de andere droom was...vaag
het begon toen ik ergens rond liep tussen oude gevallen gebouwen. van sommige stond alleen nog maar de metalen constructie met hier en daar nog wat steen. opeens hoorde ik "cut!" en bleek dat ik op de set van één of andere b-film was binnen gelopen. dus ik liep maar meteen van de set af een andere ruimte in en daar stonden vier personen die agents moesten voorstellen. elke agent had een aantal acteurs bij zich staan die hij vertegenwoordigde.
een andere agent kwam binnen, zo'n echt gluiperig type, maar die de meest succesvolste was van allemaal daar. hij bood mij een éénmalige baan als acteur aan, dus ik liep maar met hem mee naar zijn tafel, waar nog twee andere mensen stonden. één man en één vrouw. iemand kwam langs die pakjes met geld op tafel legde. hij betaalde dus de agents en de acteurs. op elke tafel lag maar een heel klein beetje geld, maar op de tafel waar ik lag ontving de agent een grote stapel en wij kregen bijna niks. dat pikte ik niet, dus er wat van gezegd. "als jij zoveel aan ons verdient, dan mag je ons ook wel wat meer geven". resultaat ik werd er uitgegooid hehe. op straat was er ook veel armoede.
even later zat ik hoog in een metale constructie met het gevoel opgejaagd te worden door iets. samen met een aantal andere mensen was ik ergens voor op de vlucht. zij klommen via een raam weer omlaag de andere kant op, maar ik had hoogtevrees dus kon dat niet. ik zocht naar een andere manier naar beneden en opeens was er een soort huis achter me, dat er eerst niet was. Dus ik naar binnen gelopen via de open muur en zag een soort arcade automaat die je ook ziet bij auto racespellen. Ik ging er in zitten en trok aan een hendel, de vloor onder me bewoog en de machine gleed naar beneden één of andere rijke huis woning in.
daar aangekomen was er een vrouw die heel verward keek. ik leek op haar man die al een tijdje dood was. veel gepraat over niks bijzonders, zij gaf me allerlei spullen en rijkdommen die ik maar wilde. op dat moment vroeg ik alleen op wat te eten, drinken en klein beetje geld.
opeens sta ik weer ergens anders. op een groot open gebied, soort parkeerplaats geloof ik. ik sta te praten met iemand dat ik in staat ben elke ziekte te genezen die er maar is. dat ik het voor niks doe en geen uitzondering maak op huidskleur en geloof e.d. dan komen er opeens van die gangsta negers naar me toe in een grote groep. ze zijn van normale lengte, maar om de één of andere rede word ik kleiner en moet naar ze op kijken. Dus ik begroet ze met een glimlach en hun zo van...zo geef es al je geld e.d. vreemd genoeg vond ik het niet erg en begon vrijwillig mijn rugzak te openen en gaf 80 euro en wat flesjes alcohol. ik reageer "is maar goed dat ik net gepint heb anders had ik niks om te geven". die gasten stonden me vreemd aan te kijken van hoe gewillig ik was en we begonnen te praten. ook hoe ik mensen kan genezen zonder uitzonderingen te maken, waarop één reageert "ja dat zeg je wel, maar hoe ver ben je van in de werkelijkheid geen uitzonderingen te maken?". "geen idee, maar ik zal in ieder geval me best doen om geen uitzonderingen te maken": reageerde ik weer. spottend zei ik toen weer..."weet je, ik begin nekpijn te krijgen omdat ik steeds tegen jullie op moet kijken" waarop iedereen in lachen uitbarste. ze vonden me anders met lef en ze gaven me de helft van wat ze gejat hadden weer terug aan mij. maarja ik vond het niet erg, ze hadden het ook mogen houden.
gedurende de hele droom flitste ik heen en weer naar een andere lokatie. een soort tussen refrein. de lokatie was in het centrum in de buurt van het openbaar vervoer. bussen, treinen, metro's en trams kwamen daar samen. ik kwam daar 5-6 mensen tegen die ik van de basisschool ken. de eerste keer liepen ze daar verdwaald tussen de mensen door. de tweede keer liep ik op ze af en kocht reiskaartjes voor ze. derde keer liepen ze nog steeds verdwaald rond, maar ze hadden zich opgesplitst in kleinere groepjes. ik maakte een praatje met ze wat ze van plan waren, maar ze wisten het niet. de vierde keer liepen ze nog steeds verdwaald rond. maar één van de meiden, waar ik vroeger iets mee had, ik pakte haar vol op de bek en ze ging daarna met me mee terwijl de rest lekker verdwaald rond bleef lopen.
ik zou zeggen dat ze verloren schapen waren
Human beings, by changing the inner attitudes of their minds, can change the outer aspects of their lives.
William James (1842 - 1910)