Bepaalde rituelen toen je klein was.

quote:

op donderdag 5 januari 2006 01:21 schreef pire het volgende:

[..]

hehehe, ik had ook 2 van de oude waspoedertonnen vol met lego

he wanneer kom je weer eens battlefield spelen?

ik doe nu nog steeds dagelijks de middelste traptrede overslaan en dat gaat vaak gepaard met de laatste 4 traptredes overslaan

vroeger liep ik altijd recht terwijl mijn voeten schijn liepen (in hoogte) over bijvoorbeeld opritten

tegenwoordig raak ik trouwens ook eerst de muur aan voordat ik een liftknopje indruk. dit automatisme heb ik opgelopen toen ik nog in een bejaardentehuis werkte waar de knop altijd onder spanning stond, zodat ik eerst mezelf kon ontladen om vervolgens veilig op het knopje te kunnen drukken.

quote:

op donderdag 5 januari 2006 01:28 schreef bupatih het volgende:

[..]

leuk voor die bejaarden?

ik vond het ook al vreemd. maar ja, die oudjes hebben woii meegemaakt, die kunnen wel wat hebben.

ohja, ik heb nu ook nog altijd dat ik dingen met een gelijk getal wil doen, het liefste 4
en ik heb een onbewuste tic om pas rond 03:00 te gaan slapen als ik om 02:00 wil gaan slapen

het is niks dwangmatigs, maar ik vind het wel grappig zo

quote:

op donderdag 5 januari 2006 01:09 schreef bupatih het volgende:

[..]

wow, da's best grappig / gek.

inmiddels lust ik zijn paprika ook niet. tsja, mij houdt je niet voor altijd voor gek!

quote:

op woensdag 4 januari 2006 23:48 schreef zhenar het volgende:
tijdens het fietsen: als ik hoorde dat er een auto aankwam, nam ik altijd een punt in gedachten op het fietspad dat ik moest bereiken voordat de auto mij inhaalde.

dat deed ik ook

en dit: als ik vroeger onze straat infietste moest ik na 10m. stoppen met trappen en als ik dan hard genoeg ging, haalde ik nét de oprit bij ons, dit deed ik al-tijd!

quote:

op donderdag 5 januari 2006 00:12 schreef tc03 het volgende:
bij ons op het winkelcentrum liggen een soort tegels. voor het gemak noem ik de afstand tussen de tegenover elkaar liggende winkels even de 'lengte'. dat dat helder is. anyway, de tegels hadden verschillende breedtes. wel lagen alle tegels van dezelfde breedtes in één rij. ik moest dan altijd per sé over de breedtste tegels lopen.

holy shit . ik woon in dezelfde buurt als tc03, en weet dus over welk winkelcentrum hij het heeft.. en ik deed precies hetzelfde toen ik klein was!

quote:

op donderdag 5 januari 2006 01:26 schreef aurelianus het volgende:
tegenwoordig raak ik trouwens ook eerst de muur aan voordat ik een liftknopje indruk. dit automatisme heb ik opgelopen toen ik nog in een bejaardentehuis werkte waar de knop altijd onder spanning stond, zodat ik eerst mezelf kon ontladen om vervolgens veilig op het knopje te kunnen drukken.

je moet gewoon cognitieve therapie gaan volgen, dat duurt wel een paar weken, maar het is net hetzelfe als bij een fobie voor spinnen of whatever... daar kunnen goede (en gespecialiseerde) psychologen je ook vanaf helpen...

quote:

op donderdag 5 januari 2006 01:49 schreef clourhide het volgende:

[..]

je moet gewoon cognitieve therapie gaan volgen, dat duurt wel een paar weken, maar het is net hetzelfe als bij een fobie voor spinnen of whatever... daar kunnen goede (en gespecialiseerde) psychologen je ook vanaf helpen...

ach, hoeveel last kan je er nou van hebben als je eerst op de muur en dan pas op het liftknopje drukt? ik zou het er echt niet voor over hebben om naar een psycoloog te gaan.

quote:

op donderdag 5 januari 2006 00:05 schreef pescapallamarcusmanu het volgende:

[..]

nou ik heb nu als het donker is en ik kijk onder m'n bed...
dan komt een monster een hapje uit m'n gezicht nemen

herkenbaar. of als je uit bed stapt en het monster een hapje uit je enkels neemt ofzo. ik had voor ik ging slapen een ritueel wat altijd precies in de goede volgorde moest. ik had er ook een liedje voor. "hand-jes was-sen, tand-jes poet-sen, snuf-fie was-sen!" en dat eindeloos herhalen tot ik klaar was. als ik het niet zo deed, was het niet goed.

ik doe nu trouwens nog steeds mijn ochtendritueel op een bepaalde volgorde, maar ik zing er niet meer bij en het is ook niet verplicht. meer een onbewust iets. i'm not crazy.

als kind sprong ik voor het slapen altijd van een afstandje op bed. dacht altijd dat mijn enkels weggegraaid zouden worden als ik dat niet deed.

en kennen jullie dat patroon tegels dat bijna overal standaard is? 2 tegels naast elkaar en daarboven 1 dan 2 etc. ik moest altijd op die ene tegel lopen.

quote:

op donderdag 5 januari 2006 02:02 schreef ladurance het volgende:

[..]

ach, hoeveel last kan je er nou van hebben als je eerst op de muur en dan pas op het liftknopje drukt? ik zou het er echt niet voor over hebben om naar een psycoloog te gaan.

nee het is uiteraard pas een probleem als het je halve leven gaat overnemen, maar ik wil daar toch iedereen heel even voor waarschuwen, omdat ik het zelf bij iemand heb zien gebeuren...

(zeker gezien de vorige topics en zelfs dit topic, waar toch sommige mensen reageren bij wie dit probleem niet zo "onschuldig" is als bij de meerderheid... vergelijk het met het verschil tussen "gewoon" een eerder achterdochtig karakter hebben en aan "paranoia" lijden... dat is enkel een kwestie van gradatie, uiteindelijk...)

quote:

op donderdag 5 januari 2006 01:24 schreef jpjedi het volgende:

[..]

he wanneer kom je weer eens battlefield spelen?

dan moet ik het weer installeren.

quote:

op woensdag 4 januari 2006 22:42 schreef missbliss het volgende:

[..]

dat soort dingen ja

ook 'tikken' (met mn handen of voeten) als we langs zo'n verlichting boven de snelweg reden, links en rechts afgewisseld. en als ik er dan 1 oversloeg moest die bij de volgende verlichting 2 keer


_{ik kan het niet goed uitleggen geloof ik}

omg, heel herkenbaar!
ik deed (en soms nog steeds) precies hetzelfde, voeten heen en weer bewegen bij ieder 100 meter paaltje, of met mijn voeten van auto naar auto springen. dan moest ik binnen 10 tellen een nieuwe auto 'aantikken', want anders was ik af.

verder, in de poort achter mijn huis, dus het straatje tussen alle schuurdeuren, zo snel mogelijk doorheen fietsen en fiets in de schuur hengsten, want ieder moment konden honden/boeven de hoek omkomen om te zien hoe ik die fiets aan het wegzetten ben.
ben ik nooit echt van afgekomen, hoe raar het ook klinkt. en ja, dan sta ik dus als 17 jarige te haasten omdat er anders dingen de hoek omkomen.

voordat ik ga slapen: eerst op mijn linkerzij liggen, dan op mijn rug, dan rechterzij, daarna weer links. anders val ik niet in slaap. nog steeds niet.

en een hele vreemde, soms deed ik alsof mensen vanuit mijn gezichtsveld mee konden kijken met wat ik deed. dus alsof mensen een reallife soap volgen over mij, door mijn eigen ogen.
dan ging ik dingen nét iets leuker doen, alleen om dat denkbeeldige publiek tevreden te houden.
en ja, zelfs die gedachte is nooit weggegaan.

quote:

op donderdag 5 januari 2006 02:45 schreef nosh het volgende:

[..]

omg, heel herkenbaar!
ik deed (en soms nog steeds) precies hetzelfde, voeten heen en weer bewegen bij ieder 100 meter paaltje, of met mijn voeten van auto naar auto springen. dan moest ik binnen 10 tellen een nieuwe auto 'aantikken', want anders was ik af.

verder, in de poort achter mijn huis, dus het straatje tussen alle schuurdeuren, zo snel mogelijk doorheen fietsen en fiets in de schuur hengsten, want ieder moment konden honden/boeven de hoek omkomen om te zien hoe ik die fiets aan het wegzetten ben.
ben ik nooit echt van afgekomen, hoe raar het ook klinkt. en ja, dan sta ik dus als 17 jarige te haasten omdat er anders dingen de hoek omkomen.

voordat ik ga slapen: eerst op mijn linkerzij liggen, dan op mijn rug, dan rechterzij, daarna weer links. anders val ik niet in slaap. nog steeds niet.

en een hele vreemde, soms deed ik alsof mensen vanuit mijn gezichtsveld mee konden kijken met wat ik deed. dus alsof mensen een reallife soap volgen over mij, door mijn eigen ogen.
dan ging ik dingen nét iets leuker doen, alleen om dat denkbeeldige publiek tevreden te houden.
en ja, zelfs die gedachte is nooit weggegaan.

best proberen er vanaf te raken!

zoals je ziet het is geen schande, maar het is wel iets waar de meerderheid van de mensen hun wenkbrauwen zullen bij fronsen...

ik herinner me ineens iets heel stoms wat ik nu soms ook nog heb .

ik woon in een flat op de bovenste (4e) verdieping. er zijn 7 trappen met elk 8 treden. als ik dus net bij trap 3 ben doe ik alsof er een of andere spook bij trap 1 is, en tel ik van 1 naar 7 terwijl ik zelf zo snel mogelijk naar boven ren, natuurlijk zodanig dat wanneer ik de deur nét dicht doe als ik binnen ben, het spookje net het einde van trap 7 heeft gehaald .

quote:

op donderdag 5 januari 2006 01:11 schreef aurelianus het volgende:
is er trouwens al een psychologische verklaring langskomen die verklaart waarom men bij een bepaalde leeftijd dergelijke tics gaat ontwikkelen?

kinderen doorlopen in hun ontwikkeling een fase van 'magisch denken'. dit houdt (kortgezegd) in dat zij denken het middelpunt van het bestaan te zijn. zij denken met hun gedachten grip te hebben op de wereld. door de handelingen en rituelen zoals in dit topic beschreven creëren ze een soort van (schijn)veiligheid.

quote:

op donderdag 5 januari 2006 04:25 schreef clourhide het volgende:

[..]

best proberen er vanaf te raken!

zoals je ziet het is geen schande, maar het is wel iets waar de meerderheid van de mensen hun wenkbrauwen zullen bij fronsen...

doe eens niet zo angstvallig joh!
dat bij jouw zus eea uit de hand is gelopen wil nog niet zeggen dat elk 'beetje vreemd' gedrag een psychische stoornis is/wordt.

niet echt een ritueel, maar ik telde vaak seconden tussen de lantaarnpalen, of tussen andere punten als ik op de fiets zat. dus,paal...1...2...3....paal...1...2...3... etc. doe ik soms nog wel 's

ik gleed altijd van de trapleuning,maar dat was als reden..
dat ik snel beneden was..en gewoon voor de fun
en me pa pesten ..met ontbijt,maar dat doe ik nu ook nog wel eens

quote:

op donderdag 5 januari 2006 00:52 schreef merkie het volgende:
ook dacht ik vroeger (was wel heel lang geleden) dat die zwarte lijntjes om personen heen in tekenfilms gebaseerd waren op de werkelijkheid. dus dat er in het echt ook van die zwarte lijntjes om mensen heen liepen. ik altijd maar turen en turen, maar kon ze nooit ontdekken.

ja

dat had ik ook dus

niet echt een tic, maar vroeger zat ik samen met een vriendje altijd complete zandkastelen te maken voor miertjes. allemaal vallen van "zacht zand" maken enzo
en dan de miertjes erin loslaten

ook met hem zat ik vroeger heel vaak schijngevechten te houden. dat zag er aardig kansloos uit volgens mij. maar dan kozen we allebei een fighter (vaak uit mortal kombat met natuurlijk de move die iemand deed als je dat poppetje selecteerde )
wel tof was het trouwens dat we perfect op elkaar ingespeeld waren. nooit van die "aahh die was echt niet raak jonge!" situaties.

niet echt tics, maar wel een goed voorbeeld van die fantasie die kiendjes hebben