TV Televisie
Kookprogramma's, Actualiteitenprogramma's, Spelprogramma's en Documentaires. Praat er gezellig over mee, live of achteraf!
THE BROTHERS GRIMM
Woorden schieten tekort over hoe geweldig deze nieuwe Gilliam is, ik geef een 9.5 en tis geen 10 omdat sommige special effects duidelijk niet goed uit de verf zijn gekomen en het akteren van sommigen te wensen overlaat. Ik zal niet teveel verklappen maar tis een mixje ergens tussen SLEEPY HOLLOW en LEGEND.
De minder kritische kijker (standaard bioscooppubliek) zal zich niet storen aan de kleine dingetjes waar een filmfan dat wel doet.
Maar het zij Gilliam vergeven onder het mom van 'al zijn films zijn een btje vreemd'
Woorden schieten tekort over hoe geweldig deze nieuwe Gilliam is, ik geef een 9.5 en tis geen 10 omdat sommige special effects duidelijk niet goed uit de verf zijn gekomen en het akteren van sommigen te wensen overlaat. Ik zal niet teveel verklappen maar tis een mixje ergens tussen SLEEPY HOLLOW en LEGEND.
De minder kritische kijker (standaard bioscooppubliek) zal zich niet storen aan de kleine dingetjes waar een filmfan dat wel doet.
Maar het zij Gilliam vergeven onder het mom van 'al zijn films zijn een btje vreemd'
Pickpocket (Bresson, 1959)
Volledig sprakeloos was ik enkele maanden terug na het zien van het prachtige Au Hasard Balthasar. Behoorlijk in mijn nopjes was ik daarom toen ik hoorde dat het fameuze Criterion-label zich officieel had toegewijd aan een dvd-release van Bresson's boevenfilm Pickpocket...
Pickpocket draait om de jonge schelm Michel, die zijn dagen al zakkenrollend doorbrengt in de straten, metro's en stations van Parijs. Naarmate zijn boevenkunsten groeien, groeit tevens de onzekerheid en de angst om gepakt te worden...
In de bijgevoegde introductie onthult kenner James Quandt dat Bresson zich behoorlijk heeft laten inspireren door het werk van film-noir meester Sam Fueller. Met name zijn vergelijking met Pick-up On South Street is uiterst treffend vanwege het zakkenrollersthema en het noir-achtige sfeertje.
Toch zou Bresson Bresson niet zijn als hij hier niet zijn volledig eigen ingetogen draai aan zou geven. En dat doet hij dus ook. Evenals in Balthasar gebruikt hij ook hier weer die haast hypnotiserend minimalistische stijl. Ook ditmaal maakt hij weer gebruik van non-acteurs, die hij briljant iedere vorm van nadrukkelijke emotie verbiedt. In plaats van een focus op het verhaal, legt Bresson op intrigerende wijze de nadruk op de berovingen en zakkenrollertechnische handelingen van Michel en kornuiten. De ultieme studie van de zakkenrollerskunst zou je het haast kunnen noemen. Uiteraard verloochent Bresson ook zijn poetische stijl niet. De slotscene bijvoorbeeld die min of meer de geestelijke verlossing aangeeft van Michel... zonder meer fantastisch, alleen al dankzij het sublieme acteerwerk van Martin LaSalle en Marika Green. Helaas deed de film mij op emotioneel vlak net wat minder dan Balthasar, maar desalniettemin is dit een geweldige film en een volledig terechte klassieker!
Volledig sprakeloos was ik enkele maanden terug na het zien van het prachtige Au Hasard Balthasar. Behoorlijk in mijn nopjes was ik daarom toen ik hoorde dat het fameuze Criterion-label zich officieel had toegewijd aan een dvd-release van Bresson's boevenfilm Pickpocket...
Pickpocket draait om de jonge schelm Michel, die zijn dagen al zakkenrollend doorbrengt in de straten, metro's en stations van Parijs. Naarmate zijn boevenkunsten groeien, groeit tevens de onzekerheid en de angst om gepakt te worden...
In de bijgevoegde introductie onthult kenner James Quandt dat Bresson zich behoorlijk heeft laten inspireren door het werk van film-noir meester Sam Fueller. Met name zijn vergelijking met Pick-up On South Street is uiterst treffend vanwege het zakkenrollersthema en het noir-achtige sfeertje.
Toch zou Bresson Bresson niet zijn als hij hier niet zijn volledig eigen ingetogen draai aan zou geven. En dat doet hij dus ook. Evenals in Balthasar gebruikt hij ook hier weer die haast hypnotiserend minimalistische stijl. Ook ditmaal maakt hij weer gebruik van non-acteurs, die hij briljant iedere vorm van nadrukkelijke emotie verbiedt. In plaats van een focus op het verhaal, legt Bresson op intrigerende wijze de nadruk op de berovingen en zakkenrollertechnische handelingen van Michel en kornuiten. De ultieme studie van de zakkenrollerskunst zou je het haast kunnen noemen. Uiteraard verloochent Bresson ook zijn poetische stijl niet. De slotscene bijvoorbeeld die min of meer de geestelijke verlossing aangeeft van Michel... zonder meer fantastisch, alleen al dankzij het sublieme acteerwerk van Martin LaSalle en Marika Green. Helaas deed de film mij op emotioneel vlak net wat minder dan Balthasar, maar desalniettemin is dit een geweldige film en een volledig terechte klassieker!
Reprogram. Restructure. Resistance is futile. You will be assimilated.
Der Müde Tod
De doorbraakfilm van Fritz Lang uit 1921. Een vrouw vraagt aan de Dood om haar overleden echtgenoot terug te krijgen. Ze krijgt een kans in 3 verschillende verhalen waar ze moet proberen haar echtgenoot te redden. Net als alle andere films die ik al heb gezien van Lang vond ik deze ook erg leuk, al gaat de muziek na een tijdje wel vervelen en is het misschien niet de slimste keuze om een Japanse keizer te laten spelen door een dikke Duitser.
Genesis
Docu van de makers van Microcosmos. Hier gaat over de cyclus van het leven. De beelden zijn af en toe redelijk schitterend. Vogeltjes, padden, zeepaardjes, krabben en andere beestjes worden weer prachtig in beeld gebracht. Vooral de scenes met de lavastromen en de slang die een wel heel erg groot ei naar binnen werkt zijn memorabel. Minpuntje is dat het allemaal aan elkaar wordt geluld door een spirituele verteller die eigenlijk steeds de sfeer wat uit de docu haalt.
De doorbraakfilm van Fritz Lang uit 1921. Een vrouw vraagt aan de Dood om haar overleden echtgenoot terug te krijgen. Ze krijgt een kans in 3 verschillende verhalen waar ze moet proberen haar echtgenoot te redden. Net als alle andere films die ik al heb gezien van Lang vond ik deze ook erg leuk, al gaat de muziek na een tijdje wel vervelen en is het misschien niet de slimste keuze om een Japanse keizer te laten spelen door een dikke Duitser.
Genesis
Docu van de makers van Microcosmos. Hier gaat over de cyclus van het leven. De beelden zijn af en toe redelijk schitterend. Vogeltjes, padden, zeepaardjes, krabben en andere beestjes worden weer prachtig in beeld gebracht. Vooral de scenes met de lavastromen en de slang die een wel heel erg groot ei naar binnen werkt zijn memorabel. Minpuntje is dat het allemaal aan elkaar wordt geluld door een spirituele verteller die eigenlijk steeds de sfeer wat uit de docu haalt.
The average burglar breaks in and leaves clues everywhere. But not me. I'm completely clueless.
Dat had je er niet bij verteldquote:Op donderdag 24 november 2005 17:02 schreef kinky_queen het volgende:
[..]
Jawel, de Duitse print is langer en de kleuren zijn helderder
Sheridana +1
Akira (1988)
Als je anime zegt tegen iemand, dan is er een kans van 99,9% dat de eerste films die in zijn hoofd opkomt Akira en Ghost in the Shell zijn. Dit zijn namelijk gewoon met afstand de bekendste anime's, die er zijn. En voor veel mensen zijn dat ook de films die hun introduceren in het anime genre. En dat was het ook voor mij.
Akira was voor mij de eerste anime die ik zag. (Niet in '88 de enige tekenfilms die ik toen zag waren nog de nieuwste Disney) Maar toendertijd begreep ik eerljik gezegd niet waarom deze film zo de hemel in geprezen werd. Misschien kwam het doordat ik iets veel anders had verwacht. En niet voorbereid was op de complexiteit van het verhaal. Kortweg de film vond ik toen tegen vallen en was daarom altijd huiverig om hem weer te kijken. (iit GITS die ik meteen geweldig vond en al vaker heb gekeken).
Dit was dus pas de tweede keer dat ik Akira weer keek. En had ik het mis. Want het is eigenlijk een fantastische film. Om te beginnen is de tekenstijl gewoon ongelovelijk mooi en gedetaileerd. De soundtrack is lekker mysterieus en past precies bij de film. Maar bovenal de complexiteit die me toen zo tegenstond, greep me nu volledig aan. Geen recht toe recht aan goed vs. slecht verhaaltje zoals je in de meeste (westerse) tekenfilms ziet. Maar eentje waarin de scheidslijn tussen goed en slecht niet glashelder is. Zoals je wel vaker ziet bij anime, en ik begrijp daarom nu ook beter waarom dit toch wordt gezien als de introductie film in anime. Verder bevat de film een karakter studie over wat er zou gebeuren als een verlaten bang boos jochie op eens de krachten van een god zou hebben.
Misschien komt het omdat ik ouder ben, misschien omdat ik nu beter wist wat ik moest verwachten. Het maakt niet uit, wat telt is dat Akira erg in mijn aanzien is gestegen. En ik snap en het er mee eens ben dat Akira gezien wordt als één van de beste animé ooit. (Al vind ik GITS nog steeds net iets beter)
cijfer: 9
[ Bericht 2% gewijzigd door Lonewolf2003 op 25-11-2005 00:45:10 ]
Harry Potter and the Goblet of Fire
Alles recensies zullen wel weer lyrisch zijn; ik ben het er dan niet mee eens. Het is wederom een hele leuke film, maar voegt totaal niets toe aan de reeks. Eigenlijk hetzelfde dus als deel één en twee, maar dan iets grimmiger. Deel drie wordt daarbij niet geëvenaard. De film is wéér erg rommelig, springt van de hak op de tak, bevat tal van overbodige scenes en omvat eigenlijk maar een zeer oppervlakkig verhaaltje. Erg leuk dus, maar totáál niets aparts.
Alles recensies zullen wel weer lyrisch zijn; ik ben het er dan niet mee eens. Het is wederom een hele leuke film, maar voegt totaal niets toe aan de reeks. Eigenlijk hetzelfde dus als deel één en twee, maar dan iets grimmiger. Deel drie wordt daarbij niet geëvenaard. De film is wéér erg rommelig, springt van de hak op de tak, bevat tal van overbodige scenes en omvat eigenlijk maar een zeer oppervlakkig verhaaltje. Erg leuk dus, maar totáál niets aparts.
Ook ik heb Harry Potter and the Goblet of Fire gezien. Ik vond hem erg leuk, maar het boek is gewoon te complex en vooral te lang voor een film. Daardoor wordt door alles heengeraast en is de film niet echt bevredigend.
Dungeons & Dragons (Courtney Solomon, 2000)
Kut. De cast doet een wedstrijdje schmieren, het script is geschreven door een 5 jaar oude kleuter. De aankledng is nog best aardig en het drakengevecht op het einde ook, maar het einde slaat nergens op. *½
Dungeons & Dragons: Wrath of the Dragon God (Gerry Lively, 2005)
Leuker en beter dan het eerste deel. Het verhaal is tenminste redelijk fatsoenlijk uitgewerkt, het acteerwerk van de nobody's is een stuk beter dan het geschmier van de cast van de eerste film. Alleen de special effects laten nog wat te wensen over. **½
Kut. De cast doet een wedstrijdje schmieren, het script is geschreven door een 5 jaar oude kleuter. De aankledng is nog best aardig en het drakengevecht op het einde ook, maar het einde slaat nergens op. *½
Dungeons & Dragons: Wrath of the Dragon God (Gerry Lively, 2005)
Leuker en beter dan het eerste deel. Het verhaal is tenminste redelijk fatsoenlijk uitgewerkt, het acteerwerk van de nobody's is een stuk beter dan het geschmier van de cast van de eerste film. Alleen de special effects laten nog wat te wensen over. **½
Gisteren in de sneak:
Just Like Heaven
De zoveelste film in het rijtje "Freaky Friday", wederom van de zelfde makers. Maar tegen m`n verwachting in was t toch een amusante film. Geen hoogstaande cinema, maar goed genoeg voor een vermakelijk avondje. Het verhaal is wel erg standaard en er worden een hoop cliches afgewerkt, maar gelukkig op een leuke manier. De hoofdrollen die worden neer gezet door Rheese Witherspoon en Mark Ruffalo zijn beide goede acteerprestaties, de humor is erg leuk en hij duurt gelukkig niet te lang waardoor ie niet gaat vervelen en dus interessant blijft.
Een speciale melding is trouwens wel op z`n plaats voor Jon "Napoleon Dynamite" Heder. Wat is die gast droog
IMDB Cijfer: 6,9/10
Mijn Cijfer: 7,0/10
Just Like Heaven
De zoveelste film in het rijtje "Freaky Friday", wederom van de zelfde makers. Maar tegen m`n verwachting in was t toch een amusante film. Geen hoogstaande cinema, maar goed genoeg voor een vermakelijk avondje. Het verhaal is wel erg standaard en er worden een hoop cliches afgewerkt, maar gelukkig op een leuke manier. De hoofdrollen die worden neer gezet door Rheese Witherspoon en Mark Ruffalo zijn beide goede acteerprestaties, de humor is erg leuk en hij duurt gelukkig niet te lang waardoor ie niet gaat vervelen en dus interessant blijft.
Een speciale melding is trouwens wel op z`n plaats voor Jon "Napoleon Dynamite" Heder. Wat is die gast droog
IMDB Cijfer: 6,9/10
Mijn Cijfer: 7,0/10
How can you know what things are worth if your hands don`t move `till you do a day`s work?
Ich veul mich net enne klok, want ich tik neet richtig
Ich veul mich net enne klok, want ich tik neet richtig
Vanmorgen de PV bijgewoond
Hustle & Flow
DJay, a streetwise Memphis hustler tries to find a voice and realize his long-buried dreams. Though DJay has always had a way with words, that gift has long been misused; this philosopher-hustler lives a dead-end life at the fringes of society. Anything more feels out of reach. Still, DJay wonders what happened to all the big dreams he had for his life. A chance encounter with an old friend, Key, a sound engineer who has always wanted to make it in the music business, spurs DJay: if he's ever going to make his mark, it has to happen now. He begins to write down his freestyle raps--his flow--and the two team up with Shelby, a church musician with a beat machine, to lay down bass-thumping crunk tracks. DJay's metamorphosis affects his entire house, as the women in his life--Shug and Nola--find ways to contribute to the creative process. With the impending visit to Memphis of hometown platinum-selling rapper Skinny Black, DJay has to make one last hustle if he's ever going to flow.
Een goeie film, ik was eerst bang dat dit zo'n typische gangster 50cent achtige film zou zijn, maar daar bleek ik gelukkig compleet naast te zitten, het verhaal is gewoon goed en wordt zeker goed gespeeld, de muziek/rap nummers geven een lekkere flow aan het geheel, kortom een goeie film
Review verschijnt rond 1 December...
tevens ook de release datum.
Hustle & Flow
DJay, a streetwise Memphis hustler tries to find a voice and realize his long-buried dreams. Though DJay has always had a way with words, that gift has long been misused; this philosopher-hustler lives a dead-end life at the fringes of society. Anything more feels out of reach. Still, DJay wonders what happened to all the big dreams he had for his life. A chance encounter with an old friend, Key, a sound engineer who has always wanted to make it in the music business, spurs DJay: if he's ever going to make his mark, it has to happen now. He begins to write down his freestyle raps--his flow--and the two team up with Shelby, a church musician with a beat machine, to lay down bass-thumping crunk tracks. DJay's metamorphosis affects his entire house, as the women in his life--Shug and Nola--find ways to contribute to the creative process. With the impending visit to Memphis of hometown platinum-selling rapper Skinny Black, DJay has to make one last hustle if he's ever going to flow.
Een goeie film, ik was eerst bang dat dit zo'n typische gangster 50cent achtige film zou zijn, maar daar bleek ik gelukkig compleet naast te zitten, het verhaal is gewoon goed en wordt zeker goed gespeeld, de muziek/rap nummers geven een lekkere flow aan het geheel, kortom een goeie film
Review verschijnt rond 1 December...
tevens ook de release datum.
Solyaris
In het rijtje scifi films die je ooit gezien heb moeten hebben gisteravond deze gezien. Ik had zondagmiddag in brakke staat al geprobeerd om deze te zien maar na een half uur was ik in slaap gevallen. Deze film leek weer een begin te hebben net zoals 2001 had. Nu was ik vorige week niet al te vrolijk over deze film dus was bang dat deze film ook weer een flop zou worden. Gisteravond dus opnieuw begonnen te kijken en gelukkig begon de film na een drie kwartier tot een uur echt te lopen. Vanaf het moment dat onze hoofdpersoon op dat space station komt is het duidelijk waarom we hier met een klassieker te maken hebben. De situaties en acteerwerk zijn echt super. Je voelt echt mee met de persoon en de liefde die hij voelt voor zijn vrouw die opeens terug uit de dood is, is echt te voelen.
Sommige dingen waren wel wat vaag en het trage begin vind ik echt een minpunt, hierdoor gaat mijn waardering toch een stuk naar beneden. Ik blijf dan hangen op een 7,5.
In het rijtje scifi films die je ooit gezien heb moeten hebben gisteravond deze gezien. Ik had zondagmiddag in brakke staat al geprobeerd om deze te zien maar na een half uur was ik in slaap gevallen. Deze film leek weer een begin te hebben net zoals 2001 had. Nu was ik vorige week niet al te vrolijk over deze film dus was bang dat deze film ook weer een flop zou worden. Gisteravond dus opnieuw begonnen te kijken en gelukkig begon de film na een drie kwartier tot een uur echt te lopen. Vanaf het moment dat onze hoofdpersoon op dat space station komt is het duidelijk waarom we hier met een klassieker te maken hebben. De situaties en acteerwerk zijn echt super. Je voelt echt mee met de persoon en de liefde die hij voelt voor zijn vrouw die opeens terug uit de dood is, is echt te voelen.
Sommige dingen waren wel wat vaag en het trage begin vind ik echt een minpunt, hierdoor gaat mijn waardering toch een stuk naar beneden. Ik blijf dan hangen op een 7,5.
Test je filmkennis! Speel mee met FOK! Movie Trivia en win prijzen!
Gisteren waren we een kwartier te laat voor A History of Violence, en dus ben ik voor de vierde keer naarBroken Flowers geweest. .
.
O+ Audrey O+ (en, in iets mindere mate, O+ Gene Tierney O+)
Geweldig toffe film indeed, gisteren ook gezien.quote:Op vrijdag 25 november 2005 15:36 schreef Sai het volgende:
Gisteren waren we een kwartier te laat voor A History of Violence, en dus ben ik voor de vierde keer naarBroken Flowers geweest. .
Reprogram. Restructure. Resistance is futile. You will be assimilated.
The English Patient
Voor het eerst gezien vandaag en ik vond hem prachtig en tragisch, mooie beelden, prachtig acteerwerk, het hele verhaal vond ik heel erg mooi uitgewerkt. Ik zou hem een 8,5 geven, omdat hij wel een klein beetje aan de te lange kant is.
Voor het eerst gezien vandaag en ik vond hem prachtig en tragisch, mooie beelden, prachtig acteerwerk, het hele verhaal vond ik heel erg mooi uitgewerkt. Ik zou hem een 8,5 geven, omdat hij wel een klein beetje aan de te lange kant is.
And you know I might
Have just flown too far from the floor this time
Cause they calling me by my name..
Have just flown too far from the floor this time
Cause they calling me by my name..
She Hate Me
Wat een film
verhaal gaat helemaal nergens over, wel leuk uitgewerkt verder met wat leuke imitaties uit andere films. o.a godfather. Lichtelijk hoogtepuntje van de film is toch weer Monica Bellucci
Wat een film
verhaal gaat helemaal nergens over, wel leuk uitgewerkt verder met wat leuke imitaties uit andere films. o.a godfather. Lichtelijk hoogtepuntje van de film is toch weer Monica Bellucci
LIBIDO
Een erg vroege ('65) giallo en een uitstekende!
Een man met een jeugdtrauma keert terug naar het ouderlijk huis waar hij het heeft opgelopen nadat hij zijn vader moorden heeft zien plegen en daarna zelfmoord heeft gepleegd.
Samen met vrienden vermoed hij na een poosje dat zijn vader nog wel eens in leven zou kunnen zijn, maar er is meer... véél meer.
Ik kan maar één minpuntje vinden en dat is dat de CARNIVAL OF SOULS 'achtige orgelscore soms wat 'overdone' is
Een nogal zeldzame film die nodig op dvd uitgebr8 moét worden
Een erg vroege ('65) giallo en een uitstekende!
Een man met een jeugdtrauma keert terug naar het ouderlijk huis waar hij het heeft opgelopen nadat hij zijn vader moorden heeft zien plegen en daarna zelfmoord heeft gepleegd.
Samen met vrienden vermoed hij na een poosje dat zijn vader nog wel eens in leven zou kunnen zijn, maar er is meer... véél meer.
Ik kan maar één minpuntje vinden en dat is dat de CARNIVAL OF SOULS 'achtige orgelscore soms wat 'overdone' is
Een nogal zeldzame film die nodig op dvd uitgebr8 moét worden
36 Quai des Orfèvres
Een echte originele Franse politiefilm met actie en vooral drama. Als er ooit een Amerikaanse remake komt, dan a.u.b. met De Niro en Pacino. Zou het daardoor beter worden: Nee!
Franse films kun je niet verbeteren. De geschiedenis bewijst het.
Een echte originele Franse politiefilm met actie en vooral drama. Als er ooit een Amerikaanse remake komt, dan a.u.b. met De Niro en Pacino. Zou het daardoor beter worden: Nee!
Franse films kun je niet verbeteren. De geschiedenis bewijst het.
You Should Have Seen Them Kicking Edgar Allan Poe
Je zou denken dat Slackers iets te maken heeft met het erg goede Slacker, je zou denken dat iets waar Jason Schwartzman in speelt toch wel een béétje kwaliteit zou hebben, je zou denken dat wansmaak best grappig is. Wrong on all accounts. 3+.
O+ Audrey O+ (en, in iets mindere mate, O+ Gene Tierney O+)
8 femmes (2002)
Aan de hand van het plot en de titel heb ik altijd gedacht, dat het een oude wijfen film was. Maar tot mijn verbazing werd ik gisternacht getrakteerd op een hele leuke, verfrissende, bijna Ameliesque film. Dat enkele van die Francaises er zeer leuk uitzien, (Virginie Ledoyen ,Emmanuelle Béart ) maakte de film nog plezanter om te kijken.
cijfer: 9
* herinnert zich het spreekwoord: Never judge a book by its cover
[ Bericht 3% gewijzigd door Lonewolf2003 op 26-11-2005 12:32:13 ]
Aan de hand van het plot en de titel heb ik altijd gedacht, dat het een oude wijfen film was. Maar tot mijn verbazing werd ik gisternacht getrakteerd op een hele leuke, verfrissende, bijna Ameliesque film. Dat enkele van die Francaises er zeer leuk uitzien, (Virginie Ledoyen ,Emmanuelle Béart ) maakte de film nog plezanter om te kijken.
,Emmanuelle Béart 
) maakte de film nog plezanter om te kijken.cijfer: 9
* herinnert zich het spreekwoord: Never judge a book by its cover
[ Bericht 3% gewijzigd door Lonewolf2003 op 26-11-2005 12:32:13 ]
LES EXPERIENCES EROTIQUES DE FRANKENSTEIN
THE EROTIC RITES OF FRANKENSTEIN/THE CURSE OF FRANKENSTEIN/THE EROTIC ADVENTURES OF FRANKENSTEIN/LA MALDICION DE FRANKENSTEIN
Leuke Franco twist van het bekende verhaal. Veel bloot, torture en geschifte figuren. Je moet er van houden
THE EROTIC RITES OF FRANKENSTEIN/THE CURSE OF FRANKENSTEIN/THE EROTIC ADVENTURES OF FRANKENSTEIN/LA MALDICION DE FRANKENSTEIN
Leuke Franco twist van het bekende verhaal. Veel bloot, torture en geschifte figuren. Je moet er van houden
Mighty Aphrodite
WA en HBC willen een kind, maar niet zelf maken. ze adopteren een jongen. WA gaat op zoek naar de biologische moeder en ontdekt dat die in de sex-bizz zit.
omdat m dat niet bevalt, probeert hij haar leven te beinvloeden en te verbeteren.
verrassend leuke film, te meer omdat eigenlijk de hele entourage niet aangenaam is. die griekse tragedie-toestand er doorheen maakt t minder soepel dan t is.
bovendien zijn de teksten die MS heeft nogal overdreven banaal/puberaal.
maar toch heb ik me vermaakt. toch de onderhuidse kwaliteit van WA.
WA en HBC willen een kind, maar niet zelf maken. ze adopteren een jongen. WA gaat op zoek naar de biologische moeder en ontdekt dat die in de sex-bizz zit.
omdat m dat niet bevalt, probeert hij haar leven te beinvloeden en te verbeteren.
verrassend leuke film, te meer omdat eigenlijk de hele entourage niet aangenaam is. die griekse tragedie-toestand er doorheen maakt t minder soepel dan t is.
bovendien zijn de teksten die MS heeft nogal overdreven banaal/puberaal.
maar toch heb ik me vermaakt. toch de onderhuidse kwaliteit van WA.
Lord of War
Het verhaal volgt Orlov, een ukrainse man, tijdens zijn "carriere" als wapenhandelaar in diverse gebieden waar oorlog en moord normaal zijn. De film laat op een goed tempo zien in wat voor gebieden en met welke landen hij zaken deed, gebaseerd op ware gebeurtenissen. De soms confronterende beelden van kinderen met grote geweren geven je een apart (soms rot) gevoel, maar aan de andere kant ging ik Cage, die goed in zijn rol zit, toch niet zien als de badguy.
Het verhaal volgt Orlov, een ukrainse man, tijdens zijn "carriere" als wapenhandelaar in diverse gebieden waar oorlog en moord normaal zijn. De film laat op een goed tempo zien in wat voor gebieden en met welke landen hij zaken deed, gebaseerd op ware gebeurtenissen. De soms confronterende beelden van kinderen met grote geweren geven je een apart (soms rot) gevoel, maar aan de andere kant ging ik Cage, die goed in zijn rol zit, toch niet zien als de badguy.
Where facts are few, experts are many.
FAUST
Maar dan op de Jan Svankmajer manier. Dwz een erg losse adaptatie op het bekende boek met weinig dialoog, surrealistische situaties zoals bv een man die een brood openbreekt en een ei vind wat helemaal leeg is, balletdanseressen die het podium afdansen en op een boerderij verder dansen terwijl ze het gras aanharken en lifesize marionetten in een nachtmerrieachtig poppentheater met een heel eigen wil.
Mensen bekend met Svankmajer verbaasd dit waarschijnlijk niets, een 'maagd' zal dit met open mond bekijken
Niet zo leuk als OTESANEK maar onvergetelijk
Maar dan op de Jan Svankmajer manier. Dwz een erg losse adaptatie op het bekende boek met weinig dialoog, surrealistische situaties zoals bv een man die een brood openbreekt en een ei vind wat helemaal leeg is, balletdanseressen die het podium afdansen en op een boerderij verder dansen terwijl ze het gras aanharken en lifesize marionetten in een nachtmerrieachtig poppentheater met een heel eigen wil.
Mensen bekend met Svankmajer verbaasd dit waarschijnlijk niets, een 'maagd' zal dit met open mond bekijken
Niet zo leuk als OTESANEK maar onvergetelijk
Vanochtend naar Harry Potter & the goblet of fire geweest, en ik was blij verrast met de inhoud van de film. Ondanks dat ik niet de directe doelgroep van de film ben (het gehele stuk over het bal ging nogal aan mij voorbij) heb ik mij fantastisch vermaakt.
Goed ook dat ze niet nogmaals de zaken uit deel 1 en 2, zoals de bewegende trappen, de pratende schilderijen e.d. toelichten, maar dat ze heel subtiel zijn verwerkt in het geheel waardoor het wel meer het HP gevoel krijgt, maar zonder een deja-vu gevoel.
Verder zaten er goede intense stukken in, afgewisseld met wat magie-humor. Helemaal ok!
Goed ook dat ze niet nogmaals de zaken uit deel 1 en 2, zoals de bewegende trappen, de pratende schilderijen e.d. toelichten, maar dat ze heel subtiel zijn verwerkt in het geheel waardoor het wel meer het HP gevoel krijgt, maar zonder een deja-vu gevoel.
Verder zaten er goede intense stukken in, afgewisseld met wat magie-humor. Helemaal ok!
Too lazy to be an evil genius..
PSN ID: Cheironnl
PSN ID: Cheironnl
New York Minute
De Olson meisje, mary kate en ashley gaan naar New York. De ene gaat een toespraak houden om op Oxford te raken en de andere is een trien die in een band speelt.
imdb 3.7 / cijfer 6.0
Harry Potter 4
Best wel aardig deel. Al vond ik naar mijn idee deel 3 beter. Daar had Hermione Granger een veel betere rol. Wat al eerder is gezegd. De visuals van de zwerkbal is mooi maar totaal zinloos in deze film.
De Olson meisje, mary kate en ashley gaan naar New York. De ene gaat een toespraak houden om op Oxford te raken en de andere is een trien die in een band speelt.
imdb 3.7 / cijfer 6.0
Harry Potter 4
Best wel aardig deel. Al vond ik naar mijn idee deel 3 beter. Daar had Hermione Granger een veel betere rol. Wat al eerder is gezegd. De visuals van de zwerkbal is mooi maar totaal zinloos in deze film.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.imdb 8.0 / cijfer 7.0Everything is backwards, everything is upside down. Doctors destroy health, lawyers destroy justice, psychiatrists destroy minds, scientists destroy truth, media destroys information, religions destroy spirituality and governments destroy freedom.
Gisteren deze gezien:
Een ok Karloff film 7/10
[ Bericht 20% gewijzigd door dvdfreak op 26-11-2005 21:56:30 ]
Een ok Karloff film 7/10
[ Bericht 20% gewijzigd door dvdfreak op 26-11-2005 21:56:30 ]
The Pledge
Verrassend sterke film, heerlijke spannende sfeer, karakterverfilming is ook erg goed gedaan, Jack speelt weer een fantastische rol. Einde vond ik zeer sterk en ietwat verrassend.
[ Bericht 1% gewijzigd door pascalheister op 27-11-2005 01:04:59 ]
Verrassend sterke film, heerlijke spannende sfeer, karakterverfilming is ook erg goed gedaan, Jack speelt weer een fantastische rol. Einde vond ik zeer sterk en ietwat verrassend.
[ Bericht 1% gewijzigd door pascalheister op 27-11-2005 01:04:59 ]
Harry Potter and the Goblet of Fire - Woensdagavond in de bioscoop. Geweldig leuke film, er zijn natuurlijk een hoop dingen uit het boek weggelaten, wat aan de ene kant wel jammer is, maar aan de andere kant vind ik het ook wel weer fijn dat ze het er niet half-goed in hebben proberen te proppen met als gevolg dat de film alleen maar minder wordt. Camerawerk vond ik erg leuk en de special effects waren natuurlijk geweldig. Waar de vorige film al iets minder voor kleine kindertjes was ging deze nog iets verder. De muziek was ook erg leuk. En die scène waar de twee nieuwe scholen werden geintroduceerd was erg gaaf. Wat ik wel erg jammer vond was de quidditch scène aan het begin van de film, het werd allemaal erg leuk aangekondigd en ik kwam lekker in de sfeer om een potje quidditch te bekijken, slaan ze heel die wedstijd over. Ook de dueleer scène kwam een beetje geforceerd op me over. Maar ondanks een paar kleine dingetjes heb ik me prima vermaakt. 8/10
Guernsey - Op het eerste gezicht wat minder, maar als je de film dan even tot je laat komen toch erg sterk. Had zeker zijn goeie moment maar soms toch ook iets minder. Al met al heb ik er toch wel van kunnen genieten; 7.5/10
Birth - Meh. 5/10
Guernsey - Op het eerste gezicht wat minder, maar als je de film dan even tot je laat komen toch erg sterk. Had zeker zijn goeie moment maar soms toch ook iets minder. Al met al heb ik er toch wel van kunnen genieten; 7.5/10
Birth - Meh. 5/10
War of the Worlds (2005, USA)
Onverwacht op een klaarlichte dag vallen reusachtige, buitenaardse tripods de aarde aan. Ray (Tom Cruise) en zijn twee kinderen slaan op de vlucht. Het plot van het origineel uit 1953 wordt slecht in grove lijnen gevolgd, wat ruimte geeft voor veel en spectaculaire special effects. En het moet gezegd worden, die zijn ook flink indrukwekkend. Daarnaast is men ook in staat gebleken een spannend sfeertje te creëeren. Op het laatst ontspoort de film een beetje en een diepgaande verhaallijn hoeft men niet te verwachten, maar dat is ook niet altijd nodig. En voor die momenten is deze film een uitstekende aanrader.
Onverwacht op een klaarlichte dag vallen reusachtige, buitenaardse tripods de aarde aan. Ray (Tom Cruise) en zijn twee kinderen slaan op de vlucht. Het plot van het origineel uit 1953 wordt slecht in grove lijnen gevolgd, wat ruimte geeft voor veel en spectaculaire special effects. En het moet gezegd worden, die zijn ook flink indrukwekkend. Daarnaast is men ook in staat gebleken een spannend sfeertje te creëeren. Op het laatst ontspoort de film een beetje en een diepgaande verhaallijn hoeft men niet te verwachten, maar dat is ook niet altijd nodig. En voor die momenten is deze film een uitstekende aanrader.
..what evil lurks in the hearts of man? The shadow knows.
nr 6 op op de top250
een film die ver vooruit was, qua verhaal, beeld, acteerwerkquote:Een arm dorpje wordt aangevallen door een groep bandieten. Ze huren zeven samurai in om hen te helpen om zich te verdedigen en het gespuis te verdrijven.
helaas wel wat langdradig
maar weinig films evenaren het,9/10
Quickpar fo shizzle
NINJA: THE FINAL DUEL
Zo zo zo... Mensen die 700 meter in de lucht springen, mensen die vliegen op gigantische kartonnen waterspinnen, fully naked kung-fu chicks... Het kan niet op in deze alles kan en alles mag kung-fu cult classic. Het verhaal ontging me volledig en dat komt waarschijnlijk omdat deze film een opzet had van een uurtje of 8 geloof ik waarvan deze 85 minuten zijn overgebleven.
Grappig is om het jatwerk van Tarantino te herkennen
Zo zo zo... Mensen die 700 meter in de lucht springen, mensen die vliegen op gigantische kartonnen waterspinnen, fully naked kung-fu chicks... Het kan niet op in deze alles kan en alles mag kung-fu cult classic. Het verhaal ontging me volledig en dat komt waarschijnlijk omdat deze film een opzet had van een uurtje of 8 geloof ik waarvan deze 85 minuten zijn overgebleven.
Grappig is om het jatwerk van Tarantino te herkennen
Van Wilder (Walt Becker, 2002)
Best grappige comedy, die de tweede keer wel minder leuk is. De grappen en grollen zijn van een vrij laagdrempelig niveau, maar missen af en toe hun uitwerking niet. Het clichematige verhaal wordt best aardig gebracht. ***
Harold & Kumar Go to White Castle (Danny Leiner, 2004)
Net zo leuk als de eerste keer. ***½
Up in Smoke (Lou Adler, 1978)
De grondlegger van het stonercomedy subgenre is ook nu nog grappig. Erg flauwe humor, maar wel doeltreffend. ***
Best grappige comedy, die de tweede keer wel minder leuk is. De grappen en grollen zijn van een vrij laagdrempelig niveau, maar missen af en toe hun uitwerking niet. Het clichematige verhaal wordt best aardig gebracht. ***
Harold & Kumar Go to White Castle (Danny Leiner, 2004)
Net zo leuk als de eerste keer. ***½
Up in Smoke (Lou Adler, 1978)
De grondlegger van het stonercomedy subgenre is ook nu nog grappig. Erg flauwe humor, maar wel doeltreffend. ***
The Descent
Blair With Project meets Alien/Predator. En het werkt aan alle kanten. Naar mijn mening een zeer sterke film en een ware verademing tussen al dat matige horror geweld. Hét bewijs dat met relatief weinig middelen een dijk van een film afgeleverd kan worden. Super!
Blair With Project meets Alien/Predator. En het werkt aan alle kanten. Naar mijn mening een zeer sterke film en een ware verademing tussen al dat matige horror geweld. Hét bewijs dat met relatief weinig middelen een dijk van een film afgeleverd kan worden. Super!
Meesterlijke filmquote:Op zondag 27 november 2005 03:32 schreef Del_Toro het volgende:
[afbeelding]
nr 6 op op de top250
[..]
een film die ver vooruit was, qua verhaal, beeld, acteerwerk
helaas wel wat langdradig
maar weinig films evenaren het,9/10
[ Bericht 36% gewijzigd door dvdfreak op 27-11-2005 13:38:51 ]
Lolita (1962)
Stanley Kubrick's verfilming van Nabokov's legendarische novel Lolita over een man die totaal verliefd wordt op de dochter van zijn hospita.
Laat ik met het positieve beginnen. Ik vond James Mason echt werkelijk waar fantastisch acteren, zijn verlangen naar Lolita spat echt van het scherm. De manier waarop hij kijkt als moeder-de-vrouw vertelt dat Lolita naar een kostschool gaat, is kosteloos. Shelley Winters doet haar ding zo goed, dat je precies snapt waarom Humbert eigenlijk niks met dat domme wicht te maken wil hebben. Dat haar karakter totaal niet in de slachtoffer positie wordt gedreven en je medelijden met haar krijgt. maar in plaats daarvan juist door de kijker even irritant als door Humbert gevonden wordt, vond ik heel sterk. Petter Sellers doet ook aardig zijn ding, dat die later nog eens tigkeer beter zal doen in Dr. Strangelove.
Maar tot mijn spijt kwam het hoofdthema van de film, een man die tot totale waanzinnigheid gedreven wordt door een jong meisje niet goed over op mij. Dit heeft imho twee oorzaken.
De eerste is dat Kubrick te veel van de hak op de tak springt. (Humbert komt kamer huren, knip, we zijn opeens een paar maanden verder in een danszaal, knip, weer een jaar verder en dat gebeurt, knip, opeens zijn we getrouwd, knip, jump, knip etc.). Hierdoor wordt de film geen vloeiend geheel. Waardoor de inleving met de personages bemoeilijkt wordt.
De tweede oorzaak is simpeler van aard. Namelijk dat Lolita misschien in '62 er erg verleidelijk uitzag en men kon snappen waarom Humbert totaal geobsedeerd met haar raakt. Maar in 2005 voor mij doet Lolita geen ene reet. Geen enkele keer kon ik begrijpen wat er zo bijzonder aan Lolita is. Zelfs de beroemde eerste kennismaking met Lolita in de tuin liet mij volledig koud. Hierdoor werd het voor mij ook moeilijker om mee in te leven in Humbert. Dit ligt niet aan James Mason, want zoals ik al zei acteert hij geweldig. En weet die op sommige punten zijn verlangen naar Lolita heel duidelijk over te brengen.
Al met al was dit na Barry Lydon de minste Kubrick, die ik tot nu toe heb gezien. Maar een Kubrick blijft een Kubrick.
cijfer: 8
The Aristocrats (2005)
In de wereld van comedy bestaar er al jaren lang een soort van geheime begroeting in de vorm van een grap. De bedoeling van de grap is dat de ene comediant de andere overtreft in vulgarheid, gruwelijkheid etc. Deze grap wordt (bijna) nooit aan het grote publiek vertelt. (Wat begrijpelijk is als je de grap hebt gehoord.) Dus heeft Paul Provenza deze grap aangegrepen om een documentaire te maken over de wereld van comedy. Hiervoor heeft hij tientallen wereldberoemde, bekende en minder bekende acteurs, stand-up komieken en ander grappenmakers geïnterviewd en de grap laten vertellen.
De eerste driekwartier is niet veel meer dan een aan één schakeling van scené's waarin mensen de grap vertellen. Of vertellen hoe en waar ze hem ooit voor het eerst gehoord hebben. En wat ze er eigenlijk van vinden. Natuurlijk is het heel leuk om te zien hoe ver de ene de grap neemt en wat voor versie de volgende bekende comedy-acteur weer heeft.
Maar als documentaire is de film tot dat punt nog al erg inhoudloos. Pas op het einde krijgt de documentaire een beetje diepgang door te laten zien hoe de verschillende geïnterviewden de grap interpreteren. Dan pas wordt duidelijk hoe veel de manier waarop iemand de grap vertelt iets zegt over zijn manier van werken en zijn achtergrond. De interpretaties van de grap vond ik persoonlijk het interessants om te horen. Volgens de ene was het duidelijk een verwijzing naar de vulgairheid van de Europese aristocratie vroeger, voor de ander staat de hele grap symbool voor de waanzinnigheid in showbussiness en voor de andere gaat het vooral om de invulling van de grap en is de punchline volledige bijzaak zonder enige betekkenis.
Concluderend vond ik het een geinige aan één schakeling van interviews met allerlei komieken, maar als documentaire te inhoudloos om echt geslaagd te zijn. Dit komt ook door het zeer irritante slechte snelle montage werk. Waardoor er constant van komiek naar komiek wordt gesprongen en er nooit eens een komiek langer dan vijf minuten de zijn ei kwijt kan.
cijfer: 6.5
Stevie (2002)
Documentariemaker Steve James was ooit een "Advocate Big Brother" voor Stephen "Stevie"Fielding. (Dat is een speciaal programma waarin normale kansrijke jongeren minder kansrijke jongeren op het rechte pad proberen te houden d.m.v. sociale controle als grote broer.) Na 10 jaar keert Steve James terug naar Stevie om te kijken hoe het met hem gaat. Wat volgt is een prachtige documentaire over het leven van Stevie. Die als kind altijd het middenpunt was tussen de ruzies tussen zijn moeder en oma. Mishandeld werd door zijn moeder. Van het ene kinderhuis naar het andere werd gestuurd. Weer sexueel misbruikt door een pleeggezin enz. En nu zelf voor de rechter moet komen omdat hij een jong meisje heeft verkracht.
Steve James vergeeft Stevie's afschuwelijke daad nooit en nergens in de docu. Het enige wat hij wil laten zien is hoe het ooit zo ver kan komen dat iemand, de scheidslijn tussen goed en kwaad zo volledig kwijt raakt. Dit doet hij prachtig. En de docu bevat dan ook enkele prachtige scené's als wanneer Stevie duidelijk wordt gemaakt dat de gevangenis echt geen pretje wordt en hij blij mag zijn als die het overleeft, wanneer de rest dat hij een kinderverkrachter is. Of wanneer Stevie herennigd wordt met dat ene pleeggezin wat wel aardig en goed voor hem was en hij weer als een kind zo blij en gelukkig is.
cijfer: 8
[ Bericht 8% gewijzigd door Lonewolf2003 op 27-11-2005 14:08:42 ]
Stanley Kubrick's verfilming van Nabokov's legendarische novel Lolita over een man die totaal verliefd wordt op de dochter van zijn hospita.
Laat ik met het positieve beginnen. Ik vond James Mason echt werkelijk waar fantastisch acteren, zijn verlangen naar Lolita spat echt van het scherm. De manier waarop hij kijkt als moeder-de-vrouw vertelt dat Lolita naar een kostschool gaat, is kosteloos. Shelley Winters doet haar ding zo goed, dat je precies snapt waarom Humbert eigenlijk niks met dat domme wicht te maken wil hebben. Dat haar karakter totaal niet in de slachtoffer positie wordt gedreven en je medelijden met haar krijgt. maar in plaats daarvan juist door de kijker even irritant als door Humbert gevonden wordt, vond ik heel sterk. Petter Sellers doet ook aardig zijn ding, dat die later nog eens tigkeer beter zal doen in Dr. Strangelove.
Maar tot mijn spijt kwam het hoofdthema van de film, een man die tot totale waanzinnigheid gedreven wordt door een jong meisje niet goed over op mij. Dit heeft imho twee oorzaken.
De eerste is dat Kubrick te veel van de hak op de tak springt. (Humbert komt kamer huren, knip, we zijn opeens een paar maanden verder in een danszaal, knip, weer een jaar verder en dat gebeurt, knip, opeens zijn we getrouwd, knip, jump, knip etc.). Hierdoor wordt de film geen vloeiend geheel. Waardoor de inleving met de personages bemoeilijkt wordt.
De tweede oorzaak is simpeler van aard. Namelijk dat Lolita misschien in '62 er erg verleidelijk uitzag en men kon snappen waarom Humbert totaal geobsedeerd met haar raakt. Maar in 2005 voor mij doet Lolita geen ene reet. Geen enkele keer kon ik begrijpen wat er zo bijzonder aan Lolita is. Zelfs de beroemde eerste kennismaking met Lolita in de tuin liet mij volledig koud. Hierdoor werd het voor mij ook moeilijker om mee in te leven in Humbert. Dit ligt niet aan James Mason, want zoals ik al zei acteert hij geweldig. En weet die op sommige punten zijn verlangen naar Lolita heel duidelijk over te brengen.
Al met al was dit na Barry Lydon de minste Kubrick, die ik tot nu toe heb gezien. Maar een Kubrick blijft een Kubrick.
cijfer: 8
The Aristocrats (2005)
In de wereld van comedy bestaar er al jaren lang een soort van geheime begroeting in de vorm van een grap. De bedoeling van de grap is dat de ene comediant de andere overtreft in vulgarheid, gruwelijkheid etc. Deze grap wordt (bijna) nooit aan het grote publiek vertelt. (Wat begrijpelijk is als je de grap hebt gehoord.) Dus heeft Paul Provenza deze grap aangegrepen om een documentaire te maken over de wereld van comedy. Hiervoor heeft hij tientallen wereldberoemde, bekende en minder bekende acteurs, stand-up komieken en ander grappenmakers geïnterviewd en de grap laten vertellen.
De eerste driekwartier is niet veel meer dan een aan één schakeling van scené's waarin mensen de grap vertellen. Of vertellen hoe en waar ze hem ooit voor het eerst gehoord hebben. En wat ze er eigenlijk van vinden. Natuurlijk is het heel leuk om te zien hoe ver de ene de grap neemt en wat voor versie de volgende bekende comedy-acteur weer heeft.
Maar als documentaire is de film tot dat punt nog al erg inhoudloos. Pas op het einde krijgt de documentaire een beetje diepgang door te laten zien hoe de verschillende geïnterviewden de grap interpreteren. Dan pas wordt duidelijk hoe veel de manier waarop iemand de grap vertelt iets zegt over zijn manier van werken en zijn achtergrond. De interpretaties van de grap vond ik persoonlijk het interessants om te horen. Volgens de ene was het duidelijk een verwijzing naar de vulgairheid van de Europese aristocratie vroeger, voor de ander staat de hele grap symbool voor de waanzinnigheid in showbussiness en voor de andere gaat het vooral om de invulling van de grap en is de punchline volledige bijzaak zonder enige betekkenis.
Concluderend vond ik het een geinige aan één schakeling van interviews met allerlei komieken, maar als documentaire te inhoudloos om echt geslaagd te zijn. Dit komt ook door het zeer irritante slechte snelle montage werk. Waardoor er constant van komiek naar komiek wordt gesprongen en er nooit eens een komiek langer dan vijf minuten de zijn ei kwijt kan.
cijfer: 6.5
Stevie (2002)
Documentariemaker Steve James was ooit een "Advocate Big Brother" voor Stephen "Stevie"Fielding. (Dat is een speciaal programma waarin normale kansrijke jongeren minder kansrijke jongeren op het rechte pad proberen te houden d.m.v. sociale controle als grote broer.) Na 10 jaar keert Steve James terug naar Stevie om te kijken hoe het met hem gaat. Wat volgt is een prachtige documentaire over het leven van Stevie. Die als kind altijd het middenpunt was tussen de ruzies tussen zijn moeder en oma. Mishandeld werd door zijn moeder. Van het ene kinderhuis naar het andere werd gestuurd. Weer sexueel misbruikt door een pleeggezin enz. En nu zelf voor de rechter moet komen omdat hij een jong meisje heeft verkracht.
Steve James vergeeft Stevie's afschuwelijke daad nooit en nergens in de docu. Het enige wat hij wil laten zien is hoe het ooit zo ver kan komen dat iemand, de scheidslijn tussen goed en kwaad zo volledig kwijt raakt. Dit doet hij prachtig. En de docu bevat dan ook enkele prachtige scené's als wanneer Stevie duidelijk wordt gemaakt dat de gevangenis echt geen pretje wordt en hij blij mag zijn als die het overleeft, wanneer de rest dat hij een kinderverkrachter is. Of wanneer Stevie herennigd wordt met dat ene pleeggezin wat wel aardig en goed voor hem was en hij weer als een kind zo blij en gelukkig is.
cijfer: 8
[ Bericht 8% gewijzigd door Lonewolf2003 op 27-11-2005 14:08:42 ]
Final Fantasy Advent children
Het spel FF7 heb ik vroeger veel gespeeld en het was een geweldige ervaring. De film begint heel mooi, de eerste 5 min dan, maar uiteindelijk blijkt het helemaal niks te zijn. Een aan elkaar geplakte reeks van animatiefilmpjes, meer kan ik er niet van maken. Heel jammer, omdat ze zoveel moois met de karakters en de fantasiewereld hadden kunnen doen.
De Muziek is dan wel weer geweldig en de animatie ziet er knap uit, maar dan heb je nog geen volwaardige film. Zonde dat ze er zoveel tijd in hebben gestoken, en niet in staat zijn geweest om een redelijke verhaal te verzinnen.
Het spel FF7 heb ik vroeger veel gespeeld en het was een geweldige ervaring. De film begint heel mooi, de eerste 5 min dan, maar uiteindelijk blijkt het helemaal niks te zijn. Een aan elkaar geplakte reeks van animatiefilmpjes, meer kan ik er niet van maken. Heel jammer, omdat ze zoveel moois met de karakters en de fantasiewereld hadden kunnen doen.
De Muziek is dan wel weer geweldig en de animatie ziet er knap uit, maar dan heb je nog geen volwaardige film. Zonde dat ze er zoveel tijd in hebben gestoken, en niet in staat zijn geweest om een redelijke verhaal te verzinnen.
Zemsta
leuke film van Wajda, met roman polanski in de hoofdrol.
ergens in polen in de 18e eeuw is er een ruzie tussen twee buren.
op zich niet zo spannend plot, maar t spel is nogal theatraal en daarom vermakelijk.
DO is onherkenbaar, maar toch sterk in zijn rol.
leuke film van Wajda, met roman polanski in de hoofdrol.
ergens in polen in de 18e eeuw is er een ruzie tussen twee buren.
op zich niet zo spannend plot, maar t spel is nogal theatraal en daarom vermakelijk.
DO is onherkenbaar, maar toch sterk in zijn rol.
The Untouchables (1987)
Goede gangsterfilm. Ik betwijfel of alles wat in de film gebeurt toen der tijd ook zo is gegaan, maar goed daarvoor is het een film. De shootout is geweldig en hoe de film zich opbouwt is ook erg goed. De acteurs doen hun rollen fantastisch en deNiro is geknipt voor de rol van Capone. Aanrader!
Goede gangsterfilm. Ik betwijfel of alles wat in de film gebeurt toen der tijd ook zo is gegaan, maar goed daarvoor is het een film. De shootout is geweldig en hoe de film zich opbouwt is ook erg goed. De acteurs doen hun rollen fantastisch en deNiro is geknipt voor de rol van Capone. Aanrader!
The Island
Had er vooraf niet te veel verwachtingen van, maar de film viel me niet tegen. Goed acteerwerk, leuke scenes. Ook leuk om Scarlett een keer in een ietwat andere rol te zien. Verhaal en special effects zijn goed uitgewerkt. Jammer dat het einde wat afzwakt bij de rest van de film.
Had er vooraf niet te veel verwachtingen van, maar de film viel me niet tegen. Goed acteerwerk, leuke scenes. Ook leuk om Scarlett een keer in een ietwat andere rol te zien. Verhaal en special effects zijn goed uitgewerkt. Jammer dat het einde wat afzwakt bij de rest van de film.
Young Guns
Heel lang geleden heb ik deze film gezien. Nu nog eens een keer gekeken en hij is behoorlijk goed! Ondanks wat vage wendingen (high door een Indianendorp rijden) toch een ijzersterk verhaal. De cast is werkelijk subliem met jaren '80 iconen als Emilio Esteves, Charlie Sheen, Kiefer Sutherland in de hoofdrol en acteurs als Terence Stamp, Jack Palance en Brian Keith in bijrollen.
Alleen had die synthetisermuziek als soundtrack voor mij niet gehoeven...maar goed...jaren '80 he?
Heel lang geleden heb ik deze film gezien. Nu nog eens een keer gekeken en hij is behoorlijk goed! Ondanks wat vage wendingen (high door een Indianendorp rijden) toch een ijzersterk verhaal. De cast is werkelijk subliem met jaren '80 iconen als Emilio Esteves, Charlie Sheen, Kiefer Sutherland in de hoofdrol en acteurs als Terence Stamp, Jack Palance en Brian Keith in bijrollen.
Alleen had die synthetisermuziek als soundtrack voor mij niet gehoeven...maar goed...jaren '80 he?
"Ik heb geen tijd voor leuk,... ik maak alleen tijd voor episch! - Chocobo
Damn.... ik kan me herinneren dat ik deze film niet eens uit heb kunnen zitten.quote:Op zaterdag 26 november 2005 12:24 schreef Lonewolf2003 het volgende:
8 femmes (2002)
[afbeelding]
Aan de hand van het plot en de titel heb ik altijd gedacht, dat het een oude wijfen film was. Maar tot mijn verbazing werd ik gisternacht getrakteerd op een hele leuke, verfrissende, bijna Ameliesque film. Dat enkele van die Francaises er zeer leuk uitzien, (Virginie Ledoyen ,Emmanuelle Béart ) maakte de film nog plezanter om te kijken.
cijfer: 9
* herinnert zich het spreekwoord: Never judge a book by its cover
The dog who is so angry he cannot move. He cannot eat. He cannot sleep. He can just barely growl. ...Bound so tightly with tension and anger, he approaches the state of rigor mortis.
Gisteravond een geleende dvd in de speler gemikt en een cheap-ass ex-rental die ik een aantal weken geleden op de kop had getikt.
Geleend: National Treasure.
Tja, wat valt hier nou voor zinnigs over te zeggen? Gewoon een hele domme avonturenfilm die van de onwaarschijnlijkheden aan elkaar hangt. Aangezien ik dit ook verwachtte loste deze film zijn verwachting dan ook volledig in. Dom amusement dat je eigenlijk alweer vergeten bent als je op de ejectknop van de dvdspeler drukt.
Ex-rental: Alfie, met Jude Law.
Deze film wilde mijn vriendin eigenlijk liever zien dan ik, maar soit.
Jude Law is wel aardig in deze film die me nauwelijks wist te boeien, maar snotverpopje zeg.... wat loopt me er een batterij lekkere wijven rond in deze film!
Geleend: National Treasure.
Tja, wat valt hier nou voor zinnigs over te zeggen? Gewoon een hele domme avonturenfilm die van de onwaarschijnlijkheden aan elkaar hangt. Aangezien ik dit ook verwachtte loste deze film zijn verwachting dan ook volledig in. Dom amusement dat je eigenlijk alweer vergeten bent als je op de ejectknop van de dvdspeler drukt.
Ex-rental: Alfie, met Jude Law.
Deze film wilde mijn vriendin eigenlijk liever zien dan ik, maar soit.
Jude Law is wel aardig in deze film die me nauwelijks wist te boeien, maar snotverpopje zeg.... wat loopt me er een batterij lekkere wijven rond in deze film!
The dog who is so angry he cannot move. He cannot eat. He cannot sleep. He can just barely growl. ...Bound so tightly with tension and anger, he approaches the state of rigor mortis.
TERROR AT ORGY CASTLE
Terror indeed, het moet VRE-SE-LIJK zijn geweest voor het zooitje om in deze door SomethingWeird gereleasde sleaze gespeeld te moeten hebben
Terror indeed, het moet VRE-SE-LIJK zijn geweest voor het zooitje om in deze door SomethingWeird gereleasde sleaze gespeeld te moeten hebben
House (1986, USA)
Roger Cobb, een Vietnam-veteraan, heeft het redelijk gemaakt als succesvol schrijver. Voor inspiratie gaat hij tijdelijk in het huis van zijn tante wonen, die net daarvoor zelfmoord heeft gepleegd. In het huis krijgt Roger flashbacks naar vroeger, alsmede verschijningen van vreemde monsters. Ik had regelmatig van deze film gehoord, maar hij stelde mij teleur. Het verhaal is absoluut niet interessant genoeg om anderhalf uur te boeien. Het enige pluspunt van de film is de übercoole geest van een Vietnamsoldaat aan het einde. De overige leuke scenes zijn in twee minuten samen te vatten.
Roger Cobb, een Vietnam-veteraan, heeft het redelijk gemaakt als succesvol schrijver. Voor inspiratie gaat hij tijdelijk in het huis van zijn tante wonen, die net daarvoor zelfmoord heeft gepleegd. In het huis krijgt Roger flashbacks naar vroeger, alsmede verschijningen van vreemde monsters. Ik had regelmatig van deze film gehoord, maar hij stelde mij teleur. Het verhaal is absoluut niet interessant genoeg om anderhalf uur te boeien. Het enige pluspunt van de film is de übercoole geest van een Vietnamsoldaat aan het einde. De overige leuke scenes zijn in twee minuten samen te vatten.
..what evil lurks in the hearts of man? The shadow knows.
Broken Flowers
Jim Jarmusch produktie met in de hoofdrol Bill Murray. Wat wil een mens nog meer?
Kreeg er bij het plaatselijke filmhuis trouwens een gratis DVD bij: Down by Law van Jarmusch.
Jim Jarmusch produktie met in de hoofdrol Bill Murray. Wat wil een mens nog meer?
Kreeg er bij het plaatselijke filmhuis trouwens een gratis DVD bij: Down by Law van Jarmusch.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |