Zwanger worden en antidepressiva

Kans op een huilbaby heb je altijd lijkt mij..
Wat vinden jullie er van dat die kans er is? is het dat jullie waard?
Wellicht misschien een idee om proberen de medicatie wat af te bouwen en eens kijken hoe het dan gaat voordat je zwanger probeert te geraken dan.. kun je zien wat het dan doet met je.. ? gaat het goed is alleen maar positief

Ik heb er geen ervaring mee, maar hier vind je wat links van Ivan Wolffers waar je misschien wat aan hebt.
Er zijn ook mensen die tijdens zwangerschap en borstvoeding sowieso geen antidepressiva nodig hebben omdat hun hormoonspiegel dan stabieler is (bijv door wegblijven menstruaties, pms etc).
Misschien kun je eens een consult aanvragen bij een gynaecoloog of psychiater om de opties voor jullie te bespreken?

Hai !

Iemand in mijn omgeving slikt(e) ook Prozac.
Nu wil ze ook graag net als jullie graag zwanger worden, alleen bij haar moet het met IVF.

Zij is langzaam aan gaan afbouwen naar een halve tablet per dag. (voor zover ik weet wel op dokteradvies). Ik weet niet of ze nu helemaal ‘Prozac-vrij is.

Misschien is dat ook handig voor jullie, dat je langzaam gaat afbouwen!

Verder heb ik geen ervaring met die andere middelen, misschien is googl-en een optie.
Succes met deze stappen, en ik hoop dat je zwanger mag raken.

Het is een SSRI. Ik weet niet of je dit soort dingen over kunt dragen aan je kind, maar het lijkt me beter dat je kind (op)groeit zonder een serotonine-systeem dat teveel beïnvloed is.

Je kunt ook wel iets met deze link denk ik: http://www.rivm.nl/preven(...)formatie_Service.jsp
Je psychiater/huisarts kan met hen bellen om de gevolgen van medicijnen tijdens zwangerschap en borstvoeding te bespreken. Zij hebben daarover veel recente info in huis.

Is het nemen van een baby wel zo'n slimme zet als je jezelf al met moeite aankunt?

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 16:07 schreef BorrowedWings het volgende:

[..]

Ik neem geen baby, mijn vriend en ik hopen er een te krijgen.

En hoe bedoel je dat ik mezelf al met moeite aankan Ik ben niet gek, of zo, hoor.

zo bedoel ik het ook niet, maar als je nogal afhankelijk van de anti depresiva bent zit er toch iets niet helemaal goed en een baby erbij maakt het leven over het algemeen niet makkelijker....

Borrowedwings, ik dacht dat er vorig jaar al een topic was waar je misschien wat ervaringen en adviezen uit kunt halen.

Zwangerschap & Efexor xr

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 16:15 schreef BorrowedWings het volgende:


Mensen met een mankementje, in mijn geval een stofje te weinig, zouden anders geen kinderen mogen?

In sommige gevallen vind ik dat idd...

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 16:15 schreef BorrowedWings het volgende:

[..]

Het is dan ook geen lichtvaardige beslissing die wij nemen. Jarenlang heb ik met de overtuiging geleefd dat ik nooit aan een kind zou kunnen beginnen vanwege mijn antidepressiva. Maar nu gaat alles een tijd goed en is voor ons de tijd rijp aan het raken.
Mensen met een mankementje, in mijn geval een stofje te weinig, zouden anders geen kinderen mogen?

Vat het niet te persoonlijk op, maar misschien zijn sommige mensen met dit soort "mankementen" inderdaad niet geschikt om kinderen te nemen.

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 16:22 schreef BorrowedWings het volgende:

[..]

We hebben het nu niet over sommige gevallen, ik in ieder geval niet. Ik heb het over mijn geval. En ik ben mij over mijn geval aan het informeren. En mocht alsnog het advies komen dat het niet raadzaam is (van professionals die mij kennen) zal ik dat advies zeer waarschijnlijk volgen. Maar op dit moment is het juist zo dat professionals (die mij kennen) zeggen dat het geen enkel probleem is. Ik wil dat zeker weten en probeer zo breed mogelijk aan advies te komen. Omdat ik serieus ben.
Als ik behandeld wil worden als een zestienjarige blonde bimbo die niet weet hoe je kinderwens schrijft laat ik dat wel weten, goed?

Hee, jij vraagt iets, ik geef antwoord...
Jij vraagt of mensen met een mankementje geen kinderen zouden mogen, ik vind idd dat dat zo kan zijn ja.

Ik kan niet over jou oordelen, ik ken je niet en weet dus niet in hoeverre ik jouw 'mankementje' als obstakel zou zien.

Ik behandel dus niemand als een 16 jarige bimbo hier, maar jij reageert nu wel zo. .

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 16:05 schreef SP het volgende:
Is het nemen van een baby wel zo'n slimme zet als je jezelf al met moeite aankunt?

Dit was ook mijn eerste gedachte

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 16:32 schreef BorrowedWings het volgende:
Fijn. Nu weer een paar reacties van mensen die buiten hokjes kunnen denken.

Misschien moet je daar zelf dan eens mee beginnen...

ik heb 8 jaar geworsteld met depressie. Ook steeds weer gestopt met medicijnen en terug gezakt. Toch doorgezet en veel therapie. Nu al 6 jaar medicijnvrij (soms een periode van "voorzichtigheid"... twee keer rond de herfst).
Ik ben wel heel blij dat ik nu pas ("genezen") kinderen heb gekregen. Ik denk, hoe goed het periodes ook ging, dat ik het toen absoluut niet zou hebben gered.
Meestal is het namelijk niet alleen het "stofje missen", maar zit daar vaak een oorzaak achter.
Overleg heel goed met meerdere mensen. misschien wel een goede therapeut of psycholoog, voordat je de stap neemt. En onderzoek goed hoe het zit met de medicijnen. Ik dacht altijd dat er in de bijsluiter stond "niet te gebruiken bij zwangerschap en borstvoeding".
Heel veel succes!

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 16:07 schreef BorrowedWings het volgende:

[..]

Ik neem geen baby, mijn vriend en ik hopen er een te krijgen.

Gaat niet vanzelf hoor. Misschien moet je je toch wat beter laten voorlichten.

Jammer dat er reacties komen dat mensen die AD nodig hebben misschien maar geen kinderen zouden moeten krijgen. Dat gaat dus echt nergens over!

Als bij iemand de aanmaak of verdeling van serotonine niet goed gaat, kan die persoon angstig of depressief worden. Daar hoeft verder geen trauma achter te zitten. Als iemand met medicatie prima functioneert én er is voldoende onderzoek gedaan naar de gevolgen van AD tijdens de zwangerschap, waarom zou iemand dan geen kind mogen krijgen?

Want hoe verklaar je dat iemand met bv suikerziekte wel zwanger mag worden? Of iemand met een hartafwijking die met medicijnen prima kan leven? Dat is dus met 2 maten meten en dat is niet logisch!

Wie heeft het recht te bepalen wie al dan geen kinderen op de wereld mag zetten? Sorry hoor, maar ik zie zat mensen die in de ogen van de maatschappij alles voor elkaar hebben, prima relatie, goede baan, mooi huis, maar die uiteindelijk de kinderen niet in de hand hebben en ze dan maar hun gang laten gaan. Is dat normaal? Zijn dat goede ouders? Geef mij dan dat gezin maar waar AD wordt geslikt, maar waar ze de boel wel onder controle hebben!!!

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 16:26 schreef BorrowedWings het volgende:
Mijn vraag spitst zich toe op antidepressiva en zwangerschap. Dus kunnen we het alsjeblieft hebben over het medische aspect?

Voor zover ik weet is Seroxat een zwaarder middel dan Prozac. Ik weet wel dat Seroxat jaren geleden al tijdens de zwangerschap gebruikt mocht worden, maar niet tijdens het geven van borstvoeding. Via de borstvoeding komt het medicijn sneller bij de baby terecht. Dat heb je zelfs al met pittig eten!!

Zal eens kijken wat ik er nog over kan vinden!

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 16:51 schreef Diesz het volgende:
---verhaal---

Mooi gezegd!!

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 16:32 schreef BorrowedWings het volgende:
Fijn. Nu weer een paar reacties van mensen die buiten hokjes kunnen denken.

Tjas, jammer dat je alleen op reaties zit te wachten welke in jouw hokje passen

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 16:15 schreef Randa_v het volgende:
Borrowedwings, ik dacht dat er vorig jaar al een topic was waar je misschien wat ervaringen en adviezen uit kunt halen.

Zwangerschap & Efexor xr

Heb je het linkje al gelezen, staat ook wat in over seroxat etc.

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 16:51 schreef Diesz het volgende:
Jammer dat er reacties komen dat mensen die AD nodig hebben misschien maar geen kinderen zouden moeten krijgen. Dat gaat dus echt nergens over!

Als bij iemand de aanmaak of verdeling van serotonine niet goed gaat, kan die persoon angstig of depressief worden. Daar hoeft verder geen trauma achter te zitten. Als iemand met medicatie prima functioneert én er is voldoende onderzoek gedaan naar de gevolgen van AD tijdens de zwangerschap, waarom zou iemand dan geen kind mogen krijgen?

Want hoe verklaar je dat iemand met bv suikerziekte wel zwanger mag worden? Of iemand met een hartafwijking die met medicijnen prima kan leven? Dat is dus met 2 maten meten en dat is niet logisch!

Wie heeft het recht te bepalen wie al dan geen kinderen op de wereld mag zetten? Sorry hoor, maar ik zie zat mensen die in de ogen van de maatschappij alles voor elkaar hebben, prima relatie, goede baan, mooi huis, maar die uiteindelijk de kinderen niet in de hand hebben en ze dan maar hun gang laten gaan. Is dat normaal? Zijn dat goede ouders? Geef mij dan dat gezin maar waar AD wordt geslikt, maar waar ze de boel wel onder controle hebben!!!

Het gaat mij erom of het wel verantwoord is om zwanger te raken tijdens de periode dat je antidepressiva gebruikt! Als er een deel van die antidepressiva (SSRI) bij dat kind binnenkomt, dan is dat kind een hele andere serotonine-heropname gewend binnen zijn systeem, totaal anders van wanneer hij zich buiten de baarmoeder zal bevinden. De vraag is of dit voor kan komen.

Bij zwanger worden of zwanger zijn

Amitriptylline wordt veel gebruikt en lijkt veilig (3).
Niet beschadigend voor de vrucht, maar wel kans op ont-rekkingsverschijnsel bij de baby (1).

Fluoxetine (Prozac®) lijkt veilig en er is veel ervaring mee opgedaan (3).
Er bestaat kans op schade, maar de betekenis voor de mens is onduidelijk (1).

Fluvoxamine (1) kent tot nu toe geen aanwijzingen voor schade aan de vrucht of het voortplantingsproces.

Over het effect van St Janskruid op de vrucht is weinig bekend (2).

Lithium: niet doen. Bekend als vrucht-beschadigend (1).

Bij borstvoeding

Moclobemide en Nortriptyline zouden in normale doseringen geen schade aanrichten (1).

Amitriptyline en fluoxetine (Prozac®) gaan over in de moedermelk, enig effect op de baby kan niet worden uitgesloten (1). Veel ervaring, geen problemen gerapporteerd.

Volgens sommigen is sertraline (Zoloft®) de eerste keus (5).

Van fluvoxamine is onbekend of het overgaat in de melk (1).

De American Academy of Pediatrics schrijft dat fluoxetine (Prozac®) waarschijnlijk wel verenigbaar is met het geven van borstvoeding, net als fluvoxamine en paroxetine (2).

Lithium: niet doen.

Bijzonderheden

Er is veel tegenstrijdige literatuur over het gebruik van antidepressiva tijdens zwangerschap en borstvoeding. Het is onbekend welke invloed een niet behandelde depressie op de vrucht en het kind heeft. Het positieve effect van borstvoeding op de depressie moet ook in overweging genomen worden. Bij voorkeur niet abrupt stoppen met de medicatie, maar in overleg met de arts. Mogelijk helpen de sporen van medicatie in de borstvoeding de ontwenningsverschijnselen bij zuigelingen verminderen (2).

Bronnen
(1) Farmacotherapeutisch Kompas 1999, Zweedse classificatie
(2) Pharmaceutisch Weekblad, special borstvoeding (5 mei 2000, jrg 135, nr 18).
(3) informatie van de KNMP
(4) Stichting DGV FTO module (= nascholingsmodule voor huisartsen en apothekers)
(5) http://neonatal.ttuhsc.edu/lact
(6) http://www.borstvoeding.com/newman/medicijnen.html


Bron van dit stuk: http://www.ouders.nl/xpro2000-06.htm

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 16:56 schreef Diesz het volgende:
Ik weet wel dat Seroxat jaren geleden al tijdens de zwangerschap gebruikt mocht worden, maar niet tijdens het geven van borstvoeding. Via de borstvoeding komt het medicijn sneller bij de baby terecht. Dat heb je zelfs al met pittig eten!!

Dat verschilt per medicijn, sommigen worden nl in de maag van de baby afgebroken (waar het met bv dus terecht komt). Verder wordt soms zelfs aangeraden een medicijn dat je tijdens de zwangerschap gebruikt hebt vooral ook tijdens de bv-periode te blijven gebruiken zodat de baby het nog in kleine hoeveelheden binnenkrijgt en dan langzaam kan afkicken. Maar het RIVM (zie eerder gegeven link) kan daar meer over vertellen dan ik.
Over dat scherpe eten: zie http://www.intermediair.nl/kv_artikel.jsp?id=3265

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 16:56 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Tjas, jammer dat je alleen op reaties zit te wachten welke in jouw hokje passen

Nee Swetsenegger, dat klopt dus niet, ts is op zoek naar info over de eventuele gevolgen. Ze vraagt hier niet of ze kinderen mag krijgen. De reacties zijn dus niet relevant, waardoor haar reactie niet meer dan logisch is!

Zodra je vertelt medicatie te gebruiken beginnen veel mensen al te steigeren, maar als je nou eens de tijd neemt om dingen uit te zoeken, dan kijk je waarschijnlijk heel anders tegen dit soort zaken aan!

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 16:51 schreef Diesz het volgende:
Jammer dat er reacties komen dat mensen die AD nodig hebben misschien maar geen kinderen zouden moeten krijgen. Dat gaat dus echt nergens over!

Als bij iemand de aanmaak of verdeling van serotonine niet goed gaat, kan die persoon angstig of depressief worden. Daar hoeft verder geen trauma achter te zitten. Als iemand met medicatie prima functioneert én er is voldoende onderzoek gedaan naar de gevolgen van AD tijdens de zwangerschap, waarom zou iemand dan geen kind mogen krijgen?

Want hoe verklaar je dat iemand met bv suikerziekte wel zwanger mag worden? Of iemand met een hartafwijking die met medicijnen prima kan leven? Dat is dus met 2 maten meten en dat is niet logisch!

Wie heeft het recht te bepalen wie al dan geen kinderen op de wereld mag zetten? Sorry hoor, maar ik zie zat mensen die in de ogen van de maatschappij alles voor elkaar hebben, prima relatie, goede baan, mooi huis, maar die uiteindelijk de kinderen niet in de hand hebben en ze dan maar hun gang laten gaan. Is dat normaal? Zijn dat goede ouders? Geef mij dan dat gezin maar waar AD wordt geslikt, maar waar ze de boel wel onder controle hebben!!!

Dan heb je het niet helemaal begrepen wat de opmerkingen zijn.
Ook voor mensen met een hartafwijking zou ik vargen of ze het wel absoluut zeker weten.
Kinderen zijn namelijk redelijk demanding en kunnen dus een aanslag zijn op een eventuele wankele gezondheid.

Niemand heeft hier gezegd dat dit specifiek voor TS opgaat.

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 17:03 schreef boyv het volgende:

[..]

Het gaat mij erom of het wel verantwoord is om zwanger te raken tijdens de periode dat je antidepressiva gebruikt! Als er een deel van die antidepressiva (SSRI) bij dat kind binnenkomt, dan is dat kind een hele andere serotonine-heropname gewend binnen zijn systeem, totaal anders van wanneer hij zich buiten de baarmoeder zal bevinden. De vraag is of dit voor kan komen.

Als je mijn stukje goed hebt gelezen, dan begrijp je dat ik niet reageerde op het stukje SSRI, daar heb ik daarna een stukje over gepost. Mijn reactie ging over de opmerkingen dat er misschien maar beter geen kindje kon komen, omdat men vindt dat ts dat misschien niet zou kunnen handelen.

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 17:11 schreef Diesz het volgende:

[..]

Nee Swetsenegger, dat klopt dus niet, ts is op zoek naar info over de eventuele gevolgen. Ze vraagt hier niet of ze kinderen mag krijgen. De reacties zijn dus niet relevant, waardoor haar reactie niet meer dan logisch is!

Zodra je vertelt medicatie te gebruiken beginnen veel mensen al te steigeren, maar als je nou eens de tijd neemt om dingen uit te zoeken, dan kijk je waarschijnlijk heel anders tegen dit soort zaken aan!

Mjah, zit wat in. Maar niet alleen de invloed van anti depressiva op de ongeboren vrucht kan een reden zijn om het nog eens te overwegen toch?

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 17:10 schreef poemojn het volgende:

[..]

Dat verschilt per medicijn, sommigen worden nl in de maag van de baby afgebroken (waar het met bv dus terecht komt). Verder wordt soms zelfs aangeraden een medicijn dat je tijdens de zwangerschap gebruikt hebt vooral ook tijdens de bv-periode te blijven gebruiken zodat de baby het nog in kleine hoeveelheden binnenkrijgt en dan langzaam kan afkicken. Maar het RIVM (zie eerder gegeven link) kan daar meer over vertellen dan ik.
Over dat scherpe eten: zie http://www.intermediair.nl/kv_artikel.jsp?id=3265

Klopt, er is de afgelopen jaren aardig wat veranderd! Destijds werd het eerst helemaal afgeraden, er was te weinig bekend. Daarna wat ik dus schreef over de borstvoeding, maar zie net dat dat inmiddels ook achterhaald is.

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 17:13 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Dan heb je het niet helemaal begrepen wat de opmerkingen zijn.
Ook voor mensen met een hartafwijking zou ik vargen of ze het wel absoluut zeker weten.
Kinderen zijn namelijk redelijk demanding en kunnen dus een aanslag zijn op een eventuele wankele gezondheid.

Niemand heeft hier gezegd dat dit specifiek voor TS opgaat.

Heb het prima begrepen hoor!! Misschien lijken de opmerkingen persoonlijker gericht dan bedoeld TS vatte het persoonlijk op, tenminste, zo lees ik het, maar ik zag het ook als persoonlijk!!

Zoals je zegt is een wankele gezondheid inderdaad een reden om er goed over na te denken. Iemand met een hartafwijking zou er eerder tussenuit kunnen knijpen, iemand die suikerziekte heeft, kan ineens onderuit gaan door een hypo of hyper. Bij iemand met AD is het niet zo heftig als in deze voorbeelden. Als je consequent AD slikt is er dus niks aan de hand. Opbouwen en afbouwen kan vervelend zijn, maar als je goed slikt zijn er ook geen klachten!

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 17:20 schreef Diesz het volgende:

[..]

Heb het prima begrepen hoor!! Misschien lijken de opmerkingen persoonlijker gericht dan bedoeld TS vatte het persoonlijk op, tenminste, zo lees ik het, maar ik zag het ook als persoonlijk!!

Zoals je zegt is een wankele gezondheid inderdaad een reden om er goed over na te denken. Iemand met een hartafwijking zou er eerder tussenuit kunnen knijpen, iemand die suikerziekte heeft, kan ineens onderuit gaan door een hypo of hyper. Bij iemand met AD is het niet zo heftig als in deze voorbeelden. Als je consequent AD slikt is er dus niks aan de hand. Opbouwen en afbouwen kan vervelend zijn, maar als je goed slikt zijn er ook geen klachten!

Er bestaat ook nog zoiets als erfelijkheid.

Maar daar gaat het nu niet om, het waren zover ik kon zien gewoon goedbedoelde opmerkingen.

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 17:14 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Mjah, zit wat in. Maar niet alleen de invloed van anti depressiva op de ongeboren vrucht kan een reden zijn om het nog eens te overwegen toch?

Als ik het goed lees, dan is TS serieus bezig met de overweging om te kijken of ze kinderen kunnen krijgen. Ze zegt nog niet het wel te doen, ze zegt nog niet het niet te doen. Ze vertelt alleen dat de artsen zeggen dat het kan en mag, ook met medicatie. Ik vind het een compliment waard dat ze niet zomaar in het diepe duiken, maar ook zelf nog op onderzoek uit gaan!!

Er zijn maar weinig mensen die zo serieus nadenken over de gevolgen van een zwangerschap en het ouderschap, veel mensen die het gewoon 'doen' zonder te kijken wat het beste is voor de baby, dat ik hier juist veel respect voor heb!!

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 17:14 schreef Diesz het volgende:

[..]

Als je mijn stukje goed hebt gelezen, dan begrijp je dat ik niet reageerde op het stukje SSRI, daar heb ik daarna een stukje over gepost. Mijn reactie ging over de opmerkingen dat er misschien maar beter geen kindje kon komen, omdat men vindt dat ts dat misschien niet zou kunnen handelen.

Dat begrijp ik, het was dan ook geen aanval op jou, maar meer een soort toevoeging (hoewel het niet echt over hetzelfde gaat) van mijn kant

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 17:22 schreef Swetsenegger het volgende:

[..]

Er bestaat ook nog zoiets als erfelijkheid.

Maar daar gaat het nu niet om, het waren zover ik kon zien gewoon goedbedoelde opmerkingen.

Weet ik, maar hoeveel mensen laten onderzoeken wat erfelijke factoren zijn?? Tegenwoordig kan je onderzoeken of borst- en baarmoederhalskanker in de genen zit, maar laat iedereen dat controleren??

Ik begrijp je bedoeling wel en geef je ook echt gelijk dat mensen goed moeten kijken wat de risico's zijn, maar ik proefde in dit topic dus een stukje wantrouwen waar dat dus niet nodig zou moeten zijn!!

Enne.... ik bedoel het inderdaad goed, ga er van uit dat de meesten het ook goed bedoelen. Toch ben ik van mening dat men zich, zeker bij dit soort vragen, eerst eens in de materie moet verdiepen!!!

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 17:27 schreef boyv het volgende:

[..]

Dat begrijp ik, het was dan ook geen aanval op jou hoor

Weet ik, wist alleen niet of je mijn bedoeling begreep

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 17:20 schreef Diesz het volgende:


Heb het prima begrepen hoor!! Misschien lijken de opmerkingen persoonlijker gericht dan bedoeld TS vatte het persoonlijk op, tenminste, zo lees ik het, maar ik zag het ook als persoonlijk!!

Zoals je zegt is een wankele gezondheid inderdaad een reden om er goed over na te denken. Iemand met een hartafwijking zou er eerder tussenuit kunnen knijpen, iemand die suikerziekte heeft, kan ineens onderuit gaan door een hypo of hyper. Bij iemand met AD is het niet zo heftig als in deze voorbeelden. Als je consequent AD slikt is er dus niks aan de hand. Opbouwen en afbouwen kan vervelend zijn, maar als je goed slikt zijn er ook geen klachten!

De opmerkingen zijn helemaal niet persoonlijk gericht en als TS en jij ze wel zo wensen op te vatten...tja.

ik zei bijv

Hee, jij vraagt iets, ik geef antwoord...
Jij vraagt of mensen met een mankementje geen kinderen zouden mogen, ik vind idd dat dat zo kan zijn ja.

Ik kan niet over jou oordelen, ik ken je niet en weet dus niet in hoeverre ik jouw 'mankementje' als obstakel zou zien.

Dat ging over haar vraag mbt mensen met een 'mankementje' dat gaat dus nieteens alleen om medische aangelegenheden, maar kan ook om bijv sociaal-maatschappelijke 'mankementen' gaan.

Ik vind het een beetje onzin om als mensen zich oprecht iets afvragen m.b.t. een bepaalde stoornis maar gelijk te gaan schermen met dit soort vragen. Dan krijg je daar namelijk ook antwoorden op, maar die bevallen blijkbaar niet, omdat de vragensteller ze persoonlijk aan wil trekken.

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 17:28 schreef Diesz het volgende:

[..]

Weet ik, maar hoeveel mensen laten onderzoeken wat erfelijke factoren zijn?? Tegenwoordig kan je onderzoeken of borst- en baarmoederhalskanker in de genen zit, maar laat iedereen dat controleren??

Niemand, maar dat is ook wat anders dan 'willens en wetens'

quote:

Ik begrijp je bedoeling wel en geef je ook echt gelijk dat mensen goed moeten kijken wat de risico's zijn, maar ik proefde in dit topic dus een stukje wantrouwen waar dat dus niet nodig zou moeten zijn!!

Nee, dat iedereen zich goed bewust moet zijn van de risico's EN de invloed op je leven.

quote:

Enne.... ik bedoel het inderdaad goed, ga er van uit dat de meesten het ook goed bedoelen. Toch ben ik van mening dat men zich, zeker bij dit soort vragen, eerst eens in de materie moet verdiepen!!!

Ik ben goed bekend met depressiviteit, dank u

TS :
overleg gewoon met je ha
het lijkt mij het verstandigste je AD af te bouwen. Wellicht kan je wel gewoon zonder inmiddels.

_{kans op huilbaby heb je altijd, als je daarin geen risico's wilt lopen, moet je ook niet proberen kindertjes te krijgen}

en ps: ff googlen levert een hoop resultaat op. Krigj je ook geen "vervelende" reaktie die je blijkbaar toch niet wilt horen

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 17:29 schreef Igraine het volgende:

[..]

De opmerkingen zijn helemaal niet persoonlijk gericht en als TS en jij ze wel zo wensen op te vatten...tja.

ik zei bijv

Hee, jij vraagt iets, ik geef antwoord...
Jij vraagt of mensen met een mankementje geen kinderen zouden mogen, ik vind idd dat dat zo kan zijn ja.

Ik kan niet over jou oordelen, ik ken je niet en weet dus niet in hoeverre ik jouw 'mankementje' als obstakel zou zien.

Dat ging over haar vraag mbt mensen met een 'mankementje' dat gaat dus nieteens alleen om medische aangelegenheden, maar kan ook om bijv sociaal-maatschappelijke 'mankementen' gaan.

Ik vind het een beetje onzin om als mensen zich oprecht iets afvragen m.b.t. een bepaalde stoornis maar gelijk te gaan schermen met dit soort vragen. Dan krijg je daar namelijk ook antwoorden op, maar die bevallen blijkbaar niet, omdat de vragensteller ze persoonlijk aan wil trekken.

Nee hoor, ligt aan de manier van schrijven. TS vraagt info over zwangerschap en medicatie, niet of ze wel zwanger mag worden. De volgende stukjes zijn een vb van wat ik dus persoonlijk vind

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 16:05 schreef SP het volgende:
Is het nemen van een baby wel zo'n slimme zet als je jezelf al met moeite aankunt?

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 16:12 schreef SP het volgende:

[..]

zo bedoel ik het ook niet, maar als je nogal afhankelijk van de anti depresiva bent zit er toch iets niet helemaal goed en een baby erbij maakt het leven over het algemeen niet makkelijker....

TS reageerde op dit soort opmerkingen, waardoor ze die vraag stelde en jouw antwoord kreeg. Ze kwam niet met deze vraag als start van het topic toch?

Als ik jou goed begrijp, dan zijn er maar weinig mensen goed om kinderen op de wereld te zetten, want elk mens met een afwijking kan dus maar beter geen kinderen krijgen.

Hoe kijk jij dan tegen mij aan? Ik ben ziek geworden na mijn oudste zoon. Medicijnen geslikt, opgeknapt, gestopt met de medicijnen, 2e kindje, weer ziek en nu dus al ruim 6 jaar aan de medicatie. Maakt mij dat een slechtere moeder? Mijn kids komen niks tekort, krijg zelfs complimentjes over hoe goed ze zijn opgevoed.

Mijn vraag is dus of jouw reactie onderbouwd en relevant is.

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 16:07 schreef BorrowedWings het volgende:

[..]

Ik neem geen baby, mijn vriend en ik hopen er een te krijgen.

En hoe bedoel je dat ik mezelf al met moeite aankan Ik ben niet gek, of zo, hoor.

Dingen die je nooit meer wilt horen

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 17:31 schreef Swetsenegger het volgende:

[quote]Niemand, maar dat is ook wat anders dan 'willens en wetens'

Jij wil niet weten hoeveel mensen zich bewust zijn van de risico's die ik noemde en er willens en wetens voor gaan!!

quote:

Nee, dat iedereen zich goed bewust moet zijn van de risico's EN de invloed op je leven.

Helemaal mee eens, maar er waren mensen die wel met een vinger begonnen te wijzen!

quote:

Ik ben goed bekend met depressiviteit, dank u

En toch ben je papa. Dan begrijp je des te beter hoe het voelt lijkt me.

quote:

Op woensdag 20 juli 2005 17:41 schreef Diesz het volgende:

[..]

Nee hoor, ligt aan de manier van schrijven. TS vraagt info over zwangerschap en medicatie, niet of ze wel zwanger mag worden. De volgende stukjes zijn een vb van wat ik dus persoonlijk vind
[..]


[..]

TS reageerde op dit soort opmerkingen, waardoor ze die vraag stelde en jouw antwoord kreeg. Ze kwam niet met deze vraag als start van het topic toch?

Als ik jou goed begrijp, dan zijn er maar weinig mensen goed om kinderen op de wereld te zetten, want elk mens met een afwijking kan dus maar beter geen kinderen krijgen.

Hoe kijk jij dan tegen mij aan? Ik ben ziek geworden na mijn oudste zoon. Medicijnen geslikt, opgeknapt, gestopt met de medicijnen, 2e kindje, weer ziek en nu dus al ruim 6 jaar aan de medicatie. Maakt mij dat een slechtere moeder? Mijn kids komen niks tekort, krijg zelfs complimentjes over hoe goed ze zijn opgevoed.

Mijn vraag is dus of jouw reactie onderbouwd en relevant is.

Mijn antwoord was dan ook, ik vind dat dat in sommige gevallen zo kan zijn.

Dus wat jij denkt goed aan mij te begrijpen, klopt m.i. niet.

Nog een link: engelstalig forum van Dr Hale over medicatie tijdens voornl de bv-periode: http://66.230.33.248/discus/messages/43/43.html

Op het http://www.borstvoedingsforum.nl is met de zoekfunctie ook veel terug te vinden, zoals dit topic

quote:

RIVM raadt het niet af! June 18 2005, 2:09 PM
Ik heb een tijdje geleden eens een presentatie gemaakt over het gebruik van oa seroxat tijdens zwangerschap en borstvoeding (ben arts-assistent in opleiding), en dit is wat ik mij hier grofweg van herinner:

- literatuurgegevens zijn voorlopig positief voor gebruik tijdens de lactatieperiode, de langetermijneffecten op de zuigeling moeten wel nog geëvalueerd worden
- minder dan 3% van de moederdosis bereikt de zuigeling, de concentraties in het bloed van de zuigeling zijn zeer laag of niet aantoonbaar
- de maximale concentratie in de melk wordt bereikt 4-6u na inname (dus evt innemen na de laatste voeding en nachtvoeding zo nodig vervangen)
- advies RIVM: gebruik van antidepressiva hoeft geen reden te zijn om borstvoeding te stoppen. In de meeste groepen psychofarmaca zijn geneesmiddelen te vinden die veilig gebruikt kunnen worden. Specifiek over Seroxat wordt gezegd dat dit verder kan ingenomen worden tijdens borstvoeding.

Enkele interessante bronnen die je misschien aan je verloskundige kan aanraden om na te kijken zijn:
- UpToDate: hier wordt de meest recente informatie uit wetenschappelijke artikels gebundeld. www.uptodate.com (je hebt wel een inlogaccount nodig - een wetenschappelijke bibliotheek heeft vaak wel een abonnement)
- boekje over medicatiegebruik tijdens zwangerschap en borstvoeding, te bestellen bij het RIVM, zeer handig overzicht!! www.rivm.nl
- naslagwerk Williams & Wilkins