Help! Puberzoon (17) blowt zich suf....

quote:

op maandag 30 mei 2005 13:09 schreef seriewoordenaar het volgende:

[..]

ik. doorgaans hou ik me afzijdig omdat ik als stiefvader een indringer ben. op momenten dat ik tot hem doordring schopt hij me dan ook letterlijk en figuurlijk weg, hij wil niet dat ik tot hem doordring want ik ben zijn vader niet. dat alleen al zorgde voor veel conflicten en daarom houd ik me aan de zijlijn. zijn moeder is de enige waavan hij iets aanneemt en dan ook nog alleen de zaken die niet confronterend zijn.
qua drugs kan ik goed met hem praten, maar dat is ook weer moeilijk want we merken dat praten over drugs wordt gebruikt als motivatie om het te doen. hoeveel er ook op de gevaren en reeds aanwezige gevolgen wordt geduid, hij beseft het gewoon niet.
daarom is het idee van castaneda ook niet goed in dit geval. het zou alleen maar geweldig klinken om nog verder te vluchten van verantwoordelijkheden. dat is het grootste probleem (dat ook aanwezig was zonder drugs): het maken van afspraken en ze vervolgens niet nakomen, ten koste van diegene die erop rekenden. in de euforie van de roes heeft hij last van grootspraak en een gevoel van 'ik kan alles', totdat het is uitgewerkt en hij terugkomt in zijn eerdere realiteit: ik kan niets. door weer te blowen vlucht hij weg van het 'ik kan niets'-gevoel. verleidelijk, vanuit zijn standpunt.
complex en gewoon praten over drugs helpt niet, dan doe ik al 2 jaar met hem. we zitten nu in een situatie die escaleert en steeds ongezondere vormen aanneemt.

lastige situatie idd. wellicht dat verandering van omgeving beter werkt dan.

quote:

op maandag 30 mei 2005 11:22 schreef hostimeister het volgende:

[..]

types zoals jij zorgen voor die draaideur crimineeltjes, het begint met geld gappen van je ouders en voor je het weet... als jij iets dergelijks voortbrengt hoef ik je niet eens te kennen om te concluderen dat je een ontiegelijk slechte ouder bent...
kinderen zijn gewoon niet aan jou besteedt klaarblijkelijk...

heerlijk ouderwets, het is ondertussen al honderden keren bewezen dat de ouder voor een gedeelte zorgt hoe een kind wordt, maar voor een groter gedeelte nog met wie die omgaat etc.

heet hij wouter?

quote:

op maandag 30 mei 2005 13:16 schreef gigant het volgende:

[..]

heerlijk ouderwets, het is ondertussen al honderden keren bewezen dat de ouder voor een gedeelte zorgt hoe een kind wordt, maar voor een groter gedeelte nog met wie die omgaat etc.

dat laatste klopt, maar ga er wel van uit dat de vorming (of het uiteindelijk gedrag) van een adolecent (dus geen pubertje) grotendeels daardoor bepaald wordt, en als je nog maar een 17-jarig drolletje bent ben je net aan het rebeleren tegen je ouders. dan komen die jaren van ouderlijke indoctrinatie naar boven en dat toont dus aan hoe goed je als ouder hebt gefunctioneerd...

conclusie: verkeerde gedachtegoed meegegeven, dus slechte ouder(s)

ik heb hier zelf geen ervaring mee (ben een 18-jarige die nog nooit geblowd heeft) en ik heb ook geen suggesties, maar dit lijkt me heel erg moeilijk... ik wens je heel veel succes hiermee.

quote:

op maandag 30 mei 2005 13:27 schreef hostimeister het volgende:

[..]

dat laatste klopt, maar ga er wel van uit dat de vorming (of het uiteindelijk gedrag) van een adolecent (dus geen pubertje) grotendeels daardoor bepaald wordt, en als je nog maar een 17-jarig drolletje bent ben je net aan het rebeleren tegen je ouders. dan komen die jaren van ouderlijke indoctrinatie naar boven en dat toont dus aan hoe goed je als ouder hebt gefunctioneerd...

conclusie: verkeerde gedachtegoed meegegeven, dus slechte ouder(s)

weet je dat je ontzettend goed bent om aan wal het water te omschrijven als iemand aan het verdrinken is? lekker makkelijk. hoop dat jij ook zo wordt behandeld op het moment dat jij een probleem hebt, dan weet je hoe weinig de bijdrage ervan is. hoe oud ben je, in al je perfectie? 20, 21? zou me verbazen als je ouder bent aan de primitieve en oordelende reacties te zien. bah.

ik ben geen ervaringsdeskundig op dit gebied, maar ken wel paar jongens/meisjes in vergelijkbare situaties. en na mijn idee is het blowen het grootse probleem want dit versterkt je emoties en maakt je nog lusstelozer. daarom zou ik voorstellen dat hij antidepresiva gaat nemen en per onmiddelijk stopt met blowen. snap dat dit niet makkelijk te verkopen is maar wel een goeie stap uit deze circel. antidepresivia zorgen vaak voor verbeterd gevoel en dat je de wereld weer aan kan waardoor de drang om meteen weer terug te grijpen naar de drugs een stuk lager is. praat er anders eens over met psyhiater niet psycholoog want je geeft zelf al aan de dat bij gezinstherapheut ook niet meer terug komt.
praten helpt wat dat betreft dus ook niet hij ziet geen voorruit gang en dus ook geen nut om er mee door te gaan en dat is waarom ik toch zou kiezen voor medicijnen mogelijjk later weer af te bouwen. en dan bieden juist medicijnen die je vaak binnen paar dagen gewoon stuk minder depressief laten voelen wel vooruitgang.
ik begrijp dat dit hele drastisch methode is maar wat ik hier van gezien heb bij andere kan dit soms hele goeie oplossing zijn.
veel succes er in ieder geval mee

quote:

op maandag 30 mei 2005 13:46 schreef seriewoordenaar het volgende:

[..]

weet je dat je ontzettend goed bent om aan wal het water te omschrijven als iemand aan het verdrinken is? lekker makkelijk. hoop dat jij ook zo wordt behandeld op het moment dat jij een probleem hebt, dan weet je hoe weinig de bijdrage ervan is. hoe oud ben je, in al je perfectie? 20, 21? zou me verbazen als je ouder bent aan de primitieve en oordelende reacties te zien. bah.

ben inmiddels 22 en heb een ontiegelijk vrije opvoeding genoten ik ben alleen van mening dat niet iedereen een dergelijke opvoeding kan veroorloven. daarom vind ik dat het de verantwoordelijkheid is van de ouder om een opvoeding te kiezen die bij het kind past, heel logisch zou ik zo zeggen. laat het dan toevallig in deze situatie iets conservatiefs zijn, maar over het algemeen ben je als ouder (niet voor niets, wettelijk) verantwoordelijk voor je zoon/dochter en hoe deze zich profileert in de maatschappij tot deze 18 cq 21 is. en in dit geval gaat het gewoon mis...

jammerlijk gefaalt zou ik zo zeggen...

quote:

op maandag 30 mei 2005 14:04 schreef hostimeister het volgende:

[..]

ben inmiddels 22 en heb een ontiegelijk vrije opvoeding genoten ik ben alleen van mening dat niet iedereen een dergelijke opvoeding kan veroorloven. daarom vind ik dat het de verantwoordelijkheid is van de ouder om een opvoeding te kiezen die bij het kind past, heel logisch zou ik zo zeggen. laat het dan toevallig in deze situatie iets conservatiefs zijn, maar over het algemeen ben je als ouder (niet voor niets, wettelijk) verantwoordelijk voor je zoon/dochter en hoe deze zich profileert in de maatschappij tot deze 18 cq 21 is. en in dit geval gaat het gewoon mis...

jammerlijk gefaalt zou ik zo zeggen...

jouw opvoeding kan dan wel vrij zijn geweest. respect of medemenselijkheid heb je nooit geleerd.

schop die luie donder het huis uit.

quote:

op maandag 30 mei 2005 14:11 schreef bb-king het volgende:
schop die luie donder het huis uit.

precies pak op zuh falie zou soms niet misstaan bij irri kids tegenwoordig!
de ouders zijn momenteel enorm soft naar hun grut toe
waarom?
als mijn kid zou stelen?
nou dan was tie nog niet jarig simpel.
en zich sufblowen zoals ze pa?
zou hem een week meegeven aan de 'zonnebloem'
vrijwilligerswerk op de boot
eens zien hoe ze dan terugkomen.

quote:

op maandag 30 mei 2005 14:27 schreef zhe-devilll het volgende:

[..]

precies pak op zuh falie zou soms niet misstaan bij irri kids tegenwoordig!
de ouders zijn momenteel enorm soft naar hun grut toe
waarom?
als mijn kid zou stelen?
nou dan was tie nog niet jarig simpel.
en zich sufblowen zoals ze pa?
zou hem een week meegeven aan de 'zonnebloem'
vrijwilligerswerk op de boot
eens zien hoe ze dan terugkomen.

ik denk dat je de kracht van weed onderschat.

quote:

op maandag 30 mei 2005 13:46 schreef seriewoordenaar het volgende:

[..]

weet je dat je ontzettend goed bent om aan wal het water te omschrijven als iemand aan het verdrinken is?

moeilijk hoor dit. ik heb zelf kinderen in die leeftijd en heb er over nagedacht. gelukkig is het hier niet aan de orde. wat ik opmaak uit je verhaal is dat muziek zijn passie is, en dat je daar ook trots op bent.
je zegt dat ie alleen gelukkig is met zijn muziek (naast het blowen) kan je niet uitzoeken hoe je hem daarmee verder helpt? een dure opleiding in die richting kan je niet betalen zeg je, maar is er geen andere manier? probeer hem aan optredens te helpen, stimuleer het schrijven van muziek, zoek voor mijn part talentenjachten. en vooral, zeg hem dat je vertrouwen hebt in hem als muziekant. dat ie het gaat maken...geloof in hem, als je het vaak genoeg vertelt dan gaat ie het ook zelf geloven. als ie focust op zijn muziek heeft ie de wiet misschien steeds minder nodig. hij moet een doel met kleine stapjes zien te bereiken. als ie te grote stappen voor zich ziet durft ie niet meer. en jij moet daarbij zijn handje vasthouden zogezegd.

zelfvertrouwen krijg je door steeds vertrouwen van mensen die je dierbaar zijn.

_{dit klinkt misschien een beetje alsof ik denk dat ik de wijsheid in pacht heb, zo is het niet bedoeld}

quote:

op maandag 30 mei 2005 14:33 schreef zoalshetis het volgende:

[..]

ik denk dat je de kracht van weed onderschat.

hij demonstreert de kracht van weed juist...

quote:

op maandag 30 mei 2005 14:43 schreef vdo28 het volgende:

[..]

hij demonstreert de kracht van weed juist...

lol. zo zou je het ook kunnen zien.

ot: er is een stichting genaamd arta http://www.lievegoedgroep.nl/ waar ts en haar man/vriend ook misschien eens zouden kunnen gaan kijken.

hij stopt er vanzelf wel mee.. na een tijdje word je dat elke dag blowen ook wel zat..

quote:

op maandag 30 mei 2005 14:04 schreef hostimeister het volgende:

[..]

ben inmiddels 22 en heb een ontiegelijk vrije opvoeding genoten ik ben alleen van mening dat niet iedereen een dergelijke opvoeding kan veroorloven. daarom vind ik dat het de verantwoordelijkheid is van de ouder om een opvoeding te kiezen die bij het kind past, heel logisch zou ik zo zeggen. laat het dan toevallig in deze situatie iets conservatiefs zijn, maar over het algemeen ben je als ouder (niet voor niets, wettelijk) verantwoordelijk voor je zoon/dochter en hoe deze zich profileert in de maatschappij tot deze 18 cq 21 is. en in dit geval gaat het gewoon mis...

jammerlijk gefaalt zou ik zo zeggen...

mjah als jij op je 22e al weet wat opvoedkundig falen en niet is, terwijl je zelf geen kinderen hebt, dan vind ik dat prima. wat is je referentiekader, de wereld waar je zelf nog maar net in gepoept bent? heb je al een gezin, weet je hoe opvoeden in de praktijk werkt of heb je alleen maar een opvoeding gehad? gekregen, zoals je snelle oordeel ook iets is wat makkelijk verkregen wordt. aan jouw reacties te zien vind ik een goede opvoeding ook aardig relatief. om er de wet bij te sleuren vind ik wat krom, tenzij je het eens bent met alle wetten waar we aan onderhavig zijn. dat is kwestie van gebruiken wat in je straatje past.
ik bespaar me verder de moeite om in te gaan op jouw woorden, want als ik een oordeel wil, dan kan ik (en iedereen hier) dat zelf ook wel vormen. oordelen is makkelijk, er iets aan doen is wat anders en daar gaat dit topic om.
veel plezier in je verdere leven, ik wens je leuke pubers toe zodat je voelt wat de impact van machteloosheid is. en hopelijk staat er dan een eikel aan de zijlijn te vertellen dat je het grandioos fout hebt gedaan want die persoon die weet het vast heel goed, zo zonder er zelf bij te zijn.

quote:

op maandag 30 mei 2005 16:08 schreef twztid het volgende:
hij stopt er vanzelf wel mee.. na een tijdje word je dat elke dag blowen ook wel zat..

dat kan nog vies tegenvallen. en ik spreek uit ervaring.

quote:

op maandag 30 mei 2005 16:09 schreef seriewoordenaar het volgende:

[..]

mjah als jij op je 22e al weet wat opvoedkundig falen en niet is, terwijl je zelf geen kinderen hebt, dan vind ik dat prima. wat is je referentiekader, de wereld waar je zelf nog maar net in gepoept bent? heb je al een gezin, weet je hoe opvoeden in de praktijk werkt of heb je alleen maar een opvoeding gehad? gekregen, zoals je snelle oordeel ook iets is wat makkelijk verkregen wordt. aan jouw reacties te zien vind ik een goede opvoeding ook aardig relatief. om er de wet bij te sleuren vind ik wat krom, tenzij je het eens bent met alle wetten waar we aan onderhavig zijn. dat is kwestie van gebruiken wat in je straatje past.
ik bespaar me verder de moeite om in te gaan op jouw woorden, want als ik een oordeel wil, dan kan ik (en iedereen hier) dat zelf ook wel vormen. oordelen is makkelijk, er iets aan doen is wat anders en daar gaat dit topic om.
veel plezier in je verdere leven, ik wens je leuke pubers toe zodat je voelt wat de impact van machteloosheid is. en hopelijk staat er dan een eikel aan de zijlijn te vertellen dat je het grandioos fout hebt gedaan want die persoon die weet het vast heel goed, zo zonder er zelf bij te zijn.

idd. laat die gast lekker zielig doen. kom we gaan hem negeren. en klik ff op de link die ik postte.

mag k ook

quote:

op maandag 30 mei 2005 16:10 schreef zoalshetis het volgende:

[..]

dat kan nog vies tegenvallen. en ik spreek uit ervaring.

precies!!
dat leer je niet zomaar 1 2 3 af hoor,..

blow eens mee, werkt heel verhelderend .

mijn broer had precies het zelfde, dag en nacht stoned.
hij heeft het alleen zelf op gelost, door naar een psychiater te gaan. deze heeft hem toch wel geholpen met zijn "verslaving". alleen ging het niet onder dwang van andere. tot dat hij zelf het probleem ook zag. misschien is dat wel het probleem, is het voor hem nog onschuldig wat hij doet. maar komt hij er later achter dat hij toch niet echt een normaal leven kan leiden als hij als maar stoned is. tevens kreeg mijn broer op een gegeven moment ook een vriendin. die hem ook met z'n neus op de feiten drukte dat dit zo wel erg ver ging.

maar ik denk dat hij zelf eerst het probleem moet inzien voor dat hij geholpen kan worden. want met zo veel verslavingen is het zo dat je eerst zelf moet erkennen dat je er aan verslaaft bent voordat je er mee geholpen kan worden of zeg ik nu iets raars.

mijn broer is er nu na 2 jaar behandeling toch vanaf gekomen. toch positief......
maar aan de dingen die op dat moment bij mij thuis gebeurden kan ik me voorstellen hoe jij (u) je (zich) moet voelen. het was voor mij ook geen prettige tijd. het enige dat ik dan ook kan zeggen is succes... het is niet makkelijk..

quote:

op maandag 30 mei 2005 16:20 schreef jawi het volgende:
blow eens mee, werkt heel verhelderend .

heb ik gedaan, onder het mom van toenadering zoeken tot zijn wereld. haalt niets uit, integendeel, hij krijgt de indruk dat hij een bondgenoot heeft daarin, iemand die het goed vindt. achteraf gezien was dat dus ook een heel domme zet van me. het vervelende is dat wat je ook zegt, ze er hun eigen boodschap uit halen en die loodrecht kan staan op wat je bedoelde. en momenteel is hij (al een hele tijd) in een stadium waarin hij bevestiging zoekt van waar hij mee bezig is.
op die leeftijd kunnen ze ervoor kiezen om alle vormen van opvoeding of pogingen daartoe naast zich neer te leggen en zelfs te verfoeien bij anderen. natuurlijk omdat dat makkelijker is dan aan jezelf te werken, maar ondertussen gebeurt het. vandaar de machteloosheid, iedere keuze wordt gezien als een slechte domme keuze, een opdringerigheid of bemoeienis. op die leeftijd weten ze doorgaans alles beter. sommigen hebben daar op hun 22e nog steeds last van. en wanneer je hem z'n zin laat doen dan gaat hij rondbazuinen dan hij thuis geen geld heeft om eten te kopen en leent hij opnieuw links en rechts of van z'n dealer of vrienden. dan maakt hij ons zwart op basis van leugens en worden wij schuin aangekeken, ook niet fijn. terwijl hij weet dat we hem geen geld geven omdat hij er andere dingen mee doet (die we niet mogen weten). wat we ook kiezen of willen, hij bepaalt z'n weg. wat we niet geven wordt gestolen.
een van de zaken die duidelijk maken dat opvoeden niet alleen een kwestie van de ouders (meer) is is het taalgebruik. de kankers, terings en dergelijke vliegen in het rond, al jaren. al jaren zeggen we er iedere keer iets van, hebben het afgekeurd en zijn nooit zelf een voorbeeld daarin geweest. wij vloeken en schelden niet en al zeker niet uit agressie. toch is het gedrag er en gaat het er niet uit. al z'n vrienden schijnen het te doen, dus het is normaal. ik hoor het z'n vrienden echter nooit doen bij hun ouders, die passen wel op. wat moeten we dan? meegaan als hij uitgaat en iedereen wijzen op wat gezegd mag worden en wat niet? dat is ook geen doen.

qua muziek zijn we altijd stimulerend geweest, misschien zelfs te. zijn eerste gitaar was mijn gitaar. onze laatste centen gingen naar dure gitaren of randelementen. soms tegen mijn zin, want ik heb harder en stukken strikter qua opvoeden. wie niets verdient of doet krijgt niets. aan professionele apparatuur ontbreekt het niet. maar kan iemand die nooit wil werken de waarde van zo'n cadeau's wel kennen? als je niet weet wat je voor een euro moet doen? dan zijn het materiele kicks en die worden steeds sneller verzadigd.
zowel ts als ik hebben een eigen zaak en werken keihard voor onze centen, dat ziet hij maar begrip is er niet. op zich kan daarmee geleefd worden, maar alleen maar je hardwerkende omgeving naar beneden trappen en zelf als een profiterende godheid existeren terwijl je geen fluit doet is natuurlijk ook niet correct.
gewoon moeilijk...

er zijn al veel reacties gekomen vanuit verschillende perspectieven geschreven. de 1 begrijpt de ouder(s): 'schop hem maar het huis uit. hij is lui en wil niks.'
de ander als puber: 'het zijn slechte ouders.'

over en weer ontstaat onbegrip: "hij liegt tegen mij om mij te pesten (terug te pakken)."
"ik wil de muziek in, maar ze stimuleren mij niet, mijn ouders begrijpen me niet. ze lopen alleen maar te zeiken."

het vertrouwen in elkaar loopt veel schade op. soms lijkt het wat beter te gaan, maar gaat het opnieuw mis, alsof je altijd tegen de stroom in moet zwemmen.

een balans vinden tussen grenzen stellen en ruimte laten is niet makkelijk, maar je leert elkaar wel goed kennen. als het mis gaat niet alles op jezelf betrekken, misschien wilde hij in 1 keer te veel (overschatting) of doet hij de dingen juist met te weinig zelfvertrouwen (onderschatting).

het is moeilijk en misschien herken je ook niet wat ik schrijf, maar dan toch nog veel succes.

quote:

op maandag 30 mei 2005 17:22 schreef r_on het volgende:
er zijn al veel reacties gekomen vanuit verschillende perspectieven geschreven. de 1 begrijpt de ouder(s): 'schop hem maar het huis uit. hij is lui en wil niks.'
de ander als puber: 'het zijn slechte ouders.'

over en weer ontstaat onbegrip: "hij liegt tegen mij om mij te pesten (terug te pakken)."
"ik wil de muziek in, maar ze stimuleren mij niet, mijn ouders begrijpen me niet. ze lopen alleen maar te zeiken."

het vertrouwen in elkaar loopt veel schade op. soms lijkt het wat beter te gaan, maar gaat het opnieuw mis, alsof je altijd tegen de stroom in moet zwemmen.

een balans vinden tussen grenzen stellen en ruimte laten is niet makkelijk, maar je leert elkaar wel goed kennen. als het mis gaat niet alles op jezelf betrekken, misschien wilde hij in 1 keer te veel (overschatting) of doet hij de dingen juist met te weinig zelfvertrouwen (onderschatting).

het is moeilijk. succes toch.

ik denk niet dat hij liegt om ons te pakken, eerder om zelf niet gepakt te worden. liegen is een uitstekend middel om je veilig te stellen in je eigen wereld. en door de weed heeft hij een bepaalde wereld gecreeerd die houvast biedt, die wil hij niet kwijt. ook niet als we erachter komen dat er geld van onze rekening is verdwenen, of uit onze portemonnee. wanneer we hem betrappen wordt hij grof en/of gewelddadig, maar dat is ook een pose die opgeworpen wordt in de hoop de leugen niet te doorprikken, eerder een afleidingsmanoeuvre.
alles wat hij ons 'aandoet' is niet persoonlijk bedoeld, gelukkig zien we dat en daarom is vergiffenis ook makkelijk. het deert en aan de andere kant ook weer niet. maar 't is ook geen manier waarop we kunnen toelaten dat hij ons en anderen behandelt want het gaat voorbij aangeleerde fatsoensnormen.

ts (die nu even de administratie doet, terwijl ik met koorts zit te fokken) heeft het topic niet geopend om begrip te krijgen, daarvoor hebben we elkaar al. eerder eens zien hoe een ander op de situatie kijkt want als je er midden in staat is het soms moeilijk om te weten wat je het beste doet. alleszins bedankt aan diegenen die constructief met dit onderwerp kunnen omgaan.

zucht.. veel blowen is het begin van het einde van je toekomstige carriere. dus je verdere leven.

je kind moet nokken met die handel, hij wil later waarschijnlijk wel lekker leven. huis, vrouw, kind , mooie auto en dan nu je hersenen verknallen.. cool
dan maar een loaded dame zoeken, maar die wil hem niet, omdat zij een ontwikkelde jongen / man zoekt..

nokken met die shit

ik denk dat hij zijn vader nog eens moet opzoeken. aangezien zowel zijn vader, als zijn oom, en zijn grootouders hem hebben afgewezen.

ik denk dat hij dat hoofdstuk moet afsluiten voor zichzelf, en daar kan alleen zijn vader hem mee helpen.

zijn vader wil hem absoluut niet zien, die kan dat niet aan volgens de oom die er wel met hem over heeft gesproken. hij woont nu wijselijk in het buitenland, veraf van alle dingen die hem aan het verleden herinneren. de echte vader heeft altijd in zijn omgeving gelogen over het hebben van kinderen, niemand weet het dus. moet klote zijn om te weten dat je nog een halfbroer en -zus hebt terwijl je ze nooit mag zien en zij niet van jouw bestaan afweten.
dat betekent dat de vader een hele poppenkast moet opdoeken wil hij m'n stiefzoon spreken. hij moet leugens doorprikken die hij al jaren gebruikt. zelfs de grootouders, waar m'n stiefzoon enkele maanden geleden bij was, reageren hyperactief op het moment dat de vader besproken wordt. het is een taboe, een net van onwaarheden die nodig zijn om de fictie in stand te houden. iindividueen die allemaal deeltjes van de waarheid weten maar niets van het geheel. en de stiefzoon wordt overal buitengesloten, want o wee, hij zou wel eens het leven van de vader in de war kunnen brengen.

tja, ik denk dat daar de kern van het probleem zit seriewoordenaar.
taboe of niet, je stiefzoon gaat eraan kapot. als je eigen vader jou bestaan min of meer ontkent, dat gaat je natuurlijk niet in de koude kleren zitten.

ik denk overigens dat hij niet eens met zijn vader om de tafel hoeft, maar dat hem zien (op deze leeftijd) misschien wel als een soort eye-opener kan werken.

oh, en trouwens, dat de vader liegt over deze dingen is natuurlijk niet de verantwoordelijkheid van je stiefzoon. daarom zou ik persoonlijk daar geen medelijden meer mee hebben. dat de vader deze situatie niet wil of aankan, had hij zich beter 17 jaar geleden moeten realiseren. nu is het daar te laat voor. zij hebben toch ook geen sympathie voor de situatie m.b.t. je stiefzoon?

ik weet het, we hebben al een hoop in werking gezet om dat te bereiken. maar als die kerel niet wil, wat moet je dan?
de mythe dat ts bewust zwanger is geworden om te binden gaat nog steeds mee in die familie, terwijl ik haar genoeg ken en genoeg over dit onderwerp heb gepraat om zeker te weten dat het niet zo is geweest. dat ze de vader nooit heeft verplicht noch gevraagd om zijn verantwoordelijkheid te nemen zegt daar ook al iets over, maar dat willen ze niet zien. een mens houdt soms graag de eigen waan in stand, daar is die (streng katholieke italiaanse) familie een mooi voorbeeld van. men gelooft wat men wil geloven en in dit geval zijn we na jaren proberen nog niet zo ver dat de echte vader enigszins van zich laat horen.

maar de grootvader en grootmoeder branden wel kaarsjes voor m'n stiefzoon, althans toen hij als klein kind zwaar verbrand en bijna dood in het ziekenhuis lag. even langskomen, ho maar, maar een kaarsje kon er nog vanaf. en trots dat ze waren dat ze dat gedaan hadden, het was een van de eerste dingen die ze tegen hem hebben gezegd toen hij na 16 jaar hen voor het eerst zag. grr, er doet maar weinig m'n bloed koken...
ik plaats het hier misschien wat ongenuanceerd, maar de rode draad zal jullie vast wel duidelijk zijn.

quote:

op zondag 29 mei 2005 21:18 schreef -numlock- het volgende:
maar nu ben je gestopt space-chinees?

zo goed als..
ik ga naar school, bijbaantje, veel sporten. dus heb er geen tijd voor om te blowen.

alleen heel soms als ik dan uitga, en langs een coffeeshop loop, ja dan eventjes ja.
maar dat is ook maar 1x in de paar maanden. puur voor genot, niet om mezelf van de wereld te helpen.

ik hou mezelf bezig, iets wat de zoon van ts ook zou moeten doen.
maar daar is de situatie iets lastiger dan in mijn geval.

verschil met mij is dat ik niet zulke tolerante ouders heb zoals de ts (met alle respect..) na een paar keer flink hard aangepakt te zijn heb ik het wel geleerd.
in mijn geval heeft het geholpen, maar sommige mensen keren zich juist tegen hun ouders als ze te hard aangepakt worden.
dus elke situatie is anders.

[ Bericht 29% gewijzigd door Space-Chinees op 30-05-2005 18:20:22 ]

quote:

op maandag 30 mei 2005 17:59 schreef seriewoordenaar het volgende:
ik weet het, we hebben al een hoop in werking gezet om dat te bereiken. maar als die kerel niet wil, wat moet je dan?

onaangekondigd langsgaan? dan kan hij er niet zomaar van weglopen. en desnoods houd je hem tegen.

quote:

de mythe dat ts bewust zwanger is geworden om te binden gaat nog steeds mee in die familie, terwijl ik haar genoeg ken en genoeg over dit onderwerp heb gepraat om zeker te weten dat het niet zo is geweest. dat ze de vader nooit heeft verplicht noch gevraagd om zijn verantwoordelijkheid te nemen zegt daar ook al iets over, maar dat willen ze niet zien. een mens houdt soms graag de eigen waan in stand, daar is die (streng katholieke italiaanse) familie een mooi voorbeeld van. men gelooft wat men wil geloven en in dit geval zijn we na jaren proberen nog niet zo ver dat de echte vader enigszins van zich laat horen.

ik denk dat jullie van je moeten laten horen. de vader heeft duidelijk laten blijken wat zijn standpunt is. en je bent het "verplicht" aan je stiefzoon.

quote:

maar de grootvader en grootmoeder branden wel kaarsjes voor m'n stiefzoon, althans toen hij als klein kind zwaar verbrand en bijna dood in het ziekenhuis lag. even langskomen, ho maar, maar een kaarsje kon er nog vanaf. en trots dat ze waren dat ze dat gedaan hadden, het was een van de eerste dingen die ze tegen hem hebben gezegd toen hij na 16 jaar hen voor het eerst zag. grr, er doet maar weinig m'n bloed koken...
ik plaats het hier misschien wat ongenuanceerd, maar de rode draad zal jullie vast wel duidelijk zijn.

hier zou mijn bloed ook van koken. maar dat zijn die mensen niet waard eigenlijk.

quote:

op maandag 30 mei 2005 18:09 schreef dawg het volgende:
onaangekondigd langsgaan? dan kan hij er niet zomaar van weglopen. en desnoods houd je hem tegen.

de grootouders willen de contactgegevens niet geven, de oom ook niet. en de vader woont ergens in frankrijk. niet echt praktisch om de deuren langs te gaan.

quote:

ik denk dat jullie van je moeten laten horen. de vader heeft duidelijk laten blijken wat zijn standpunt is. en je bent het "verplicht" aan je stiefzoon.
[..]

we kunnen van ons laten horen, maar het is praten in de leegte. nee is nee. de kracht van de leugen in sterker want er staat een hoop op het spel. de kant van de echte vader doet alles om de rust te bewaren en te doen alsof er geen probleem is. of alsof ts het probleem is, dat gebeurt ook.
we moeten ook opletten dat we de familie niet afkraken tov m'n stiefzoon. het weinig dat hij kent aan familie probeert hij ook zoveel mogelijk te idealiseren om het milder te maken. als we daar iets negatiefs over zeggen, dan wekt dan iets bij hem op waar hij niet mee kan omgaan, boosheid. daarnaast heeft het ook weinig zin om herhaaldelijk te bespreken in welke shit hij verkeert, dat hij het slachtoffer is is al duidelijk.

quote:

hier zou mijn bloed ook van koken. maar dat zijn die mensen niet waard eigenlijk.

was het maar zo makkelijk.

quote:

op maandag 30 mei 2005 18:17 schreef seriewoordenaar het volgende:

[..]

de grootouders willen de contactgegevens niet geven, de oom ook niet. en de vader woont ergens in frankrijk. niet echt praktisch om de deuren langs te gaan.
[..]

we kunnen van ons laten horen, maar het is praten in de leegte. nee is nee. de kracht van de leugen in sterker want er staat een hoop op het spel. de kant van de echte vader doet alles om de rust te bewaren en te doen alsof er geen probleem is. of alsof ts het probleem is, dat gebeurt ook.
we moeten ook opletten dat we de familie niet afkraken tov m'n stiefzoon. het weinig dat hij kent aan familie probeert hij ook zoveel mogelijk te idealiseren om het milder te maken. als we daar iets negatiefs over zeggen, dan wekt dan iets bij hem op waar hij niet mee kan omgaan, boosheid. daarnaast heeft het ook weinig zin om herhaaldelijk te bespreken in welke shit hij verkeert, dat hij het slachtoffer is is al duidelijk.
[..]

was het maar zo makkelijk.

zoalshetis was ooit 15. en een verschrikkelijk lastig kereltje. niet zozeer de drugs, maar andere dingen. toen besloten mijn ouder om me een jaar naar amerika te sturen. echter zij waren zo slim om het te bregnen als een soort van "lekker zelfstandig me zelf ontdekken", dus zonder dwang. dat heeft me meer dan goed gedaan en ik profiteer nog elke dag van die beslissing. denk er eens over na. het zal hem en jullie veel rust geven en verandering van omgeving is misschien wel het beste wat je hem nu kan aanbieden.

quote:

op maandag 30 mei 2005 18:17 schreef seriewoordenaar het volgende:

[..]

de grootouders willen de contactgegevens niet geven, de oom ook niet. en de vader woont ergens in frankrijk. niet echt praktisch om de deuren langs te gaan.

tja, dan wordt het inderdaad lastiger. vraag is, hoever wil je gaan? je kunt het bij de oom met geweld afdwingen (al is geweld natuurlijk geen echt goede manier), of een detective inschakelen ofzo. ligt eraan hoever je bereid bent te gaan.

quote:

we kunnen van ons laten horen, maar het is praten in de leegte. nee is nee. de kracht van de leugen in sterker want er staat een hoop op het spel. de kant van de echte vader doet alles om de rust te bewaren en te doen alsof er geen probleem is. of alsof ts het probleem is, dat gebeurt ook.
we moeten ook opletten dat we de familie niet afkraken tov m'n stiefzoon. het weinig dat hij kent aan familie probeert hij ook zoveel mogelijk te idealiseren om het milder te maken. als we daar iets negatiefs over zeggen, dan wekt dan iets bij hem op waar hij niet mee kan omgaan, boosheid. daarnaast heeft het ook weinig zin om herhaaldelijk te bespreken in welke shit hij verkeert, dat hij het slachtoffer is is al duidelijk.

nee, hen zwartmaken schiet je inderdaad niets mee op. ik denk zelfs dat dat weleens averechts zou kunnen werken. maar ik kan me wel voorstellen dat dit een enorm moeilijke situatie voor jullie is.

quote:

was het maar zo makkelijk.

helaas niet.
dat er mensen zijn die zo met je kind/kleinkind omgaan vind ik onbegrijpelijk.

wie weet blowt hij zich zo suf, dat hij zich niet meer suffer kan roken. en dat het extreme suffe hem ertoe zet dat hij opstaat uit de dood.

hoe suf kan een mens zich blowen?

quote:

op maandag 30 mei 2005 18:30 schreef dromenvanger het volgende:
wie weet blowt hij zich zo suf, dat hij zich niet meer suffer kan roken. en dat het extreme suffe hem ertoe zet dat hij opstaat uit de dood.

hoe suf kan een mens zich blowen?

2 ons per maand suf...

quote:

op maandag 30 mei 2005 18:23 schreef zoalshetis het volgende:

[..]

zoalshetis was ooit 15. en een verschrikkelijk lastig kereltje. niet zozeer de drugs, maar andere dingen. toen besloten mijn ouder om me een jaar naar amerika te sturen.

damn, ik wou dat ik op mijn 15e een lastig pubertje was.. gemiste kans

en ik ben er nu nog niet geweest

waar ben je naartoe gegaan?

quote:

op maandag 30 mei 2005 18:34 schreef black_tulip het volgende:

[..]

damn, ik wou dat ik op mijn 15e een lastig pubertje was.. gemiste kans

en ik ben er nu nog niet geweest

waar ben je naartoe gegaan?

ny city en country.

quote:

op maandag 30 mei 2005 09:07 schreef hostimeister het volgende:
misschien moet jij je als ouder gewoon eens met je eigen zaken bemoeien, ipv het je puberzoontje ook nog eens moeilijk maken tijdens zijn puberteit, dan heeft zo'n joch het al moeilijk genoeg zonder dat een of ander mens zich ermee gaat bemoeien. als je een geode ouder was geweest dan had je misschien in eerste instantie niet zulke problemen gehad, wees dan ook consequent en blijf gewoon uit de buurt van je zoon, en ga nu niet ineens de 'goede' ouder uithangen...

hahahaha kerel ben je dom ofzo? zoiets heb je echt niet als ouder in de hand.. zoiets doet et kind zelf.. als ouder ben je alleen in staat om hem te vertellen wat de conceqenties zijn van blowen.. ligt aan et kind zelf.. of et zelf verstandig genoeg is..

quote:

op maandag 30 mei 2005 18:35 schreef zoalshetis het volgende:

[..]

ny city en country.

toe maar, gelijk een van de hardste stukjes van amerika ook nog fijn in wijken als de bronx geweest en zo?