Bij levensmoeheid moet euthanasie worden toegestaan.
Hoe denken jullie hier over?
Hoe denkt de TS er over, en waarom?
.Ontopic: Tuurlijk moet dat worden toegestaan.
Laffe mensen zijn er al genoeg op deze wereld
quote:Het Grote WFL Feedback Topic deel 8Op maandag 6 juni 2005 18:13 schreef JohnDDD het volgende:
Echt belachelijk dat je een topic sluit en de TS je laat mailen omdat de TS niet binnen 20 minuten zijn eigen mening had geschreven.
Daarbij zullen mensen die om euthanasie vragen meestal toch wel een manier verzinnen. Via een spuitje, of een pilletje is dan gewoon de meest humane manier, waarbij ook niet extra hoeft worden geleden of waarbij andere mensen betrokken raken die hier een trauma aan over kunnen houden.
quote:Ik heb zelf ook het zelfbeschikkingsrecht hoog in het vaandel staan. Wat mij betreft zouden er euthanasie-doe-het-zelf-kits verkrijgbaar worden.Op maandag 6 juni 2005 18:17 schreef -calimero- het volgende:
Ik vind zelf ook dat euthanasie moet worden toe gestaan. Dit omdat het je eigen leven is, en hoe kunnen andere mensen zo egoistisch zijn dat ze jou in leven willen houden (bij bijvoorbeeld een ongeneezelijke ziekte) zodat ze zelf geen verdriet hebben. Of hoe kunnen andere mensen beslissen wat beter voor jou is, terwijl ze soms de hele situatie / omstandigheden niet kennen.
De meeste mensen zijn echter vrij egoistisch, en proberen het verlies van iemand zo lang mogelijk uit te stellen..
Het is niet zo dat als je nu levensmoe bent, je dat over 10 jaar ook bent. Een mens veranderd in 10 jaar zo onnoemelijk veel dat het gewoon niet te zeggen is hoe iemand er dan over denkt.
quote:Wat is daar echter het probleem mee? Je zult nooit weten hoe het anders had gelopen. Voor hetzelfde geld was het kutter dan kut geweest daarna.Op maandag 6 juni 2005 18:28 schreef DionysuZ het volgende:
probleem is dat er ook mensen zijn waarbij een zelfmoord is mislukt, waarna ze hun leven hebben veranderd en er nu heel anders tegenaan kijken en blij zijn dat het niet is gelukt. Met zo'n doe-het-zelf kit wordt de slagingskans van een zelfmoord natuurlijk wel enorm hoog.
quote:Een mens kan in 10 jaar veranderen. Voor de mens zelf maakt het echter niet uit. Ik heb zelf ook wel zin aan zelfmoord gehad, en als ik dat had gedaan dan zie ik niet in wat ikzelf daar voor schade van had ondervonden t.a.v. nu.Het is niet zo dat als je nu levensmoe bent, je dat over 10 jaar ook bent. Een mens veranderd in 10 jaar zo onnoemelijk veel dat het gewoon niet te zeggen is hoe iemand er dan over denkt.
quote:Maar als je niet weet wat je mist, heb je dus ook niets verloren.Op maandag 6 juni 2005 18:40 schreef DionysuZ het volgende:
das het probleem. je zult nooit weten wat je mist. Leven kan kut zijn, leven kan leuk zijn, leven kan alles zijn. Leven is leven! Je voelt, je bent, je denkt. Dood is niks.
quote:Een leven wat je niet wilde hebben. Daarna ben je niet meer, en als je niet bent kun je ook niets missen.Op maandag 6 juni 2005 18:42 schreef DionysuZ het volgende:
jahwel. je hebt alles verloren. Je hebt je leven verloren en die krijg je niet meer terug
quote:waarom zie ik je nooit meer?Op maandag 6 juni 2005 14:50 schreef JAM het volgende:
Ik denk hier niet over; momenteel zijn mijn gedachten bij een ciabatta met rosbief, die mijn bordje siert.
Ontopic: Tuurlijk moet dat worden toegestaan.
Ik ben zelf wel een voorstander van euthenasie, mits goed gereguleerd en gecontroleerd.
quote:hoe kun je weten wat het leven nog voor je zal brengen? Hoe kun je dan ooit weten dat het leven wat je nog kan leiden een leven is dat je niet wilt hebben. Als je er niet meer bent kun je inderdaad niets meer missen. Je kunt ook nergens meer van houden, geen warmte of koudte voelen, geen geluk meer voelen, geen wind meer over je huid voelen blazen, geen zon op je gezicht voelen, geen nieuwe mensen meer ontmoeten. Je kunt niet meer leven.Op maandag 6 juni 2005 18:42 schreef Alicey het volgende:
[..]
Een leven wat je niet wilde hebben. Daarna ben je niet meer, en als je niet bent kun je ook niets missen.
quote:En mensen die zo tegen het leven aankijken, zullen ook geen zelfmoord willen plegen.Op maandag 6 juni 2005 18:48 schreef DionysuZ het volgende:
[..]
hoe kun je weten wat het leven nog voor je zal brengen? Hoe kun je dan ooit weten dat het leven wat je nog kan leiden een leven is dat je niet wilt hebben. Als je er niet meer bent kun je inderdaad niets meer missen. Je kunt ook nergens meer van houden, geen warmte of koudte voelen, geen geluk meer voelen, geen wind meer over je huid voelen blazen, geen zon op je gezicht voelen, geen nieuwe mensen meer ontmoeten. Je kunt niet meer leven.
De mensen die zelfmoord plegen/proberen te plegen zien al die mogelijkheden niet (meer) en hebben daar op dat moment ook geen boodchap aan. Als het mislukt en alles komt nog goed, dan zijn ze misschien achteraf blij dat het niet gelukt is, maar ik denk neit dat ze verdrietig zitten zijn als het wel gelukt is.
quote:daarom vind ik dat je beter zo iemand kunt helpen uit zijn situatie te komen, desnoods met hulp van buitenaf, dan deze persoon te helpen met een einde eraan te maken.Op maandag 6 juni 2005 18:53 schreef miss_sly het volgende:
[..]
En mensen die zo tegen het leven aankijken, zullen ook geen zelfmoord willen plegen.
De mensen die zelfmoord plegen/proberen te plegen zien al die mogelijkheden niet (meer) en hebben daar op dat moment ook geen boodchap aan. Als het mislukt en alles komt nog goed, dan zijn ze misschien achteraf blij dat het niet gelukt is, maar ik denk neit dat ze verdrietig zitten zijn als het wel gelukt is.
en nee, natuurlijk zijn ze niet verdrietig als het gelukt is, ze zijn dan helemaal niets meer.
quote:Ik vind ook niet dat iemand die zomaar zegt dat het genoeg is geweest, geholpen moet worden met een pilletje. Natuurlijk vind ik dat mensen eerst geholpen moeten worden om te kijken of ze echt niet verder willen, of ze toch niet het mooie in het leven kunnen (terug)vinden. Maar als dit onmogelijk blijkt en iemand aangeeft dat hij/zij echt niet verder wil, dan vind ik dat die persoon geholpen moet kunnen worden. Als iemand het echt helemaal niet meer ziet zitten, slaagt hij/zij er echt wel in om er een eind aan te maken. Is het dan niet zeker zo humaan om dat op een waardige manier te laten gebeuren ipv op een mensonwaardige manier die ook nog eens vaak een last legt op buitenstaanders (een treinmachinist bijv.)?Op maandag 6 juni 2005 18:56 schreef DionysuZ het volgende:
[..]
daarom vind ik dat je beter zo iemand kunt helpen uit zijn situatie te komen, desnoods met hulp van buitenaf, dan deze persoon te helpen met een einde eraan te maken.
quote:Maar dat is natuurlijk wel een belangrijk punt: als het mislukt is, krijg je ene gelegenheid om spijt te krijgen, maar als het gelukt is, is er niets meer; dat is toch precies wat de persoon in kwestie wilde?en nee, natuurlijk zijn ze niet verdrietig als het gelukt is, ze zijn dan helemaal niets meer.
quote:Je weet niet wat het leven gaat brengen. Mag je op basis van die onzekerheid ook niet besluiten er mee te stoppen dan, en voor lief nemen dat je zowel het goede als het slechte tot in eeuwigheid zult missen?Op maandag 6 juni 2005 18:48 schreef DionysuZ het volgende:
[..]
hoe kun je weten wat het leven nog voor je zal brengen? Hoe kun je dan ooit weten dat het leven wat je nog kan leiden een leven is dat je niet wilt hebben. Als je er niet meer bent kun je inderdaad niets meer missen. Je kunt ook nergens meer van houden, geen warmte of koudte voelen, geen geluk meer voelen, geen wind meer over je huid voelen blazen, geen zon op je gezicht voelen, geen nieuwe mensen meer ontmoeten. Je kunt niet meer leven.
quote:Maar wat definieer jij als uitzichtloos lijden? En waarom zou jouw definitie voor iedereen moeten gelden?Op maandag 6 juni 2005 19:45 schreef DionysuZ het volgende:
sja daarover kun je natuurlijk van mening verschillen. Het is dan ook niet een simpel onderwerp.Ik vind niet dat het mogelijk moet zijn om mensen die zichzelf van het leven willen beroven, maar niet uitzichtloos lijden, te helpen met euthanasie. Ik ben het dus met de stelling oneens.
quote:Een kans op verbetering is er praktisch gezien altijd. Lijden is iets wat psychisch is, en in die zin is er geen onderscheid in lijden.Op maandag 6 juni 2005 19:55 schreef DionysuZ het volgende:
uitzichtloos lijden is lijden waarbij er geen kans is op verbetering van de situatie (dat het lijden overgaat), en volgens mij moeten mensen die in aanmerking willen komen voor euthanasie nog altijd uitzichtloos lijden.
quote:Hoe iemand daarmee omgaat is psychisch.Op maandag 6 juni 2005 19:59 schreef DionysuZ het volgende:
lijden hoeft niet per sé psychisch te zijn. Iemand die continue pijn lijdt, lijdt ook, maar dat is fysiek.
quote:Datzelfde geldt voor alle andere vormen van lijden. Het is te overwinnen, al dan niet in combinatie met medicijnen. In alle gevallen wordt lijden veroorzaakt door psychische factoren, en zijn lichamelijke factoren hooguit een aanleiding.En als iemand in een dikke depressie zit dan noem ik dat niet uitzichtloos lijden. Een depressie is ook fysiek (hormonen en andere stoffen die je lichaam te veel aanmaakt waardoor je je erg slecht voelt) en kun je overwinnen, ook al heb je er soms medicijnen voor nodig.
quote:Met jaren herleert een patient vaak wel weer het een en ander. Ik ken ook verhalen van mensen die van top tot teen verlamd zijn, en toch geluk vinden in hun leven.Op maandag 6 juni 2005 20:00 schreef DionysuZ het volgende:
een kans op verbetering is er niet altijd btw. Neem bijvoorbeeld iemand die door een herseninfarct dermate grote delen van zijn hersenen kapot heeft dat hij een kasplantje is geworden
Euthanasie is bedoeld om in uitzichtloze situaties bij ondraaglijk lijden, een patiënt hiervan te verlossen. ondraaglijk lijden versta ik vooral fysiek. Hoe iemand ermee omgaat is misschien psychisch, alicey, maar de pijn is toch erg fysiek. Maar het moet ook uitzichtloos zijn. Euthanasie is de zwaarste beslissing die je in je leven kunt maken, dus ik vrees dat je dit niet alleen kunt. En dat hoeft geen emotionele relatie te zijn zoals sommigen hier beweren, maar met onafhankelijke dokters bijvoorbeeld.
quote:Maar wat is dan precies uitzichtloos? Ik heb een voorbeeld gegeven van een situatie waar op genezing geen kans meer is, en de getroffene er toch het beste van wil maken.Op dinsdag 7 juni 2005 10:33 schreef placebeau het volgende:
Maar het moet ook uitzichtloos zijn. Euthanasie is de zwaarste beslissing die je in je leven kunt maken, dus ik vrees dat je dit niet alleen kunt. En dat hoeft geen emotionele relatie te zijn zoals sommigen hier beweren, maar met onafhankelijke dokters bijvoorbeeld.
Uitzichtloos hoeft niet per sé de dood zijn.
quote:Maar als iemand zegt psychische pijn niet langer te kunnen verdragen, wat dan?Op dinsdag 7 juni 2005 10:49 schreef placebeau het volgende:
uitzichtloosheid moet gecombineerd zijn met ondraaglijk leiden. Vanaf dat iemand zegt de pijn niet langer aan te kunnen, en de dokters zeggen dat de kans miniem is op enige verbetering, dan mag er aan euthanasie gedacht worden.
Uitzichtloos hoeft niet per sé de dood zijn.
quote:In België werkt het zo, en het gaat goed.Op dinsdag 7 juni 2005 19:53 schreef DionysuZ het volgende:
ik denk niet dat je dan snel een dokter zult vinden die zal zeggen dat de kans op verbetering miniem is.
quote:Dokters richten zich puur op het lichamelijke aspect, niet op het psychologische aspect wat bepaalt hoe iemand ergens mee omgaat. En dat is dus ook imo het hele probleem.Op dinsdag 7 juni 2005 19:53 schreef DionysuZ het volgende:
ik denk niet dat je dan snel een dokter zult vinden die zal zeggen dat de kans op verbetering miniem is.
quote:Wat versta je onder psychische pijn? Manische depressies of zo?Op dinsdag 7 juni 2005 10:51 schreef Alicey het volgende:
[..]
Maar als iemand zegt psychische pijn niet langer te kunnen verdragen, wat dan?
Dan ben ik absoluut niet voor euthanasie, nee. Trouwens, bij de ergste gevallen va,n depressie hebben ze meestal geen zin in zelfmoord of euthasie of zo, zelfs daarvoor hebben ze het fut al verloren.
Het nadeel van de euthanasiediscussie is dat de discussie altijd in zijn algemeenheid moet gevoerd worden, terwijl het gaat over allemaal enorm verschillende heel specifieke gevallen. Maar alleen kun je die beslissing volgend mij nooit maken.
quote:Niet specifiek. Onder psychische pijn beschouw ik het als de lijder hetzelf zo classificeert.Op dinsdag 7 juni 2005 19:59 schreef placebeau het volgende:
[..]
Wat versta je onder psychische pijn? Manische depressies of zo?
quote:Waarom zou je die beslissing niet alleen kunnen maken? Heb je niet recht op leven? En dus niet de plicht? Hebben andere mensen recht om te beslissen of jij moet leven?Dan ben ik absoluut niet voor euthanasie, nee. Trouwens, bij de ergste gevallen va,n depressie hebben ze meestal geen zin in zelfmoord of euthasie of zo, zelfs daarvoor hebben ze het fut al verloren.
Het nadeel van de euthanasiediscussie is dat de discussie altijd in zijn algemeenheid moet gevoerd worden, terwijl het gaat over allemaal enorm verschillende heel specifieke gevallen. Maar alleen kun je die beslissing volgend mij nooit maken.
Ik zie zelf niet in waarom iemand die niet wil leven er geen einde aan zou mogen maken. Waarom die ziekelijke drang om ons te bemoeien met andermans leven? quote:Ja, ik vind dat iedereen verantwoordelijk is voor diens eigen leven.Op dinsdag 7 juni 2005 20:14 schreef DionysuZ het volgende:
jij bent het eens met de stelling alicey?
quote:Plus:Op dinsdag 7 juni 2005 20:16 schreef Alicey het volgende:
[..]
Ja, ik vind dat iedereen verantwoordelijk is voor diens eigen leven.
je hebt ook een verantwoordelijkheid voor het leven van je medemens.
En dan de afweging, het dilemma om in te grijpen in een andermans leven, je pakt het af.
Anderzijds mag zelfdoding niet laagdrempelig worden.
Het goede hieraan is dat je andere mensen de schok, de confrontatie van het aantreffen ontneemt. Je belast niemand hiermee.
Toch vind ik het erg dubbel want wat zouden de richtlijnen moeten zijn van euthanasie vanwege geestelijk lijden? Hoe meet je dat? Wat is de grens?
(Dan is het nog wel slim eerst uit te zoeken of de doodwens niet een valse is, maar een roep om aandacht, hulp o.i.d.)
Ik vind trouwens dat er doorgaans veel te zwaar aan de dood wordt getilt. Ik zie het ook niet als tegenhanger van het leven, maar onderdeel van het leven. Zonder dood geen leven en vice versa. Doodgaan betekent niet alleen dat het leven stopt, maar ook dat je hebt geleeft. Misschien dat ik op de dag des oordeels mijn mening moet herzien, maar ik - als levensgenieter - vrees de dooie dood niet.
quote:dat. waar ligt de grens. Hoe weet je zeker dat er geen kans is op herstel voor de persoon als hij slechts mentaal lijdt? Je helpt hem immers met zelfdoding, dat zou niet zomaar moeten kunnen! Jij bent mede verantwoordelijk voor zijn/haar dood.Op dinsdag 7 juni 2005 20:32 schreef Soraya20 het volgende:
Toch vind ik het erg dubbel want wat zouden de richtlijnen moeten zijn van euthanasie vanwege geestelijk lijden? Hoe meet je dat? Wat is de grens?
quote:imo niet meer dan je medemens de ruimte geven om voor zichzelf te kunnen kiezen hoe diegene wil leven (of sterven).Op dinsdag 7 juni 2005 20:30 schreef Yosomite het volgende:
[..]
Plus:
je hebt ook een verantwoordelijkheid voor het leven van je medemens.
quote:Hoe bedoel je dit precies?En dan de afweging, het dilemma om in te grijpen in een andermans leven, je pakt het af.
quote:Ik zie de dood ook meer als horend bij het leven. Ik hoop ook dat ik mijn eigen dood wanneer de tijd daar is bewust mag meemaken.Op dinsdag 7 juni 2005 20:33 schreef PeterM het volgende:
Ik ben het helemaal eens met Alicey, en voor volledige zelfbeschikking; als je dood wil om welke reden dan ook dan dient dat gerespecteerd te worden.
(Dan is het nog wel slim eerst uit te zoeken of de doodwens niet een valse is, maar een roep om aandacht, hulp o.i.d.)
Ik vind trouwens dat er doorgaans veel te zwaar aan de dood wordt getilt. Ik zie het ook niet als tegenhanger van het leven, maar onderdeel van het leven. Zonder dood geen leven en vice versa. Doodgaan betekent niet alleen dat het leven stopt, maar ook dat je hebt geleeft. Misschien dat ik op de dag des oordeels mijn mening moet herzien, maar ik - als levensgenieter - vrees de dooie dood niet.
quote:Je spreekt jezelf eniszins tegen.Op dinsdag 7 juni 2005 20:33 schreef PeterM het volgende:
Ik ben het helemaal eens met Alicey, en voor volledige zelfbeschikking; als je dood wil om welke reden dan ook dan dient dat gerespecteerd te worden.
(Dan is het nog wel slim eerst uit te zoeken of de doodwens niet een valse is, maar een roep om aandacht, hulp o.i.d.)
De zelfbeschikking wordt toegestaan.
Maar je wilt wel weten waarom iemand dood wil? Nieuwsgierig?
Vrouw van 80 ziet haar kind van 40 werkeloos worden. Vrijwel geen kans op een baan.
Er is een grote levensverzekering op haar leven.
Zij wil dood om haar zoon financieel te helpen.
Moet die zoon dat toestaan? Want de wil moet gerespecteerd worden?
quote:maar sommige mensen hebben zulke psychische problemen dat ze niet algeheel verantwoordelijk kunnen zijn voor hun beslisingen.Op dinsdag 7 juni 2005 20:16 schreef Alicey het volgende:
[..]
Ja, ik vind dat iedereen verantwoordelijk is voor diens eigen leven.
en de meeste mensen die zelfmoord willen plegen willen niet dood maar zien geen andere uitweg meer terwijl die er wel kan zijn
quote:Zou zij tot die wil kunnen komen als haar zoon dat nadrukkelijk niet wil?Op dinsdag 7 juni 2005 20:39 schreef Yosomite het volgende:
[..]
Je spreekt jezelf eniszins tegen.
De zelfbeschikking wordt toegestaan.
Maar je wilt wel weten waarom iemand dood wil? Nieuwsgierig?
Vrouw van 80 ziet haar kind van 40 werkeloos worden. Vrijwel geen kans op een baan.
Er is een grote levensverzekering op haar leven.
Zij wil dood om haar zoon financieel te helpen.
Moet die zoon dat toestaan? Want de wil moet gerespecteerd worden?
quote:Je geeft iemand middelen om er een eind aan te maken of als de persoon dat niet meer kan, help je de persoon.
Ik zie dan geen verschil meer tussen een Drion-pil die je iemand in de mond moet duwen of een naald door iemands hart prikken.
Ik vind het sowieso een heel moeilijk onderwerp.
quote:Een vraag is misschien wanneer we iemand verantwoordelijk genoeg achten.Op dinsdag 7 juni 2005 20:46 schreef -Beestje- het volgende:
[..]
maar sommige mensen hebben zulke psychische problemen dat ze niet algeheel verantwoordelijk kunnen zijn voor hun beslisingen.
quote:Over het algemeen is het denk ik wel zo dat iemand die aan zelfmoord denkt al heel wat "uitwegen" heeft geprobeerd. Waarom zou die uitweg dan niet gerespecteerd mogen worden?en de meeste mensen die zelfmoord willen plegen willen niet dood maar zien geen andere uitweg meer terwijl die er wel kan zijn
quote:Ik vraag me oprecht af waarom het zo moeilijk lijkt te zijn om de doodswens van iemand te respecteren.Op dinsdag 7 juni 2005 20:46 schreef Yosomite het volgende:
[..]
Je geeft iemand middelen om er een eind aan te maken of als de persoon dat niet meer kan, help je de persoon.
Ik zie dan geen verschil meer tussen een Drion-pil die je iemand in de mond moet duwen of een naald door iemands hart prikken.
Ik vind het sowieso een heel moeilijk onderwerp.
quote:Ja, want zij denkt:Op dinsdag 7 juni 2005 20:46 schreef Alicey het volgende:
[..]
Zou zij tot die wil kunnen komen als haar zoon dat nadrukkelijk niet wil?
- ik heb een leuk en goed leven achter de rug. Het is mooi geweest
- mijn zoon zit in de problemen. Hiermee help ik hem
- altruïsme van de moeder
De zoon respecteert de wil van de moeder, want hij vindt dat ze gelijk heeft. (het respect)
quote:zo'n doodswens kan op verschillende manieren komen. Een hormoonhuishouding die van streek is, zoals bijvoorbeeld in de pubertijd, kan ervoor zorgen dat iemand geen lust meer in het leven heeft. Als die hormoonhuishouding zich weer hersteld heeft zit dat weer anders. Echter, als je zo iemand hebt geholpen een einde aan zijn leven te maken, komt die tijd nooit meer.Op dinsdag 7 juni 2005 20:49 schreef Alicey het volgende:
[..]
Ik vraag me oprecht af waarom het zo moeilijk lijkt te zijn om de doodswens van iemand te respecteren.
Je weet ook nooit hoe iemand er over een paar jaar over denkt, je kunt wel NU dood willen, maar je zult nooit weten hoe je daar in de toekomst over denkt. Dood is definitief en dient dus als allerlaatste optie pas te worden overwogen. Als iemand in een ongeluk beide benen kwijt raakt, en zegt dat hij niet kan leven zonder die benen, dan meent die persoon dat op dat moment echt. Dan zou het toch ook van de zotte zijn dat die dokters hem dan maar een spuitje geven omdat hij op DAT moment dood wil?
quote:Omdat er nog altijd mogelijkheden zijn om daarin verandering aan te brengen.Op dinsdag 7 juni 2005 20:49 schreef Alicey het volgende:
[..]
Ik vraag me oprecht af waarom het zo moeilijk lijkt te zijn om de doodswens van iemand te respecteren.
Ik ben dan ook veel meer geneigd, willens en wetens, misschien tegen de wil in, geen respect tonend, alles proberend om de persoon van die gedachten af te brengen.
En als het niet lukt is zal ik huilen omdat ik het zie als een persoonlijk verlies, een verloren strijd en weer een verloren leven.
quote:Waarom beschouw je het leven als verloren? Dat het een persoonlijk verlies is begrijp ik, een verloren strijd en verloren leven worden me toch iets vager... Is sterven niet de kroon op het leven?Op dinsdag 7 juni 2005 20:58 schreef Yosomite het volgende:
[..]
Omdat er nog altijd mogelijkheden zijn om daarin verandering aan te brengen.
Ik ben dan ook veel meer geneigd, willens en wetens, misschien tegen de wil in, geen respect tonend, alles proberend om de persoon van die gedachten af te brengen.
En als het niet lukt is zal ik huilen omdat ik het zie als een persoonlijk verlies, een verloren strijd en weer een verloren leven.
quote:omdat de meeste mensen niet dood willen maar geen uitweg zien en zover in hun eigen wereld zitten dat ze er zelf heel moeilijk uit kunnen komen.Op dinsdag 7 juni 2005 20:49 schreef Alicey het volgende:
[..]
Ik vraag me oprecht af waarom het zo moeilijk lijkt te zijn om de doodswens van iemand te respecteren.
ik ken een aantal mensen die een poging hebben gedaan of eruit zijn gepraat en waarmee het nu stukken beter gaat
quote:sterven is het einde van het leven. Dat komt bij iedereen. Hoe kan dat de kroon op het leven zijn?Op dinsdag 7 juni 2005 21:06 schreef Alicey het volgende:
[..]
Waarom beschouw je het leven als verloren? Dat het een persoonlijk verlies is begrijp ik, een verloren strijd en verloren leven worden me toch iets vager... Is sterven niet de kroon op het leven?
quote:Bij mezelf is dit ook wel deels zo (Al heb ik zelf nooit gepraat over zelfmoord, juist om de weg om het daadwerkelijk te doen open te houden). Ik zie echter niet in wat er fout zou zijn geweest als ik het daadwerkelijk had gedaan.Op dinsdag 7 juni 2005 21:07 schreef -Beestje- het volgende:
[..]
omdat de meeste mensen niet dood willen maar geen uitweg zien en zover in hun eigen wereld zitten dat ze er zelf heel moeilijk uit kunnen komen.
ik ken een aantal mensen die een poging hebben gedaan of eruit zijn gepraat en waarmee het nu stukken beter gaat
quote:Van eindig naar oneindig. Toch wel iets om mee te maken.Op dinsdag 7 juni 2005 21:09 schreef DionysuZ het volgende:
[..]
sterven is het einde van het leven. Dat komt bij iedereen. Hoe kan dat de kroon op het leven zijn?
quote:Van iets naar niets. Meemaken doe je het sowieso nog welOp dinsdag 7 juni 2005 21:10 schreef Alicey het volgende:
[..]
Van eindig naar oneindig. Toch wel iets om mee te maken.
quote:Het gebeurt sowieso wel, maar waarom die angst er voor en het negatieve?Op dinsdag 7 juni 2005 21:11 schreef DionysuZ het volgende:
[..]
Van iets naar niets. Meemaken doe je het sowieso nog wel
quote:Een leven dat niet de volle kans krijg om uitgeleefd te worden is een verloren leven.Op dinsdag 7 juni 2005 21:06 schreef Alicey het volgende:
[..]
Waarom beschouw je het leven als verloren? Dat het een persoonlijk verlies is begrijp ik, een verloren strijd en verloren leven worden me toch iets vager... Is sterven niet de kroon op het leven?
En als ik de mogelijkheid heb om daarin positieve verandering te brengen, respecteer ik niet iemands doodswens.
Ik zie de dood ook niet als een kroon. Maar als een eindpunt.
Want iemand die een doodswens heeft, is niet op het toppunt van zijn / haar leven: de dood is dan geen kroon.
De dood is dan een wanhopige, afschuwelijke uitweg uit een doolhof waarin de persoon verstrikt is geraakt.
quote:en iets wat je vanzelf wel een keer meemaaktOp dinsdag 7 juni 2005 21:10 schreef Alicey het volgende:
[..]
Van eindig naar oneindig. Toch wel iets om mee te maken.
quote:Hoezo niet uitgeleefd? Iemand kan aan een ziekte sterven, onder een vrachtwagen komen.. Is dat ook allemaal niet uitgeleefd?Op dinsdag 7 juni 2005 21:13 schreef Yosomite het volgende:
[..]
Een leven dat niet de volle kans krijg om uitgeleefd te worden is een verloren leven.
quote:En wat als je geen positieve verandering teweeg kunt brengen? Als ik je trouwens iets persoonlijks mag vragen : Wat zou jij op een begrafenis of crematie nog tegen de overledene willen zeggen in geval van zelfmoord?En als ik de mogelijkheid heb om daarin positieve verandering te brengen, respecteer ik niet iemands doodswens.
quote:Het is een weg die rust geeft.Ik zie de dood ook niet als een kroon. Maar als een eindpunt.
Want iemand die een doodswens heeft, is niet op het toppunt van zijn / haar leven: de dood is dan geen kroon.
De dood is dan een wanhopige, afschuwelijke uitweg uit een doolhof waarin de persoon verstrikt is geraakt.
Het is gewoon mijn mening dat het leven als iets enorm kostbaars moet worden beschouwd, wat je niet zomaar moet weggooien. Je leeft maar 1x. De dood komt sowieso.
maar iemand die zijn vrouw en kinderren kwijt is geraakt en daar waarschijnlijk nooit meer bovenop zal komen kan ik begrijpen dat hij geen zin meer heeft om verder te leven en zal ik er ook niks op tegen hebben als hij er een eind aan wil maken
maar een bank directeur die we hier hadden wiens schult het was dat er een paar miljoen was verdwenen waarna hij na het uitkomen zichzelf van het leven berooft en zijn gezin achterlaat met een flinke schult vind ik nogal zwak (maar aan was het dan tog een ongelooflelije slappe lul dus zo'n gemis is dat ook weer niet
)quote:Wie ben jij om te bepalen dat iemand anders zin in het leven kan vinden op termijn?Op dinsdag 7 juni 2005 21:18 schreef DionysuZ het volgende:
angst? ik ben helemaal niet bang voor de dood. De dood is een deel van het leven zoals het hoort. Ik vind alleen dat het leven toch wel enorm kostbaar is om zomaar even weg te gooien. Tieners of twintigers die zelfmoord plegen :S. Als je al ziet hoe iemand in 2 à 3 jaar verandert, hoeveel verandert iemand van mening dan in die 50-70 jaar die ze nog zouden kunnen leven. Hoeveel ze nog mee zouden kunnen maken.
Het is gewoon mijn mening dat het leven als iets enorm kostbaars moet worden beschouwd, wat je niet zomaar moet weggooien. Je leeft maar 1x. De dood komt sowieso.
quote:De ultieme beslissing ligt bij de persoon zelf natuurlijk, maar een bveetje hulp is best gewenst.Op dinsdag 7 juni 2005 20:04 schreef Alicey het volgende:
[..]
Niet specifiek. Onder psychische pijn beschouw ik het als de lijder hetzelf zo classificeert.
[..]
Waarom zou je die beslissing niet alleen kunnen maken? Heb je niet recht op leven? En dus niet de plicht? Hebben andere mensen recht om te beslissen of jij moet leven?
Mijn opa heeft ooit gezegd, moesten ze me zijdens mijn dagen in het ziekenhuis vragen of ik er een eind aan wou maken, dan direct. Maar gelukkig ben ik er goed uitgekomen. Een beetje voorzichtigheid is dus wel op zijn plaats.
quote:Er is tenminste een kans op een zin in het leven. Eenmaal dood is er helemaal geen kans meer op een gelukkig leven. Als ik een afweging maak tussen die twee kies ik ervoor iemand NIET te helpen zichzelf te doden, hoe graag die persoon het ook wil. Ik zal proberen diegene de zin van het leven terug te geven, ook al kan dat tevergeefs zijn. Maar zeker zal ik niet helpen bij zelfdoding.Op dinsdag 7 juni 2005 21:21 schreef Alicey het volgende:
[..]
Wie ben jij om te bepalen dat iemand anders zin in het leven kan vinden op termijn?
quote:Zou je die persoon ook tegenhouden?Op dinsdag 7 juni 2005 21:25 schreef DionysuZ het volgende:
[..]
Er is tenminste een kans op een zin in het leven. Eenmaal dood is er helemaal geen kans meer op een gelukkig leven. Als ik een afweging maak tussen die twee kies ik ervoor iemand NIET te helpen zichzelf te doden, hoe graag die persoon het ook wil. Ik zal proberen diegene de zin van het leven terug te geven, ook al kan dat tevergeefs zijn. Maar zeker zal ik niet helpen bij zelfdoding.
quote:2 sterfgevallen.Op dinsdag 7 juni 2005 21:16 schreef Alicey het volgende:
[..]
Hoezo niet uitgeleefd? Iemand kan aan een ziekte sterven, onder een vrachtwagen komen.. Is dat ook allemaal niet uitgeleefd?
[..]
Aan een ziekte sterven: hangt van de situatie af.
Onder een vrachtwagen komen is geen uitgeleefd leven, maar een abrupt gebroken leven.
quote:Dan heb ik gefaald.En wat als je geen positieve verandering teweeg kunt brengen?
Ik heb veel meer een levensmotto à la Dostowjeski: wij zijn verantwoordelijk voor onszelf, voor onze medemens, voor onze omgeving, in het heden verleden en de toekomst.
quote:Ik zoek de rust van een kist, van een lange houten kistHet is een weg die rust geeft.
In een hoekje van het kerkhof, waar geen tuinman komt,
Waar mijn botten stil verrotten en de tijd verstomt.
Zonder drank en sigaretten,
Met wat maden en een mol
Zonder werk om op te letten:
‘k Maak mijn eigen kist wel vol.
En jij komt nooit langs mijn zerk,
Want mijn vlees was zwak, maar mijn botten zijn vast sterk
En de kans bestaat dat dan het deksel opengaat.
En dan zal ik weer vergeten dat ik rust zocht in een kist.
Ik zoek de rust van een kist, van een dorre houten kist
Waar ik stil kan overdenken wat ik hier niet kan,
Met een paar ogen die verdrogen in mijn hersenpan.
Zonder ooit te hoeven eten
Zonder lach en zonder traan
En gerust te kunnen weten:
‘k Houd dit nachthemd altijd aan.
En jij komt nooit langs mijn graf,
Want zonder dat je het weet werd je mijn grootste straf
En dan kan het heel goed dat ik gewoon naar boven moet.
En dan zal ik weer vergeten dat ik rust zocht in een kist.
Ik zoek de rust van een kist, van een sobere houten kist,
Onder een spotvogel die in een treurwilg 'Feuille morte' zingt,
Zijn neus gesloten met zijn poten omdat het lijkt nog stinkt,
Zonder oorlog, zonder vrede,
Zonder moraal, zonder moreel,
Met mijn afgevallen leden
En mijn tanden en mijn keel.
En jij, kom jij ooit in nood,
Dan heb je mij nog altijd ook al ben ik dood,
Want omdat jij het bent staat in mijn testament
Dat je de rootzooi mag verkopen aan een medische student.
quote:Een medemens die meedenkt om de zin van het leven te vinden en ook vindt!Op dinsdag 7 juni 2005 21:21 schreef Alicey het volgende:
[..]
Wie ben jij om te bepalen dat iemand anders zin in het leven kan vinden op termijn?
quote:Ja, met alle middelen.
Mijn opa is blind geworden... en depressief.
En biancavia.. mooi stukje. Euthanasie kan een mooie oplossing zijn. Ik zie dat echter niet bij levensmoeheid, en dan al helemaal niet bij mensen die nog jong zijn
[ Bericht 49% gewijzigd door DionysuZ op 08-06-2005 01:35:55 ]
quote:Ik ben het ermee eens mits je eerst aanklopt bij instanties die je mogelijk kunnen helpenOp maandag 6 juni 2005 14:38 schreef -calimero- het volgende:
Voor school moet ik een debat voorberijden met als stelling:
Bij levensmoeheid moet euthanasie worden toegestaan.
Hoe denken jullie hier over?
quote:Het is mijn wens om op mijn hoogtepunt te sterven. lijkt me geweldig.Op dinsdag 7 juni 2005 21:13 schreef Yosomite het volgende:
Want iemand die een doodswens heeft, is niet op het toppunt van zijn / haar leven: de dood is dan geen kroon.
quote:Toch gebeuren die dingen.Op woensdag 8 juni 2005 01:08 schreef Yosomite het volgende:
[..]
2 sterfgevallen.
Aan een ziekte sterven: hangt van de situatie af.
Onder een vrachtwagen komen is geen uitgeleefd leven, maar een abrupt gebroken leven.
quote:Waarom zou je dan gefaald hebben? Als de wil van iemand om te sterven groot is, doe je er weinig meer aan..Dan heb ik gefaald.
quote:Maar tot hoever gaat die verantwoordelijkheid? Iedereen is volgens deze zelfde regel tenslotte ook verantwoordelijk voor zichzelf. Dat conflicteert hier lijkt mij..Ik heb veel meer een levensmotto à la Dostowjeski: wij zijn verantwoordelijk voor onszelf, voor onze medemens, voor onze omgeving, in het heden verleden en de toekomst.
Apart gedicht..
quote:Dat is een flinke uitdaging. Veel zelfmoordenaars hebben een aardig tijdje nagedacht..Op woensdag 8 juni 2005 01:10 schreef Yosomite het volgende:
[..]
Een medemens die meedenkt om de zin van het leven te vinden en ook vindt!
quote:Ook als iemand wil dat je je er niet mee bemoeit?
quote:Die uitdaging vind ik wel meevallen. En ik doe het niet alleen. (dat zou ik niet kunnen)Op woensdag 8 juni 2005 07:02 schreef Alicey het volgende:
[..]
Dat is een flinke uitdaging. Veel zelfmoordenaars hebben een aardig tijdje nagedacht..
Ik heb altijd meer tijd.
quote:Ook dan.Op woensdag 8 juni 2005 07:03 schreef Alicey het volgende:
[..]
Ook als iemand wil dat je je er niet mee bemoeit?
Dit soort argumenten speelt geen enkele rol.
En zeker niet in het 'voorbereidingsproces'.
Juist dan heb je nog alle mogelijkheden.
quote:In het voorbereidingsproces kun je nog veel praten en doen. Als iemand echter vast besloten is denk ik dat het niet reeel meer is om iets te doen..Op woensdag 8 juni 2005 08:32 schreef Yosomite het volgende:
[..]
Ook dan.
Dit soort argumenten speelt geen enkele rol.
En zeker niet in het 'voorbereidingsproces'.
Juist dan heb je nog alle mogelijkheden.
quote:Op het moment dat het eerste gesprek begonnen is, is de helft al gewonnen.Op woensdag 8 juni 2005 08:53 schreef Alicey het volgende:
[..]
In het voorbereidingsproces kun je nog veel praten en doen. Als iemand echter vast besloten is denk ik dat het niet reeel meer is om iets te doen..
Want dan is de uitgestoken hand gepakt.
Iemand die er niet over praten wil: dat kan een verloren strijd zijn.
quote:Ik denk dat je in dat geval wel tijdig signalen zult moeten herkennen. Ik weet eigenlijk niet of je dat in die fase al kunt weten.. Ik denk ook niet dat je kunt garanderen dat je iemand weerhoudt van zelfdoding. Als iemand dat wil, dan gebeurt het gewoon...Op woensdag 8 juni 2005 09:16 schreef Yosomite het volgende:
[..]
Op het moment dat het eerste gesprek begonnen is, is de helft al gewonnen.
Want dan is de uitgestoken hand gepakt.
Iemand die er niet over praten wil: dat kan een verloren strijd zijn.
quote:Dat hoeft ook niet. Je kunt de signalen in het beginstadium ook niet zien.Op woensdag 8 juni 2005 09:54 schreef Alicey het volgende:
[..]
Ik denk dat je in dat geval wel tijdig signalen zult moeten herkennen. Ik weet eigenlijk niet of je dat in die fase al kunt weten.. Ik denk ook niet dat je kunt garanderen dat je iemand weerhoudt van zelfdoding. Als iemand dat wil, dan gebeurt het gewoon...
Maar je kunt wel zorgen, door je opstelling tav je medemens, dus ook richting potentiële zelfmoordenaar, dat er alternatieven bestaan. En die ziet ie.
Een positieve basishouding helpt mensen.
Er bestaat dan eerder de mogelijkheid dat ze bij je aankloppen om een schouder dan indien je een serieuze afstandelijke houding aanneemt waarin respect een grotere rol speelt dan medeleven.
Maar garanties afgeven..., nee, dat kun je niet.
Nu weet ik een beetje hoe andere mensen er over denken, mooie kennis voor mijn debat (voor school). Buiten dat, blijft het ook een interresante discussie.
1. Je moet iemand de vrijheid geven om te leven en te doen wat hij/zij wil, ook als dat zelfmoord is.
2. Als je iemand in levensnood ziet, ben je verplicht iemand te helpen.
Je kan niet altijd er zomaar vanuit gaan dat iemand een wel overwogen keuze maakt... en dus denk ik dat je een poging die je ziet altijd zal moeten proberen te voorkomen, maar als je merkt dat de keuze weloverwogen is, dat je dan iemand moet vrij laten.
Hoe je dat op dat moment allemaal moet afwegen is bijna een onmogelijke taak.
quote:Iemand die zelfmoord wil plegen, levensmoe is zal ten alle tijden slagen om zichzelf van het leven te verlossen.Op maandag 6 juni 2005 18:28 schreef DionysuZ het volgende:
probleem is dat er ook mensen zijn waarbij een zelfmoord is mislukt, waarna ze hun leven hebben veranderd en er nu heel anders tegenaan kijken en blij zijn dat het niet is gelukt. Met zo'n doe-het-zelf kit wordt de slagingskans van een zelfmoord natuurlijk wel enorm hoog.
Het is niet zo dat als je nu levensmoe bent, je dat over 10 jaar ook bent. Een mens veranderd in 10 jaar zo onnoemelijk veel dat het gewoon niet te zeggen is hoe iemand er dan over denkt.
Mensen waarbij een zelfmoordpoging mislukt zijn 9 van de 10 keer, voor mij in iedergeval, gevallen waar een ongelooflijk laag zelfbeeld is ontstaan en proberen, ' hopen', middels de bewuste keuze om de schreeuw naar aandacht op zichzelf te vestigen dmv een ' zelfmoordpoging. Dit is een zeer droevige kwestie..
Een doe-het-zelf-kit om jezelf het leven te ontnemen is mijns inziens een waardeloos idee!!
Mvg