Jazzfans - Live at FokForum volume VI

quote:

Op zondag 20 november 2005 20:13 schreef Philosocles het volgende:
Zijn er goeie Keith Jarrett-jazzopnames zónder geneuzel? Ik zit Standards (Keith Jarrett Trio) te luisteren, briljant pianospel en trio-interactie, maar relaxt luisteren is er niet bij vanwege de pogingen tot meezingen die in de lage regionen nog wel te negeren zijn maar bij de hoge tonen en snelle licks tot een niet te vermijden en onuitstaanbaar gekreun verworden.

Het album wat ik af en toe door de media player duw is At the Blue Note [1995]. Ik heb alleen deel vier, volgens mij waren er totaal zes cdtjes. Dit is ook van de Standards, maar er wordt nergens in gezongen!
En ohja: ik vind hem wel goed

John pffft, die prutser.

Alice!

quote:

Op dinsdag 22 november 2005 23:14 schreef nipeng het volgende:
John pffft, die prutser.

Alice!

Precies !

_{En John Lennon zou ook nooit zulke goede muziek hebben gemaakt als Yoko Ono hem niet had geinspireerd}

quote:

Op dinsdag 22 november 2005 01:04 schreef Beathoven het volgende:

[ En tja, als je Miles Davis luistert moet je ook zeker eens een plaat van John Coltrane proberen.

Ik heb BS gisteren ondergaspamd met 5 JC-albums, dus dat moet helemaal goedkomen.

Tot nu toe vind ik van Oh Yeah vooral Ecclusiastics erg leuk. Maar nog te weinig gehoord om iets definitiefs te kunnen zeggen.

quote:

Op woensdag 23 november 2005 01:17 schreef Beathoven het volgende:

[..]

Coltrane overkill

Kan niet. Nou ja, of je moet die avantgardistische herrie bedoelen. .

quote:

Je hebt 'My favorite things' wel meegestuurd toch ?

Dat was natuurlijk de eerste. .

Kent iemand misschien de Jazzwinkel in Utrecht? Is dat een beetje de moeite waard om speciaal voor naar Utrecht te komen, of hebben ze veel cd's die eigenlijk oevral wel staan?

Mwah. Ze hebben wel redelijk wat maar bepaald niet 'vaut le voyage'. Niet eens 'mérite un détour' als je het mij vraagt. Heus wel een redelijk aanbod (vond er de ECM-verzamelaar 'Works' van Pat Metheny) maar bepaald niet uitputtend en hoge prijzen, sleetse hoesjes en ontzettend veel randmeuk in de bakken.

Verder zo'n echte Utrechtse (SJU)-pluizenwinkel.

Maar als je toch in Utrecht bent, is het de moeite even met je verlanglijstje binnen te stappen. Je weet maar nooit.

Dat is duidelijk
Maar ik ga binnenkort toch maar es kijken dan. Kan nooit kwaad, zolang het niet te achterlijk duur is.

[ Bericht 49% gewijzigd door Doff op 29-11-2005 11:02:06 ]

Ik vind het zelf wel een aardige winkel, moet ik zeggen. Inderdaad lijken sommige cds daar al 10 jaar of langer in de bakken te liggen, maar daardoor kom je soms juist ook weer lastig te vinden cds tegen. Het enige wat mij tegenstaat is dat ze altijd van die St. Germain-achtige leefkuil-muzak op hebben staan als ik er ben...

Als je toch in Utrecht bent kun je ook nog wel ff langs de jazz/wereldmuziek winkel van de Boudisque gaan.

Oh das ook altijd wel gave winkel. Die is daar vlak bij toch?
Nu we het er toch zo over hebben: de gaafste cdwinkel (wat betreft jazz) waar ik tot nu toe ben geweest is Concerto in A'dam. Uitgebreide en mooie collectie voor redelijke prijzen.
Nog tips voor omgeving Arnhem/Nijmegen?

Ooit al eens in Sounds geweest in Venlo? Bizar grote* CD-winkel die aan volledigheid qua obscuurdere bands doet denken aan Get!Records en qua grootte en veelzijdigheid aan Concerto, heeft ook aardig wat jazz-CDs in de collectie. Vond het zelf in ieder geval heel wat dat Cuong Vu er zonder problemen te vinden was.
Zonder twijfel beter dan Kroeze en De Waaghals in Nijmegen, in elk geval, en in mijn optiek ook een van de beste CD-winkels buiten de Randstad. Niet gespecialiseerd in jazz overigens, maar zeker wel een keer de moeite van het bezoeken waard.

_{* bizar groot voor een relatief gat als Venlo; met respect uiteraard.}

Dankjewel voor de tip. Daar ga ik zeker eens kijken dan, klein stukkie vanuit Nijmegen.

Ben naar Boudisque en de Jazzwinkel geweest en vond t allebei wel leuke zaken. Jammer dat de Jazzwinkel zo onwijs duur is. Maar nietemin toch wat gave albums mee kunnen pikken:
Enrico Rava & Stefano Bollani - The Montreal B Takes
Enrico Rava & Stefano Bollani - Rava Plays Rava
Enrico Rava Quintet - Play Miles Davis
Chris Potter - Gratitude

quote:

Op zondag 4 december 2005 15:47 schreef Beathoven het volgende:
Wat is onwijs duur? Prijzen van tegen de 20 euro?

Ik zit zelf nu al een aantal 'maanden' te wachten op een bestelling van de Nlstore, ik had 'm al 10 keer kunnen annuleren maar ik wil toch nog graag even wachten. Het gaat nl om de box 'Time Signatures' van Brubeck waarop een groot aantal tracks staan die nog nooit op CD zijn verschenen. Maar ja, het duurt nu zo lang dat ik me begin af te vragen of het album misschien eerst nog opgenomen moet worden

Ja, prijzen van over de 20 euro die je ergens anders voor 18 euro of minder koopt. Maar goed, tis wel gave winkel hoor. Die box van Brubeck ziet dr ook wel mooi uit. Ben eigenlijk niet zo bekend met Brubeck, ik ken alleen z'n hitjes. Denk dat ik verder nooit iets van hem luister omdat ik take Five en Blue Rondo net iets te vaak heb gehoord . Heb je nog tips?

En NLstore.nl heeft wel vaker wat moeite met dingen op tijd te leveren. Van de 6 keerd at ik er iets heb besteld heb ik het zio'n 2 a 3 keer niet eens gekregen. Maar ze hebben wel mooie prijzen en mooi aanbod. Zit nu alweer zo'n twee maanden te wachten op de Live at the Village Vanguard box van Wynton Marsalis

Ik zit ook al een aantal maanden te wachten op mn Louis Armstrong Hot Fives and Sevens box. Vrees het ergste.. (hebben ze bij NLstore een jazzboxen fobie ofzo? )

ze hebben er wel een beetje moeite mee blijkt. Maar misschien moeten ze gewoon wat minder pretentieus zijn met hun aanbod op internet...

quote:

Op dinsdag 29 november 2005 15:21 schreef Grobbel het volgende:
Ooit al eens in Sounds geweest in Venlo? Bizar grote* CD-winkel die aan volledigheid qua obscuurdere bands doet denken aan Get!Records en qua grootte en veelzijdigheid aan Concerto, heeft ook aardig wat jazz-CDs in de collectie.

Hear hear!

Luistert iemand hier trouwens weleens Jazzkotabel. Wordt uitgezonden op de nps, zondagavond om 00:00. Is een erg leuk programma en evt na te beluisteren op de nps site.

Aanrader! Iemand bekend met dit album?

Nee, wat mag ik verwachten?

Dit topic is trouwens slecht voor me. Heb net dankzij de tips hier mijn Brubeck verzameling met de time signaturesbox en carnegiehall sessies uitgebreid.

Jullie worden bedankt

Free jazz en funk gecombineerd door een topband en nog meer variatie. Hier de recensie van allmusic:

quote:

In 1970, the members of the Art Ensemble of Chicago were living as expatriates in Paris. The group had only recently expanded to its permanent quintet status with the addition of drummer/percussionist Don Moye when they were asked by New Wave director Moshe Misrahi to provide the soundtrack for his movie, Les Stances a Sophie. The music was never used in the film but, luckily, it was recorded. The result was one of the landmark records of the burgeoning avant-garde of the time and, simply put, one of the greatest jazz albums ever.

On two of the tracks, the Art Ensemble is joined by vocalist Fontella Bass, at the time the wife of trumpeter Lester Bowie and riding the success of her pop-soul hit Rescue Me. She's featured most prominently on the opening number, Theme De Yoyo, an astounding piece that has achieved legendary status as the finest fusion of funk and avant-garde jazz ever recorded. The mix is indeed seamless, with Moye and Favors laying down a throbbing, infectious groove, Bass singing the surreally erotic lyrics with enormous soul and the horn players soloing with ecstatic abandon.

The remaining pieces cover a wide range stylistically with no less beauty and imagination, including two variations on a theme by Monteverdi, intense free improvising and soft, deeply probing sonic investigations.Their extensive knowledge of prior jazz styles, love of unusual sound sources (the so-called "little instruments) and fearless exploration of the furthest reaches of both instrumental and compositional possibilities came into full flower on this record.

Les Stances a Sophie is goed maar Bap-tizum vind ik eigenlijk nog beter, omdat ik hem liever als geheel luister. Heeft er waarschijnlijk ook mee te maken dat Bap-tizum een live optreden is terwijl Les Stances a Sophie muziek is die bedoeld was als soundtrack voor een film.

quote:

Op vrijdag 9 december 2005 00:11 schreef Beathoven het volgende:

[..]


[..]

hoe bevalt het?

Dat zou ik de postbode moeten vragen, ligt nog ergens bij de ptt iun een karretje op weg hiernaar toe. Overigens kan Brubeck vrij weinig fout bij mij doen. Ik verwacht een mooie box.

"Les Stances a Sophie" vind ik ook een coole cd. Van het AEC heb ik ook nog de cd met "A Jackson in Your House" en "Message To Our Folks" er op, en die is ook erg ok.

Jazz at the Pawnshop is toch wel een van mijn favorieten. Dat gerinkel van die kassa aan het begin ook... prachtig!

Ik was volgens mij iets te enthousiast toen ik op 'download whole directory' klikte bij een van de zoekresultaten op Herbie Hancock. Want een dag later had ik de volgende mappen in mijn download directory staan:

An Evening With C. Corea & H. Hancock

Crossings

Dis Is Da Drum

Empyrean Isles

Fat Albert Rotunda

Flood

Future 2 Future

Future Shock

Gershwin's World

Headhunters

Inventions & Dimensions

Maiden Voyage

Mr. Hands

Mwandishi, Complete Warner Bros. Recordings

My Point Of View

Sextant

Speak Like A Child

Takin' Off

The Herbie Hancock Trio

The Ivanhoe Theatre

The New Standard

Thrust

Village Life
Ik heb geen tijd om 27 uur met een koptelefoon op te zitten. Dus zouden jullie mij kunnen zeggen welke ik zowieso moet bewaren/luisteren..?

Wat mij betreft:

1. Fat Albert Rotunda (Moddervet)
2. Headhunters (idem)
3. Maiden Voyage (als referentie voor zijn akoestische periode)
4. Dis is da Drum (als referentie voor de elektronische jaren negentig)
5. Sextant (Spacey en pluizig)

Oh, en An Evening with Chick Corea & Herbie Hancock zou ik ook niet zo maar wegzwieren. Corea en Hancock elk op een vleugel en dan spelen maar.

quote:

Op dinsdag 13 december 2005 22:19 schreef boeiuh het volgende:
Ik was volgens mij iets te enthousiast toen ik op 'download whole directory' klikte bij een van de zoekresultaten op Herbie Hancock. Want een dag later had ik de volgende mappen in mijn download directory staan:

An Evening With C. Corea & H. Hancock

Crossings

Dis Is Da Drum

Empyrean Isles

Fat Albert Rotunda

Flood

Future 2 Future

Future Shock

Gershwin's World

Headhunters

Inventions & Dimensions

Maiden Voyage

Mr. Hands

Mwandishi, Complete Warner Bros. Recordings

My Point Of View

Sextant

Speak Like A Child

Takin' Off

The Herbie Hancock Trio

The Ivanhoe Theatre

The New Standard

Thrust

Village Life
Ik heb geen tijd om 27 uur met een koptelefoon op te zitten. Dus zouden jullie mij kunnen zeggen welke ik zowieso moet bewaren/luisteren..?

Lenoir noemt zeker aantal gave albums, maar das allemaal wel zijn wat 'nieuwere' werk, met elektronica, met van die potentiele nummers om geript te worden door een of andere rapper.
Als je meer de oudere hard bop muziek wil luisteren zou ik zeker eens naar Takin' Off (met Dexter Gordon), Empyrean Islands en My Point of View luisten (en ik geloof dat Inventions en Dimensions ook wel in dit rijtje past(?)). Vind ik zelf wel mooie albums. Maar inderdaad: Wiggle Waggle (Fat Albert Rotunda) is wel echt errg fijn nummertje!

Ik ben heel nieuw met het luisteren naar jazz. Ik had de cd Playboy after dark gekregen en die vond ik heel goed.
Mijn ouders hebben veel cd's van Paolo Conte en het is geen straf om daar naar te luisteren vind ik.
Nina Simone ga ik ook zeker eens proberen

quote:

Op woensdag 14 december 2005 18:02 schreef Lenoir het volgende:
Oh, en An Evening with Chick Corea & Herbie Hancock zou ik ook niet zo maar wegzwieren. Corea en Hancock elk op een vleugel en dan spelen maar.

Vreemd genoeg vind ik die niet zo goed.

Ik ken dat album niet, maar het lijkt me een beetje lauwig. Corea en Hancock lijken me twee totaal verschillende pianisten.

quote:

Op dinsdag 6 december 2005 00:48 schreef Beathoven het volgende:

[..]

Time Out is imho wel wat te vergelijken met Kind of Blue van Miles Davis, het album is wel goed en zeker een Jazzstandaard maar het speelt wat op safe en gaat niet helemaal los.

'At Carnegie Hall' is imho wel een aanrader. Hierop staat een selectie van nummers uit de hele 'time' serie (time -out, in, further out en - in outer space) en wordt ook alles uit de kast getrokken. Z'n populairste 2 nummers die je net noemde vallen imho in het niets bij 'Castillian Drums' .. en dan vooral in de live uitvoering zoals hij op deze CD gespeeld wordt.

De CD is ergens in de jaren '60 opgenomen maar het klinkt als een concert van gisteren zo goed is de opname / remaster

Ik luister ook graag naar Dave Brubeck en heb de CD na het lezen van jouw post maar even besteld. Ben erg benieuwd! Zodra die binnen is laat ik weten wat ik ervan vind.

Het leek em een leuk idee om af en toe wat eigen recensies te schrijven voor de jazzliefhebbers hier. Ik trap af!

* Afschuwelijk
* * Zwak, alleen voor de liefhebber en verzamelaar
* * * Redelijk, met wat sterke en zwakke punten
* * * * Goed, met enkele kleine minpunten
* * * * * Geweldig album, een aanrader

Enrico Rava - Easy Living
Verschenen op ECM in 2004

Easy Living betekende voor Rava de terugkeer naar het ECM-label na een afwezigheid van bijna 20 jaar. En dat lijkt een goede keuze te zijn geweest. Rava's quartet klinkt prachtig in de beroemde opnamestudio van ECM. De akoustiek leent zich perfect voor de zachte, maar toch statige en heldere tonen van Rava en ook de rest van de band klinkt helder, geen geluid gaat verloren.
Pianist Bollani, al jaren trouwe begeleider van Rava, is hier perfect. Zijn begeleiding voegt altijd wat toe aan het solowerk van de andere muzikanten. Zijn intro van Algir Dalbughi (een modern klinkende en pakkende hard-bop compositie) is swingend en lyrisch tegelijk, waarna hij op passende wijze Rava en Petrella begeleidt. Een vergelijkbaar nummer is Travelling Night, met als hoogtepunt de pianosolo met opzwepend werk van Bonnacorso en Gatto ter afsluiting een virtuoos stukje trombonewerk van Petrella. Lijnrecht hiertegenover staan de met melancholie doordrongen Drops, Easy Living en de korte Blancashow, een mooie sfeerschets, zonder bas en drums en met subtiele begeleiding van Bollani en Petrella.
Rava is een trompetist in lijn van mensen als Miles en Chet Baker. Het is geen virtuoos, maar zijn composities en solowerk zijn nooit saai of voorspelbaar. Hij beheerst het lyrische spel als een van de besten maar lijkt ook strakke en krachtig swingende muziek goed onder de knie te hebben. Easy Living laat beide kanten van de trompetist zien. Een prachtig album voor de liefhebber van moderne jazz met een sterke invloed van vroeger. * * * * 1/2





[ Bericht 3% gewijzigd door Doff op 03-01-2006 20:32:31 ]

Misschien is het leuk die recensies ook hier te plaatsen?

Dit is een ordinaire tvp.

Ik had een topic geopend omdat ik geen jazztopic kon vinden, maar blijkbaar niet zo goed gezocht Ik luister graag naar jazz, en ga veel naar jazzconcerten. Ik ben met name thuis in de Nederlandse artiesten. Momenteel hou ik erg van funky muziek als Raise the Roof en Hans Dulfer & DJ Kikke, maar voor een goede dixielandband of jump 'n jive kun je me ook wel wakker maken Dit even ter introductie

Welkom aan boord . Kan ik jou misschien uitdagen om voor je medefokkers wat cd-kritieken neer te pennen?

* Lurkt

Goeie tips, Dave Brubeck @ Carnegie Hall

Bill Evans
The Complete Gus Wildi Recordings

Deze compilatie van pianist Bill Evans bevat zijn werk als begeleider. Verwacht dus geen trio-opnamen in de trend van Sunday at the Village Vanguard of Waltz for Debby. Ook verschilt zijn spel hier, met uitzondering van de opname met vocalist Frank Minion, sterk van zijn latere werk op Miles' Kind of Blue.
Het album opent met een sessie met onder ander Jimmy Knepper (trombone) en Gene Quill (alt sax). De muziek hier is redelijk tot goed. Er wordt swingend gespeeld door Quill, die hier als een soort mix tussen Charlie Parker en Jackie McLean soleert, en Knepper. En met name Knepper valt op. De meeste composities zijn van hem en het lijkt er op dat deze sessie onder zijn leiding plaatsvond. Evans zelf toont zich een betrouwbare en flexibele begeleider, maar ondanks wat krachtige solo's weet hij nergens zijn stempel op de muziek te drukken.
Duidelijker herkenbaar is zijn spel op So What, Flamenco Sketches en Round Midnight. Slechts enkele maanden na Kind of Blue opgenomen klinkt Evans (samen met zowel Paul Chambers als Jimy Cobb) bijna identiek aan zijn optreden op de Miles opname. De vocalen van Minion laten een wat gemengd gevoel achter. De uitvoeringen klinken origineel maar op de lange duur tevens wat vervelend.
Het hoogtepunt van het album is de sessie met Charles Mingus, waarvoor volgens de liner notes van Arthur Kramer Bill Evans enkele uren van te voren door Mingus werd gevraagd. Het mocht de pret niet drukken want de lichte maar ernstige toon van Evans past mooi in de al typisch herkenbare stijl van Mingus. Knepper is wederom prima en ook tenorist Shafi Hadi en trompetist Clarence Shaw lijken Mingus goed aan te voelen. Evans blijkt echter ook hier ondergeschikt.
Nog opvallender wordt het als blijkt dat Evans met uitzondering van de eerste tracks (nog behorende tot de sessie met Mingus) van de rest van de tracks afwezig is. In de liner notes wordt uitgelegd dat dit album op deze manier zowel een Complete Gus Wildi Of Mingus en Knepper is. Alhoewel de rest van de opnamen hier overwegend goed is, met onder andere een memorabele Scenes in the City (met een voordracht van Melvin Stewart), een gedreven Mingus (hier al samen met onder andere drummer Dannie Richmond) en wat aardige opnamen onder leiding van Knepper (met een verrassend optreden van trompetist Gene Roland), ga je je toch afvragen tot in hoeverre dit een Bill Evans compilatie is. Dit lijkt meer een set voor fans van een vroege Mingus en Knepper. Bill Evans liefhebbers kunnen deze beter overslaan en zich concentreren op zijn vroege Riverside werk.
Een wat curieuze compilatie. * * 1/2

quote:

Op donderdag 5 januari 2006 13:17 schreef Doff het volgende:
Welkom aan boord . Kan ik jou misschien uitdagen om voor je medefokkers wat cd-kritieken neer te pennen?

Zo'n uitdaging laat ik uiteraard niet liggen Nu moet ik zeggen dat ik niet recent nieuwe cd's heb geluisterd. Ik heb nog de nieuwe New Cool Collective liggen, ben er nog niet aan toe gekomen Misschien is dat een idee?

lijkt me leuk . ken New Cool nog niet zo goed, dus ben benieuwd wat ej erover te zeggen hebt

Hey Ik kom nu dit topic tegen en ik ben ook een jazzfan. Ik vind het echt bijna het uiterste van muziek.
Ik luister graag naar Miles Davis, John Coltrane en vooral Ornette Coleman. Hij heeft de jazzwereld goed op z'n kop gezet. Jammer dat tegenwoordig jazz niet meer zo 'hip' is

Jazz is juist superhip, vooral de namen die jij noemt incluis Sun Ra misschien nog.