WFL Wetenschap, Filosofie, Levensbeschouwing
Discussieer hier over alle aspecten van de wetenschap, filosofische problemen en zaken van levensbeschouwelijke aard.
Ik ben het helemaal met je eens!! Wraak is kwaad. En handelen uit wraakgevoelens is kwaad met kwaad bestrijden. En dat is toch hetgeen we niet willen in onze maatschappij??quote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:03 schreef Hallulama het volgende:
[..]
Er is naar mijn mening JUIST liefde zonder wraak. Wraak is iets vreselijks, wraak komt door haat komt door woede komt door onmacht en onbegrip. Verder liggen liefde en onverschilligheid wat de oppervlakte betreft inderdaad dicht bij elkaar, maar zie Wat is het verschil tussen liefde en onverschilligheid? voor meer informatie betreffende de verschillen. Liefde wil niet zeggen dat ALLES je om het even is.
[..]
Alweer helemaal mee eens!quote:'Minder criminaliteit door gratis peuterspeelzaal'
WOERDEN - Gratis toegankelijke peuterspeelzalen voor alle kinderen van twee tot vier jaar kunnen in combinatie met opvoedingsondersteuning voor ouders veel problemen op latere leeftijd voorkomen. Ook moeten consultatiebureaus kinderen minstens tot hun twaalfde volgen om psychische, lichamelijke en opvoedingsproblemen te signaleren.
...
Meer op: http://www.nu.nl/news.jsp?n=502416&c=10
Ik heb een paper geschreven over het legitimeren van een verplichte opvoedcursus!
Er zitten wel veel haken en ogen aan heb ik ervaren, maar de intentie is in mijn ogen prima!!
Het begin van het begin begint.....
Waar het einde van het einde eindigt....
Waar het einde van het einde eindigt....
Wraakgevoelens zijn er nu eenmaal. Wanneer de overheid die niet middels een proportioneel strafsysteem bevredigt, dan gaan de burgers zelf hun behoeften bevredigen. Dan krijg je dus eigenrichting.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:06 schreef -beyond- het volgende:
[..]
Ik ben het helemaal met je eens!! Wraak is kwaad. En handelen uit wraakgevoelens is kwaad met kwaad bestrijden. En dat is toch hetgeen we niet willen in onze maatschappij??
Zelf zou ik dat ook doen, wanneer er op verkrachting en moord geen gevangenisstraf stond. Als een familielid van mij dan verkracht zou worden, dan zou ik zelf de dader gaan doden. En juist ter voorkoming van dergelijke uit de hand lopende situaties is er een degelijk strafrechtsysteem dat eigenrichting voorkomt.
Los van of je wraakgevoelens wel of niet als 'kwaad' ziet: ze bestaan en als je ze ontkent, gaat het mis.
De zaak rondom een eventueel verplichte opvoedcursus moet inderdaad zeer zorgvuldig worden aangepakt.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:06 schreef -beyond- het volgende:
Ik heb een paper geschreven over het legitimeren van een verplichte opvoedcursus!
Er zitten wel veel haken en ogen aan heb ik ervaren, maar de intentie is in mijn ogen prima!!
Ik ben al meerdere malen beschuldigd van fascisme als ik het daar over had.
Diverse ouders die ik sprak voelden zich ook direct persoonlijk aangevallen toen ik er over begon, echter, er zijn gelukkig ook ouders die gewoon durven toegeven dat een beetje hulp en richting absoluut wenselijk is, maar laten dat nou net de ouders zijn die eigenlijk de minste hulp nodig hebben.
Het is erg oppassen voor emoties bij de discussie over een eventueel verplichte opvoedcursus. Zie ook de commotie die ontstond na dat onderzoek over huilbabies.
Wat ik heb ontdekt is dat het beter is om te vertellen hoe het NIET moet, dan om te vertellen hoe het WEL moet. Zo hoef je mensen niet te verplichten de zaak op een bepaalde manier aan te pakken, je laat ze daar zo vrij mogelijk in. Je hoeft ze enkel te laten zien wat de veel voorkomende fouten en misverstanden zijn wat betreft opvoeding, het gedrag van kinderen en hoe daar mee om te gaan, voeg hier vervolgens wat extra tekst en uitleg aan toe waarna ze zelf tot uitstekende conclusies kunnen komen.
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
Je hebt hier ook helemaal gelijk in. Maar nu gaat het wel om zwaardere delicten.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:20 schreef Pool het volgende:
[..]
Wraakgevoelens zijn er nu eenmaal. Wanneer de overheid die niet middels een proportioneel strafsysteem bevredigt, dan gaan de burgers zelf hun behoeften bevredigen. Dan krijg je dus eigenrichting.
Zelf zou ik dat ook doen, wanneer er op verkrachting en moord geen gevangenisstraf stond. Als een familielid van mij dan verkracht zou worden, dan zou ik zelf de dader gaan doden. En juist ter voorkoming van dergelijke uit de hand lopende situaties is er een degelijk strafrechtsysteem dat eigenrichting voorkomt.
Los van of je wraakgevoelens wel of niet als 'kwaad' ziet: ze bestaan en als je ze ontkent, gaat het mis.
Ik ben van mening dat we goed de delicten moeten uitsplitsen. Want waarover praten we nu? Verkrachtigen, eenvoudige diefstal, moord, vernieling, fraude??
Elk delict verdient een andere benadering!
Het begin van het begin begint.....
Waar het einde van het einde eindigt....
Waar het einde van het einde eindigt....
In dit verband mischien wel interessant. Waarom liep de criminaliteit in New York terug.
quote:The Miracle That Wasn't
By JOHN TIERNEY
New York Times.
Published: April 16, 2005
It is an inspirational urban lesson from the 1990's: take back the streets from squeegee men and drug dealers, and violent crime will plummet. But on Thursday evening, the tipping-point theory was looking pretty wobbly itself.
The occasion was a debate in Manhattan before an audience thrilled to be present for a historic occasion: the first showdown between two social-science wonks with books that were ranked second and third on Amazon.com (outsold only by "Harry Potter"). It pitted Malcolm Gladwell, author of "Blink" and "The Tipping Point," against Steven D. Levitt, an economist at the University of Chicago with the new second-place book, "Freakonomics."
Professor Levitt considers the New York crime story to be an urban legend. Yes, he acknowledges, there are tipping points when people suddenly start acting differently, but why did crime drop in so many other cities that weren't using New York's policing techniques? His new book, written with Stephen J. Dubner, concludes that one big reason was simply the longer prison sentences that kept criminals off the streets of New York and other cities.
The prison terms don't explain why crime fell sooner and more sharply in New York than elsewhere, but Professor Levitt accounts for that, too. One reason he cites is that the crack epidemic eased earlier in New York than in other cities. Another, more important, reason is that New York added lots of cops in the early 90's.
But the single most important cause, he says, was an event two decades earlier: the legalization of abortion in New York State in 1970, three years before it was legalized nationally by the Supreme Court.
The result, he maintains, was a huge reduction in the number of children who would have been at greater than average risk of becoming criminals during the 1990's. Growing up as an unwanted child is itself a risk factor, he says, and the women who had abortions were disproportionately likely to be unmarried teenagers with low incomes and poor education - factors that also increase the risk.
It's a theory that doesn't sit well with either liberals or conservatives, and Professor Levitt hastens to add that the reduction in crime is not an argument for encouraging abortion - he personally has mixed feelings on whether abortion should be legal. But he says the correlations are clear: crime declined earlier in the states that had legalized abortion before Roe v. Wade, and it declined more in places with high abortion rates, like New York.
Some criminologists have quarreled with his statistics, but the theory was looking robust at the end of the debate in Manhattan. Mr. Gladwell, while raising what he called a few minor quibbles, seemed mostly persuaded by the numbers.
"My first inclination," he joked at the beginning of his rebuttal, "is to say that everything you just heard from Steven Levitt, even though it contradicts things I have written, is true."
That's my inclination, too, as a less successful exponent of the same theory. (In 1995 I explained the crime decline with my version of the tipping point, the Squeegee Watershed, which became neither a buzzword nor a best seller.) In retrospect, the New York crime story looks like a classic bit of conventional wisdom, as the term was originally defined by John Kenneth Galbraith: an idea that becomes commonly accepted because it is "what the community as a whole or particular audiences find acceptable."
Unlike the abortion theory, which was raised in the 1990's and angrily dismissed, the tipping-point idea jibed reassuringly with everyone's beliefs and needs. Urbanites and politicians welcomed a new reason to crack down on street nuisances. Journalists wanted a saga with heroes. Criminologists and the police loved to see their new strategies having dramatic results.
I still think the police made some difference, and not merely because there were more of them on the streets. The new computerized crime-tracking strategies put new pressure on them.
One veteran cop told me that traditionally only a quarter of the officers had done their jobs, and that the heroic achievement of Commissioner William Bratton and Mayor Rudolph Giuliani had been to get that figure up to 50 percent.
But it now looks as if the good guys did not take back the streets all on their own, and the moral of the story is less about safe streets than safe beliefs. Professor Levitt's abortion theory is not appealing. But the ideas that make us comfortable are the ones to beware.
E-mail: tierney@nytimes.com
Ja juist, je stuit op veel weerstand. Daarom is het ook zeer belangrijk als dit wordt geboden dat nadruk wordt gelegd op het feit dat dit enkel een cursus betreft om ouders handvaten te geven tot het signaleren van probleemgedrag. En dat elke bemoeienis met de opvoeding wordt verworpen!quote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:22 schreef Hallulama het volgende:
[..]
De zaak rondom een eventueel verplichte opvoedcursus moet inderdaad zeer zorgvuldig worden aangepakt.
Ik ben al meerdere malen beschuldigd van fascisme als ik het daar over had.
Diverse ouders die ik sprak voelden zich ook direct persoonlijk aangevallen toen ik er over begon, echter, er zijn gelukkig ook ouders die gewoon durven toegeven dat een beetje hulp en richting absoluut wenselijk is, maar laten dat nou net de ouders zijn die eigenlijk de minste hulp nodig hebben.
Het is erg oppassen voor emoties bij de discussie over een eventueel verplichte opvoedcursus. Zie ook de commotie die ontstond na dat onderzoek over huilbabies.
Wat ik heb ontdekt is dat het beter is om te vertellen hoe het NIET moet, dan om te vertellen hoe het WEL moet. Zo hoef je mensen niet te verplichten de zaak op een bepaalde manier aan te pakken, je laat ze daar zo vrij mogelijk in. Je hoeft ze enkel te laten zien wat de veel voorkomende fouten en misverstanden zijn wat betreft opvoeding, het gedrag van kinderen en hoe daar mee om te gaan, voeg hier vervolgens wat extra tekst en uitleg aan toe waarna ze zelf tot uitstekende conclusies kunnen komen.
Het begin van het begin begint.....
Waar het einde van het einde eindigt....
Waar het einde van het einde eindigt....
Daar ben ik het toch niet mee eens. Liefde is een menselijk begrip, de genoemde universele liefde heeft daar helemaal niets mee te maken, ik zou dat eerder "acceptatie van de wereld" noemen, dat dekt de lading beter. Liefde is in feite niet meer (maar zeker ook niet minder!) dan dat je zaken waardeert (hier niet bedoeld in de normatieve zin, maar als positieve aanduiding), er waarde aan toekent; als dat zo is moet er ook een keuze gemaakt kunnen worden iets te verwerpen, af te keuren. Dat zou ik haat/wraak etc. noemen, maar misschien dat die woorden te veel beladen zijn, je mag daar ook gewoon afkeer lezen. Wat ik dus in feite probeer te zeggen is dat wanneer alleen positieve waarderingen mogelijk zijn, je in feite niet meer kunt spreken van waarderingen. Als je begrip toont voor iemand, kun je zijn daad nog wel vreselijk afkeuren, en eventueel afstraffen. Je zult dat ook wel moeten doen, want zoals uit bovenstaande volgt is zonder enige normatieve stellingname niet meer sprake van waarde.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:03 schreef Hallulama het volgende:
[..]
Er is naar mijn mening JUIST liefde zonder wraak. Wraak is iets vreselijks, wraak komt door haat komt door woede komt door onmacht en onbegrip. Verder liggen liefde en onverschilligheid wat de oppervlakte betreft inderdaad dicht bij elkaar, maar zie Wat is het verschil tussen liefde en onverschilligheid? voor meer informatie betreffende de verschillen. Liefde wil niet zeggen dat ALLES je om het even is.
[..]
'Minder criminaliteit door gratis peuterspeelzaal'
WOERDEN - Gratis toegankelijke peuterspeelzalen voor alle kinderen van twee tot vier jaar kunnen in combinatie met opvoedingsondersteuning voor ouders veel problemen op latere leeftijd voorkomen. Ook moeten consultatiebureaus kinderen minstens tot hun twaalfde volgen om psychische, lichamelijke en opvoedingsproblemen te signaleren.
...
Meer op: http://www.nu.nl/news.jsp?n=502416&c=10
Over die peuterspeelzalen: daar kan ik moeilijk over oordelen zonder het onderzoek gelezen te hebben, echter weet ik wel dat zulke onderzoeken verdraaid lastig zijn, en al heel snel de verkeerde conclusies worden getrokken omdat de focus teveel op de verkeerde factoren is gericht.
Lieve Pool, het huidige menselijke drama is een direct gevolg van een dergelijke houding.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:20 schreef Pool het volgende:
Wraakgevoelens zijn er nu eenmaal. Wanneer de overheid die niet middels een proportioneel strafsysteem bevredigt, dan gaan de burgers zelf hun behoeften bevredigen. Dan krijg je dus eigenrichting.
Zelf zou ik dat ook doen, wanneer er op verkrachting en moord geen gevangenisstraf stond. Als een familielid van mij dan verkracht zou worden, dan zou ik zelf de dader gaan doden. En juist ter voorkoming van dergelijke uit de hand lopende situaties is er een degelijk strafrechtsysteem dat eigenrichting voorkomt.
Los van of je wraakgevoelens wel of niet als 'kwaad' ziet: ze bestaan en als je ze ontkent, gaat het mis.
Je hoeft wraakgevoelens ook absoluut niet te ontkennen, dat is heel ongezond, maar het zou fijn zijn als meer mensen tot een bepaalde wijsheid zouden kunnen komen die er voor zorgt dat gevoelens van wraak niet eens bij hun opkomen.
Je kan de opgewekte energie (emotie) na een verkrachting of moord bijvoorbeeld ook steken in zaken zoals het voorlichten van jongedames op scholen, het uitzoeken wat een mens uberhaupt beweegt om iemand te verkrachten of te vermoorden om zo te kijken of er standaard oorzaken zijn (en die zijn er) die weggenomen kunnen worden, etc. Op den duur is dat alles ook veel dankbaarder, veel meer belonend, je zorgt er zo namelijk voor dat je niet voor niets bent verkracht, of dat je vriend of familielid niet voor niets is vermoord, etc.
Je constateert een probleem en gaat op zoek naar een lange termijn oplossing, je probeert de "root cause" bij de lurven te nemen, steek daar al je energie in, in plaats van een korte termijn oplossing te verzinnen, namelijk, het tijdelijk luchten van je hart (d.m.v. wraak) welke daarna bij de eerst volgende calamiteit weer op ontploffen staat.
[ Bericht 0% gewijzigd door Hallulama op 19-07-2005 14:41:00 ]
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
Is liefde niet betrokkenheid? Is liefde niet ergens het beste van willen maken?quote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:27 schreef Diederik_Duck het volgende:
Daar ben ik het toch niet mee eens. Liefde is een menselijk begrip, de genoemde universele liefde heeft daar helemaal niets mee te maken, ik zou dat eerder "acceptatie van de wereld" noemen, dat dekt de lading beter. Liefde is in feite niet meer (maar zeker ook niet minder!) dan dat je zaken waardeert (hier niet bedoeld in de normatieve zin, maar als positieve aanduiding), er waarde aan toekent; als dat zo is moet er ook een keuze gemaakt kunnen worden iets te verwerpen, af te keuren. Dat zou ik haat/wraak etc. noemen, maar misschien dat die woorden te veel beladen zijn, je mag daar ook gewoon afkeer lezen. Wat ik dus in feite probeer te zeggen is dat wanneer alleen positieve waarderingen mogelijk zijn, je in feite niet meer kunt spreken van waarderingen. Als je begrip toont voor iemand, kun je zijn daad nog wel vreselijk afkeuren, en eventueel afstraffen. Je zult dat ook wel moeten doen, want zoals uit bovenstaande volgt is zonder enige normatieve stellingname niet meer sprake van waarde.
Is wraak niet vernietigend?
En wat zijn jouw persoonlijke ervaringen? Als jij ruzie hebt met iemand, hoe kom je daar dan zo snel mogelijk uit? Door wraak of door liefde?
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
Ik geloof dat je mijn punt niet snapt. Je kunt pas spreken van ergens het beste van maken als je dit begrip ook kent en kunt definieren. En dat nu is alleen mogelijk als je normatief stelling neemt, je moet ergens een plus of een min op kunnen plakken.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:40 schreef Hallulama het volgende:
[..]
Is liefde niet betrokkenheid? Is liefde niet ergens het beste van willen maken?
Is wraak niet vernietigend?
En wat zijn jouw persoonlijke ervaringen? Als jij ruzie hebt met iemand, hoe kom je daar dan zo snel mogelijk uit? Door wraak of door liefde?
Wat betreft persoonlijke ervaringen: sommige ruzies (lees: als er écht iets is voorgevallen) worden pas bijgelegd als de ander het probeert geod te maken, er dus genoegdoening is. Als deze niet komt, wordt de ruzie ook niet bijgelegd. ( N.B. Als je altijd alles goed vindt en overal begrip voor toont, heb je overigens ook geen leven en word je door niemand voor vol aangezien en aan alle kanten misbruikt.)
[ Bericht 10% gewijzigd door Diederik_Duck op 19-07-2005 14:57:16 (toevoeging) ]
Er is geen oplossing voor criminaliteit. Je hebt een heel erg mooi wereldbeeld en het is een nobel streven naar een wereld waar criminelen geholpen kunnen worden en dat je daardoor criminaliteit kunt bannen. Helaas zit onze wereld zo niet in elkaar.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 13:35 schreef -beyond- het volgende:
[..]
Je begrijpt mijn verhaal niet.
Ik heb nooit gezegd dat ik tegen gevangenisstraf ben!
Ik zeg dat gevangenisstraf geen nut dient voor de maatschappij behalve wraak, vergelding en tijdelijke uitschakeling. Dit zijn nou net de zaken die niet bijdragen aan het verhelpen van de oorzaken van crimineel gedrag. Daardoor wordt er niets opgelost. Het enige dat het doet is genoegdoening aan de maatschappji geven. En daar valt ook tegen in te brengen dat het de slachtoffer nauwelijks genoegdoening biedt omdat zij nauwelijks een rol hebben in een strafzaak.
Dus ik stel voor om verder te kijken dan je neus lang is en betere alternatieven bedenken en uit te voeren. Vele projecten zijn mislukt, maar daardoor moet men zich niet laten ontmoedigen.
Ervan leren en doorgaan.
Maar nogmaals, doordat het merendeel van de maatschappij denkt zoals jij en de politiek populistisch is ingesteld komen we helemaal niets verder!!
Gevangenisstraffen zijn in zoverre zinvol dat je criminelen (al dan niet tijdelijk) uit de samenleving plaatst. Dat heeft nut. Dat valt niet te ontkennen. Het is alleen taak dat deze nut niet van tijdelijke aard is en dat criminelen die uit de gevangenis komen niet weer de fout in gaan.
Maar wat is dan het beste? Is dat plus? Of is dat midden?quote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:52 schreef Diederik_Duck het volgende:
[..]
Ik geloof dat je mijn punt niet snapt. Je kunt pas spreken van ergens het beste van maken als je dit begrip ook kent en kunt definieren. En dat nu is alleen mogelijk als je normatief stelling neemt, je moet ergens een plus of een min op kunnen plakken.
Naar mijn mening is dat dus midden, maar nu wordt het misschien te spiritueel alhier, vandaar even terug naar de vraag: Wat zijn jouw persoonlijke ervaringen? Als jij ruzie hebt met iemand, hoe kom je daar dan zo snel mogelijk uit? Door wraak of door liefde?
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
Fout. Ik pleit niet per definitie voor hogere gevangenisstraffen.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 13:56 schreef -beyond- het volgende:
[..]
Ik denk dat jij het niet helemaal door hebt.
Wat geeft meer genoegdoening in geval van inbraak:
A) Straf: hoge gevangenisstraf: bye bye we zien je wel terug over 5 jaar voor een nieuwe kans.
Slachtoffer: dag spullen, daar kan hij naar fluiten. De dader moet vastzitten en basta.
Je kunt het idee van genoegdoening/wraak wegwuiven alsof het een niet terzake doende of 'verkeerde' emotionele uiting is. Maar het bestaat en het wanneer er geen genoegdoening meer bestaat in de wereld is ook alle recht verdwenen naar mijn mening.quote:Genoegdoening: Voor wie? het slachtoffer? Nee die krijgt zijn spullen niet terug. Emotionele genoegdoening? Nauwelijks. Het conflict gaat niet meer tussen slachtoffer en dader, maar dader en staat.
Het zijn leuke ideeen, maar slavernij is in onze samenleving afgeschaft. Wat jij hier voorstelt is dat we teruggaan naar de Romeinse tijd.quote:B)Straf: herstelrecht. De dader en slachtoffer gaan om de tafel om de schade dat hij heeft toegebracht te bespreken en hier een passende oplossing voor te bedenken waar beide partijen het mee eens zijn.
B.v. De dader moet elke dag hard werken in een fabriek en zijn zuur verdiende centen af te geven aan het slachtoffer. Net zolang totdat de schade volledig is hersteld.
Slachtoffer: Krijgt alle gestolen goederen vergoed door de dader zelf
Genoegdoening: Het conflict gaat puur tussen dader en slachtoffer en de dader moet de schade dat hij heeft veroorzaakt zelf herstellen. Hierdoor is het slachtoffer beter in staat om zijn emotionele schade te verwerken.
Jij hebt liever dat iemand een gevangenisstraf moet uitzitten dan dat hij zijn gedane schade zelf herstelt aan het slachtoffer. "om de maatschappelijke schade te herstellen".
De enige die deze schade voelt is het slachtoffer!!
[ Bericht 0% gewijzigd door nikk op 19-07-2005 15:16:42 ]
Ik ben van mening dat de oplossing voor criminaliteit uiteindelijk te vinden is in preventie (opvoeding, opleiding), niet in symptoombestrijding (afschrikking, straf), al zal er wel altijd een combinatie van de twee blijven bestaan, immers, uitzonderingen (extreme gevallen) zullen er altijd zijn.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:54 schreef nikk het volgende:
Er is geen oplossing voor criminaliteit. Je hebt een heel erg mooi wereldbeeld en het is een nobel streven naar een wereld waar criminelen geholpen kunnen worden en dat je daardoor criminaliteit kunt bannen. Helaas zit onze wereld zo niet in elkaar.
Agree.quote:Gevangenisstraffen zijn in zoverre zinvol dat je criminelen (al dan niet tijdelijk) uit de samenleving plaatst. Dat heeft nut. Dat valt niet te ontkennen. Het is alleen taak dat deze nut niet van tijdelijke aard is en dat criminelen die uit de gevangenis komen niet weer de fout in gaan.
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
Waarom is wraak dan wel goed bij het ene delict en niet bij het andere? Ik dacht dat je zei dat wraak helemaal geen maatschappelijk nut heeft en dat het zelfs als iets 'kwaads' moet worden gezien.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:23 schreef -beyond- het volgende:
[..]
Je hebt hier ook helemaal gelijk in. Maar nu gaat het wel om zwaardere delicten.
Ik ben van mening dat we goed de delicten moeten uitsplitsen. Want waarover praten we nu? Verkrachtigen, eenvoudige diefstal, moord, vernieling, fraude??
Elk delict verdient een andere benadering!
Daarom spreek ik liever ook niet van wraak maar van genoegdoening of vergelding.
Genoegdoening is natuurlijk een zeer interessante emotie, en de vraag is of mensen wat genoegdoening betreft zichzelf in veel gevallen niet enorm in de maling nemen en wellicht beter kunnen.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:58 schreef nikk het volgende:
Je kunt het idee van genoegdoening/wraak wegwuiven alsof het een niet terzake doende of 'verkeerde' emotionele uiting is. Maar het bestaat en het wanneer er geen genoegdoening meer bestaat in de wereld is alle recht ook verdwenen naar mijn mening.
Wilt u slechts genoegdoening? Of pakken we de zaak verder aan?
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
Het zoeken naar gemoedsrust, doet ieder mens dat niet, met of zonder delicten om zich heen?quote:Op dinsdag 19 juli 2005 15:00 schreef nikk het volgende:
Daarom spreek ik liever ook niet van wraak maar van genoegdoening of vergelding.
Vergelding klinkt weer net effe te negatief
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
Genoegdoening. De verdere zaak is niet een persoonlijk belang maar een maatschappelijke.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 15:01 schreef Hallulama het volgende:
Wilt u slechts genoegdoening? Of pakken we de zaak verder aan?
Neen. Wraak impliceert een bepaalde haat(zucht). Genoegdoening is meer dat een bepaald onrecht word goed gemaakt.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 15:03 schreef Hallulama het volgende:
[..]
Het zoeken naar gemoedsrust, doet ieder mens dat niet, met of zonder delicten om zich heen?
Vergelding klinkt weer net effe te negatief
Misschien zou de studie criminologie ook wat meer (rechts)filosofie moeten bevatten is mijn mening bij dit soort topics.
En wat doet de maatschappij dan verder? Die streeft naar gratis genoegdoening voor iedereen?quote:Op dinsdag 19 juli 2005 15:03 schreef nikk het volgende:
Genoegdoening. De verdere zaak is niet een persoonlijk belang maar een maatschappelijke.
Genoegdoening is prima hoor, dat KAN over liefde gaan, acceptatie, vrede, etc., maar de vraag is hoe puur het gemiddelde gevoel van genoegdoening is, vooral als het gaat om wraakgevoelens en harde straffen. Het gemiddelde gevoel van genoegdoening is er dan sowieso een van korte termijn, vermoed ik.
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
Neen, er kan slechts een beste zijn als er een waarderingssysteem is, dat is een essentiele voorwaarde. Wat het beste is in een concrete situatie is natuurlijk afhankelijk van de context. Mijn persoonlijke ervaringen heb ik toegevoegd in de hierboven gequote reactie mijnerzijds.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:55 schreef Hallulama het volgende:
[..]
Maar wat is dan het beste? Is dat plus? Of is dat midden?
Naar mijn mening is dat dus midden, maar nu wordt het misschien te spiritueel alhier, vandaar even terug naar de vraag: Wat zijn jouw persoonlijke ervaringen? Als jij ruzie hebt met iemand, hoe kom je daar dan zo snel mogelijk uit? Door wraak of door liefde?
Dat lijkt mij inderdaad niet onverstandig.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 15:07 schreef nikk het volgende:
Misschien zou de studie criminologie ook wat meer (rechts)filosofie moeten bevatten is mijn mening bij dit soort topics.
Nee, de mens streeft naar genoegdoening voor zichzelf. Wij hebben alleen in onze maatschappij die taak overgedragen aan een overheid of staat.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 15:09 schreef Hallulama het volgende:
[..]
En wat doet de maatschappij dan verder? Die streeft naar gratis genoegdoening voor iedereen?
Emotie is niet zo relevant als ik denk aan genoegdoening. Het rechtsgevoel van de mens wel.quote:Genoegdoening is prima hoor, dat KAN over liefde gaan, acceptatie, vrede, etc., maar de vraag is hoe puur het gemiddelde gevoel van genoegdoening is, vooral als het gaat om wraakgevoelens en harde straffen. Het gemiddelde gevoel van genoegdoening is er dan sowieso een van korte termijn, vermoed ik.
Dit heeft te maken met jouw ego. De beperking zit hem immers bij mensen die jou niet voor vol aanzien, en niet bij jezelf, en daar maak jij vervolgens een probleem van? Is dat niet vreemd? Geef de mensen in dat geval wat meer tijd, ze komen er vanzelf achter hoe cool je eigenlijk bent, en als ze 't eenmaal snappen zijn ze niet meer bij je weg te slaan, je bent dan immers een bron van rustquote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:52 schreef Diederik_Duck het volgende:
Wat betreft persoonlijke ervaringen: sommige ruzies (lees: als er écht iets is voorgevallen) worden pas bijgelegd als de ander het probeert geod te maken, er dus genoegdoening is. Als deze niet komt, wordt de ruzie ook niet bijgelegd. ( N.B. Als je altijd alles goed vindt en overal begrip voor toont, heb je overigens ook geen leven en word je door niemand voor vol aangezien en aan alle kanten misbruikt.)
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
Het is anders wel in het minst gunstige geval de emotie die uiteindelijk bepaalt met wat voor soort genoegdoening jij genoegen neemt, en stop je je energie bijvoorbeeld in wraak:quote:Op dinsdag 19 juli 2005 15:15 schreef nikk het volgende:
Emotie is niet zo relevant als ik denk aan genoegdoening. Het rechtsgevoel van de mens wel.
- Schop 'm dood, draai 'm z'n nek om, sluit 'm op.
(symptoombestrijding)
Maar in het meest gunstige geval is het je ratio, en dan zul je je energie eerder steken in:
- Dit was enorm vervelend, klote zelfs, hoe voorkomen we dit in de toekomst? Zijn er meer mensen die tot dergelijke acties in staat zijn? Waar komt dat toch vandaan? Valt daar wat aan te doen?
(preventie)
Zeg nou zelf, komt de ultieme genoegdoening niet voort uit het inzetten van jezelf om datgene waar je genoegdoening voor zoekt zoveel mogelijk de wereld uit te helpen?
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
Laat ik het eens concretiseren. Als jou door een geliefde een verschrikkelijke klotestreek wordt geleverd, denk je dat je dan begrip zult en kunt hebben? Komt het dan allemaal wel in orde omdat je toch een toffe gozer bent? Ik denk het niet, dat zou immers een ontkenning van jezelf zijn, en nog sterker: een ontkenning van je mens zijn. De praktijk leert dat als je grenzen stelt aan het gedrag van anderen, je een prettiger contact met hen zult hebben, en ze jou zelfs ook meer zullen waarderen (en dat is als je er serieus over nadenkt ook niet zo vreemd).quote:Op dinsdag 19 juli 2005 15:15 schreef Hallulama het volgende:
[..]
Dit heeft te maken met jouw ego. De beperking zit hem immers bij mensen die jou niet voor vol aanzien, en niet bij jezelf, en daar maak jij vervolgens een probleem van? Is dat niet vreemd? Geef de mensen in dat geval wat meer tijd, ze komen er vanzelf achter hoe cool je eigenlijk bent, en als ze 't eenmaal snappen zijn ze niet meer bij je weg te slaan, je bent dan immers een bron van rust
A. Je kan hem doodschoppen en het laten rusten.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 15:28 schreef Diederik_Duck het volgende:
Laat ik het eens concretiseren. Als jou door een geliefde een verschrikkelijke klotestreek wordt geleverd, denk je dat je dan begrip zult en kunt hebben? Komt het dan allemaal wel in orde omdat je toch een toffe gozer bent? Ik denk het niet, dat zou immers een ontkenning van jezelf zijn, en nog sterker: een ontkenning van je mens zijn. De praktijk leert dat als je grenzen stelt aan het gedrag van anderen, je een prettiger contact met hen zult hebben, en ze jou zelfs ook meer zullen waarderen (en dat is als je er serieus over nadenkt ook niet zo vreemd).
B. Je kan hem vragen waarom en er verder over nadenken (en hem door te vragen waarom ook tot nadenken dwingen).
A. Heeft tot gevolg dat je in de toekomst wel meer mensen zult doodschoppen.
B. Heeft tot gevolg dat je in de toekomst niet meer in dergelijke situaties verzeild zult raken.
In mensen die je een duidelijke grens moet stellen omdat ze je anders een verschrikkelijke klotestreek leveren heb ik sowieso geen interesse, en na een paar keer B. gekozen te hebben kom je dat soort mensen vanzelf niet meer tegen.
Verder is het absoluut geen ontkenning van jezelf. Het is juist de erkenning van jezelf en de wijsheid benodigd om een gelukkig en vreedzaam leven te leiden.
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
Nee. Wat weerhoud een mens om te stelen? Liefde of straf?quote:Op dinsdag 19 juli 2005 15:23 schreef Hallulama het volgende:
Zeg nou zelf, komt de ultieme genoegdoening niet voort uit het inzetten van jezelf om datgene waar je genoegdoening voor zoekt zoveel mogelijk de wereld uit te helpen?
Bedoel je dat qua symptoombestrijding of qua preventie?quote:Op dinsdag 19 juli 2005 16:30 schreef nikk het volgende:
Nee. Wat weerhoud een mens om te stelen? Liefde of straf?
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
Beide. De enige manier om een samenleving leefbaar te houden is door middel van regels. En regels hebben alleen zin als er een consequentie aan vastzit.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 16:37 schreef Hallulama het volgende:
[..]
Bedoel je dat qua symptoombestrijding of qua preventie?
Beide antwoorden zijn goed nikk.
Liefde kan iemand er van weerhouden om te stelen, straf ook.
Ik kies toch voor liefde.
Liefde kan iemand er van weerhouden om te stelen, straf ook.
Ik kies toch voor liefde.
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
Ik zeg niet dat wraak goed is. Ik geef pool gelijk in het feit dat je niet kan ontkennen dat je wraakgevoelens hebt als je naaste wordt verkracht of vermoord!quote:Op dinsdag 19 juli 2005 15:00 schreef nikk het volgende:
[..]
Waarom is wraak dan wel goed bij het ene delict en niet bij het andere? Ik dacht dat je zei dat wraak helemaal geen maatschappelijk nut heeft en dat het zelfs als iets 'kwaads' moet worden gezien.
Daarom spreek ik liever ook niet van wraak maar van genoegdoening of vergelding.
Ik ben het ermee eens dat het strafrecht nodig is om deze wraakgevoelens zodanig te kunnen kanaliseren dat er geen sprake zal zijn van "eigen richting".
Maar dat wilt niet zeggen dat voor andere delictsoorten er geen andere oplossing is dat enkel gevangenisstraf.
Het begin van het begin begint.....
Waar het einde van het einde eindigt....
Waar het einde van het einde eindigt....
Waar is de maatschappij meer gebaat bij?quote:Op dinsdag 19 juli 2005 15:03 schreef nikk het volgende:
[..]
Genoegdoening. De verdere zaak is niet een persoonlijk belang maar een maatschappelijke.
* louter gevangenisstraf
* een effectieve straf dat zorgt dat er daadwerkelijk iets verbeterd wordt ipv vernietigen...
Het begin van het begin begint.....
Waar het einde van het einde eindigt....
Waar het einde van het einde eindigt....
De studie criminologie bevat genoeg rechtsfilosofie!quote:Op dinsdag 19 juli 2005 15:07 schreef nikk het volgende:
Misschien zou de studie criminologie ook wat meer (rechts)filosofie moeten bevatten is mijn mening bij dit soort topics.
Nu je hier toch over begint is ons huidig strafecht juist verwijderd van de rechtsfilosofische tradities. Het strafrecht is in onze huidige maatschappij een instrument geworden om criminaliteit en overlast aan te pakken. Sla alle boeken maar na over rechtsfilosofie, maar hier is het recht niet voor bedoeld.
Het recht is ervoor om het moraal, om de normen en waarden van de samenleving aan te geven. Maar anderzijds om mensen ook te beschermen tegen de macht van de overheid! En het strafrecht stelt dit niet meer voorop. Dit schuift steeds meer op de achtergrond. Alles draait tegenwoordig nog om management.
Steenhuis heeft in 1984 een stuk geschreven over het strafrechtelijke bedrijf. Er dienen targets gehaald te worden, doelmatigheid en efficientie staat voorop.
En er komen steeds meer wetten bij, ten koste van onze privacy (denk aan de legitimatieplicht).
Het begin van het begin begint.....
Waar het einde van het einde eindigt....
Waar het einde van het einde eindigt....
Je moet altijd grenzen stellen, dat is nu eenmaal zo. Meestal gaat dat overigens onbewust, vandaar dat vrijwel niemand zich er van bewust is. Waarom een paar keer B kiezen je in de toekomst zou behoeden voor negatieve ervaringen snap ik niet, je kunt tenslotte niet in iemands hoofd kijken. Doodschoppen is i.c. een beetje disproportioneel naar mijn idee. Dat neemt niet weg dat in geval van serieuze misdrijven ik echt geen genoegen neem met een praatje maken. Als iemand mij of een naaste iets aandoet, zal hij moeten bloeden, het zal me dan eerlijk gezegd een rotzorg zijn wat er in de toekomst van zo iemand wordt. Ik kan me niet voorstelllen dat er mensen zijn die zich niet hierin kunnen verplaatsen.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 15:48 schreef Hallulama het volgende:
[..]
A. Je kan hem doodschoppen en het laten rusten.
B. Je kan hem vragen waarom en er verder over nadenken (en hem door te vragen waarom ook tot nadenken dwingen).
A. Heeft tot gevolg dat je in de toekomst wel meer mensen zult doodschoppen.
B. Heeft tot gevolg dat je in de toekomst niet meer in dergelijke situaties verzeild zult raken.
In mensen die je een duidelijke grens moet stellen omdat ze je anders een verschrikkelijke klotestreek leveren heb ik sowieso geen interesse, en na een paar keer B. gekozen te hebben kom je dat soort mensen vanzelf niet meer tegen.
Verder is het absoluut geen ontkenning van jezelf. Het is juist de erkenning van jezelf en de wijsheid benodigd om een gelukkig en vreedzaam leven te leiden.
Mwah... Als ik het alleen al bij mijn eigen universiteit bekijk bestaat er slechts in het eerste jaar een heel erg algemeen inleidend rechtsfilofisch deel.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 18:19 schreef -beyond- het volgende:
[..]
De studie criminologie bevat genoeg rechtsfilosofie!
Je stelt het allemaal wel erg simpel. Om maar met je eerste zin te beginnen; wat is de rechtsfilosofische traditie? Is het strafrecht in het verleden geen instrument geweest om criminaliteit aan te pakken? Werden criminelen vroeger niet strafrechterlijk vervolgd? Hoezo is het recht niet bedoelt om criminelen aan te pakken? Is het niet het strafrecht dat ervoor zorgt dat er bij overtreding van de normen die omschreven staan in het strafrecht er een straf staat?quote:Nu je hier toch over begint is ons huidig strafecht juist verwijderd van de rechtsfilosofische tradities. Het strafrecht is in onze huidige maatschappij een instrument geworden om criminaliteit en overlast aan te pakken. Sla alle boeken maar na over rechtsfilosofie, maar hier is het recht niet voor bedoeld. Het recht is ervoor om het moraal, om de normen en waarden van de samenleving aan te geven. Maar anderzijds om mensen ook te beschermen tegen de macht van de overheid! En het strafrecht stelt dit niet meer voorop. Dit schuift steeds meer op de achtergrond. Alles draait tegenwoordig nog om management.
Steenhuis heeft in 1984 een stuk geschreven over het strafrechtelijke bedrijf. Er dienen targets gehaald te worden, doelmatigheid en efficientie staat voorop.
En er komen steeds meer wetten bij, ten koste van onze privacy (denk aan de legitimatieplicht).
Jij noemt het vernietigen, ik het beschermen van de maatschappij. Laat ik het zo stellen, als jouw ideeen werkelijkheid zouden zijn dan was ik nu een dief geweest.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 17:47 schreef -beyond- het volgende:
[..]
Waar is de maatschappij meer gebaat bij?
* louter gevangenisstraf
* een effectieve straf dat zorgt dat er daadwerkelijk iets verbeterd wordt ipv vernietigen...
Ik wil ook niet stellen dat gevangenisstraf een oplossing is. Ik stel alleen dat er geen enkel fatsoenlijke oplossing bestaat voor criminaliteit. Preventie is maar tot op bepaalde hoogte mogelijk en er zullen altijd mensen zijn die de criminaliteit verkiezen boven een 'normaal' leven. Het strafrecht en de gevangenis zijn het beste wat we tot nu toe hebben kunnen verzinnen.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 17:45 schreef -beyond- het volgende:
Maar dat wilt niet zeggen dat voor andere delictsoorten er geen andere oplossing is dat enkel gevangenisstraf.
En natuurlijk is niet elk delict een gevangenisstraf waard.
Hoezo passen doelmatigheid en efficiëntie niet in de rechtsfilosofie thuis? Lees Radbruch maar eens, die stelt dat er een voortdurende spanning is tussen drie aspecten: rechtszekerheid, rechtvaardigheid en doelmatigheid. Met de ene regel kies je meer voor het ene, met de andere regel voor het andere. Je kunt echter nooit aan alledrie de aspecten perfect voldoen.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 18:19 schreef -beyond- het volgende:
[..]
De studie criminologie bevat genoeg rechtsfilosofie!
Nu je hier toch over begint is ons huidig strafecht juist verwijderd van de rechtsfilosofische tradities. Het strafrecht is in onze huidige maatschappij een instrument geworden om criminaliteit en overlast aan te pakken. Sla alle boeken maar na over rechtsfilosofie, maar hier is het recht niet voor bedoeld.
Het recht is ervoor om het moraal, om de normen en waarden van de samenleving aan te geven. Maar anderzijds om mensen ook te beschermen tegen de macht van de overheid! En het strafrecht stelt dit niet meer voorop. Dit schuift steeds meer op de achtergrond. Alles draait tegenwoordig nog om management.
Steenhuis heeft in 1984 een stuk geschreven over het strafrechtelijke bedrijf. Er dienen targets gehaald te worden, doelmatigheid en efficientie staat voorop.
En er komen steeds meer wetten bij, ten koste van onze privacy (denk aan de legitimatieplicht).
Daarnaast is er een hele stroming die Law & Economics heet. Lees maar eens iets van Posner, die al tijden lang stelt dat het hele recht om efficiëntie draait of dient te draaien.
[ Bericht 0% gewijzigd door Pool op 19-07-2005 20:47:51 ]
Deze oplossing lijkt me juist niet geschikt voor vermogensdelicten. Als een winkelier bestolen is, dan heeft hij heus geen zin om naderhand nog tijd te steken in het onderhandelen over de genoegdoening. Die man wil gewoon zijn spullen terug en zien dat de overheid optreedt tegen dieven, zodat hij fatsoenlijk zijn winkel kan runnen.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 11:43 schreef -beyond- het volgende:
Als het strafrecht meer bemiddelend optreedt tussen dader en slachtoffer en hen zelf dit conflict laat oplossen bereik je meer genoegdoening bij het slachtoffer en biedt het de dader meer inzicht in zijn handelen. Je geeft de dader de volledige verantwoordelijkheid om zijn gedane onrecht te herstellen.
In Australie zijn ze bezig met een proefproject op dit gebied dat tot nu toe goede resultaten laat zien. Herstelrecht genaamd.
Wat ze hier concreet doen is het volgende:
* Slachtoffer als partij en dader als partij gaan met elkaar in discussie
* Over de geleden schade dat is aangedaan
* Hoe de dader dit kan herstellen
* Vervolgens worden er afspraken gemaakt waar beide partijen volledig mee instemmen
(..)
Naar mijn mening is dit een goed alternatief voor bijvoorbeeld vermogensdelicten. Ik vind het niet geschikt voor alle delicten
Ook bij economische delicten als handelen met voorkennis is jouw voorgestelde oplossing zinloos. Want hoe stel je vast wie precies de slachtoffers zijn? Vaak zijn dat alle andere aandeelhouders van het betreffende bedrijf. En ook die mensen hebben wel wat beters te doen dan onderhandelen over genoegdoening.
Packer is ook een goed begin.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 20:41 schreef Pool het volgende:
[..]
Hoezo passen doelmatigheid en efficiëntie niet in de rechtsfilosofie thuis? Lees Radbruch maar eens, die stelt dat er een voortdurende spanning is tussen drie aspecten: rechtszekerheid, rechtvaardigheid en doelmatigheid. Met de ene regel kies je meer voor het ene, met de andere regel voor het andere. Je kunt echter nooit aan alledrie de aspecten perfect voldoen.
Daarnaast is er een hele stroming die Law & Economics heet. Lees maar eens iets van Posner, die al tijden lang stelt dat het hele recht om efficiëntie draait of dient te draaien.
Wellicht interessant voor de discussie, afkomstig van baitcar.com (ook leuk voor psychologen, vooral de eerste):
Oncoming - The most chilling bait car video yet
- http://www.archive.org/do(...)m_on_coming_high.wmv
The Crack Smoker
- http://www.baitcar.com/si(...)files/crack_high.wmv
Wat voor goeds zal gevangenisstraf doen voor mensen zoals zij? Het slaat de plank finaal mis, lijkt me.
Meer video's op: http://www.baitcar.com/
Oncoming - The most chilling bait car video yet
- http://www.archive.org/do(...)m_on_coming_high.wmv
The Crack Smoker
- http://www.baitcar.com/si(...)files/crack_high.wmv
Wat voor goeds zal gevangenisstraf doen voor mensen zoals zij? Het slaat de plank finaal mis, lijkt me.
Meer video's op: http://www.baitcar.com/
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
Dit soort randdebielen willen we gewoon niet los in de samenleving hebben. Om het maar op basisschool niveau terug te brengen; als jij je niet kan gedragen in de klas krijg word je de klas uit gestuurd.quote:Op woensdag 20 juli 2005 11:36 schreef Hallulama het volgende:
Wat voor goeds zal gevangenisstraf doen voor mensen zoals zij? Het slaat de plank finaal mis, lijkt me.
Het is te hopen dat die lui nog wel een speciaal programma hebben gevolgd toen ze in de bak zaten.
Ik denk dat daar de aandacht ook moet liggen.
Ik denk dat daar de aandacht ook moet liggen.
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
Nikk, begin je je na het zien van dergelijke beelden ook niet af te vragen hoe mensen zo ver kunnen komen? En wat er aan te doen valt dat mensen zo ver komen?
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
Nee. Mijn eerste zorg is hoe we zulke mensen kunnen opsporen en opsluiten. Pas dan wil ik werken aan het 'verbeteren' van die mensen.quote:Op woensdag 20 juli 2005 12:22 schreef Hallulama het volgende:
Nikk, begin je je na het zien van dergelijke beelden ook niet af te vragen hoe mensen zo ver kunnen komen? En wat er aan te doen valt dat mensen zo ver komen?
Preventie en opsporing + bestraffing moeten allebei gebeuren. Als mensen echter zover heen zijn, dan ben je feitelijk al te laat voor preventie en kun je beter tot het tweede overgaan. Helaas.
Zolang er aan beide kanten maar genoeg werk wordt verricht.
Hoe meer je investeert in het 'verbeteren', hoe minder je hoeft te investeren in het opsporen en opsluiten.
Hoe meer je investeert in het 'verbeteren', hoe minder je hoeft te investeren in het opsporen en opsluiten.
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
Daarin ben ik het met je eens. Er zou meer en efficiënter moeten worden geïnvesteerd in de preventie. Gewoon een kwak geld er tegenaan gooien geeft echter geen garantie voor succes. Het werkt niet met een "geef ze een clubhuis"-mentaliteit. Ik kan zo gauw ook niets bedenken wat wél echt zou helpen, maar wellicht kan daar beter socio- en psychologisch onderzoek naar gedaan worden.quote:Op woensdag 20 juli 2005 12:34 schreef Hallulama het volgende:
Zolang er aan beide kanten maar genoeg werk wordt verricht.
Hoe meer je investeert in het 'verbeteren', hoe minder je hoeft te investeren in het opsporen en opsluiten.
Hoe goed de preventie ook, de criminaliteit zal nooit helemaal verdwijnen. Opsporing en bestraffing blijven daarom altijd nodig.
|
|
