R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Of je nou niet eet, teveel eet, jezelf krast, met je kop tegen de muur bonkt of wat dan ook....het zijn allemaal uitingen die vaak veroorzaakt worden door een gebrek aan zelfvertrouwen, verkeerd zelfbeeld, jezelf haten, anderen belangirjker vinden.....
Kortom: hoe het eruitkomt is anders, maar de oorzaak is hetzelfde!
Esto....er is daarom niet erger en minder erg......
Kortom: hoe het eruitkomt is anders, maar de oorzaak is hetzelfde!
Esto....er is daarom niet erger en minder erg......
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
Dat hoor je toch vrij vaak bij mensen met een eetstoornis: zo erg is het niet, en zichzelf vergelijken met anderen bij wie het veel ernstiger zou zijn, of kijken naar mensen die veel dunner zijn.quote:Op donderdag 1 september 2005 17:17 schreef Toeps het volgende:
Jij vind jezelf misschien niet ernstig/belangrijk genoeg, maar zo'n leven dat gun je toch niemand?
Dat vond ik destijds ook nml, en als ik er nu op terugkijk weet ik dat het wel ernstig was.
Ergens wist ik het ook wel, dat het niet goed was wat ik deed, maar ik wilde het gewoon niet weten.
Ja, lachen in zo'n therapie praatgroep. "Nee, vertel jij maar eerst." "Nee joh, jouw verhaal is veel belangrijker." "Ik heb helemaal niks te bespreken..."quote:Op donderdag 1 september 2005 17:34 schreef Wolkje het volgende:
[..]
Dat hoor je toch vrij vaak bij mensen met een eetstoornis: zo erg is het niet, en zichzelf vergelijken met anderen bij wie het veel ernstiger zou zijn, of kijken naar mensen die veel dunner zijn.
Dat vond ik destijds ook nml, en als ik er nu op terugkijk weet ik dat het wel ernstig was.
de therapiegroep waarin ik zat was niet specifiek voor eetproblemen, maar ik herken het idd wel jaquote:Op donderdag 1 september 2005 17:35 schreef Toeps het volgende:
[..]
Ja, lachen in zo'n therapie praatgroep. "Nee, vertel jij maar eerst." "Nee joh, jouw verhaal is veel belangrijker." "Ik heb helemaal niks te bespreken..."
@NoxXa: wat superfijn om te horen dat het wel redelijk goed gaat met je vriendin! Ik hoop zo erg dat ze er zelfstandig bovenop komt he, dat ze niet verder afzakt. Volgens mij zijn jullie een leuk stel samen...
Je hebt ook gelijk dat je in een relatie de problemen en meningsverschillen niet uit de weg moet gaan, maar soms is dat wel moeilijk. Ik ben er weleens bang voor omdat wij samen zo'n smalle basis hebben. Toch doen, want ik weet dat het beter is, en ben blij dat jij dat ook weet.
Je hebt ook gelijk dat je in een relatie de problemen en meningsverschillen niet uit de weg moet gaan, maar soms is dat wel moeilijk. Ik ben er weleens bang voor omdat wij samen zo'n smalle basis hebben. Toch doen, want ik weet dat het beter is, en ben blij dat jij dat ook weet.
Ben de laatste 4 jaar al bij 3 verschillende psych's geweest, maar mag elke keer na een paar maanden weer vertrekken... Ben het daar een beetje zat, bij de laatste psych, toen ik daar voor 't laatst was, kreeg ik zelfs het gevoel dat ze me niet serieus nam.quote:Op donderdag 1 september 2005 17:30 schreef Toeps het volgende:
[..]
Therapie is dé oplossing. Want ik geloof niet dat jij zo'n naar persoon bent dat je dit verdient, en dat moet jij ook gaan geloven.
Portfolio. |
Nikon D50 | Sigma 17-70mm Macro | Nikkor 70-300mm | SB-800
-je webicon gaf een malware-melding in Chrome, vandaar verwijderd-
Nikon D50 | Sigma 17-70mm Macro | Nikkor 70-300mm | SB-800
-je webicon gaf een malware-melding in Chrome, vandaar verwijderd-
ben je ook al eens bij een gespecialiseerd psycholoog geweest?quote:Op donderdag 1 september 2005 17:45 schreef Esto het volgende:
[..]
Ben de laatste 4 jaar al bij 3 verschillende psych's geweest, maar mag elke keer na een paar maanden weer vertrekken... Ben het daar een beetje zat, bij de laatste psych, toen ik daar voor 't laatst was, kreeg ik zelfs het gevoel dat ze me niet serieus nam.
Die gespecialiseerd is hierin? Nope.... Was toen voor m'n depressies en hoofdpijn naar de psych gegaan. Heb toen wel verteld wat ik met het eten uitspookte maar daar zijn ze nooit echt diep op in gegaan...quote:Op donderdag 1 september 2005 17:51 schreef Ami80 het volgende:
[..]
ben je ook al eens bij een gespecialiseerd psycholoog geweest?
Portfolio. |
Nikon D50 | Sigma 17-70mm Macro | Nikkor 70-300mm | SB-800
-je webicon gaf een malware-melding in Chrome, vandaar verwijderd-
Nikon D50 | Sigma 17-70mm Macro | Nikkor 70-300mm | SB-800
-je webicon gaf een malware-melding in Chrome, vandaar verwijderd-
Dat ken ik. Ik weet niet waar je woont, maar ik kan de Ursula in Leidschendam aanbevelen. Laat je niet afschrikken door de vreselijke naam.quote:Op donderdag 1 september 2005 18:17 schreef Esto het volgende:
[..]
Die gespecialiseerd is hierin? Nope.... Was toen voor m'n depressies en hoofdpijn naar de psych gegaan. Heb toen wel verteld wat ik met het eten uitspookte maar daar zijn ze nooit echt diep op in gegaan...
Hihi, ik zal niet schrikken Ik woon iig tussen Dordrecht en R'dam ergens...
Ik woon iig tussen Dordrecht en R'dam ergens...
Portfolio. |
Nikon D50 | Sigma 17-70mm Macro | Nikkor 70-300mm | SB-800
-je webicon gaf een malware-melding in Chrome, vandaar verwijderd-
Nikon D50 | Sigma 17-70mm Macro | Nikkor 70-300mm | SB-800
-je webicon gaf een malware-melding in Chrome, vandaar verwijderd-
Ursula is toch de strengste kliniek in Nederland?
Waar de 'meest erge gevallen' heengaan?
Waar de 'meest erge gevallen' heengaan?
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
@ Esto: heb jij het idee dat je er zelf bovenop kunt komen helemaal?
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
@CleeJee: Ja ik heb ook een eetstoornis gehad. Naar de Ursula gaan niet alleen de ernstigste gevallen. Die zitten in de kliniek, ik heb de driedaagse deeltijd gedaan. En Je hebt ook nog een ééndaagse en een poli. Dus hoe "erg" je ook bent, er is altijd een groep voor je.
@Esto: Dan zou ik zeker naar de Ursula gaan. Er zijn er die van verder komen.
@Esto: Dan zou ik zeker naar de Ursula gaan. Er zijn er die van verder komen.
Niet helemaal denk ik. Ik dacht dat ik vorig jaar ermee gestopt was, maar blijkt dus van nietquote:Op donderdag 1 september 2005 18:58 schreef CleeJee het volgende:
@ Esto: heb jij het idee dat je er zelf bovenop kunt komen helemaal?
Hoewel het weleens erger is geweest...
Portfolio. |
Nikon D50 | Sigma 17-70mm Macro | Nikkor 70-300mm | SB-800
-je webicon gaf een malware-melding in Chrome, vandaar verwijderd-
Nikon D50 | Sigma 17-70mm Macro | Nikkor 70-300mm | SB-800
-je webicon gaf een malware-melding in Chrome, vandaar verwijderd-
@ Esto: je kunt het nu dus aanpakken voor het erger gaat worden weer....ik zou zeker keertje dan bij Ursula gaan praten, wie weet lukt het je nu met 1*/week, en moet je over half jaar er veel vaker heen.....
@ Toeps: in hoeverre ben je er nu vanaf?
(wow, wel knap dat je dan nu veel foto's van jezelf laat maken...)
@ Toeps: in hoeverre ben je er nu vanaf?
(wow, wel knap dat je dan nu veel foto's van jezelf laat maken...)
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
@ Esto: kun je er goed over praten met je vriend?
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
Ik durf het hem niet goed te vertellen.. Kijk hij weet wel dat ik niet zoveel eet, maar verder niet zeg maar.quote:Op donderdag 1 september 2005 19:34 schreef CleeJee het volgende:
@ Esto: kun je er goed over praten met je vriend?
Portfolio. |
Nikon D50 | Sigma 17-70mm Macro | Nikkor 70-300mm | SB-800
-je webicon gaf een malware-melding in Chrome, vandaar verwijderd-
Nikon D50 | Sigma 17-70mm Macro | Nikkor 70-300mm | SB-800
-je webicon gaf een malware-melding in Chrome, vandaar verwijderd-
Hmmm, wat houdt je tegen? Ben je bang dat hij slecht reageert? hoe lang heb je met je vriend?
Als ik kijk naar vriendin van me die dus de ziekte heeft...die heeft ook lang getwijfeld om het te vertellen....maar ontvangt alleen maar positieve reacties!
Ik zou het je vriend écht vertellen....het er al over hebben met iemand die heel dicht bij je staat kan opluchten!
Als ik kijk naar vriendin van me die dus de ziekte heeft...die heeft ook lang getwijfeld om het te vertellen....maar ontvangt alleen maar positieve reacties!
Ik zou het je vriend écht vertellen....het er al over hebben met iemand die heel dicht bij je staat kan opluchten!
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
Ik zou het je - als vriend van iemand met AN - ook aanraden. Als je het verborgen probeert te houden, dan vergroot je de kloof alleen maar, en als hij van je houdt (en dat lijkt me wel), dan gaat hij je volledig steunen! Ik was zelf heel blij dat mijn vriendin het me vertelde, want ik vermoedde wel dat er iets speelde, maar wist het nog niet zeker. Toen ze het me vertelde voelde het alsof ik in vertrouwen werd genomen, en dat deed me ongelovelijk goed. Ik zeg niet dat hij het er niet even moeilijk mee zal hebben hoor, maar als ik zou mogen kiezen, dan zou ik echt kiezen voor het vertellen.
Het probleem is zoals inderdaad al eerder is gezegd dat het gaat om vrouwen die ontevreden zijn, onzeker, psychische klachten hebben, en dat op een bepaalde manier gaan afreageren. Door de media (maar vooral door 'ons' zelf) heerst er het beeld dat je gelukkiger en succesvoller wordt als je dun bent. Neem bijvoorbeeld dat ene spotje voor leningen. Aan de ene kant de meneer die te veel betaalt, die is dik en kaal. De meneer die leent bij het bedrijf waar het spotje van is heeft een bos haar en een normaal postuur. Zo wordt onbewust bij iedereen de boodschap gebracht dat je uiterlijk meespeelt in je succes, terwijl dit in de praktijk niet per definitie het geval is.quote:Op zaterdag 20 augustus 2005 13:39 schreef robh het volgende:
[..]
Nu volg ik je niet meer
Als dun worden niet het doel is waarom ligt de schuld dan bij de media en het ideaalbeeld van volslanke vrouwen?
Verder wil ik ook absoluut niet de schuld volledig bij de media leggen. Het eetprobleem is een probleem wat uit jezelf komt, alleen hoe je er mee omgaat ligt een beetje aan je omgeving.
Wat het probleem is met wat jij zegt is dat het niet zo is dat die meisjes denken "ach ik heb een dikke kont en geen borsten, laat ik de effectiefste manier zoeken om af te vallen: namelijk weinig eten en braken". Die meisjes hebben een verstoord zelfbeeld. Als je iemand met een eetstoornis laat aanwijzen hoe dik hij/zij denkt dat hij/zij is, an wijst ie iemand aan die veel dikker is. Bovendien laten ze hun eigenwaarde er vanafhangen, dus zij voelen zich waardeloos omdat ze dik zijn. Bovendien komen eetstoornissen ook niet alleen voor bij mensen die echt dik zijn of uit verhouding, het gaat gewoon door wanneer je maatje 36 hebt, of 34, of 32, of wanneer je zo dun bent dat je lichaam het niet meer trekt.
Ik heb zelf boulimia gehad, en heb gelaxeerd. Natuurlijk vond ik het toen allemaal wel meevallen, maar nu ik waarschijnlijk levenslang last van m'n darmen zal houden ben ik er toch een stuk minder blij mee.
Ik hoop dat dit het wat duidelijker maakt.
Sanity is (not) statistical
Ik geloof dat robh het inmiddels begrepen heeft, die is met zijn staart tussen zijn benen naar huis teruggekeerd. Maar komt dat vaker voor, dat de darmen zichzelf niet meer kunnen reguleren? En komt dat door de lax of door het verstoorde eetpatroon? Wel heel naar voor je hee, echt waardeloos. Wel goed dat je ervanaf bent natuurlijk! Heb je het alleen gedaan of met hulp?
Maar komt dat vaker voor, dat de darmen zichzelf niet meer kunnen reguleren? En komt dat door de lax of door het verstoorde eetpatroon? Wel heel naar voor je hee, echt waardeloos. Wel goed dat je ervanaf bent natuurlijk! Heb je het alleen gedaan of met hulp?
Goedemorgen!
Ami, je zal zelf wel aan je vriendin merken (of gaan merken) dat door het niet of nauwelijks eten het hele lichaam gaat reageren: darmen die niet meer gaan werken, menstruatie die uitblijft, blauwe plekken, altijd koud, veel beharing.....
Weet je wat bij Ano patiënten vaak grootste eye opener is? Laat ze voor- en nadelen van de ziekte opschrijven...dan schrijven ze 1 nadeel op (altijd koud) en tig voordelen...en dan moet je eens die voordelen in een negatief perspectief plaatsen...komen ze er achter dat zij zelfs de negatieve dingen als 'normaal' zijn gaan zien...
(volg je me nog?)
Ami, je zal zelf wel aan je vriendin merken (of gaan merken) dat door het niet of nauwelijks eten het hele lichaam gaat reageren: darmen die niet meer gaan werken, menstruatie die uitblijft, blauwe plekken, altijd koud, veel beharing.....
Weet je wat bij Ano patiënten vaak grootste eye opener is? Laat ze voor- en nadelen van de ziekte opschrijven...dan schrijven ze 1 nadeel op (altijd koud) en tig voordelen...en dan moet je eens die voordelen in een negatief perspectief plaatsen...komen ze er achter dat zij zelfs de negatieve dingen als 'normaal' zijn gaan zien...
(volg je me nog?)
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
Tuurlijk reageert het hele lichaam, dat is nogal logisch, en het laat maar weer eens zien dat je lichaam echt vetten nodig heeft. Die opschrijftruc die kennen we ja, maar toch bedankt Er zijn nog wel meer trucjes, zoals de toekomstschetsen met en zonder eetstoornis, die dan te vergelijken, en te kijken of ze reëel gesteld zijn. Vaak zitten er discrepanties tussen de twee schetsen.
Maar dat neemt niet weg dat het heel moeilijk is om dit soort dingen samen te doen: de meeste eetstoornispatienten beschouwen hun stoornis als iets van henzelf, iets waar anderen vanaf moeten blijven. En dat is ook wel logisch, aangezien het door niemand begrepen wordt. Het voelt heel 'bloot' aan om je gevoelswereld zo open te leggen.
Maar dat neemt niet weg dat het heel moeilijk is om dit soort dingen samen te doen: de meeste eetstoornispatienten beschouwen hun stoornis als iets van henzelf, iets waar anderen vanaf moeten blijven. En dat is ook wel logisch, aangezien het door niemand begrepen wordt. Het voelt heel 'bloot' aan om je gevoelswereld zo open te leggen.
De meeste mensen met een eetstoornis ontkennen het zelfs helemaal. En vinden eten gewoon een walgelijke slapheid van andere mensen wat zijzelf hebben overwonnen.
Denkt teveel, is te gelukkig en leeft teveel
'Walgelijke slapheid'... oeps, dat klinkt wel heel heftig.
Vond je dat echt toen je een eetstoornis had? Maar jij had toch BN en at toch wel?
Vond je dat echt toen je een eetstoornis had? Maar jij had toch BN en at toch wel?
Hoe raar het ook weer klinkt...vriendin van ons weet ook niet hoe het is om te leven zonder ANO...ze is bang voor het leven zonder ANO....
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
Ik had eerst een tijd mia maar naar enkele maanden is het an geworden en dat heeft zich anderhald jaar gehouden. Nou... reken maar dat ik in de pauzes vol walging naar andere kon kijken die aten. Of nog erger, die snoepte.quote:Op vrijdag 2 september 2005 08:54 schreef Ami80 het volgende:
'Walgelijke slapheid'... oeps, dat klinkt wel heel heftig.
Vond je dat echt toen je een eetstoornis had? Maar jij had toch BN en at toch wel?
Maar goed, ik ben uit behandeling (ik moest wel, met de opleiding die ik wil gaan doen mag je niet in behandeling wezen) zij dat het misschien iets te vroeg was.
Van januari tot eind juni ben ik in behandeling geweest en ik heb me zeker tot de laatste snik er tegen verzet. Aan mij mankeerde er niks, andere deden raar. Andere waren walgelijk slap, ik niet...
Denkt teveel, is te gelukkig en leeft teveel
Het gaat nu wel redelijk goed al zeg ik het zelf. Ik zit nog steeds onder de 1000kcal, maar werk wel veel vitaminepillen enzo naar binnen. Dus de huisarts en m'n moeder zijn tevreden. Ik ben ook bezig met het weer op normaal gewicht komen (slik) en dus is de weegschaal uit ons huis verbannen. Het komt allemaal wel weer goed, het moet wel, anders faal ik in mijn opleiding, en ik mag nooit falen.quote:Op vrijdag 2 september 2005 09:38 schreef CleeJee het volgende:
En hoe gaat het nu met je?
Denkt teveel, is te gelukkig en leeft teveel
Denk je achteraf dat de therapie wel zin heeft gehad of ben je er nog van overtuigd dat je het alleen ook wel had gered? In elk geval knap hoor... wat voor speciale opleiding is dat eigenlijk, dat je niet eens in therapie mag zitten?
Ik denk dat ik het zelf ook wel had gered. Geen enkel moment heb ik een gedachte of een idee van geuit. En ik heb zo goed als geen woord gesproken.
Ik ga een opleiding doen om in het onderwijs te kunnen werken. Alleen ik doe het op een vrij strenge school met hoge eisen.
Ik ga een opleiding doen om in het onderwijs te kunnen werken. Alleen ik doe het op een vrij strenge school met hoge eisen.
Denkt teveel, is te gelukkig en leeft teveel
Dit mag je jezelf nooit meer laten zeggenquote:
Waarom zou je niet mogen falen? Please wees niet zo perfectionistisch....
Want, je hebt het waarschijnlijk van jongs af aan gehoord, maar het is wel zo:
Vallend en opstaand wordt je wijzer in dit leven!
(of...nog beter: het beste leer je van je fouten!)
Sta jezelf toe om eens iets 'fouts' te doen....wees niet te hard voor jezelf.....
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
Perfectionisme is een van de meest moeilijke dingen om op te geven. Heb er zelf ook last van. Het is makkelijker iets aan te leren, bijvoorbeeld een stukje zekerheid of onbevangenheid, dan iets af te leren.
Ik ben er nu helemaal vanaf!quote:Op donderdag 1 september 2005 19:27 schreef CleeJee het volgende:
@ Toeps: in hoeverre ben je er nu vanaf?
(wow, wel knap dat je dan nu veel foto's van jezelf laat maken...)
Soms ben ik nog wel onzeker, maar niet erger dan de gemiddelde jonge vrouw denk ik.
Foto's maken doe ik nu voor de lol, vroeger wilde ik topmodel worden, en daar wilde ik heel dun voor worden. Maar ik weet nu wat de prijs daarvoor is, en die wil ik niet betalen.
@ toeps: oké, nu snap ik de aanleiding voor jouw ziekte toendertijd....
was dat topmodel worden de enige reden van enorm afvallen? of waren er ook nog andere oorzaken?
Oké, onzekerheid op zich is niet zo erg....iedereen heeft wel mindere dagen en dingen waar die zich minder goed over voelt.....
Ik moet zeggen dat ik je erg fotogeniek vind en met veel plezier naar je foto's kijkt, JUIST omdat je niet zo lelijk model-dun bent!
was dat topmodel worden de enige reden van enorm afvallen? of waren er ook nog andere oorzaken?
Oké, onzekerheid op zich is niet zo erg....iedereen heeft wel mindere dagen en dingen waar die zich minder goed over voelt.....
Ik moet zeggen dat ik je erg fotogeniek vind en met veel plezier naar je foto's kijkt, JUIST omdat je niet zo lelijk model-dun bent!
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
Model worden was niet echt de diepe oorzaak denk ik, dat was mijn onzekerheid. Maar vervolgens probeerde ik in de sporen van mijn moeder te treden. Net zo veel wegen als zij, haar droom waarmaken, etcetera.
Maar goed, mijn moeder heeft nu fibromyalgie en andere kwalen, maar dat komt naar eigen zeggen níet omdat ze zo dun is hoor... Ik ben blij dat ik me nu zo goed en energiek voel.
Maar goed, mijn moeder heeft nu fibromyalgie en andere kwalen, maar dat komt naar eigen zeggen níet omdat ze zo dun is hoor... Ik ben blij dat ik me nu zo goed en energiek voel.
Ik ben blij dat ik me nu zo goed en energiek voel.
Oké, de onzekerheid is herkenbaar in het ziekte-ontstaan natuurlijk......
Hmmm, je had dus een 'verkeerd' voorbeeld.....
Nee, vast niet (gelukkig weet jij beter....)
Ja, ben ook blij voor je! Je komt in ieder geval over als vrolijk en levenslustig, en die foto's zijn (nogmaals) juist met je huidige uiterlijk super, dus toppie!
Hmmm, je had dus een 'verkeerd' voorbeeld.....
Nee, vast niet (gelukkig weet jij beter....)
Ja, ben ook blij voor je! Je komt in ieder geval over als vrolijk en levenslustig, en die foto's zijn (nogmaals) juist met je huidige uiterlijk super, dus toppie!
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
Ik kan me zinnen herinneren als: straks word je net zo dik als je tante/oma, of dat ik dikke billen had (broek maatje 34/36 ), van mijn familie, en de 'liefkozende' benaming worstenbroodje van een vriendin, dat heeft ook geen goed gedaan bij het ontwikkelen van mijn eetstoornis.
Dat mééén je niet..... hoe reageerden die personen toen je echt zichtbaar de stoornis ontwikkelde?
Ooit een 'sorry' gehad?
...hoe hard en dom kunnen de mensen om je heen soms zijn...
Ooit een 'sorry' gehad?
...hoe hard en dom kunnen de mensen om je heen soms zijn...
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
Waaat, dat is echt lullig! Tenminste, als dat de hele tijd gezegd werd. Soms kan het ook wel liefkozend zijn hoor, maar dat het hard kan aankomen dat weet ik...
Toen mijn vriendin en ik nog niet zo lang samen waren en ze het over haar maatje extra-small hadden heb ik een keer gekscherend opgemerkt dat ik 'haar wel eens even vet zou mesten'. Goed bedoeld, in de lijn van het humoristische gesprek, maar later vertelde ze me ze dat toch bepaald niet leuk had gevonden. Ze had toen haar stoornis al, maar die was nog veel minder gevorderd, en niemand (zelfs zij niet) wist er nog van.
Toen mijn vriendin en ik nog niet zo lang samen waren en ze het over haar maatje extra-small hadden heb ik een keer gekscherend opgemerkt dat ik 'haar wel eens even vet zou mesten'. Goed bedoeld, in de lijn van het humoristische gesprek, maar later vertelde ze me ze dat toch bepaald niet leuk had gevonden. Ze had toen haar stoornis al, maar die was nog veel minder gevorderd, en niemand (zelfs zij niet) wist er nog van.
Ik denk niet dat ze beseften dat ze zoiets zouden kunnen versterken ermee, en dat van die vriendin van een paar jaar voordat ik die eetstoornis kreeg, maar is nog wel eens in mijn hoofd opgekomen toen. Ik neem het ze niet kwalijk. Wat ik wel raar vond is dat mijn moeder toen ik weer wat aangekomen was zei: je bent wel dikker geworden (ja, duh, ik at eerst niks, sportte overmatig en gebruikte laxeermiddelen, tuurlijk kom je dan aan als dat verandert ) en mijn tante zei laatst ook dat ik dik was geworden (ik heb nog steeds maatje xs en 34), terwijl zij zelf overduidelijk te dik was.quote:Op vrijdag 2 september 2005 11:46 schreef CleeJee het volgende:
Dat mééén je niet..... hoe reageerden die personen toen je echt zichtbaar de stoornis ontwikkelde?
Ooit een 'sorry' gehad?
...hoe hard en dom kunnen de mensen om je heen soms zijn...
Meid je hebt een heel erg mooi figuur hoor (je foto's zijn echt prachtgig!) dus niet weer gek doen met eten!quote:Op vrijdag 2 september 2005 11:09 schreef Toeps het volgende:
[..]
Ik ben er nu helemaal vanaf!
Soms ben ik nog wel onzeker, maar niet erger dan de gemiddelde jonge vrouw denk ik.
Foto's maken doe ik nu voor de lol, vroeger wilde ik topmodel worden, en daar wilde ik heel dun voor worden. Maar ik weet nu wat de prijs daarvoor is, en die wil ik niet betalen.
(je foto's zijn echt prachtgig!) dus niet weer gek doen met eten!
het was liefkozend bedoeld, maar het viel niet echt goed, zeg maar.quote:Op vrijdag 2 september 2005 11:50 schreef Ami80 het volgende:
Waaat, dat is echt lullig! Tenminste, als dat de hele tijd gezegd werd. Soms kan het ook wel liefkozend zijn hoor, maar dat het hard kan aankomen dat weet ik...
Je mag het je tante wel eens vertellen dat ze je pijn doet door dat soort dingen te zeggen... hou zou zij het vinden als er steeds dat soort opmerkingen naar haar gemaakt zouden worden?
@ Wolkje: weten die personen die dat zeggen van het feit dat je eetstoornis had/hebt gehad?
Moeder van vriendin met Ano kneep haar ook laatst in haar benen en zei tegen haar "ja, ik kan wel voelen dat er weer wat vet bij is!" dat is nou net wat ze nooooooit had moeten zeggen....ze bedoeld het wel lief ("meid, ik vind dat je er al weer veel gezonder uitziet!") maar zegt het op de meest slechtst mogelijke manier.....
Moeder van vriendin met Ano kneep haar ook laatst in haar benen en zei tegen haar "ja, ik kan wel voelen dat er weer wat vet bij is!" dat is nou net wat ze nooooooit had moeten zeggen....ze bedoeld het wel lief ("meid, ik vind dat je er al weer veel gezonder uitziet!") maar zegt het op de meest slechtst mogelijke manier.....
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
dat heeft ze maar een keer gezegd, op een moment dat zij ook in een moeilijke periode zat
(zij had haar alcoholistische vriend na jaren problemen het huis uit gezet), dus ik heb er ook niks van gezegd toen, toen ging het ook al een stuk beter met me.
Wat bij mij in de tijd dat ik aankwam heel veel heeft geholpen waren de complimentjes van mensen om me heen, dat ik er heel goed uit zag, en vooral die van mijn vriend. Dat heeft bij ontzettend geholpen in die periode.
(zij had haar alcoholistische vriend na jaren problemen het huis uit gezet), dus ik heb er ook niks van gezegd toen, toen ging het ook al een stuk beter met me.
Wat bij mij in de tijd dat ik aankwam heel veel heeft geholpen waren de complimentjes van mensen om me heen, dat ik er heel goed uit zag, en vooral die van mijn vriend. Dat heeft bij ontzettend geholpen in die periode.
Gaan we in dit topic verder of in die van Silmarwen?
(ik merk dat er veel mensen iets aan hebben, zowel 'patienten' als 'helpers', gaaf!)
(ik merk dat er veel mensen iets aan hebben, zowel 'patienten' als 'helpers', gaaf!)
May the seeds of today, be the fruits of tomorrow!
pffff, wat een verandering tussen je posts daar en de posts die je nu maakt zeg! Ik ga maar even niet doorlezen, anders ben ik ook weer zo terug bij af... Maar absoluut heel knap van je...
Maar absoluut heel knap van je...
