Het Grote WFL Feedback Topic deel 8quote:Op maandag 6 juni 2005 18:13 schreef JohnDDD het volgende:
Echt belachelijk dat je een topic sluit en de TS je laat mailen omdat de TS niet binnen 20 minuten zijn eigen mening had geschreven.
Ik heb zelf ook het zelfbeschikkingsrecht hoog in het vaandel staan. Wat mij betreft zouden er euthanasie-doe-het-zelf-kits verkrijgbaar worden.quote:Op maandag 6 juni 2005 18:17 schreef -calimero- het volgende:
Ik vind zelf ook dat euthanasie moet worden toe gestaan. Dit omdat het je eigen leven is, en hoe kunnen andere mensen zo egoistisch zijn dat ze jou in leven willen houden (bij bijvoorbeeld een ongeneezelijke ziekte) zodat ze zelf geen verdriet hebben. Of hoe kunnen andere mensen beslissen wat beter voor jou is, terwijl ze soms de hele situatie / omstandigheden niet kennen.
Wat is daar echter het probleem mee? Je zult nooit weten hoe het anders had gelopen. Voor hetzelfde geld was het kutter dan kut geweest daarna.quote:Op maandag 6 juni 2005 18:28 schreef DionysuZ het volgende:
probleem is dat er ook mensen zijn waarbij een zelfmoord is mislukt, waarna ze hun leven hebben veranderd en er nu heel anders tegenaan kijken en blij zijn dat het niet is gelukt. Met zo'n doe-het-zelf kit wordt de slagingskans van een zelfmoord natuurlijk wel enorm hoog.
Een mens kan in 10 jaar veranderen. Voor de mens zelf maakt het echter niet uit. Ik heb zelf ook wel zin aan zelfmoord gehad, en als ik dat had gedaan dan zie ik niet in wat ikzelf daar voor schade van had ondervonden t.a.v. nu.quote:Het is niet zo dat als je nu levensmoe bent, je dat over 10 jaar ook bent. Een mens veranderd in 10 jaar zo onnoemelijk veel dat het gewoon niet te zeggen is hoe iemand er dan over denkt.
Maar als je niet weet wat je mist, heb je dus ook niets verloren.quote:Op maandag 6 juni 2005 18:40 schreef DionysuZ het volgende:
das het probleem. je zult nooit weten wat je mist. Leven kan kut zijn, leven kan leuk zijn, leven kan alles zijn. Leven is leven! Je voelt, je bent, je denkt. Dood is niks.
Een leven wat je niet wilde hebben. Daarna ben je niet meer, en als je niet bent kun je ook niets missen.quote:Op maandag 6 juni 2005 18:42 schreef DionysuZ het volgende:
jahwel. je hebt alles verloren. Je hebt je leven verloren en die krijg je niet meer terug
waarom zie ik je nooit meer?quote:Op maandag 6 juni 2005 14:50 schreef JAM het volgende:
Ik denk hier niet over; momenteel zijn mijn gedachten bij een ciabatta met rosbief, die mijn bordje siert..
Ontopic: Tuurlijk moet dat worden toegestaan.
hoe kun je weten wat het leven nog voor je zal brengen? Hoe kun je dan ooit weten dat het leven wat je nog kan leiden een leven is dat je niet wilt hebben. Als je er niet meer bent kun je inderdaad niets meer missen. Je kunt ook nergens meer van houden, geen warmte of koudte voelen, geen geluk meer voelen, geen wind meer over je huid voelen blazen, geen zon op je gezicht voelen, geen nieuwe mensen meer ontmoeten. Je kunt niet meer leven.quote:Op maandag 6 juni 2005 18:42 schreef Alicey het volgende:
[..]
Een leven wat je niet wilde hebben. Daarna ben je niet meer, en als je niet bent kun je ook niets missen.
En mensen die zo tegen het leven aankijken, zullen ook geen zelfmoord willen plegen.quote:Op maandag 6 juni 2005 18:48 schreef DionysuZ het volgende:
[..]
hoe kun je weten wat het leven nog voor je zal brengen? Hoe kun je dan ooit weten dat het leven wat je nog kan leiden een leven is dat je niet wilt hebben. Als je er niet meer bent kun je inderdaad niets meer missen. Je kunt ook nergens meer van houden, geen warmte of koudte voelen, geen geluk meer voelen, geen wind meer over je huid voelen blazen, geen zon op je gezicht voelen, geen nieuwe mensen meer ontmoeten. Je kunt niet meer leven.
daarom vind ik dat je beter zo iemand kunt helpen uit zijn situatie te komen, desnoods met hulp van buitenaf, dan deze persoon te helpen met een einde eraan te maken.quote:Op maandag 6 juni 2005 18:53 schreef miss_sly het volgende:
[..]
En mensen die zo tegen het leven aankijken, zullen ook geen zelfmoord willen plegen.
De mensen die zelfmoord plegen/proberen te plegen zien al die mogelijkheden niet (meer) en hebben daar op dat moment ook geen boodchap aan. Als het mislukt en alles komt nog goed, dan zijn ze misschien achteraf blij dat het niet gelukt is, maar ik denk neit dat ze verdrietig zitten zijn als het wel gelukt is.
Ik vind ook niet dat iemand die zomaar zegt dat het genoeg is geweest, geholpen moet worden met een pilletje. Natuurlijk vind ik dat mensen eerst geholpen moeten worden om te kijken of ze echt niet verder willen, of ze toch niet het mooie in het leven kunnen (terug)vinden. Maar als dit onmogelijk blijkt en iemand aangeeft dat hij/zij echt niet verder wil, dan vind ik dat die persoon geholpen moet kunnen worden. Als iemand het echt helemaal niet meer ziet zitten, slaagt hij/zij er echt wel in om er een eind aan te maken. Is het dan niet zeker zo humaan om dat op een waardige manier te laten gebeuren ipv op een mensonwaardige manier die ook nog eens vaak een last legt op buitenstaanders (een treinmachinist bijv.)?quote:Op maandag 6 juni 2005 18:56 schreef DionysuZ het volgende:
[..]
daarom vind ik dat je beter zo iemand kunt helpen uit zijn situatie te komen, desnoods met hulp van buitenaf, dan deze persoon te helpen met een einde eraan te maken.
Maar dat is natuurlijk wel een belangrijk punt: als het mislukt is, krijg je ene gelegenheid om spijt te krijgen, maar als het gelukt is, is er niets meer; dat is toch precies wat de persoon in kwestie wilde?quote:en nee, natuurlijk zijn ze niet verdrietig als het gelukt is, ze zijn dan helemaal niets meer.
Je weet niet wat het leven gaat brengen. Mag je op basis van die onzekerheid ook niet besluiten er mee te stoppen dan, en voor lief nemen dat je zowel het goede als het slechte tot in eeuwigheid zult missen?quote:Op maandag 6 juni 2005 18:48 schreef DionysuZ het volgende:
[..]
hoe kun je weten wat het leven nog voor je zal brengen? Hoe kun je dan ooit weten dat het leven wat je nog kan leiden een leven is dat je niet wilt hebben. Als je er niet meer bent kun je inderdaad niets meer missen. Je kunt ook nergens meer van houden, geen warmte of koudte voelen, geen geluk meer voelen, geen wind meer over je huid voelen blazen, geen zon op je gezicht voelen, geen nieuwe mensen meer ontmoeten. Je kunt niet meer leven.
Maar wat definieer jij als uitzichtloos lijden? En waarom zou jouw definitie voor iedereen moeten gelden?quote:Op maandag 6 juni 2005 19:45 schreef DionysuZ het volgende:
sja daarover kun je natuurlijk van mening verschillen. Het is dan ook niet een simpel onderwerp.Ik vind niet dat het mogelijk moet zijn om mensen die zichzelf van het leven willen beroven, maar niet uitzichtloos lijden, te helpen met euthanasie. Ik ben het dus met de stelling oneens.
Een kans op verbetering is er praktisch gezien altijd. Lijden is iets wat psychisch is, en in die zin is er geen onderscheid in lijden.quote:Op maandag 6 juni 2005 19:55 schreef DionysuZ het volgende:
uitzichtloos lijden is lijden waarbij er geen kans is op verbetering van de situatie (dat het lijden overgaat), en volgens mij moeten mensen die in aanmerking willen komen voor euthanasie nog altijd uitzichtloos lijden.
Hoe iemand daarmee omgaat is psychisch.quote:Op maandag 6 juni 2005 19:59 schreef DionysuZ het volgende:
lijden hoeft niet per sé psychisch te zijn. Iemand die continue pijn lijdt, lijdt ook, maar dat is fysiek.
Datzelfde geldt voor alle andere vormen van lijden. Het is te overwinnen, al dan niet in combinatie met medicijnen. In alle gevallen wordt lijden veroorzaakt door psychische factoren, en zijn lichamelijke factoren hooguit een aanleiding.quote:En als iemand in een dikke depressie zit dan noem ik dat niet uitzichtloos lijden. Een depressie is ook fysiek (hormonen en andere stoffen die je lichaam te veel aanmaakt waardoor je je erg slecht voelt) en kun je overwinnen, ook al heb je er soms medicijnen voor nodig.
Met jaren herleert een patient vaak wel weer het een en ander. Ik ken ook verhalen van mensen die van top tot teen verlamd zijn, en toch geluk vinden in hun leven.quote:Op maandag 6 juni 2005 20:00 schreef DionysuZ het volgende:
een kans op verbetering is er niet altijd btw. Neem bijvoorbeeld iemand die door een herseninfarct dermate grote delen van zijn hersenen kapot heeft dat hij een kasplantje is geworden
Maar wat is dan precies uitzichtloos? Ik heb een voorbeeld gegeven van een situatie waar op genezing geen kans meer is, en de getroffene er toch het beste van wil maken.quote:Op dinsdag 7 juni 2005 10:33 schreef placebeau het volgende:
Maar het moet ook uitzichtloos zijn. Euthanasie is de zwaarste beslissing die je in je leven kunt maken, dus ik vrees dat je dit niet alleen kunt. En dat hoeft geen emotionele relatie te zijn zoals sommigen hier beweren, maar met onafhankelijke dokters bijvoorbeeld.
Maar als iemand zegt psychische pijn niet langer te kunnen verdragen, wat dan?quote:Op dinsdag 7 juni 2005 10:49 schreef placebeau het volgende:
uitzichtloosheid moet gecombineerd zijn met ondraaglijk leiden. Vanaf dat iemand zegt de pijn niet langer aan te kunnen, en de dokters zeggen dat de kans miniem is op enige verbetering, dan mag er aan euthanasie gedacht worden.
Uitzichtloos hoeft niet per sé de dood zijn.
In België werkt het zo, en het gaat goed.quote:Op dinsdag 7 juni 2005 19:53 schreef DionysuZ het volgende:
ik denk niet dat je dan snel een dokter zult vinden die zal zeggen dat de kans op verbetering miniem is.
Dokters richten zich puur op het lichamelijke aspect, niet op het psychologische aspect wat bepaalt hoe iemand ergens mee omgaat. En dat is dus ook imo het hele probleem.quote:Op dinsdag 7 juni 2005 19:53 schreef DionysuZ het volgende:
ik denk niet dat je dan snel een dokter zult vinden die zal zeggen dat de kans op verbetering miniem is.
Wat versta je onder psychische pijn? Manische depressies of zo?quote:Op dinsdag 7 juni 2005 10:51 schreef Alicey het volgende:
[..]
Maar als iemand zegt psychische pijn niet langer te kunnen verdragen, wat dan?
Niet specifiek. Onder psychische pijn beschouw ik het als de lijder hetzelf zo classificeert.quote:Op dinsdag 7 juni 2005 19:59 schreef placebeau het volgende:
[..]
Wat versta je onder psychische pijn? Manische depressies of zo?
Waarom zou je die beslissing niet alleen kunnen maken? Heb je niet recht op leven? En dus niet de plicht? Hebben andere mensen recht om te beslissen of jij moet leven?quote:Dan ben ik absoluut niet voor euthanasie, nee. Trouwens, bij de ergste gevallen va,n depressie hebben ze meestal geen zin in zelfmoord of euthasie of zo, zelfs daarvoor hebben ze het fut al verloren.
Het nadeel van de euthanasiediscussie is dat de discussie altijd in zijn algemeenheid moet gevoerd worden, terwijl het gaat over allemaal enorm verschillende heel specifieke gevallen. Maar alleen kun je die beslissing volgend mij nooit maken.
Ja, ik vind dat iedereen verantwoordelijk is voor diens eigen leven.quote:Op dinsdag 7 juni 2005 20:14 schreef DionysuZ het volgende:
jij bent het eens met de stelling alicey?
Plus:quote:Op dinsdag 7 juni 2005 20:16 schreef Alicey het volgende:
[..]
Ja, ik vind dat iedereen verantwoordelijk is voor diens eigen leven.
dat. waar ligt de grens. Hoe weet je zeker dat er geen kans is op herstel voor de persoon als hij slechts mentaal lijdt? Je helpt hem immers met zelfdoding, dat zou niet zomaar moeten kunnen! Jij bent mede verantwoordelijk voor zijn/haar dood.quote:Op dinsdag 7 juni 2005 20:32 schreef Soraya20 het volgende:
Toch vind ik het erg dubbel want wat zouden de richtlijnen moeten zijn van euthanasie vanwege geestelijk lijden? Hoe meet je dat? Wat is de grens?
imo niet meer dan je medemens de ruimte geven om voor zichzelf te kunnen kiezen hoe diegene wil leven (of sterven).quote:Op dinsdag 7 juni 2005 20:30 schreef Yosomite het volgende:
[..]
Plus:
je hebt ook een verantwoordelijkheid voor het leven van je medemens.
Hoe bedoel je dit precies?quote:En dan de afweging, het dilemma om in te grijpen in een andermans leven, je pakt het af.
Ik zie de dood ook meer als horend bij het leven. Ik hoop ook dat ik mijn eigen dood wanneer de tijd daar is bewust mag meemaken.quote:Op dinsdag 7 juni 2005 20:33 schreef PeterM het volgende:
Ik ben het helemaal eens met Alicey, en voor volledige zelfbeschikking; als je dood wil om welke reden dan ook dan dient dat gerespecteerd te worden.
(Dan is het nog wel slim eerst uit te zoeken of de doodwens niet een valse is, maar een roep om aandacht, hulp o.i.d.)
Ik vind trouwens dat er doorgaans veel te zwaar aan de dood wordt getilt. Ik zie het ook niet als tegenhanger van het leven, maar onderdeel van het leven. Zonder dood geen leven en vice versa. Doodgaan betekent niet alleen dat het leven stopt, maar ook dat je hebt geleeft. Misschien dat ik op de dag des oordeels mijn mening moet herzien, maar ik - als levensgenieter - vrees de dooie dood niet.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |