Welke film heb jij vandaag/pas gezien? Deel LXXVIII

quote:

Op maandag 21 november 2005 17:46 schreef victorinox het volgende:
House of 1000 Corpses
Twee stelletjes die door het land reizen op zoek naar curiositeiten zijn bij Captain Spaulding's Freak Show op de juiste plek. Hier horen ze over een moordenaar die in de buurt was opgehangen.
Wanneer ze op zoek gaan naar die plek krijgen ze "autopech". Maar gelukkig krijgen ze hulp bij een nabij gelegen huis.
Helaas voor hun bestaat die familie uit nogal geflipte personen.

Voor een horrorfilm zit er vrij weinig spanning in. Het lot van die 2 stelletjes kan me helemaal niks schelen.
Maar gelukkig zijn al die familieleden en zeker ook Captain Spaulding erg grappig en geschift neergezet. Waardoor die film boeiend was om naar te kijken.

[afbeelding]

[afbeelding]

Ik zou the Devil's Rejects ook eens gaan bekijken als ik jou was daar is Spaulding ook aardig op dreef als is de film wat serieuzer van toon

SANTA'S SLAY

De kerstman is eigenlijk een demoon die een weddenschap heeft verloren van een engel en dus niet de kindertjes mag opeten, maar een kadootje moet brengen. Santa is nu aan het einde van de 100 jaar durende weddenschap en mag dus eindelijk weer mensen sl88

Heerlijk hoe de film vol zit met werkelijk VRE-SE-LIJK slechte oneliners dito special effects en pijnlijk onleuke situaties waardoor het allemaal weer erg genietbaar wordt.

Pluspunt is natuurlijk ook dat Fran Drescher (uit die serie The Nanny waar alleen die butler geestig is) al vrijwel meteen aan het begin van de film naar de eeuwige j8velden geholpen word

Driving Miss Daisy (Bruce Beresford, 1989)
Een aandoenlijk verhaal wat op overtuigende wijze gebracht wordt. Alles klopt aan de film - acteerwerk, regie, aankleding - maar toch weet de film mij niet te raken. Het verhaal kabbelt zich voort en ontvouwt zich, maar er volgen te weinig memorabele scenes. ***

Evil Dead II - Groovy.

Valiant

Een animatie van een europese productiemaatschappij, voornamelijk frans en dat merk je.
Een chauvinistisch verhaal over een duif die de wereld moet redden. Het verhaal is flinterdun wat ik altijd raar vind voor een animatiefilm, zo veel werk om alles te animeren en dan stelt het verhaal geen reet voor. Daarnaast ben ik verwarring, is het een kinderfilm of voor volwassenen?

Het 'verhaal' is namelijk niet echt aantrekkelijk voor kinderen (de tweede wereldoorlog) en voor volwassenen is het gewoon niet diep of grappig genoeg. Er zitten geen subtiele grappen die het leuk maken voor een ouder publiek. De muziek is meer dan ok, vooral met een 5.1 setje!
Maar de animatie blijft een klein beetje achter bij de amerikaanse animatiefilms. Soms is er een scene die gewoon ECHT niet kan, amateuristic at best.

Maar de karakters zijn best goed gedaan, sfeervol en redelijk geloofwaardig. Maar soms worden de figuren echt irritant (zoals die vieze duif of die ovet-the-top slaven-valkjes).
Leuk voor 1 keer, om daarna nooit meer te bekijken.

Man on the moon

Dit is echt een verassende film! Wie kent andy kaufman? Ikke eerst niet, totdat blijkt dat hij dat gekke mannetje is die Latka speelde in die serie 'Taxi' (met allerlei andere bekende acteurs zoals Danny de Vito, doc van back to the future en vele andere). Oke die ken ik wel, nou niet dus...Who is andy kaufman? Dat wordt duidelijk in deze film.

Deze film is verassend op elk vlak, zelfs de aanwezigheid van jim carrey die any kaufman 'speelt' maar eigenlijk 'is' werkt totaal niet storend, juist versterkend. Jim is net zo gek als andy.
Ik ga niks proberen te verklappen maar je wordt met deze film continue op het verkeerde been gezet. Niks is als het lijkt of soms toch wel? Geen makkelijke film en je moet moet van dit soort films houden, maar uiteindelijk is het zeer de moeite waard. One to watch people!

Beau Pere

met dank aan Price

een vrouw verongelukt en haar vriend en haar dochter van 14 blijven achter.
het meisje wil niet naar haar echte vader en blijft bij haar stiefvader. dan wordt ze verliefd op hem en poogt hem te verleiden.

korte samenvatting van de film, die nog wel verder gaat, maar ik ga niet spoileren.
Patrick Dewaere speelt heel sterk als de vader en de rest van de cast is ook behoorlijk (misschien is nathalie baye nog de minste). de manier waarop het verhaal wordt verteld is heel sterk. de scene begint en eerst vertelt iemand in de scene iets, waarna er gespeeld wordt (zo ongeveer). dit weer niet bij elke scene.
het maakt het geheel tot een boeiend verhaal, waarbij we niet moeten vergeten dat het begin jaren 80 is. toen was het niet geheel flitsend. het ongeluk vond ik bv. tamelijk knullig overkomen.
ook keek men toen nog anders tegen het seksuele leven van jong-adolescenten aan dan nu.
terwijl het in dat opzicht een tamelijk verbloemende film is.

quote:

Op maandag 21 november 2005 22:16 schreef AntiChrist het volgende:

[..]

Ik zou the Devil's Rejects ook eens gaan bekijken als ik jou was daar is Spaulding ook aardig op dreef als is de film wat serieuzer van toon

Ik wilde The Devils Rejects nog in de bios kijken, maar helaas draait ie er al niet meer.

quote:

Op dinsdag 22 november 2005 16:16 schreef victorinox het volgende:

[..]

Ik wilde The Devils Rejects nog in de bios kijken, maar helaas draait ie er al niet meer.

nope dat klopt ik heb ook alleen maar house of 1000 corpses in de bioscoop kunnen zien (horror nacht) maar ja gelukkig is de unrated DVD van the Devil's Rejects er al.

The Palm Beach Story (Preston Sturges, 1942): toffe screwballkomedie. Af en toe is het wel erg flauw, maar erg vaak ook erg leuk. Prima rollen overal en de eeuwige strijd der seksen is leuk uitgebeeld. Goed voorbeeld ook van een twist die ik wel kon waarderen. 7,5.
Carpool (Arthur Hiller, 1996): het schijnt dat God zelfmoord pleegde na deze film te hebben gezien. Dat is wel zo'n beetje het meest positieve wat ik er over kan zeggen. 3-.
Harry Potter and the Chamber of Secrets (Chris Columbus, 2002): de special effects en de volwassen acteurs zijn best leuk, maar doordat er behoorlijk geschrapt is doet het allemaal erg lineair en TV-serie achtig aan. Voegt verder ook absoluut niets toe aan het bronmateriaal en is gewoon een beetje mweh. 6.
Lawn Dogs (John Duigan, 1997): hey, dit was nog eens een aangeame verrassing. Mooi en sfeervol sprookje met een lekker ongemakkelijke ondertoon. Af en toe is het nogal semi (meisje laat Amerikaanse vlag uit de auto wapperen) en de verwijzingen naar Lynch (vooral Blue Velvet) zijn niet van de lucht, maar het off-beat toontje en het erg mooie einde maken dit een echte aanrader. Prima geacteerd ook. 7,5.
The Life of David Gale (Alan Parker, 2002): als betoog tegen de doodstraf is het door de laatste twist ronduit slecht, als thriller is het matig, als acteursfilm is het een fikse tegenvaller. Nogal niksig. 5.
Julie & Herman (Kate Brown, 2003): nogal halfbakken gefilmd en de 50 minuten van een Lola zijn eigenlijk te weinig om diepgang te bieden. MAAR. Dit heeft Fancy's, een dialoog over condoomsmaakjes, minderjarige borsten, de beste uitspraak van "krijg de tering" ooit en als kers op de taart Jack Wouterse naakt. Kom op. 6,5.

Harry Potter And The Chamber Of Secrets
De vooruit in vergelijking met het eerste deel is duidelijk zichtbaar. Het acteerwerk is wat beter, het verhaal en de sfeer spannender. De effecten zien er wederom goed uit, de soundtrack is sterk. Idd. jammer dat er nogal het nodige is geschrapt dat wel in t boek stond, maar dat kan je toch niet voorkomen.

IMDB Cijfer: 7,3/10
Mijn Cijfer: 7,8/10

Harry Potter and the Prisoner of Azkaban
Het beste van de drie tot nu toe uitgebrachte delen. Ik vond `t verhaal wat minder dan dat van de tweede film, maar de sfeer is er wel duidelijk op vooruit gegaan. Spannender en dreigender dan beide voorgaande delen. Ook het acteerwerk is er opnieuw op vooruit gegaan. Ook de aankleding van de film is wederom mooi en sfeervol.


IMDB Cijfer: 7,8/10
Mijn Cijfer: 8,2/10

Op naar het vierde deel vanavond

THE HAND OF PLEASURE

Yup... Sucked him dry...

Just like the others...

Ik kon het niet mooier verwoorden:

quote:

The plot of The Hand of Pleasure beggars belief, Dr Dreadful a pudgy mad scientist who wears a fedora hat, cloak and a mask to hide facial disfigurement has been up to no good, kidnapping women and brainwashing them by placing on their heads "Dr Dreadful's sex transportation apparatus" (it looks like a modified potty), a few blasts of electricity later and the women become "man-hating robots". These robots dubbed the 'Hand of Pleasure Organization' are then dispatched to Soho where they kidnap CIA agents and hump the men senseless till they reveal various secrets that the good Doctor can sell to the Russians.

Typische SomethingWeird

Nogal saai!

quote:

Op dinsdag 22 november 2005 16:34 schreef Sai het volgende:
nogal semi (meisje laat Amerikaanse vlag uit de auto wapperen)

Wel een mooi shot.

Herz aus glas



In een klein 18e-eeuws dorpje overlijd plotseling de voorman van de glasblazerij, waar de hele gemeente van eet. Hij blijkt zijn geheim mee in het graf te hebben genomen.

Dit is het uitgangspunt van een zeer aparte, maar erg fascinerende film, waarin de verslagenheid, lethargie en aankomende krankzinnigheid onder de dorpelingen centraal staat.
Om dit zo geloofwaardig mogelijk over te laten komen, heeft regisseur Herzog de gehele cast onder hypnose laten acteren.

Naast origineel, is dit zeer effectief en benadrukt optimaal de hypnotiserende, dromerige beelden en verontrustende ondertoon van deze bijzondere film.

Zeker eens gaan kijken....

MEATCLEAVER MASSACRE

HOLLYWOOD MEATCLEAVER MASSACRE

Ik ben nogal lui vanavond en ben het weer helemaal met de reviewer eensch!

The Majestic
Over the top, uber-sentimenteel, melodramatisch, ongeloofwaardig en super-pattriotisch. Gelukkig voor de film ben ik in een melige bui en krijgt hij 7/10.

CANNIBAL GIRLS


Vermakelijk grindhouse fimpje die halverwege inzakt vanwege de idiote twists maar later weer wat opkrabbelt. Lekker bloederig en het benodigde bloot van een aantal appetijtelijke dames.

Een film die Ivan 'GHOSTBUSTERS' Reitman liever vergeet.

Vanavond gezien:

Harry Potter And The Goblet Of Fire
Het boek was geweldig spannend, de trailers zagen er super uit dus mijn verwachtingen waren zeer hoog gespannen voor deze vierde Potter film. Maar het viel nogal tegen. Zeker geen slechte film, maar had er wel veel meer van verwacht.
Het grootste probleem van de film is dat er veel en veels te veel is weg gelaten. Vooral nogal belangrijke dingen uit `t begin van `t boek zitten niet in de film. Dingen die (erg) belangrijk zijn voor de ontwikkeling van het verhaal. Daardoor voelt de film te overhaast aan. Zo zit er bijvoorbeeld veel te weinig van het WK Zwerkbal in, waarin nogal belangrijke gebeurtenissen plaats vinden. Ook tijdens het Triwizard Tournament worden dingen te veel overhaast en vergeten. De concurrenten van Harry Potter spelen in dit toernooi een te kleine rol en worden meer als opvulling gebruikt. Ik denk dat mensen die de boeken niet hebben gelezen het wat moeilijker kunnen volgen, omdat er dus een groot aantal dingen in de film op het einde onuitgelegd blijven. Erg, erg jammer.
Daarentegen de plus punten van de film: de sets en de special effects zien er opnieuw fantastisch uit, het acteerwerk van de jonge cast is opnieuw verbeterd, Ralph Fiennes is erg cool en Fleur Delacour (Clémence Poésy) is erg cute .
Kortom: zeer zeker geen slechte film, deze 4e Potter.Integendeel: hij is waarschijnlijk beter dan menig film. Maar als men nog meer de tijd had genomen om het verhaal wat rustiger te vertellen had er veel meer ingezeten. De film is op z`n minst een half uur te kort en is daarmee jammer genoeg niet beter dan Harry Potter And The Prisoner Of Azkaban.


IMDB Cijfer: 8,1/10
Mijn Cijfer: 8,0/10

A History of Violence(Cronenberg, 2005)

Een nieuwe Cronenberg... altijd een verrassing wat de goede man ons nu weer voorschotelt. Een verrassing was het in ieder geval, helaas niet de aangename verrassing waar ik zo ontzettend op hoopte...
Zoals bekend toont A History of Violence ons het brave dorpsleventje van Tom Stall en zijn gezin. Dit ogenschijnlijk idyllische leven wordt bruut verstoord wanneer twee gangsters een gewapende overval pogen te plegen op Tom’s eetzaak. Gewelddadige gevolgen blijven bepaald niet uit en niets in Tom’s leven is vanaf dat moment nog wat het lijkt…
Toegegeven, de gewelddadige thematiek past bij Cronenberg als Zwarte Piet bij Sinterklaas; David flikt het om een haast perfecte synthese te creëren tussen de psychologische aard van geweld en de gruwelijke gevolgen ervan. Maar hebben we dit niet al eerder gezien? Evenals wijlen Sam Peckinpah gebruikt hij een nietsontziende, realistische depictie van geweld, variërend van uiteenspattende hersenen tot kapotgeslagen gezichten, opdat hij de kijker direct met zijn neus op de verschrikkelijke fysieke gevolgen van dit geweld drukt. Geweld is een probleem in onze maatschappij en het lijkt aan Cronenberg te zijn om de kijker hier op schokkende visuele wijze mee te confronteren. Zoals in zijn eerdere films als Videodrome en Dead Ringers wordt ook in History of Violence tevens het begrip identiteit behoorlijk in twijfel getrokken. Wie of wat creëert iemands identiteit en welke plaats heeft geweld hierin? Wordt Tom’s identiteit bepaald door het rustige dorpsleventje dat hij op dat moment leidt en het beeld dat zijn gezin en zijn omgeving van hem heeft? Of schemert het verleden door en beseffen we dat zijn zondige, gewelddadige verleden nog altijd zijn sporen nalaat? Het contrast tussen Tom’s ogenschijnlijk idyllische gezinssleventje en zijn gewelddadige verleden wordt met de minuut groter en Cronenberg weet een onderhuidse spanning te creëren waar je haast u tegen zegt. Qua sfeer, met name tegen het einde, voelt History of Violence aan als onvervalste Cronenberg-kwaliteit.
Het klinkt thematisch allemaal erg sterk en dat is het eigenlijk ook wel. Desondanks viel de film mij toch behoorlijk tegen. Bij vlagen bevat de film absoluut sterke momenten, echter ik vraag mij vooral oprecht af wat deze film nu concreet toevoegt aan Cronenberg’s toch al behoorlijk imposante oeuvre. Vooruit, hij boort uitermate interessante thema’s aan die betrekking hebben op de aard van geweld en identiteit en voorziet de film van een behoorlijke dosis maatschappijkritiek. Echter deed Cronenberg dit in films als Videodrome, Dead Ringers en eXistenZ niet ook al, maar dan op een veel intrigerendere wijze? En gaf Sam Peckinpah in zijn “Straw Dogs” ook al niet een veel confronterender beeld van de psychische transformatie van de individu als gevolg van geweld, met alle fysieke gevolgen voor het gezin van dien? Wat mij betreft wel. In tegenstelling tot de genoemde eerdere films kon History of Violence mijn aandacht niet vasthouden, sterker nog, hij liet mij bij vlagen haast onverschillig. Met name de suikerzoete introductie van het gezin Stall stuitte mij behoorlijk tegen de borst. Ok, ik begrijp best dat deze uitbeelding van de “all American happy family” aanzienlijk bijdraagt aan het contrast met de verschrikkelijke uitwerking die het geweld later heeft op Tom en zijn gezinsleven, echter het belette mij door zijn gekunstelde karakter volledig om lekker in de film te komen. Ook het Joey Cusack versus Tom Stall verhaal vond ik niet overtuigend, al had dat wellicht meer met het behoorlijk expressieloze acteerwerk van Viggo Mortensen te maken dan met de regie van Cronenberg. Het dragen van een dergelijk zwaarwichtige film is duidelijk nog niet voor hem weggelegd… De muziek van Howard Shore is naar mijn mening ook bepaald niet om enthousiast van te worden. Gedurende het grootste deel van de film dient de muziek zijn doel, echter er zaten ook enkele slappe stukken in waarbij mijn gedachten afdwaalden naar een groen en heuvelachtig landschap bevolkt door kleine kabouterachtige wezentjes…Kan nooit de bedoeling zijn natuurlijk…
Ik moet erbij zeggen dat ik meermaals oprecht heb geprobeerd om mezelf volledig over te geven aan deze film, echter zonder succes. Interessante thema's maar een uitwerking waar ik werkelijk niets mee kon. Het kon mijn aandacht simpelweg niet vasthouden zoals zijn eerdere films dat wel konden. Vond dit gewoon vlees noch vis en daardoor een fikse tegenvaller, al realiseer ik mij ten volle dat dit wellicht ten dele te maken heeft met de enorm hoge verwachtingen die ik op voorhand had. Wellicht dat een herviewing mij op andere gedachten kan brengen, voorlopig blijf ik echter van mening dat er meer in het vat zat dan dit…

Ika resuraa (The Calamari Wrestler) - Ooh wat slecht, maar af en toe wordt het toch wel heel erg dom en daarom toch nog wel grappig.

Echt, zo'n slechte film, bovendien klopt de dvdhoes niet want hij is alleen maar in Nederland :|
Maar ja, het gaat erover dat er een gigolo-killer is en dat die opgespoord moet worden, Jeroen Krabbe heeft ook een redelijk grote rol, en het is wel grappig dat er heel veel "bekende nederlanders" en klein minirolletje hebben. Maar het is echt een rotfilm, echt slecht..

xxx

Kagemusha

Viel me eigenlijk wel tegen, deze kurosawa.
het opzetten van het verhaal kostte veel tijd en daarna kwam de film wel op gang. maar toen waren we al een uur onderweg.
de vechtscenes waren behoorlijk onoverzichtelijk ook.

misschien wel de minste kurosawa die ik gezien heb.

Domino (Tony Scott, 2005)
De hyper-editing en het a-chronologische verhaal is niet meer dan een verdoezeling voor het magere verhaal, wat niettemin vermakelijk is. Het biedt genoeg actie om de aandacht niet te laten verslappen en ook de acteurs hebben duidelijk plezier in hun rollen. De satirische aspecten van de film werken ook wel aardig en zo krijg je een vermakelijke film voorgeschoteld, mits je je niet te veel ergert aan het eindeloze aantal cuts en blur-effecten. ***

KOGYARU-GUI: OOSAKA TEREKURA HEN

EAT THE SCHOOLGIRL/OSAKA TELEPHONE CLUB

Typische CATIII troep

Bullets over Broadway

john Cusack speelt een schrijver die een eigen toneelstuk wil regisseren. een maffiabaas wil t financieren als zijn liefje een rol krijgt.
de rest van de cast is wel redelijk, maar heeft verschillende afwijkingen.
t liefje heeft een bodyguard, die zich met t stuk gaat bemoeien.

best leuk, maar zeker geen topper.

Lekker weekje tot nu toe:

Werckmeister harmóniák (Tarr, 2000)

Tjezus, wat een bloedmooie film is dit! Alleen het openingshot maakte al dusdanig veel indruk dat deze film direct met stip mijn top 20 binnenkomt... Film speelt zich af in plattelandsdorpje in Hongarije. Een vreemd circus met een opgezette reuzewalvis en een mysterieuze Prins strijkt er neer met allerlei sociale gevolgen vandien.
Ok, door het ongelooflijk trage tempo is deze film wellicht niet voor iedereen weggelegd, maar wie door deze "zure" appel heen bijt beleeft wellicht een poetische, maar bovenal intens hypnotische filmervaring die zijn weerga niet kent ! Tof ook om enkele visuele verwijzingen naar Tarkovsky te zien; niet alleen de door deuropeningen glijdende camera maar vooral het minutenlange shot van twee mannen die over straat lopen. Deed me direct denken aan de drie mannen in Stalker op het treinkarretje. Hypnotisch is het toverwoord, prachtfilm. Hulde voor Bela.

Serenity (Whedon, 2005)

Men neme een galactische Alliantie, een helderziend meisje dat hier samen met haar broer voor op de vlucht is en tevens enkele rondzwervende vrijbuiters die hen redding bieden. Stop dit alles in een lekker warm retro-jasje alla de laatste Star Wars en de basis is gelegd voor een prima vermakelijke science-fiction film. Daarnaast schijnt dit alles ook nog eens gebaseerd te zijn op een geflopte Amerikaanse tv-serie, maar dat kan me vandaag dan weer gestolen worden…
Regisseur Whedon heeft wat mij betreft in ieder geval een waar feestje weten te maken van Serenity; nergens neemt de film zichzelf al te serieus en dit is precies de sterkste troef van deze film. Toegegeven, het script blink nergens uit maar voldoet uitstekend als basis voor alle capriolen van kapitein Malcom en kornuiten. De momenten waarop het verhaal clichématig dreigt te worden worden vakkundig om zeep geholpen door een flinke dosis innemende humor. Ok, hier en daar wordt het wat flauw maar effectief is het zeker. Ondanks het naar het schijnt geringe budget weet Whedon hand in hand met zijn acteurs een behoorlijk overtuigende science-fiction wereld neer te zetten die hij overtuigend combineert met heerlijk eenvoudige retro-scenes. Toffe Reavers ook die zo weggelopen lijken te zijn uit een film van Romero… Heerlijk vlot en vermakelijk filmpje, zal menigeen een glimlach van voor tot achteren bezorgen …

The Constant Gardener (Meirelles, 2005)

Dat filmmaker Fernando Meirelles uiterst getalenteerd is zijn politieke voorkeur en maatschappelijke betrokkenheid bepaald niet onder stoelen of banken steekt bleek al uit het prachtige City of God. Die film zorgde tevens voor Meirelles internationale doorbraak en om precies die reden kon hij ditmaal aan de slag met een flink grotere zak geld op zak.
The Constant Gardener is een verfilming van het gelijknamige boek van John Le Carré. Activiste Tessa Quayle wordt in Afrika op grove wijze vermoord. Haar man Justin Quayle gaat op zoek naar de daders en ontdekt een smerig politiek complot.
Meteen al in de openingsscène vallen de prachtige plaatjes op die Meirelles de kijker voorschotelt. Prachtig kleurgebruik gecombineerd met werkelijk schitterende composities. Niet alleen de prachtige landschappen maar ook het armoedige reilen en zijlen van de Afrikaanse bevolking brengt hij, mede door zijn documentaire-achtige stijl uiterst indrukwekkend in beeld.
Visueel gezien zit het allemaal wel snor, maar hoe zit het met het verhaal? Allereerst moet ik bekennen dat ik het boek niet gelezen heb, wellicht dat dit scheelt wat betreft mijn beleving van de film. Mijns inziens wil Meirelles namelijk te veel, gedurende de film worden er verhaaltechnisch steeds meer zijwegen ingeslagen waardoor ik als kijker hier en daar de bekende rode draad volledig uit het oog verloor. Het voelt allemaal wat onsamenhangend aan en het lijkt alles behalve op een afgerond einde af te stevenen. Toch weet Meirelles gedurende de indrukwekkende slotscène de touwtjes alsnog behoorlijk vakkundig aan elkander te knopen. Wellicht zijn er mensen die deze film te zwaar op het politieke thema vinden leunen. Zelf ben ik van mening dat het doel volkomen de middelen heiligt. Terecht wijst Meirelles de kijker op de dubieuze praktijken die naar het schijnt plaats vinden binnen de farmaceutische miljoenen-industrie. Al met al had The Constant Gardener best wat compacter samenhangender mogen zijn, maar desalniettemin is dit een film die zowel visueel als thematisch een behoorlijke indruk achterlaat...

Harry Potter And The Goblet Of Fire (Newell, 2005)

Daar is ie weer, die dekselse bebrilde tovenaarsrekel. Potter zit inmiddels al weer in zijn vierde schooljaar en ditmaal doet hij mee aan een of ander tovenaarsleerlingen-duel waarin hij het aan de stok krijgt met 3 kampioenen van verschillende nationaliteiten. Daarnaast dreigt evenals in elk voorgaand deel ook nu weer de komst van good old Voldemort…
Laat ik voorop stellen dat ik geen uitgesproken fan van Harry ben. De boeken heb ik nooit gelezen en de vorige drie films vond ik stuk voor stuk best aardig, maar meer dan dat ook niet. Dit laatste deel is gelukkig dan eindelijk andere koek, voor het eerst heb ik me van begin tot eind echt uitstekend vermaakt. Waar Prizoner of Azkaban al hier en daar behoorlijk wat momenten bevatte die niet bepaald voor tere kinderzieltjes geschikt leken, gaat Goblet of Fire nog een stapje verder. Potter en zijn vriendjes worden volwassen en de films en de fans met hen, althans zo lijkt het. De film is niet alleen nog een stuk duisterder, Harry en kornuiten lijken tevens hun kinderlijke onschuldigheid aardig te verliezen…(vandaar de leeftijds-rating wellicht? :censored: )
Visueel gezien is dit zonder twijfel de beste Potter tot nu toe; het camerawerk is top en vooral de special effects zijn werkelijk adembenemend mooi. Geweldig spannende drakenachtervolging en met name de onderwaterwereld ziet er ontzettend overtuigend uit. Toch ontbreekt er iets aan dit alles, namelijk een logische verhaalopbouw. De beginscène in het stadion is geweldig, groots, maar lijkt verder elk doel in het verhaal te missen. Daarnaast lijkt ook het einde er op het allerlaatste moment nog even in gemonteerd. Het moest tenslotte, zoals in iedere film nog even eindigen met een een-op-een-duel met je-weet-wel. Beide scenes schijnen in het boek meer aansluiting hebben met de rest van het verhaal, echter als Potter-noob vond ik het helaas wat slecht uitgewerkt. Toch vond ik dit bij uitstek de beste film tot nu toe. The Goblet of Fire is spannend, grappig en vertederend tegelijk en daarnaast ook nog eens werkelijk een lust voor het oog! De kleine steekjes als gevolg van de boek-adaptatie neem ik daarom graag voor lief…

GHOST LAKE

Join us...

Een uur te lang. Zo.

Simpele b-film die niets nieuws toevoegt. Vaak is het zo dat met b-films je het id krijgt dat ze met veel liefde voor het medium film zijn gemaakt maar daar is hier weinig van te merken imho.

Ongeinspireerde rommel

quote:

Op woensdag 23 november 2005 19:53 schreef kinky_queen het volgende:

Typische CATIII troep

Typische wat?

Jij als filmsnob zou dat moeten weten knuffel.



Category III zijn de meest extreme horrorfilms uit Hong Kong en omstreken

Grr. Heb ik hier net een heel verhaal geschreven over Sei donne per l'assassino, wil ik een cijfer neerzetten, druk op Alt om het halfje van de 6,5 te maken, ziet Firefox dat als een Back-toets en ben ik m'n verhaal weer kwijt. Bah.

Samenvatting: advies KQ -> slasher/thriller -> matig acteerwerk -> beroerde personages -> daardoor weinig spanning -> wel toffe visuals -> mooie kleurtjes -> 6½.

Hoe was/is de cut die je hebt gezien? Italiaans gesproken of ingeEngelst? Hoe heet de versie? Blutige seide?

Harry Potter and the Goblet of Fire

Gister gezien in een bomvolle zaal 9 in Pathe de Kuip.

GEWELDIG!!

Ik heb echt zitten genieten in de bios. Prachtige beelden, prachtig geluid en super acteerwerk. (Wat wil je ook met zo'n cast, dan doel ik op filmiconen als Jason Isaacs (Lucius Malfoy), Robbie Coltrane (Rubeus Hagrid), Michael Gambon (Albus Dumbledore), Alan Rickman (Severus Snape), Brendan Gleeson (Alastor 'Mad­Eye' Moody), Gary Oldman (Sirius Black) & uiteraard Ralph Fiennes (Lord Voldemort). Voordeel voor mij was denk ik dat ik de boeken nooit heb gelezen dus ik het niet kon vergelijken (lees op diverse Forums dat de grote lijnen wel kloppen maar dat ze door tijdgebrek de details weglaten. Zoals bijv. WK Zwerkbal). Enige vage vond ik de entree van die Barto Junior...misschien kan iemand me dat nog eens goed uitleggen?

Al met al een TOP film! Goed afwisseling van actie, dramatiek en humorscenes.

IMDB: 8.1/10
Mijn cijfer: 9/10

The Island (Michael Bay, 2005)
Vermakelijke science fiction film van Michael Bay. Vooral aan de vormgeving is veel tijd besteed en het resultaat is dan ook erg mooi. Er had wel wat meer tijd besteed mogen worden aan het script, want er zijn genoeg aanknopingspunten om het verhaal van morele diepte te voorzien, maar deze laat de film allemaal links liggen. Maar uiteindelijk maakt dat niet zo heel veel uit, want met twee leuke acteurs in de hoofdrollen en een flinke dosis sf-actie maak je mij ook al blij. ***½

quote:

Op donderdag 24 november 2005 00:07 schreef kinky_queen het volgende:
Hoe was/is de cut die je hebt gezien? Italiaans gesproken of ingeEngelst? Hoe heet de versie? Blutige seide?

Italiaans gesproken, met gewoon Italiaanse titel. Daar was verder niks mis mee.

[ Bericht 2% gewijzigd door Sokolsky op 24-11-2005 11:07:47 ]

Ballada o soldate [Ballad of a Soldier]

in de 2e WO knalt een russisch soldaat in paniek twee vijandelijke tanks af. hij wil echter geen medaille, maar verlof om het dak van de boerderij van zijn moeder te repareren. de generaal stemt toe, maar de reis naar huis is moeilijk.
diverse mensen houden hem op, doordat hij hen wil helpen.
ook reist er een meisje een tijdje met hem mee en hij wordt verliefd op haar.


ik vond het een behoorlijke film, waarbij je wel geregeld meeleeft, door te denken: schiet nou op lul, anders kom je nooit meer thuis.
positief dus.
ook het einde is mooi.

The Ballad of Jack and Rose


Niet iedereen zal deze redelijk trage film waarderen zoals hij is, met een niet zo sterk verhaal over een vader en dochter die in een situatie wonen overgebleven van een ideaal beeld uit de sixties. Maar de manier waarop subtiel de emotionele trekjes worden getoond van mensen in bepaalde situaties en met een bepaalde geschiedenis, en het prettige acteerwerk van bijna de hele cast (vooral Belle en Day-Lewis) maken dit voor mij toch wel een film waar ik met plezier naar gekeken heb.

Gisteren:
Batman
De sfeer is lekker duister, weer typisch Burton. De effecten zien er cool uit, het camerawerk vond ik echt zo typisch jaren `60 Hollywood achtig. Keaton en Basinger zijn goed op dreef en vormen een leuk koppel. Maar de show wordt duidelijk gestolen door Jack Nicholson. Wat een coole rol . Heerlijk sarcastisch en erg grappig. De Danny Elfman soundtrack is ook erg herkenbaar en past goed bij de film.
De 2 uur zijn voorbij voordat je er erg in hebt

IMDB Cijfer: 7,4/10
Mijn Cijfer: 7,8/10

quote:

Op donderdag 24 november 2005 10:44 schreef Sokolsky het volgende:

Italiaans gesproken, met gewoon Italiaanse titel. Daar was verder niks mis mee.

Jawel, de Duitse print is langer en de kleuren zijn helderder

Grizzly Man (Werner Herzog, 2005): erg vreemde, maar ook erg geslaagde docu over, eh, de Grizzly Man dus. Een erg, eh, bijzonder personage dat bijna even, eh, bijzonder is als Herzog zelf. Af en toe had er wel wat meer tempo in gemogen, maar de trage momenten ben ik over een week wel vergeten, terwijl ik vermoed dat de Grizzly Man zelf me nog heel lang bij gaat blijven. Grootste minpunt is eigenlijk dat het onmogelijk is hier een recensie over te schrijven. 8-.
Joyeux Noël (Christian Carion, 2005): ja, jammer. De ware gebeurtenissen waar dit op is gebaseerd zijn geweldig, en als de film zich alleen dáár mee bezig houdt is het genieten geblazen, maar tjezus, wat een kutpersonages en bijbehorende subplotjes. Dramatisch gezeik met twee broers (1: "Go now so that one of us may live brother!" -muziekje- 2: "Noooooooo!"), een priester die een beetje half zijn geloof verliest en een doodsaai koppel. Jammer, want Carion heeft overduidelijk talent en het middenstuk is ècht mooi. 6,5. En dan ben ik in een goede bui.

Omdat ik te lui ben voor plaatjes even op de Sai-manier.

Assassination of Richard Nixon: Toffe film. Er wordt echt een heel mooi sfeerbeeld gecreeerd, waardoor de film iig bij mij nog lang in m'n geheugen achter zal blijven. Penn acteert voortreffelijk op z'n oude vertrouwde manier, maar weet toch niet in herhaling te vallen. Het verhaal vond ik persoonlijk dan ook nog eens rete-interessant.. Dus dat zorgt samen voor een puik werkje. 8-.

Broken Flowers: Jim Jarmusch is tof. Net als Bill Murray. Zoals al duizend keer gezegd doet Murray 't erg goed met z'n zogenaamde minimal acting. Niets werkt zo vermakelijk als niets doen. Opnieuw wordt er een mooi sfeerbeeld geschetst en wordt dat ondersteund door een licht maar onderhoudend verhaaltje. Jarmusch behandelt weer enkele korte verhaaltjes (hoewel nu natuurlijk in een andere vorm gegoten dan bij Coffee&Cigarettes) en dat pakt goed uit. Ondersteunde actrices werken erg leuk mee en zorgen voor de frisheid die het verhaal miste. Mooie muziek ook. 7.5.

Full Metal Jacket: Ja, blijft geniaal. Modine en D'Onofrio zetten elk een voortreffelijke en onvergetelijke rol neer. Het verhaal is zo "heerlijk" cynisch, een waar genot om te zien, evenals een eye-opener. De muziek is ook echt erg okay. Ik kan gewoon nog wel een tijd doorgaan met het opsommen van alle geweldige dingen aan deze film. Maargoed, het is een Kubrick. Woei. 9.

Thirteen Days: Ook al tig keer gezien, maar hij is gewoon tof. Costner doet z'n ding en blijft de hele tijd vermakelijk. De balans tussen het vertellen van een verhaal en het ingaan op de (privé)levens van O'Donnell en de Kennedy's is optimaal. Je kijkt een erg politiek geladen film, maar hebt dat niet altijd even goed door. Als de Koude Oorlog en de Cuba crisis je niet interesseert, kan ik je deze film echter niet zo aanraden. Voor mij daarom erg leuk . 7+.

johnny got his gun

enigszins bevreesd begon ik er aan. hoe zou ik deze film ervaren?
het gaat over een soldaat die door een granaat wordt geraakt en zijn armen en benen verliest. ook zijn gezicht gaat er aan en hij wordt blind, doof en stom. moet ademen door een buisje en eten ook.
het komt doordat hij bij de explosie zijn geslachtsdelen beschermde, dat zijn romp en geslacht alleen nog intact is.
we zien hem liggen in bed en door flashbacks maken we mee waarom hij daar is gekomen.
daarnaast maken we zijn hallucinaties, dromen en gedachten mee. hoe hij merkt wie er in de kamer is bv.
uiteindelijk komt er een zuster hem verplegen waarmee hij wel enige communicatie kan hebben.


de eerste flashback bezorgde me een gevoel van weerzin, vanwege de oubolligheid, maar de film sleurt je mee. mee in de diepten van de gedachten van joe, mee in de onmogelijkheid tot kontakt, mee in de hulpeloosheid en uitzichtloosheid.
uiteindelijk besefte ik een heel bijzondere film te hebben gezien. HEEL BIJZONDER.

Darkness! Imprisoning me! All that I see, absolute horror etc..

Klinkt goed D_H, moet 'em maar eens snel gaan kijken.

Keppum hier ook al een tijdje liggen, maar nog niet aan toegekomen

Pirates of the Carribean. Expres heel lang niet gekeken omdat iedereen er zo lyrisch over was dat ie wel tegen móést vallen. En dat deed ie, toen ik hem uiteindelijk toch maar keek. Wat een matige film zeg, het enige geweldige was Johnny Depp en de keren dat Keira Knightley (Elizabeth) lachte. Wat een lief koppie heeft ze toch

oja, gister nog Avalon. Tofffe film, maar ik was erg duf dus ik moet hem nog maar een keer kijken om het hele plot te snappen

Harry Potter And The Goblet Of Fire
Gisteravond in de premiere gezien. Ik had niet al te hoge verwachtingen omdat ik hier van menigeen had gelezen dat ie niet super was. Iig niet zo tof als The Prisoner Of Azkaban (die ik zelf de tofste van de serie vind). Toch viel het mij alles mee.
De film begint met een groot spektakel dat er visueel echt supergelikt uit zag. In Leeuwarden hebben ze zo'n digitale projector dus het beeld was superscherp en dan kan je extra genieten van die visuele hoogstandjes. Daarna ontbreid het verhaal wat zich zeker onderscheid door de onderlinge relaties van de vrienden. Zeker vooral rondom het bal. Eigenlijk best goede drama. Daarnaast knalt het overal het scherm af en is de film zeker interessant door intriges.
Uiteindelijk zeker een goede film die beter was dan verwachtingen. De scherpe kantjes konden er nog wel af, maar toch wel een 8 waard.

THE BROTHERS GRIMM

Woorden schieten tekort over hoe geweldig deze nieuwe Gilliam is, ik geef een 9.5 en tis geen 10 omdat sommige special effects duidelijk niet goed uit de verf zijn gekomen en het akteren van sommigen te wensen overlaat. Ik zal niet teveel verklappen maar tis een mixje ergens tussen SLEEPY HOLLOW en LEGEND.

De minder kritische kijker (standaard bioscooppubliek) zal zich niet storen aan de kleine dingetjes waar een filmfan dat wel doet.

Maar het zij Gilliam vergeven onder het mom van 'al zijn films zijn een btje vreemd'

Pickpocket (Bresson, 1959)

Volledig sprakeloos was ik enkele maanden terug na het zien van het prachtige Au Hasard Balthasar. Behoorlijk in mijn nopjes was ik daarom toen ik hoorde dat het fameuze Criterion-label zich officieel had toegewijd aan een dvd-release van Bresson's boevenfilm Pickpocket...
Pickpocket draait om de jonge schelm Michel, die zijn dagen al zakkenrollend doorbrengt in de straten, metro's en stations van Parijs. Naarmate zijn boevenkunsten groeien, groeit tevens de onzekerheid en de angst om gepakt te worden...
In de bijgevoegde introductie onthult kenner James Quandt dat Bresson zich behoorlijk heeft laten inspireren door het werk van film-noir meester Sam Fueller. Met name zijn vergelijking met Pick-up On South Street is uiterst treffend vanwege het zakkenrollersthema en het noir-achtige sfeertje.
Toch zou Bresson Bresson niet zijn als hij hier niet zijn volledig eigen ingetogen draai aan zou geven. En dat doet hij dus ook. Evenals in Balthasar gebruikt hij ook hier weer die haast hypnotiserend minimalistische stijl. Ook ditmaal maakt hij weer gebruik van non-acteurs, die hij briljant iedere vorm van nadrukkelijke emotie verbiedt. In plaats van een focus op het verhaal, legt Bresson op intrigerende wijze de nadruk op de berovingen en zakkenrollertechnische handelingen van Michel en kornuiten. De ultieme studie van de zakkenrollerskunst zou je het haast kunnen noemen. Uiteraard verloochent Bresson ook zijn poetische stijl niet. De slotscene bijvoorbeeld die min of meer de geestelijke verlossing aangeeft van Michel... zonder meer fantastisch, alleen al dankzij het sublieme acteerwerk van Martin LaSalle en Marika Green. Helaas deed de film mij op emotioneel vlak net wat minder dan Balthasar, maar desalniettemin is dit een geweldige film en een volledig terechte klassieker!

Der Müde Tod
De doorbraakfilm van Fritz Lang uit 1921. Een vrouw vraagt aan de Dood om haar overleden echtgenoot terug te krijgen. Ze krijgt een kans in 3 verschillende verhalen waar ze moet proberen haar echtgenoot te redden. Net als alle andere films die ik al heb gezien van Lang vond ik deze ook erg leuk, al gaat de muziek na een tijdje wel vervelen en is het misschien niet de slimste keuze om een Japanse keizer te laten spelen door een dikke Duitser.

Genesis
Docu van de makers van Microcosmos. Hier gaat over de cyclus van het leven. De beelden zijn af en toe redelijk schitterend. Vogeltjes, padden, zeepaardjes, krabben en andere beestjes worden weer prachtig in beeld gebracht. Vooral de scenes met de lavastromen en de slang die een wel heel erg groot ei naar binnen werkt zijn memorabel. Minpuntje is dat het allemaal aan elkaar wordt geluld door een spirituele verteller die eigenlijk steeds de sfeer wat uit de docu haalt.

quote:

Op donderdag 24 november 2005 17:02 schreef kinky_queen het volgende:

[..]

Jawel, de Duitse print is langer en de kleuren zijn helderder

Dat had je er niet bij verteld

Akira (1988)
Als je anime zegt tegen iemand, dan is er een kans van 99,9% dat de eerste films die in zijn hoofd opkomt Akira en Ghost in the Shell zijn. Dit zijn namelijk gewoon met afstand de bekendste anime's, die er zijn. En voor veel mensen zijn dat ook de films die hun introduceren in het anime genre. En dat was het ook voor mij.
Akira was voor mij de eerste anime die ik zag. (Niet in '88 de enige tekenfilms die ik toen zag waren nog de nieuwste Disney) Maar toendertijd begreep ik eerljik gezegd niet waarom deze film zo de hemel in geprezen werd. Misschien kwam het doordat ik iets veel anders had verwacht. En niet voorbereid was op de complexiteit van het verhaal. Kortweg de film vond ik toen tegen vallen en was daarom altijd huiverig om hem weer te kijken. (iit GITS die ik meteen geweldig vond en al vaker heb gekeken).
Dit was dus pas de tweede keer dat ik Akira weer keek. En had ik het mis. Want het is eigenlijk een fantastische film. Om te beginnen is de tekenstijl gewoon ongelovelijk mooi en gedetaileerd. De soundtrack is lekker mysterieus en past precies bij de film. Maar bovenal de complexiteit die me toen zo tegenstond, greep me nu volledig aan. Geen recht toe recht aan goed vs. slecht verhaaltje zoals je in de meeste (westerse) tekenfilms ziet. Maar eentje waarin de scheidslijn tussen goed en slecht niet glashelder is. Zoals je wel vaker ziet bij anime, en ik begrijp daarom nu ook beter waarom dit toch wordt gezien als de introductie film in anime. Verder bevat de film een karakter studie over wat er zou gebeuren als een verlaten bang boos jochie op eens de krachten van een god zou hebben.
Misschien komt het omdat ik ouder ben, misschien omdat ik nu beter wist wat ik moest verwachten. Het maakt niet uit, wat telt is dat Akira erg in mijn aanzien is gestegen. En ik snap en het er mee eens ben dat Akira gezien wordt als één van de beste animé ooit. (Al vind ik GITS nog steeds net iets beter)
cijfer: 9

[ Bericht 2% gewijzigd door Lonewolf2003 op 25-11-2005 00:45:10 ]

Harry Potter and the Goblet of Fire

Alles recensies zullen wel weer lyrisch zijn; ik ben het er dan niet mee eens. Het is wederom een hele leuke film, maar voegt totaal niets toe aan de reeks. Eigenlijk hetzelfde dus als deel één en twee, maar dan iets grimmiger. Deel drie wordt daarbij niet geëvenaard. De film is wéér erg rommelig, springt van de hak op de tak, bevat tal van overbodige scenes en omvat eigenlijk maar een zeer oppervlakkig verhaaltje. Erg leuk dus, maar totáál niets aparts.

Ook ik heb Harry Potter and the Goblet of Fire gezien. Ik vond hem erg leuk, maar het boek is gewoon te complex en vooral te lang voor een film. Daardoor wordt door alles heengeraast en is de film niet echt bevredigend.

Dungeons & Dragons (Courtney Solomon, 2000)
Kut. De cast doet een wedstrijdje schmieren, het script is geschreven door een 5 jaar oude kleuter. De aankledng is nog best aardig en het drakengevecht op het einde ook, maar het einde slaat nergens op. *½

Dungeons & Dragons: Wrath of the Dragon God (Gerry Lively, 2005)
Leuker en beter dan het eerste deel. Het verhaal is tenminste redelijk fatsoenlijk uitgewerkt, het acteerwerk van de nobody's is een stuk beter dan het geschmier van de cast van de eerste film. Alleen de special effects laten nog wat te wensen over. **½

Gisteren in de sneak:
Just Like Heaven
De zoveelste film in het rijtje "Freaky Friday", wederom van de zelfde makers. Maar tegen m`n verwachting in was t toch een amusante film. Geen hoogstaande cinema, maar goed genoeg voor een vermakelijk avondje. Het verhaal is wel erg standaard en er worden een hoop cliches afgewerkt, maar gelukkig op een leuke manier. De hoofdrollen die worden neer gezet door Rheese Witherspoon en Mark Ruffalo zijn beide goede acteerprestaties, de humor is erg leuk en hij duurt gelukkig niet te lang waardoor ie niet gaat vervelen en dus interessant blijft.
Een speciale melding is trouwens wel op z`n plaats voor Jon "Napoleon Dynamite" Heder. Wat is die gast droog

IMDB Cijfer: 6,9/10
Mijn Cijfer: 7,0/10

Vanmorgen de PV bijgewoond
Hustle & Flow



DJay, a streetwise Memphis hustler tries to find a voice and realize his long-buried dreams. Though DJay has always had a way with words, that gift has long been misused; this philosopher-hustler lives a dead-end life at the fringes of society. Anything more feels out of reach. Still, DJay wonders what happened to all the big dreams he had for his life. A chance encounter with an old friend, Key, a sound engineer who has always wanted to make it in the music business, spurs DJay: if he's ever going to make his mark, it has to happen now. He begins to write down his freestyle raps--his flow--and the two team up with Shelby, a church musician with a beat machine, to lay down bass-thumping crunk tracks. DJay's metamorphosis affects his entire house, as the women in his life--Shug and Nola--find ways to contribute to the creative process. With the impending visit to Memphis of hometown platinum-selling rapper Skinny Black, DJay has to make one last hustle if he's ever going to flow.


Een goeie film, ik was eerst bang dat dit zo'n typische gangster 50cent achtige film zou zijn, maar daar bleek ik gelukkig compleet naast te zitten, het verhaal is gewoon goed en wordt zeker goed gespeeld, de muziek/rap nummers geven een lekkere flow aan het geheel, kortom een goeie film

Review verschijnt rond 1 December...
tevens ook de release datum.

Solyaris
In het rijtje scifi films die je ooit gezien heb moeten hebben gisteravond deze gezien. Ik had zondagmiddag in brakke staat al geprobeerd om deze te zien maar na een half uur was ik in slaap gevallen. Deze film leek weer een begin te hebben net zoals 2001 had. Nu was ik vorige week niet al te vrolijk over deze film dus was bang dat deze film ook weer een flop zou worden. Gisteravond dus opnieuw begonnen te kijken en gelukkig begon de film na een drie kwartier tot een uur echt te lopen. Vanaf het moment dat onze hoofdpersoon op dat space station komt is het duidelijk waarom we hier met een klassieker te maken hebben. De situaties en acteerwerk zijn echt super. Je voelt echt mee met de persoon en de liefde die hij voelt voor zijn vrouw die opeens terug uit de dood is, is echt te voelen.
Sommige dingen waren wel wat vaag en het trage begin vind ik echt een minpunt, hierdoor gaat mijn waardering toch een stuk naar beneden. Ik blijf dan hangen op een 7,5.

Gisteren waren we een kwartier te laat voor A History of Violence, en dus ben ik voor de vierde keer naarBroken Flowers geweest. .

quote:

Op vrijdag 25 november 2005 15:36 schreef Sai het volgende:
Gisteren waren we een kwartier te laat voor A History of Violence, en dus ben ik voor de vierde keer naarBroken Flowers geweest. .

Geweldig toffe film indeed, gisteren ook gezien.

The English Patient
Voor het eerst gezien vandaag en ik vond hem prachtig en tragisch, mooie beelden, prachtig acteerwerk, het hele verhaal vond ik heel erg mooi uitgewerkt. Ik zou hem een 8,5 geven, omdat hij wel een klein beetje aan de te lange kant is.

THE ISLAND

INVASION OF THE BODYSNATCHERS
THE CLONUS HORROR
1984
DARK CITY
THE MATRIX
THE ISLAND

She Hate Me



Wat een film
verhaal gaat helemaal nergens over, wel leuk uitgewerkt verder met wat leuke imitaties uit andere films. o.a godfather. Lichtelijk hoogtepuntje van de film is toch weer Monica Bellucci

LIBIDO

Een erg vroege ('65) giallo en een uitstekende!

Een man met een jeugdtrauma keert terug naar het ouderlijk huis waar hij het heeft opgelopen nadat hij zijn vader moorden heeft zien plegen en daarna zelfmoord heeft gepleegd.

Samen met vrienden vermoed hij na een poosje dat zijn vader nog wel eens in leven zou kunnen zijn, maar er is meer... véél meer.

Ik kan maar één minpuntje vinden en dat is dat de CARNIVAL OF SOULS 'achtige orgelscore soms wat 'overdone' is

Een nogal zeldzame film die nodig op dvd uitgebr8 moét worden

36 Quai des Orfèvres



Een echte originele Franse politiefilm met actie en vooral drama. Als er ooit een Amerikaanse remake komt, dan a.u.b. met De Niro en Pacino. Zou het daardoor beter worden: Nee!
Franse films kun je niet verbeteren. De geschiedenis bewijst het.

Je zou denken dat Slackers iets te maken heeft met het erg goede Slacker, je zou denken dat iets waar Jason Schwartzman in speelt toch wel een béétje kwaliteit zou hebben, je zou denken dat wansmaak best grappig is. Wrong on all accounts. 3+.

8 femmes (2002)

Aan de hand van het plot en de titel heb ik altijd gedacht, dat het een oude wijfen film was. Maar tot mijn verbazing werd ik gisternacht getrakteerd op een hele leuke, verfrissende, bijna Ameliesque film. Dat enkele van die Francaises er zeer leuk uitzien, (Virginie Ledoyen ,Emmanuelle Béart ) maakte de film nog plezanter om te kijken.
cijfer: 9

* herinnert zich het spreekwoord: Never judge a book by its cover

[ Bericht 3% gewijzigd door Lonewolf2003 op 26-11-2005 12:32:13 ]

LES EXPERIENCES EROTIQUES DE FRANKENSTEIN

THE EROTIC RITES OF FRANKENSTEIN/THE CURSE OF FRANKENSTEIN/THE EROTIC ADVENTURES OF FRANKENSTEIN/LA MALDICION DE FRANKENSTEIN

Leuke Franco twist van het bekende verhaal. Veel bloot, torture en geschifte figuren. Je moet er van houden

Mighty Aphrodite



WA en HBC willen een kind, maar niet zelf maken. ze adopteren een jongen. WA gaat op zoek naar de biologische moeder en ontdekt dat die in de sex-bizz zit.
omdat m dat niet bevalt, probeert hij haar leven te beinvloeden en te verbeteren.

verrassend leuke film, te meer omdat eigenlijk de hele entourage niet aangenaam is. die griekse tragedie-toestand er doorheen maakt t minder soepel dan t is.
bovendien zijn de teksten die MS heeft nogal overdreven banaal/puberaal.
maar toch heb ik me vermaakt. toch de onderhuidse kwaliteit van WA.

Lord of War


Het verhaal volgt Orlov, een ukrainse man, tijdens zijn "carriere" als wapenhandelaar in diverse gebieden waar oorlog en moord normaal zijn. De film laat op een goed tempo zien in wat voor gebieden en met welke landen hij zaken deed, gebaseerd op ware gebeurtenissen. De soms confronterende beelden van kinderen met grote geweren geven je een apart (soms rot) gevoel, maar aan de andere kant ging ik Cage, die goed in zijn rol zit, toch niet zien als de badguy.

FAUST

Maar dan op de Jan Svankmajer manier. Dwz een erg losse adaptatie op het bekende boek met weinig dialoog, surrealistische situaties zoals bv een man die een brood openbreekt en een ei vind wat helemaal leeg is, balletdanseressen die het podium afdansen en op een boerderij verder dansen terwijl ze het gras aanharken en lifesize marionetten in een nachtmerrieachtig poppentheater met een heel eigen wil.

Mensen bekend met Svankmajer verbaasd dit waarschijnlijk niets, een 'maagd' zal dit met open mond bekijken

Niet zo leuk als OTESANEK maar onvergetelijk

Vanochtend naar Harry Potter & the goblet of fire geweest, en ik was blij verrast met de inhoud van de film. Ondanks dat ik niet de directe doelgroep van de film ben (het gehele stuk over het bal ging nogal aan mij voorbij) heb ik mij fantastisch vermaakt.

Goed ook dat ze niet nogmaals de zaken uit deel 1 en 2, zoals de bewegende trappen, de pratende schilderijen e.d. toelichten, maar dat ze heel subtiel zijn verwerkt in het geheel waardoor het wel meer het HP gevoel krijgt, maar zonder een deja-vu gevoel.

Verder zaten er goede intense stukken in, afgewisseld met wat magie-humor. Helemaal ok!

New York Minute
De Olson meisje, mary kate en ashley gaan naar New York. De ene gaat een toespraak houden om op Oxford te raken en de andere is een trien die in een band speelt.

imdb 3.7 / cijfer 6.0

Harry Potter 4
Best wel aardig deel. Al vond ik naar mijn idee deel 3 beter. Daar had Hermione Granger een veel betere rol. Wat al eerder is gezegd. De visuals van de zwerkbal is mooi maar totaal zinloos in deze film.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

imdb 8.0 / cijfer 7.0

Gisteren deze gezien:

Een ok Karloff film 7/10

[ Bericht 20% gewijzigd door dvdfreak op 26-11-2005 21:56:30 ]

Laag cijfer hoor, voor die film

The Pledge




Verrassend sterke film, heerlijke spannende sfeer, karakterverfilming is ook erg goed gedaan, Jack speelt weer een fantastische rol. Einde vond ik zeer sterk en ietwat verrassend.

[ Bericht 1% gewijzigd door pascalheister op 27-11-2005 01:04:59 ]

Harry Potter and the Goblet of Fire - Woensdagavond in de bioscoop. Geweldig leuke film, er zijn natuurlijk een hoop dingen uit het boek weggelaten, wat aan de ene kant wel jammer is, maar aan de andere kant vind ik het ook wel weer fijn dat ze het er niet half-goed in hebben proberen te proppen met als gevolg dat de film alleen maar minder wordt. Camerawerk vond ik erg leuk en de special effects waren natuurlijk geweldig. Waar de vorige film al iets minder voor kleine kindertjes was ging deze nog iets verder. De muziek was ook erg leuk. En die scène waar de twee nieuwe scholen werden geintroduceerd was erg gaaf. Wat ik wel erg jammer vond was de quidditch scène aan het begin van de film, het werd allemaal erg leuk aangekondigd en ik kwam lekker in de sfeer om een potje quidditch te bekijken, slaan ze heel die wedstijd over. Ook de dueleer scène kwam een beetje geforceerd op me over. Maar ondanks een paar kleine dingetjes heb ik me prima vermaakt. 8/10

Guernsey - Op het eerste gezicht wat minder, maar als je de film dan even tot je laat komen toch erg sterk. Had zeker zijn goeie moment maar soms toch ook iets minder. Al met al heb ik er toch wel van kunnen genieten; 7.5/10

Birth - Meh. 5/10

quote:

Op zondag 27 november 2005 00:56 schreef kinky_queen het volgende:
Laag cijfer hoor, voor die film

idd

nr 6 op op de top250

quote:

Een arm dorpje wordt aangevallen door een groep bandieten. Ze huren zeven samurai in om hen te helpen om zich te verdedigen en het gespuis te verdrijven.

een film die ver vooruit was, qua verhaal, beeld, acteerwerk
helaas wel wat langdradig
maar weinig films evenaren het,9/10

NINJA: THE FINAL DUEL



Zo zo zo... Mensen die 700 meter in de lucht springen, mensen die vliegen op gigantische kartonnen waterspinnen, fully naked kung-fu chicks... Het kan niet op in deze alles kan en alles mag kung-fu cult classic. Het verhaal ontging me volledig en dat komt waarschijnlijk omdat deze film een opzet had van een uurtje of 8 geloof ik waarvan deze 85 minuten zijn overgebleven.

Grappig is om het jatwerk van Tarantino te herkennen

Van Wilder (Walt Becker, 2002)
Best grappige comedy, die de tweede keer wel minder leuk is. De grappen en grollen zijn van een vrij laagdrempelig niveau, maar missen af en toe hun uitwerking niet. Het clichematige verhaal wordt best aardig gebracht. ***

Harold & Kumar Go to White Castle (Danny Leiner, 2004)
Net zo leuk als de eerste keer. ***½

Up in Smoke (Lou Adler, 1978)
De grondlegger van het stonercomedy subgenre is ook nu nog grappig. Erg flauwe humor, maar wel doeltreffend. ***

The Descent

Blair With Project meets Alien/Predator. En het werkt aan alle kanten. Naar mijn mening een zeer sterke film en een ware verademing tussen al dat matige horror geweld. Hét bewijs dat met relatief weinig middelen een dijk van een film afgeleverd kan worden. Super!

quote:

Op zondag 27 november 2005 03:32 schreef Del_Toro het volgende:
[afbeelding]

nr 6 op op de top250
[..]

een film die ver vooruit was, qua verhaal, beeld, acteerwerk
helaas wel wat langdradig
maar weinig films evenaren het,9/10

Meesterlijke film

[ Bericht 36% gewijzigd door dvdfreak op 27-11-2005 13:38:51 ]

quote:

Op zondag 27 november 2005 00:56 schreef kinky_queen het volgende:
Laag cijfer hoor, voor die film

wat vond jij er dan van?

Lolita (1962)
Stanley Kubrick's verfilming van Nabokov's legendarische novel Lolita over een man die totaal verliefd wordt op de dochter van zijn hospita.
Laat ik met het positieve beginnen. Ik vond James Mason echt werkelijk waar fantastisch acteren, zijn verlangen naar Lolita spat echt van het scherm. De manier waarop hij kijkt als moeder-de-vrouw vertelt dat Lolita naar een kostschool gaat, is kosteloos. Shelley Winters doet haar ding zo goed, dat je precies snapt waarom Humbert eigenlijk niks met dat domme wicht te maken wil hebben. Dat haar karakter totaal niet in de slachtoffer positie wordt gedreven en je medelijden met haar krijgt. maar in plaats daarvan juist door de kijker even irritant als door Humbert gevonden wordt, vond ik heel sterk. Petter Sellers doet ook aardig zijn ding, dat die later nog eens tigkeer beter zal doen in Dr. Strangelove.
Maar tot mijn spijt kwam het hoofdthema van de film, een man die tot totale waanzinnigheid gedreven wordt door een jong meisje niet goed over op mij. Dit heeft imho twee oorzaken.
De eerste is dat Kubrick te veel van de hak op de tak springt. (Humbert komt kamer huren, knip, we zijn opeens een paar maanden verder in een danszaal, knip, weer een jaar verder en dat gebeurt, knip, opeens zijn we getrouwd, knip, jump, knip etc.). Hierdoor wordt de film geen vloeiend geheel. Waardoor de inleving met de personages bemoeilijkt wordt.
De tweede oorzaak is simpeler van aard. Namelijk dat Lolita misschien in '62 er erg verleidelijk uitzag en men kon snappen waarom Humbert totaal geobsedeerd met haar raakt. Maar in 2005 voor mij doet Lolita geen ene reet. Geen enkele keer kon ik begrijpen wat er zo bijzonder aan Lolita is. Zelfs de beroemde eerste kennismaking met Lolita in de tuin liet mij volledig koud. Hierdoor werd het voor mij ook moeilijker om mee in te leven in Humbert. Dit ligt niet aan James Mason, want zoals ik al zei acteert hij geweldig. En weet die op sommige punten zijn verlangen naar Lolita heel duidelijk over te brengen.
Al met al was dit na Barry Lydon de minste Kubrick, die ik tot nu toe heb gezien. Maar een Kubrick blijft een Kubrick.
cijfer: 8

The Aristocrats (2005)
In de wereld van comedy bestaar er al jaren lang een soort van geheime begroeting in de vorm van een grap. De bedoeling van de grap is dat de ene comediant de andere overtreft in vulgarheid, gruwelijkheid etc. Deze grap wordt (bijna) nooit aan het grote publiek vertelt. (Wat begrijpelijk is als je de grap hebt gehoord.) Dus heeft Paul Provenza deze grap aangegrepen om een documentaire te maken over de wereld van comedy. Hiervoor heeft hij tientallen wereldberoemde, bekende en minder bekende acteurs, stand-up komieken en ander grappenmakers geïnterviewd en de grap laten vertellen.
De eerste driekwartier is niet veel meer dan een aan één schakeling van scené's waarin mensen de grap vertellen. Of vertellen hoe en waar ze hem ooit voor het eerst gehoord hebben. En wat ze er eigenlijk van vinden. Natuurlijk is het heel leuk om te zien hoe ver de ene de grap neemt en wat voor versie de volgende bekende comedy-acteur weer heeft.
Maar als documentaire is de film tot dat punt nog al erg inhoudloos. Pas op het einde krijgt de documentaire een beetje diepgang door te laten zien hoe de verschillende geïnterviewden de grap interpreteren. Dan pas wordt duidelijk hoe veel de manier waarop iemand de grap vertelt iets zegt over zijn manier van werken en zijn achtergrond. De interpretaties van de grap vond ik persoonlijk het interessants om te horen. Volgens de ene was het duidelijk een verwijzing naar de vulgairheid van de Europese aristocratie vroeger, voor de ander staat de hele grap symbool voor de waanzinnigheid in showbussiness en voor de andere gaat het vooral om de invulling van de grap en is de punchline volledige bijzaak zonder enige betekkenis.
Concluderend vond ik het een geinige aan één schakeling van interviews met allerlei komieken, maar als documentaire te inhoudloos om echt geslaagd te zijn. Dit komt ook door het zeer irritante slechte snelle montage werk. Waardoor er constant van komiek naar komiek wordt gesprongen en er nooit eens een komiek langer dan vijf minuten de zijn ei kwijt kan.
cijfer: 6.5

Stevie (2002)
Documentariemaker Steve James was ooit een "Advocate Big Brother" voor Stephen "Stevie"Fielding. (Dat is een speciaal programma waarin normale kansrijke jongeren minder kansrijke jongeren op het rechte pad proberen te houden d.m.v. sociale controle als grote broer.) Na 10 jaar keert Steve James terug naar Stevie om te kijken hoe het met hem gaat. Wat volgt is een prachtige documentaire over het leven van Stevie. Die als kind altijd het middenpunt was tussen de ruzies tussen zijn moeder en oma. Mishandeld werd door zijn moeder. Van het ene kinderhuis naar het andere werd gestuurd. Weer sexueel misbruikt door een pleeggezin enz. En nu zelf voor de rechter moet komen omdat hij een jong meisje heeft verkracht.
Steve James vergeeft Stevie's afschuwelijke daad nooit en nergens in de docu. Het enige wat hij wil laten zien is hoe het ooit zo ver kan komen dat iemand, de scheidslijn tussen goed en kwaad zo volledig kwijt raakt. Dit doet hij prachtig. En de docu bevat dan ook enkele prachtige scené's als wanneer Stevie duidelijk wordt gemaakt dat de gevangenis echt geen pretje wordt en hij blij mag zijn als die het overleeft, wanneer de rest dat hij een kinderverkrachter is. Of wanneer Stevie herennigd wordt met dat ene pleeggezin wat wel aardig en goed voor hem was en hij weer als een kind zo blij en gelukkig is.
cijfer: 8

[ Bericht 8% gewijzigd door Lonewolf2003 op 27-11-2005 14:08:42 ]

Final Fantasy Advent children

Het spel FF7 heb ik vroeger veel gespeeld en het was een geweldige ervaring. De film begint heel mooi, de eerste 5 min dan, maar uiteindelijk blijkt het helemaal niks te zijn. Een aan elkaar geplakte reeks van animatiefilmpjes, meer kan ik er niet van maken. Heel jammer, omdat ze zoveel moois met de karakters en de fantasiewereld hadden kunnen doen.
De Muziek is dan wel weer geweldig en de animatie ziet er knap uit, maar dan heb je nog geen volwaardige film. Zonde dat ze er zoveel tijd in hebben gestoken, en niet in staat zijn geweest om een redelijke verhaal te verzinnen.

Zemsta

leuke film van Wajda, met roman polanski in de hoofdrol.
ergens in polen in de 18e eeuw is er een ruzie tussen twee buren.
op zich niet zo spannend plot, maar t spel is nogal theatraal en daarom vermakelijk.

DO is onherkenbaar, maar toch sterk in zijn rol.

The Untouchables (1987)
Goede gangsterfilm. Ik betwijfel of alles wat in de film gebeurt toen der tijd ook zo is gegaan, maar goed daarvoor is het een film. De shootout is geweldig en hoe de film zich opbouwt is ook erg goed. De acteurs doen hun rollen fantastisch en deNiro is geknipt voor de rol van Capone. Aanrader!

The Island



Had er vooraf niet te veel verwachtingen van, maar de film viel me niet tegen. Goed acteerwerk, leuke scenes. Ook leuk om Scarlett een keer in een ietwat andere rol te zien. Verhaal en special effects zijn goed uitgewerkt. Jammer dat het einde wat afzwakt bij de rest van de film.

quote:

Op zondag 27 november 2005 13:35 schreef dvdfreak het volgende:

wat vond jij er dan van?

8,5 toch zeker

Young Guns
Heel lang geleden heb ik deze film gezien. Nu nog eens een keer gekeken en hij is behoorlijk goed! Ondanks wat vage wendingen (high door een Indianendorp rijden) toch een ijzersterk verhaal. De cast is werkelijk subliem met jaren '80 iconen als Emilio Esteves, Charlie Sheen, Kiefer Sutherland in de hoofdrol en acteurs als Terence Stamp, Jack Palance en Brian Keith in bijrollen.

Alleen had die synthetisermuziek als soundtrack voor mij niet gehoeven...maar goed...jaren '80 he?

quote:

Op zaterdag 26 november 2005 12:24 schreef Lonewolf2003 het volgende:
8 femmes (2002)
[afbeelding]
Aan de hand van het plot en de titel heb ik altijd gedacht, dat het een oude wijfen film was. Maar tot mijn verbazing werd ik gisternacht getrakteerd op een hele leuke, verfrissende, bijna Ameliesque film. Dat enkele van die Francaises er zeer leuk uitzien, (Virginie Ledoyen ,Emmanuelle Béart ) maakte de film nog plezanter om te kijken.
cijfer: 9

* herinnert zich het spreekwoord: Never judge a book by its cover

Damn.... ik kan me herinneren dat ik deze film niet eens uit heb kunnen zitten.

Gisteravond een geleende dvd in de speler gemikt en een cheap-ass ex-rental die ik een aantal weken geleden op de kop had getikt.
Geleend: National Treasure.
Tja, wat valt hier nou voor zinnigs over te zeggen? Gewoon een hele domme avonturenfilm die van de onwaarschijnlijkheden aan elkaar hangt. Aangezien ik dit ook verwachtte loste deze film zijn verwachting dan ook volledig in. Dom amusement dat je eigenlijk alweer vergeten bent als je op de ejectknop van de dvdspeler drukt.
Ex-rental: Alfie, met Jude Law.
Deze film wilde mijn vriendin eigenlijk liever zien dan ik, maar soit.
Jude Law is wel aardig in deze film die me nauwelijks wist te boeien, maar snotverpopje zeg.... wat loopt me er een batterij lekkere wijven rond in deze film!

TERROR AT ORGY CASTLE

Terror indeed, het moet VRE-SE-LIJK zijn geweest voor het zooitje om in deze door SomethingWeird gereleasde sleaze gespeeld te moeten hebben

Broken Flowers

Jim Jarmusch produktie met in de hoofdrol Bill Murray. Wat wil een mens nog meer?
Kreeg er bij het plaatselijke filmhuis trouwens een gratis DVD bij: Down by Law van Jarmusch.