LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Nu ja, het is natuurlijk fijn dat je groots kunt worden volgens hen. Maar als zij daarmee bereiken dat je gaat twijfelen of dat je verlamd raakt van hun waarschijnlijk goedbedoelde opmerkingen zijn ze niet goed bezig. Heb je dit al met je leraren overlegd?
Weten zij wel welk effect ze op jou hebben?
Weten zij wel welk effect ze op jou hebben?
fotografie is een aparte richtingquote:Op zaterdag 17 december 2005 15:41 schreef skiczukie het volgende:
[..]
Schilderen alleen? Geen fotografie erbij ofzo?
Beeldende kunst is alles wat je zelf wil. Er worden je geen technieken aangeleerd. Ze gaan er van uit dat je dat jezelf aan kan leren als je dat wil (en dat ben ik ook met ze eens). Er is een metaalwerkplaats, en houtwerkplaats, AV-bewerking, keramiek, zeefdrukken. En als je voor een werk wat met fotografie wil doen kan je ook gewoon de fotografie afdeling binnen wandelen hoor, die helpen je ook gewoon.
Kortom, alles is mogenlijk
De laatste periode ben ik met film bezig geweest. Bevalt me enorm goed, maar ik mis het schilderen, dus dat heb ik nu weer opgepakt
Have you ever picked your feet in Poughkeepsie?
Ah, dat is dus hetzelfde als bij. Alleen bij autonoom heb je twee richtingen. En wil dus ook naar Media. Vormgeving zuigt.quote:Op zaterdag 17 december 2005 15:49 schreef Automatic_Rock het volgende:
[..]
fotografie is een aparte richting
Beeldende kunst is alles wat je zelf wil. Er worden je geen technieken aangeleerd. Ze gaan er van uit dat je dat jezelf aan kan leren als je dat wil (en dat ben ik ook met ze eens). Er is een metaalwerkplaats, en houtwerkplaats, AV-bewerking, keramiek, zeefdrukken. En als je voor een werk wat met fotografie wil doen kan je ook gewoon de fotografie afdeling binnen wandelen hoor, die helpen je ook gewoon.
Kortom, alles is mogenlijk
De laatste periode ben ik met film bezig geweest. Bevalt me enorm goed, maar ik mis het schilderen, dus dat heb ik nu weer opgepakt
Logisch ook.quote:Op zaterdag 17 december 2005 15:46 schreef De-oneven-2 het volgende:
[..]
Ik houd van jou.
Jij bent mosterd.
Ik houd van mosterd.
Voila.
Hte zijn goede mensen met goede bedoelingen hoor.quote:Op zaterdag 17 december 2005 15:44 schreef De-oneven-2 het volgende:
Ik spuug op al die zogenaamde leraren van jou, AR.
Opkomende kunstenaars terug de grond in trappen; daar zijn ze goed voor!
Spuug!
En ze willen je natuurlijk ook voorbereiden op een tijd na de academie. Dan zal je ook zelf je motivatie etc moeten vinden ondanks demotiverende kunstcriticie....
Het is maar hoe je er mee om gaat denk ik.
En ik ben hard op zoek naar een manier voor mezelf om er mee om te gaan...
Ik heb nu het idee in m'n hoofd dat ik me deze periode zelf ga beoordelen
Ik ga mezelf wel punten geven, op basis van de persoon die ik nu ben, en niet op basis van wat hun denken dat ik kan worden
De werken van dit 9-werken-per-week-project ga ik zelf stuk voor stuk beoordelen met een cijfer en eventuele opmerkingen. Want ergens schijn ik in mijn werken een hoge verwachting te scheppen die er bij de eindpresentatie niet uit komt. Nou, dan mogen hun zeggen waar die hoge verwachting geschept werd, en dan kan ik het vergelijken met mijn cijfer en opmerking over dat moment (aangezien ik nu zoveel werken ga maken kan ik een schilderij als een moment zien... dat is mijn opvatting iig). Wie weet komt er dan een aap uit de mouw...., of stront aan de knikker
Have you ever picked your feet in Poughkeepsie?
Ik kan niet wachten!quote:Op zaterdag 17 december 2005 15:54 schreef De-oneven-2 het volgende:
Maandag, woensdag en vrijdag.
Ik speel toch nog een keer advocaat van de duivel, AR.
Als jij dit topic hebt geopend om die 9 werken van je zelf te beoordelen om zo uiteindelijk je conclusies te trekken, wat is dan onze rol?
Eigenlijk zijn wij er alleen voor dus, om zo nu en dan dit topic te openen en te kijken of jij je aan je gestelde aantallen houdt. Dat vind ik op zich best hoor, maar laat dat dan gewoon duidelijk zijn.
Als jij dit topic hebt geopend om die 9 werken van je zelf te beoordelen om zo uiteindelijk je conclusies te trekken, wat is dan onze rol?
Eigenlijk zijn wij er alleen voor dus, om zo nu en dan dit topic te openen en te kijken of jij je aan je gestelde aantallen houdt. Dat vind ik op zich best hoor, maar laat dat dan gewoon duidelijk zijn.
zucht, nou, ik heb weer genoeg gepraat al zeg ik het zelf
Ga nu ff Starsky en Hutch kijken de orginele tv serie natuurlijk, niet die slappe film
Ga nu ff Starsky en Hutch kijken de orginele tv serie natuurlijk, niet die slappe film
Have you ever picked your feet in Poughkeepsie?
quote:Op zaterdag 17 december 2005 16:03 schreef Automatic_Rock het volgende:
zucht, nou, ik heb weer genoeg gepraat al zeg ik het zelf
Ga nu ff Starsky en Hutch kijken de orginele tv serie natuurlijk, niet die slappe film
[afbeelding]
uit de OP:quote:Op zaterdag 17 december 2005 16:02 schreef Augustina het volgende:
Eigenlijk zijn wij er alleen voor dus, om zo nu en dan dit topic te openen en te kijken of jij je aan je gestelde aantallen houdt. Dat vind ik op zich best hoor, maar laat dat dan gewoon duidelijk zijn.
Wat was hier niet duidelijk aan dan?quote:Op dinsdag 13 december 2005 20:05 schreef Automatic_Rock het volgende:
Jullie mogen namelijk controleren of ik de afspraak met mezelf na kom. En zo niet dan geef me maar een flinke schop onder de kont!!!!
Maar goed, met jullie opmerkingen en vragen hebben jullie natuurlijk wel invloed op mijn werk. Wat niet wil zeggen dat ik alles doe wat jullie willen. Maar sommige opmerkingen van jullie gaan over dingen waar ik zelf nog niet bij stil gestaan had. En het is dan altijd goed om even stil te staan en te zien of je er iets mee kan.
Have you ever picked your feet in Poughkeepsie?
Het is me nu geheel duidelijk, AR. Ik hoop dat het je op weg helpt.
En hoe zit het hiermee?
En hoe zit het hiermee?
quote:Nu ja, het is natuurlijk fijn dat je groots kunt worden volgens hen. Maar als zij daarmee bereiken dat je gaat twijfelen of dat je verlamd raakt van hun waarschijnlijk goedbedoelde opmerkingen zijn ze niet goed bezig. Heb je dit al met je leraren overlegd?
Weten zij wel welk effect ze op jou hebben?
Na m'n laatste beoordeling heb ik idd een gesprek met hun aangevraagt, en ook gekregen. Daar kwam ook het hele onder of overschatten verhaal naar voren. En sinds dien is de motivatie zoek. Lamgeslagen eigenlijk...quote:Op zaterdag 17 december 2005 16:17 schreef Augustina het volgende:
En hoe zit het hiermee?
Afgelopen zaterdag heb ik dat ook gezegd, en gezegd dat ik weer wil gaan schilderen (met het idee eigenlijk; het maakt niet uit wat ik doe, ik kreeg toch weer een 6). Was wel oke dat ik wer geen schilderen, en over de motivatie zoek zijn werd niet veel gezegd eigenlijk. Iig niet dat ik me herinner
Wat wel gezegd werd is dat ik dan meer moet schilderen. Naja, dat deel past wel mooi in mijn plan iig...
Have you ever picked your feet in Poughkeepsie?
Overschat worden kan funest zijn voor 't zelfvertrouwen, logisch. Je doet wat je kan, je legt de lat zo hoog als je kan, en dan bij de beoordeling toch te horen krijgen: leuk, maar 't had beter gekund...quote:Op zaterdag 17 december 2005 20:14 schreef Automatic_Rock het volgende:
Na m'n laatste beoordeling heb ik idd een gesprek met hun aangevraagt, en ook gekregen. Daar kwam ook het hele onder of overschatten verhaal naar voren. En sinds dien is de motivatie zoek. Lamgeslagen eigenlijk...
't Zal wel een trucje zijn van die leraren. Psychologisch spelletje waarmee ze denken jou te helpen. Goed idee dus, dit topic. Gewoon je eigen weg gaan.
Hij liegt als een ooggetuige (Russisch gezegde)
Het is maar een mening van die leraar.quote:Op zondag 18 december 2005 00:30 schreef Revolverheld het volgende:
[..]
Overschat worden kan funest zijn voor 't zelfvertrouwen, logisch. Je doet wat je kan, je legt de lat zo hoog als je kan, en dan bij de beoordeling toch te horen krijgen: leuk, maar 't had beter gekund...
't Zal wel een trucje zijn van die leraren. Psychologisch spelletje waarmee ze denken jou te helpen. Goed idee dus, dit topic. Gewoon je eigen weg gaan.
Toch zou ik nog eens met de leraren of de decaan/studiebegeleider gaan praten hoor. En ook zeggen dat je na het laatste gesprek je lamgeslagen voelde. Dat je motivatie zoek is.quote:Op zaterdag 17 december 2005 20:14 schreef Automatic_Rock het volgende:
[..]
Na m'n laatste beoordeling heb ik idd een gesprek met hun aangevraagt, en ook gekregen. Daar kwam ook het hele onder of overschatten verhaal naar voren. En sinds dien is de motivatie zoek. Lamgeslagen eigenlijk...
Afgelopen zaterdag heb ik dat ook gezegd, en gezegd dat ik weer wil gaan schilderen (met het idee eigenlijk; het maakt niet uit wat ik doe, ik kreeg toch weer een 6). Was wel oke dat ik wer geen schilderen, en over de motivatie zoek zijn werd niet veel gezegd eigenlijk. Iig niet dat ik me herinner
Wat wel gezegd werd is dat ik dan meer moet schilderen. Naja, dat deel past wel mooi in mijn plan iig...
Aan de bel trekken hoor. Ze zitten er voor jou en zij willen ook niks liever dan dat je afstudeert. Dat is ook in hun belang namelijk.
Heb ik toevallig afgelopen donderdag gedaanquote:Op zondag 18 december 2005 11:32 schreef Augustina het volgende:
[..]
Toch zou ik nog eens met de leraren of de decaan/studiebegeleider gaan praten hoor. En ook zeggen dat je na het laatste gesprek je lamgeslagen voelde. Dat je motivatie zoek is.
Aan de bel trekken hoor. Ze zitten er voor jou en zij willen ook niks liever dan dat je afstudeert. Dat is ook in hun belang namelijk.
Have you ever picked your feet in Poughkeepsie?
En wat is er gezegd? Ik ga vandaag.quote:Op maandag 19 december 2005 04:15 schreef Automatic_Rock het volgende:
[..]
Heb ik toevallig afgelopen donderdag gedaan
Automatic_Rock een opkomende kunstenaar noemen vind ik anders ook niet echt didactisch verantwoord.quote:Op zaterdag 17 december 2005 15:44 schreef De-oneven-2 het volgende:
Ik spuug op al die zogenaamde leraren van jou, AR.
Opkomende kunstenaars terug de grond in trappen; daar zijn ze goed voor!
Spuug!
Ik vind dit topic wel ontluisterend. Huiswerkcontrole? Werktips? Waar is het romantische beeld gebleven dat je schildert als je daar zin in hebt? Ik vraag me af of Automatic_Rock zich wil vereenzelvigen met De Kunstenaar, of met De Kunst. Als je jezelf niet kan motiveren om te schilderen dan kunnen anderen dat ook niet. In dat geval kan je je beter bezighouden met dingen waar je meer bevrediging en voldoening uithaalt, ook al is dat iets wat minder bewierookt wordt dan Kunstenaar.
Okee, dank je.quote:Op maandag 19 december 2005 15:47 schreef cioran63 het volgende:
Tis trouwens maandag.
Het gaat vandaag niet lukken denk ik...
En woensdag ben ik sowieso de hele dag weg...
Ik schuif het allemaal maar een dagje op
En woensdag ben ik sowieso de hele dag weg...
Ik schuif het allemaal maar een dagje op
Have you ever picked your feet in Poughkeepsie?
Dan krijg je dus wel mooi een extra schop.quote:Op maandag 19 december 2005 16:05 schreef Automatic_Rock het volgende:
Het gaat vandaag niet lukken denk ik...
En woensdag ben ik sowieso de hele dag weg...
Ik schuif het allemaal maar een dagje op
* Tha_Erik schopt en schopt nog een keer
Discipline .
.
Al die willen te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn.
Hoogachtend,
Erik.
Hoogachtend,
Erik.
Ben benieuwd, zeer benieuwd...quote:
Al die willen te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn.
Hoogachtend,
Erik.
Hoogachtend,
Erik.
* Tha_Erik wacht...
Al die willen te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn.
Hoogachtend,
Erik.
Hoogachtend,
Erik.
Waar blijven ze!!!
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
De 'romantische' kunstenaar die met een fles rode wijn naast zich gaat zitten wachten op goddelijke inspiratie, of op het engeltje dat op zijn schouder neerdaalt, of op welk ander waanidee ook - want inspiratie bestaat niet! Alleen werkdrift bestaat, en discipline, en doorzettingsvermogen! - die zal vermoedelijk gedesillusioneerd eindigen. En bovendien straatarm.quote:Op maandag 19 december 2005 14:36 schreef zodiakk het volgende:
Ik vind dit topic wel ontluisterend. Huiswerkcontrole? Werktips? Waar is het romantische beeld gebleven dat je schildert als je daar zin in hebt?
Soms moet je - om de toppen van je kunnen te bereiken - door een muur heen. Kunst is vrijheid in je hoofd, ruimte. Volgens mij heeft het niet zoveel te maken met 'zin hebben om te schilderen', want niemand heeft elke dag zin, maar om echt goed te worden, zul je toch elke dag moeten trainen, oefenen, slijpen, bijvijlen, warmdraaien, experimenteren, enzovoort. Ik denk dat een stok achter de deur dan juist heel goed is.quote:Ik vraag me af of Automatic_Rock zich wil vereenzelvigen met De Kunstenaar, of met De Kunst. Als je jezelf niet kan motiveren om te schilderen dan kunnen anderen dat ook niet. In dat geval kan je je beter bezighouden met dingen waar je meer bevrediging en voldoening uithaalt, ook al is dat iets wat minder bewierookt wordt dan Kunstenaar.
Is jouw scanner toevallig defect?quote:Op dinsdag 20 december 2005 16:43 schreef Automatic_Rock het volgende:
... (scan's komen later )
Precies, zo is het. Gewoon aan het werk, niet zeiken. Er komt altijd wel wat. Uiteindelijk.quote:Op donderdag 22 december 2005 00:48 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
De 'romantische' kunstenaar die met een fles rode wijn naast zich gaat zitten wachten op goddelijke inspiratie, of op het engeltje dat op zijn schouder neerdaalt, of op welk ander waanidee ook - want inspiratie bestaat niet! Alleen werkdrift bestaat, en discipline, en doorzettingsvermogen! - die zal vermoedelijk gedesillusioneerd eindigen. En bovendien straatarm.
[..]
Soms moet je - om de toppen van je kunnen te bereiken - door een muur heen. Kunst is vrijheid in je hoofd, ruimte. Volgens mij heeft het niet zoveel te maken met 'zin hebben om te schilderen', want niemand heeft elke dag zin, maar om echt goed te worden, zul je toch elke dag moeten trainen, oefenen, slijpen, bijvijlen, warmdraaien, experimenteren, enzovoort. Ik denk dat een stok achter de deur dan juist heel goed is.
En als je echt goed wilt worden moet je voor de 100% gaan. Of meer liefst. Vergeet je sociale leven maar. Niet meer wachten op 'zin'. Niet wachten tot er tijd is.
Tot het uiterste gaan. Jezelf AFBEULEN.
Ik denk dat het bij AR ( - en vele anderen, mezelf incluis - ) vooral een kwestie is van beginnen.
Het schilderen an sich is nooit het probleem. En als het ding dan 'af' is, begint het gezeik weer...
Dan moet er weer 'begonnen' worden...
Het schilderen an sich is nooit het probleem. En als het ding dan 'af' is, begint het gezeik weer...
Dan moet er weer 'begonnen' worden...
...dass wir fliegen.
Blijkbaar niet gezien de geforceerde chicklit die je op een andere plek in dit subforum uitbraakt. Dat is verdomd inspiratieloos. Inspiratie bestaat, misschien niet buiten degene die het voelt, maar de ervaring ervan bestaat. Als men dat heeft dan is er geen discipline nodig, dan gaat het vanzelf: dan is er flow. Als men het niet heeft, dan moet je je met andere dingen bezighouden. Ik hou namelijk niet van verzuring. En ik hou ook niet zo van mensen die geforceerd de kunstenaar/schrijver moeten uithangen. Die calvinistische werkethiek die jij hier etaleert vind ik trouwens symptomatisch voor een tegenwoordige overstelpende hoeveelheid aan middelmatige boeken.quote:Op donderdag 22 december 2005 00:48 schreef Nadine26 het volgende:
De 'romantische' kunstenaar die met een fles rode wijn naast zich gaat zitten wachten op goddelijke inspiratie, of op het engeltje dat op zijn schouder neerdaalt, of op welk ander waanidee ook - want inspiratie bestaat niet! Alleen werkdrift bestaat, en discipline, en doorzettingsvermogen! - die zal vermoedelijk gedesillusioneerd eindigen. En bovendien straatarm.
Als je een keer een dag geen zin hebt, dan heb je gewoon geen zin en ga je iets anders doen. Dat heeft niets met 'de toppen van je kunnen te maken'. De toppen van je kunnen, dat zit niet in de kwast of de pen, maar in je levenswandel. Met tegenzin werken aan kunst vind ik een bijzonder kwalijk 'faken' van monomanie en passie. Ga eens een biertje drinken, denk ik dan, kom eens onder de mensen, neem een huisdier; stuk voor stuk effectievere manieren om door een 'muur in je hoofd' te breken. Wat jij bezigt hier is taal van verveelde kunstacademie-docenten, mensen in grauwe kleding en matte ogen. Mensen die liever de knoet hanteren dan mensen aanmoedigen om wat met hun leven te doen.quote:Soms moet je - om de toppen van je kunnen te bereiken - door een muur heen. Kunst is vrijheid in je hoofd, ruimte. Volgens mij heeft het niet zoveel te maken met 'zin hebben om te schilderen', want niemand heeft elke dag zin, maar om echt goed te worden, zul je toch elke dag moeten trainen, oefenen, slijpen, bijvijlen, warmdraaien, experimenteren, enzovoort. Ik denk dat een stok achter de deur dan juist heel goed is.
Heel goed, zodiakk.
En als dat betekent dat je alcoholist wordt, dan word je dat maar!
( . )
En als dat betekent dat je alcoholist wordt, dan word je dat maar!
( . )
. )
...dass wir fliegen.
Flow krijg je pas als je al bezig bent, dat is er niet voordat je met die bezigheden begint. Om te beginnen, heb je discipline nodig. Inspiratie moet omgezet worden in daden, maar jij ziet dat als een proces dat vanzelf dient te gaan. Je zult altijd tijd en ruimte moeten maken, je leven zo inrichten dat die ruimte en die tijd er is, en dat komt neer op heel onromantisch praktisch denken. Je kunt geďnspireerd en toch lui zijn. Je kunt opzien tegen het begin waar je jezelf doorheen moet slaan voordat je in de 'flow' terechtkomt. Ik heb dat zo vaak meegemaakt, dat ik ergens lang tegenaan liep te hikken, terwijl ik - als ik eenmaal bezig zijn - tot de conclusie kom: wat vind ik dit toch eigenlijk geweldig om te doen. Het rare is dat het volgens mij ook nog eens vaak samengaat (de paradox): datgene waarvan je eigenlijk weet, dat je het zou moeten doen, - omdat het zo geweldig is, omdat je de inspiratie bij wijze van spreken door je aderen voelt stromen, omdat je het ook goed kan (en je weet dat je het goed kan) - , kan juist het lastigste zijn om aan te beginnen.quote:Op donderdag 22 december 2005 10:40 schreef zodiakk het volgende:
Als men dat heeft dan is er geen discipline nodig, dan gaat het vanzelf: dan is er flow. Als men het niet heeft, dan moet je je met andere dingen bezighouden.
god i want to get you out of here
you can ride in a pink mustang
you can ride in a pink mustang
Heel goed gezegd RaisinGirl!!
Zo voel ik het ook namelijk
Zo voel ik het ook namelijk
Have you ever picked your feet in Poughkeepsie?
De schetsen van dinsdag..
En dan ga ik nu aan de schetsen van vandaag beginnen. Ik heb er zin in!!
En dan ga ik nu aan de schetsen van vandaag beginnen. Ik heb er zin in!!
Have you ever picked your feet in Poughkeepsie?
Kunst maken is helemaal niet leuk. Het is een uitermate vervelende bezigheid. Met een beetje geluk kun je pas achteraf een spoortje van vrolijkheid voelen, heel kort.
Daarbij is het wel de bedoeling dat de toeschouwer er niks van merkt, dat het zo'n kutklus was.
Daarbij is het wel de bedoeling dat de toeschouwer er niks van merkt, dat het zo'n kutklus was.
Dat is dan toeval, want bijna alle schrijvers - lees de autobiografieën er maar op na - houden er een ijzeren arbeidsmoraal op na. Graham Greene, bijvoorbeeld, dwong zichzelf tot een dagelijkse productie van een x-aantal woorden (laten we zeggen: 1500), en hij telde dat nauwkeurig na in de kantlijn. Als hij de 1500 had bereikt, legde hij resoluut en opgelucht - en vaak midden in een zin - zijn pen neer. Midden in een zin!quote:Op donderdag 22 december 2005 10:40 schreef zodiakk het volgende:
Die calvinistische werkethiek die jij hier etaleert vind ik trouwens symptomatisch voor een tegenwoordige overstelpende hoeveelheid aan middelmatige boeken.
Dus ach, inspiratie... .
.Dat begrijp ik niet. Levenswandel? Bedoel je zoiets als: 'An unhappy childhood is a writers goldmine?'quote:Als je een keer een dag geen zin hebt, dan heb je gewoon geen zin en ga je iets anders doen. Dat heeft niets met 'de toppen van je kunnen te maken'. De toppen van je kunnen, dat zit niet in de kwast of de pen, maar in je levenswandel.
Nee, het plezier staat voorop.quote:Wat jij bezigt hier is taal van verveelde kunstacademie-docenten, mensen in grauwe kleding en matte ogen. Mensen die liever de knoet hanteren dan mensen aanmoedigen om wat met hun leven te doen.
Maar om ergens toe te komen, en dat hoeft echt geen Kunst te zijn, dat kan ook huisvlijt zijn of geforceerde chicklit, moet je wél even gaan zitten. En het doen. Een biertje gaan drinken lijkt me de allerslechtste optie.
Hij liegt als een ooggetuige (Russisch gezegde)
Het is logisch dat je tijd moet vrijmaken om iets te ondernemen omdat er nou eenmaal ook andere bezigheden zijn die tijd vergen (eten, slapen). Het gaat er dan ook niet om dat je vanwege tijdgebrek niet aan Kunst (of wat dan ook waar je plezier aan beleefd) toekomt - dat je een beetje moet plannen om tijd vrij te maken - maar om het feit dat je 'discipline' moet opbrengen om die tijd vrij te maken. En dat voor iets waarvan je wčl het idee hebt dat je het heel graag doet. Daar zit de paradox in: niet in de moeite van het beginnen aan iets wat je leuk vind, maar in het jezelf terecht moeten wijzen om iets te doen wat je graag wil.quote:Op donderdag 22 december 2005 12:43 schreef RaisinGirl het volgende:
[..]
Flow krijg je pas als je al bezig bent, dat is er niet voordat je met die bezigheden begint. Om te beginnen, heb je discipline nodig. Inspiratie moet omgezet worden in daden, maar jij ziet dat als een proces dat vanzelf dient te gaan. Je zult altijd tijd en ruimte moeten maken, je leven zo inrichten dat die ruimte en die tijd er is, en dat komt neer op heel onromantisch praktisch denken. Je kunt geďnspireerd en toch lui zijn. Je kunt opzien tegen het begin waar je jezelf doorheen moet slaan voordat je in de 'flow' terechtkomt. Ik heb dat zo vaak meegemaakt, dat ik ergens lang tegenaan liep te hikken, terwijl ik - als ik eenmaal bezig zijn - tot de conclusie kom: wat vind ik dit toch eigenlijk geweldig om te doen. Het rare is dat het volgens mij ook nog eens vaak samengaat (de paradox): datgene waarvan je eigenlijk weet, dat je het zou moeten doen, - omdat het zo geweldig is, omdat je de inspiratie bij wijze van spreken door je aderen voelt stromen, omdat je het ook goed kan (en je weet dat je het goed kan) - , kan juist het lastigste zijn om aan te beginnen.
Het komt vreemd op mij over als anderen mij moeten prikkelen om aan iets te beginnen waar je veel plezier aan beleeft. Als je levensinvulling zó anders is dan wat je echt graag wil, dan ben je gewoon een gevangene van andermans verwachtingen. In dat geval zou men je moeten aanspreken op het feit dat je uit het oog verloren waar het in je leven om draait. Ik ben dan nog steeds van mening dat inspiratie als vanzelf gaat, dat 'beginnen' hetzelfde is als na een jaar zeggen dat je 'gestopt bent met roken'. Je doet het gewoon.
Een mooie anekdote, . Toch sluit het niet uit dat als hij 1402 woorden had geschreven, omdat hij wat vroeger dan normaal trek had in wat dubbelvla, toch een heel mooi boek had kunnen schrijven. Ik ben me er echt wel van bewust dat Lijden een belangrijke betekenisgevende waarde is voor kunstenaars. Dat houden ze vaak zichzelf voor omdat ze anders het idee hebben verstikt te raken door inactiviteit, of dat ze niet 'het maximale' eruit halen.quote:Op donderdag 22 december 2005 14:12 schreef Revolverheld het volgende:
Dat is dan toeval, want bijna alle schrijvers - lees de autobiografieën er maar op na - houden er een ijzeren arbeidsmoraal op na. Graham Greene, bijvoorbeeld, dwong zichzelf tot een dagelijkse productie van een x-aantal woorden (laten we zeggen: 1500), en hij telde dat nauwkeurig na in de kantlijn. Als hij de 1500 had bereikt, legde hij resoluut en opgelucht - en vaak midden in een zin - zijn pen neer. Midden in een zin!
Dus ach, inspiratie... .
Ook, het is gewoon de leveninstelling die je hebt. De manier waarop je omgaat met dingen. Gestructureerd bijvoorbeeld. Of juist niet. In hoeverre je een gewoontemens bent, of je veel prikkels nodig hebt, enz.quote:Dat begrijp ik niet. Levenswandel? Bedoel je zoiets als: 'An unhappy childhood is a writers goldmine?'
Ja, dat is zo. Ik reageer ook vooral op die ondertoon van 'Lijden om tot iets moois te komen'.quote:Nee, het plezier staat voorop.
Maar om ergens toe te komen, en dat hoeft echt geen Kunst te zijn, dat kan ook huisvlijt zijn of geforceerde chicklit, moet je wél even gaan zitten. En het doen. Een biertje gaan drinken lijkt me de allerslechtste optie.
Maar dát ben ik helemaal met je eens, Zodiakk . Lijden om tot iets moois te komen is aanstellerij. Ik vind die hele 'inspiratie'- gedachte ook een beetje aanstellerij: dat je moet lijden - afwachten, wanhopen, de Goden verzoeken - tot het grote wonder zich hopelijk gaat voltrekken. Terwijl je het grote wonder (klein wonder mag ook) kunt afdwingen door jezelf gewoon een schop onder je kont te geven.quote:Op donderdag 22 december 2005 14:48 schreef zodiakk het volgende:
Ja, dat is zo. Ik reageer ook vooral op die ondertoon van 'Lijden om tot iets moois te komen'.
Dat heeft juist niets met lijden te maken! Wat valt er precies te lijden als je gewoon je pen of je kwast kunt pakken om aan de slag te gaan, op elk moment van de dag - óók als je misschien een keer 'geen zin' hebt, maar ja... geen zin hebben... als we dáár aan toe gaan geven, liggen we met z'n allen de rest van ons leven in bed.
Ik wel, tenminste
Tuurlijk, je moet zo nu en dan ergens doorheen worstelen...quote:Op donderdag 22 december 2005 13:09 schreef cioran63 het volgende:
Kunst maken is helemaal niet leuk. Het is een uitermate vervelende bezigheid. Met een beetje geluk kun je pas achteraf een spoortje van vrolijkheid voelen, heel kort.
Daarbij is het wel de bedoeling dat de toeschouwer er niks van merkt, dat het zo'n kutklus was.
Maar..Een uitermate vervelende bezigheid?
Daar geloof ik geen snars van, cioran...
En al zou het zo zijn; waarom ( -of waarvoor- ) doet een weldenkend mens het dan, in vredesnaam?
En hoe houd ie dat jaren lang vol?
...dass wir fliegen.
Nou, precies voor dat kleine moment van intense vrolijkheid en geluk als het werk af is . Het duurt niet lang, maar maakt veel goed.quote:Op donderdag 22 december 2005 19:24 schreef De-oneven-2 het volgende:
[..]
Tuurlijk, je moet zo nu en dan ergens doorheen worstelen...
Maar..Een uitermate vervelende bezigheid?
Daar geloof ik geen snars van, cioran...
En al zou het zo zijn; waarom ( -of waarvoor- ) doet een weldenkend mens het dan, in vredesnaam?
En hoe houd ie dat jaren lang vol?
En lijden, dat hoeft helemaal niet, dat is inderdaad aanstellerij. Net als het plaatsen van een kunstenaar op het voetstuk van de heilige inspiratie.
Het is gewoon hard werken, afhankelijk van je ambities, en niet anders dan in andere beroepen.
