De kunst van het loslaten van een ex. (Deel 23)

quote:

Op zondag 31 juli 2005 02:10 schreef Viperdesign het volgende:

[..]

Dat als je nu al aangeeft dat contact houden moeilijk gaat worden je er beter nú een punt achter kunt zetten. Is wat beter voor jou. En aangezien er geen 'ons' meer is mag je best aan jezelf gaan denken.

Tsja maar ja, we hebben sowieso nog een huis samen (zij woont daar nog, ik niet meer) dat verkocht moet worden. Compleet contact verbreken is dus geen optie. En eigenlijk wil ik dat ook helemaal niet. Ik kan iemand met wie ik 6 jaar samen ben geweest niet 123 uit mijn leven zetten

Toch is het nu al 5 maanden uit maar momenteel voel ik me echt megakut

quote:

Op maandag 1 augustus 2005 00:32 schreef Viperdesign het volgende:
Ervaring leert dat alle contact verbreken het beste werkt. Trust me. .

Ja, dat klopt.....maar soms is dat amper mogelijk...zoals in Tomeks' geval. Wat wel helpt is even het contact verbreken om daarna verder te kijken. Heb ik ook gedaan....doet wonderen hoor.

In mijn geval is het ook moeilijk.....en als ik er over nadenk wil ik dat ook helemaal niet. Voor mij is het toch iemand, met wie ik echt kan praten.....en daarnaast gewoon 1 van mijn beste vriendinnen! Je weet tenslotte echt alles van elkaar, dingen die anderen niet weten. Zou toch zonde zijn dat te verliezen.

Als je echt gevoelens blijft houden, dan moet je jezelf in bescherming nemen....dan blijf je jezelf kwellen.

quote:

Op maandag 1 augustus 2005 00:43 schreef pino.in.disguise het volgende:

[..]

Ja, dat klopt.....maar soms is dat amper mogelijk...zoals in Tomeks' geval. Wat wel helpt is even het contact verbreken om daarna verder te kijken. Heb ik ook gedaan....doet wonderen hoor.

Dat ga ik nu ook proberen.

quote:

In mijn geval is het ook moeilijk.....en als ik er over nadenk wil ik dat ook helemaal niet. Voor mij is het toch iemand, met wie ik echt kan praten.....en daarnaast gewoon 1 van mijn beste vriendinnen!

quote:

Je weet tenslotte echt alles van elkaar, dingen die anderen niet weten.

Hehehe, nog niet nee, maar ik weet dat er weer iemand komt die dat ook allemaal zal gaan weten. Aangezien die nu misschien al in beeld is gaat me dat gewoon te snel.

quote:

Als je echt gevoelens blijft houden, dan moet je jezelf in bescherming nemen....dan blijf je jezelf kwellen.

Dat zien we dan wel weer

quote:

Op maandag 1 augustus 2005 01:03 schreef Viperdesign het volgende:

[..]

Te laat. . Maar het is zeker klote. .
[..]

Daarom... .

Ik kan beamen dat het echt moeilijk is een goede afweging te maken. Ik kijk er zo tegen aan. Of ik blijf gevoelens houden voor haar, dan raak ik haar echt helemaal kwijt.....omdat zij natuurlijk verder wilt met haar leven. Dan kan ik me daarna voor mijn hoofd slaan, omdat ik dan een goede vriendin kwijtraak. Of ik ga zelf lekker verder met mijn leven, raak mijn gevoelens voor haar kwijt en als bonus kan ik ook nog eens gewoon met haar omgaan. Hoe je het ook bekijkt, als je normaal uit elkaar gaat blijft die ander altijd een speciaal plekje in je hart houden. Dat geldt voor jezelf, maar voor de ander ook natuurlijk.

pssst....ik ben er ook nog niet helemaal hoor.. ...moeilijk is het af en toe echt wel.....maar het is het mij niet waard haar helemaal kwijt te raken.

De laatste tijd komt de ex van 3 en eenhalf jaar lang als een boemerang terug

ik heb daarna een Internet exje voor 5 maanden gehad maar die mis ik niet eens zo erg

ik weet van mezelf dat ik een klootzak was voor die ex waar ik 3 en eenhalf jaar mee heb volgehouden, maar ook dat het een onmogelijke liefde was...

haar liefde was mij soms iets te beknellend voor me, wilde welles vrijgelaten worden, ook aangegeven maar haar lukte het niet om daar helemaal in mee te gaan

en opeens had ze het met een vriend van me. maakte het uit en een maand later een kind en een huis met hem

desondanks alle leuke dingen met haar, haar positeive kanten blijven door mijn hoofd spoken

half jaar nadat het uit was ontelbare keren "Turks Fruit" en "Ik ook van jou" gelezen en wat zo heerlijk herkenbaar

ik zou zo -tig Turks Fruiten kunnen maken (hoewel ze niet dood is)

Over dr moeder die smetvrees had. Over dr roddelende zusjes. Over dr tentamenvrees waar ik haar steeds doorheen moest slepen. De kinderen voor kinderen liedjes die ze zong onder de douche. Over de leuke dagjes uit, dagjes in bed. Over de foute trio sex met een vriend van me. Over de heerlijke vakanties met haar. Over haar voorkeur om haar kamer met bonte kleuren in te richten. Over dr 25 kaarsjes voor me verjaardag, in de vorm van een 25.
Over het broodje dat ze niet kon afrekenen in Spanje omdat de bus naar Nederland wegmoest. Over haar verhaal over haar zussen die in haar kindertijd met dr kop tegen de radiator bonkten. Hoe blij ze kon zijn als ze een goed cijfer of een vrije dag had...

Allemaal leuke dingen.

Als ik dat wil vergeten is het heel moeilijk om aan de negatieve dingen te denken. Dat ze altijd tijd voor zichzelf met mij opeiste. Dat ze treurig ging doen omdat ik weg moest voor werk, studie of er even gewoon geen zin in had. In zichzelf sneed tijdens tentamenstress ed. Altijd haar problemen moest aanhoren maar andersom moeilijker was...

Het was me eerste grote liefde dus onervarenheid zal voor mij ook wel rol gespeeld hebben...

Soms denk ik had ik maar...

Misschien was het ook te snel, het was een huisgenote van me studentenhuis dus we woonden meteen samen.


Anyway, misschien moet ik het boek maar eens schrijven ofzo ik weet het niet...

Nu ben ik weer vrijgezel, zo'n 6 maanden ofzo en af en toe one night stand, maar soms twijfel ik welles. Zal ik weer zoveel van iemand gaan houden? of van mij. De laatste ex vond zichzelf belangrijker dan ik, dus die ging toch snel aan de kant...

Ach ja, ik weet nie of dit herkenbaar is ofzo, als het digitale vervuiling is wis maar ofzo...

het is voor mij ongeveer 8 weken geleden dat het uit is. Ze heeft al een nieuwe vriend (de reden dat uit uitgegaan is). Die gast waar ze nu mee heeft had ook een vriendin. Hij heeft het uitgemaakt met haar voor mijn ex.

Nu is het zo dat ik zijn ex wel ken en gister behoorlijk met haar van bil ben gegaan. Is dit not done?

Nee hoor, dat heet zoete wraak


Ik zit zelf nog steeds met mijn ex in mijn hoofd, maar ik verwacht eerlijk gezegd niet dat dat snel verdwijnt. Ben er wel achter dat ze me echt totaal niet kent, terwijl zij denkt van wel. Ze doet me met van alles pijn en doet alsof er niks aan de hand is. Morgen gaat ze 2 weken op vakantie met haar ex, na die vakantie zal ze wel weer iets met hem hebben. Tis gewoon fucked up, maar ik ben steeds meer in staat boos op die bitch te zijn en dat helpt wel

zo half bezopen heb ik weer es de mening dat alle vrouwen hoeren zijn..

of je nu zegt dat je 20 miljard op je bankrekeningen hebt staan en enkele drankjes voorschiet...

ofdat je meteen 50 euro lapt voor pijpen en neuken...

het komt bijna op hetzelfde neer...
zelfs hoerenlopers worden welles afgeweze...

xie het verschil zelden, behalve dan dat hoeren ook nog welles hangbuiken toelaten etc.

ok, een kleine update..

ben nu een goeie week verder, met ups en downs.. Ben er donderdag tijdens uitgaan tegen gekomen, en was toen stomdronken.. dus dat liep niet helemaal lekker. Gevolg is dat ik me absoluut niet lekker voelde om haar te zien. Zij was er ook nog niet echt klaar voor (en ook dronken), dus dat liep allemaal heerlijk stroef en onnatuurlijk.

Verder spreek ik haar nog vrij veel. Het is dan nogal wisselend hoe de gesprekken lopen. Ene keer superleuk, andere keer nogal afstandelijk. Heb wel enorm het idee dat beiden nog niet over elkaar heen zijn. Maar is moeilijk in te schatten, aangezien zij van nature enorm gesloten is, en het vertikt dingen te zeggen die ze moeilijk vind. Heb haar toen maar geconfronteerd met wat ik dacht dat zij dacht. Het gevolg was dat zij stil was, dus ik neem aan dat ik er dicht bij zat.

Gisteren was ze super sjacho, omdat ze alleen moest eten (volges haar). Kan een reden zijn, maar ik zie meer de reden dat ik zo naar spanje vertrek om mezelf vol te gieten een week lang. Denk dat de waarheid nu wat te dichtbij kwam, waardoor ze zich niet zo fijn voelde..

Maar goed, ik ben heel simpel, ze stikt er maar in. Ik ga eerst op vakantie, daar nix van me laten horen, en dan na mijn vakantie kijk ik wel weer hoe een en ander erbij staat.

Nou ik wil ook weer even mijn ei kwijt, het zit zo:

Mijn ex gaat vrijdag op vakantie met haar ex (niet ik hehe). Tijdens die vakantie gaan ze 95% zeker weer bij elkaar komen, wat mij natuurlijk nogal dwars zit. Nou is het probleem dat deze vriendin het me niet erg makkelijk maakt om over dr heen te komen. Ze komt nog steeds langs en wil met me naar de bios enzo, maar ik merk dat als ik dr niet mag zoenen, dat ik me verschrikkelijk ongemakkelijk voel, "verder als vrienden" gaat iig de komende tijd niet werken dus.

Nou heb ik de ballen niet om gewoon "nee" te zeggen tegen die voorstellen van haar. Het probleem is gewoon dat ik nog steeds strontverliefd op dr ben, en het gewoon dik onnatuurlijk aanvoelt om nee te zeggen tegen iets wat je heel graag wilt. Overigens zijn al onze afspraakjes tot nu toe uitgelopen tot zoenpartijen (het is dus ook niet zo dat ze me niet meer interessant vind), maar we hebben inmiddels voldoende met elkaar gepraat om duidelijk te maken dat het niet lang zo zal blijven.

Die vakantie van dr duurt 2 weken en zoals begrijpelijk wordt dat een moeilijke periode voor me. Ik weet dat als ik na die vakantie mijn best doe, weer in een zoenpartij beland, maar wie maak ik daar blij mee. Zij gaat op dat moment vreemd (nu dus niet, ze is atm aan niemand verbonden), gaat zich slecht voelen en ik krijg de oude pijnen weer terug.

Ik wil gewoon weten hoe je de kracht bij elkaar krijgt om nee te zeggen tegen iemand waar je zielsveel van houd...

[ Bericht 97% gewijzigd door Xtinction op 03-08-2005 11:39:26 ]

quote:

Op woensdag 3 augustus 2005 11:33 schreef Xtinction het volgende:
Nou ik wil ook weer even mijn ei kwijt, het zit zo:

Mijn ex gaat vrijdag op vakantie met haar ex (niet ik hehe). Tijdens die vakantie gaan ze 95% zeker weer bij elkaar komen, wat mij natuurlijk nogal dwars zit. Nou is het probleem dat deze vriendin het me niet erg makkelijk maakt om over dr heen te komen. Ze komt nog steeds langs en wil met me naar de bios enzo, maar ik merk dat als ik dr niet mag zoenen, dat ik me verschrikkelijk ongemakkelijk voel, "verder als vrienden" gaat iig de komende tijd niet werken dus.

Nou heb ik de ballen niet om gewoon "nee" te zeggen tegen die voorstellen van haar. Het probleem is gewoon dat ik nog steeds strontverliefd op dr ben, en het gewoon dik onnatuurlijk aanvoelt om nee te zeggen tegen iets wat je heel graag wilt. Overigens zijn al onze afspraakjes tot nu toe uitgelopen tot zoenpartijen (het is dus ook niet zo dat ze me niet meer interessant vind), maar we hebben inmiddels voldoende met elkaar gepraat om duidelijk te maken dat het niet lang zo zal blijven.

Die vakantie van dr duurt 2 weken en zoals begrijpelijk wordt dat een moeilijke periode voor me. Ik weet dat als ik na die vakantie mijn best doe, weer in een zoenpartij beland, maar wie maak ik daar blij mee. Zij gaat op dat moment vreemd (nu dus niet, ze is atm aan niemand verbonden), gaat zich slecht voelen en ik krijg de oude pijnen weer terug.

Ik wil gewoon weten hoe je de kracht bij elkaar krijgt om nee te zeggen tegen iemand waar je zielsveel van houd...

herken hier heel veel van, alhoewel ik het zoenen probeer te voorkomen, en dat lukt goed (kwestie van niet zien). Zoals ik net hoorde in een 50 cent nummer, 'sucker for love'.

Denk overigens wel serieus dat des te aanhankelijker jij je opstelt, des te minder kans je maakt mocht je dat willen.. Je moet je ff sterk laten zien en doen alsof je prima zonder haar verder gaat.. Dit gedoe maakt het alleen maar pijnlijker.

Wat ik zelf wel es doe, en bij mij werkt het prima, is als je eraan denkt gewoon actief denken aan alle kutgrappen die ze heeft uitgehaald met je.. Dan weet je meteen weer dat je goed eraan hebt gedaan om er nix meer mee te hebben

Dat is een beetje het probleem, die heeft ze niet gemaakt. Het enige wat ik dr dik kwalijk neem is dat ze ooit zei dat zeoa terug wilde bij dr ex omdat het zo goed klikte met zijn ouders, terwijl ze mijn ouders nooit ontmoet heeft (In een half jaar relatie ja, fucking triest)

Dat overafhankelijk zijn, denk dat je daar gelijk in hebt, voel me nu echt zo'n puppy die achtergelaten wordt in een bos, maar het is zo fucking moeilijk om je sterk te houden onder dit soort omstandigheden.

Life fucking sucks....for now..

quote:

Op woensdag 3 augustus 2005 11:33 schreef Xtinction het volgende:

Ik wil gewoon weten hoe je de kracht bij elkaar krijgt om nee te zeggen tegen iemand waar je zielsveel van houd...

gewoon nee zeggen, ze is verliefd op haar ex, jij was een rebound, ze heeft nooit echt diepe gevoelens voor jou gehad.

dus, als ze vraagt om af te spreken, zeg je gewoon: NEE, liever niet, of NEE, ik had al andere plannen. Of vind je het zo leuk om je te laten gebruiken omdat zij op die momenten niets beters te doen heeft ?

zo moeilijk is het niet

*zucht...

[ Bericht 99% gewijzigd door espina op 03-08-2005 14:44:15 ]

Zie haar nieuwe topic:

Ik hoop stiekem dat mijn ex er over een week of 3 net zo over denkt als jij nu "wtf heb ik gedaan...." En dan kan ik lekker terughoudend zijn woohoo.

Espina: hij doet overigens wat alle fokkers altijd iedereen aanraden, maar hij overdrijft het wel inderdaad, zeker in zo'n moeilijke periode zou ik niet hoeven nadenken om mijn ex te steunen, hijs een beetje doorgeslagen lijkt het .

Aan petit: je scheert zo wel alle exen over een kam zeg. "Ze heeft nooit diepe gevoelens voor je gehad" dat kan je natuurlijk niet weten....

Hmm jullie hebben gelijk.. Ik heb er vreselijk veel moeite mee. Met de persoon met wie je hebt geleefd doet opeens raar.. Zeker na wat er gebeurd is met mijn vader. Het voelt zo oneerlijk aan.. Ik geef het de tijd. Mijn vader gaat voorop en hij.. ja.. weet ik veel..

quote:

Op woensdag 3 augustus 2005 15:03 schreef Xtinction het volgende:
Zie haar nieuwe topic:

Ik hoop stiekem dat mijn ex er over een week of 3 net zo over denkt als jij nu "wtf heb ik gedaan...." En dan kan ik lekker terughoudend zijn woohoo.

Espina: hij doet overigens wat alle fokkers altijd iedereen aanraden, maar hij overdrijft het wel inderdaad, zeker in zo'n moeilijke periode zou ik niet hoeven nadenken om mijn ex te steunen, hijs een beetje doorgeslagen lijkt het .

Aan petit: je scheert zo wel alle exen over een kam zeg. "Ze heeft nooit diepe gevoelens voor je gehad" dat kan je natuurlijk niet weten....

Stiekem hoop ik ook nog steeds dat mijn ex ooit hetzelfde krijgt als Espina hier....

En Espina..... we hebben het hier op MSN ook al erg veel over gehad maar ik zeg het hier ook nog maar eens: Ik ben het wel met de meeste mensen in het andere topic eens. Hij heeft je overduidelijk gemaakt dat hij je niet meer de liefde en steun kan geven die jij graag van hem zou ontvangen.

Laat hem nu los, steun je vader. Wees sterk voor hem, welke kan het ook op zal gaan met hem. Laat hem trots zijn op je. En als je echt naar zeeland wil verhuizen voor jezelf: Doe dat. Bedenk alleen wel hoe ver je dan bij je vader vandaan bent...

Maar probeer alles te doen zonder Peter in je achterhoofd. Ik weet het... zelf ben ik ook nog niet over m'n ex heen.... na bijna 2 maanden nog steeds niet. Toch kan ik al wel weer van het leven genieten en lekker m'n gang gaan zoals ik dat wil. Het blijft moeilijk, soms is het super moeilijk, soms is het kut... en soms gaat het weer wat mekkelijker. Dat worden de komende weken/maanden.....

Ugh. Nu bijna 10 weken geleden uit. Zit ik toch weer diep in de put :S. (NB, ik heb het wel met haar uitgemaakt)

Ik heb een leuke vakantie gehad voor 4 weken, en veel mensen bezocht en gedaan wat ik wilde zonder de stressen van studeren te krijgen. En dan, opeens, 2 weken geleden krijg ik een MSN berichtje van mijn ex binnen. Zoiets van:

Hoi
Zij :Hoi
Hoe gaat het?
Zij :Goed
En jij?
Zij :Ik ga naar amsterdam

(NB. we zitten in engeland, en zij is engels ). Eigenlijk wilde ik niet met haar praten. Ze heeft het mij erg moeilijk gemaakt de hele tijd (misschien niet express, omdat ik niet wilde dat zij de volle lading kreeg van alles, heb ik maar de hele schuld op mij genomen). Toen ze amsterdam melde, werd ik gelijk pissig (hierdoor is een hele ruzie tussen ons ontstaan, omdat ik niet genoeg geld had om op vakantie te gaan met haar, en ik vond het een beetje 'in your face'). Toen ben ik maar uitgelogd.

Uiteindelijk, heb ik via e-mail te weten gekregen wat ze van me wilde. Ze zei dat ze het contact weer opwilde nemen zodat als we terug waren dat het minder vreemd zou zijn. Ik dacht van oke, dat is goed. Dus, heb ik mijn gevoelens maar op pauze gezet en ben ik voor haar met haar gaan praten. Maar, voor de laatste week had ik het gevoel dat zij het niet meer wilde (antwoorden met 3 woorden als ik 3 zinnen schreef, enz.). Vandaag heb ik het gewoon maar aan haar gevraagd. En ze zei dat het te vroeg was en dat ik probeerde een andere persoon te zijn en dat ik al over haar heen ben (zo praatte ik omdat ik dacht dat zij dat wilde?!). Dus, ik ga niet meer met haar praten. - alles wat ik probeer te doen word gewoon terug in mijn gezicht gegooid als iets dat ik fout heb gedaan.

Mijn conclusie is, wat is ze toch een zelf-geabsorbeerde tut hola geitebol die geen kennis van de echte wereld heeft.

Zij zegt zo van: 'je hebt geen idee wat ik door maak nu'
Dan denk ik tegen mezelf: 'ik heb jou niet verlaten.. jij hebt mij verlaten een half jaar geleden'

Dit slaat op dat ze mij niet de aandacht gaf die ik nodig had, nooit de liefde die ik wilde. Ze wilde altijd alles krijgen, maar nooit geven.

Ik weet eigenlijk niet wat ik nu mis. Mis ik haar? Mis ik de liefde?

Ze denkt verder ook dat ik achter andere vrouwen aan ga, enz. Maar, niets is minder waar. Ik ben al wel 10x uitgeweest, en ik heb niets uitgespookt (geen zin) - zij is nog mijn eerste en laatste kus.

Toch, ik had met haar de rest van mijn leven door kunnen brengen, maar dan zou ik gewoon niet blij zijn geweest met mezelf.

Misschien is het moeilijker omdat ik een hekel heb aan mezelf dat ik iemand zoveel pijn heb gedaan? (volgens haar vriendinnen was ik haar idool, en deed ze alles voor mij (maar waarom zag ik dat nooit?).

Ik heb ook een beetje het gevoel van: heb ik iets goeds kwijt geraakt? Ben ik een grote zeur? Kan ik ooit weer iemand anders ontmoeten? Hoe moet het nou allemaal verder?

Wat nog irritanter is, is dat mijn ex het misschien erger ervaart dan ik, en dan heb ik medelijden met haar en dan word ik boos op mijzelf dat ik dat heb kunnen doen!!!

Ugh. 10 weken. Ik moet verder, maar ik weet alleen nog niet hoe.

Ik moest dit eventjes kwijt, en mijn hoofd leeg halen. Ik ben een beetje gek - maar wel goed gek!

Verder nog een beetje goed nieuws.
- Ik ben aan mijn dieet begonnen en ben ruim 5 kilo kwijt
- Ik ben net met mijn scriptie begonnen - dus daar ben ik wel een maandje mee bezig
- ik ga mijn rijlessen weer oppakken (met de vakantie moest ik stoppen)

Ik ga me wel bezig houden en goed voor mijzelf proberen te zijn. Misschien ga ik wel zaterdag uit als ik alles een beetje op orde heb! Wie weet!!