De kunst van het loslaten van een ex. (Deel 23)

quote:

Op donderdag 28 juli 2005 11:45 schreef Viperdesign het volgende:

[..]

M'n ex wil niet over haar gevoel praten. Fine by me. .

Same here . gisteren was ze ineens sinds tijden weer eens op MSN. Had al zoiets van "hoop dat ze me niet aanspreekt", want ik voelde me wel lekker rustig zo zonder contact. Maar iets hield me ook tegen om d'r dan maar te blocken.

Dus ze spreekt me toch aan.... werd ik neteen geconfronteerd met een MSN plaatje met een foto van haar en die vent waar voor ze me verlaten heeft . Ik m'n hand over m'n hart gehaald... en de msn plaatjes functie maar tijdelijk uitgeschakeld. Goed, gesprek ging over onbenullige dingen.

Op een gegeven moment vraagt ze me dan toch eindelijk hoe het met me gaat. Dus ik zoiets van "Redelijk.. ben al aardig gewend aan het leven in hartje Almere". Contact gewoon beetje afstandelijk houden. En toen toch later gezegd "Maar ik mis je wel . Maar heb gelukkig genoeg te doen".

Oehh... toen kwam ik toch weer te dicht bij d'r gevoelens... dus het antwoord werd "Gelukkig. Het klinkt lullig maar je moet toch door eym". Nou weet ik dat ook wel, maar dat hoeft zij niet te zeggen alleen maar om het op die manier maar af te doen

quote:

Op donderdag 28 juli 2005 11:58 schreef Viperdesign het volgende:

[..]

Kun je d'r niet beter links laten liggen? .

Tsja... je zou 't zeggen he.... maar ja, toch ook weer moeilijk......

Ik ben er klaar mee.
Mijn ex heb ik losgelaten. We hebben nog wel leuk contact, en praten de laatste tijd veel over de telefoon en msn. Het gaat dan vooral over de jongen die ik op het oog heb, en het meisje die hij op het oog heeft. Ik erger me dan aan zijn versierstrategieën, en geef hem wat tips. Maar we zijn zo anders... dit is het beste geweest voor iedereen.

Al was het wel even gek om me te realiseren dat we zouden gaan trouwen. "Deze zomer" was een optie, en stiekum had ik voor mezelf al bedacht dat 27-07 best een mooie datum zou zijn. Gisteren dus. Maar het was er vast toch niet van gekomen. En anders was ik nu getrouwd met iemand die niet in de toekomst voor mij is weggelegd...

Zo. Wilde dit even kwijt. Ook als verkapte tvp.

Sterkte allen.

Exen... *zucht..

quote:

Op donderdag 28 juli 2005 14:46 schreef Christine het volgende:
Al was het wel even gek om me te realiseren dat we zouden gaan trouwen. "Deze zomer" was een optie, en stiekum had ik voor mezelf al bedacht dat 27-07 best een mooie datum zou zijn. Gisteren dus. Maar het was er vast toch niet van gekomen. En anders was ik nu getrouwd met iemand die niet in de toekomst voor mij is weggelegd...

Gek is dat he.....heb het zelf ook gehad....we hadden 25 juni als datum...., gekke dag was dat. Voor ons allebei trouwens. Ik liet toen wel een paar traantjes, was toen ik haar vroeg zo zeker van mijn zaak. Uiteindelijk wel beter dat het niet door is gegaan.

Ik ben plots gelukkig weer aan de betere hand en hoop dan ook niet terug te vallen. De reden? Het was onvermoed, maar toen ik zaken van me af ben gaan schrijven in verhalende vorm, voelde ik me prompt een heel ander mens.
I just feel good about myself.

Dat blijkt dan toch een essentieel punt te zijn: dat je jezelf voorop stelt en okee vindt en je gedachten vult met afleiding of andere verlangens. En dus niet meer bij voortduring tobt over hoe het is gelopen en hoe frustrerend het allemaal wel niet is. Met andere woorden: ik denk niet meer voortdurend aan haar.

En wie zich goed voelt, goed ontmoet. Ik had zelfs gister en vandaag leuk contact met mijn ex. Zij ziet die verandering namelijk ook. Verder ben ik sinds kort met een paar interessante meisjes in contact gekomen. Maar het is ongewis nog wat daar verder uit voortvloeit. Ik denk dat ik nu wel de spirituele/mentale/karakter *click* voorop zet.

[ Bericht 2% gewijzigd door Perico op 29-07-2005 18:05:13 ]

Getsie, hoewel ik mij al heel lang niet meer heb laten zien in deze topics heb ik op dit moment wel een inkakkertje, ik mis iemand die een knuffel geeft en wat lieve woordjes fluistert. Waarom raak je gewend aan dat soort dingen en kom je er maar lastig vanaf?

Ik ben ook zielig..:(

4jaar geleden ging het uit met m'n vriendin..zit er nog steeds mee:( Maar afgelopen 3jaar had ik een relatie..en die is nu ook sinds 3 maanden verbroken...en nu weet ik niet door wie ik me nog gaarder voel...door m'n 1e ex waar ik nog niet eens over heen ben..en nu m'n andere...waar ik ook niet over heen komen...

vannacht onwijs liggen vozen met een meid die ik pas ken...maar eenmaal thuis gekomen...voelde ik weer de verdriet

quote:

Op zaterdag 30 juli 2005 17:49 schreef Angel_Jay het volgende:
vannacht onwijs liggen vozen met een meid die ik pas ken...maar eenmaal thuis gekomen...voelde ik weer de verdriet

Dat is altijd het ergste he... leuke dingen doen, en daarna weer thuis komen in een leeg huis, in het besef dat je alleen bent. Het lost de eenzaamheid niet op.

Sterkte.

Jij begrijpt precies..:'(

Op het moment voelde het goed aan, en voor even vergeet je de pijn en verdriet. Nou ik kom gelukkig niet in een leeg huis terug..ik heb altijd m'n papagaai voor steun en toeverlaat..en m'n moeder...die me raar aankeek van die "muggenbulten" in m'n nek haha

quote:

Op zaterdag 30 juli 2005 17:49 schreef Angel_Jay het volgende:
Ik ben ook zielig..:(

4jaar geleden ging het uit met m'n vriendin..zit er nog steeds mee:( Maar afgelopen 3jaar had ik een relatie..en die is nu ook sinds 3 maanden verbroken...en nu weet ik niet door wie ik me nog gaarder voel...door m'n 1e ex waar ik nog niet eens over heen ben..en nu m'n andere...waar ik ook niet over heen komen...

vannacht onwijs liggen vozen met een meid die ik pas ken...maar eenmaal thuis gekomen...voelde ik weer de verdriet

wow, na vier jaar nog niet verwerkt ...
en hoe zijn die beide relaties dan beëindigd geweest ???

quote:

Op zaterdag 30 juli 2005 18:05 schreef petitlapin het volgende:

[..]

wow, na vier jaar nog niet verwerkt ...
en hoe zijn die beide relaties dan beëindigd geweest ???

Ja..4 jaar...lang he.. Soms wilde ik dat ik nooit van haar had gehouden, maar aan de andere kant ben ik wel dankbaar dat ik heb kunnen proeven aan hoe ware liefde zou kunnen voelen..

M'n andere relatie is beeindigd omdat ik nog teveel van m'n ex hield...maar ik hield ook van m'n huidige vriendin..en was blij dat ze m'n gebroken hartje weer een beetje had gemaakt en dat ik eindelijk weer verliefd kon worden op iemand...maar soms had ik momenten..en dan ben ik niet te harden, en zeg ik dingen uit woede..en dat kon ze op gegeven moment niet meer accepteren..

haha..heel vaag allemaal...maar anders moet ik heeeeeeeeeeeeeeel verhaal gaan typen...

in 1 zin...

Ik ben zielig...

ik begrijp niet hoe mensen jaren bij iemand kunnen samenblijven, terwijl ze eigenlijk meer houden van iemand anders, of nog met een ex in hun hoof zitten

je weet dan toch eigenlijk dat het tot mislukken gedoemd is, zeker als je je er niet bij kan neerleggen ...

quote:

Op zaterdag 30 juli 2005 18:16 schreef Viperdesign het volgende:

[..]

Nou, doe er iets aan. .

Ik date met elke meid die ik tegenkom

quote:

Op zaterdag 30 juli 2005 18:24 schreef Angel_Jay het volgende:

Ik date met elke meid die ik tegenkom

terwijl je eigenlijk nog aan een ex van vier jaar geleden denkt zou je niet eerst proberen dat echt los te laten, en je andere ex dan ook maar ...

quote:

Op zaterdag 30 juli 2005 18:29 schreef Viperdesign het volgende:

[..]

En dat helpt. .

Voor mij wel...waar iets eindigd..gaan er altijd weer nieuwe deuren open...zolang jij je niet openstelt voor nieuwe dingen, weet je nooit wat je misloopt, en het leven is al te kort..

quote:

Op zaterdag 30 juli 2005 18:35 schreef Viperdesign het volgende:

[..]

Maar ondertussen ben je nog steeds niet over je ex heen en is dat ook de reden waarom je laatste relatie is beëindigd.

.

Ik gaf dat een beetje verkeerd aan in mijn verhaaltje, mijn welgemeende excuses. De ware reden dat we uit elkaar zijn, is dat ze me niet meer vertrouwde..zonder vertrouwen is er sowieso geen relatie..en ik hield met heel m'n hart van haar..maar ze moet ook kunnen respecteren dat ik ooit in het verleden ook erg veel van iemand hebt gehouden, en ze moet beseffen dat die gevoelens ook nooit meer zomaar weggaan.

Ik ben haar 1e liefde..dus ze heeft dit nooit meegemaakt..misschien dat ze daarom niet begrijpt.

Vandaag was het dan zo ver...Mijn ex kwam vandaag na zo'n 6 maanden in het buitenland te zijn geweest terug en ik heb haar dus ook al die tijd niet gezien. Ik had al zo'n voorgevoel dat we elkaar vandaag zouden tegenkomen (ik woon nu in de stad en zij er net buiten, en haar ouders gaan meestal op zaterdag naar de AH).

Ik ging vanmiddag ook voor boodschappen naar de AH en mijn voorgevoel werd dus werkelijkheid. Ik zette mijn fiets in het rek en liep richting winkel, en ja hoor daar kwam die bekende blauwe auto van haar moeder met mijn ex erin. We zagen elkaar meteen en ik ging er naar toe. Wat was ze betoverend mooi.... Ze stapte uit en daar sta je dan, niet wetend wat je moet zeggen. Ik voelde me net een stuk hout....Er rolden een paar tranen over haar wangen, tranen van blijdschap?, tranen van geluk? tranen van ik heb je gemist?....Ik weet het niet en ik wist niet wat te doen en pakte haar stevig vast....zo vertrouwd en toch zo vreemd....

Daarna heb ik met haar gekletst totdat ik en haar ouders klaar waren met winkelen, het was raar maar toch ook wel weer enorm fijn..We namen afscheid, ik kreeg een kus op mijn wang en ik kuste de hare...toen pakte ik mijn fiets en ging weer naar huis....

Daarna heb ik alleen maar aan haar gedacht, ik krijg en kreeg haar niet uit mijn hoofd...Ze is betoverend en na 6 maanden is ze dat nog steeds...

_{Waarom heeft ze toch een nieuwe vriend? Nu wel in het buitenland, maar toch...She is my supergirl..}

quote:

Op zaterdag 30 juli 2005 18:39 schreef Angel_Jay het volgende:

Ik gaf dat een beetje verkeerd aan in mijn verhaaltje, mijn welgemeende excuses. De ware reden dat we uit elkaar zijn, is dat ze me niet meer vertrouwde..zonder vertrouwen is er sowieso geen relatie..en ik hield met heel m'n hart van haar..maar ze moet ook kunnen respecteren dat ik ooit in het verleden ook erg veel van iemand hebt gehouden, en ze moet beseffen dat die gevoelens ook nooit meer zomaar weggaan.

die gevoelens gaan écht wel weg, zelfs als je enorm van iemand gehouden hebt . Je hebt het dus simpelweg nog niet verwerkt