TRU The truth is in here and out there
Je ziet het niet maar toch is het er... Alles over mysterieuze, onverklaarde, spirituele en occulte zaken.
Het leek mij een interessant idee om een centraal topic te starten waarbij iedereen die wel eens denkt geestverschijningen te hebben gezien hier zijn/haar verhaal kwijt kan.
Je hebt mensen die hier posten die het zien van geesten al gewend zijn en het als een 'normaal' gebeuren beschouwen, maar je hebt ook mensen die incidenteel of zelfs voor de eerste keer in hun leven een geestverschijning gezien hebben, iets wat best eng kan zijn. En om hier nu elke keer een topic voor te openen durven sommige mensen misschien niet of vinden het niet de moeite waard, daarom leek het mij nogmaals interessant om er dan een centraal topic over te starten waarbij iedereen die zich geroepen voelt hier kan posten over alles omtrend geestverschijningen (zowel eigen ervaringen maar bijv. ook van familie en vrienden).
Ik hoop dat jullie dit ook vinden en dat de mensen die op regelmatige basis geestverschijningen zien hier hun ervaringen met ons (de leken ) willen delen. Ook ben ik benieuwd wat Mirage en Iteejer hier van vinden en eventueel dit topic centraal en bovenaan willen houden (mits er voldoende animo voor is natuurlijk).
Zelf heb ik niet zoveel ervaring met geestverschijningen, ik denk dat ik al een paar keer in mijn leven geesten heb gezien maar elke keer waren het situaties waarbij ik er niet 100% zeker van kon zijn zodat mijn hersenen het gingen rationaliseren.
Dus....kom maar op met de verhalen
Je hebt mensen die hier posten die het zien van geesten al gewend zijn en het als een 'normaal' gebeuren beschouwen, maar je hebt ook mensen die incidenteel of zelfs voor de eerste keer in hun leven een geestverschijning gezien hebben, iets wat best eng kan zijn. En om hier nu elke keer een topic voor te openen durven sommige mensen misschien niet of vinden het niet de moeite waard, daarom leek het mij nogmaals interessant om er dan een centraal topic over te starten waarbij iedereen die zich geroepen voelt hier kan posten over alles omtrend geestverschijningen (zowel eigen ervaringen maar bijv. ook van familie en vrienden).
Ik hoop dat jullie dit ook vinden en dat de mensen die op regelmatige basis geestverschijningen zien hier hun ervaringen met ons (de leken ) willen delen. Ook ben ik benieuwd wat Mirage en Iteejer hier van vinden en eventueel dit topic centraal en bovenaan willen houden (mits er voldoende animo voor is natuurlijk).
) willen delen. Ook ben ik benieuwd wat Mirage en Iteejer hier van vinden en eventueel dit topic centraal en bovenaan willen houden (mits er voldoende animo voor is natuurlijk).Zelf heb ik niet zoveel ervaring met geestverschijningen, ik denk dat ik al een paar keer in mijn leven geesten heb gezien maar elke keer waren het situaties waarbij ik er niet 100% zeker van kon zijn zodat mijn hersenen het gingen rationaliseren.
Dus....kom maar op met de verhalen
Ik werd een keer wakker midden in de nacht en toen zag ik een kleine jongen voor m'n bed staan.. ik schrok me echt kapot. Dus toen keek ik de andere kant op omdat ik dacht dat ik het me verbeeldde, maar toen stond ie er dus nog.. toen maar ff onder de dekens gaan liggen en proberen te slapen ( ). Op zich was dat best wel een enge ervaring, ik weet nu nog steeds niet of er iemand stond of niet.
). Op zich was dat best wel een enge ervaring, ik weet nu nog steeds niet of er iemand stond of niet.
Klinkt engquote:Op dinsdag 11 oktober 2005 22:55 schreef Burbo het volgende:
Ik werd een keer wakker midden in de nacht en toen zag ik een kleine jongen voor m'n bed staan.. ik schrok me echt kapot. Dus toen keek ik de andere kant op omdat ik dacht dat ik het me verbeeldde, maar toen stond ie er dus nog.. toen maar ff onder de dekens gaan liggen en proberen te slapen ( ). Op zich was dat best wel een enge ervaring, ik weet nu nog steeds niet of er iemand stond of niet.
Ik heb zelf nog nooit een geest gezien ofzo, weet ook niet of ik daar eigenlijk de behoefte wel aan heb..
ik ben dr zelf 1
oh.. sorry ik wou je niet laten schrikkenquote:Op dinsdag 11 oktober 2005 22:55 schreef Burbo het volgende:
Ik werd een keer wakker midden in de nacht en toen zag ik een kleine jongen voor m'n bed staan.. ik schrok me echt kapot. Dus toen keek ik de andere kant op omdat ik dacht dat ik het me verbeeldde, maar toen stond ie er dus nog.. toen maar ff onder de dekens gaan liggen en proberen te slapen ( ). Op zich was dat best wel een enge ervaring, ik weet nu nog steeds niet of er iemand stond of niet.
Ik heb ook een keer een rare ervaring gehad. Ik lag in m'n bed en opeens voelde het alsof er iets boven op mijn dekbed lag. Ik durfde niet te kijken maar ik wist zeker dat het geen kat kon zijn. Zo voelde het wel aan en plots was het weer weg. Echt heel weird!! Ik weet niet wat het geweest kan zijn.
Nee, het is geen toeval! Ik ben een stalker!
Dead people.. hmmm, ik weet niet hoor.
Iig of dat niet vaak meegemaakt, volgens mij. Eén keertje en of ze dood was, hm dus, was ik iig jong, lag in bed, werd wakker, want voelde wat, dat er iemand naar mij keek ofzo. En zag daar, jaja het klinkt weer zo lekker frappant, een vrouw staan, erg mooie vrouw, in een lichtblauwe jurk en met mooi blond haar. Ze stond dus naast mijn bed en ze glimlachte naar me, en straalde iets supermoois/liefs en rustgevends uit. Ik zal het iig niet vergeten, al is het later op verjaardagen een standaardanecdote geworden van 'ja maar, jij ziet Jomanda bij je bed staan'. En dan . Tja, .
Daar leek ze niet eens op * eigenwijsmode aan, maar dat zeg ik dan weer niet.
Dat gezeur altijd. Mijn conclusie, soms kan je beter niks zeggen . Maar die vrouw was en bleef mooi. En stiekem heeft ze wel een plekje in mijn hart toen veroverd, wat de rest ook zegt, boeit mij een ene kont.
Overigens zie ik de laatste tijd wel beelden soms van mensen die ik absoluut niet ken, klaarwakker ben ik dan, uit het niets, voor mijn oog verschijnen, al heb ik mijn ogen dan dicht, of zelfs open . Naja, wat dat nou weer is, weet ik niet. En die mensen zien er ook wat anders uit. Eéntje smal gezicht enzo, mannelijk. Als een televisiescherm komt het/diegene dan in mijn vizier. Uit het niets. En daar lig je dan, leuk als je bij iemand aan het logeren bent . Hé, ik zag iemand in/voor mijn beeld, voor mijn neus, ogen verschijnen . Moet je daar nou mee. Was nog erg duidelijk/superscherp ook, alsof ik het niet mocht missen. Jamaar, hallo, zeg dan wie je bent. Mafketels!
Iig of dat niet vaak meegemaakt, volgens mij. Eén keertje en of ze dood was, hm dus, was ik iig jong, lag in bed, werd wakker, want voelde wat, dat er iemand naar mij keek ofzo. En zag daar, jaja het klinkt weer zo lekker frappant, een vrouw staan, erg mooie vrouw, in een lichtblauwe jurk en met mooi blond haar. Ze stond dus naast mijn bed en ze glimlachte naar me, en straalde iets supermoois/liefs en rustgevends uit. Ik zal het iig niet vergeten, al is het later op verjaardagen een standaardanecdote geworden van 'ja maar, jij ziet Jomanda bij je bed staan'. En dan . Tja, .
. Tja, Daar leek ze niet eens op * eigenwijsmode aan, maar dat zeg ik dan weer niet.
* eigenwijsmode aan, maar dat zeg ik dan weer niet.Dat gezeur altijd. Mijn conclusie, soms kan je beter niks zeggen . Maar die vrouw was en bleef mooi. En stiekem heeft ze wel een plekje in mijn hart toen veroverd, wat de rest ook zegt, boeit mij een ene kont.
Overigens zie ik de laatste tijd wel beelden soms van mensen die ik absoluut niet ken, klaarwakker ben ik dan, uit het niets, voor mijn oog verschijnen, al heb ik mijn ogen dan dicht, of zelfs open . Naja, wat dat nou weer is, weet ik niet. En die mensen zien er ook wat anders uit. Eéntje smal gezicht enzo, mannelijk. Als een televisiescherm komt het/diegene dan in mijn vizier. Uit het niets. En daar lig je dan, leuk als je bij iemand aan het logeren bent . Hé, ik zag iemand in/voor mijn beeld, voor mijn neus, ogen verschijnen . Moet je daar nou mee. Was nog erg duidelijk/superscherp ook, alsof ik het niet mocht missen. Jamaar, hallo, zeg dan wie je bent. Mafketels!
. Naja, wat dat nou weer is, weet ik niet. En die mensen zien er ook wat anders uit. Eéntje smal gezicht enzo, mannelijk. Als een televisiescherm komt het/diegene dan in mijn vizier. Uit het niets. En daar lig je dan, leuk als je bij iemand aan het logeren bent 
Niet iedereen ziet alles wat ze zien als "dead people", sommige mensen noemen het engelen, demonen of entiteiten (die bv nooit als mens geleefd hebben) en noem maar op.
Ik denk dat als je die ervaringen er ook bij wilt betrekken je misschien beter een iets andere tt kan bedenken ?
Als je het wil laten zoals het is, prima.. jouw feestje !
Mocht je het alsnog veranderd willen zien, even melden in feedback en ik maak het voor elkaar.
Ik denk dat als je die ervaringen er ook bij wilt betrekken je misschien beter een iets andere tt kan bedenken ?
Als je het wil laten zoals het is, prima.. jouw feestje !
Mocht je het alsnog veranderd willen zien, even melden in feedback en ik maak het voor elkaar.
Men occasionally stumble over the truth, but most of them pick themselves up and hurry off as if nothing ever happened.
Sir Winston Churchill
Sir Winston Churchill
Ik heb geen idee of de geestverschijningen die ik gezien heb 'dead people' waren.
1 weet ik wel zeker, dat was de geest van mijn overleden opa die ineens naast mijn bed stond om te vertellen dat alles goed met hem was
1 weet ik wel zeker, dat was de geest van mijn overleden opa die ineens naast mijn bed stond om te vertellen dat alles goed met hem was
Childhood is over the moment you know you're going to die.
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
Ik zag wel eens zwarte schimmen op zolder. Maar dan leef ik niet in deze "realiteit". Dan zie ik dus echt iets bewegen maar als ik dan ff alert ben is het weg. Ik bedoel met, ik leef dan niet in deze realiteit omdat ik nog half aan het slapen ben. Ben ik helemaal aanwezig dan zie ik zelden tot nooit iets. Dus misschien zitten ze in een andere dimensie of iets dergelijks? Ik noem het gemakshalve altijd dimensie, een ander woord of betekenis kan ik er niet zo snel aan geven. In ieder geval zitten ze ergens anders verschuild.
Heb wel vaker het idee dat er doden op straat lopen, maar die mensen die zijn ook half dood te noemen. Geestesdood dus
Heb wel vaker het idee dat er doden op straat lopen, maar die mensen die zijn ook half dood te noemen. Geestesdood dus
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
Mijn vriendin heeft er ook last van. Ze ziet met regelmaat geesten verschijnen. Mijn oma is onlangs overleden, en toen ik laatst bij haar bleef slapen, vertelde ze me dat ze 's nachts mijn oma in de slaapkamer had gezien. krijg ik toch de kriebels van hoor
Wat mij betreft wil ik het zo laten gezien ik doel op geesten van overleden mensen, neemt niet weg dat mensen vrij zijn om ook over andere gebeurtenissen een post te plaatsen.quote:Op woensdag 12 oktober 2005 09:40 schreef Mirage het volgende:
Niet iedereen ziet alles wat ze zien als "dead people", sommige mensen noemen het engelen, demonen of entiteiten (die bv nooit als mens geleefd hebben) en noem maar op.
Ik denk dat als je die ervaringen er ook bij wilt betrekken je misschien beter een iets andere tt kan bedenken ?
Als je het wil laten zoals het is, prima.. jouw feestje !
Mocht je het alsnog veranderd willen zien, even melden in feedback en ik maak het voor elkaar.
Ik denk niet persee dat je geesten als schimmen kunt zien. Ik denk persoonlijk dat in een ver gevorderd stadium je ze als echte mensen kunt zien..maar dat is mijn mening..
en ja ik zie er eentje..een meisje met blond haar wat op de fiets zit en huild..ze scheld..ik heb haar twee keer gezien maar ze komt wel heel duidelijk over..ze verplaatst zich tussen een zichtbaar punt..ze gaat ergens vanaf..en ze komt ergens vandaan..
[ Bericht 0% gewijzigd door displission op 14-10-2005 09:31:39 ]
en ja ik zie er eentje..een meisje met blond haar wat op de fiets zit en huild..ze scheld..ik heb haar twee keer gezien maar ze komt wel heel duidelijk over..ze verplaatst zich tussen een zichtbaar punt..ze gaat ergens vanaf..en ze komt ergens vandaan..
[ Bericht 0% gewijzigd door displission op 14-10-2005 09:31:39 ]
een heks zorgt altijd voor een goede zak appels..twee groene en een bruine..zorg er als heks voor dat er een mooie rode in het midden legt en dat deze als eerste wordt gepakt omdat hij er smakelijk uitziet..Sluit het gesprek af met: eet smakelijk
Ik heb ook een keer ergens gehoord dat hier ergens in de NL polder iemand op een stuk weg fietste en daar een jong meisje aan de rand van de weg stond of rende die vroeg of ze achterop mocht. Dus die persoon stemde hiermee in en een paar minuten later draaide hij zich omdat hij niks meer hoorde en was ze weg...vervolgens is deze naar de politie gegaan omdat ze in paniek was ofzoiets en die vertelden dat meer mensen dit hebben meegemaakt daar en allemaal hadden ze hetzelfde verhaal....creepy.
Wat een apart verhaal !quote:Op vrijdag 14 oktober 2005 08:21 schreef Plotinus het volgende:
Ik heb ook een keer ergens gehoord dat hier ergens in de NL polder iemand op een stuk weg fietste en daar een jong meisje aan de rand van de weg stond of rende die vroeg of ze achterop mocht. Dus die persoon stemde hiermee in en een paar minuten later draaide hij zich omdat hij niks meer hoorde en was ze weg...vervolgens is deze naar de politie gegaan omdat ze in paniek was ofzoiets en die vertelden dat meer mensen dit hebben meegemaakt daar en allemaal hadden ze hetzelfde verhaal....creepy.
Men occasionally stumble over the truth, but most of them pick themselves up and hurry off as if nothing ever happened.
Sir Winston Churchill
Sir Winston Churchill
En gevonden...
quote:Ik woon vlakbij het Noorderplantsoen in groningen, daar schijnen al 4 mensen een meisje in nachtjapon achter op de fiets opgepikt te hebben, nadat ze in paniek zou hebben gevraagd om een lift omdat ze achterna werd gezeten, als ze vervolgens even later weer achterom kijken, zit ze er niet meer. Omdat ze naar de politie gaan met het verhaal, weet die hen te vertellen dat ze niet de eerste zijn en dat er ooit iemand in de buurt vermoord is.
Ik heb zoiets al vaker gehoord,maar dan gebeurde het in een ander stad.quote:
Het is net zo'n verhaal als over de spooklifter.
Ik geloof er in ieder geval niet veel van.
Het is een standaard spookverhaal.
Giftig, Fel
Agressief en
Razendsnel
Agressief en
Razendsnel
hehehe mooi verhaal, ik woon daar ook in de buurt. Het neigt alleen naar een mooi staaltje broodje aap verhaalquote:
Ik heb een hele lange tekst te typen als ik het hierop zou zetten, maar ik ga het hier niet opzetten, omdat er allemaal bekenden (onder andere mijn broer ( )) ook hier kijken, dan wordt ik linea recta voor gek uitgemaakt
* Denkt na of hij het nog zal posten...
)) ook hier kijken, dan wordt ik linea recta voor gek uitgemaakt 
* Denkt na of hij het nog zal posten...
Je hebt heel veel verschillende soorten 'geesten'. Je kunt een persoon waarnemen als een echt persoon dat je kunt aanraken. Maar ook de schimmen die je vanuit je ooghoeken ziet en het gevoel dat er iemand naast je op bed komt zitten of een lichtbol die door je kamer heen schiet zijn ook allemaal vormen van geesten.
Entiteiten (zoals ik ze liever noem) kunnen via verschillende vormen van energie zichzelf tonen. Maar zelf denk ik ook dat het ligt aan de persoon die het waarneemt... De ene heeft er een beter zintuig voor dan de ander. Al is het wel te trainen.
Zelf heb ik meerdere dingen mee gemaakt maar ik zal hier de meest indrukwekkendste voor mij vertellen:
Op de dag van de begrafenis van mijn opa heb ik hem gezien. Ik was toen 6 jaar oud.
We hadden die ochtend de uitvaart gehad, hadden hem begraven en gingen terug naar het huis van mijn oma, waar we al een paar dagen verbleven.
Op een gegeven moment zei mijn moeder dat mijn jongere broer en ik maar naar boven moesten gaan omdat het niets voor ons was om tussen al die verdrietige mensen te zitten....
Dus wij naar boven en we speelden op de slaapkamer van mijn opa en oma en op een gegeven moment werd ik naar het raam toe 'getrokken'. Gewoon een gevoel. Er hing een dikke vitrage voor maar toen ik al naar het raam liep had ik al het idee dat er iets vreemds was en zag ik iets raars voor het raam hangen.
Ik tilde de vitrage op en toen ik goed door het raam naar buiten kon kijken kreeg ik de schrik van mijn leven...... Daar 'hing' mijn opa... In een donkergrijs pak, zwevend voor het raam op de eerste verdieping. En hij lachtte naar me.
Ik heb het echt uitgegild van angst! We hadden hem een paar uur daarvoor begraven!
Mijn ouders verklaarden mij voor gek. Zeiden dat ik niet meer zulke verhalen mocht verzinnen....
Hoe kun je zoiets verzinnen als je 6 jaar oud bent....
Achteraf denk ik dat hij juist mij naar dat raam heeft toe laten komen omdat hij wist dat ik er voor open stond. Ik zie het echt als een laatste groet,... alsof ie wilde zeggen dat hij ok was en dat we ons geen zorgen meer om hem hoefden te maken.
Eng? Ja, op dat moment wel. Maar achteraf had ik het niet willen missen...
Entiteiten (zoals ik ze liever noem) kunnen via verschillende vormen van energie zichzelf tonen. Maar zelf denk ik ook dat het ligt aan de persoon die het waarneemt... De ene heeft er een beter zintuig voor dan de ander. Al is het wel te trainen.
Zelf heb ik meerdere dingen mee gemaakt maar ik zal hier de meest indrukwekkendste voor mij vertellen:
Op de dag van de begrafenis van mijn opa heb ik hem gezien. Ik was toen 6 jaar oud.
We hadden die ochtend de uitvaart gehad, hadden hem begraven en gingen terug naar het huis van mijn oma, waar we al een paar dagen verbleven.
Op een gegeven moment zei mijn moeder dat mijn jongere broer en ik maar naar boven moesten gaan omdat het niets voor ons was om tussen al die verdrietige mensen te zitten....
Dus wij naar boven en we speelden op de slaapkamer van mijn opa en oma en op een gegeven moment werd ik naar het raam toe 'getrokken'. Gewoon een gevoel. Er hing een dikke vitrage voor maar toen ik al naar het raam liep had ik al het idee dat er iets vreemds was en zag ik iets raars voor het raam hangen.
Ik tilde de vitrage op en toen ik goed door het raam naar buiten kon kijken kreeg ik de schrik van mijn leven...... Daar 'hing' mijn opa... In een donkergrijs pak, zwevend voor het raam op de eerste verdieping. En hij lachtte naar me.
Ik heb het echt uitgegild van angst! We hadden hem een paar uur daarvoor begraven!
Mijn ouders verklaarden mij voor gek. Zeiden dat ik niet meer zulke verhalen mocht verzinnen....
Hoe kun je zoiets verzinnen als je 6 jaar oud bent....
Achteraf denk ik dat hij juist mij naar dat raam heeft toe laten komen omdat hij wist dat ik er voor open stond. Ik zie het echt als een laatste groet,... alsof ie wilde zeggen dat hij ok was en dat we ons geen zorgen meer om hem hoefden te maken.
Eng? Ja, op dat moment wel. Maar achteraf had ik het niet willen missen...
Het is toch jouw leven. Ik ben wel benieuwd naar jouw ervaringen eigenlijk.quote:Op vrijdag 21 oktober 2005 00:13 schreef Xalopalyps het volgende:
Ik heb een hele lange tekst te typen als ik het hierop zou zetten, maar ik ga het hier niet opzetten, omdat er allemaal bekenden (onder andere mijn broer ( )) ook hier kijken, dan wordt ik linea recta voor gek uitgemaakt
* Denkt na of hij het nog zal posten...
Als mensen er geen begrip voor kunnen opbrengen dan is dat hun probleem. Ze hoeven het niet te lezen...
Childhood is over the moment you know you're going to die.
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
Ben toch wel benieuwd naar je "lap tekst"!quote:Op vrijdag 21 oktober 2005 00:13 schreef Xalopalyps het volgende:
Ik heb een hele lange tekst te typen als ik het hierop zou zetten, maar ik ga het hier niet opzetten, omdat er allemaal bekenden (onder andere mijn broer ( )) ook hier kijken, dan wordt ik linea recta voor gek uitgemaakt
* Denkt na of hij het nog zal posten...
Tijdje geleden...
Vanuit de keuken kun je bij mij iemand voor de deur zien staan, maar de deur zelf zie je niet... Ik was in de keuken iets aan het pakken ofzo... Zie ik "iemand" met een gelige jas aan binnen komen... Dus eigenlijk nog net binnen dat stukje wat ik vanuit de keuken kan zien. Ik hoorde de deur ook open en dicht gaan. Maar natuurlijk was er niemand!
En gek word ik toch wel verklaard. Vooral door mensen die getuige zijn van het volgende verhaal!
Regelmatig word ik aan mn haar getrokken, op mn schouder getikt, aangestoten en opzij geduwd..... Door "niemand" natuurlijk!
Maar ik lever wel altijd hardop "commentaar".... Ziet er best raar uit denk ik.... Ziet "men" mij ineens door niets vooruit geduwd worden en dan hoort "men " ook nog eens roepen dat "ze" er onderhand eens mee op moeten houden!
Of als ik op de bus zit te wachten en ik krijg zo'n duw van opzij dat ik gewoon van t bankje afdonder..... Errug grappig om te zien lijkt me!
No farewell could be the last one.
If you long to meet again...
If you long to meet again...
Eerst geloofde ik niet in dit soort dingen, totdat er iets gebeurde.
Mijn opa was overleden (opa van mijn moeder), 2 nachten nadat hij weg was kreeg ik dromen, iedere nacht 1 droom.
In de ene droom stond hij bij een steenfabriek, hij was aan het zeggen dat alles met hem goed ging en hij vertelde dingen over de steenfabriek en dergelijke, dat herinner ik verder niet meer, maar ik wist later dat hij op een steenfabriek had gewerkt, en dat wist ik daarvoor nog niet.
In de volgende droom liep ik door een straat in de buurt waar ik woon, opeens wordt ik aan het einde van de straat overreden door een rode auto en toen was ik opeens in een soort hemel.
Daar kom ik gewoon rondkijken, er stonden een soort blauwe apparaten, zagen eruit als buizen met dingen eromheen, waar lichamen in "hingen".
Ik keek wat rond en toen ging ik verder, ik kwam bij een soort stenen bouwwerk, het was gewoon een vloer met een stenen boog eroverheen, die ruimte was aardig groot.
Langs de rand zaten allemaal mensen op stoelen.
Toen liep ik langs al die mensen, aan het einde van die ruimte zat een ijzeren hekdeur zegmaar, die maakte ik open en ik kwam in een overweldigende natuurlijke omgeving uit, toen was ik opeens weer wakker.
Nu denk je vast: "Ja dat idee heb je normaal al van de hemel", maar het grappige is dat ik totaal niet in de hemel en god en dergelijke geloof, dus het lijkt wel of hij me iets duidelijk wilde maken.
Ik vertelde het overigens tegen mijn moeder en ze zei gewoon rustig: "Jij hebt dus als laatste afscheid genomen van hem", alsof het heel normaal was, volgens mij geloofde ze me ook echt wel.
Dit valt misschien niet echt onder entiteiten (geesten), maar toch is hiermee mijn interesse ermee begonnen.
Na dit ging ik op zoek naar informatie hierover, vooral op http://paranormal.about.com, waar ik een stukje tekst vond over zogenaamde "Messenger ghosts", deze entiteiten geven je vaak dromen en dergelijke na een overlijden, dit kwam precies overeen met mijn ervaring.
Dit was een aantal jaar geleden, ik ben toen een tijd in het paranormale geïnteresseerd geweest en toen besteedde ik er minder aandacht aan.
Tot een jaar of anderhalf terug denk ik, toen begon ik weer met informatie en dergelijke te zoeken, waarom?
Omdat er opeens weer onderwerpen liepen over paranormale dingen, dus ik mengde me maar weer in de discussie.
Ik herinner me niet meer hoe dat allemaal precies ging op dat moment.
Maar later zat ik opeens op een vrijdag of zaterdag avond te computeren, het was ondertussen al nacht en ik zat met de koptelefoon op naar muziek te luisteren en rond te surfen.
Opeens kreeg ik telkens het gevoel van, kijk naar links, kijk naar links.
Wat staat er nou links van me als ik achter de computer zit? Inderdaad, mijn bed.
Dus ik kijk er een aantal keer naar, er is niks, maar op een gegeven moment zie ik lichtbolletjes verschijnin (orbs), opeens beginnen ze te "knappen" (beetje knipperen).
Hierna zie ik opeens steeds een schaduw, ik was totaal niet bang ofzo, maar ik kreeg allemaal rare gevoelens over me heen, ik kreeg het ten eerste steeds koud en warm.
Op een gegeven moment gaat die schaduw echt aandacht trekken, hij flitst gewoon om me heen en dergelijke, toen werd het mij even iets te veel
en ging ik naar #truth in het IRC kanaal van Fok!.
Daar werdt gezegt dat ik contact moet zoeken met de entiteit, dit deed ik doormiddel van gedachtens, toen ik zei dat ik er nu niet klaar voor was hield het direct op en was het rustig.
Het klinkt nu misschien wat kort door de bocht, maar het was een aardig lange ervaring, ik kan het niet zo goed onder woorden brengen zo..
Na een week of 2 kreeg ik weer dezelfde ervaring, er was een schaduw aan het verschijnen, ik had er een webcam opgeplaatst en er waren af en toe rare schimmen te zien, maar het kwam niet verder dan dat, alsof de entiteit niet genoeg energie had.
Verder krijg ik sinds deze ervaring steeds beelden door, ik zie onder andere steeds schimmen door het huis lopen.
Ik was laatst mijn schoenen op mijn kamer aan het aandoen en opeens liep er een zwarte schaduw voor me langs, liep rustig door, ik keek op en hij verdween recht door de muur op mijn kamer, toen schrok ik wel even.
Ondertussen had ik met iemand een community over paranormale zaken opgericht, namelijk www.psibron.nl.
Hierdoor kwam ik in contact met iemand die enorm goed telekinese kon, hij liet dit zien op de webcam, ik was echt onder de indruk, maar opeens schrok ik enorm hard.
Er stond een grijze schaduw met me mee te kijken, ik kijk naar links en hij verdwijnt niet direct maar hij vervaagt langzaamaan, toen was ik weer geschokt.
Ook heb ik altijd al, sinds dat ik klein was, dat ik hier in huis soms bang ben.
Toen ik klein was wou ik nooit alleen naar boven toe gaan, nu wel, maar nu durf ik nog steeds niet alleen naar zolder te gaan 's avonds, er hangen rare gevoelens en dergelijke.
Ook heb ik altijd alsik vande trap afga het gevoel alsof er iemand achter me aanrent vanaf mijn ouders hun kamer (die zit tegener de trap).
Verder heb ik 1 keer gehad dat ik naar boven rende van benedenaf en dat er toen een klein meisje heel hard gilde, niemand had het volgens mij gehoord, maar ik was weer enorm geschokt, sindsdien voel ik ook steeds een klein meisje rondlopen, en sinds een week ongeveer krijg ik steeds beelden door van haar dat ze is opgehangen.
Nu denken jullie dat dit echt een afgelegen huis is en dergelijke, maar dat is het niet, het is een heel normaal huis in een woonwijk, de vorige bewoner is zover ik weet hier ook niet overleden of iets dergelijks, dus ik denk al gauw terug naar de 2de wereld oorlog.
Verder interesseer ik me in empathie, telepathie, telekinese, lucide dromen, entiteiten, psi balls etc.. ik ben nu echt iemand die zich in het paranormale interesseert.
Lucide dromen is dat niet nee, maar ik vat het even samen.
Tot zover even een aantal gebeurtenissen samengevat..
Edit:
Even tekst gefixt, kopie van notepad naar Fok! ging even niet zo goed..
Mijn opa was overleden (opa van mijn moeder), 2 nachten nadat hij weg was kreeg ik dromen, iedere nacht 1 droom.
In de ene droom stond hij bij een steenfabriek, hij was aan het zeggen dat alles met hem goed ging en hij vertelde dingen over de steenfabriek en dergelijke, dat herinner ik verder niet meer, maar ik wist later dat hij op een steenfabriek had gewerkt, en dat wist ik daarvoor nog niet.
In de volgende droom liep ik door een straat in de buurt waar ik woon, opeens wordt ik aan het einde van de straat overreden door een rode auto en toen was ik opeens in een soort hemel.
Daar kom ik gewoon rondkijken, er stonden een soort blauwe apparaten, zagen eruit als buizen met dingen eromheen, waar lichamen in "hingen".
Ik keek wat rond en toen ging ik verder, ik kwam bij een soort stenen bouwwerk, het was gewoon een vloer met een stenen boog eroverheen, die ruimte was aardig groot.
Langs de rand zaten allemaal mensen op stoelen.
Toen liep ik langs al die mensen, aan het einde van die ruimte zat een ijzeren hekdeur zegmaar, die maakte ik open en ik kwam in een overweldigende natuurlijke omgeving uit, toen was ik opeens weer wakker.
Nu denk je vast: "Ja dat idee heb je normaal al van de hemel", maar het grappige is dat ik totaal niet in de hemel en god en dergelijke geloof, dus het lijkt wel of hij me iets duidelijk wilde maken.
Ik vertelde het overigens tegen mijn moeder en ze zei gewoon rustig: "Jij hebt dus als laatste afscheid genomen van hem", alsof het heel normaal was, volgens mij geloofde ze me ook echt wel.
Dit valt misschien niet echt onder entiteiten (geesten), maar toch is hiermee mijn interesse ermee begonnen.
Na dit ging ik op zoek naar informatie hierover, vooral op http://paranormal.about.com, waar ik een stukje tekst vond over zogenaamde "Messenger ghosts", deze entiteiten geven je vaak dromen en dergelijke na een overlijden, dit kwam precies overeen met mijn ervaring.
Dit was een aantal jaar geleden, ik ben toen een tijd in het paranormale geïnteresseerd geweest en toen besteedde ik er minder aandacht aan.
Tot een jaar of anderhalf terug denk ik, toen begon ik weer met informatie en dergelijke te zoeken, waarom?
Omdat er opeens weer onderwerpen liepen over paranormale dingen, dus ik mengde me maar weer in de discussie.
Ik herinner me niet meer hoe dat allemaal precies ging op dat moment.
Maar later zat ik opeens op een vrijdag of zaterdag avond te computeren, het was ondertussen al nacht en ik zat met de koptelefoon op naar muziek te luisteren en rond te surfen.
Opeens kreeg ik telkens het gevoel van, kijk naar links, kijk naar links.
Wat staat er nou links van me als ik achter de computer zit? Inderdaad, mijn bed.
Dus ik kijk er een aantal keer naar, er is niks, maar op een gegeven moment zie ik lichtbolletjes verschijnin (orbs), opeens beginnen ze te "knappen" (beetje knipperen).
Hierna zie ik opeens steeds een schaduw, ik was totaal niet bang ofzo, maar ik kreeg allemaal rare gevoelens over me heen, ik kreeg het ten eerste steeds koud en warm.
Op een gegeven moment gaat die schaduw echt aandacht trekken, hij flitst gewoon om me heen en dergelijke, toen werd het mij even iets te veel
en ging ik naar #truth in het IRC kanaal van Fok!.
Daar werdt gezegt dat ik contact moet zoeken met de entiteit, dit deed ik doormiddel van gedachtens, toen ik zei dat ik er nu niet klaar voor was hield het direct op en was het rustig.
Het klinkt nu misschien wat kort door de bocht, maar het was een aardig lange ervaring, ik kan het niet zo goed onder woorden brengen zo..
Na een week of 2 kreeg ik weer dezelfde ervaring, er was een schaduw aan het verschijnen, ik had er een webcam opgeplaatst en er waren af en toe rare schimmen te zien, maar het kwam niet verder dan dat, alsof de entiteit niet genoeg energie had.
Verder krijg ik sinds deze ervaring steeds beelden door, ik zie onder andere steeds schimmen door het huis lopen.
Ik was laatst mijn schoenen op mijn kamer aan het aandoen en opeens liep er een zwarte schaduw voor me langs, liep rustig door, ik keek op en hij verdween recht door de muur op mijn kamer, toen schrok ik wel even.
Ondertussen had ik met iemand een community over paranormale zaken opgericht, namelijk www.psibron.nl.
Hierdoor kwam ik in contact met iemand die enorm goed telekinese kon, hij liet dit zien op de webcam, ik was echt onder de indruk, maar opeens schrok ik enorm hard.
Er stond een grijze schaduw met me mee te kijken, ik kijk naar links en hij verdwijnt niet direct maar hij vervaagt langzaamaan, toen was ik weer geschokt.
Ook heb ik altijd al, sinds dat ik klein was, dat ik hier in huis soms bang ben.
Toen ik klein was wou ik nooit alleen naar boven toe gaan, nu wel, maar nu durf ik nog steeds niet alleen naar zolder te gaan 's avonds, er hangen rare gevoelens en dergelijke.
Ook heb ik altijd alsik vande trap afga het gevoel alsof er iemand achter me aanrent vanaf mijn ouders hun kamer (die zit tegener de trap).
Verder heb ik 1 keer gehad dat ik naar boven rende van benedenaf en dat er toen een klein meisje heel hard gilde, niemand had het volgens mij gehoord, maar ik was weer enorm geschokt, sindsdien voel ik ook steeds een klein meisje rondlopen, en sinds een week ongeveer krijg ik steeds beelden door van haar dat ze is opgehangen.
Nu denken jullie dat dit echt een afgelegen huis is en dergelijke, maar dat is het niet, het is een heel normaal huis in een woonwijk, de vorige bewoner is zover ik weet hier ook niet overleden of iets dergelijks, dus ik denk al gauw terug naar de 2de wereld oorlog.
Verder interesseer ik me in empathie, telepathie, telekinese, lucide dromen, entiteiten, psi balls etc.. ik ben nu echt iemand die zich in het paranormale interesseert.
Lucide dromen is dat niet nee, maar ik vat het even samen.
Tot zover even een aantal gebeurtenissen samengevat..
Edit:
Even tekst gefixt, kopie van notepad naar Fok! ging even niet zo goed..
Dat had ik vroeger ook altijd. We hadden ook zo'n opberghok op de zolder en ik had altijd een soort angst voor dat hok zonder een specifieke reden. En op een gegeven moment toen ik er moest zijn zag ik een mensenhand tussen de troep liggen, dus ik schrok er behoorlijk van en toen heb ik iemand bij gehaald waarop de hand weg was natuurlijk. Ook na het uitspitten van het hok niks gevonden (maar ook niet iets wat enigzins op een hand leek).quote:Ook heb ik altijd al, sinds dat ik klein was, dat ik hier in huis soms bang ben.
Toen ik klein was wou ik nooit alleen naar boven toe gaan, nu wel, maar nu durf ik nog steeds niet alleen naar zolder te gaan 's avonds, er hangen rare gevoelens en dergelijke.
Ik weet niet wat ik er van denken moet, ik was een jaartje of 10 denk ik en als kind heb je nu eenmaal al snel een angst voor donkere en verlaten plekken (wat zolders over het algemeen zijn) denk ik. Een paar jaar later zijn we verhuist maar ik denk dat ik er nu geen problemen meer mee zou hebben en ik hou het er maar even op dat die hand gewoon gezichtsbedrog met een combinatie van teveel fantasie was (hoop ik).
Kan dit ook niet met jou het geval geweest zijn wat betreft je angst voor jullie zolder?
Een paar dagen voordat ik dit topic opende maakte ik ook iets vreemds mee.
Ik was op weg naar mijn werk met de fiets en bij een kruispunt komt er een hele oude lijnbus voorbij rijden, een harmonicabus. En hoewel ik niet twijfel aan de echtheid van die bus twijfelde ik wel aan de echtheid van een passagier. Helemaal achterin in de bus op de achterste bank zat een moslim meisje. Verder zat er helemaal niemand in de bus. Ik kon dit zien doordat ik op de middenberm moest stoppen voor deze bus zodat ik, terwijl deze voorbij reedt, de bus in de gehele lengte naar binnen kon kijken. En toen de achterkant van de bus in mijn gezichtsveld kwam zat er dus op de achterste bank een moslimmeisje, ik schat dat ze rond 15 of 16 was. En ze keek me recht in mn gezicht aan. Tot nu toe niet echt vreemd (op het feit na dat ze als enige persoon in een hele oude lijnbus zat die geen dienst meer doet). Maar toen ging deze bus de hoek om en keek via de achterkant naar binnen, en toen zag ik dus niemand meer zitten. De tijd die er tussen zat toen ik haar zag zitten en dat de bus de hoek om ging was echt maar enkele seconden. Het meisje was niet te klein om boven de stoelen uit te steken dus dat was het ook niet. Maar goed, zoals ik al eerder aangaf is dit dus zo'n situatie waarin ik dus niet met zekerheid kan zeggen wat er nu gebeurt is zodat het allemaal te rationaliseren is.
Het is trouwens ook niet zo dat ik graag geestverschijningen wil zien, absoluut niet zelfs. Dus het is ook niet zo dat doordat ik graag zoiets mee zou willen maken ik dan dingen ga zien die er helemaal niet zijn of dat ik het ga verdraaien.
Ik was op weg naar mijn werk met de fiets en bij een kruispunt komt er een hele oude lijnbus voorbij rijden, een harmonicabus. En hoewel ik niet twijfel aan de echtheid van die bus twijfelde ik wel aan de echtheid van een passagier. Helemaal achterin in de bus op de achterste bank zat een moslim meisje. Verder zat er helemaal niemand in de bus. Ik kon dit zien doordat ik op de middenberm moest stoppen voor deze bus zodat ik, terwijl deze voorbij reedt, de bus in de gehele lengte naar binnen kon kijken. En toen de achterkant van de bus in mijn gezichtsveld kwam zat er dus op de achterste bank een moslimmeisje, ik schat dat ze rond 15 of 16 was. En ze keek me recht in mn gezicht aan. Tot nu toe niet echt vreemd (op het feit na dat ze als enige persoon in een hele oude lijnbus zat die geen dienst meer doet). Maar toen ging deze bus de hoek om en keek via de achterkant naar binnen, en toen zag ik dus niemand meer zitten. De tijd die er tussen zat toen ik haar zag zitten en dat de bus de hoek om ging was echt maar enkele seconden. Het meisje was niet te klein om boven de stoelen uit te steken dus dat was het ook niet. Maar goed, zoals ik al eerder aangaf is dit dus zo'n situatie waarin ik dus niet met zekerheid kan zeggen wat er nu gebeurt is zodat het allemaal te rationaliseren is.
Het is trouwens ook niet zo dat ik graag geestverschijningen wil zien, absoluut niet zelfs. Dus het is ook niet zo dat doordat ik graag zoiets mee zou willen maken ik dan dingen ga zien die er helemaal niet zijn of dat ik het ga verdraaien.
Dat zou inderdaad nog steeds kunnen dat dat los staat van de rest, vaak heb je dat als klein kind, maar ik heb het nu nog steeds en inderdaad zonder precieze reden, ik heb er ook nooit iets gezien maar er hangt dan gewoon een gevoelquote:Op vrijdag 21 oktober 2005 17:52 schreef Plotinus het volgende:
[..]
Dat had ik vroeger ook altijd. We hadden ook zo'n opberghok op de zolder en ik had altijd een soort angst voor dat hok zonder een specifieke reden. En op een gegeven moment toen ik er moest zijn zag ik een mensenhand tussen de troep liggen, dus ik schrok er behoorlijk van en toen heb ik iemand bij gehaald waarop de hand weg was natuurlijk. Ook na het uitspitten van het hok niks gevonden (maar ook niet iets wat enigzins op een hand leek).
Ik weet niet wat ik er van denken moet, ik was een jaartje of 10 denk ik en als kind heb je nu eenmaal al snel een angst voor donkere en verlaten plekken (wat zolders over het algemeen zijn) denk ik. Een paar jaar later zijn we verhuist maar ik denk dat ik er nu geen problemen meer mee zou hebben en ik hou het er maar even op dat die hand gewoon gezichtsbedrog met een combinatie van teveel fantasie was (hoop ik).
Kan dit ook niet met jou het geval geweest zijn wat betreft je angst voor jullie zolder?
Bij deze een klein stukje van mij.
Het is niet af, want ik heb die avond op een gegeven moment mijn laptop dichtgeklapt en ben andere dingen gaan doen. Ik meen dat het ergens in oktober was, ongeveer een maand of iets langer geleden dus.
Oké, ik moet hier even iets mee doen. Poging tot negeren veroorzaakt alleen maar meer onrust. Maar wat moet ik hiermee doen ? Ik voel mij op dit moment absoluut niet aangetrokken tot het actief iets met "hun" doen. Opschrijven dan maar. Dan ben ik in ieder geval bezig. Het is hier ontzettend druk. Zowel binnen als buiten, vreemd genoeg veroorzaakt dat wat buiten is meer onrust dan dat wat binnen is. Ik ben niet de enige die het opvalt. Het lijkt de aandacht van zowel de kat als de hond te hebben. Dat dieren veel aan kunnen voelen heeft de kat eerder vanavond al wel bewezen, maar dit dus ook.
De hond was ziek. Tegen de avond werd hij behoorlijk ziek. Hij spuugde bijna om de 10 minuten. De eerste twee keer kwam er voedsel uit, de keren daarop geel schuim en slijm. Na een poosje gaf ik hem drie bakken, 1 met gewoon water, 1 met water waarin ik rijst gekookt had en 1 bak met witte rijst. Genoeg keuze, maar niets heeft hij gegeten of gedronken. Braken deed hij telkens tussen mijn voeten, gelukkig hebben wij laminaat . Hij had duidelijk behoefte aan aandacht en zorg. Ik heb een oud dekbed genomen, en een paar keer dubbel gevouwen op de grond gelegd voor de t.v.. We hebben er samen op gezeten. Hij trilde en had kleine stuiptrekkingen. Meestal als ik dieren (of iemand) help voel ik het trekken in mijn onderarm. Ditmaal gaf het een scherpe pijn in mijn arm. Het kroop omhoog. Daarna hebben we heerlijk tegen elkaar aangezeten, de kat kwam er ook bij liggen. Zo wild als dat de kat de hond normaal gesproken bespringt en in zijn oren, poten en staart bijt...zo zachtjes beklom hij de hond nu. Heel zachtjes likte de kat de hond zijn oortjes uit. Zooooo schattig, zoooo lief ! De kat had blijkbaar heel goed door dat de hond absoluut niet lekker in zijn vel zat.
Tegen 21.00 uur viel mij op dat de hond er veel beter uitzag. Hij trilde niet meer en keek weer veel beter uit zijn ogen. Hij had ook al een tijdje niet meer gespuugd en had zelfs een klein beetje water gedronken. Een klein kwartiertje later begon het "gedonder". Een enorme drukte... In huis, maar ook buiten op het balkon. Het balkon dat over de volle lengte van mijn woning loopt. Ik heb aan die kant ook geen muur, het is één en al raamwerk. Er zijn gestalten, ik weet niet zo goed of ik het "mensen" moet/kan noemen. Er "is" gewoon een heleboel. Op dezelfde manier als dat ik regelmatig 3 "personen" in mijn woning heb (altijd al gehad trouwens, die verhuizen gewoon met mij mee lijkt het). Vaak als ik ze "toelaat" krijg ik het beeld door van hoe ze eruit zien of hoe ze zichzel visueel neerzetten. Meestal laat ik dit gewoon toe, gewoonweg omdat ik nieuwsgierig ben. Nu hou ik het van mij af. Ik heb hier echt geen behoefte aan. Het voelt onheilspellend, niet goed. (ik weet dat dat natuurlijk niet wil zeggen dat het ook daadwerkelijk iets kwaadaardigs is. Interpretatie !) Buiten deze gestalten is er nog iets, iets vreemds dat ik niet ken. Het doet me denken aan batman in het klein Het heeft tot een paar keer toe voor de volle lengte van mijn ramen langs gevlogen of gesprongen. Het is donker en heeft de grote van een kind tussen de 4 en 6 jaar.
De luxaflex sluiten doe ik niet. Ik heb het al geprobeerd, maar de aanwezigheid en drukte blijf ik waarnemen en juist omdat ik mij er niet helemaal gerust op voel wil ik kunnen zien wat er gebeurd. Ik vestig er geen aandacht op, ik probeer ze deels te negeren door hier wat te typen, maar als er iets gebeurd.. dan wil ik het zien. Wat het precies is aan ze dat mij enigzins bang maakt weet ik niet. Want ondanks het nare gevoel heb ik tegelijkertijd het idee dat ik de balkondeur open zou kunnen zetten en dat er níets naar binnen zou komen. Des te vreemder is de angst. (en de balkondeur blijft dus ook mooi dicht ! )
Het is niet af, want ik heb die avond op een gegeven moment mijn laptop dichtgeklapt en ben andere dingen gaan doen. Ik meen dat het ergens in oktober was, ongeveer een maand of iets langer geleden dus.
Oké, ik moet hier even iets mee doen. Poging tot negeren veroorzaakt alleen maar meer onrust. Maar wat moet ik hiermee doen ? Ik voel mij op dit moment absoluut niet aangetrokken tot het actief iets met "hun" doen. Opschrijven dan maar. Dan ben ik in ieder geval bezig. Het is hier ontzettend druk. Zowel binnen als buiten, vreemd genoeg veroorzaakt dat wat buiten is meer onrust dan dat wat binnen is. Ik ben niet de enige die het opvalt. Het lijkt de aandacht van zowel de kat als de hond te hebben. Dat dieren veel aan kunnen voelen heeft de kat eerder vanavond al wel bewezen, maar dit dus ook.
De hond was ziek. Tegen de avond werd hij behoorlijk ziek. Hij spuugde bijna om de 10 minuten. De eerste twee keer kwam er voedsel uit, de keren daarop geel schuim en slijm. Na een poosje gaf ik hem drie bakken, 1 met gewoon water, 1 met water waarin ik rijst gekookt had en 1 bak met witte rijst. Genoeg keuze, maar niets heeft hij gegeten of gedronken. Braken deed hij telkens tussen mijn voeten, gelukkig hebben wij laminaat . Hij had duidelijk behoefte aan aandacht en zorg. Ik heb een oud dekbed genomen, en een paar keer dubbel gevouwen op de grond gelegd voor de t.v.. We hebben er samen op gezeten. Hij trilde en had kleine stuiptrekkingen. Meestal als ik dieren (of iemand) help voel ik het trekken in mijn onderarm. Ditmaal gaf het een scherpe pijn in mijn arm. Het kroop omhoog. Daarna hebben we heerlijk tegen elkaar aangezeten, de kat kwam er ook bij liggen. Zo wild als dat de kat de hond normaal gesproken bespringt en in zijn oren, poten en staart bijt...zo zachtjes beklom hij de hond nu. Heel zachtjes likte de kat de hond zijn oortjes uit. Zooooo schattig, zoooo lief ! De kat had blijkbaar heel goed door dat de hond absoluut niet lekker in zijn vel zat.
Tegen 21.00 uur viel mij op dat de hond er veel beter uitzag. Hij trilde niet meer en keek weer veel beter uit zijn ogen. Hij had ook al een tijdje niet meer gespuugd en had zelfs een klein beetje water gedronken. Een klein kwartiertje later begon het "gedonder". Een enorme drukte... In huis, maar ook buiten op het balkon. Het balkon dat over de volle lengte van mijn woning loopt. Ik heb aan die kant ook geen muur, het is één en al raamwerk. Er zijn gestalten, ik weet niet zo goed of ik het "mensen" moet/kan noemen. Er "is" gewoon een heleboel. Op dezelfde manier als dat ik regelmatig 3 "personen" in mijn woning heb (altijd al gehad trouwens, die verhuizen gewoon met mij mee lijkt het). Vaak als ik ze "toelaat" krijg ik het beeld door van hoe ze eruit zien of hoe ze zichzel visueel neerzetten. Meestal laat ik dit gewoon toe, gewoonweg omdat ik nieuwsgierig ben. Nu hou ik het van mij af. Ik heb hier echt geen behoefte aan. Het voelt onheilspellend, niet goed. (ik weet dat dat natuurlijk niet wil zeggen dat het ook daadwerkelijk iets kwaadaardigs is. Interpretatie !) Buiten deze gestalten is er nog iets, iets vreemds dat ik niet ken. Het doet me denken aan batman in het klein Het heeft tot een paar keer toe voor de volle lengte van mijn ramen langs gevlogen of gesprongen. Het is donker en heeft de grote van een kind tussen de 4 en 6 jaar.
De luxaflex sluiten doe ik niet. Ik heb het al geprobeerd, maar de aanwezigheid en drukte blijf ik waarnemen en juist omdat ik mij er niet helemaal gerust op voel wil ik kunnen zien wat er gebeurd. Ik vestig er geen aandacht op, ik probeer ze deels te negeren door hier wat te typen, maar als er iets gebeurd.. dan wil ik het zien. Wat het precies is aan ze dat mij enigzins bang maakt weet ik niet. Want ondanks het nare gevoel heb ik tegelijkertijd het idee dat ik de balkondeur open zou kunnen zetten en dat er níets naar binnen zou komen. Des te vreemder is de angst. (en de balkondeur blijft dus ook mooi dicht ! )
Men occasionally stumble over the truth, but most of them pick themselves up and hurry off as if nothing ever happened.
Sir Winston Churchill
Sir Winston Churchill
Tsja misschien hoort dat hier niet thuis, maar apart is het wel vind ik zelf!
Geesten zie ik niet, en heb ik ook nooit gezien gelukkig maar
Maar ik hoor weleens mijn overleden oma tegen me praten, luid en duidelijk.
En dit is best frappant, niet alleen omdat ze dus overleden is, maar ook omdat ik ernstig slechthorend ben. Ik hoor haar ook zonder gehoorapparaten. Meestal zegt ze een paar troostende woorden, maar soms kan ik haar ook vragen stellen waarop ze dan antwoord geeft. Dit probeer ik niet te vaak te doen, want het is wel een beetje creepy eigenlijk
Geesten zie ik niet, en heb ik ook nooit gezien gelukkig maar
Maar ik hoor weleens mijn overleden oma tegen me praten, luid en duidelijk.
En dit is best frappant, niet alleen omdat ze dus overleden is, maar ook omdat ik ernstig slechthorend ben. Ik hoor haar ook zonder gehoorapparaten. Meestal zegt ze een paar troostende woorden, maar soms kan ik haar ook vragen stellen waarop ze dan antwoord geeft. Dit probeer ik niet te vaak te doen, want het is wel een beetje creepy eigenlijk
No. I don't drink vodka every day. And it's so close today...
Behalve mijn opa heb ik ook een flinke tijd 'last' gehad van een entiteit op mijn vorige werk.
Ik werkte in Vlaardingen, in het havengebied bij een klein computerzaakje. Ik werkte daar bijna altijd alleen. Het gebouw waar ik werkte was al erg oud en het havengebied staat er een beetje om bekend dat er vaker rare dingen gebeuren. Sowieso als je gevoelig bent voor entiteiten dan voel je je erg ongemakkelijk als je door het gebied loopt of rijdt. Het stikt daar werkelijk van de verschillende energieen.
Maargoed, 1 kamer in het pand was op de een of andere manier anders dan de andere kamers. Het betrof hier een doodnormaal kantoortje. In het kantoortje was het altijd kouder dan de aangrenzende keuken en aangrenzend magazijn.
Het ergste was nog dat er dingen verplaatst werden (terwijl ik toch echt de enige was die daar werkte ) ook continu het gevoel van aanwezigheid van iets of iemand. Nu is dat op zich niet zo raar maar als je constant voetstappen VLAK achter je hoort (niet van de buren ofzo, maar echt vlak achter je op de parketvloer) en als je constant rare geluiden hoort dan voel je je echt niet zo lekker.
Die kamer was op de een of andere manier ook een ander soort energie dan de aangrenzende keuken. Je moest echt door een soort muur heen om erin te komen.
2 gebeurtenissen staat me nog erg helder voor de geest. In de aangrenzende keuken staat een koffieautomaat. Van deze automaat was een klep kapot waardoor soms de klep eraf lazerde. Op zich niks boeiends, maakt alleen een hoop herrie. 1 keer op een koopavond hoorde ik ineens een enorme hoop herrie, veel harder dan normaal, uit de keuken komen. Ik ging kijken en de klep was van de automaat afgevallen. Alleen niet recht voor de automaat maar half in de 'spook' kamer
Dat was een afstand van een meter of 5...
Het ergste was nog dat toen ik de klep gepakt had en weer op de automaat bevestigd had hetzelfde daarna nog een keer gebeurde waarbij de klep nu helemaal in de kamer lag.
Ik heb de klep daarna maar even niet meer teruggehangen aangezien ik aardig bang begon te worden.
Wat het ook was wat er zat, het was niet goedaardig in elk geval. Het sloopte niet alleen dingen maar er kwam gewoon een enorme lading negatieve energie vanaf die ver kon reiken.
Dat brengt me namelijk op gebeurtenis 2. Ik zat met mijn toenmalige vriendin in de auto, ik reed in Spijkenisse (30km van Vlaardingen af) en ik had het toevallig met haar over die kamer en ineens kreeg ik het spaansbenauwd en 'zag' ik wat er in die kamer zat Een grijze schim met een zwarte cape om. Ik begon te hyperventileren en was even helemaal van de kaart. Ik zat te shaken en te rillen in de auto.
Sterker nog, nu ik dit type begin ik gewoon spontaan overal weer kippenvel te krijgen....
Nouja, dat was mijn engste ervaring in mijn hele leven in elk geval en ook de meest krachtige.
Ik werkte in Vlaardingen, in het havengebied bij een klein computerzaakje. Ik werkte daar bijna altijd alleen. Het gebouw waar ik werkte was al erg oud en het havengebied staat er een beetje om bekend dat er vaker rare dingen gebeuren. Sowieso als je gevoelig bent voor entiteiten dan voel je je erg ongemakkelijk als je door het gebied loopt of rijdt. Het stikt daar werkelijk van de verschillende energieen.
Maargoed, 1 kamer in het pand was op de een of andere manier anders dan de andere kamers. Het betrof hier een doodnormaal kantoortje. In het kantoortje was het altijd kouder dan de aangrenzende keuken en aangrenzend magazijn.
Het ergste was nog dat er dingen verplaatst werden (terwijl ik toch echt de enige was die daar werkte ) ook continu het gevoel van aanwezigheid van iets of iemand. Nu is dat op zich niet zo raar maar als je constant voetstappen VLAK achter je hoort (niet van de buren ofzo, maar echt vlak achter je op de parketvloer) en als je constant rare geluiden hoort dan voel je je echt niet zo lekker.
Die kamer was op de een of andere manier ook een ander soort energie dan de aangrenzende keuken. Je moest echt door een soort muur heen om erin te komen.
2 gebeurtenissen staat me nog erg helder voor de geest. In de aangrenzende keuken staat een koffieautomaat. Van deze automaat was een klep kapot waardoor soms de klep eraf lazerde. Op zich niks boeiends, maakt alleen een hoop herrie. 1 keer op een koopavond hoorde ik ineens een enorme hoop herrie, veel harder dan normaal, uit de keuken komen. Ik ging kijken en de klep was van de automaat afgevallen. Alleen niet recht voor de automaat maar half in de 'spook' kamer
Dat was een afstand van een meter of 5...
Het ergste was nog dat toen ik de klep gepakt had en weer op de automaat bevestigd had hetzelfde daarna nog een keer gebeurde waarbij de klep nu helemaal in de kamer lag.
Ik heb de klep daarna maar even niet meer teruggehangen aangezien ik aardig bang begon te worden.
Wat het ook was wat er zat, het was niet goedaardig in elk geval. Het sloopte niet alleen dingen maar er kwam gewoon een enorme lading negatieve energie vanaf die ver kon reiken.
Dat brengt me namelijk op gebeurtenis 2. Ik zat met mijn toenmalige vriendin in de auto, ik reed in Spijkenisse (30km van Vlaardingen af) en ik had het toevallig met haar over die kamer en ineens kreeg ik het spaansbenauwd en 'zag' ik wat er in die kamer zat Een grijze schim met een zwarte cape om. Ik begon te hyperventileren en was even helemaal van de kaart. Ik zat te shaken en te rillen in de auto.
Sterker nog, nu ik dit type begin ik gewoon spontaan overal weer kippenvel te krijgen....
Nouja, dat was mijn engste ervaring in mijn hele leven in elk geval en ook de meest krachtige.
Childhood is over the moment you know you're going to die.
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
Telepathie denk ik.quote:Op vrijdag 21 oktober 2005 20:38 schreef Thisbe het volgende:
Tsja misschien hoort dat hier niet thuis, maar apart is het wel vind ik zelf!
Geesten zie ik niet, en heb ik ook nooit gezien gelukkig maar
Maar ik hoor weleens mijn overleden oma tegen me praten, luid en duidelijk.
En dit is best frappant, niet alleen omdat ze dus overleden is, maar ook omdat ik ernstig slechthorend ben. Ik hoor haar ook zonder gehoorapparaten. Meestal zegt ze een paar troostende woorden, maar soms kan ik haar ook vragen stellen waarop ze dan antwoord geeft. Dit probeer ik niet te vaak te doen, want het is wel een beetje creepy eigenlijk
Best een enge ervaring als je niet weet wat je overkomt inderdaad.
Childhood is over the moment you know you're going to die.
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
Sommige verhalen zijn erg apart en bepaalde dingen komen bij veel mensen terug/overeen.
Toch is het bij mij meestal zo geweest dat verschijningen e.d. heel rustig verliepen.
De keren dat er echt onrust was valt in het niet bij de keren dat ik rustige ervaringen heb.
Niks geen vreemde/enge vormen... geen angstaanjagende of dreigende dingen... alleen een aanwezigheid (of meer).
Toch is het bij mij meestal zo geweest dat verschijningen e.d. heel rustig verliepen.
De keren dat er echt onrust was valt in het niet bij de keren dat ik rustige ervaringen heb.
Niks geen vreemde/enge vormen... geen angstaanjagende of dreigende dingen... alleen een aanwezigheid (of meer).
Men occasionally stumble over the truth, but most of them pick themselves up and hurry off as if nothing ever happened.
Sir Winston Churchill
Sir Winston Churchill
Bij mij normaal ook maar in vlaardingen zat echt iets wat duidelijk negatief was. Het maakte dingen kapot en probeerde je gewoon te verjagen leek het wel. Ben blij dat ik mezelf er wel wat tegen kan beschermen maar fijn was het niet. Constant dat gevoel dat er iemand achter je stond, continu die voetstappen en als je keek stopte het direct en was er niks te zien natuurlijk en het ergste natuurlijk die automaat die gewoon letterlijk gesloopt werd en een onderdeel wat ineens weet niet hoe ver verder lag.quote:Op vrijdag 21 oktober 2005 20:42 schreef Mirage het volgende:
Sommige verhalen zijn erg apart en bepaalde dingen komen bij veel mensen terug/overeen.
Toch is het bij mij meestal zo geweest dat verschijningen e.d. heel rustig verliepen.
De keren dat er echt onrust was valt in het niet bij de keren dat ik rustige ervaringen heb.
Niks geen vreemde/enge vormen... geen angstaanjagende of dreigende dingen... alleen een aanwezigheid (of meer).
Maar voor de mensen die in de buurt van vlaardingen wonen. Vlaardingen oost, in de buurt van de schiedamseweg is een ideale lokatie als je energieen wilt voelen.
Die omgeving is ook áltijd somber. Of het nou herfst is of zomer. Er hangt gewoon een bepaalde somberheid. Er schijnen vroeger ook enorm veel matrozen ed op een niet al te frisse manier om het leven te zijn gebracht.
Childhood is over the moment you know you're going to die.
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
Telepathie met iemand die dood is?quote:Op vrijdag 21 oktober 2005 20:39 schreef Metro2005 het volgende:
[..]
Telepathie denk ik.
Best een enge ervaring als je niet weet wat je overkomt inderdaad.
Daarbij hoorik haar niet in mijn hoofd, maar echt zoals ik een ander zou moeten horen. Ik zeg zou moeten, aangezien ik nooit iemand goed kan horen.
De eerste keer was toen ze net overleden was, we zochten naar een bepaald fotoalbum. We konden het nergens vinden, en toen ik in haar kamer stond zei ik: Nou oma, vertel maar eens waar dat album ligt. Kreeg ik ineens antwoord " Het ligt in de kast onder opa's truien lief kind"
Dan sta je met een mond vol tanden ja Hij lag daar inderdaad trouwens
No. I don't drink vodka every day. And it's so close today...
Haha bizar. Blijkbaar heb je een sterke band met je oma gehad en die band is blijven bestaan ook al is ze overleden. Sommige mensen blijven gewoon altijd bij jequote:Op vrijdag 21 oktober 2005 20:50 schreef Thisbe het volgende:
[..]
Telepathie met iemand die dood is?
Daarbij hoorik haar niet in mijn hoofd, maar echt zoals ik een ander zou moeten horen. Ik zeg zou moeten, aangezien ik nooit iemand goed kan horen.
De eerste keer was toen ze net overleden was, we zochten naar een bepaald fotoalbum. We konden het nergens vinden, en toen ik in haar kamer stond zei ik: Nou oma, vertel maar eens waar dat album ligt. Kreeg ik ineens antwoord " Het ligt in de kast onder opa's truien lief kind"
Dan sta je met een mond vol tanden ja Hij lag daar inderdaad trouwens
Childhood is over the moment you know you're going to die.
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
Ja daar hou ik me ook maar aan vast! Van een geest zou ik heel hard gaan gillen trouwens. Van jouw verhaal ook, ze zouden me moeten opnemen in een inrichting!quote:Op vrijdag 21 oktober 2005 20:52 schreef Metro2005 het volgende:
[..]
Haha bizar. Blijkbaar heb je een sterke band met je oma gehad en die band is blijven bestaan ook al is ze overleden. Sommige mensen blijven gewoon altijd bij je
No. I don't drink vodka every day. And it's so close today...
Nou geloof mij maar dat ik me er ook niet echt lekker bij voelde. Ik kreeg serieus net weer kippenvel toen ik het zat te typenquote:Op vrijdag 21 oktober 2005 20:56 schreef Thisbe het volgende:
[..]
Ja daar hou ik me ook maar aan vast! Van een geest zou ik heel hard gaan gillen trouwens. Van jouw verhaal ook, ze zouden me moeten opnemen in een inrichting!
Childhood is over the moment you know you're going to die.
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
Dit is naar mijn idee niet de natuurlijke reactie, maar een aangeleerdequote:Op vrijdag 21 oktober 2005 20:56 schreef Thisbe het volgende:
[..]
Ja daar hou ik me ook maar aan vast! Van een geest zou ik heel hard gaan gillen trouwens. Van jouw verhaal ook, ze zouden me moeten opnemen in een inrichting!
Een kind (ik bv vroeger) dat contact heeft is absoluut niet bang, ziet het niet eens als iets aparts.
Men occasionally stumble over the truth, but most of them pick themselves up and hurry off as if nothing ever happened.
Sir Winston Churchill
Sir Winston Churchill
Het ligt er dan maar net aan hoe het contact verloopt he? Van mijn oma ben ik nooit geschrokkenquote:Op vrijdag 21 oktober 2005 21:09 schreef Mirage het volgende:
[..]
Dit is naar mijn idee niet de natuurlijke reactie, maar een aangeleerde
Een kind (ik bv vroeger) dat contact heeft is absoluut niet bang, ziet het niet eens als iets aparts.
Maar dat verhaal van Metro, daar is niks positiefs aan te ontdekken
No. I don't drink vodka every day. And it's so close today...
Wow! Dat is idd best creepy en weird en/of juist frappant in deze omdat je slechthorend bent.quote:Op vrijdag 21 oktober 2005 20:38 schreef Thisbe het volgende:
Maar ik hoor weleens mijn overleden oma tegen me praten, luid en duidelijk.
En dit is best frappant, niet alleen omdat ze dus overleden is, maar ook omdat ik ernstig slechthorend ben. Ik hoor haar ook zonder gehoorapparaten. Meestal zegt ze een paar troostende woorden, maar soms kan ik haar ook vragen stellen waarop ze dan antwoord geeft. Dit probeer ik niet te vaak te doen, want het is wel een beetje creepy eigenlijk
Net als bij blinde mensen die opeens kunnen zien en/of zichzelf zien liggen op een operatietafel terwijl ze zichzelf en/of anderen nooit hebben kunnen zien.
Apart.
Heb zelf ook nog een eng verhaaltje voor het slapen gaan.
Ik heb niet zo heel lang geleden nog (en herhaling opzich) 3 schimmen achter mijn bed zien staan. Werd wakker, wel heel erg uitgeput, mijn dromen kon ik ook niet meer herinneren, normaal wel, maar kan ook door de schrik komen. Al werd ik dus gelijk vrij moe, wat zeg ik erg moe, wakker, alsof ik de marathon ofzo had gelopen, ook kon ik mezelf niet zo goed bewegen. Maar of dat nou door de moeheid/schrik (in droom?!) was, geen idee.
Iig, keek ik op, wakker, weet ik zeker, want daarna bleef ik dus wakker, gezien ik zoiets had van 'wtf', en zag dus 3 schimmen staan. Erg gezellig, en ze bleven een tijdje staan. En toen weg, ik voelde mezelf ook erg maf toen. Alsof ik uhm.. niet helemaal mezelf/alleen was, die sfeer alsof ik bij hun zat in hun veld/sfeer whatever en/of zij bij mij. Eén was er overigens groter dan de andere twee, die grotere stond ook voorop.
Naja.
Weltrust
Meen je dat ? Ik heb dat ook een keer gehad. Zag ik wel 4 schimmen achter mijn bed.
Één had een paarse jurk aan.En één had een petje op,achterstevoren.
Die andere twee kon ik niet zo goed zien,maar die waren wel iets groter dan die andere twee.
En dan met name die met de paarse jurk.
Oh ja ,het bleek uiteindelijk gewoon een droom te zijn,of misschien niet .
Nou ja ,maakt niet uit .
Één had een paarse jurk aan.En één had een petje op,achterstevoren.
Die andere twee kon ik niet zo goed zien,maar die waren wel iets groter dan die andere twee.
En dan met name die met de paarse jurk.
Oh ja ,het bleek uiteindelijk gewoon een droom te zijn,of misschien niet .
Nou ja ,maakt niet uit .
Giftig, Fel
Agressief en
Razendsnel
Agressief en
Razendsnel
Ik vertel er altijd expliciet bij wanneer iets een droom was of niet.quote:Op zaterdag 22 oktober 2005 16:16 schreef Ratelslangetje het volgende:
Meen je dat ? Ik heb dat ook een keer gehad. Zag ik wel 4 schimmen achter mijn bed.
Één had een paarse jurk aan.En één had een petje op,achterstevoren.
Die andere twee kon ik niet zo goed zien,maar die waren wel iets groter dan die andere twee.
En dan met name die met de paarse jurk.
Oh ja ,het bleek uiteindelijk gewoon een droom te zijn,of misschien niet .
Nou ja ,maakt niet uit .
Met die school was dus een droom.
Maar whatever turns you on, was vast een opluchting om dat even te zeggen
[ Bericht 1% gewijzigd door sweetgirly op 22-10-2005 19:15:19 ]
Sorry, ik was toen nog boos.quote:Op zaterdag 22 oktober 2005 18:48 schreef sweetgirly het volgende:
[..]
Ik vertel er altijd expliciet bij wanneer iets een droom was of niet.
Met die school was dus een droom.
Maar whatever turns you on, was vast een opluchting om dat even te zeggen
Giftig, Fel
Agressief en
Razendsnel
Agressief en
Razendsnel
een negatieve buurt of negatieve ruimte/kamer kan je goedmaken door er een towerbuster(s) neer te leggen. Die negatieve geesten hebben dan de keuze: veranderen of weggaan. Dus probleem opgelost.
Idd dit is dus zon standaard verhaal.quote:
Ik kom zovaak door et plantsoen en nog nooit iets van gehoord of gezien.
Ik woon hier al mn hele leven ;o
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
Hm, jammer. Ik had toch wel gehoopt dat dit echt gebeurd was, het is namelijk wel een verhaal (als het echt was) dat moeilijk te ontkrachten is.quote:Op zondag 23 oktober 2005 13:03 schreef 2NutZ het volgende:
[..]
Idd dit is dus zon standaard verhaal.
Ik kom zovaak door et plantsoen en nog nooit iets van gehoord of gezien.
Ik woon hier al mn hele leven ;o
Ik heb regelmatig dat ik "mensen" zie staan, soms te absurd voor woorden.
Zoals vorige week, ik word wakker, kijk in de maanverlichte kamer, en zie mijn vrouw wijzen naar de deur. Dus ik kijk naar de deur, en in de deuropening staat een vrouw met een bruine regenjas aan, en een 70's zonnebril op. ( )
Op het moment dat zij doorheeft dat ik kijk en schrik, deinst zij naar achteren de schaduw in, en heel even komt ze weer terug om te zien of ik nog steeds zit te kijken....
Ik zeg tegen mijn vrouw "Nou inderdaad zeg, daar heb je er weer 1.." maar wat blijkt, zij heeft helemaal niet die vrouw aangewezen, zij sliep!
Dus omdat ik dat harop zeg, word zij wel echt wakker.. ik wend mijn blik af naar haar, en zeg .. "ja daar.. daar is er weer 1, je wees haar net aan" Ik kijk weer terug naar de deuropening.. weg is ze.
En dit soort shit gebeurt mij dus zooo vaak!!
Zoals vorige week, ik word wakker, kijk in de maanverlichte kamer, en zie mijn vrouw wijzen naar de deur. Dus ik kijk naar de deur, en in de deuropening staat een vrouw met een bruine regenjas aan, en een 70's zonnebril op. ( )
Op het moment dat zij doorheeft dat ik kijk en schrik, deinst zij naar achteren de schaduw in, en heel even komt ze weer terug om te zien of ik nog steeds zit te kijken....
Ik zeg tegen mijn vrouw "Nou inderdaad zeg, daar heb je er weer 1.." maar wat blijkt, zij heeft helemaal niet die vrouw aangewezen, zij sliep!
Dus omdat ik dat harop zeg, word zij wel echt wakker.. ik wend mijn blik af naar haar, en zeg .. "ja daar.. daar is er weer 1, je wees haar net aan" Ik kijk weer terug naar de deuropening.. weg is ze.
En dit soort shit gebeurt mij dus zooo vaak!!
The truth was in here.
Wat grappig dat iets of iemand je er toch op wijst via een voor jouw vertrouwde manier.....je vrouw. Terwijl de verschijning verdwijnt/terugstapt als jij kijkt.quote:Op woensdag 26 oktober 2005 08:52 schreef Bastard het volgende:
Ik heb regelmatig dat ik "mensen" zie staan, soms te absurd voor woorden.
Zoals vorige week, ik word wakker, kijk in de maanverlichte kamer, en zie mijn vrouw wijzen naar de deur. Dus ik kijk naar de deur, en in de deuropening staat een vrouw met een bruine regenjas aan, en een 70's zonnebril op. ( )
Op het moment dat zij doorheeft dat ik kijk en schrik, deinst zij naar achteren de schaduw in, en heel even komt ze weer terug om te zien of ik nog steeds zit te kijken....
Ik zeg tegen mijn vrouw "Nou inderdaad zeg, daar heb je er weer 1.." maar wat blijkt, zij heeft helemaal niet die vrouw aangewezen, zij sliep!
Dus omdat ik dat harop zeg, word zij wel echt wakker.. ik wend mijn blik af naar haar, en zeg .. "ja daar.. daar is er weer 1, je wees haar net aan" Ik kijk weer terug naar de deuropening.. weg is ze.
En dit soort shit gebeurt mij dus zooo vaak!!
Hoe reageert je vrouw hierop ?
Men occasionally stumble over the truth, but most of them pick themselves up and hurry off as if nothing ever happened.
Sir Winston Churchill
Sir Winston Churchill
Die raakt er nu na 4 jaar wel een beetje aan gewend geloof ik, ze zei zoiets als "Ja ja tis al goed" en sliep verderquote:Op woensdag 26 oktober 2005 10:37 schreef Mirage het volgende:
[..]
Wat grappig dat iets of iemand je er toch op wijst via een voor jouw vertrouwde manier.....je vrouw. Terwijl de verschijning verdwijnt/terugstapt als jij kijkt.
Hoe reageert je vrouw hierop ?
Leuk om er bij te vertellen... en dit is misschien nog wel waziger; Mijn vrouw is hoogzwanger en eerder op de nacht, zij sliep al, ik kon de slaap nog niet echt vatten, ik draai me om naar haar, en zie vanuit haar buik een baby half recht op zitten en met een blij gezicht naar haar kijken.... ik weet het, supervaag...
The truth was in here.
|
|
