Het gevecht met anorexia

Om zo licht te zijn als lucht,
Zo vergankelijk als rook, om gracieus te bewegen and zweven,
om doorzichtig te worden en te verdwijnen,
Dat is alles wat ik nodig heb om te overleven.
Dronken van water, voedend op lucht,
kleiner wordend en verwdijnen tot ik niets meer ben
maar weg.

Ik heb anorexia, nog niet zo lang, sinds september vorig jaar.
Toen was ik mollig en nu heb ik een normaal postuur maar voor hoe lang?
20 kilo afgevallen en net 3 maanden normaal eten achter de rug. En toch weer die terug slag. Weer niet willen eten. En niet om het afvallen alleen.
Anorexia gaat niet om afvallen, afvallen is een bijzaak. Het begint er vaak wel mee.

Wat gebeurt er met je als je niet eet?
Je wordt er high van, je krijgt een zweverig gevoel en na 2 of 3 weken elke dag alleen avond eten eten voel je de honger niet meer. En het gekke is dat je daar nog van baalt. Want honger hebben voelt goed. Je valt namelijk af.
Na een maandje of wat slaap je slechter omdat je lichaam actief wilt blijven om naar voedsel te zoeken. Na 2 maanden sliep ik bijna niet meer maar moe was ik ook niet dankzij de dieetpillen. En als ik moe was werd ik boos op mezelf. Actief blijven, sporten!

Om het uur naar de weegschaal lopen kijken of je niet ben aangekomen, koude douche nemen, de gekste dingen zodat je maar calorieen zal verliezen.

Dan wordt je duizelig, je handen zijn blauw, alles doet zeer, constante spierpijn, hoofdpijn, buikpijn, pijn in je nieren van de 3 a 4 liter water die je per dag drinkt zodat je iig een vol gevoel hebt.

Niets intresseert je meer, je leeft om niet te eten. Je wordt verdoofd je voelt geen emoties meer behalve negatieve zoals angst en woede en verdriet. Maar huilen gaat ook steeds minder. Je lichaam sluit zich af voor alles.

Je spreekt niet meer af met je vrienden want stel je voor dat je moet gaan eten of datz e wat zeggen over je gewicht. Je durft niet over straat omdat je jezelf niet in het glas durft te zien. Je ziet eruit als een monster dik en lelijk.

Je hele wereld wordt onrealitisch, je bent kapot van het niet slapen de constante pijn en de honger.
Maar je durft het niet los te laten. Dit is de enige controle die je nog hebt, hier ben je goed in, mensen geven je aandacht. Anorexia brengt namelijk ook veel postieve dingen met zich mee.

Het is een verslaving en ook wil je niet meer verder gaan en wil je eten je kunt het niet. Je lichaam schreeuwt om eten maar het lukt je niet.

Anorexia is een hel een constant gevecht tegen jezelf.

Mensen zeggen, nou dan stop je toch gewoon, dan eet je toch gewoon en je wilt het echt maar toch ook niet.

Als je niets meer hebt voor je gevoel dan het niet eten, dan laat je dat niet gaan.

Mensen pas op met afvallen, dieetpillen of wat dan ook. Een eetstoornis draag je je hele leven het is een constant gevecht, het kleinste ding kan weer zorgen dat je ophoudt met eten.

Ik dacht dat ik genezen was echt waar. Ik at voor mijn gevoel weer goed en toch eet ik nu weer bijna niets en ik wil ook nog niet genezen. Misschien over een paar maanden als ik de moed vind omhulp te vragen. Tot die tijd wil ik dit. Ook al haat ik het.

Wil je dat echt?

quote:

Op maandag 14 juni 2004 13:44 schreef Frenkie het volgende:
Zo respect. Wat een duidelijke post.
Een ex-vriendinnetje had (heeft?) ook anorexia en ik herken alles. Het niet slapen, veels te veel sporten en jezelf niks, maar dan ook niks gunnen..
Zij had ook een bloedhekel aan zichzelf. Heb jij dat ook? Dat lijkt me echt ontzettend kut namelijk!

Een hekel aan mijzelf. Met vlagen, vooral aan mijn lichaam of als ik wat eet. Dan voel ik me een mislukkeling en zwak. Ik was de afgelopen 3 maanden trots dat ik at, zelfs chips en nu kijk ik erop terug en walg ik van mezelf dat ik de kracht niet had om niet te eten.

Het is dus weer helemaal omgedraait. Ik heb wel een hekel aan mijn lichaam aan elk stukje vet elk bobbeltje alles. Het enige wat ik mooi vind aan mezelf zijn mijn ogen. Maar die zijn dan ook nooit te dik

Vind het trouwens eng om te lezen dat mensen het herkennen omdat dat bevestigd dat ik ziek ben terwijl ik het zelf nog half ontken en denk och valt wel mee je bent nog niet dun etc etc.

quote:

Op maandag 14 juni 2004 13:50 schreef SEMTEX het volgende:
Mensen met anorexia geven toch ook over?
ja stomme vraag hoor, maar volgens mij was dat een belangrijk detail.

Wat valt er over te geven als je niets eet?

Nee dus mensen met boulimia geven over, weinig mensen met anorexia geven eigenlijk over. Dat is meer echt meer voor boulimia.

quote:

Dear Ana,

I offer you my soul, my heart and my bodily functions. I give you all my earthly possessions.

I seek your wisdom, your faith and your feather weight. I pledge to obtain the ability to float, to lower my weight to the single digits, I pledge to stare into space, to fear food, and to see obese images in the mirror. I will worship you and pledge to be a faithful servant until death does us part.

If I cheat on you and procreate with Ronald McDonald, Dave Thomas, the colonel or that cute little dog. I will kneel over my toilet and thrust my fingers deep in my throat and pray for your forgiveness.

Please Ana, don't give up on me. I'm so weak, I know, but only you with your strength inside me will I become a woman worthy of love and respect. I'm begging for you not to give up, I'm pleading with my shallow breathes and my pale skin. I bleed for you, suffer leg pains, headaches and fainting spells. My love for you makes me dizzy and confused I don't know whether I'm coming or going. Men run when they see the love I have for you and never return. But they aren't important to me all thats important is that you love me.

If you stay with me, I will worship you daily, I will run miles a day, come rain, snow, bitter cold or searing heat I will run from the pain and in fright. I will do 1,000 sit ups a day and lie to my family about what I eat and how I feel. I will stop weeping when I feel your warm arms embrace my shivering body. I will numb the hunger pains with razor blades and your strength.

Today, I renew our friendship and resolve to be faithful to you year long, life long. I begin each year with a 3 day fast in honor of you. If you give me the strength to fade away I will love you and worship you forever.

When I'm finally faded to nothing, when you've given me the gift of ending this torturous life. I will float on to the next world and be thin and beautiful payment for my undying love for you in this world.

I ask only one more thing you, please Ana, remove me from this hell, from this world ASAP. Please take away this hatred for my pain and allow me to be free and light.

Love Always, Worthless One

Dit heb ik niet geschreven maar ik ken het meisje wel. Zij is al een tijdje opgenomen in Amerika. Ik vind de brief wel mooi omdat het zo goed laat zien hoe ziek ze is.

quote:

Op maandag 14 juni 2004 14:00 schreef Frenkie het volgende:

[..]

Ow dat is dan anders dan bij mijn ex. Die at niet omdat ze zichzelf geen eten gunde. Die had echt onwijs de schurft aan zichzelf. En om zichzelf te "straffen" at ze gewoon niet. Toen wij wat hadden at ze trouwens wel (en veel), maar slapen deed ze nog steeds amper en ze liet haar lichaam echt afzien (te veel en te zwaar sporten).

Nee bij mij gaat het echt meer om de controle het gevoel iets wel te kunnen. Is nog stedsminachting maar meer minachting omdat ik vind dat ik alles niet goed genoeg doe. Ik moet alles altijd het beste kunnen overal perfect in zijn. En dat kan niet. Dat geeft ene gevoel van machteloosheid en anorexia geeft me controle terug. Terwijl het geen controle is. Ik heb geen controle mijn anorexia heeft controle over mij. Ik heb niets te zeggen, mijn anorexia bepaalt wat ik doe. En hoe erg ik dat niet wil ik kan maar niet winnen en als ik win is dat van korte duur.

Het niet slapen vind ik het ergst. Ik ben nog niet dun genoeg geweest om echt veel pijn te hebben behalve enorme spierpijn. En sporten nu sport ik max 1 uur per dag die controle heb ik nog maar vorig jaar deed ik elk uur sit ups, hardlopen door de regen etc etc.

Het was vooral moeilijk op mijn werk als peuterleidster omdat je zoveel bezig bent met eten. Sochtends fruit, smiddags brood, daarna cracker tussendoor flessen, dat was echt een hel.

quote:

Op maandag 14 juni 2004 13:41 schreef Maerycke het volgende:
Herkenbaar... Heel veel sterkte

Dank je

Heb je zelf nu een eetstoornis of een gehad?

Als je niet wilt antwoorden snap ik dat ook.

quote:

Op maandag 14 juni 2004 15:06 schreef SEMTEX het volgende:

[..]

Dat is niet waar. Mensen met anorexia geven zelfs nog het weinige over wat ze eten. Dan ben je niet goed geinformeerd.

Hallo ik heb anorexia... En van alle meisjes die ik nu zo langzamerhand ken met anorexia, en dat zijn er een stuk of 15, geven er maar 3 over.

De rest sport het eraf of gaat compenseren door niets eten of laxeren.

Dus misschien ben jij niet goed geinformeerd?

Okay

Vond de reactie alleen een beetje raar maar goed. Ik zal me inhouden.

quote:

Op maandag 14 juni 2004 15:20 schreef innovative het volgende:
Hoe komt het eigenlijk dat je ineens een terugval hebt gehad? Tegenslag waardoor je het gevoel had de controle kwijt te zijn, of zomaar spontaan?

In ieder geval, ik wens je heel erg veel sterkte.

Meerdere dingen op een gestapelt.

Werk kwijt, relatie over, nieuwe relatie, is allemaal veel stress. Al hoewel ik enorm blij ben met Knut

Dan ga je weer onzeker zijn en hop begin je weer.