quote:Op maandag 27 juni 2005 15:09 schreef Meester_Kuijpie het volgende:
[..]
Vaak is van te voren niet bekend hoe een docent een werkstuk gaat beoordelen!!!!
Onder netheid valt bij mij:
* Of de leerlingen een voorwoord, inhoudsopgave, conclusie en logboek inleveren.
* Ik vind het belangrijk dat grafieken en tabellen netjes (indien geen word met potlood) en volledig zijn
* Worden er veel taal/spelfoutjes gemaakt
(handschrift telt niet mee)
Onder werkhouding vallen zaken als:
* spullen vergeten
* hoe werk je tijdens de lessen
* hoe is de voortgang tijdens controlemomenten
* stoor je andere leerlingen tijdens het werken aan het verslag (in de les)
quote:reactie
Het 1e rijtje kan ik nog een beetje inkomen, maar ga je serieus cijfers baseren op het tweede rijtje? Dan ben je toch flink verkeerd bezig.
Waarom zou je leerlingen niet (cijfermatig) mogen beoordelen op hun werkhouding? Waarom niet meenemen in je beoordeling dat leerling X nooit zijn spullen bij zich heeft, werk te laat inlevert, klasgenoten de kastanjes uit het vuur laat halen en zelf zich er met een jantje-van-leiden vanaf maakt?quote:andere reactie
Het tweede rijtje vind ik onzinnig.
Om dat die werkhouding ook aan jou als docent kan liggen. Misschien motiveer je die leerling niet genoeg of is het niveau te hoog of juist te laag. En het is zo subjectief als de pest. Dat is niet soft gelul, want ik ben juist enorm streng, maar werkhouding is niet iets wat je kunt meten. Bovendien is het niet relevant, als een student nooit komt op de laatste minuut begint etc etc maar een werkstuk maakt wat een 9 waard is, dan is dat een 9, simpel.quote:Op dinsdag 28 juni 2005 08:58 schreef Ringo het volgende:
[..]
[..]
[..]
Waarom zou je leerlingen niet (cijfermatig) mogen beoordelen op hun werkhouding? Waarom niet meenemen in je beoordeling dat leerling X nooit zijn spullen bij zich heeft, werk te laat inlevert, klasgenoten de kastanjes uit het vuur laat halen en zelf zich er met een jantje-van-leiden vanaf maakt?
Soft gelul, dat je dat niet in je cijfer mag betrekken. Later, als genoemde lapzwans gaat werken, is het schering en inslag dat-ie op dat soort kwaliteiten (of een gebrek daaraan) wordt afgerekend. En terecht. Niet alleen het resultaat telt, maar ook de weg ernaartoe.
In groepsverband kun je wel aanwezigheid mee tellen ja, dat is dan wel belangrijk. Maar meldt het dan wel voor de beoordeling en de start van de opdracht.quote:Op dinsdag 28 juni 2005 09:18 schreef imago het volgende:
Ik vind het ook lastig hoor, werkstukken beoordelen.
Ik denk dat wanneer elke leerling zelf iets moet maken, je best alleen op het resultaat kunt beoordelen, omdat het resultaat dan een direct gevolg is van hoeveel energie de leerling er zelf in heeft gestoken.
Maar zeker wanneer ze samenwerken aan een opdracht, vind ik het toch al een heel stuk moeilijker worden! Dan gaan dingen als inzet, werkhouding en samenwerking toch wel meetellen, om op die manier te voorkomen dat luie leerlingen meeliften op het werk van de hardwerkende leerlingen. Dan wil ik gewoon tussentijds kunnen zien of iedereen zijn/haar deel wel doet.
Je hebt een punt. Toch blijf ik erbij dat je werkhouding mee moet wegen in de eindbeoordeling, omdat het een essentieel onderdeel is in hoe een leerling met een opdracht omgaat.quote:Op dinsdag 28 juni 2005 09:59 schreef Silmarwen het volgende:
Om dat die werkhouding ook aan jou als docent kan liggen. Misschien motiveer je die leerling niet genoeg of is het niveau te hoog of juist te laag. En het is zo subjectief als de pest. Dat is niet soft gelul, want ik ben juist enorm streng, maar werkhouding is niet iets wat je kunt meten. Bovendien is het niet relevant, als een student nooit komt op de laatste minuut begint etc etc maar een werkstuk maakt wat een 9 waard is, dan is dat een 9, simpel.
Dat kan door te vragen om een logboek, waarbij de leerling ook moet reflecteren. Beoordeling van het logboek - de mate waarin een leerling kan reflecteren op zijn eigen leerproces en werkhouding - kunnen dan onderdeel uitmaken van het cijfer.quote:Op dinsdag 28 juni 2005 10:41 schreef Ringo het volgende:
Je hebt een punt. Toch blijf ik erbij dat je werkhouding mee moet wegen in de eindbeoordeling, omdat het een essentieel onderdeel is in hoe een leerling met een opdracht omgaat.
De kwestie is meer: hoe beoordeel je? Doe je dat met cijfers, de boekhoudersmethode zeg maar, of schrijf je (bijvoorbeeld) een kort verslag per leerling waarin je uiteenzet welke positieve & negatieve punten jou opvielen tijdens het werkproces.
Waarom zou je de eindbeoordeling niet splitsen in een cijfer voor het eindresultaat en een schrijftelijke rapportage van hoe een leerling de opdracht heeft aangepakt?
Ik vind het net zo belangrijk dat leerlingen op het VWO leren wat een goede werkhouding is. Hoe hoger het niveau, hoe arroganter de leerlingen zijn. Ze denken het allemaal zelf te kunnen, en vinden dat je zeurt als je ze wijst op hun houding, ze halen toch goede cijfers? (Het erge is: ik was als leerling zelf precies zo. Onuitstaanbaar) Ook deze leerlingen zullen later in hun werk of tijdens een vervolgstudie oplopen tegen de dingen die nu eenmaal van je worden verwacht, zeker wat houding betreft. In het 'echte leven' gaat het er niet alleen maar om dat je slim bent en aardig kunt presteren.quote:(overigens, maar dat is al geschreven, is bovenstaande minder van belang bij individuele opdrachten dan bij opdrachten waarbij leerlingen in een groep moeten werken.)
Maar goed, ik kan me voorstellen dat het type school ook een rol speelt. Op het VWO mag je van de leerling een volwassen werkhouding verwachten en toont het eindresultaat aan of hij/zij beschikt over voldoende intellectueel vermogen. Op het VMBO, echter, waar ik les geef, is het eindresulaat ondergeschikt aan de manier waarop de leerling in de lessen werkt; of in elk geval valt daar minder van te verwachten, aan het werkproces kan gemakkelijker gesleuteld worden.
De ambities van een VMBO-docent liggen op een ander niveau, dat is eigenlijk wat ik wil zeggen.
Ik heb mijn P ook bijna. Alleen krijg ik de bewijsvoering van mijn IBM niet rond. Hoe heb jij dat gedaan?quote:Op maandag 27 juni 2005 23:06 schreef Evil_Jur het volgende:
Vandaag mijn IBM propedeuse gehad, gehaald, als ze nu snel zijn met nakijken van een paar laatste dingetjes heb ik mijn P binnen, als enige van de klas
Die heb ik al af. Gewoon voorbeelden uit je stage, stage verslagen evaluaties opdrachten etc.quote:Op dinsdag 28 juni 2005 11:32 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Ik heb mijn P ook bijna. Alleen krijg ik de bewijsvoering van mijn IBM niet rond. Hoe heb jij dat gedaan?
Bij ons moesten we een dossier maken met daarin verwijzingen naar verschillende producten die we het jaar hebben gemaakt en waarvan jij vind dat ze bepaalde competenties bewijzen, je mag naar alles verwijzen, en je stage is natuurlijk het handigst. Tijdens het criterium gericht interview vragen ze je dan om mondeling de competentieonderdelen toe te lichten die volgens hun in je dossier en stageverslag nog niet goed naar voren zijn gekomen.quote:Op dinsdag 28 juni 2005 11:32 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Ik heb mijn P ook bijna. Alleen krijg ik de bewijsvoering van mijn IBM niet rond. Hoe heb jij dat gedaan?
Dat is inderdaad de mindere kant van het onderwijs: je dient, bij tijd en wijle, het rigide systeem te omarmen van straf en beloning, dat keurslijf van de gearriveerde die de onwillige belhamel wel even zijn plaats zal wijzen. Opeens ben je officieel tegenstander van onaangepast gedrag, hoewel dat, buiten de lessen, misschien wel op je goedkeuring mag rekenen.quote:Op dinsdag 28 juni 2005 11:02 schreef RaisinGirl het volgende:
Tijdens een rapportvergadering van 5 VWO bespraken we een jongen die nèt bleef zitten en die we hadden kunnen matsen als we echt hadden gewild. De teamleider vond het jammer, omdat het zo'n slimme jongen met veel potentie is die misschien in één keer zijn examen kan halen. Deze jongen is echter precies zo'n arrogant type: komt altijd te laat, levert opdrachten niet op tijd in, spijbelt veel, vindt dat leraren niet zo moeten zeiken, denkt dat hij zelf kan bepalen hoe, wat, wanneer hij iets doet. Juist daarom leek het mij prima als hij een jaartje bleef zitten, zodat hij kan voelen dat mensen niet altijd van plan zullen zijn hem het voordeel van de twijfel te gunnen en dat je wel degelijk ook beoordeeld wordt op je houding. Ik voelde me na die vergadering wel een ontzettende calvinistische moralist. Dat doet het onderwijs nou met je. .
Mijn ervaring is dat je in het onderwijs schrikbarend veel kunt maken voordat ze overgaan tot een ontslagprocedure, maar dat terzijdequote:Op dinsdag 28 juni 2005 21:42 schreef Meester_Kuijpie het volgende:
als ik iedere dag 15 minuten te laat kom, mijn cijfers consequent te laat inlever en andere taken verwaarloos, dan moet ik ook op zoek naar een ander baan.
Volgens mij kunnen leerlingen veel meer verantwoordelijkheid aan dan dat ze nu krijgen.quote:Op dinsdag 28 juni 2005 21:54 schreef thaleia het volgende:
En nog zo'n onderwerp waarover bij ons op school de meningen wijd uiteen lopen: hoeveel zelfstandigheid geef je je 2e fase leerlingen?
Dit is het grootste probleem van de 2e fase: ongemotiveerde docenten. Op mijn oude school liepen veel docenten rond met zoiets als: ik hoef nog maar 2 jaar, ik draai nog wat lesjes, kijk nog wat examens na en dan zit het erop.quote:Op dinsdag 28 juni 2005 21:54 schreef thaleia het volgende:
Mijn ervaring is dat je in het onderwijs schrikbarend veel kunt maken voordat ze overgaan tot een ontslagprocedure, maar dat terzijde
Kun je je het voorstellen dat je geen motivatie meer hebt als je vak ineens drastisch in uren en in niveau wordt teruggebracht? Ik denk dat je daarvoor best iets begrip mag hebben en docenten de mogelijkheden moet aanreiken om hun eigen vak weer interessant te maken buiten de regels van de tweede fase om.quote:Op dinsdag 28 juni 2005 23:36 schreef Meester_Kuijpie het volgende:
Dit is het grootste probleem van de 2e fase: ongemotiveerde docenten. Op mijn oude school liepen veel docenten rond met zoiets als: ik hoef nog maar 2 jaar, ik draai nog wat lesjes, kijk nog wat examens na en dan zit het erop.
DAT is zeker heel klote, toen ik les ging geven had ik nog echt voor ogen dat ik les zou kunnen gaan geven op de manier waarop ik zelf ook les had gehad: 6 uur Latijn en 6 uur Grieks in de week, HEEL veel ruimte voor verdieping, voor lang uitlopende discussies over de gelezen teksten, voor achtergronden....en ook veel meer ruimte voor persoonlijk geouwehoer dat weinig met het vak te maken had, maar waardoor wij wel een fantastische band kregen met die docent en waardoor ik nu nog met heel veel plezier aan hem terugdenk.quote:Op woensdag 29 juni 2005 09:52 schreef nickybol het volgende:
Kun je je het voorstellen dat je geen motivatie meer hebt als je vak ineens drastisch in uren en in niveau wordt teruggebracht?
Ik zit het komende jaar met een andere wat lastige constructie. Voor geschiedenisdocenten liggen de banen momenteel niet voor het oprapen. Dat betekent dat op één vacature soms wel 70 brieven binnenkomen. Ik ben dan ook heel blij dat ik in ieder geval bij twee vacatures de 'uitverkorene' was. Het betekent echter wel dat ik, omdat ik graag ongeveer 18 à 20 uur in de week wil werken, op twee scholen ga werken. Op de ene school heb ik 13 eerstegraadsuren (jippie), op de andere school 6 tweedegraadsuren. Ik moet me dus inwerken op twee scholen tegelijk.quote:Op woensdag 29 juni 2005 00:35 schreef thaleia het volgende:
Maar misschien vind ik het eigenlijk bij nader inzien toch relaxter om gewoon net als dit jaar op 4 dagen te zitten: met gemiddeld 5 lesjes per dag hou je genoeg tussenuren e.d. over om nagenoeg al je voorbereidings- en nakijkwerk op school te doen en het is me dit schooljaar uitstekend bevallen dat ik vrijwel nooit werk hoefde meenemen naar huis En je bent gewoon meer op school, krijgt dus ook meer mee, minder dingen ontgaan je.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |