeft het Department of Energy (DoE) het Nuclear Hydrogen Initiative gelanceerd met als een van de doelstellingen om in 2015 in Idaho een demonstratiefaciliteit voor nucleaire elektriciteit- én waterstofproductie in bedrijf te hebben. Het Japanse Atomic Energy Research Institute heeft al zo'n HTR in bedrijf en heeft onlangs de werking van het productieproces voor waterstof gedemonstreerd, zij het op kleine schaal.'
Omstreden Dat mag allemaal zo zijn, maar toch blijft kernenergie een omstreden proces. Zo voerde ir. Diederik Samsom, Tweede-Kamerlid voor de PvdA, in augustus 2002 aan dat de kernenergielobby de ogen sluit voor de beperkte winbare reserves aan uranium. Er zou nog maar voor zo'n vijftig jaar voldoende zijn. Van der Hagen: 'Dat klopt wel, maar dan moet je er wel bij zeggen dat dat winbare reserves zijn voor een prijs van zo’n 25 dollar per kilo. Omdat de grondstof maar in geringe mate bijdraagt aan de uiteindelijke kilowattuurprijs, mag het uranium best meer kosten om toch op een economische manier elektriciteit te kunnen produceren. Als je armere ertsen gaat aanboren, is er zeker nog honderd keer zoveel; bovendien is aangetoond dat uranium ook betaalbaar uit zeewater is te winnen.' Ook de hoeveelheid kernafval en daarmee het opslagprobleem is volgens Van der Hagen beperkt: 'Het is goed op te slaan in stabiele geologische formaties.' Hij wijst erop dat we met de groeiende mondiale vraag naar energie onszelf op dit moment niet kunnen permitteren om welke vorm dan ook bij voorbaat af te schrijven. ‘Binnen een internationaal samenwerkingsverband (Generation IV) werken we op dit moment aan de volgende generatie kernreactoren, waarbij strenge eisen gesteld zijn ten aanzien van veiligheid, duurzaamheid, betrouwbaarheid, economie en waarbij door hergebruik en combinatie van verschillende nucleaire technologieën de hoeveelheid afval zoveel mogelijk wordt beperkt.’
Van der Hagens pleidooi om alle opties open te houden wordt onderstreept door Ken Schultz, die vorig jaar ook de mogelijkheden van zonne-energie voor de productie van waterstof op een rijtje zette. Zonnecollectoren kunnen namelijk veel hogere temperaturen leveren dan kernreactoren. Bovendien zijn de investeringskosten veel lager. Een probleem is natuurlijk dat de zon effectief maar gedurende zo'n acht uur beschikbaar is. Dat leidt tot een verminderde efficiëntie en tot hogere productiekosten. Toch heeft General Atomics vorig jaar subsidie ontvangen om ook deze methode te gaan onderzoeken. Schultz wil zich dan met name richten op alternatieve chemische cycli die efficiënt gebruik kunnen maken van de hogere temperaturen.
Er is hoe dan ook nog veel onderzoek nodig. Of de samenleving bereid is de maatschappelijke consequenties die toepassen van kernenergie met zich meebrengt te dragen om het waterstoftijdperk binnen te gaan is een vraag die in de komende jaren beantwoord moet worden. Van der Hagen wijst ter afsluiting nog op dat Finland onlangs besloten heeft na afweging van alle mogelijke alternatieven met behulp van kernenergie zijn groeiende elektriciteitsbehoefte te voorzien. Het is de eerste kernreactor die sinds jaren in Europa zal worden gebouwd. Een teken aan de wand?
http://www.nrg-nl.com/kranten/2004/040507b.html
De Finnen geven weer eens het voorbeeld: het land van Nokia heeft besloten een kernreactor te bouwen. Het tij voor kernenergie is sowieso aan het keren. De hoge temperatuur reactor is inherent veilig, het afvalprobleem is volgens sommigen te overzien en de productie van waterstof is zonder emissie van CO2 alleen mogelijk via kernenergie.
Nee, het verbaast hem niet. Als hoogleraar reactorfysica aan de TU Delft is prof.dr.ir. Tim van der Hagen al heel lang overtuigd van de voordelen die kernenergie biedt. Dus wanneer een Nederlandse project-ontwikkelaar een kernreactor wil bouwen, juicht hij dat van harte toe. En dat het gezaghebbende Amerikaanse Electric Power Research Institute in Palo Alto vorig jaar in Nature een pleidooi houdt voor het gebruik van nucleaire technologie voor de opwekking van waterstof, vindt hij niet meer dan logisch. Hij zou het zelfs nog sterker willen formuleren: 'De enige manier om op een efficiënte en grootschalige wijze waterstof te produceren zonder emissie van CO2 is via kernenergie.’ Het idee daarbij is om met chemische processen watert te splitsen in waterstof en zuurstof, zonder gebruik te hoeven maken van elektriciteit als energieverslindende tusenstap (via elektrolyse). Hiervoor zijn temperaturen nodig van ten minste 900 0C en dat is precies het temperatuurgebied dat goed bereikbaar is met gas-gekoelde reactoren, waar Van der Hagen onderzoek aan doet. Samen met zijn medewerker dr.ir.Jan Leen Kloosterman kijkt hij bovendien naar de mogelijkheden die dit soort Hoge Temperatuur Reactoren (HTR) bieden voor opwekking van waterstof.
Hoge-drukstoom Zo'n 80 van alle kerncentrales ter wereld, zoals die in het Zeeuwse Borssele, is van het zogenaamde licht-watertype. In deze watergekoelde centrales wordt met behulp van de vrijgekomen warmte hoge-drukstoom opgewekt bij een temperatuur van tegen de 300 °C. Dat is echter bij lange na niet genoeg om de chemische reacties op gang te brengen die als eindproduct waterstof hebben. Kloosterman: 'Om het temperatuurgebied boven 900 °C te bereiken moet je overstappen op een ander koelmiddel. Daarvoor zij grofweg twee alternatieven: koeling met helium of met een gesmolten zout. Wij hebben een voorkeur voor helium, omdat je daarmee ook direct een gasturbine aan zou kunnen drijven voor de productie van elektriciteit.'
De warmte in dit hete helium is echter net zo goed te gebruiken voor het aandrijven van chemische processen. Alleen moet je dit niet direct doen. Het is beter om er een extra koelkring tussen te zetten. Zo voorkom je dat het chemische proces het nucleaire 'vervuilt' en omgekeerd. Ook de nucleaire brandstof van dit soort HTR's ziet er anders uit dan in een standaard lichtwaterreactor. In plaats van de bekende uraniumstaven is de brandstof aanwezig in de vorm van uraniumbolletjes met een diameter van een halve millimeter. Die zijn elk bedekt met een aantal laagjes, waaronder een poreuze koolstofbuffer - voor de absorptie van splijtstofproducten - en met siliciumcarbide, een keihard materiaal dat de bolletjes beschermt en voorkomt dat de radioactieve inhoud vrij kan komen. Op hun beurt vormen 10000 tot 15000 van deze bolletjes, ingebed in grafiet, de uiteindelijke nucleaire brandstofkogels (pebble), die een diameter hebben van 6 cm. Volgens Kloosterman zijn die inherent veilig: 'Zelfs wanneer het koelmiddel volledig wegvalt en de temperatuur als gevolg van de restwarmte die de kernreacties afgeven, kan oplopen tot boven de 1500 °C, blijven de bollen ongeschonden.' In Duitsland heeft al twintig jaar een 40 megawatt testreactor gedraaid op deze brandstofkogels, terwijl in China sinds 2000 ook een heliumgekoelde HTR-reactor operationeel is.
Oliecrisis Hoewel dit soort reactor- en brandstofconcepten nog niet op grote schaal zijn getest, is het ontwerp wel beproefd in diverse testreactoren in Duitsland, de Verenigde Staten, Japan en Zuid-Afrika. Datzelfde geldt feitelijk voor de opwekking van waterstof met behulp van thermo-chemische reacties. Ook dat proces is niet echt nieuw meer. Van der Hagen: 'Er zijn niet zoveel wetenschappelijke uitdagingen meer. De problemen zitten bijvoorbeeld in het vinden van geschikte materialen.' Het wetenschappelijk onderzoek ernaar piekte in de jaren zeventig ten tijde van de oliecrisis, maar vindt tegenwoordig bijna uitsluitend plaats in Japan en de VS. Een litera-tuurstudie van het Amerikaanse bedrijf General Atomics bracht in 2002 meer dan honderd mogelijke chemische cycli aan het licht en bepaalde wat de meest veelbelovende waren. Er kwamen twee kandidaten uit naar voren, een op basis van broom en een andere op basis van zwavel en jodium. Uit modelberekeningen en metingen in een Japanse proefopstelling volgde dat deze laatste een efficiëntie heeft van meer dan 50%, en die mag zich dan ook verheugen in de meeste aandacht (zie kader). Eind vorig jaar presenteerde Ken Schultz van General Atomics tijdens het jaarlijkse symposium van de World Nuclear Association de eerste resultaten van een studie naar de mogelijkheden van dit zwavel jodiumproces voor de productie van waterstof met behulp van een HTR-heliumreactor. Zijn economische analyse wees uit dat een 2400 MW kernreactor, gekoppeld aan een chemische fabriek dagelijks zo'n achthonderd ton waterstof kan leveren. Dat is meer dan voldoende voor een grote olieraffinaderij. Afhankelijk van de gebruikte parameters variëren de kosten per geproduceerde kilo waterstof tussen de 1,4 en 1,9 dollar per kilo. Dat zijn opvallende getallen omdat waterstof dat wordt geproduceerd uit methaan met behulp van stoom - meer dan de helft van alle waterstof ter wereld - zo'n 1,4 dollar per kilo kost. Maar bij dit reformeringsproces komen grote hoeveelheden CO2 vrij. Het is niet uitgesloten dat regeringen daar in de toekomst een eind aan gaan maken door CO2-sequestratie en opslag verplicht te stellen via het instellen van een speciale belasting {carbon tax). Het is dan ook geen wonder dat sommige landen het onderzoek naar de opwekking 'nucleaire waterstof' voortvarend aanpak Van der Hagen: 'In de Verenigde Staten heeft het Department of Energy (DoE) het Nuclear Hydrogen Initiative gelanceerd met als een van de doelstellingen om in 2015 in Idaho een demonstratiefaciliteit voor nucleaire elektriciteit- én waterstofproductie in bedrijf te hebben. Het Japanse Atomic Energy Research Institute heeft al zo'n HTR in bedrijf en heeft onlangs de werking van het productieproces voor waterstof gedemonstreerd, zij het op kleine schaal.'
Omstreden Dat mag allemaal zo zijn, maar toch blijft kernenergie een omstreden proces. Zo voerde ir. Diederik Samsom, Tweede-Kamerlid voor de PvdA, in augustus 2002 aan dat de kernenergielobby de ogen sluit voor de beperkte winbare reserves aan uranium. Er zou nog maar voor zo'n vijftig jaar voldoende zijn. Van der Hagen: 'Dat klopt wel, maar dan moet je er wel bij zeggen dat dat winbare reserves zijn voor een prijs van zo’n 25 dollar per kilo. Omdat de grondstof maar in geringe mate bijdraagt aan de uiteindelijke kilowattuurprijs, mag het uranium best meer kosten om toch op een economische manier elektriciteit te kunnen produceren. Als je armere ertsen gaat aanboren, is er zeker nog honderd keer zoveel; bovendien is aangetoond dat uranium ook betaalbaar uit zeewater is te winnen.' Ook de hoeveelheid kernafval en daarmee het opslagprobleem is volgens Van der Hagen beperkt: 'Het is goed op te slaan in stabiele geologische formaties.' Hij wijst erop dat we met de groeiende mondiale vraag naar energie onszelf op dit moment niet kunnen permitteren om welke vorm dan ook bij voorbaat af te schrijven. ‘Binnen een internationaal samenwerkingsverband (Generation IV) werken we op dit moment aan de volgende generatie kernreactoren, waarbij strenge eisen gesteld zijn ten aanzien van veiligheid, duurzaamheid, betrouwbaarheid, economie en waarbij door hergebruik en combinatie van verschillende nucleaire technologieën de hoeveelheid afval zoveel mogelijk wordt beperkt.’
Van der Hagens pleidooi om alle opties open te houden wordt onderstreept door Ken Schultz, die vorig jaar ook de mogelijkheden van zonne-energie voor de productie van waterstof op een rijtje zette. Zonnecollectoren kunnen namelijk veel hogere temperaturen leveren dan kernreactoren. Bovendien zijn de investeringskosten veel lager. Een probleem is natuurlijk dat de zon effectief maar gedurende zo'n acht uur beschikbaar is. Dat leidt tot een verminderde efficiëntie en tot hogere productiekosten. Toch heeft General Atomics vorig jaar subsidie ontvangen om ook deze methode te gaan onderzoeken. Schultz wil zich dan met name richten op alternatieve chemische cycli die efficiënt gebruik kunnen maken van de hogere temperaturen.
Er is hoe dan ook nog veel onderzoek nodig. Of de samenleving bereid is de maatschappelijke consequenties die toepassen van kernenergie met zich meebrengt te dragen om het waterstoftijdperk binnen te gaan is een vraag die in de komende jaren beantwoord moet worden. Van der Hagen wijst ter afsluiting nog op dat Finland onlangs besloten heeft na afweging van alle mogelijke alternatieven met behulp van kernenergie zijn groeiende elektriciteitsbehoefte te voorzien. Het is de eerste kernreactor die sinds jaren in Europa zal worden gebouwd. Een teken aan de wand?
http://www.nrg-nl.com/kranten/2004/040507b.html
Daarbij komt nog dat de bulk laag radioactief is.quote:Op dinsdag 16 mei 2006 15:04 schreef Schepseltje het volgende:
[..]
Enorme afval? Een gemiddelde kerncentrale produceert per jaar een hoeveelheid afval ter grootte van een tennisbal..
en wat we ermee doen? Opwerken, in beton (of glas) gieten, en op een veilige plek leggen totdat de meeste straling is uitgewerkt (kan tegenwoordig al na enkele honderden jaren)
Kernenergie produceert een kleine hoeveelheid geconcentreert afval, wat veel makkelijk te verwerken is dan bijvoorbeeld de lucht- of bodemvervuiling die conventionele energie-opwekkings methodes met zich mee brengen, en die wel dag in dag uit de leefomgeving aantast.
if you assume nothing you assume you know everything
Dat deden we idd met de tonnen en de vaten waren niet onverwoestbaar, desondanks is er geen enkel effect waargenomen van deze enge vaten...natuurlijk is het zo dat het altijd objectieve en zuivere Greenpeace dit aan de grote paniekklok heeft gehangen, natuurramp hier, natuurramp daar, je kent het wel, geef het volk de suggestie dat iets rampzalig is, dan moeten we alleen al uit voorzorg de handelingen staken....werkt altijd..quote:Op dinsdag 16 mei 2006 15:22 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Inderdaad, we kunnen het bijvoorbeeld in "onverwoestbare" vaten in de oceaan dumpen, deden we vroeger ook...
if you assume nothing you assume you know everything
Volgens mij was het bij de petflessen zo dat het qua milieubelasting weinig of niets uitmaakt. Echter het zou goedkoper zijn daarom heeft van Geel onder druk van de industrie toegegeven.quote:Op dinsdag 16 mei 2006 15:36 schreef Sapientiea het volgende:
[..]
Logische vraag;
Kijk Of een product meer of minder vervuild hangt grotendeels af van het productieproces. Er moeten grondstoffen worden gebruikt, ze moeten vervoerd worden etc. Dan gaat het erom hoe lang een bepaald product dienst doet voordat het vervangen moet worden.
Uit eindelijk reken je dus alles uit in bv [energie geleverd] / [vervuiling].
Een heel recente zaak als voorbeeld: Het opnieuw gebruiken van PET-flessen is jaren geleden ingevoerd omdat het HERgebruik milieu vriendelijker zou zijn.
Sinds kort zijn ze gestopt met het hergebruik van de PET-flessen, omdat onderzoeken aan toonden dat het hergebruik milieu onvriendelijker is dan de flessen om te smelten en daarvan nieuwe producten te maken.
Het bleek dat de inzameling en het schoonmaken zoveel milieuonvriendelijker was dan er gewoonweg een nieuw product van te maken.
En volgens mij doen de moderne windmolens het helemaal niet zo slecht .
Als het niet wil branden moet je beter stoken.
Jij pleit derhalve voor het massaal dumpen van radioactief afval in de oceaan? Wees blij dat er organisaties zijn die dit soort misstanden aan de kaak stellen, van 1 lekkend van zal je de effecten niet terugzien in de gezondheidsstatistieken (wat niet wegneemt dat er geen effecten zijn), 2 vaten ook niet, maar als elk land op die manier met zijn kernafval om zou gaan zou het binnen de korste keren wel merkbaar worden.quote:Op dinsdag 16 mei 2006 15:54 schreef bramiozo2002 het volgende:
[..]
Dat deden we idd met de tonnen en de vaten waren niet onverwoestbaar, desondanks is er geen enkel effect waargenomen van deze enge vaten...natuurlijk is het zo dat het altijd objectieve en zuivere Greenpeace dit aan de grote paniekklok heeft gehangen, natuurramp hier, natuurramp daar, je kent het wel, geef het volk de suggestie dat iets rampzalig is, dan moeten we alleen al uit voorzorg de handelingen staken....werkt altijd..
Wees blij dat er organisaties zijn die dit soort misstanden aan de kaak stellen, van 1 lekkend van zal je de effecten niet terugzien in de gezondheidsstatistieken (wat niet wegneemt dat er geen effecten zijn), 2 vaten ook niet, maar als elk land op die manier met zijn kernafval om zou gaan zou het binnen de korste keren wel merkbaar worden.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Ik heb mijn bron verdorie eens bekeken en ik sta er niet van te kijken dat het National Review is. Ik heb het zelf geplaatst. De artikelen in National Review zijn bijna altijd van hoogstaand niveau, en zelfs menig linkse Amerikanen deelt die overtuiging. Linkse Nederlanders doen dat helaas minder vaak, waarschijnlijk omdat ze xenofoob zijn.quote:Op dinsdag 16 mei 2006 09:03 schreef ChatChewbacca het volgende:
Ik heb de discussie niet geheel gevolgd, maar verbaas me over het artikel hierboven. Leuk dat je 't citeert, maar bekijk je bron verdorie eens. National Review staat toch wel bekend als een van de conservatieve zaken in de States. En als het conservatief in de states is, dan is het hier al helemaal eng. Cnbc is ook niet de meest objectieve. National Review zal NOOIT haar shareholders/rest geblabla ongelijk geven. Amerika is het land waar de lobby de journalistiek bepaalt, kijk maar naar de melk-addetives case.
Het is een ander topic, maar in Nederland is het natuurlijk precies zo, waar de NVJ een hele dikke vinger in de pap heeft.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Nou ook in Nederland was het nog niet zo lang geleden dat ze met kaarsen in Petten de centrale ingingen om iets te inspecteren toen het licht was uitgevallen. Dat is ook mijn voornaamste bezwaar tegen kernenergie je bent erg afhankelijk van het al of niet optreden van menselijk falen. dat is geen risico dat ik graag wil lopen. Zeker gezien de vele (bijna) ongelukken die in zowel het westen als het oosten zijn gebeurd.quote:Op dinsdag 16 mei 2006 15:37 schreef Schepseltje het volgende:
[..]
Kernafval is opzich niet schadelijk voor het milieu, het is alleen schadelijk voor levende organismes wanneer die met de straling in aanraking komen. Wanneer het afval netjes in beton wordt gegoten, en opgeslagen op een lokatie waar niemand er last van heeft (woestijn, siberië, oceaan, etc), is er geen enkel gevaar voor de omgeving. Het afval ligt dan enkele honderden jaren veilig ingekapseld, en wordt na verloop van tijd neutraal. Afval wat zichzelf oplost dus.
En dat rusland destijds lekkende vaten niet-opgewerkt afval in zee heeft gegooit, valt eerder te wijten aan hun socialistische systeem dan aan kernenergie opzich. Bij verkeerd gebruik kan vrijwel alles schadelijk zijn.
Tja op al die punten zijn er methodes die beter scoren. Al is het lastig ze in 1 methode te combineren.quote:Een volledig schone, veilige, goedkope, betrouwbare en milieuvriendelijke methode van energie-opwekken bestaat helaas niet, maar kernenergie zit daar op dit moment wel het dichtste bij.
Als het niet wil branden moet je beter stoken.
De nieuwe generaties kerncentrales zijn intrinsiek veilig, dat betekend dat je een meltdown gewoon kunt laten plaatsvinden, en het proces stopt dan vanzelf, het schijnt dat dit al meerdere malen is geprobeerd, waarbij de medewerkers met een kopje koffie hebben zitten toekijken toen een meltdown ontstond. Ik zal even kijken of ik hier een link van kan vinden.quote:Op dinsdag 16 mei 2006 16:53 schreef du_ke het volgende:
Nou ook in Nederland was het nog niet zo lang geleden dat ze met kaarsen in Petten de centrale ingingen om iets te inspecteren toen het licht was uitgevallen. Dat is ook mijn voornaamste bezwaar tegen kernenergie je bent erg afhankelijk van het al of niet optreden van menselijk falen. dat is geen risico dat ik graag wil lopen. Zeker gezien de vele (bijna) ongelukken die in zowel het westen als het oosten zijn gebeurd.
Dat klopt, en daarom zie ik kernenergie als het ideale alternatief voor de toekomst, de nieuwe generators zijn veilig, relatief milieuvriendelijk (mits de regels worden gevolgd), het is betrouwbaar, het is in staat op een zeer efficiente manier waterstof te genereren (zie artikel enkele posts terug), en het belangrijkste, je kunt energie opwekken op het moment -en in de mate- waarin je het op dat moment nodig hebt. In tegenstelling tot wind en zonne-energie.quote:Tja op al die punten zijn er methodes die beter scoren. Al is het lastig ze in 1 methode te combineren.
Dus je combineert de voordelen van olie (opwekken wanneer je wilt) met windmolens (geen schadelijke uitstoot), en daarbovenop kun je op een efficiente manier waterstof aanmaken. Ik denk dat -zolang werkende kernfusiecentrales nog niet bestaan- de enige methode is om van olie af te stappen, en een redelijke mate van welvaart te behouden.
Nou dan is er recent wat veranderd volgens mij want volgens mij is een kerncentrale helemaal niet zo flexibel.
Als het niet wil branden moet je beter stoken.
Ow je wilt de economie afschaffen? Allemaal terug in een berevel? Lijkt me niet zo'n haalbaar plan, bovendien gingen mensen in een berevel in de regel erg vroeg dood, dat gratis milieu van jou is namelijk nogal vijandig.quote:Op dinsdag 16 mei 2006 13:37 schreef Sapientiea het volgende:
Het milieu KOST geen geld....het is namelijk gratis......Door de economie, die alleenmaar winst wil halen, word ons leefmilieu verwoest. En ja dan kost het geld om dat terug te draaien.
De waarheid is natuurlijk dat de westerse wereld beduidend schoner is dan de rest van de wereld en dat dit te danken is aan hoge winsten en een (relatief!) hoge erkenning van het eigendomsrecht.
En de socialistische variant was op z'n zachtst gezegd ook niet echt zuinig op het milieuquote:Op dinsdag 16 mei 2006 19:08 schreef HenriOsewoudt het volgende:
Ow je wilt de economie afschaffen? Allemaal terug in een berevel? Lijkt me niet zo'n haalbaar plan, bovendien gingen mensen in een berevel in de regel erg vroeg dood, dat gratis milieu van jou is namelijk nogal vijandig.
De waarheid is natuurlijk dat de westerse wereld beduidend schoner is dan de rest van de wereld en dat dit te danken is aan hoge winsten en een (relatief!) hoge erkenning van het eigendomsrecht.
