Hoe gaat het met de moeders, deel 18

Ik ging Djulian wakker maken omdat we naar het cb moesten. Tijdens het aanklleden ging hij ineens staan en ik kreeg een dikke kus en knuffel van hem
Op het CB was alles goed. 10332 gram _{dus 300 gram in 2 weken aan gekomen} en 75 cm _{2cm in 2 weken gegroeid} , hij heeft zijn prikje gehad en had er geen last van. Zijn gehoortest word 1 dag voor zijn verjaardag en de provocatietest 4 dagen na zijn verjaardag, dus Bar ik steel 13 augustus wat van jouw melkpoeder . 8 juli nog de KNO-arts en dan hebben we even rust en hoeft er even niet geplukt te worden aan Djulian. Mijn dappere mannentje die al die onderzoeken toch iedere kjeer netjes door gaat!!!!

quote:

Op woensdag 22 juni 2005 14:30 schreef lily het volgende:


Heeft iemand nog weleens wat van Tan gehoord?

Hey wat lief dat je naar me vraagt... kom hier inderdaad niet meer zo heel erg vaak voornamelijk omdat ik net een zware bevalling achter de rug heb. Nee, niet van een baby, maar van een verhaal! Daarnaast vergt mijn tuin en gezin de rest van de tijd. Druk druk druk dus

LB sorry Had net vandaag besloten dat ik wat aan de lijn ging doen dus ik ben een stukkie gaan wandelen Zul je ook net zien he, normaal ben ik altijd thuis...

Nee gister zo ver fiets ik echt nog niet voor de grap

Bah stelletje stomme mutsen gaan ze inene een potje lopen emo- en zit ik hier een nacht voor me dochters 1-ste verjaardag te lijpen

De slingers hangen, de taart staat in de koelkast, de ballonnen zijn opgeblazen, de pakjes staan klaar en nog twee uurtjes dan beginnen mijn weeën

Voel me in elk geval wisselvallig ben heel blij want kan zo verschrikkelijk om der lachen vooral als ze aan het schuddebuiken is, ze bijdehand is, me na-aapt, als een debieltje loopt te schudden in de box, dat ze wuift als er mensen voorbij lopen en verontwaardig is als ze het niet gezien hebben en ben ook verdrietig omdat het jaar zo snel voorbij is gegaan.

Een jaar waarin zoveel gebeurd is, die van mij nog wel even had mogen duren maar het is niet anders mijn kleine meid wordt groot _{en mijn hart met de dag groeit als ik alleen maar naar haar kijk}

Rottdog wat gaat dat snel he!

Rottdog

nu moet ik bijna huilen rottdog

Ik moest gisteren al huilen om jullie praatjes. Hou op dus! Ik huil genoeg, maar zelden om jullie emo-stories. Maar gisteren... !
Het was gewoon heel bijzonder om zo samen met jullie die LL-tijd door te maken. En ik ben sowieso altijd al melancholisch - blik bijvoorbeeld elk jaar wel in bepaalde seizoenen onwillekeurig terug op andere jaren, dat doet het weer met me- maar nu helemaal. Wel een onwijs goede herinnering!

Rottdog, jij moeder van dat mooie pretding! Geniet!

gisteren zat ik bevallingsverhalen te kijken en ook toen moest ik me groot houden..

Rottdog

Aaahhhh nou hè!!!
Ik doe gewoon nog even mee hoor.

Rottdog, gefeliciteerd met je 1-jarige moederschap. Hele dikke

quote:

nog twee uurtjes dan beginnen mijn weeën

Doet wel minder pijn nu hoop ik?

Allemaal emo mutsen hier

quote:

Op dinsdag 28 juni 2005 19:35 schreef Tan het volgende:
Hey wat lief dat je naar me vraagt... kom hier inderdaad niet meer zo heel erg vaak voornamelijk omdat ik net een zware bevalling achter de rug heb. Nee, niet van een baby, maar van een verhaal! Daarnaast vergt mijn tuin en gezin de rest van de tijd. Druk druk druk dus

Ik dacht al: bevalling . Maar niks ernstigs verder?

Ik kan me inderdaad voorstellen dat een gezin met 4 kinderen druk is ja....pfjeuw

Anitra, wat naar dat Djulian is gevallen. Ik heb vannacht gedroomd dat Noah bijna viel, en ik werd al met een rotgevoel wakker Wil niet weten hoe ik me zou voelen als ie echt zou vallen Maar gelukkig was het niks ernstigs

Djulian je bent een lieverdje en kroelen en kussen met mama is lekker he

Rottdog lekker emo

Tan leuk weer eens wat van je te lezen, en dat je het druk hebt kan ik me ook wel indenken ja

Tex wat droom jij nare dingen

quote:

Op woensdag 29 juni 2005 13:36 schreef Martineke het volgende:
Tex wat droom jij nare dingen

Dit was pas de eerste keer gelukkig, en hopelijk ook de laatste (ik was zo trots dat Noah kan zitten dat ik dat aan iedereen vertelde (doe ik in het echt ook ) en toen had iemand hem op een hoge barkruk neer gezet, dus zonder leuning en wat dan ook, dus ik sprong er meteen op af en kon hem nog nét bij zn beentjes vast grijpen voordat ie achterover viel ). Owjah, en toen ik zwanger was droomde ik weleens dat de kinderwagen met baby en al omviel (Maar dat soort dromen schijnt normaal te zijn als je zwanger bent)

En laatst droomde ik ook dat Noah soort van kon kruipen (hij lag op z'n buik, duwde zn knietjes onder zn kontje, en dan trok ie zich aan zn armen naar voren totdat ie weer plat op zn buik lag en dan begon het weer opnieuw ), was wel jammer toen ik wakker werd dat ie dat nog niet echt kon

Deze moeder is best een beetje in de war, vandaar dat ik hier midden in de nacht zit...

Ben ik nou de enige die zich druk kan maken om het krijgen van een 2e kindje? Het lijkt bij anderen allemaal zo normaal te zijn en natuurlijk en iedereen lijkt het ook maar zeker te weten en zich nergens druk over te maken...
Ik ben nu dus in verwachting... en ik vind het allemaal doodeng! Kan ik dat wel aan, die drukte? Ik ben niet zo'n supermoeke hoor die de hele dag met de kinders in de weer is! Heb ik dan nog wel eens tijd voor mezelf? Ben ik dan een egoist als ik dat denk? Zoveel om je druk over te maken! Ben ik nou de enige daarin?

_{natuurlijk vind ik het ook heel mooi, maar de zorgen overheersen even}

Ik heb er (nog) geen ervaring mee maar ik kan het me wel voorstellen dat je je zorgen maakt.
Toch denk ik dat het net zoals bij een eerste allemaal wel op zijn pootjes terechtkomt.

quote:

Op donderdag 30 juni 2005 01:16 schreef Belana het volgende:
Deze moeder is best een beetje in de war, vandaar dat ik hier midden in de nacht zit...

Ben ik nou de enige die zich druk kan maken om het krijgen van een 2e kindje? Het lijkt bij anderen allemaal zo normaal te zijn en natuurlijk en iedereen lijkt het ook maar zeker te weten en zich nergens druk over te maken...
Ik ben nu dus in verwachting... en ik vind het allemaal doodeng! Kan ik dat wel aan, die drukte? Ik ben niet zo'n supermoeke hoor die de hele dag met de kinders in de weer is! Heb ik dan nog wel eens tijd voor mezelf? Ben ik dan een egoist als ik dat denk? Zoveel om je druk over te maken! Ben ik nou de enige daarin?

_{natuurlijk vind ik het ook heel mooi, maar de zorgen overheersen even}

Nee hoor, je bent niet de enige. Ik had exact dezelfde zorgen. Zoals je misschien wel weet ben ik ook absoluut geen moederkloek. Toch kan ik je zeggen dat ik het nu erg leuk vind om twee kinderen te hebben. Het eerste half jaar vond ik erg zwaar. Er blijft inderdaad erg weinig tijd voor jezelf over en ik vond dat er ook erg weinig ruimte was om te herstellen na de bevalling. Wij hebben dit opgelost door Indy 1x per week naar de oppas te laten gaan zodat ik in ieder geval 1 'rustige' dag per week had. En geloof me, het voelde echt als een vrije dag! Sinds Thomas wat zelfstandiger is(niet meer 5x per dag melk, maar gewoon meeeten, kruipen, zitten etc.) ziet de wereld er heel anders uit. Het lijkt af en toe zelfs wel alsof ik nu meer tijd voor mezelf heb dan toen ik nog maar een kind had. Ik organiseer de boel nu namelijk anders én de kinderen spelen ook nog weleens samen .

Weetje: bijna iedereen zit met dezelfde twijfels, maar veel mensen durven of willen ze niet uitspreken. Dat je er niets over hoort betekent dus niet dat het er niet is!

Ik ben vandaag eindelijk eens naar de huisarts geweest, omdat ik nog steeds van die pijnscheuten heb die tijdens de zwangerschap zijn begonnen. Ik dacht dus dat het zwangerschapsklachten waren, maar nu heb ik een liche vorm van een hernia Nu moet ik me onbepaalde tijd arbeidsongeschikt melden, want als ik zo door ga, wordt het een echte hernia en moet ik geopereerd worden...

quote:

Op woensdag 29 juni 2005 10:14 schreef lily het volgende:
Allemaal emo mutsen hier
[..]

Ik dacht al: bevalling . Maar niks ernstigs verder?

Ik kan me inderdaad voorstellen dat een gezin met 4 kinderen druk is ja....pfjeuw

Nee voor mij geen bevallingen meer (hoewel ik het heel erg moeilijk vind dat Junah alweer zo groot is )

En het valt best mee hoor de drukte met vier kinderen. Junah is alleen zo vre-se-lijk ondernemend, erger dan de andere drie bij elkaar. Daar heb ik echt mijn handen vol aan. Ze is heel lief en vrolijk, maar sloopt alles en maakt de hele dag alleen maar zooi om zich heen. (kasten leegtrekken, planten uit de potten slopen, koekjes vermalen onder haar voetjes, dweilwater omgooien, gids verscheuren, kleverige snoepjes vastplakken op plaatsen die jij en ik niet kunnen bedenken en zo kan ik nog wel even doorgaan).
Maar goed, gaat wel weer over, ze is verder erg lief van karakter, lekker knuffelen en kusjes geven is haar tweede hobby naast het huishouden tiraniseren, dus dat houdt me dan weer overeind

Ik zal zo in het fototopic voor de liefhebbers wat foto's neerzetten (als ik kan vinden van allevier de telgen, maar in ieder geval van Junah.

Ik wilde gisteren al reageren maar toen lag het forum ineens plat? Rottdog, nog gefeliciteerd met Zoë

En Belana, geloof mij.... het krijgen van de eerste zet je wereld het meest op zijn kop van allemaal, die tweede is een eitje daarbij. Als je Liam hebt overleefd, zal het nu echt niet zo moeilijk zijn als je denkt. De ervaring die je opdoet bij de eerste maakt het dat al de kinderen die erna komen (uitzondering daar gelaten), zoveel relaxter gaan. Natuurlijk zal je weer wat vrijheid inleveren, maar die komt ook weer terug.
Maar de onzekerheid begrijp ik wel, die had ik zelf bij het krijgen van de vierde nog, en achteraf viel het iedere keer nog weer mee. Hopelijk stelt dat een beetje gerust

quote:

Op donderdag 30 juni 2005 01:47 schreef snakelady het volgende:
Toch denk ik dat het net zoals bij een eerste allemaal wel op zijn pootjes terechtkomt.

Ik wilde exact hetzelfde zeggen, Belana.... het zal allemaal vanzelf wel goed gaan lopen! Ik vond het toen ik zwanger was van Amber ook doodeng, en het is allemaal vanzelf goed gegaan! En mocht ik straks zwanger zijn van de 2e dan lijkt me dat inderdaad doodeng, maar ik denk dat ik er vanzelf in zal groeien, zeg maar

Gefeliciteerd trouwens

ach belana, je zit er nu nog een beetje in. tussen luca en zijn broer zit een gat van 5,5 jaar. ik vond het overschakelen heel erg moeilijk of eigenlijk terugschakelen. weer die luiers, weer dat gedoe met flessen, potjes.
maar aan de andere kant was ik er zoooo blij mee want ik had er niet meer op gerekend. en joh, t went zo snel.

balen tex, sterkte ermee, wat gaan ze nu doen?

Tan, foto's zijn altijd leuk.

quote:

Op donderdag 30 juni 2005 11:09 schreef snakelady het volgende:
balen tex, sterkte ermee, wat gaan ze nu doen?

Niks... Voor onbepaalde tijd arbeidsongeschikt laten verklaren, rust houden, en dan zou het vanzelf over moeten gaan. Als ik niet genoeg rust, en het wordt toch erger, dan moet ik geopereerd worden.. Maar daar gaan we dus maar niet vanuit

Tex, jeej, wat naar... rustig aan he !!!

Tjee Tex dat is een pas op de plaats meid, rustig aan

Belana, naar mijn eigen kijken zou ik ook meer moeite hebben denk ik met een tweede, de eerste is nu al zo vertrouwd en om nu weer een onzekere tijd tegemoet terwijl je zelf alles weer op de rit denkt te hebben. Ook kwa tijd voor mezelf ik zou het doodeng vinden dat op te geven omdat je dat ook heel hard nodig hebt. Zoals de meeste het al zeggen gaat goedkomen meid en van harte met een brusje voor Liam en dat dit maar net zo'n lekker ding mag worden

Allemaal dankjulliewel voor jullie reacties!! Het doet me goed om te lezen, eerlijk waar en het stelt me ook gerust! Inmiddels zijn overdag de donkerwolken ook iets minder donker geworden.
Het blijft eng en het zal nog ff moeten wennen, maar daar heb ik nog 8 maanden voor!

Tan, ik zie jouw kindjes graag in het fototopic!!

Tex, sterkte!

is t niet dat gewrichtje wat ergens bij je heiligbeen zit wat die klachten kan veroorzaken??
bij mij is dat het geval, die staat nog open door de zwangerschap. fysio kan dat verhelpen, ik ben er nu al 4 x geweest en bij mij is het al stukken minder gelukkig.

Is dat reactie op mij Martineke?
Ik legde uit wat mn klachten waren, en de huisarts stelde wat vragen, en die zei toen dat het een hernia was? Dus ik weet het verder ook niet....

Tan! Leuk je weer te 'zien'.
Tex, doe je rustig aan?

Belana, ik snap die angst wel. Ook je hormonen spelen weer een spelletje met je, dat maakt het ook niet makkelijker.
Het mannetje heeft ook al regelmatig over een tweede. En dan kijk ik naar Léon en denk: "Nu al?"
Ik geniet zo enorm van hoe hij zich ontwikkelt en dan zal ik mijn aandacht moeten 'verdelen'. Dan twijfel je of je dat wel eerlijk vindt voor beide. En hoe zou Léon daarop reageren? Volgens mij zou hij heel lief zijn voor zijn brusje, maar toch...
Heb nog steeds het beeld in mijn hoofd toen mijn tweede neefje geboren werd. Was schattig en een klein beetje zielig tegelijk.
We kwamen de nieuwe baby kijken en toen kwam mijn oudste neefje naar me toe: "Wat ga jij doen?"
"Ik kom even de baby kijken."
Hij trok me aan mijn hand mee en zei: "Doe nu maar even niet."
Ik had best even met hem te doen toen en ben even bij hem gaan zitten.
En daar moet ik dan telkens aan denken.

Ach Dutchie...die opmerking 'doe nu maar even niet' dat lijkt me ook best moeilijk dan.

Ook voor jezelf als moeder denk ik. Ik viind Tomas nu de leukste en de liefste en de mooiste, en dan krijg je 2 'leukste liefste en mooiste' kindjes

Twinkelende oogjes
die vertellen
vol liefde, vol geduld
Handjes die grijpen
naar de toekomst
die zoveel mooier is


kwam opeens in me op

en deze:

praten zonder iets te
zeggen maar me toch
vertellen dat wat wij
hebben onbreekbaar is


een van deze gedichtjes ga ik op t geboortekaartje zetten van een eventuele tweede.. vind ze echt mooi, ook al heb ik ze zelf verzonnen...

Mooi Daan!!!!

Belana na 9,5 jaar vond ik het erg moeilijk om weer mama te worden. Ik zag er zo tegen op, wou dolgraag een 2e, maar hoe moest Djen zich voelen, hoe moest ik het redden om ineens weer mijn vrijheid te minderen terwijl ik net zoveel terug gewonnen had omdat djen al zoveel kan. Nu valt het allemaal mee en geniet ik van elke minuut. Het is wel raar om van een 10 jarige over te gaan naar een 10 maanden oud kindje. _{maar dat zal jij wel herkennen}. Zoals Snake het zegt, het komt allemaal toch op zijn pootjes terecht. Ik hoop dat de donkere wolken snel zullen verdwijnen en dat jij toch heerlijk kan genieten van de 2e zwangerschap

Die 2e is mooi Daan! Ik word er helemaal een beetje van!

he gatsie Daan, nou ga ik ook weer. Eerst tranen in m'n ogen omdat Tink zwanger is, nu die gedichtjes. Ga ik ooit weer stabiel worden ipv. dit labiele hoopje mens?

Marianne is sinds lange tijd weer even er tussen uit,ze is eten bij de Thai met haar werk.
Ze zal zo wel thuis komen,alleen ziet ze de kleine vandaag niet meer die ligt leker te slapen nu.

Ik hoop dat ze er van kan genieten! Het is toch ook wel heerlijk om weer een avondje voor jezelf te hebben. En ze kan vanavond toch stiekem even naar een slapende Sanne kijken.

quote:

Op donderdag 30 juni 2005 21:39 schreef livelink het volgende:
Ik hoop dat ze er van kan genieten! Het is toch ook wel heerlijk om weer een avondje voor jezelf te hebben. En ze kan vanavond toch stiekem even naar een slapende Sanne kijken.

Denk het niet want dan word Sanne gelijk wakker.

quote:

Op donderdag 30 juni 2005 13:53 schreef texelonia het volgende:
Is dat reactie op mij Martineke?
Ik legde uit wat mn klachten waren, en de huisarts stelde wat vragen, en die zei toen dat het een hernia was? Dus ik weet het verder ook niet....

ja was op jou, jij hebt toch pijnschueten die vanuit rug naar jebillen en benen stralen?/

dat was het bij mij in elk geval

Belana, ik snap heel goed hoe jij je voelt. Heel herkenbaar. Wil je wel geloven dat ik ontzettend twijfelde. Toen ik eenmaal zwanger was had ik ontzettende spijt aan de ene kant. Het voelde naar Joshua toe als verraad. En ik had zelf zoiets van ow mijn goede g.... Weer van die nachtmerrie begin weken en zo moe en en en en nog eens 1001 redenen dat ik het misschien nog weleens niet aan zou kunnen. Waar ben ik aan begonnen ik wil helemaal niet. En ik voelde me toen ook zo doodmoe en had zoveel honger en voede Joshua ook nog steeds. Dat viel niet mee, maar ik had ook wel zover mijn verstand op een rijtje dat ik toch nog zo'n 7,5 maand had om eraan te wennen en het zal ook allemaal wel goed komen. En ach al die klachten en pijntjes en ongemakkelijkheden zijn dan wel vervelend maar daar kom je ook hopelijk wel weer goed overheen.

En het kwam ook goed, we zijn er gelukkig met onze 2 kleintjes. Chantel is zo makkelijk en we hebben dus echt geen klagen. Het is ontzettend druk, ik kom weinig aan mijzelf toe. Een hoop georganiseer maar wat je er voor terug krijgt is zo ontzettend leuk en lief. En ik kan ook oprecht zeggen dat ik van allebei evenveel houd want daar twijfelde ik ook aan.

texelonia, balen zeg! maar dus maar even héél voorzichtig aan doen!

belana, ik lees je nachtelijke berichtje nu pas, maar ik kan me je zorgen heel goed voorstellen hoor. ik heb me vorig jaar ook menigmaal het hoofd gebroken over of en hoe wij dat allemaal zouden redden. en het is gewoon ook niet niks, 'zomaar' nóg een kindje erbij. heb je net een aardig evenwicht gevonden met je nog vrij verse gezinnetje, wordt dat weer overhoop gegooid. wat Tan zegt, dat een tweede een eitje is, zo heb ik 't niet ervaren (sorry ). ik vond en vind het een behoorlijke verandering weer. maar ook wel heel erg leuk. en ik had me ontzettend ingesteld op een erg zware eerste periode, dat scheelt wel in de beleving ervan. niet dat alles alleen maar meevalt, maar ook niet tegen. het klopt gewoon, het is echt pittig die eerste tijd, maar na de eerste 3 maanden vond ik het al een stuk relaxter en nu (na 4,5 maand) is 't alwéér een stuk beter te doen. en wonder boven wonder lukt het gewoon ook elke dag weer om beide kinderen de nodige aandacht en verzorging te geven. en af en toe nog wat tjid voor mezelf te claimen ook!
wat ik ook fijn vind is dat Piet nu ook al heel erg aan de nieuwe situatie gewend is; dat scheelt mij een heleboel 'emotionele energie' die ging zitten in het meeleven met zijn gevoelens over die grote verandering in ons gezin. en je weet natuurlijk van te voren niet wat voor kindje je dit keer krijgt, heel spannend weer. daar heb ik me tijdens de zwangerschap ook heel druk over zitten maken, dat ik misschien niet evenveel van een tweede zou kunnen houden enzo. nou dat valt me alles mee, Anna is heel anders dan Piet en dat blijkt eigenlijk alleen maar heel erg leuk te zijn (terwijl ik dus allerlei visioenen had van voortdurend vergelijken van de twee kinderen en dat al die vergelijkingen dan in het nadeel van nr. 2 zouden uitpakken en dat vond ik zo'n naar idee. ). maar dat is helemaal niet hoe 't uiteindelijk bleek te werken gelukkig, althans hier niet. Anna is gewoon een eigen persoon, en vormt een super aanvulling op ons drieën.

sterkte met 't bijkomen van de schrik en volgens mij hoort dat piekeren ook wel een beetje bij (de fase van?) de zwangerschap. vooral de eerste maanden van de zwangerschap had ik er ook echt veel last van, en dat heb ik ook gehad toen ik in verwachting was van Piet.

quote:

Op donderdag 30 juni 2005 16:46 schreef DaanBanaantje het volgende:
Twinkelende oogjes
die vertellen
vol liefde, vol geduld
Handjes die grijpen
naar de toekomst
die zoveel mooier is


kwam opeens in me op

tjemig
* pinkt traantje weg tijdens kolven op werk *

Lewis en Bix, bedankt voor jullie reactie!
Ik ben blij te lezen dat ik niet de enige met zorgen ben
Inmiddels weet ik het nu 2 dagen en is het iets rustiger in mijn hoofd en kan ik wel zeggen dat ik toch erg blij ben! Het is wel weer een wondertje en Lois had het mij al voorspelt: de 2e keer zwanger raken kan wel eens veel sneller gaan! Binnen 3 maanden dus...
Ik kan nu ook weer een beetje dromen over de leuke dingen
Ik begin nieuwsgierig te worden wat het is... Ik begin weer te lezen over hoe het groeit daar van binnen
Kortom, de ergste beren op de weg lijken een beetje verdwenen.
Nu beginnen de eerste zwangerschapsymptonen: vermoeidheid, vergeetachtigheid, emotioneel...
maar dat kan ik in het zwangerentopic kwijt.
Dankjullie voor jullie ervaringen en luisterd oor!

_{psst... Belana, ik heb verder niks gelezen, maar als je geluk hebt, dan kun je ook met een klein beetje bijsturen de kinderen met elkaar laten spelen. Dan heb jij het ook weer wat gemakkelijker, maar ik ben hier niet, ik hoor hier niet, als papa zijnde, dus post ik ook maar niet.
1 ding: het lijkt bij anderen altijd zo gemakkelijk, de relatie, de kinderen, het werk,... totdat je dan plotseling hoort dat een paar uit elkaar gaat en dan ging het plotseling helemaal niet zo vanzelf bij anderen}

Ik pas weer in broeken van voor de zwangerschap!

alleen mn buik moet nog erg veel getraind worden, maar ik ga volgende week beginnen met een goed dieet! WHOEPIEEEEE!

gogogo!

quote:

Op donderdag 7 juli 2005 11:22 schreef DaanBanaantje het volgende:
Ik pas weer in broeken van voor de zwangerschap!

Ik denk niet dat ik dat ooit weer kan zeggen Mijn buik is echt mega, ik ben steeds bang dat iemand me zal vragen of ik weer zwanger ben

Ladybos, bij mij heeft het ook een jaar geduurd, maar uiteindelijk zag ik er best weer goed uit! Komt wel goed hoor!

Deze mama is blij!! Nick heeft een baan en nog een goeie ook! Dus ik kan in de toekomst weer lekker 3 dagen gaan werken!!