WFL Wetenschap, Filosofie, Levensbeschouwing
Discussieer hier over alle aspecten van de wetenschap, filosofische problemen en zaken van levensbeschouwelijke aard.
Ik ben het helemaal met je eens!! Wraak is kwaad. En handelen uit wraakgevoelens is kwaad met kwaad bestrijden. En dat is toch hetgeen we niet willen in onze maatschappij??quote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:03 schreef Hallulama het volgende:
[..]
Er is naar mijn mening JUIST liefde zonder wraak. Wraak is iets vreselijks, wraak komt door haat komt door woede komt door onmacht en onbegrip. Verder liggen liefde en onverschilligheid wat de oppervlakte betreft inderdaad dicht bij elkaar, maar zie Wat is het verschil tussen liefde en onverschilligheid? voor meer informatie betreffende de verschillen. Liefde wil niet zeggen dat ALLES je om het even is.
[..]
Alweer helemaal mee eens!quote:'Minder criminaliteit door gratis peuterspeelzaal'
WOERDEN - Gratis toegankelijke peuterspeelzalen voor alle kinderen van twee tot vier jaar kunnen in combinatie met opvoedingsondersteuning voor ouders veel problemen op latere leeftijd voorkomen. Ook moeten consultatiebureaus kinderen minstens tot hun twaalfde volgen om psychische, lichamelijke en opvoedingsproblemen te signaleren.
...
Meer op: http://www.nu.nl/news.jsp?n=502416&c=10
Ik heb een paper geschreven over het legitimeren van een verplichte opvoedcursus!
Er zitten wel veel haken en ogen aan heb ik ervaren, maar de intentie is in mijn ogen prima!!
Het begin van het begin begint.....
Waar het einde van het einde eindigt....
Waar het einde van het einde eindigt....
Wraakgevoelens zijn er nu eenmaal. Wanneer de overheid die niet middels een proportioneel strafsysteem bevredigt, dan gaan de burgers zelf hun behoeften bevredigen. Dan krijg je dus eigenrichting.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:06 schreef -beyond- het volgende:
[..]
Ik ben het helemaal met je eens!! Wraak is kwaad. En handelen uit wraakgevoelens is kwaad met kwaad bestrijden. En dat is toch hetgeen we niet willen in onze maatschappij??
Zelf zou ik dat ook doen, wanneer er op verkrachting en moord geen gevangenisstraf stond. Als een familielid van mij dan verkracht zou worden, dan zou ik zelf de dader gaan doden. En juist ter voorkoming van dergelijke uit de hand lopende situaties is er een degelijk strafrechtsysteem dat eigenrichting voorkomt.
Los van of je wraakgevoelens wel of niet als 'kwaad' ziet: ze bestaan en als je ze ontkent, gaat het mis.
De zaak rondom een eventueel verplichte opvoedcursus moet inderdaad zeer zorgvuldig worden aangepakt.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:06 schreef -beyond- het volgende:
Ik heb een paper geschreven over het legitimeren van een verplichte opvoedcursus!
Er zitten wel veel haken en ogen aan heb ik ervaren, maar de intentie is in mijn ogen prima!!
Ik ben al meerdere malen beschuldigd van fascisme als ik het daar over had.
Diverse ouders die ik sprak voelden zich ook direct persoonlijk aangevallen toen ik er over begon, echter, er zijn gelukkig ook ouders die gewoon durven toegeven dat een beetje hulp en richting absoluut wenselijk is, maar laten dat nou net de ouders zijn die eigenlijk de minste hulp nodig hebben.
Het is erg oppassen voor emoties bij de discussie over een eventueel verplichte opvoedcursus. Zie ook de commotie die ontstond na dat onderzoek over huilbabies.
Wat ik heb ontdekt is dat het beter is om te vertellen hoe het NIET moet, dan om te vertellen hoe het WEL moet. Zo hoef je mensen niet te verplichten de zaak op een bepaalde manier aan te pakken, je laat ze daar zo vrij mogelijk in. Je hoeft ze enkel te laten zien wat de veel voorkomende fouten en misverstanden zijn wat betreft opvoeding, het gedrag van kinderen en hoe daar mee om te gaan, voeg hier vervolgens wat extra tekst en uitleg aan toe waarna ze zelf tot uitstekende conclusies kunnen komen.
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
Je hebt hier ook helemaal gelijk in. Maar nu gaat het wel om zwaardere delicten.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:20 schreef Pool het volgende:
[..]
Wraakgevoelens zijn er nu eenmaal. Wanneer de overheid die niet middels een proportioneel strafsysteem bevredigt, dan gaan de burgers zelf hun behoeften bevredigen. Dan krijg je dus eigenrichting.
Zelf zou ik dat ook doen, wanneer er op verkrachting en moord geen gevangenisstraf stond. Als een familielid van mij dan verkracht zou worden, dan zou ik zelf de dader gaan doden. En juist ter voorkoming van dergelijke uit de hand lopende situaties is er een degelijk strafrechtsysteem dat eigenrichting voorkomt.
Los van of je wraakgevoelens wel of niet als 'kwaad' ziet: ze bestaan en als je ze ontkent, gaat het mis.
Ik ben van mening dat we goed de delicten moeten uitsplitsen. Want waarover praten we nu? Verkrachtigen, eenvoudige diefstal, moord, vernieling, fraude??
Elk delict verdient een andere benadering!
Het begin van het begin begint.....
Waar het einde van het einde eindigt....
Waar het einde van het einde eindigt....
In dit verband mischien wel interessant. Waarom liep de criminaliteit in New York terug.
quote:The Miracle That Wasn't
By JOHN TIERNEY
New York Times.
Published: April 16, 2005
It is an inspirational urban lesson from the 1990's: take back the streets from squeegee men and drug dealers, and violent crime will plummet. But on Thursday evening, the tipping-point theory was looking pretty wobbly itself.
The occasion was a debate in Manhattan before an audience thrilled to be present for a historic occasion: the first showdown between two social-science wonks with books that were ranked second and third on Amazon.com (outsold only by "Harry Potter"). It pitted Malcolm Gladwell, author of "Blink" and "The Tipping Point," against Steven D. Levitt, an economist at the University of Chicago with the new second-place book, "Freakonomics."
Professor Levitt considers the New York crime story to be an urban legend. Yes, he acknowledges, there are tipping points when people suddenly start acting differently, but why did crime drop in so many other cities that weren't using New York's policing techniques? His new book, written with Stephen J. Dubner, concludes that one big reason was simply the longer prison sentences that kept criminals off the streets of New York and other cities.
The prison terms don't explain why crime fell sooner and more sharply in New York than elsewhere, but Professor Levitt accounts for that, too. One reason he cites is that the crack epidemic eased earlier in New York than in other cities. Another, more important, reason is that New York added lots of cops in the early 90's.
But the single most important cause, he says, was an event two decades earlier: the legalization of abortion in New York State in 1970, three years before it was legalized nationally by the Supreme Court.
The result, he maintains, was a huge reduction in the number of children who would have been at greater than average risk of becoming criminals during the 1990's. Growing up as an unwanted child is itself a risk factor, he says, and the women who had abortions were disproportionately likely to be unmarried teenagers with low incomes and poor education - factors that also increase the risk.
It's a theory that doesn't sit well with either liberals or conservatives, and Professor Levitt hastens to add that the reduction in crime is not an argument for encouraging abortion - he personally has mixed feelings on whether abortion should be legal. But he says the correlations are clear: crime declined earlier in the states that had legalized abortion before Roe v. Wade, and it declined more in places with high abortion rates, like New York.
Some criminologists have quarreled with his statistics, but the theory was looking robust at the end of the debate in Manhattan. Mr. Gladwell, while raising what he called a few minor quibbles, seemed mostly persuaded by the numbers.
"My first inclination," he joked at the beginning of his rebuttal, "is to say that everything you just heard from Steven Levitt, even though it contradicts things I have written, is true."
That's my inclination, too, as a less successful exponent of the same theory. (In 1995 I explained the crime decline with my version of the tipping point, the Squeegee Watershed, which became neither a buzzword nor a best seller.) In retrospect, the New York crime story looks like a classic bit of conventional wisdom, as the term was originally defined by John Kenneth Galbraith: an idea that becomes commonly accepted because it is "what the community as a whole or particular audiences find acceptable."
Unlike the abortion theory, which was raised in the 1990's and angrily dismissed, the tipping-point idea jibed reassuringly with everyone's beliefs and needs. Urbanites and politicians welcomed a new reason to crack down on street nuisances. Journalists wanted a saga with heroes. Criminologists and the police loved to see their new strategies having dramatic results.
I still think the police made some difference, and not merely because there were more of them on the streets. The new computerized crime-tracking strategies put new pressure on them.
One veteran cop told me that traditionally only a quarter of the officers had done their jobs, and that the heroic achievement of Commissioner William Bratton and Mayor Rudolph Giuliani had been to get that figure up to 50 percent.
But it now looks as if the good guys did not take back the streets all on their own, and the moral of the story is less about safe streets than safe beliefs. Professor Levitt's abortion theory is not appealing. But the ideas that make us comfortable are the ones to beware.
E-mail: tierney@nytimes.com
Ja juist, je stuit op veel weerstand. Daarom is het ook zeer belangrijk als dit wordt geboden dat nadruk wordt gelegd op het feit dat dit enkel een cursus betreft om ouders handvaten te geven tot het signaleren van probleemgedrag. En dat elke bemoeienis met de opvoeding wordt verworpen!quote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:22 schreef Hallulama het volgende:
[..]
De zaak rondom een eventueel verplichte opvoedcursus moet inderdaad zeer zorgvuldig worden aangepakt.
Ik ben al meerdere malen beschuldigd van fascisme als ik het daar over had.
Diverse ouders die ik sprak voelden zich ook direct persoonlijk aangevallen toen ik er over begon, echter, er zijn gelukkig ook ouders die gewoon durven toegeven dat een beetje hulp en richting absoluut wenselijk is, maar laten dat nou net de ouders zijn die eigenlijk de minste hulp nodig hebben.
Het is erg oppassen voor emoties bij de discussie over een eventueel verplichte opvoedcursus. Zie ook de commotie die ontstond na dat onderzoek over huilbabies.
Wat ik heb ontdekt is dat het beter is om te vertellen hoe het NIET moet, dan om te vertellen hoe het WEL moet. Zo hoef je mensen niet te verplichten de zaak op een bepaalde manier aan te pakken, je laat ze daar zo vrij mogelijk in. Je hoeft ze enkel te laten zien wat de veel voorkomende fouten en misverstanden zijn wat betreft opvoeding, het gedrag van kinderen en hoe daar mee om te gaan, voeg hier vervolgens wat extra tekst en uitleg aan toe waarna ze zelf tot uitstekende conclusies kunnen komen.
Het begin van het begin begint.....
Waar het einde van het einde eindigt....
Waar het einde van het einde eindigt....
Daar ben ik het toch niet mee eens. Liefde is een menselijk begrip, de genoemde universele liefde heeft daar helemaal niets mee te maken, ik zou dat eerder "acceptatie van de wereld" noemen, dat dekt de lading beter. Liefde is in feite niet meer (maar zeker ook niet minder!) dan dat je zaken waardeert (hier niet bedoeld in de normatieve zin, maar als positieve aanduiding), er waarde aan toekent; als dat zo is moet er ook een keuze gemaakt kunnen worden iets te verwerpen, af te keuren. Dat zou ik haat/wraak etc. noemen, maar misschien dat die woorden te veel beladen zijn, je mag daar ook gewoon afkeer lezen. Wat ik dus in feite probeer te zeggen is dat wanneer alleen positieve waarderingen mogelijk zijn, je in feite niet meer kunt spreken van waarderingen. Als je begrip toont voor iemand, kun je zijn daad nog wel vreselijk afkeuren, en eventueel afstraffen. Je zult dat ook wel moeten doen, want zoals uit bovenstaande volgt is zonder enige normatieve stellingname niet meer sprake van waarde.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:03 schreef Hallulama het volgende:
[..]
Er is naar mijn mening JUIST liefde zonder wraak. Wraak is iets vreselijks, wraak komt door haat komt door woede komt door onmacht en onbegrip. Verder liggen liefde en onverschilligheid wat de oppervlakte betreft inderdaad dicht bij elkaar, maar zie Wat is het verschil tussen liefde en onverschilligheid? voor meer informatie betreffende de verschillen. Liefde wil niet zeggen dat ALLES je om het even is.
[..]
'Minder criminaliteit door gratis peuterspeelzaal'
WOERDEN - Gratis toegankelijke peuterspeelzalen voor alle kinderen van twee tot vier jaar kunnen in combinatie met opvoedingsondersteuning voor ouders veel problemen op latere leeftijd voorkomen. Ook moeten consultatiebureaus kinderen minstens tot hun twaalfde volgen om psychische, lichamelijke en opvoedingsproblemen te signaleren.
...
Meer op: http://www.nu.nl/news.jsp?n=502416&c=10
Over die peuterspeelzalen: daar kan ik moeilijk over oordelen zonder het onderzoek gelezen te hebben, echter weet ik wel dat zulke onderzoeken verdraaid lastig zijn, en al heel snel de verkeerde conclusies worden getrokken omdat de focus teveel op de verkeerde factoren is gericht.
Lieve Pool, het huidige menselijke drama is een direct gevolg van een dergelijke houding.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:20 schreef Pool het volgende:
Wraakgevoelens zijn er nu eenmaal. Wanneer de overheid die niet middels een proportioneel strafsysteem bevredigt, dan gaan de burgers zelf hun behoeften bevredigen. Dan krijg je dus eigenrichting.
Zelf zou ik dat ook doen, wanneer er op verkrachting en moord geen gevangenisstraf stond. Als een familielid van mij dan verkracht zou worden, dan zou ik zelf de dader gaan doden. En juist ter voorkoming van dergelijke uit de hand lopende situaties is er een degelijk strafrechtsysteem dat eigenrichting voorkomt.
Los van of je wraakgevoelens wel of niet als 'kwaad' ziet: ze bestaan en als je ze ontkent, gaat het mis.
Je hoeft wraakgevoelens ook absoluut niet te ontkennen, dat is heel ongezond, maar het zou fijn zijn als meer mensen tot een bepaalde wijsheid zouden kunnen komen die er voor zorgt dat gevoelens van wraak niet eens bij hun opkomen.
Je kan de opgewekte energie (emotie) na een verkrachting of moord bijvoorbeeld ook steken in zaken zoals het voorlichten van jongedames op scholen, het uitzoeken wat een mens uberhaupt beweegt om iemand te verkrachten of te vermoorden om zo te kijken of er standaard oorzaken zijn (en die zijn er) die weggenomen kunnen worden, etc. Op den duur is dat alles ook veel dankbaarder, veel meer belonend, je zorgt er zo namelijk voor dat je niet voor niets bent verkracht, of dat je vriend of familielid niet voor niets is vermoord, etc.
Je constateert een probleem en gaat op zoek naar een lange termijn oplossing, je probeert de "root cause" bij de lurven te nemen, steek daar al je energie in, in plaats van een korte termijn oplossing te verzinnen, namelijk, het tijdelijk luchten van je hart (d.m.v. wraak) welke daarna bij de eerst volgende calamiteit weer op ontploffen staat.
[ Bericht 0% gewijzigd door Hallulama op 19-07-2005 14:41:00 ]
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
Is liefde niet betrokkenheid? Is liefde niet ergens het beste van willen maken?quote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:27 schreef Diederik_Duck het volgende:
Daar ben ik het toch niet mee eens. Liefde is een menselijk begrip, de genoemde universele liefde heeft daar helemaal niets mee te maken, ik zou dat eerder "acceptatie van de wereld" noemen, dat dekt de lading beter. Liefde is in feite niet meer (maar zeker ook niet minder!) dan dat je zaken waardeert (hier niet bedoeld in de normatieve zin, maar als positieve aanduiding), er waarde aan toekent; als dat zo is moet er ook een keuze gemaakt kunnen worden iets te verwerpen, af te keuren. Dat zou ik haat/wraak etc. noemen, maar misschien dat die woorden te veel beladen zijn, je mag daar ook gewoon afkeer lezen. Wat ik dus in feite probeer te zeggen is dat wanneer alleen positieve waarderingen mogelijk zijn, je in feite niet meer kunt spreken van waarderingen. Als je begrip toont voor iemand, kun je zijn daad nog wel vreselijk afkeuren, en eventueel afstraffen. Je zult dat ook wel moeten doen, want zoals uit bovenstaande volgt is zonder enige normatieve stellingname niet meer sprake van waarde.
Is wraak niet vernietigend?
En wat zijn jouw persoonlijke ervaringen? Als jij ruzie hebt met iemand, hoe kom je daar dan zo snel mogelijk uit? Door wraak of door liefde?
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
Ik geloof dat je mijn punt niet snapt. Je kunt pas spreken van ergens het beste van maken als je dit begrip ook kent en kunt definieren. En dat nu is alleen mogelijk als je normatief stelling neemt, je moet ergens een plus of een min op kunnen plakken.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:40 schreef Hallulama het volgende:
[..]
Is liefde niet betrokkenheid? Is liefde niet ergens het beste van willen maken?
Is wraak niet vernietigend?
En wat zijn jouw persoonlijke ervaringen? Als jij ruzie hebt met iemand, hoe kom je daar dan zo snel mogelijk uit? Door wraak of door liefde?
Wat betreft persoonlijke ervaringen: sommige ruzies (lees: als er écht iets is voorgevallen) worden pas bijgelegd als de ander het probeert geod te maken, er dus genoegdoening is. Als deze niet komt, wordt de ruzie ook niet bijgelegd. ( N.B. Als je altijd alles goed vindt en overal begrip voor toont, heb je overigens ook geen leven en word je door niemand voor vol aangezien en aan alle kanten misbruikt.)
[ Bericht 10% gewijzigd door Diederik_Duck op 19-07-2005 14:57:16 (toevoeging) ]
Er is geen oplossing voor criminaliteit. Je hebt een heel erg mooi wereldbeeld en het is een nobel streven naar een wereld waar criminelen geholpen kunnen worden en dat je daardoor criminaliteit kunt bannen. Helaas zit onze wereld zo niet in elkaar.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 13:35 schreef -beyond- het volgende:
[..]
Je begrijpt mijn verhaal niet.
Ik heb nooit gezegd dat ik tegen gevangenisstraf ben!
Ik zeg dat gevangenisstraf geen nut dient voor de maatschappij behalve wraak, vergelding en tijdelijke uitschakeling. Dit zijn nou net de zaken die niet bijdragen aan het verhelpen van de oorzaken van crimineel gedrag. Daardoor wordt er niets opgelost. Het enige dat het doet is genoegdoening aan de maatschappji geven. En daar valt ook tegen in te brengen dat het de slachtoffer nauwelijks genoegdoening biedt omdat zij nauwelijks een rol hebben in een strafzaak.
Dus ik stel voor om verder te kijken dan je neus lang is en betere alternatieven bedenken en uit te voeren. Vele projecten zijn mislukt, maar daardoor moet men zich niet laten ontmoedigen.
Ervan leren en doorgaan.
Maar nogmaals, doordat het merendeel van de maatschappij denkt zoals jij en de politiek populistisch is ingesteld komen we helemaal niets verder!!
Gevangenisstraffen zijn in zoverre zinvol dat je criminelen (al dan niet tijdelijk) uit de samenleving plaatst. Dat heeft nut. Dat valt niet te ontkennen. Het is alleen taak dat deze nut niet van tijdelijke aard is en dat criminelen die uit de gevangenis komen niet weer de fout in gaan.
Maar wat is dan het beste? Is dat plus? Of is dat midden?quote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:52 schreef Diederik_Duck het volgende:
[..]
Ik geloof dat je mijn punt niet snapt. Je kunt pas spreken van ergens het beste van maken als je dit begrip ook kent en kunt definieren. En dat nu is alleen mogelijk als je normatief stelling neemt, je moet ergens een plus of een min op kunnen plakken.
Naar mijn mening is dat dus midden, maar nu wordt het misschien te spiritueel alhier, vandaar even terug naar de vraag: Wat zijn jouw persoonlijke ervaringen? Als jij ruzie hebt met iemand, hoe kom je daar dan zo snel mogelijk uit? Door wraak of door liefde?
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
Fout. Ik pleit niet per definitie voor hogere gevangenisstraffen.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 13:56 schreef -beyond- het volgende:
[..]
Ik denk dat jij het niet helemaal door hebt.
Wat geeft meer genoegdoening in geval van inbraak:
A) Straf: hoge gevangenisstraf: bye bye we zien je wel terug over 5 jaar voor een nieuwe kans.
Slachtoffer: dag spullen, daar kan hij naar fluiten. De dader moet vastzitten en basta.
Je kunt het idee van genoegdoening/wraak wegwuiven alsof het een niet terzake doende of 'verkeerde' emotionele uiting is. Maar het bestaat en het wanneer er geen genoegdoening meer bestaat in de wereld is ook alle recht verdwenen naar mijn mening.quote:Genoegdoening: Voor wie? het slachtoffer? Nee die krijgt zijn spullen niet terug. Emotionele genoegdoening? Nauwelijks. Het conflict gaat niet meer tussen slachtoffer en dader, maar dader en staat.
Het zijn leuke ideeen, maar slavernij is in onze samenleving afgeschaft. Wat jij hier voorstelt is dat we teruggaan naar de Romeinse tijd.quote:B)Straf: herstelrecht. De dader en slachtoffer gaan om de tafel om de schade dat hij heeft toegebracht te bespreken en hier een passende oplossing voor te bedenken waar beide partijen het mee eens zijn.
B.v. De dader moet elke dag hard werken in een fabriek en zijn zuur verdiende centen af te geven aan het slachtoffer. Net zolang totdat de schade volledig is hersteld.
Slachtoffer: Krijgt alle gestolen goederen vergoed door de dader zelf
Genoegdoening: Het conflict gaat puur tussen dader en slachtoffer en de dader moet de schade dat hij heeft veroorzaakt zelf herstellen. Hierdoor is het slachtoffer beter in staat om zijn emotionele schade te verwerken.
Jij hebt liever dat iemand een gevangenisstraf moet uitzitten dan dat hij zijn gedane schade zelf herstelt aan het slachtoffer. "om de maatschappelijke schade te herstellen".
De enige die deze schade voelt is het slachtoffer!!
[ Bericht 0% gewijzigd door nikk op 19-07-2005 15:16:42 ]
Ik ben van mening dat de oplossing voor criminaliteit uiteindelijk te vinden is in preventie (opvoeding, opleiding), niet in symptoombestrijding (afschrikking, straf), al zal er wel altijd een combinatie van de twee blijven bestaan, immers, uitzonderingen (extreme gevallen) zullen er altijd zijn.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:54 schreef nikk het volgende:
Er is geen oplossing voor criminaliteit. Je hebt een heel erg mooi wereldbeeld en het is een nobel streven naar een wereld waar criminelen geholpen kunnen worden en dat je daardoor criminaliteit kunt bannen. Helaas zit onze wereld zo niet in elkaar.
Agree.quote:Gevangenisstraffen zijn in zoverre zinvol dat je criminelen (al dan niet tijdelijk) uit de samenleving plaatst. Dat heeft nut. Dat valt niet te ontkennen. Het is alleen taak dat deze nut niet van tijdelijke aard is en dat criminelen die uit de gevangenis komen niet weer de fout in gaan.
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
Waarom is wraak dan wel goed bij het ene delict en niet bij het andere? Ik dacht dat je zei dat wraak helemaal geen maatschappelijk nut heeft en dat het zelfs als iets 'kwaads' moet worden gezien.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:23 schreef -beyond- het volgende:
[..]
Je hebt hier ook helemaal gelijk in. Maar nu gaat het wel om zwaardere delicten.
Ik ben van mening dat we goed de delicten moeten uitsplitsen. Want waarover praten we nu? Verkrachtigen, eenvoudige diefstal, moord, vernieling, fraude??
Elk delict verdient een andere benadering!
Daarom spreek ik liever ook niet van wraak maar van genoegdoening of vergelding.
Genoegdoening is natuurlijk een zeer interessante emotie, en de vraag is of mensen wat genoegdoening betreft zichzelf in veel gevallen niet enorm in de maling nemen en wellicht beter kunnen.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:58 schreef nikk het volgende:
Je kunt het idee van genoegdoening/wraak wegwuiven alsof het een niet terzake doende of 'verkeerde' emotionele uiting is. Maar het bestaat en het wanneer er geen genoegdoening meer bestaat in de wereld is alle recht ook verdwenen naar mijn mening.
Wilt u slechts genoegdoening? Of pakken we de zaak verder aan?
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
Het zoeken naar gemoedsrust, doet ieder mens dat niet, met of zonder delicten om zich heen?quote:Op dinsdag 19 juli 2005 15:00 schreef nikk het volgende:
Daarom spreek ik liever ook niet van wraak maar van genoegdoening of vergelding.
Vergelding klinkt weer net effe te negatief
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
Genoegdoening. De verdere zaak is niet een persoonlijk belang maar een maatschappelijke.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 15:01 schreef Hallulama het volgende:
Wilt u slechts genoegdoening? Of pakken we de zaak verder aan?
Neen. Wraak impliceert een bepaalde haat(zucht). Genoegdoening is meer dat een bepaald onrecht word goed gemaakt.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 15:03 schreef Hallulama het volgende:
[..]
Het zoeken naar gemoedsrust, doet ieder mens dat niet, met of zonder delicten om zich heen?
Vergelding klinkt weer net effe te negatief
Misschien zou de studie criminologie ook wat meer (rechts)filosofie moeten bevatten is mijn mening bij dit soort topics.
En wat doet de maatschappij dan verder? Die streeft naar gratis genoegdoening voor iedereen?quote:Op dinsdag 19 juli 2005 15:03 schreef nikk het volgende:
Genoegdoening. De verdere zaak is niet een persoonlijk belang maar een maatschappelijke.
Genoegdoening is prima hoor, dat KAN over liefde gaan, acceptatie, vrede, etc., maar de vraag is hoe puur het gemiddelde gevoel van genoegdoening is, vooral als het gaat om wraakgevoelens en harde straffen. Het gemiddelde gevoel van genoegdoening is er dan sowieso een van korte termijn, vermoed ik.
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
Neen, er kan slechts een beste zijn als er een waarderingssysteem is, dat is een essentiele voorwaarde. Wat het beste is in een concrete situatie is natuurlijk afhankelijk van de context. Mijn persoonlijke ervaringen heb ik toegevoegd in de hierboven gequote reactie mijnerzijds.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:55 schreef Hallulama het volgende:
[..]
Maar wat is dan het beste? Is dat plus? Of is dat midden?
Naar mijn mening is dat dus midden, maar nu wordt het misschien te spiritueel alhier, vandaar even terug naar de vraag: Wat zijn jouw persoonlijke ervaringen? Als jij ruzie hebt met iemand, hoe kom je daar dan zo snel mogelijk uit? Door wraak of door liefde?
Dat lijkt mij inderdaad niet onverstandig.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 15:07 schreef nikk het volgende:
Misschien zou de studie criminologie ook wat meer (rechts)filosofie moeten bevatten is mijn mening bij dit soort topics.
Nee, de mens streeft naar genoegdoening voor zichzelf. Wij hebben alleen in onze maatschappij die taak overgedragen aan een overheid of staat.quote:Op dinsdag 19 juli 2005 15:09 schreef Hallulama het volgende:
[..]
En wat doet de maatschappij dan verder? Die streeft naar gratis genoegdoening voor iedereen?
Emotie is niet zo relevant als ik denk aan genoegdoening. Het rechtsgevoel van de mens wel.quote:Genoegdoening is prima hoor, dat KAN over liefde gaan, acceptatie, vrede, etc., maar de vraag is hoe puur het gemiddelde gevoel van genoegdoening is, vooral als het gaat om wraakgevoelens en harde straffen. Het gemiddelde gevoel van genoegdoening is er dan sowieso een van korte termijn, vermoed ik.
Dit heeft te maken met jouw ego. De beperking zit hem immers bij mensen die jou niet voor vol aanzien, en niet bij jezelf, en daar maak jij vervolgens een probleem van? Is dat niet vreemd? Geef de mensen in dat geval wat meer tijd, ze komen er vanzelf achter hoe cool je eigenlijk bent, en als ze 't eenmaal snappen zijn ze niet meer bij je weg te slaan, je bent dan immers een bron van rustquote:Op dinsdag 19 juli 2005 14:52 schreef Diederik_Duck het volgende:
Wat betreft persoonlijke ervaringen: sommige ruzies (lees: als er écht iets is voorgevallen) worden pas bijgelegd als de ander het probeert geod te maken, er dus genoegdoening is. Als deze niet komt, wordt de ruzie ook niet bijgelegd. ( N.B. Als je altijd alles goed vindt en overal begrip voor toont, heb je overigens ook geen leven en word je door niemand voor vol aangezien en aan alle kanten misbruikt.)
O, ye Fountains, Meadows, Hills, and Groves
|
|
