Ben Bot bezoekt betwiste onafhankelijkheidsdag Indonesie

quote:

Bot's planned visit reflects changing Dutch attitude
Aboeprijadi Santoso, Amsterdam

It seems as if World War II has just ended for the Dutch. Six decades on, few of the legacies of the war and the independence of its former colony linger on. At the same time, the relationship between the Netherlands and Indonesia, at the diplomatic level and between the two civil societies, has never been better.

Why, then, is Dutch Foreign Minister Bernard Bot's plan to attend Indonesia's commemoration of the 60th anniversary of declaration of independence on Aug. 17, 1945 -- thus, the first official recognition by the Netherlands of Indonesia's independence date -- being prepared so discreetly?

The impact of Indonesia's independence struggle has indeed taken a long time to recede in the Netherlands -- just as, for example, it took the French great pains to resolve the crises following Algerian independence. However, while it is not unusual for independence struggles to cause enduring consequences on the part of the loser at home, there appear to be peculiar changes in the Dutch government's approach to its problems.

The Dutch postwar problems mainly arose from the fact that the Netherlands simultaneously faced the consequences of the war in Europe and in Asia. Whilst Dutch successive administrations have been preoccupied with the first, they grossly neglected the second. War victims in Europe (Dutch Jewish victims were proportionally the greatest in Europe) were honored and remembered much earlier and more conspicuously than any of the similar groups from the former Dutch East Indies. Only very recently, the government paid tribute and offered mea culpa to former Dutch prisoners of Japan and ex-soldiers, who had fought in Indonesia.

Among the most painful experience for the latter groups were a series of publications in the late 1970s, including official papers and government sponsored books on World War II, which accused the Dutch royal troops, the KL, of war crimes in Java in the 1940s (ironically, similar acts by the colonial troops, the KNIL, were not discussed). The author, Prof. L. de Jong, a historian sympathetic to the Indonesian cause, had apparently been intimidated so that he would change the text and remove the term "war crime" following a gulf of strong protests from groups of these ex-soldiers -- known as the Indie veterans.

In other words: Put in the European context, to charge the Indie veterans with being aggressors, who committed war crimes, would have put them on the same moral footing as the hated Nazi-Germans -- an unacceptable situation for soldiers who fought the war in the name of the Dutch Queen.

What is more, de Jong's books have actually became a standard-bearer. Although only two of its 12 parts deal with Indonesia, the Indie veterans' anger was great. When they were finally offered financial compensation for their sufferings in Japan-occupied Indonesia, it was far too little and too late, compared to what Nazi victims received. But, "truly, our objection," some of them told this writer in 1987, "is that de Jong's stories became official".

It was this hurt esprit de corps and great sensitivity among the Indie veterans that the Dutch government has had to carefully consider ever since dealing with its past in Indonesia.

For, these veterans had meanwhile found consolation, protection and political strength in the liberal-conservative party VVD and, in particular, in the person of Prince Bernhard, Queen Beatrix's father, who was also a general and World War II hero. The 1980s and 1990s were thus their heydays. Even Queen Beatrix's wish to visit Jakarta on the very anniversary of Indonesia's independence on August 17, 1995, was heavily resisted. Her state visit only took place four days later. Similarly, the idea of then Minister Jan Pronk, the enfant terrible of Dutch politics, to recognize Aug. 17 as Indonesia's independence day -- instead of Dec. 27, 1949 -- has never met with any success.

So, why is Foreign Minister Bernard Bot now trying to do just that -- albeit more cautiously and prudently?

The obvious answer is that the Indie veterans have now become older, their number smaller, and are much less active. Crucially, with the death of Prince Bernhard on Dec. 1, 2004, they have lost their great patron.

Other factors include Bernard Bot's personal aspects. Born in Batavia (now Jakarta), he went through the Japanese prison camp in Cideng -- a factor the Indie veterans must consider before anything else. Bot, who has got along well with the present day Jakarta leaders, seems well equipped to start a course toward rectifying the historic Dutch mistake. Presumably, he has the full support of Prime Minister J.P. Balkenende, who is also his party colleague. Since Balkenende, the first post-war born Dutch PM, is free from any wartime issues, he and Bot are viewed as a good duo to accomplish the mission of a former colonial master.

Nevertheless, Indie veterans' sensitivity still has to be reckoned with. Just hours before he flies to Jakarta on Monday Aug. 15, Ben Bot, accompanying the Queen and the Prime Minister, will attend the commemoration of Dutch servicemen and families, who died during the war in Indonesia. In doing so, he will thus pay his respects to the Indie veterans while paving the way for his mission in Jakarta.

Next, what could be a better moment for such a mission than now with Indonesia's new democracy and its first directly elected president? And in keeping with its tradition as a salesman, the Netherlands is likely to be interested in improving its investment here while looking at new business.

Finally, perhaps the most significant in terms of its domestic politics, for the first time there appears to be a willingness among the broad spectrum of political parties, including the former patron of the Indie veterans, the VVD, to officially recognize Aug. 17, 1945 as the day Indonesia gained independence.

At least five parties, including the major ones, have specifically told the Indonesian Section of Radio Netherlands that they are willing to support if the Dutch government is to embark on such a course. Which indicates that, for them, too, the war is indeed really over.

Minister Bot is expected to take the first significant step. More should follow.

quote:

Op maandag 15 augustus 2005 10:03 schreef SCH het volgende:

[..]

Daar gaan wij niet over, wij gaan aan over ons zelf en het is duidelijk dat Nederland daar gemoord heeft als beesten.

quote:

Op maandag 15 augustus 2005 17:07 schreef HiZ het volgende:
En de relevantie van die exacte datum? De winnaar heeft uiteindelijk altijd gelijk, en in het geval van de onafhankelijkheidsoorlog van Indonesie was dat nu eenmaal de Republiek Indonesie en niet het Koninkrijk der Nederlanden. Dat maakt onze halstarrigheid over december 49 nogal lachwekkend. Ik ben blij dat nu wordt onderkend dat we hebben verloren.

Oh ja, mijn ouders zaten allebei in de KL in Indie tijdens de politionele acties, ik heb ze er nooit echt zo over gehoord.

P.S. wijzelf hebben een onafhankelijkheidsverklaring (acte van verlatiinghe) die ruim 80 jaar eerder werd gepubliceerd dan dat de Spaanse kroon de onafhankelijkheid van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden erkende (Vrede van Munster).

quote:

Op maandag 15 augustus 2005 17:35 schreef HiZ het volgende:
Accepteren, erkennen alsof er een verschil is. Doen de Turken ook over Cyprus, zeggen dat ze Cyprus niet erkennen, maar tegelijkertijd praten ze wel over lidmaatschap van de EU, wat dus alleen maar kan als ze impliciet ook praten met lidstaat Cyprus.

quote:

Op maandag 15 augustus 2005 17:53 schreef zakjapannertje het volgende:
De volledige tekst van de toespraak door minister Bot van Buitenlandse Zaken tijdens de Indië-herdenking in Den Haag.

Nederland stuurde al decennialang vertegenwoordigers voor de herdenking op 17 augustus, maar nu heeft dat dus een officieler tintje met minister Bot, het is een Indonesisch feestje met nu eindelijk Nederlandse officiele goedkeuring in een eindelijk democratisch Indonesie, komt ook trouwens mooi uit met de Nederlandse missie naar Atjeh om daar de boel te stabiliseren, daar is een goede band met Jakarta wel gebaat bij deze erkenning door Nld.

quote:

Op maandag 15 augustus 2005 12:37 schreef Pimk het volgende:
De uitspraak van Bot is niet meer dan Haags gekakel. Het is juridisch echt betekenisloos. Maar wat erger is: Ben Bot pleegt verraad.

Waarom 1945 en waarom niet 1607? Kennelijk erkent men het bestaan van Nederlands-Indie en zijn rechtsorde. De vraag is dus: was het uitroepen van de onafhankelijkheid legaal? Nee, niet volgens de heersende rechtsorde.

Was het dan legitiem? Dan moet je je afvragen of Soekarno zijn volk vertegenwoordigde. Dan speelt de vraag wie Soekarno in 1945 was. Soekarno was een collaborateur die in samenwerking met de Jappen honderdduizenden Indonesiers naar de dood in heeft gejaagd. Hij claimde dat er een onafhankelijkheidsstrijd gaande was. In feite was er een stadium van wanorde waarin etnische Maleiers hun woede botvierden op etnische Chinesen. Nederland heeft de rechtsorde destijds hersteld. Soekarno was geen Nelson Mandela. De rol van bevrijder is een door Soekarno gecreeerde mythe.

Er was dus een Nederlandse, internationaal erkende rechtsorde tot 1949. Toen is de macht overgedragen.

Aangezien het recht niet met terugwerkende kracht werkt, heeft Ben Bot de facto dus ongelijk. Bovendien is zijn versie niet door het parlement gerattificeerd. Zijn erkenning van Soekarno's leugen is rechtstreeks verraad aan onze rechtsorde en aan de Nederlandse militairen die de rechtsorde respecteren.

quote:

Dutch FM says the Netherlands accepts Indonesian independence date

THE HAGUE (AFP): At the 60th anniversary of Japanese capitulation and the end of the Japanese occupation of then Dutch colony Indonesia, Foreign Minister Ben Bot said on Monday that The Hague "morally and politically" accepted the date of Indonesia'sindependence as Aug. 17, 1945.

With this admission the Netherlands has put and end to a dispute that cast a shadow over Dutch-Indonesian relations for almost 60 years.

Bot will fly to Indonesia later Monday to be the first Dutch cabinet member present at the independence celebrations in Indonesia on Aug. 17.

"I will explain to the Indonesian people that my presence there should be seen as a moral and political acceptance of that date," Bot told thousands of people who had gathered in The Hagueto commemorate the end of World War II for the Dutch Indies as Indonesia was then known.

"What is important is that we speak openly with theIndonesians. With the support of the Dutch government I will impress upon the Indonesian people that the Netherlands understands that de-facto independence started on August 17, 1945 and that we - 60 years after the fact - accept this fact generously in a moral and political sense," he added.

The foreign minister also admitted that handover ofsovereignty to Indonesia had taken longer than necessary.

"Only after the fact it is clear that the separation of Indonesia and the Netherlands has taken longer, with more military violence than was necessary," he said.(*)

quote:

Nederlands-Indië, oktober 1945, vlak na de Japanse capitulatie. Een Brits konvooi in Soerabaja probeert 300 Nederlandse vrouwen en kinderen over te brengen naar veilig gebied. Door een overval door Indonesische vrijheidsstrijders eindigt het evacuatie-transport in een bloedbad. Ruim honderd Nederlandse vrouwen en kinderen komen om.
In Netwerk een reportage.



Wanorde
Door een gezagsvacuüm heerste er in de eerste maanden na de Japanse capitulatie, vandaag 60 jaar geleden, wanorde, chaos en geweld in Nederlands-Indië. Op 17 augustus 1945 riepen Soekarno en Hatta de onafhankelijkheid van Indonesië uit.



Dood en verderf
De nationalistische jongeren richtten zich tegen de voormalige kolonisatoren. Ongeregelde strijdgroepen met messen en bamboesperen zaaiden dood en verderf onder de Nederlanders die in en buiten de interneringskampen de oorlog hadden overleefd.



Bersiapi
Deze periode van ongeveer oktober 1945 tot begin 1946 wordt de bersiap-periode genoemd, naar de strijdkreet 'Bersiapi' (‘Wees paraat’ of ‘Geeft acht!’) van de jongeren. Tijdens deze maanden zijn ongeveer evenveel Nederlandse slachtoffers gevallen als tijdens de gehele Japanse bezetting, ruim 20.000. Aan Indonesische kant was het aantal slachtoffers overigens een veelvoud daarvan. “De bezetting bracht angst, de bersiap doodsangst”, zeggen overlevenden.



Barricade
Temidden van al dit geweld probeert eind oktober 1945 een Brits militair konvooi 300 Nederlandse vrouwen en kinderen over te brengen naar een veilig deel van de Oost-Javaanse stad Soerabaja. Het konvooi stuit op een barricade en valt ten prooi aan een bloeddorstige menigte van duizenden opgehitste Indonesiërs.



KJBB
Henk Itzig Heine is een overlevende van het transport. Historicus Herman Bussemaker zat als jongen hij in Bersiap-kampen op Oost-Java. Hij is tevens oud-voorzitter van de Vereniging Kinderen uit de Japanse Bezetting en Bersiap (KJBB) en hij schreef een boek over de periode, Bersiap! Opstand in het paradijs, de bersiap-periode op Java en Sumatra 1945-1946. Zij vertellen in Netwerk over de Bersiap en de overval van het transport.