MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
quote:In dit topic kun je plaatsen welk nummer je beluistert. Om het aantrekkelijk te maken voor anderen om te lezen en discussies te laten ontstaan, is het de bedoeling dat je bij elk nummer een korte review of toelichting zet over of bij het nummer of over de artiest. Het is echter niet de bedoeling dat je slechts een afbeelding van het album en een gekopieërde lap tekst van Allmusic of een andere bron neerzet, het gaat hier om de persoonlijke beleving van muziek. Postopkrikken wordt niet gewaardeerd en beloond met een waarschuwing of erger.
Semi0n is dead, long live Stress Techniques. New project: LLB - JG
http://http://llbinc.bandcamp.com/
http://http://llbinc.bandcamp.com/
Zal ongetwijfeld een nummer zijn die best in het "foute uur" van Q-Music terecht kan komen. Hoorde hem vanochtend op de radio vlak voordat ik naar school moest. Enigste wat ik heb onthouden was rowina en felicit.
Weet dus absoluut niks van de artiest of het nummer, maar ik vind het een erg leuk nummertje en een erg leuk duet. Op basis van het plaatje van de single zal het wel een nummer zijn die in de jaren 80 is uitgebracht.
I'm a fokker! can't you see, do u wanna fok! all night with me.. ^_^
Al Bano & Romina Power - Felicita.quote:Op donderdag 1 december 2005 17:13 schreef furanku het volgende:
Weet dus absoluut niks van de artiest of het nummer
I intend to live forever, or die trying.
Ja.. dat weet ik nu wel. Daarom post ik ook in "Wat Luister je Nu".quote:Op donderdag 1 december 2005 17:15 schreef dwerg het volgende:
[..]
Al Bano & Romina Power - Felicita.
hier stond een plaatje namelijk en die had ik gepost, maar kennelijk wordt die niet weergegeven
I'm a fokker! can't you see, do u wanna fok! all night with me.. ^_^
Je eerste plaatje werkte niet.quote:Op donderdag 1 december 2005 17:18 schreef furanku het volgende:
Ja.. dat weet ik nu we. Daarom post ik ook in "Wat Luister je Nu".
hier stond een plaatje namelijk
Overigens luister ik nu naar Gorky, van Gorky, met daarop onder andere 'Soms vraagt een mens zich af', 'Mia' en 'Lieve kleine piranha'. Maar ik heb eigenlijk geen zin om een lange beschrijving van de cd te geven. Hij is goed. Dat lijkt me wel voldoende.
Maar ik heb eigenlijk geen zin om een lange beschrijving van de cd te geven. Hij is goed. Dat lijkt me wel voldoende.
I intend to live forever, or die trying.
Reggie And The Full Effect - Songs not to get married to
Het vierde album van James Dewees, de man achter Reggie And The Full Effect. Eigenlijk het vijfde album als je de re-release van het Greatest hits '84-'87 album meerekent.
De beste man heeft in Coalesce gedrumd, was toetsenist bij The Get Up Kids en is dit momenteel bij New Found Glory. Op dit nieuwste RATFE album zijn leden van The Get Up Kids te horen evenals de zanger Coalesce die in een paar nummers flink meebrult. Tevens verzorgt de gitarist die bij de vorige Coalesce reunion tour gitarist was op dit album het gitaarwerk.
Persoonlijk vind ik het een vooruitgang in vergelijking met het vorige album, Under the tray (of Inside the dust sleeve voor de mensen die dit album op vinyl hebben). Het nieuwe album klinkt iets harder dan het vorige album, maar dit alles wordt nog steeds afgewisseld met debiele poppy liedjes met veel synth geluidjes. Gelukkig staat dit album ook niet voor de helft vol met niet-grappige gesprekken zoals dat bij het vorige wel het geval was.
De eerste twee albums vind ik het leukst, toen gaf het mij nog het gevoel dat deze band meer een soort van uit de hand gelopen grap was.
Het vierde album van James Dewees, de man achter Reggie And The Full Effect. Eigenlijk het vijfde album als je de re-release van het Greatest hits '84-'87 album meerekent.
De beste man heeft in Coalesce gedrumd, was toetsenist bij The Get Up Kids en is dit momenteel bij New Found Glory. Op dit nieuwste RATFE album zijn leden van The Get Up Kids te horen evenals de zanger Coalesce die in een paar nummers flink meebrult. Tevens verzorgt de gitarist die bij de vorige Coalesce reunion tour gitarist was op dit album het gitaarwerk.
Persoonlijk vind ik het een vooruitgang in vergelijking met het vorige album, Under the tray (of Inside the dust sleeve voor de mensen die dit album op vinyl hebben). Het nieuwe album klinkt iets harder dan het vorige album, maar dit alles wordt nog steeds afgewisseld met debiele poppy liedjes met veel synth geluidjes. Gelukkig staat dit album ook niet voor de helft vol met niet-grappige gesprekken zoals dat bij het vorige wel het geval was.
De eerste twee albums vind ik het leukst, toen gaf het mij nog het gevoel dat deze band meer een soort van uit de hand gelopen grap was.
"Bleach is healthy. It's mostly water. And we are mostly water. Therefore, we are bleach."
Erasure - ABBA-esque
Uit 1992.
Daarna hadden ze ook gewoon moeten stoppen.
Vier covers van ABBA (duh) met nerveus spel van Vince Clarke, en Andy Bell als Frida en Agnetha. Voulez-Vous is het beste nummer van het kwartet.
I intend to live forever, or die trying.
INXS - The Greatest Hits
Tja, ik heb niet zo heel veel te zeggen over deze verzamelaar uit '94. Er staan gewoon 18 hits op. En er zijn niet zo erg veel Australische band zo succesvol geweest als INXS. Vijf nummers van deze cd zijn afkomstig van het album Kick uit 1987. Dat was een goed jaar voor de band. Tien jaar later verhing Michael Hutchence zich. Dat was minder.
I intend to live forever, or die trying.
Prong - Beg to Differ - For Dear Life
Naar aanleiding van het feit dat Tommy Victor op het nieuwe album van MInistry meedoet, m'n Prong collectie maar weer eens tevoorschijn gehaald. Beg to differ is uit 1990 en dat kun je horen, met name in de productie, de drums klinken erg slecht. Natuulijk wel de retestrakke riffs van Tommy Victor, het hakwerk van Ted Parsons en de hardcore invloeden die er toen nog in zaten.
[ Bericht 3% gewijzigd door bartrid op 02-12-2005 23:03:13 ]
Naar aanleiding van het feit dat Tommy Victor op het nieuwe album van MInistry meedoet, m'n Prong collectie maar weer eens tevoorschijn gehaald. Beg to differ is uit 1990 en dat kun je horen, met name in de productie, de drums klinken erg slecht. Natuulijk wel de retestrakke riffs van Tommy Victor, het hakwerk van Ted Parsons en de hardcore invloeden die er toen nog in zaten.
[ Bericht 3% gewijzigd door bartrid op 02-12-2005 23:03:13 ]
Semi0n is dead, long live Stress Techniques. New project: LLB - JG
http://http://llbinc.bandcamp.com/
http://http://llbinc.bandcamp.com/
Paradise Lost - Isolate
1 van de bands die in de loop van carriere vaker van stijl is geswitched dan iemand met diarree van ondergoed....Begonnen als ultra ruige doom/death metal band (debuut Lost Paradise en niet te vergeten het trendsettende album Gothic) gingen ze daarna richting Metallica toen die the black album uitbrachten, vervolgens klonken ze meer Depeche Mode als Depeche Mode zelf en het intro van dit nummer doet me wel heel erg aan Rammstein denken. Bovendien vind ik de albums vaak inzakken na een aantal nummers. Tijd om naar iets anders te luisteren dus
1 van de bands die in de loop van carriere vaker van stijl is geswitched dan iemand met diarree van ondergoed....Begonnen als ultra ruige doom/death metal band (debuut Lost Paradise en niet te vergeten het trendsettende album Gothic) gingen ze daarna richting Metallica toen die the black album uitbrachten, vervolgens klonken ze meer Depeche Mode als Depeche Mode zelf en het intro van dit nummer doet me wel heel erg aan Rammstein denken. Bovendien vind ik de albums vaak inzakken na een aantal nummers. Tijd om naar iets anders te luisteren dus
Semi0n is dead, long live Stress Techniques. New project: LLB - JG
http://http://llbinc.bandcamp.com/
http://http://llbinc.bandcamp.com/
David Usher - My way out
Een nummer van zijn 2e cd: Morning orbit (2001).
Moet eerlijk bekennen dat ik sommige nr's van die cd echt niks vind, maar My way out en Black black heart zijn wel erg mooi .
Weet verder ook weinig van 'm, mja hij komt uit Canada en is ook nog zanger van de band: Moist ..that's it . Ohw en 27 oktober is zijn nieuwste album If God had curves (de 4e alweer) uitgekomen.
. Ohw en 27 oktober is zijn nieuwste album If God had curves (de 4e alweer) uitgekomen.
want de klop doet het niet.
Portishead - Roseland NYC live
Live-cd van deze band uit Bristol, uitgebracht in 1998, en gisteren voor iets minder dan 10 Euro gekocht bij Sounds in Rotterdam. Negen van de elf nummers zijn opgenomen in de Roseland Ballroom, in New York, vandaar de titel. Het is niet zo maar een live-cd, de band wordt begeleid door een 35-koppig orkest. Vooral een nummer als 'All mine' klinkt nog mooier door de toevoeging van echte blazers en strijkers. Het is lastig om één uitschieter op dit album te noemen, de combinatie van het orkest, de stem van Beth Gibbons, het scratchen van Geoff Barrow, het gitaarspel van Adrian Utley: het vult elkaar perfect aan. Portishead klinkt donker, sfeervol, filmisch. Een ander pluspunt van dit album is ook dat het publiek stil blijft tot een nummer is afgelopen, en dat er niet zoals bij mTV Unplugged overal doorheen wordt gegild.
I intend to live forever, or die trying.
Controller.controller - X-amounts
Ok, volgens 3voor12 hebben ze net een ep'tje uit, een ep die ik al bijna een jaar grijs draai. De voordelen van de combinatie internet/creditcard.
Controller.controller is een canadeze band (natuurlijk, zijn er in 2005 nog bands die niet uit Canada komen? Of was die hype ook al 2004 en achterhaald. Anyway. De band maakt een soort dance maar dan in traditionele rockbezetting, dus drums, gitaren en bas. En een zangeres natuurlijk, maar das logisch. Op de EP bewezen ze dat dit erg goed werkte, 25 of meer minuten pure feestmuziek met een 80s retro tintje. En toen kwam er een volledig album en ga je je afvragen of ze ten eerste dit kunnen voortzetten en ten tweede een heel album kunnen volhouden.
Nou, beide blijken een duidelijke 'ja op te leveren. 40 minuten krap aan dit keer, en het is bijna net zo goed als de ep. Misschien dat de beste ep nummers iets beter zijn dan de beste album nummers, maar gemiddeld genomen is het gewoon erg goed. 2005 is best een leuk jaar zo.
Op de een of andere manier weet X-Amounts me nog niet echt te boeien - het klinkt ergens alsof ze dit keer iets meer op de rem hebben gestapt bij het schrijven van de nieuwe tracks; het is iets minder explosief en in your face. Maar wellicht dat die plaat me bij meer draaibeurten wel weet te bekoren.
Woven Hand - Blush Music
Blush music bevat fragmenten uit het zelfgetitelde debut-album 'Woven Hand'. Deze zijn uit elkaar gerekt of juist in elkaar gedrukt tot ambient achtige stukken waar je echt in meegezogen wordt. Het meest frapante aan deze muziek is dat je Edwards in sommige tracks hoort zingen maar het klinkt alsof hij helemaal niet aanwezig is. Op deze CD is hij als een ronddolende geest die zo nu en dan zijn stem laat horen. Aangevuld met duistere geluiden van wegvliegende kraaien, krakend hout en vage stemmen op de achtergrond maken dit alles tot een meesterlijk stukje vakwerk qua productie
Oh ja, de CD is een stuk beter als je het eerste album hebt gehoord.. dan hoor je namelijk dat beide platen verwant zijn aan elkaar maar dat er toch een wereld aan verschil in zit.
Blush music bevat fragmenten uit het zelfgetitelde debut-album 'Woven Hand'. Deze zijn uit elkaar gerekt of juist in elkaar gedrukt tot ambient achtige stukken waar je echt in meegezogen wordt. Het meest frapante aan deze muziek is dat je Edwards in sommige tracks hoort zingen maar het klinkt alsof hij helemaal niet aanwezig is. Op deze CD is hij als een ronddolende geest die zo nu en dan zijn stem laat horen. Aangevuld met duistere geluiden van wegvliegende kraaien, krakend hout en vage stemmen op de achtergrond maken dit alles tot een meesterlijk stukje vakwerk qua productie
Oh ja, de CD is een stuk beter als je het eerste album hebt gehoord.. dan hoor je namelijk dat beide platen verwant zijn aan elkaar maar dat er toch een wereld aan verschil in zit.
quote:Edwards' cover of Bill Withers' "Ain't No Sunshine" gets a reprise. This time menacing bird caws, distant voices, what sounds like a crackling fire, and a raga-like banjo make for a deeply affecting 14-minute mini-epic of psychedelic gospel-folk. The ultimate track, "Story and Pictures" (which also appeared on the first Woven Hand disc in different form), is maybe the best piece of music Edwards has ever recorded. Heartbreaking yet strangely uplifting, the song uses a simple piano figure, an acoustic guitar strum, and Edwards' haunted (or haunting) vocals to communicate a dark, almost mystical beauty.
Serena-Maneesh
Noorse band, dan denk je aan Aha of Immortal... maar ook Motorpsycho, en die laatste lijkt dit het meest op. Maar dan wel Motorpsycho op hun hardst, eigenlijk zijn een aantal britse of amerikaanse vergelijkingen beter op hun plaats. Trail of Dead, denk Source tags & codes zonder het saaie deel na track 4 ongeveer, Ride in hun Nowhere periode, Band of Susans en My bloody valentine als verplichte referenties zodat je weet in welke richting je zoeken moet. Muren van gitaar geweld dus.Is het echt 2005?
Oeh klinkt interessant, dat ga ik eens checken.
Semi0n is dead, long live Stress Techniques. New project: LLB - JG
http://http://llbinc.bandcamp.com/
http://http://llbinc.bandcamp.com/
Persoonlijk zie ik die link tussen Serena-Maneesh en Motorpsycho weer niet echt (al is de hoofdriff van S-M's eerste track op het album wel van MP gejat, al kan ik even niet op het bijbehorende nummer komen), maar het is wel een fijne plaat, dat zeker.
edit: van Psychonaut, dacht ik.
[ Bericht 18% gewijzigd door Grobbel op 11-12-2005 23:13:18 ]
edit: van Psychonaut, dacht ik.
[ Bericht 18% gewijzigd door Grobbel op 11-12-2005 23:13:18 ]
Ze komen beide uit Noorwegenquote:Op zondag 11 december 2005 22:57 schreef Grobbel het volgende:
Persoonlijk zie ik die link tussen Serena-Maneesh en Motorpsycho weer niet echt (al is de hoofdriff van S-M's eerste track op het album wel van MP gejat, al kan ik even niet op het bijbehorende nummer komen), maar het is wel een fijne plaat, dat zeker.
en ik heb Motorpsycho ook wel eens behoorlijk harde nummers horen spelen.
Oh, qua hardheid heb je bij mij ook geen discussie - het is meer dat het qua stijl toch iets anders is. Maar nu je het opmerkt krijg ik bij sommige riffs inderdaad wel een beetje een MP-vibe (zelfs al gaat het om schaamteloos leentjebuur spelen, alhoewel MP daar zelf ook niet vies van is), misschien was ik iets te voorbarig. Zou me niks verbazen in ieder geval dat MP tot een van S-M's invloeden behoort.
Mjah je zoekt er in elk geval meer achter dan ik bedoelde Zo goed ken ik Motorpsycho niet eens, ik heb ze wel eens live gezien. Ging meer om de Noorse connectie...
Avril Lavagne - Things I'll Never Say
Ik weet ook niet zoveel over haar te vertellen. Behalve dat ze zelf teksten schrijft en ik ze
behoorlijk waardeer. Jong meisje, de zoveelste, amerikaanse rockster.
Vergelijbaar met de altos alhier. Vind het een leuk nummer dit. Vooral omdat het zo goed verwoord
wat verlegenheid inhoudt
Ik weet ook niet zoveel over haar te vertellen. Behalve dat ze zelf teksten schrijft en ik ze
behoorlijk waardeer. Jong meisje, de zoveelste, amerikaanse rockster.
Vergelijbaar met de altos alhier. Vind het een leuk nummer dit. Vooral omdat het zo goed verwoord
wat verlegenheid inhoudt
Alleen mensen met liefde in hun leven groeien voorspoedig en worden sterker.
No room for the unlucky.
No room for the unlucky.
Een prachtige klassieker...
The Cure - The head on the door
Geniaal album van The Cure; en een van de beste jaren '80 albums allertijden IMHO Dit album is een mix van post-punk en new wave, waarbij het gebruik van synthesizers niet geschuwd werd... het album ademt een authentiek jaren '80 sfeertje uit, aanrader!
The Cure - The head on the door
Geniaal album van The Cure; en een van de beste jaren '80 albums allertijden IMHO Dit album is een mix van post-punk en new wave, waarbij het gebruik van synthesizers niet geschuwd werd... het album ademt een authentiek jaren '80 sfeertje uit, aanrader!
Dit album is een mix van post-punk en new wave, waarbij het gebruik van synthesizers niet geschuwd werd... het album ademt een authentiek jaren '80 sfeertje uit, aanrader!
Cop killer
Kill all the cops tonight
Kill them, cop killer
Kill all the cops in sight
Kill all the cops tonight
Kill them, cop killer
Kill all the cops in sight
Juli - Warum
Deze in Duitsland ontzettend populaire band heeft een aangename sound. Ze zijn een beetje de Krezip van Duitsland. De jeugdige bandleden hebben tot nu toe allemaal TOP10 hits gemaakt.
O.a.: Geile Zeit, Warum, Regen und Meer. De meest recente hit is Warum.
Kijk en luister hier naar Juli
Deze in Duitsland ontzettend populaire band heeft een aangename sound. Ze zijn een beetje de Krezip van Duitsland. De jeugdige bandleden hebben tot nu toe allemaal TOP10 hits gemaakt.
O.a.: Geile Zeit, Warum, Regen und Meer. De meest recente hit is Warum.
Kijk en luister hier naar Juli
Ramones - California Sun
Gisteren naar de Ramroosjes geweest, de Heideroosjes als Ramones-coverband. Dat was ontzettend goeie shit, zodoende nu maar weer al m'n Ramones platen te voorschijn getrokken. Ik zit lekker te flashbacken op wat wat mij betreft het beste album van dit stelletje californische New Yorkse junks is: Leave home
Hier ben ik nog wel een paar uurtjes zoet mee
[ Bericht 3% gewijzigd door Sjoewe op 16-12-2005 14:56:38 ]
Gisteren naar de Ramroosjes geweest, de Heideroosjes als Ramones-coverband. Dat was ontzettend goeie shit, zodoende nu maar weer al m'n Ramones platen te voorschijn getrokken. Ik zit lekker te flashbacken op wat wat mij betreft het beste album van dit stelletje californische New Yorkse junks is: Leave home
Hier ben ik nog wel een paar uurtjes zoet mee
[ Bericht 3% gewijzigd door Sjoewe op 16-12-2005 14:56:38 ]
** Die nacht ist vorbei, ein neuer Tag beginnt. Alles sprung. Stadtkind. Berlin. **
Sinds wanneer ligt New York aan de Westkust?quote:Op vrijdag 16 december 2005 14:47 schreef Sjoewe het volgende:
Ramones - California Sun
stelletje californische junks
We used to hate people - Now we just make fun of them - It's more effective that way
Elk jaar Towel Day!(2)](3)
Dommage arachide-fromage
Elk jaar Towel Day!(2)](3)
Dommage arachide-fromage
Je hebt gelijk California sun zat ik te luisterenquote:Op vrijdag 16 december 2005 14:51 schreef Mark het volgende:
[..]
Sinds wanneer ligt New York aan de Westkust?
** Die nacht ist vorbei, ein neuer Tag beginnt. Alles sprung. Stadtkind. Berlin. **
Discipline - End of the road
Traditionele streetpunk band uit Eindhoven, die het heel erg goed doen bij onze oosterburen. Niet moeilijk doen, maar lekker pakkende ragnummers over voetbal, knokken en het leven op straat.
Hier gaat het tempo iets omlaag, en de teksten gaan eens wat verder dan gebruikelijk,maar toch klinkt het nog behoorlijk lekker.
Heerlijk album verder voor iedereen die wel van wat beukwerk houdt.
º¤ø„¸Hardcore ¸„ø¤º°
„ø¤º°¨UNITED!!``°º¤
from albania.
„ø¤º°¨UNITED!!``°º¤
from albania.
nog es een cd'tje gekocht. Ron sexsmith - cobblestone runway.
Klinkt prachtig. Ik ben er meteen verslaafd aan. Had retriever al op mijn PC staan, maar deze lijkt me toch iets beter. Nu ja, op het eerste gehoor.
Klinkt prachtig. Ik ben er meteen verslaafd aan. Had retriever al op mijn PC staan, maar deze lijkt me toch iets beter. Nu ja, op het eerste gehoor.
Chic - I want your love
Bee Gees, ja ook leuk. Donna Summer, mwoa, kan. Rose Royce, niet verkeerd. Maar zeg nou eens eerlijk, dit is toch het aller, allerbeste disco-plaatje ooit gemaakt. Bernard Edwards op bas en Nile Rodgers op gitaar zorgen voor de herkenbare sound die Chic aan het eind van de jaren '70 in de hitlijsten bracht. Zeven minuten lang, begint met koebellen, daarna de zangeressen die zwoel I want your love zingen, en tot slot drie en een halve minuut instrumentaal met nog meer toeters en bellen. Een meesterwerk.
Bee Gees, ja ook leuk. Donna Summer, mwoa, kan. Rose Royce, niet verkeerd. Maar zeg nou eens eerlijk, dit is toch het aller, allerbeste disco-plaatje ooit gemaakt. Bernard Edwards op bas en Nile Rodgers op gitaar zorgen voor de herkenbare sound die Chic aan het eind van de jaren '70 in de hitlijsten bracht. Zeven minuten lang, begint met koebellen, daarna de zangeressen die zwoel I want your love zingen, en tot slot drie en een halve minuut instrumentaal met nog meer toeters en bellen. Een meesterwerk.
I intend to live forever, or die trying.
Tool - Lateralus
Meesterlijk nummer van het gelijknamige album. Rustige en simpele opbouw waarna de powerchords er in knallen. Na een lange dag op school is dit voor mij een heerlijk nummer om even alles van me af te zetten. En de rest van Tool volgt hierna ook.
Ik hoorde op KinkFM dat in april een nieuw album uitkomt en ze staan op Pinkpop dit jaar! Ik kan niet wachten; Tool kicks ass!
Meesterlijk nummer van het gelijknamige album. Rustige en simpele opbouw waarna de powerchords er in knallen. Na een lange dag op school is dit voor mij een heerlijk nummer om even alles van me af te zetten. En de rest van Tool volgt hierna ook.
Ik hoorde op KinkFM dat in april een nieuw album uitkomt en ze staan op Pinkpop dit jaar! Ik kan niet wachten; Tool kicks ass!
"Eehm, could somebody break the ice please?"
je weet dat we nu nog in 2005 leven he?quote:Op vrijdag 16 december 2005 21:20 schreef Clashback het volgende:
Tool - Lateralus
[afbeelding]
Meesterlijk nummer van het gelijknamige album. Rustige en simpele opbouw waarna de powerchords er in knallen. Na een lange dag op school is dit voor mij een heerlijk nummer om even alles van me af te zetten. En de rest van Tool volgt hierna ook.
Ik hoorde op KinkFM dat in april een nieuw album uitkomt en ze staan op Pinkpop dit jaar! Ik kan niet wachten; Tool kicks ass!
momenteel staat deze plaat bij mij ook weer eens op, maar echt, ik vind er nog altijd niets aan. Het begint al met het te lange openingsnummer, waar geen einde aan lijkt te komen (en in dit geval is dat niet positief). Ik weet het niet, maar echt nergens grijpt dit album me, wat Aenima wel constant weet te doen. Ja de nummers zitten nog best wel goed in elkaar, maar alles mist de scherpte die Aenima wel heeft. Ondanks dat zal ik hun nieuwe cd zeker een kans geven, maar het zal waarschijnlijk wel weer lang duren voordat Lateralus weer in m'n speler komt.
Nothing lasts forever but the certainty of change
quote:Op vrijdag 16 december 2005 16:25 schreef Nosh het volgende:
[afbeelding]
Discipline - End of the road
Traditionele streetpunk band uit Eindhoven, die het heel erg goed doen bij onze oosterburen. Niet moeilijk doen, maar lekker pakkende ragnummers over voetbal, knokken en het leven op straat.
Hier gaat het tempo iets omlaag, en de teksten gaan eens wat verder dan gebruikelijk,maar toch klinkt het nog behoorlijk lekker.
Heerlijk album verder voor iedereen die wel van wat beukwerk houdt.
Meesterlijke avatar trouwens
Jusqu'ici tout va bien
The Damage Manual - Age of Urges
Damage Manual bestaatuit Chris Connelly (oa Revolting Cocks), Jah Wobble, Geordie Walker (Killing Joke) en Martin Atkins. Een industriele supergroep. Denk Killing Joke achtige riffs, gecombineerd met Jah Wobble's geweldige basslijen, de vervormde vocalen van Chris Connelly en allerhande electronica van de hand van Martin Atkins. Heerlijke plaat.
Damage Manual bestaatuit Chris Connelly (oa Revolting Cocks), Jah Wobble, Geordie Walker (Killing Joke) en Martin Atkins. Een industriele supergroep. Denk Killing Joke achtige riffs, gecombineerd met Jah Wobble's geweldige basslijen, de vervormde vocalen van Chris Connelly en allerhande electronica van de hand van Martin Atkins. Heerlijke plaat.
Semi0n is dead, long live Stress Techniques. New project: LLB - JG
http://http://llbinc.bandcamp.com/
http://http://llbinc.bandcamp.com/
Silversun pickups
had dit nummer op een sample cd gevonden, volgens mij hebben ze nog geen cd maar klinkt erg goed. beetje goede nieuwe rockband kon geen kwaad.
http://www.silversunpickups.com/main.htm
hier kan je het nummer horen gaat vanzelf spelen.
Kissing families dat nummer
laat ff weten wat jullie er van vinden..
had dit nummer op een sample cd gevonden, volgens mij hebben ze nog geen cd maar klinkt erg goed. beetje goede nieuwe rockband kon geen kwaad.
http://www.silversunpickups.com/main.htm
hier kan je het nummer horen gaat vanzelf spelen.
Kissing families dat nummer
laat ff weten wat jullie er van vinden..
going no where fast.
www.outlawz.nl nu ook met paypal!!
Nieuwe website voorlopig nog op www.gamesdiscount.nl
www.outlawz.nl nu ook met paypal!!
Nieuwe website voorlopig nog op www.gamesdiscount.nl
Heb al de hele week deze 2 cd's in mn playlist staan. Heerlijk!
De eerste is Midnight Audio van Joey DeGraw (de broer van Gavin Degraw die nu redelijk bekend aan het worden is hier in Nederland na de hits: I Don't Wanna Be, Follow Through en Chariot). Zn broert heeft het alleen niet zo platenmaatschappijen dus met zijn carriere gaat het niet zo snel als die van zn broertje....maar het is wel erg fijne muziek! Aanrader: Sunny (met broertje Gavin op de backing vocals) en Exhoration.
De tweede is de nieuwe cd van Josh Kelley. Zijn andere cd "For The Road Home" was al erg prettig om naar te luisteren en zoals de titel al doet vermoeden is het een erg relaxde auto-rij cd. Almost Honest doet het ook erg lekker in de auto maar ik vind m persoonlijk net een tikje fijner dan de eerste. Uitschieters: Love is Breaking My Heart, Almost Honest en Didn't Hear That From Me.
Verder heb ik er wat nummers van Will Hoge (o.a. Rock & Roll Star en Not That Cool) doorheen gemengd.
De eerste is Midnight Audio van Joey DeGraw (de broer van Gavin Degraw die nu redelijk bekend aan het worden is hier in Nederland na de hits: I Don't Wanna Be, Follow Through en Chariot). Zn broert heeft het alleen niet zo platenmaatschappijen dus met zijn carriere gaat het niet zo snel als die van zn broertje....maar het is wel erg fijne muziek! Aanrader: Sunny (met broertje Gavin op de backing vocals) en Exhoration.
De tweede is de nieuwe cd van Josh Kelley. Zijn andere cd "For The Road Home" was al erg prettig om naar te luisteren en zoals de titel al doet vermoeden is het een erg relaxde auto-rij cd. Almost Honest doet het ook erg lekker in de auto maar ik vind m persoonlijk net een tikje fijner dan de eerste. Uitschieters: Love is Breaking My Heart, Almost Honest en Didn't Hear That From Me.
Verder heb ik er wat nummers van Will Hoge (o.a. Rock & Roll Star en Not That Cool) doorheen gemengd.
Ik luister nu Out To Lunch van Eric Dolphy:
Wat een artiest! De veel te vroeg overleden Dolphy speelt op dit album bass-clarinet en fluit (geen gebruikelijke instrumenten, dat maakt het zo leuk) en doet dat gewoon heel goed. Velen zeggen dat het geen goed album is om met jazz te beginnen maar dat vind ik onzin. Dit was een van mijn eerste jazz-cd's en ik kon er van meet af aan van genieten.
Kortom, hou je van jazz en ken je Dolphy nog niet, dan is dit een goede plaats om te beginnen. .
Wat een artiest! De veel te vroeg overleden Dolphy speelt op dit album bass-clarinet en fluit (geen gebruikelijke instrumenten, dat maakt het zo leuk) en doet dat gewoon heel goed. Velen zeggen dat het geen goed album is om met jazz te beginnen maar dat vind ik onzin. Dit was een van mijn eerste jazz-cd's en ik kon er van meet af aan van genieten.
Kortom, hou je van jazz en ken je Dolphy nog niet, dan is dit een goede plaats om te beginnen. .
.
I only go out to get me a fresh appetite for being alone.
Leuke kerstmuziek:
Bijzonder toepasselijke titel voor een nog steeds briljante plaat: pure popsongs bedolven onder een muur van feedback. Een klassieker!
Bijzonder toepasselijke titel voor een nog steeds briljante plaat: pure popsongs bedolven onder een muur van feedback. Een klassieker!
"Whenever I feel blue, I start breathing again"
Band naam: nearLY
CD titel: Reminder
(officiële release datum (in de VS): 20 december 2005)
nearLY is de creatie van de nu ex-drummer van Nine Inch Nails, Jerome Dillon. Hij heeft bijna alle intrumenten op de cd gespeeld(o.a. gitaar, bas, drum, piano). Verder heeft hij de hulp ingeroepen van Claudia Sarne (ex-12 rounds) die met hem de teksten geschreven heeft en zingt op dit album. Ook Greg Dulli (ex-Afghan Whigs) heeft op een nummer meegezongen. Je kunt het niet echt een band noemen, meer een project van Jerome Dillon met wat hulp van vrienden (vind ik)
Het is niet zomaar een cd. Geen standaard rock of alternatieve cd. Het is heel moeilijk te zeggen wat het wel is. Het doet me meer denken aan een soort soundtrack. Het heeft een aantal instrumentale stukken, die heel veel verschillende emoties oproepen. De stem van Claudia Sarne past perfect bij de muziek die Dillon gecreërd heeft.
In de cdhoes staat dat het de bedoeling is dat je de cd 's avonds, in het donker beluisterd en heel hard, zodat je de verschillende lagen muziek kunt horen...
Ik luister nu naar het nummer "Prins Hendrik", één van mijn favoriete nummers op het album.
The white stripes - Walking with a ghost
Hm. Het orgineel van Tegan & Sara ken ik zo goed, zo vaak gehoord vorig en dit jaar. En toen kwamen Jack & Meg met hun versie. Ik wist niet wat ik moest verwachten, maar nu ik het hoor weet ik nog niet wat ik er mee moet. Zijn ze nou serieus en is dit een briljante tribute of maken ze het nummer belachelijk? Lastig. Kost nog wel een paar keer luisteren voor ik weet wat ik er mee moet. Hoop ik.
Hm. Het orgineel van Tegan & Sara ken ik zo goed, zo vaak gehoord vorig en dit jaar. En toen kwamen Jack & Meg met hun versie. Ik wist niet wat ik moest verwachten, maar nu ik het hoor weet ik nog niet wat ik er mee moet. Zijn ze nou serieus en is dit een briljante tribute of maken ze het nummer belachelijk? Lastig. Kost nog wel een paar keer luisteren voor ik weet wat ik er mee moet. Hoop ik.
Thomas Brinkmann - Concept 96:VR
Een uiterst experimenteel en innovatief remix album van Richie Hawtin's Concept series, waarbij de term 'minimaal' opnieuw gedefinieerd wordt.
Hiervoor heeft Brinkmann z'n eigen platenspeler gemaakt met 2 naalden;
Een uiterst experimenteel en innovatief remix album van Richie Hawtin's Concept series, waarbij de term 'minimaal' opnieuw gedefinieerd wordt.
Hiervoor heeft Brinkmann z'n eigen platenspeler gemaakt met 2 naalden;
met als resultaat een prachtig, diep meesterwerkquote:Concept 1, composed by Richie Hawtin, marked a yearlong correlation between musical development and the progression of time. The original series (1996) of 12 monthly twelve-inch singles comprised of 24 tracks, strictly limited to 2000 copies per release, was a timely musical emission of that moment. Before the compiled CD release of Concept 1 96:CD in February 1998, Thomas Brinkmann (Cologne, Germany) visited Windsor to play Hawtin some of his "Variations" of Concept 1. The results unfolded a new structure from the original material, exposing a new side of Hawtin's compositions.
Explaining his custom system to produce the Concept 1 Variations, Brinkmann notes, "I used a self-made turntable with 30 kilo plate, and two SME 309 Tone Arms utilizing both Ortofon and Van den Hul moving-coil pickups." Using the original Concept 1 records on his two-arm turntable, Thomas found unheard dynamics within these recordings. Even the imperfections of the vinyl pressing process find new character within his Variations. "The interventions with the actual vinyl are few: I slowed down the speed of the record and used the left pickup (arm) for the left channel, and the right pickup (arm) for the right channel. I found out that the use of different pickup systems for both channels is important for the sound," Brinkmann adds. "It's possible to hear a melodic displacement between the channels."
Re-thinking the depth of sound, Thomas said, "I don't believe in creativity, but in sensibility. We have to invent the things to make them visible or audible, even though they had been there before, only invisible and inaudible." Through his unique angle of attention, Thomas has allowed us to hear what he hears, something that was there but unheard until now. Summing up his technique, Thomas mentions, "With a little intervention and displacement of elements, the Concepts are sounding different. The same information they had before, but two times present. Like the idea of cloning and twins: still Richie's DNA with a little mutation. A different groove."
In the spirit of MINUS, Thomas has used an untraditional technique based on theories of alternative listening and experimentation to produce an image of difference. A scientific yet natural way of revealing the complexity of what was originally deemed minimal.
Richie Hawtin
Cop killer
Kill all the cops tonight
Kill them, cop killer
Kill all the cops in sight
Kill all the cops tonight
Kill them, cop killer
Kill all the cops in sight
The aislers set - The last match
Dankzij Z draai ik dit album nu weer. Ik was vergeten hoe goed het is. Dat doe ik vaker bij deze, en dan draai ik het weer en dan denk ik van Wow! Kruising tussen Bangles (1e), Raveonettes (zonder stofzuiger) en Shop assistants (alsof dat iemand helpt).
Dankzij Z draai ik dit album nu weer. Ik was vergeten hoe goed het is. Dat doe ik vaker bij deze, en dan draai ik het weer en dan denk ik van Wow! Kruising tussen Bangles (1e), Raveonettes (zonder stofzuiger) en Shop assistants (alsof dat iemand helpt).
Tanya Stephans - What A day
Deze vrouw maakt met haar blije soort Reggae , dancehall achtige liedjes toch wel een mooi lijstje met muziek. In tegenstelling tot andere drukke, dansopwekkende dancehall nummers is dit liedje een rustig akoestisch nummer met een erg goed overnagedachte tekst.
Een goede uitleg van wat Tanya nou eigelijk vind van de wereld en dit verwerkt met een goeie tekst. Zinnen als :
But maybe hoping for a change is a dream
Maybe life ain't as bad as it seems
But if dreamin' is the best i can do
Then i would be dreamin' my whole life through
De muziek zelf is ook gewoon mooi, rustig en ik zelf kan er uren naar luisteren vooral ook omdat rond deze tijd mn kop er even niet na staat om lekker feest te vieren, qua omstandigheden en andere dingen hier.
Echt een aanrader.
Deze vrouw maakt met haar blije soort Reggae , dancehall achtige liedjes toch wel een mooi lijstje met muziek. In tegenstelling tot andere drukke, dansopwekkende dancehall nummers is dit liedje een rustig akoestisch nummer met een erg goed overnagedachte tekst.
Een goede uitleg van wat Tanya nou eigelijk vind van de wereld en dit verwerkt met een goeie tekst. Zinnen als :
But maybe hoping for a change is a dream
Maybe life ain't as bad as it seems
But if dreamin' is the best i can do
Then i would be dreamin' my whole life through
De muziek zelf is ook gewoon mooi, rustig en ik zelf kan er uren naar luisteren vooral ook omdat rond deze tijd mn kop er even niet na staat om lekker feest te vieren, qua omstandigheden en andere dingen hier.
Echt een aanrader.
Ik weet niks van Hindoes. Wel van Samoerai en andere dingen.
Muse - Plug in baby
Muzikaal geweldig, hij zingt het op een bepaald gevoel waar ik echt kippenvel van krijg, meer valt er gewoon niet over te zeggen!
Muzikaal geweldig, hij zingt het op een bepaald gevoel waar ik echt kippenvel van krijg, meer valt er gewoon niet over te zeggen!
:-)
Hotel Costes, Vol. 2 La Suite
Ik wil het even over dit nummer hebben.quote:Mr. Scruff - Get a Move On
Dit is een naar mijn mening up tempo jazz nummer met daar in een lekkere dans beat verwerkt. Het nummer past perfect op deze cd. De CD op zich begint vrij rustig met lekkere lounge muziek. Naar mate de tijd verder tukt en je een paar nummers verder bent komt de cd ook meer tot leven in de zin van wat meer tempo. Mr. Scruff - Get a Move On vind ik een geweldig nummer door de mix van klasiek/jazz/ dan muziek. Ik vind over het algemeen een dance nummer in combinatie met instumenten altijd wel iets speciaals hebben.
In dit geval hebben ze een up tempo beat gepakt die het gehele nummer het zelfde is. Daar door heen laten ze een viool elke keer het zelfde deuntje spelen in combo met een trompet die elkaar elke keer afwisselen met elk hun eigen stukje melodie. Er tussen door zingt een jazz muzikant get move on boy. En nog wat andere hele korte tekst.
Juist omdat ze elk stukje zijn eigen melodie heeft en dat samen komt op het juiste moment ontstaat er een erg lekker nummertje naar mijn mening dan.
Deze cd moet je als volgt zien. Je begint lekker met nummer 1 tijdens het schoonmaken. Op een gegeven moment pak je de stofzuiger om eens door je kamer heen te gaan vervolgens kom je aan bij Mr. Scruff - Get a Move On en je merkt dat je opeens vrolijk staat mee te bewegen op de beat. En dat blijft zo door gaan met deze cd aan.
zo beschrijven ze zelf hun cd's
quote:An eclectic collection of jazz-styled funk with a dash of cocktail lounge marks Costes La Suite as another standout by France's Stephane Pompougnac.
[ Bericht 4% gewijzigd door ook_gek op 31-12-2005 11:33:08 ]
Alle hoeren kunnen vertrekken, zolang de man nog z'n handen heeft om zelf te kunnen trekken.
Never underestimate the power of stupid people in a large group
Never underestimate the power of stupid people in a large group
Matera - Out Of Your Woods (remix)
Matera is Mick Harris van Scorn samen met Teho T. van Meathead. Muzikaal ligt dit in het verlengde van Scorn ten tijde van Zander, dat wil zeggen slome hiphop beats, subbassen en allerhande vreemde geluiden in de achtergrond. Verassend zijn echter de vocalen die in sommige nummers opduiken en de snellere drum and bass nummers.
Matera is Mick Harris van Scorn samen met Teho T. van Meathead. Muzikaal ligt dit in het verlengde van Scorn ten tijde van Zander, dat wil zeggen slome hiphop beats, subbassen en allerhande vreemde geluiden in de achtergrond. Verassend zijn echter de vocalen die in sommige nummers opduiken en de snellere drum and bass nummers.
Semi0n is dead, long live Stress Techniques. New project: LLB - JG
http://http://llbinc.bandcamp.com/
http://http://llbinc.bandcamp.com/
Carcass - Heartwork
Op de een of andere manier ben ik altijd met een wijde boog om Carcass heen gelopen. Of het nu de albumcovers waren, de titels of de connectie met Napalm Death: het trok me niet zo. Maar je wordt ouder en geeft bands een tweede kans. Sommigen blijven ruk (Radiohead), anderen blijken dan toch wel bijzonder leuk. Carcass is voor mij een duidelijke exponent van de tweede categorie.
Ik ben met Heartwork begonnen, omdat deze (volgens de reviews) meer metal-invloeden zou hebben, en als schoenmaker blijf je toch liefst dicht bij je leest Ik ben niet teleurgesteld: Heartwork is een plaat die elke liefhebber van stevige metal zou moeten hebben.
Voor diegenen, die Carcass al kennen is een recensie natuurlijk oude mosterd na de maaltijd, maar voor mensen, die hun horizon willen verbreden: ga eens luisteren. Ik heb er in ieder geval geen spijt van
We used to hate people - Now we just make fun of them - It's more effective that way
Elk jaar Towel Day!(2)](3)
Dommage arachide-fromage
Elk jaar Towel Day!(2)](3)
Dommage arachide-fromage
De Sub Top 2000 op Radio 2. Met op dit moment presentatie van Meta de Vries. Allemaal platen die de top 2000 niet hebben gehaald. Verrassende nummers, nu bijvoorbeeld Karma Chameleon van Culture Club, maar ook Don't you wnat me van Human League komt vandaag nog voorbij.
I intend to live forever, or die trying.
Ik luister nu Battly Cry van Army of the Pharaohs. Deze mengeling van Underground rappers met bijvoorbeeld Vinnie Paz van Jedi Mind Tricks, en outerspace klinkt weer lekkere, met een heeeeeerlijke dikke beat en maarliefst meer als een handvol getalenteerde amerikaanse rappers is deze track mooi tot stand gekomen. Bij sommige liedjes vind ik zelf dat als je aan 1 stuk door rapt, dus zonder refrein etc, een beetje eentonig. Maar deze mc's verschillen zo erg van stijl, stem en flow dat het gewoon lekker is om te luisteren , en dat je niet eens door hebt dat het liedje alweer is afgelopen !
Dus allemaal checken
Army of the Pharaohs - Battle Cry
Dus allemaal checken
Army of the Pharaohs - Battle Cry
Ik weet niks van Hindoes. Wel van Samoerai en andere dingen.
Metallica
Jah jah.....er komen altijd momenten van Metallica terug. Iedere keer weer. Soms lig ik in bed tijdens slapeloze nachten en luister ik ieder nummer met een gevoel van, alles komt goed
Straks Iron Maiden opzetten. Morgen naar de bibliotheek misschien om 6 cd's van Iron Maiden te lenen en te rippen en daarna alles van AC/DC nog en zo nog wel meer.
Ik begin bij het bekende en wil eindigen bij het onbekende. Bekende in de zin van, iedereen kent Metallica, AC/DC en Iron maiden.
Jah jah.....er komen altijd momenten van Metallica terug. Iedere keer weer. Soms lig ik in bed tijdens slapeloze nachten en luister ik ieder nummer met een gevoel van, alles komt goed
Straks Iron Maiden opzetten. Morgen naar de bibliotheek misschien om 6 cd's van Iron Maiden te lenen en te rippen en daarna alles van AC/DC nog en zo nog wel meer.
Ik begin bij het bekende en wil eindigen bij het onbekende. Bekende in de zin van, iedereen kent Metallica, AC/DC en Iron maiden.
Sinds 2007 anti depressiva vrij,
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
In 2008 gezonder enigsins rustiger blij.
Gekte en waanzin voorbij.
Eindelijk tijd voor de normalere realiteit.
