R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Je vrouw weet van je verliefdheid. Dat moet je nooit meer herhalen. Het kwetst haar. Je hebt het verteld en meer moet je op dit punt niet doen. Het is niet de oorzaak van de problemen.
Je vrouw heeft een groter probleem met communicatie dan jij. Wegvluchten is geen oplossing maar het is stukken beter dan elkaar onterechte verwijten maken, of de kinderen erbij betrekken. Jij bent de persoon die haar daarop moet wijzen. Dat moet je heel voorzichtig brengen, en heel duidelijk zeggen. Vraag aan de relatiedeskundige hoe hij/zij daarover denkt en wat voor middelen er zijn om de communicatie terug te brengen.
Ik heb geen idee of je vrouw naast het opvoeden van de kinderen nog werkt. Het kan zijn dat ze zich 'verveelt'. Dat ze ook wel eens iets anders wil doen dan oppassen en het huishouden. Het kan goed zijn dat ze zich dit niet realiseert, of dat ze dit niet wil toegeven omdat ze graag een goede moeder wil zijn.
Wat ik mis in je posts is de mening van je vrouw. Hoe ziet zij de zaken, problemen en mogelijke oplossingen?
Tot slot: Is je vrouw nog steeds de vrouw waarmee je oud wilt worden, ervan uitgaande dat de relatie weer wordt zoals anderhalf jaar geleden?
Itt enkele andere posters wil ik graag zeggen dat je het zeer goed doet. Je hebt je problemen naar voren gebracht. Je hebt je kwetsbaar opgesteld, en je bent redelijk gebleven. Om je huwelijk te redden zal je nog een stapje anders moeten doen. De huidige weg is doodlopend. Probeer iets nieuws.
Je vrouw heeft een groter probleem met communicatie dan jij. Wegvluchten is geen oplossing maar het is stukken beter dan elkaar onterechte verwijten maken, of de kinderen erbij betrekken. Jij bent de persoon die haar daarop moet wijzen. Dat moet je heel voorzichtig brengen, en heel duidelijk zeggen. Vraag aan de relatiedeskundige hoe hij/zij daarover denkt en wat voor middelen er zijn om de communicatie terug te brengen.
Ik heb geen idee of je vrouw naast het opvoeden van de kinderen nog werkt. Het kan zijn dat ze zich 'verveelt'. Dat ze ook wel eens iets anders wil doen dan oppassen en het huishouden. Het kan goed zijn dat ze zich dit niet realiseert, of dat ze dit niet wil toegeven omdat ze graag een goede moeder wil zijn.
Wat ik mis in je posts is de mening van je vrouw. Hoe ziet zij de zaken, problemen en mogelijke oplossingen?
Tot slot: Is je vrouw nog steeds de vrouw waarmee je oud wilt worden, ervan uitgaande dat de relatie weer wordt zoals anderhalf jaar geleden?
Itt enkele andere posters wil ik graag zeggen dat je het zeer goed doet. Je hebt je problemen naar voren gebracht. Je hebt je kwetsbaar opgesteld, en je bent redelijk gebleven. Om je huwelijk te redden zal je nog een stapje anders moeten doen. De huidige weg is doodlopend. Probeer iets nieuws.
Hoi Toon
Ik wens je heel veel sterkte met je gevoelens en ik hoop dat je de juiste weg voor jezelf mag vinden.
Gevoelens kun je nu eenmaal niet zomaar weg stoppen.
En voor ieder hier, zeg nooit dat het jou niet zal overkomen, iedereen kan het overkomen ook al
zoek je er niet naar.
Ja en dan zit je met een probleem als je een relatie hebt.
Laten we Toon steunen en niet uitschelden, hij heeft het al moeilijk genoeg.
Ik wens je heel veel sterkte met je gevoelens en ik hoop dat je de juiste weg voor jezelf mag vinden.
Gevoelens kun je nu eenmaal niet zomaar weg stoppen.
En voor ieder hier, zeg nooit dat het jou niet zal overkomen, iedereen kan het overkomen ook al
zoek je er niet naar.
Ja en dan zit je met een probleem als je een relatie hebt.
Laten we Toon steunen en niet uitschelden, hij heeft het al moeilijk genoeg.
Anders onderbouw je die stelling voor de gein ook even.quote:Op dinsdag 10 mei 2005 23:26 schreef boterbloem het volgende:
Gevoelens kun je nu eenmaal niet zomaar weg stoppen.
Anders zet ik daar als cliché 'uit het oog uit het hart' tegenover.
*Geeft Toon een aai over zijn bolletje.quote:Op dinsdag 10 mei 2005 23:26 schreef boterbloem het volgende:
Laten we Toon steunen en niet uitschelden, hij heeft het al moeilijk genoeg.
""Gaat het weer een beetje, Toon?"
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Wat als je wat probeert bij haar, zij moet jou niet, ook omdat zij vriendinnen is met jouw vrouw.
Dan heb je helemaal niemand meer
Dan heb je helemaal niemand meer
"Constructieve" opmerking, zeg!quote:Op woensdag 11 mei 2005 01:44 schreef Cici het volgende:
Wat als je wat probeert bij haar, zij moet jou niet, ook omdat zij vriendinnen is met jouw vrouw.
Dan heb je helemaal niemand meer
Spuit elf en water enzo...
misschien moet je eens een ander toon proberen. of was deze überflauwe woordgrap al gemaakt?
hoofdletters kosten teveel tijd
don't avoid pain to gain pleasure
niet iedereen is iedereen
don't avoid pain to gain pleasure
niet iedereen is iedereen
Ga dan gewoon een keer ECHT vreemd met een VREEMDE vrouw
Als het een vriendin van je vrouw is denk ik niet dat je een serieuze kans maakt en eigenlijk vind ik het helemaal een beetje een loserig verhaal. Het gaat niet zo goed dus richt je je maar op het gemakkelijkste, het meest dichtstbijzijnde, degene aan wie je vrouw alles over jullie huwelijk heeft verteld. Gek he, dat het vertrouwd voelt. Het is wel de vriendin die je vrouw nodig heeft (en je kinderen) mocht jullie huwelijk stuklopen. Heb je zelf eigenlijk vrienden, hoe zou jij het vinden?
Als het een vriendin van je vrouw is denk ik niet dat je een serieuze kans maakt en eigenlijk vind ik het helemaal een beetje een loserig verhaal. Het gaat niet zo goed dus richt je je maar op het gemakkelijkste, het meest dichtstbijzijnde, degene aan wie je vrouw alles over jullie huwelijk heeft verteld. Gek he, dat het vertrouwd voelt. Het is wel de vriendin die je vrouw nodig heeft (en je kinderen) mocht jullie huwelijk stuklopen. Heb je zelf eigenlijk vrienden, hoe zou jij het vinden?
Jusqu'ici tout va bien...
En daar zit ik echt niet op te wachten.quote:Ga dan gewoon een keer ECHT vreemd met een VREEMDE vrouw
Heb plenty vrienden :-) Das het probleem niet zo. En het is niet alleen de vriendin van m'n vrouw, maar ook mijn vriendin... dat wil zeggen, voordat ik wat met m'n vrouw had, trokken we met z'n drieen al op.quote:Als het een vriendin van je vrouw is denk ik niet dat je een serieuze kans maakt en eigenlijk vind ik het helemaal een beetje een loserig verhaal. Het gaat niet zo goed dus richt je je maar op het gemakkelijkste, het meest dichtstbijzijnde, degene aan wie je vrouw alles over jullie huwelijk heeft verteld. Gek he, dat het vertrouwd voelt. Het is wel de vriendin die je vrouw nodig heeft (en je kinderen) mocht jullie huwelijk stuklopen. Heb je zelf eigenlijk vrienden, hoe zou jij het vinden?
quote:*Geeft Toon een aai over zijn bolletje.
""Gaat het weer een beetje, Toon?"
Ja, maar dat doe ik dus ook bewust niet. Al was het alleen maar omdat zij expliciet heeft aangegeven dat ze het niet wil horen. Verder ben ik over alles 100% eerlijk tegen m'n vrouw. Heb geen geheimen, ben nooit vreemd gegaan etc.quote:Je vrouw weet van je verliefdheid. Dat moet je nooit meer herhalen. Het kwetst haar. Je hebt het verteld en meer moet je op dit punt niet doen. Het is niet de oorzaak van de problemen.
En dat doe ik ook, maar het helpt niet veel. En m'n vrouw weet ook wel, achteraf, dat als we ruzie hebben dat ze meestal helemaal door slaat. Maar op het moment zelf is ze totaal onredelijk.quote:Je vrouw heeft een groter probleem met communicatie dan jij. Wegvluchten is geen oplossing maar het is stukken beter dan elkaar onterechte verwijten maken, of de kinderen erbij betrekken. Jij bent de persoon die haar daarop moet wijzen. Dat moet je heel voorzichtig brengen, en heel duidelijk zeggen. Vraag aan de relatiedeskundige hoe hij/zij daarover denkt en wat voor middelen er zijn om de communicatie terug te brengen.
Ze werkt een aantal dagen in de week. En ze vindt wel dat ik veel meer leuke dingen doe dan zij, maar ze is van mij vrij om te doen en laten wat ze maar wil. Sterker nog, ik moet haar pushen om leuke dingen te gaan doen.quote:Ik heb geen idee of je vrouw naast het opvoeden van de kinderen nog werkt. Het kan zijn dat ze zich 'verveelt'. Dat ze ook wel eens iets anders wil doen dan oppassen en het huishouden. Het kan goed zijn dat ze zich dit niet realiseert, of dat ze dit niet wil toegeven omdat ze graag een goede moeder wil zijn.
Zoals ik vind ze dat het de laatste tijd redelijk gaat. Ik heb haar niet (meer) verteld over mijn gevoelens voor die andere vrouw. Mijn plan om nog een keer naar de relatie therapie te stappen vond ze wel een goed idee.quote:Wat ik mis in je posts is de mening van je vrouw. Hoe ziet zij de zaken, problemen en mogelijke oplossingen?
Tja... het speelt al ietsie langer, maar 'pas' 1.5 jaar is het echt slecht. De 2 zwangerschappen hebben een redelijk negatieve invloed op m'n vrouw gehad. De hormonen en stress hebben haar redelijk door de war gegooid en dat is nog steeds niet goed. Ik vraag me ook serieus af of dat ooit nog wel goed gaat komen. M'n vrouw is niet helemaal dezelfde vrouw als de vrouw met wie ik 5 jaar geleden getrouwd ben.quote:Tot slot: Is je vrouw nog steeds de vrouw waarmee je oud wilt worden, ervan uitgaande dat de relatie weer wordt zoals anderhalf jaar geleden?
ik ben altijd een beetje allergisch voor mannen die hun vrouw zo veranderd vinden na het krijgen van hun! babies
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Ik vind het niet alleen, mijn vrouw vindt en zegt het zelf ook. Ze heeft de eerste paar maanden totaal niet van ons 2e kind genoten omdat ze compleet gestresst was. Ook heeft ze een aantal maanden overspannen thuis gezeten en een redelijk lange periode halve dagen gewerkt door dit hele verhaal.quote:Op woensdag 11 mei 2005 08:15 schreef DarkElf het volgende:
ik ben altijd een beetje allergisch voor mannen die hun vrouw zo veranderd vinden na het krijgen van hun! babies
@Edit: dit hele verhaal is dus de zwangerschappen en de hormoonhuishouding die door de war zijn gegooid... en dat was al VOOR dat ik gevoelens had voor die andere vrouw.
Niet alle reacties gelezen maar mijn eerste indruk bij het verhaal is:
Jij zit er vreselijk mee dat dit gebeurt, je vrouw zit er vreselijk mee. Zo erg dat jullie zelfs even in therapie zijn gegaan. Daarna ging het wat beter... Blijkbaar hadden jullie dat praten met elkaar en die aandacht voor elkaar nodig.
Volgens mij houd je nog vreselijk veel van je vrouw, zij ook van jou. Dus cut the crap en ga eens alles eraan doen wat je kunt doen.
Koop vandaag alsnog die bos rozen....en stuur die naar je vrouw!
Jij zit er vreselijk mee dat dit gebeurt, je vrouw zit er vreselijk mee. Zo erg dat jullie zelfs even in therapie zijn gegaan. Daarna ging het wat beter... Blijkbaar hadden jullie dat praten met elkaar en die aandacht voor elkaar nodig.
Volgens mij houd je nog vreselijk veel van je vrouw, zij ook van jou. Dus cut the crap en ga eens alles eraan doen wat je kunt doen.
Koop vandaag alsnog die bos rozen....en stuur die naar je vrouw!
Lekker douchen!
Laatst m'n vrouw nog een bos bloemen gestuurd... toen we een bietje mot hadden gehad... ik wat minder aardige dingen gezegd... en neem zowiezo wel redelijk vaak bloemen voor haar mee.
Kheb mezelf zowiezo voorgenomen om die relatie-therapie sessies af te wachten en te kijken of daar wel wat uit komt. Mocht dat niets helpen, dan wordt het denk ik een minder vrolijk verhaal.
Kheb mezelf zowiezo voorgenomen om die relatie-therapie sessies af te wachten en te kijken of daar wel wat uit komt. Mocht dat niets helpen, dan wordt het denk ik een minder vrolijk verhaal.
wee je eigenlijk wel of die vriendin ook verliefd op jou is? als ik het zo lees komt het alleen van jouw kant. en wie zegt dat het met die vriendin wel allemaal geweldig is?
romantiseer je de boel nou niet een beetje te veel?
wees nou eerlijk, alle relaties verzanden op een moment in slaapverwekkende sleur, als je niet oppast. als ik jou was, zou ik investeren in je huidige relatie, in plaats ervandoor te gaan met een ander. doe eens gek, breng de kinderen een weekendje onder bij opa en oma en ga iets leuks doen met zijn tweeen. wat kan varieren van een weekendje parijs tot een weekend lang op bed blijven met leuke dvd's en lekkere hapjes en kaarsen om het bed.
maar goed, ik ben jou niet, en jij bent mij niet, ik roep ook maar wat.
maar zoals je het nu brengt ,vind ik je maar een slappe hap.
romantiseer je de boel nou niet een beetje te veel?
wees nou eerlijk, alle relaties verzanden op een moment in slaapverwekkende sleur, als je niet oppast. als ik jou was, zou ik investeren in je huidige relatie, in plaats ervandoor te gaan met een ander. doe eens gek, breng de kinderen een weekendje onder bij opa en oma en ga iets leuks doen met zijn tweeen. wat kan varieren van een weekendje parijs tot een weekend lang op bed blijven met leuke dvd's en lekkere hapjes en kaarsen om het bed.
maar goed, ik ben jou niet, en jij bent mij niet, ik roep ook maar wat.
maar zoals je het nu brengt ,vind ik je maar een slappe hap.
Toch denk ik wel dat dat onderwerp best serieus bekeken zou moeten worden, enkel is het inderdaad onzinnig om daarbij de schuld enkel op de vrouw de gooien, die 'veranderd' zou zijn..quote:Op woensdag 11 mei 2005 08:15 schreef DarkElf het volgende:
ik ben altijd een beetje allergisch voor mannen die hun vrouw zo veranderd vinden na het krijgen van hun! babies
Feit is dat de geboorte van kinderen flink wat veranderd in een relatie; waar het voorheen slechts tussen twee personen ging, die ook zelfstandig kunnen handelen en besluiten, komt er opeens een ander tussen, die continu aandacht en verzorging nodig heeft...
Gezien wat Toon hieronder zegt, dat zijn vrouw na de geboorte van het tweede kind overspannen werd en toen tijdelijk 'halve dagen' is gaan werken ( 'slechts' halve dagen? is wat ik dan eigenlijk denk) ...
Lijkt de vraag me terecht of de vrouw hier misschien niet een groot deel van de zorg voor de kinderen op zich krijgt, dit terwijl ze daarnaast ook nog werkt...
Mocht dat zo zijn, kan ik me goed voorstellen dat die vrouw regelmatig 'boos' is, zich nu al grotendeels door haar man 'in de steek' gelaten voelt, als ze vrijwel alleen ook nog voor de kinderen moet zorgen (of misschien dat gevoel heeft, of mogelijk zelf dat ook onbewust over zich 'afroept', door haar man ook niet echt 'toe te laten' wat betreft de verzorging van de kinderen)
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Je doet heel laconiek over het contact dat je nog hebt met die vrouw. Ach, het is niet zoveel, en ze woont ver weg. Je laat je maar vanalles overkomen. Je bent het aan je vrouw, kinderen en bovenal jezelf verschuldigd om te kijken of je nog iets van je relatie kunt maken. Dit betekent dat je actief die andere vrouw volledig uit je leven moet verbannen, en elke verliefde toespeling moet vergeten.
Als je dan merkt dat je relatie niet te redden valt, dan is het onbelangrijk of die ander gevoelens voor je koestert. Je relatie was slecht, en eruit stappen is dan alleen maar goed. Het lijkt alsof je er niets aan overhoudt, maar wat dacht je van integriteit, onafhankelijkheid, vrijheid en een geweten?
Als je dan merkt dat je relatie niet te redden valt, dan is het onbelangrijk of die ander gevoelens voor je koestert. Je relatie was slecht, en eruit stappen is dan alleen maar goed. Het lijkt alsof je er niets aan overhoudt, maar wat dacht je van integriteit, onafhankelijkheid, vrijheid en een geweten?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ga dan ook die relatie-therapie in met open vizier en stel je niet van te voren al in op een mislukking (zoals uit bovenstaande quote blijkt).quote:Op woensdag 11 mei 2005 08:37 schreef Toon74 het volgende:
Kheb mezelf zowiezo voorgenomen om die relatie-therapie sessies af te wachten en te kijken of daar wel wat uit komt. Mocht dat niets helpen, dan wordt het denk ik een minder vrolijk verhaal.
Ik denk ook dat het goed is om die therapie niet te zien als 'iemand anders die jouw problemen gaat oplossen'... maar als een hulpmiddel om samen je problemen aan te pakken, uit te vinden waar de knelpunten in je relatie liggen en te 'leren communiceren erover', waarbij de hulp van een onafhankelijke derde bij kan dragen...quote:Op woensdag 11 mei 2005 14:57 schreef ZeroVince het volgende:
[..]
Ga dan ook die relatie-therapie in met open vizier en stel je niet van te voren al in op een mislukking (zoals uit bovenstaande quote blijkt).
niets meer en niets minder , een therapie ingaan met een afwachtende of zelfs negatieve houding brengt meestal niks.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
ik ben altijd een beetje allergisch voor vrouwen die denken dat hun sexe het alleenrecht heeft op emotionele problemen.quote:Op woensdag 11 mei 2005 08:15 schreef DarkElf het volgende:
ik ben altijd een beetje allergisch voor mannen die hun vrouw zo veranderd vinden na het krijgen van hun! babies
punt 1: het zal de TS een rotzorg zijn waar jij allergisch voor bent.
punt 2: TS roept echt niet dat hij niets fout doet, of dat hij heel erg goed bezig is. natuurlijk bevindt hij zich op glad ijs, maar dat is nog altijd geen antwoord. TS is overduidelijk erg ongelukkig in de huidige situatie. moet hij dat dan maar opzij zetten omdat hij volgens jou geen recht van spreken meer heeft na het verwekken van kinderen?
If you can lie on the floor without holding on, you're not really drunk
Ik probeerde te zeggen dan als je er nog iets van wilt maken je er echt voor moet gaan. M.a.w. "kloten tonen". Je komt mij vrij slap en al erg teneergeslagen over. Zoals anderen zeggen, als je jezelf niet bij elkaar schraapt en er 400% voor gaat dan zal het inderdaad niet lukken. En deze eis zul je ook aan je vrouw moeten stellen!quote:Op woensdag 11 mei 2005 08:37 schreef Toon74 het volgende:
Laatst m'n vrouw nog een bos bloemen gestuurd... toen we een bietje mot hadden gehad... ik wat minder aardige dingen gezegd... en neem zowiezo wel redelijk vaak bloemen voor haar mee.
Kheb mezelf zowiezo voorgenomen om die relatie-therapie sessies af te wachten en te kijken of daar wel wat uit komt. Mocht dat niets helpen, dan wordt het denk ik een minder vrolijk verhaal.
Van afwachten is nog nooit iemand gelukkig geworden.
Lekker douchen!
Poeh zeg. Dat is niet niets. Ik heb niet alle reacties gelezen, maar ik wil je wel vertellen over mijn ervaring. Misschien heb je er wat aan..... En ik spreek uit ervaring, na een huwelijk van (bijna) 4 jaar en het hebben 1 kind ben ik zelf vorig jaar gescheiden
2 jaar geleden heb ik mijn man aangegeven dat wij als twee vreemden in huis leefden en dat het niet goed ging met onze relatie. Daar had hij geen oren naar en we hebben zo een jaartje aangemodderd. Op een gegeven moment ben ik - onbewust - op zoek gegaan naar andere mannen. Ik heb toen iemand op MSN leren kennen, waarmee ik veel MSN-contact had. Op een gegeven moment heb ik voor mezelf de beslissing genomen dat mijn relatie zo niet verder kon en ik ook helemaal niet gelukkig was. Ik vond mezelf te jong om ongelukkig te zijn. Ik heb toen de knoop doorgehakt en er een punt achter gezet. In die periode heb ik bewust geen MSN-contact gehad, omdat ik het "gedoe" rond mijn huwelijk eerst afgewikkeld wilde hebben en wilde weten wat ik nu echt voelde.
We zijn nog een keer naar een therapeut geweest maar zagen beiden in, dat het niet meer zou werken. We hebben er toen voor gekozen om te gaan scheiden en een co-ouderschap aan te gaan. Na het nemen van die beslissing heb ik weer contact gezocht met de persoon van MSN en hebben we elkaar in het echt ontmoet. Als het niet klikte, was het jammer en zou ik alleen (met mijn zoon) verder gaan. Zou het wel klikken dan zouden we wel zien wat er zou gebeuren. Het klikte echter enorm en sindsdien hebben we een LAT-relatie.
Nu ruim een jaar later en alles een beetje is "genormaliseerd" heb ik nog steeds geen spijt van mijn beslissing en ben ik erg gelukkig. De scheiding is goed verlopen, ook de co-ouderschap verloopt zeer goed en is het contact met mijn ex-man goed te noemen. Tuurlijk heb je ook mindere momenten, maar voel me echt heel erg goed. Toen ik de beslissing nam, was het alsof er een last van mn schouders afgevallen was en voel en gedraag me weer helemaal als mezelf...
Toon74, als je behoefte hebt om hierover met me te praten, mag je tuurlijk MSN-contact met me opnemen of mailen. Ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen met alles en kan je 1 tip geven: ga op je gevoel af! Heeft bij mij goed gewerkt.
2 jaar geleden heb ik mijn man aangegeven dat wij als twee vreemden in huis leefden en dat het niet goed ging met onze relatie. Daar had hij geen oren naar en we hebben zo een jaartje aangemodderd. Op een gegeven moment ben ik - onbewust - op zoek gegaan naar andere mannen. Ik heb toen iemand op MSN leren kennen, waarmee ik veel MSN-contact had. Op een gegeven moment heb ik voor mezelf de beslissing genomen dat mijn relatie zo niet verder kon en ik ook helemaal niet gelukkig was. Ik vond mezelf te jong om ongelukkig te zijn. Ik heb toen de knoop doorgehakt en er een punt achter gezet. In die periode heb ik bewust geen MSN-contact gehad, omdat ik het "gedoe" rond mijn huwelijk eerst afgewikkeld wilde hebben en wilde weten wat ik nu echt voelde.
We zijn nog een keer naar een therapeut geweest maar zagen beiden in, dat het niet meer zou werken. We hebben er toen voor gekozen om te gaan scheiden en een co-ouderschap aan te gaan. Na het nemen van die beslissing heb ik weer contact gezocht met de persoon van MSN en hebben we elkaar in het echt ontmoet. Als het niet klikte, was het jammer en zou ik alleen (met mijn zoon) verder gaan. Zou het wel klikken dan zouden we wel zien wat er zou gebeuren. Het klikte echter enorm en sindsdien hebben we een LAT-relatie.
Nu ruim een jaar later en alles een beetje is "genormaliseerd" heb ik nog steeds geen spijt van mijn beslissing en ben ik erg gelukkig. De scheiding is goed verlopen, ook de co-ouderschap verloopt zeer goed en is het contact met mijn ex-man goed te noemen. Tuurlijk heb je ook mindere momenten, maar voel me echt heel erg goed. Toen ik de beslissing nam, was het alsof er een last van mn schouders afgevallen was en voel en gedraag me weer helemaal als mezelf...
Toon74, als je behoefte hebt om hierover met me te praten, mag je tuurlijk MSN-contact met me opnemen of mailen. Ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen met alles en kan je 1 tip geven: ga op je gevoel af! Heeft bij mij goed gewerkt.
Make love, not war ☮
No offence Diaan73, maar ik heb er zo m'n twijfels bij of je over een jaar of drie niet weer precies in dezelfde situatie zit.quote:Op woensdag 11 mei 2005 23:10 schreef Diaan73 het volgende:
Nu ruim een jaar later en alles een beetje is "genormaliseerd" heb ik nog steeds geen spijt van mijn beslissing en ben ik erg gelukkig.
niet als het aan mij ligt...quote:Op donderdag 12 mei 2005 01:32 schreef ZeroVince het volgende:
[..]
No offence Diaan73, maar ik heb er zo m'n twijfels bij of je over een jaar of drie niet weer precies in dezelfde situatie zit.
I love music |Ajax forever
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
Snap op zich je reactie wel hoor. Ik wil eigenlijk niet teveel ingaan op mijn situatie, we hebben het hier over het "probleem" van Toon, maar mijn nieuwe relatie is heel anders en absoluut niet te vergelijken met mijn vorige. Maar de tijd zal het uitwijzen.... Zie hieronder ook nog even de reactie van mn vriendquote:Op donderdag 12 mei 2005 01:32 schreef ZeroVince het volgende:
[..]
No offence Diaan73, maar ik heb er zo m'n twijfels bij of je over een jaar of drie niet weer precies in dezelfde situatie zit.
Preciesquote:
Make love, not war ☮
Onze vorige relatie-therapie heeft niet veel opgeleverd, maar we zijn ons wel bewuster van dat de communicatie niet goed loopt. Wat ik wel raar vond/vind. We zitten daar bij relatie-therapie. Vertellen beiden hoe we tegen bepaalde zaken aankijken, komen we buiten, zegt m'n vrouw dat ik haar van alles en nog wat zit te beschuldigen aldaar... en dat ik haar probeer onderuit te halen... en dat na bijna elke sessie... terwijl ik alleen maar vertelde hoe dat ik zag dat het een en ander in elkaar stak. (kan geen precieze voorbeelden herrineren).quote:Ik denk ook dat het goed is om die therapie niet te zien als 'iemand anders die jouw problemen gaat oplossen'... maar als een hulpmiddel om samen je problemen aan te pakken, uit te vinden waar de knelpunten in je relatie liggen en te 'leren communiceren erover', waarbij de hulp van een onafhankelijke derde bij kan dragen...
niets meer en niets minder , een therapie ingaan met een afwachtende of zelfs negatieve houding brengt meestal niks.
En ik ben me er erg van bewust dat relatie-therapie niet een wondermiddel is om een relatie goed te krijgen, maar het moet er voor zorgen dat je wat meer inzicht krijgt in elkaars denkwijzen en handvaten bieden om beter met elkaar / bepaalde situaties om te gaan.
Bedankt voor je verhaal, en ik ben wat aan het lezen over dat co-ouderschap en dat ziet er nog niet zo slecht uit. M'n vrouw en ik hebben het er al wel eens over gehad, hoe het eventueel verder zou moeten gaan als we uit elkaar zouden gaan (ook paar keer heel dicht tegen aan gezeten) en wat we met de kinderen zouden doen.quote:Op woensdag 11 mei 2005 23:10 schreef Diaan73 het volgende:
heel verhaal
quote:Op een gegeven moment ben ik - onbewust - op zoek gegaan naar andere mannen. Ik heb toen iemand op MSN leren kennen, waarmee ik veel MSN-contact had.
quote:No offence Diaan73, maar ik heb er zo m'n twijfels bij of je over een jaar of drie niet weer precies in dezelfde situatie zit.
Ghe ghe... sorry, flauw, ik weet hetquote:Toon74, als je behoefte hebt om hierover met me te praten, mag je tuurlijk MSN-contact met me opnemen of mailen.
Ghe ghe... sorry, flauw, ik weet het 
En nu zonder gein... erg bedankt voor je aanbod om er over te praten, en mocht ik er behoefte aan hebben dan zal ik het zeker overwegen!
Okay graag gedaan, hopelijk heb je er wat aan. Ik wil nog wel even kwijt dat ik vind dat je het niet kunt maken om eerst te kijken of een andere relatie wel lukt en als dat niet lukt terug te keren naar je vrouw. Ik denk dat je jezelf vooral afvragen wat je voor je vrouw voelt (hou je nog van haar?) en of je nog een toekomst met haar samen ziet. Of dat je denkt dat je zonder haar gelukkig(er) kan worden. Uiteindelijk moet je dit "probleem" zelf oplossen en beslissingen nemen, hoe moeilijk het ook is. Aan het einde van tunnel is er licht!quote:Op donderdag 12 mei 2005 09:06 schreef Toon74 het volgende:
[..]
Bedankt voor je verhaal, en ik ben wat aan het lezen over dat co-ouderschap en dat ziet er nog niet zo slecht uit. M'n vrouw en ik hebben het er al wel eens over gehad, hoe het eventueel verder zou moeten gaan als we uit elkaar zouden gaan (ook paar keer heel dicht tegen aan gezeten) en wat we met de kinderen zouden doen.
[..]
Ghe ghe... sorry, flauw, ik weet het
En nu zonder gein... erg bedankt voor je aanbod om er over te praten, en mocht ik er behoefte aan hebben dan zal ik het zeker overwegen!
Make love, not war ☮
Je vrouw zal moeten realiseren dat _als_ je nu je mond opendoet, en de confrontatie aangaat, dat je dan ook dingen zal zeggen, die voor haar ook confronterend zullen zijn ...quote:Op donderdag 12 mei 2005 09:06 schreef Toon74 het volgende:
Wat ik wel raar vond/vind. We zitten daar bij relatie-therapie. Vertellen beiden hoe we tegen bepaalde zaken aankijken, komen we buiten, zegt m'n vrouw dat ik haar van alles en nog wat zit te beschuldigen aldaar... en dat ik haar probeer onderuit te halen... en dat na bijna elke sessie... terwijl ik alleen maar vertelde hoe dat ik zag dat het een en ander in elkaar stak. (kan geen precieze voorbeelden herrineren).
Aan de andere kant, ze heeft natuurlijk ook gelijk dat dat dingen zijn die je in een private situatie uit de weg gaat en dan niet zegt, en haar boosheid zal zijn dat je dat niet direkt tegen haar kunt zeggen, en daarvoor een derde nodig hebt ..
Probeer haar ministens uit te leggen dat het niet zo is dat je haar wilt 'afkraken', maar dat het idd deels jouw schuld is dat je dat nu nog moeilijk direkt tegen haar persoonlijk kunt vertellen, maar dat ook wilt proberen 'af te leren' ..
Wel is zo'n uitspraak, en zeker het feit dat je vrouw dat zegt 'achteraf', dus na de therapie;
een teken ervoor dat je vrouw het nog moeilijk heeft met die therapie, en dit als een 'indringen' in private problemen ervaart, die ze liever onder twee ogen bespreekt.
Probeer haar ervan te overtuigen dat jij dat momenteel nog niet kan.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Tja... ik hou veel van m'n vrouw... alleen dat ik al een hele poos met m'n gedachten bij een andere vrouw zit... dat is erg vermoeiend. Het gaat ook niet echt over... dat had ik eigenlijk wel gehoopt. Vooral de laatste weken is het weer helemaal mis (de hevigheid schommelt)... en dat heeft een erg slechte invloed op m'n algeheel functioneren.quote:Okay graag gedaan, hopelijk heb je er wat aan. Ik wil nog wel even kwijt dat ik vind dat je het niet kunt maken om eerst te kijken of een andere relatie wel lukt en als dat niet lukt terug te keren naar je vrouw. Ik denk dat je jezelf vooral afvragen wat je voor je vrouw voelt (hou je nog van haar?) en of je nog een toekomst met haar samen ziet. Of dat je denkt dat je zonder haar gelukkig(er) kan worden. Uiteindelijk moet je dit "probleem" zelf oplossen en beslissingen nemen, hoe moeilijk het ook is. Aan het einde van tunnel is er licht!
Las anders een pauze in in je relatie om er achter te komen wat je nog voor je vrouw voelt.
En dan niet stiekem bij die andere vrouw gaan zitten natuurlijk
En dan niet stiekem bij die andere vrouw gaan zitten natuurlijk
Ik heb het hele topic gelezen en ik krijg in al je reacties toch een beetje het gevoel dat je niet 'echt' bereid bent om er helemaal voor te gaan. Dus alle contact (al dan niet tijdelijk) verbreken met de ander, zelf open in therapie gaan. En met dat open bedoel ik dus er echt voor gaan, jij kan alleen jezelf en jouw houding in je relatie veranderen en aangeven wat jouw behoeften zijn. Als je vrouw zich zo rot voelde na de gesprekken met die therapeut kan het ook best zijn dat de manier waarop die therapeut met jullie werkte niet ideaal was.
Het lijkt me alleen al verstandig om eerst eens met je vrouw te bespreken wat jullie beiden uit die therapie hopen te halen. Als er zoveel ruzies en irritaties zijn speelt er vaak een veel dieper 'gemis' aan beide kanten, probeer daar op te focussen.
Zoals eerder al gezegd, idealiseer die ander ook niet, als je daar weer 24/7 mee bent en zij ook kinderen wil kan je ook weer in een sleur komen.
En je zegt wel dat je vrouw zo anders is sinds de kinderen, maar kijk ook eens kritisch naar jezelf, ben jij niet ook zelf veranderd? En als zij zelf dit al erkent, speelt er misschien niet veel meer waardoor ze nog niet goed in dr vel zit, heeft ze misschien wat hulp nodig? Wat vaker de kids even wegbrengen, wat tijd voor haarzelf om weer even 'vrouw' ipv alleen maar 'mama' te zijn.
Tip van lady-wrb vond ik ook wel goed, maar probeer zoiets structureel in te bouwen. Vaker een avondje of weekendje met zn tweeën, glaasje wijn erbij etc.
Maargoed, dit werkt alleen als JIJ diep van binnen met je hart bereid bent om te knokken voor elkaar, jullie relatie en de kinderen.
Het lijkt me alleen al verstandig om eerst eens met je vrouw te bespreken wat jullie beiden uit die therapie hopen te halen. Als er zoveel ruzies en irritaties zijn speelt er vaak een veel dieper 'gemis' aan beide kanten, probeer daar op te focussen.
Zoals eerder al gezegd, idealiseer die ander ook niet, als je daar weer 24/7 mee bent en zij ook kinderen wil kan je ook weer in een sleur komen.
En je zegt wel dat je vrouw zo anders is sinds de kinderen, maar kijk ook eens kritisch naar jezelf, ben jij niet ook zelf veranderd? En als zij zelf dit al erkent, speelt er misschien niet veel meer waardoor ze nog niet goed in dr vel zit, heeft ze misschien wat hulp nodig? Wat vaker de kids even wegbrengen, wat tijd voor haarzelf om weer even 'vrouw' ipv alleen maar 'mama' te zijn.
Tip van lady-wrb vond ik ook wel goed, maar probeer zoiets structureel in te bouwen. Vaker een avondje of weekendje met zn tweeën, glaasje wijn erbij etc.
Maargoed, dit werkt alleen als JIJ diep van binnen met je hart bereid bent om te knokken voor elkaar, jullie relatie en de kinderen.
One of the least benightedly unintelligent life forms it has been my profound lack of pleasure not to be able to avoid meeting.
Zullen we het er gewoon op houden dat hij ook maar een mens is? Lekker makkelijk he, oordelen?quote:Op maandag 9 mei 2005 14:16 schreef Gekkenhuis_v het volgende:
Sorry dat ik het zeg, maar wat een klootzak ben jij. Je wil het proberen met die ander, en als dat dan niet lukt dan blijf je toch maar bij je vrouw, met wie je 2 kinderen hebt. Erg laag. Wees gewoon eerlijk tegen je vrouw. Als ik zo je verhaal lees stelt jullie huwelijk niet veel meer voor. Ga gewoon scheiden en dan rotzooien met anderen.
Hij laat duidelijk doorschemeren niet trots te zijn op zijn mogelijke 'actieplan'... maar echt een makkelijke situatie is het niet bepaald! Logisch dus dat dergeliijke gedachten bij hem opkomen... is gewoon menselijk. Niets meer en niets minder!
Dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams...
Wat hij zegt, ook wel eens gedacht aan die kinderen? Ze zijn dan net 2-3 jaar, en een pa rond hun heen huppelen zou wel handig en pedagogisch verantwoord zijn.quote:Op maandag 9 mei 2005 14:51 schreef maertz het volgende:
Iedereen zegt hier:
wees een vent en kies. Kies dan voor je vrouw. Ik ben helemaal niet zo concervatief als het op relaties aankomt, maar als je in het huwelijksbootje stapt en door je nestdrang er 2 kinders bij krijgt dan moet je ook gewoon gaan waar je al voor gekozen hebt.
Wat bereik je nou met die andere vrouw? Ga je dan weer hetzelfde proberen? Romantiek, misschien een paar kinderen erbij weer, en dan na 6 jaar, zie je weer een andere vrouw. Begrijp je waar ik naartoe wil?
Heeft je huidige vrouw genoeg afleiding? Vrouwen zonder afleiding worden donders irritant, als ze alleen maar de kinderen en het huishouden hebben dan gaan ze op allemaal klote dingen letten.
Doe de kinderen eens bij oma en regel een vakantie waarin ALLES geregeld is. Weekje aan het strand, hotel met vol pension, anders zul je zien dat je vrouw alsnog allemaal stress naarboven haalt.
Zorg dat je vrouw naast jou en de kinderen er iets naast heeft. Als ze dat al heeft, naja dan doet ze dat waarschijnlijk niet goed.
Dit is denk ik eerder even een fase waar jullie doorheen moeten.
EDIT: besef wel dat Fok! vol met jong volk zit
edit: dat klinkt wel ietwat bot, ik bedoel dus dat je dat ook mee zal moeten nemen in je beslissing. Tegenwoordig zijn er ook relatietherapeuten, toch?
-
Ik denk dat er over een aantal dingen heen word gekeken. En Toon, je moet eens "praten" met je vrouw. Ik heb niet alle posts gelezen, maar ik maak uit je verhaal op dat je eigenlijke probleem niks te maken heeft met je verliefdheid. Het draait om jou, jij bent niet tevreden in je relatie en probeert nu het "gelukkig zijn" te vinden buiten je relatie. Ik denk dat je er goed aan doet eerlijk te zijn, maar dan eerst met jezelf. Je vrouw weet volgens mij niet eens wat er in jou omgaat.(en dat terwijl jij claimt 100% eerlijk te zijn) Jullie therapie werkt niet omdat jij niet praat, je moet wel dingen achter houden om je vrouw niet voor haar hoofd te stoten en alles wat je nu hebt niet te verspelen.
Uit elkaar groeien kan, maar na je verhaal te hebben gelezen denk ik dat jij daar zelf erg veel aan kan doen. Je verliefdheid is begonnen als vlucht uit de sleur van alle dag. Daar hang je vervolgens van alles aan op en het plaatje vormt zich steeds meer. Ga eens terug naar jezelf. Ik zeg niet dat jij schuld hebt of keuzes moet maken, maar ik denk dat je eens eerlijk moet zijn tegen jezelf. Als je daar begint, is de kans groot dat je tot heel andere inzichten komt. Het kan best zijn dat je dan uiteindelijk wel uit elkaar gaat, maar niet om al die vlut-redenen die je in dit verhaal hebt genoemd. Ik schrijf dit niet om je de mantel uit te stoffen, maar om je een duwtje in een andere richting te geven.
Groet,
P. A. Lumile
Uit elkaar groeien kan, maar na je verhaal te hebben gelezen denk ik dat jij daar zelf erg veel aan kan doen. Je verliefdheid is begonnen als vlucht uit de sleur van alle dag. Daar hang je vervolgens van alles aan op en het plaatje vormt zich steeds meer. Ga eens terug naar jezelf. Ik zeg niet dat jij schuld hebt of keuzes moet maken, maar ik denk dat je eens eerlijk moet zijn tegen jezelf. Als je daar begint, is de kans groot dat je tot heel andere inzichten komt. Het kan best zijn dat je dan uiteindelijk wel uit elkaar gaat, maar niet om al die vlut-redenen die je in dit verhaal hebt genoemd. Ik schrijf dit niet om je de mantel uit te stoffen, maar om je een duwtje in een andere richting te geven.
Groet,
P. A. Lumile
Ik word wakker, ik doe een plas en sta op.. en denk ineens: "Verrek dat moest andersom!"
mooi. verstomd is.quote:Op dinsdag 17 mei 2005 01:44 schreef P. A. Lumile het volgende:
Ik denk dat er over een aantal dingen heen word gekeken. En Toon, je moet eens "praten" met je vrouw. Ik heb niet alle posts gelezen, maar ik maak uit je verhaal op dat je eigenlijke probleem niks te maken heeft met je verliefdheid. Het draait om jou, jij bent niet tevreden in je relatie en probeert nu het "gelukkig zijn" te vinden buiten je relatie. Ik denk dat je er goed aan doet eerlijk te zijn, maar dan eerst met jezelf. Je vrouw weet volgens mij niet eens wat er in jou omgaat.(en dat terwijl jij claimt 100% eerlijk te zijn) Jullie therapie werkt niet omdat jij niet praat, je moet wel dingen achter houden om je vrouw niet voor haar hoofd te stoten en alles wat je nu hebt niet te verspelen.
Uit elkaar groeien kan, maar na je verhaal te hebben gelezen denk ik dat jij daar zelf erg veel aan kan doen. Je verliefdheid is begonnen als vlucht uit de sleur van alle dag. Daar hang je vervolgens van alles aan op en het plaatje vormt zich steeds meer. Ga eens terug naar jezelf. Ik zeg niet dat jij schuld hebt of keuzes moet maken, maar ik denk dat je eens eerlijk moet zijn tegen jezelf. Als je daar begint, is de kans groot dat je tot heel andere inzichten komt. Het kan best zijn dat je dan uiteindelijk wel uit elkaar gaat, maar niet om al die vlut-redenen die je in dit verhaal hebt genoemd. Ik schrijf dit niet om je de mantel uit te stoffen, maar om je een duwtje in een andere richting te geven.
Groet,
P. A. Lumile
hoofdletters kosten teveel tijd
don't avoid pain to gain pleasure
niet iedereen is iedereen
don't avoid pain to gain pleasure
niet iedereen is iedereen
Ik heb met Diaan73 contact gehad op MSN en daar het hele verhaal lopen spui-en... (Nogmaals mijn dank)... er zitten nog wat meer kanten aan dit verhaal over waarom het slecht gaat tussen mijn vrouw en ik, maar dat laat ik hier liever achterwege... wel heb ik inmiddels alles redelijk op een rijtje en ik vermoed dat de relatie tussen mij en mn vrouw geen lang leven meer beschoren is. En dat staat eigenlijk los van de derde persoon in dit verhaal. Ik kijk alleen nogal op tegen de hele rompslomp van het uit elkaar gaan / het regelen hoe het nu met de kinderen moet...
ik neem aan dat je vrouw op de hoogte is van het feit dat je denkt dat de relatie geen lang leven meer beschoren is?
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Nog niet... ben er zelf nog niet helemaal uit... pas als ik er zelf uit ben ga ik er m'n vrouw pas mee lastig vallen.
je klinkt namelijk nogal stellig en ikzelf kan niet snappen dat iemand dit wel op een forum deelt maar niet met de persoon waar het mede om gaat
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Omdat het makkelijker is het anoniem ergens neer te zetten dan het er met de persoon in kwestie over te hebben. Al een paar keer op het punt gestaan... maar telkens niet van gekomen.
snap best dat het makkelijker is op deze manier. maar het idee dat mijn man bijv al zo duidelijk voor zichzelf aan het vormen is hoe en wat over onze relatie, dit wel deelt op een forum maar niet met mij zou mij een heel erg naar gevoel geven.
maar goed dat is persoonlijk.
maar goed dat is persoonlijk.
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Mijn situatie is net andersom. Mijn man en ik liggen in een scheiding omdat hij verliefd werd op iemand anders. We hebben het daarna nog een paar maandjes volgehouden maar van mijn kant was het vertrouwen weg ( ook al had ie niets met die verliefdheid gedaan) en het feit dfat hij al verliefd kon worden op iemand anders zegt al genoeg. Dan zit er blijkbaar iets niet goed in je relatie.
Natuurlijk was dat niet het enige wat er fout zat in onze relatie maar om daar nou helemaal over uit te wijden.......
Natuurlijk was dat niet het enige wat er fout zat in onze relatie maar om daar nou helemaal over uit te wijden.......
Heel erg juist... dat je al verliefd wordt op iemand anders, is vaak al een teken dat je relatie niet goed is. Door welke reden dan ook.quote:Op dinsdag 17 mei 2005 13:41 schreef sijkweiv het volgende:
Mijn situatie is net andersom. Mijn man en ik liggen in een scheiding omdat hij verliefd werd op iemand anders. We hebben het daarna nog een paar maandjes volgehouden maar van mijn kant was het vertrouwen weg ( ook al had ie niets met die verliefdheid gedaan) en het feit dfat hij al verliefd kon worden op iemand anders zegt al genoeg. Dan zit er blijkbaar iets niet goed in je relatie.
Natuurlijk was dat niet het enige wat er fout zat in onze relatie maar om daar nou helemaal over uit te wijden.......
@Toon74: nogmaals graag gedaan en we spreken elkaar vast wel weer. Goed om te horen dat je er iets aan hebt. En ik begrijp ook heel goed dat je (gedeeltijk) ook hier in het forum wilt delen in tegenstelling tot sommige anderen die niet snappe dat je het hier wel vertelt en niet aan je partner.
Make love, not war ☮
Beste TS, voordat je overweegt om te scheiden zou ik toch nog eens goed nadenken of het de moeite waard is naar wie je velangt.
Als je kinderen konden praten zouden ze je namelijk vragen of jij er werkelijk alles aan gedaan heb om het huwelijk te redden. En of mama er alles aan gedaan heeft.
Jij bent namelijk vader, vader van twee kinderen die het verdienen om een papa en mama te hebben. Jij houdt van je vrouw zei je , is het dan niet alle moeite waard om je huwelijk te redden ? Een relatie therapeute kan dit niet, ze wijst je alleen de weg !
Jij en je vrouw moeten er zien uit te komen. Beseffen jullie heel goed dat je kinderen er onder lijden onder de ruzie's ?
Als je nog een sprankeltje vechtlust in je hebt om er verandering in te brengen zou ik (weer) een gesprek aan kaarten met je vrouw. In het belang van je kinderen praten.
Want wat voor een leven wil je je kinderen geven, een leven met papa en mama gelukkig of gescheiden?
Als jij de hoop hebt dat je vrouw zich positiever zal opstellen als ze beseft dat de ruzie's het je kinderen meer kwaad doet dan goed, dan zou ik ervoor gaan ! Natuurlijk kan je niet in dagen of weken grotere veranderingen meten, maar het is een begin !
Je kinderen.... verdienen het !
veel sterkte
[ Bericht 17% gewijzigd door D-Industries op 18-05-2005 04:14:34 ]
Als je kinderen konden praten zouden ze je namelijk vragen of jij er werkelijk alles aan gedaan heb om het huwelijk te redden. En of mama er alles aan gedaan heeft.
Jij bent namelijk vader, vader van twee kinderen die het verdienen om een papa en mama te hebben. Jij houdt van je vrouw zei je , is het dan niet alle moeite waard om je huwelijk te redden ? Een relatie therapeute kan dit niet, ze wijst je alleen de weg !
Jij en je vrouw moeten er zien uit te komen. Beseffen jullie heel goed dat je kinderen er onder lijden onder de ruzie's ?
Als je nog een sprankeltje vechtlust in je hebt om er verandering in te brengen zou ik (weer) een gesprek aan kaarten met je vrouw. In het belang van je kinderen praten.
Want wat voor een leven wil je je kinderen geven, een leven met papa en mama gelukkig of gescheiden?
Als jij de hoop hebt dat je vrouw zich positiever zal opstellen als ze beseft dat de ruzie's het je kinderen meer kwaad doet dan goed, dan zou ik ervoor gaan ! Natuurlijk kan je niet in dagen of weken grotere veranderingen meten, maar het is een begin !
Je kinderen.... verdienen het !
veel sterkte
[ Bericht 17% gewijzigd door D-Industries op 18-05-2005 04:14:34 ]
Altijd aan het dromen...
mijn god zeg, scheiden is geen wereldramp.
Er zijn gescheiden ouders die co-ouderschap hebben , eindelijk weer op goeie voet met elkaar staan en wiens kinderen het prima zo hebben.
Soms varen de kids er juist wel bij. Ze krijgen extra aandacht.
Geen goed huwelijk? Dan maar een goede scheiding.
Ik zou niet willen dat mijn moeder bij mijn vader gebleven was alleen maar om mij terwijl ze liever anders gezien had.
Er zijn gescheiden ouders die co-ouderschap hebben , eindelijk weer op goeie voet met elkaar staan en wiens kinderen het prima zo hebben.
Soms varen de kids er juist wel bij. Ze krijgen extra aandacht.
Geen goed huwelijk? Dan maar een goede scheiding.
Ik zou niet willen dat mijn moeder bij mijn vader gebleven was alleen maar om mij terwijl ze liever anders gezien had.
it's better than yours
Helemaal mee eens!! Het om de kinderen bij elkaar blijven, is niet de goede oplossing en is uiteindelijk voor de kinderen ook niet goed. Mijn zoon merkte het ook heel erg goed dat ik niet lekker in mn vel zat, waardoor hij ook dwarser werd. Hoe klein kinderen ook zijn, ze hebben het echt wel in de gaten als er iets niet goed zit tussen de ouders. Nu ruim een jaar later weet hij niet anders dat hij in 2 huizen woont en hij heeft het bij beiden prima naar de zin.quote:Op woensdag 18 mei 2005 09:50 schreef MyMilkshake het volgende:
mijn god zeg, scheiden is geen wereldramp.
Er zijn gescheiden ouders die co-ouderschap hebben , eindelijk weer op goeie voet met elkaar staan en wiens kinderen het prima zo hebben.
Soms varen de kids er juist wel bij. Ze krijgen extra aandacht.
Geen goed huwelijk? Dan maar een goede scheiding.
Ik zou niet willen dat mijn moeder bij mijn vader gebleven was alleen maar om mij terwijl ze liever anders gezien had.
Het om de kinderen bij elkaar blijven, is niet de goede oplossing en is uiteindelijk voor de kinderen ook niet goed. Mijn zoon merkte het ook heel erg goed dat ik niet lekker in mn vel zat, waardoor hij ook dwarser werd. Hoe klein kinderen ook zijn, ze hebben het echt wel in de gaten als er iets niet goed zit tussen de ouders. Nu ruim een jaar later weet hij niet anders dat hij in 2 huizen woont en hij heeft het bij beiden prima naar de zin.
Make love, not war ☮
Voor kinderen wel! In ieder geval in eerste instantie kan het een ongelooflijke schizofrene situatie zijn, zeker omdat hun ouders niet altijd in staat zijn om hun conflicten buiten het ouderschap te houden. (spreek uit ervaring)quote:Op woensdag 18 mei 2005 09:50 schreef MyMilkshake het volgende:
mijn god zeg, scheiden is geen wereldramp.
Scheiden is inderdaad een mogelijkheid, ook voor TS, maar in mijn ogen alleen als je er alles aan gedaan hebt om het te voorkomen. Dus in therapie gaan, en daarbij niet alleen naar de ander maar vooral ook naar jezelf kijken.
@TS: Het valt me op dat je zegt dat je vrouw nogal veranderd is. Sja, dat gebeurt bij iedereen, ook bij de vrouw op wie je nu verliefd bent. De kunst van een relatie is volgens mee om mee te veranderen en/of groeien.
En nog iets: je kunt wel scheiden van je vrouw, en wat beginnen met een ander (wie dan ook) maar je neemt jezelf mee in de volgende relatie, en zult ongetwijfeld ook veel van dezelfde problemen die je nu hebt, weer tegen komen.
Hier ben ik het dus helemaal niet mee eens! Verliefdheid zelf heb je niet in de hand. Alleen kun je ervoor kiezen om er iets mee te doen of het te laten overwaaien. Het is gelijk aan de verliefdheid op een mooie omgeving, of een prachtige auto, in een volstrekte andere orde dan je liefde voor een vrouw of man.quote:Op dinsdag 17 mei 2005 13:41 schreef sijkweiv het volgende:
Mijn situatie is net andersom. Mijn man en ik liggen in een scheiding omdat hij verliefd werd op iemand anders. We hebben het daarna nog een paar maandjes volgehouden maar van mijn kant was het vertrouwen weg ( ook al had ie niets met die verliefdheid gedaan) en het feit dfat hij al verliefd kon worden op iemand anders zegt al genoeg. Dan zit er blijkbaar iets niet goed in je relatie.
Natuurlijk was dat niet het enige wat er fout zat in onze relatie maar om daar nou helemaal over uit te wijden.......
Ik vind verliefd zijn op een ander geen reden om te scheiden, hoor! En het hoeft zelfs geen indicatie te zijn dat de relatie niet goed is.
Het kan wel, natuurlijk! Bijvoorbeeld als je iets mist; dan kun je vluchten in iets anders. Maar dan zou een hobby waar je wat teveel aandacht aan besteedt ook niet kunnen! (teveel is ook niet goed, da's wel waar)
Ik denk zelf dat, mocht ik op een ander verliefd worden (wat ik niet zo zie gebeuren), dat ik dan mijn vrouw wat extra aandacht ga schenken, lekker op haar focussen, dat komt de relatie juist ten goede, nog opgeacht of ze van die verliefdheid weet of niet.
Trouwens, we hebben het al eerder over de theoretische kans gehad dat 1 van ons verliefd wordt op een ander. We hebben afgesproken dat we dat elkaar vertellen, ook al zal dat misschien pijn doen. Op deze manier blijf je eerlijk tegenover elkaar. Je kunt daarna wat meer aandacht aan de relatie geven in plaats van dat de reactie op zo'n verliefdheid een verwijding (scheiding bijvoorbeeld) betekent.
Ehm , die poster verwees duidelijk naar haar eigen persoonlijke situatie (en gaf in de post aan, dat er meerdere zaken 'fout' zaten in die relatie, waarbij het verliefd zijn voornamelijk een 'reagensis' was, om die gezamelijk aan het oppervlak te brengen)quote:Op woensdag 18 mei 2005 12:18 schreef Bright het volgende:
[..]
Hier ben ik het dus helemaal niet mee eens! Verliefdheid zelf heb je niet in de hand....
Daarop aanmerking te gaan maken omdat jij misschien een beeld van menselijke emoties hebt, komt in dit geval nogal vreemd over, alsof je daar beter zou weten hoe die poster met haar leven om te gaan heeft ...
Ook in het geval van de TS is het volgens mij redelijk boven alle twijfel verheven dat daar het 'verliefd worden op een andere vrouw via MSN' sterk te maken heeft met de problemen van de TS binnen de huidige relatie, die maar niet besproken kunnen worden, of aangepakt worden, waarbij zowel de TS als zijn vrouw verantwoordelijkheid ontlopen.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Gisteren en vandaag met m'n vrouw gesproken en ik heb besloten om de relatie niet voort te zetten. Ik had eigenlijk verwacht dat m'n vrouw het wel zag aankomen, ze reageerde ook nogal nuchter op mijn e-mail voor een gesprek, maar het was blijkbaar toch wel een donderslag bij heldere hemel. Maar goed, dat is niet meer anders. Hoe het verder zal gaan zal de tijd leren...
Als je niet communiceert is het moeilijk in te schatten wat er bij de ander speelt hoor...quote:Op woensdag 18 mei 2005 13:06 schreef Toon74 het volgende:
Ik had eigenlijk verwacht dat m'n vrouw het wel zag aankomen,
Anyway, je hebt dus een keuze gemaakt. Succes!
En onderschat aub de impact van eea op jullie kinderen niet...
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Hee Toon74, ik vind het wel dapper van je dat je uiteindelijk de knoop hebt doorgehakt. Niemand zit te wachten op een scheiding, dus die beslissing is heel moeilijk. Ik wens je heel veel succes en als ik met raad kan bijstaan, hoor ik het wel. Sterkte in ieder geval!quote:Op woensdag 18 mei 2005 13:06 schreef Toon74 het volgende:
Gisteren en vandaag met m'n vrouw gesproken en ik heb besloten om de relatie niet voort te zetten. Ik had eigenlijk verwacht dat m'n vrouw het wel zag aankomen, ze reageerde ook nogal nuchter op mijn e-mail voor een gesprek, maar het was blijkbaar toch wel een donderslag bij heldere hemel. Maar goed, dat is niet meer anders. Hoe het verder zal gaan zal de tijd leren...
Make love, not war ☮
Nou voor zover ik heb gelezen, is er toch vrij veel gecommuniceerd... maar misschien komt eht ook omdat ik wat uitgebreider met Toon74 heb gesproken op MSN.quote:Op woensdag 18 mei 2005 13:32 schreef Moonah het volgende:
[..]
Als je niet communiceert is het moeilijk in te schatten wat er bij de ander speelt hoor...
Anyway, je hebt dus een keuze gemaakt. Succes!
En onderschat aub de impact van eea op jullie kinderen niet...
Make love, not war ☮
ojee Diana, ga jij die arme Toon nu 'in bescherming nemen' ...?quote:Op woensdag 18 mei 2005 14:13 schreef Diaan73 het volgende:
[..]
Nou voor zover ik heb gelezen, is er toch vrij veel gecommuniceerd... maar misschien komt eht ook omdat ik wat uitgebreider met Toon74 heb gesproken op MSN.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Mijn situatie is net andersom. Mijn man en ik liggen in een scheiding omdat hij verliefd werd op iemand anders. is het begin van haar post. Ok, laat het dan zo zijn. Ik vind het 1 niet in verhouding staan tot het ander. (Zij zelf ook niet, want later werd nog aangegeven dat er meerdere zaken niet goed zitten)quote:Op woensdag 18 mei 2005 12:32 schreef RM-rf het volgende:
[..]
Ehm , die poster verwees duidelijk naar haar eigen persoonlijke situatie (en gaf in de post aan, dat er meerdere zaken 'fout' zaten in die relatie, waarbij het verliefd zijn voornamelijk een 'reagensis' was, om die gezamelijk aan het oppervlak te brengen)
Ik geef geen mening over haar situatie (in ieder geval is dat niet bedoeld), maar op haar reactie in dit geval, dus waarbij ze in eerste instantie beweert dat een verliefdheid voldoende is om te scheiden.quote:Daarop aanmerking te gaan maken omdat jij misschien een beeld van menselijke emoties hebt, komt in dit geval nogal vreemd over, alsof je daar beter zou weten hoe die poster met haar leven om te gaan heeft ...
Dat is heel goed mogelijk, aangezien er al een half jaar problemen waren voordat het besproken werd met de MSN-vriendin. In het geval van TS staat de verliefdheid dus eigenlijk nog helemaal buiten het probleem. Het probleem lijkt mij meer te zijn dat hij 5 jaar getrouwd is, 2 kinderen heeft en steeds ruzie met z'n vrouw heeft waarbij de relatie tussen hem en zijn vrouw niet lekker is.quote:Ook in het geval van de TS is het volgens mij redelijk boven alle twijfel verheven dat daar het 'verliefd worden op een andere vrouw via MSN' sterk te maken heeft met de problemen van de TS binnen de huidige relatie, die maar niet besproken kunnen worden, of aangepakt worden, waarbij zowel de TS als zijn vrouw verantwoordelijkheid ontlopen.
Dit probleem moet worden aangepakt, niet vluchten, ook niet eventueel naar een vriendin waar TS verliefd op zou zijn geworden.
Nee ik ga hem beslist niet "in bescherming nemen". Als hij al beschermd moet worden, denk ik dat hij zichzelf wel kan beschermen. Ik vind ook dat er heel snel over een bepaalde situatie wordt ge(ver)oordeeld, vandaar mijn opmerking. Verder is het moeilijk om te oordelen over de situatie als je zelf niet in zo'n situatie hebt gezeten.quote:Op woensdag 18 mei 2005 14:15 schreef RM-rf het volgende:
[..]
ojee Diana, ga jij die arme Toon nu 'in bescherming nemen' ...?
Nee ik ga hem beslist niet "in bescherming nemen". Als hij al beschermd moet worden, denk ik dat hij zichzelf wel kan beschermen. Ik vind ook dat er heel snel over een bepaalde situatie wordt ge(ver)oordeeld, vandaar mijn opmerking. Verder is het moeilijk om te oordelen over de situatie als je zelf niet in zo'n situatie hebt gezeten. [ Bericht 9% gewijzigd door Diaan73 op 18-05-2005 14:35:01 ]
Make love, not war ☮
Tja, ík heb niet met hem geMSN-ed.quote:Op woensdag 18 mei 2005 14:27 schreef Diaan73 het volgende:
Ik vind ook dat er heel snel over een bepaalde situatie wordt ge(ver)oordeeld, vandaar mijn opmerking.
Ik kan mij slechts baseren op hetgeen hij hier vertelt en daaruit maak ik dus niet op dat er echt gecommuniceerd is.
Jaaaah, er zijn wel woorden uitgewisseld, maar da's niet per sé hetzelfde...
Oh, ik wist niet dat je hier alleen mag reageren als je exact hetzelfde hebt meegemaakt?quote:Verder is het moeilijk om te oordelen over de situatie als je zelf niet in zo'n situatie hebt gezeten.
* al weg is...
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zolang Toon van zn vrouw houdt zal een nieuwe relatie echt niet gaan werken.
Je zou er haast een boek over schrijven!
hoezo ? staat het houden van één persoon, het verliefd zijn en het houden van een ander persoon in de weg ?quote:Op woensdag 18 mei 2005 14:42 schreef moussy het volgende:
Zolang Toon van zn vrouw houdt zal een nieuwe relatie echt niet gaan werken.
de relatie met zijn huidige vrouw lijkt in mijn ogen zo dood als een pier ... zoals Moonah denk ik ook dat er niet veel meer gecommuniceerd geweest is ...
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Over het wel of niet communiceren, valt te twisten, ik heb in de posten gelezen dat er toch ook gesprekken zijn geweest met therapeut en met elkaar. Maar er dan inderdaad moeilijk te beoordelen of er echt gecommuniceerd is. Ik denk van wel, anderen, waaronder jij, dus duidelijk niet.quote:Op woensdag 18 mei 2005 14:38 schreef Moonah het volgende:
[..]
Tja, ík heb niet met hem geMSN-ed.
Ik kan mij slechts baseren op hetgeen hij hier vertelt en daaruit maak ik dus niet op dat er echt gecommuniceerd is.
Jaaaah, er zijn wel woorden uitgewisseld, maar da's niet per sé hetzelfde...
[..]
Oh, ik wist niet dat je hier alleen mag reageren als je exact hetzelfde hebt meegemaakt?
* al weg is...
Ik heb niet gezegd dat het niet mag, ik heb alleen gezegd dat het moeilijk is. En met zo'n situatie bedoel ik natuurlijk een soortgelijke situatie, niemand maakt exact hetzelfde mee.
Nu maar weer ontopic?
[ Bericht 10% gewijzigd door Diaan73 op 18-05-2005 14:58:28 ]
Make love, not war ☮
Zij zal hem net in andere conflicten op zijn gevoel gaan spelen, dan moet je wel héél stevig in je schoenen staan om het niet tussen je nieuwe relatie te laten gaan staan.
Je zou er haast een boek over schrijven!
Dieren zijn niet monogaam en geen mens is echt monogaam.
En weet je wat het ergst van alles is: Iedereen heeft wel eens gevoelens oid gehad voor een ander, of het idee dat dit het nu is, wat kan je nog verwachten? Is dit alles? Mensen doen echter vaak tegenover anderen alsof ze het zelf allemaal zo gezellig hebben en durven niet toe te geven dat ze best vaak helemaal stuk lopen binnen hun relatie. Wat is nu dan het ultieme levensgenot? Is het er? Bestaat het echt? Weet niet, maar weet wel dat dit soort dingen vaker voorkomen dan dat het "echte geluk"voorkomt.
Toon, weet donders goed wat je voelt, niet exact, maar t komt heel dichtbij, want ik ik maak het de laatste paar maanden van heel dichtbij mee en ook ik weet niet wat ik er mee aan moet. Welke keuze moet ik maken, welke weg moet ik gaan? Is het ergens anders beter denk je? Nee, anders waarschijnlijk, maar niet beter, dusss
En weet je wat het ergst van alles is: Iedereen heeft wel eens gevoelens oid gehad voor een ander, of het idee dat dit het nu is, wat kan je nog verwachten? Is dit alles? Mensen doen echter vaak tegenover anderen alsof ze het zelf allemaal zo gezellig hebben en durven niet toe te geven dat ze best vaak helemaal stuk lopen binnen hun relatie. Wat is nu dan het ultieme levensgenot? Is het er? Bestaat het echt? Weet niet, maar weet wel dat dit soort dingen vaker voorkomen dan dat het "echte geluk"voorkomt.
Toon, weet donders goed wat je voelt, niet exact, maar t komt heel dichtbij, want ik ik maak het de laatste paar maanden van heel dichtbij mee en ook ik weet niet wat ik er mee aan moet. Welke keuze moet ik maken, welke weg moet ik gaan? Is het ergens anders beter denk je? Nee, anders waarschijnlijk, maar niet beter, dusss
volgens mij is het gevoel tussen hem en zijn vrouw zo dood als een pier.quote:Op woensdag 18 mei 2005 14:49 schreef moussy het volgende:
Zij zal hem net in andere conflicten op zijn gevoel gaan spelen, dan moet je wel héél stevig in je schoenen staan om het niet tussen je nieuwe relatie te laten gaan staan.
ik zou het trouwens een enge gedachte vinden om getrouwd te zijn met twee kleine kinderen, en dan constant met smoorverliefde gevoelens zitten voor iemand anders. Hoe kan je het zo ver laten komen, ik heb daar dus eerlijk gezegd echt weinig begrip voor. Als je voor je huwelijk wil gaan, blokkeer die ander dan op MSN, kap het contact en done with it.
Volgens mij heeft de TS een verzoening met zijn vrouw ook nooit een eerlijke kans gegeven, redelijk begrijpelijk als je gedachten constant bij iemand anders zijn.
voor de kinderen zal hij zijn vrouw nog moeten zien, ja ...
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Mss is het wel verhelderend als er juíst ook mensen reageren die níet iets soortgelijks hebben meegemaakt. Daar valt wellicht iets van op te steken omdat zij de zaken (kennelijk) op een andere manier aanpakken...quote:Op woensdag 18 mei 2005 14:48 schreef Diaan73 het volgende:
Ik heb niet gezegd dat het niet mag, ik heb alleen gezegd dat het moeilijk is. En met zo'n situatie bedoel ik natuurlijk een soortgelijke situatie, niemand maakt exact hetzelfde mee.
Hoewel een feest van herkenning ook wel eens lekker kan zijn.
Eh ja... waren we dan offtopic gegaanquote:Nu maar weer ontopic?
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ja dat is misschien ook wel zo, hoe dan ook het blijft een moeilijke situatie. Als je op dat moment in die (vervelende) positie bent, kun je veel hebben (goedbedoelde) adviezen, maar uteindelijk moet je het toch zelf doen. Met of zonder je partner.quote:Op woensdag 18 mei 2005 15:06 schreef Moonah het volgende:
[..]
Mss is het wel verhelderend als er juíst ook mensen reageren die níet iets soortgelijks hebben meegemaakt. Daar valt wellicht iets van op te steken omdat zij de zaken (kennelijk) op een andere manier aanpakken... [afbeelding]
Hoewel een feest van herkenning ook wel eens lekker kan zijn.
[..]
Ja een beetje wel vond ik... maar okay jij hebt dat gevoel niet. Dan was mijn opmerking ten onrechte.quote:Eh ja... waren we dan offtopic gegaan
Make love, not war ☮
En nu maar hopen dat Toon74 zich niet weer gaat voortplanten. Dan krijg ie misschien weer een hormonaal ontregelde vrouw en heel lieve kinderen.
And it's only the giving
That makes you
What you are
That makes you
What you are
Niet per definitie, en ik spreek ook uit ervaring, gescheiden ouders en ben zelf gescheiden.quote:Op woensdag 18 mei 2005 11:15 schreef linda856763 het volgende:
[..]
Voor kinderen wel! In ieder geval in eerste instantie kan het een ongelooflijke schizofrene situatie zijn, zeker omdat hun ouders niet altijd in staat zijn om hun conflicten buiten het ouderschap te houden. (spreek uit ervaring)
Het leven is niet zwartwit
[ Bericht 26% gewijzigd door MyMilkshake op 18-05-2005 18:51:37 ]
it's better than yours
KAN een schizofrene situatie opleveren, ouders kunnen VAAK hun ouderschap en relatie niet gescheiden houden.quote:Op woensdag 18 mei 2005 18:45 schreef MyMilkshake het volgende:
[..]
Niet per definitie, en ik spreek ook uit ervaring, gescheiden ouders en ben zelf gescheiden.
Het leven is niet zwartwit
Grijs genoeg?
Zo blijkt wel weer dat elke scheiding weer anders is....quote:Op woensdag 18 mei 2005 21:17 schreef linda856763 het volgende:
[..]
KAN een schizofrene situatie opleveren, ouders kunnen VAAK hun ouderschap en relatie niet gescheiden houden.
Grijs genoeg?
Make love, not war ☮
Uit omgevings-ervaring kan ik wel zeggen dat sessies samen me een therapeut zeker niet inhoudt dat er wordt gecommuniceerd hoor, ik denk dat we dat punt maar aan TS moeten overlaten, want als partijen niet kunnen communiceren, dan houdt het gewoon op, tenzij ze wakker worden geschud en dat is waarschijnlijk nog niet (of juist wel??) gebeurd.quote:Op woensdag 18 mei 2005 14:48 schreef Diaan73 het volgende:
[..]
Over het wel of niet communiceren, valt te twisten, ik heb in de posten gelezen dat er toch ook gesprekken zijn geweest met therapeut en met elkaar. Maar er dan inderdaad moeilijk te beoordelen of er echt gecommuniceerd is. Ik denk van wel, anderen, waaronder jij, dus duidelijk niet.
Het is zelfs moeilijk als je zo'n dergelijke situatie hebt meegemaakt. Het is wel belangrijk om de posters hier enigszins te kennen, zodat je weet of ze uit ervaring spreken of niet. Helaas komt er nogal wat onzin uit bepaalde hoeken, waarbij ik dan denk: 'Weet je eigenlijk wel waar het over gaat? Lees je wel tussen de regels door? Besef je wel dat het hier om echte mensen, een echte relatie met echte kinderen gaat?'quote:Ik heb niet gezegd dat het niet mag, ik heb alleen gezegd dat het moeilijk is. En met zo'n situatie bedoel ik natuurlijk een soortgelijke situatie, niemand maakt exact hetzelfde mee.
ok, maar dit tpoic is zo ongeveer uit-/afgestorven, denk ik.quote:Nu maar weer ontopic?
Het probleem zit er in dat jullie geen tijd voor elkaar vrij maken. En dat de kinderen al die tijd in beslag nemen. Maar om daar nu dan maar even een ander te nemen, dat zou ik bewaarlijk vinden. Echter... je kan het oplossen door weer gek te worden op elkaar.
Jammer dat deze briljante tip te laat komt...quote:Op zondag 22 mei 2005 02:33 schreef Brillies het volgende:
Het probleem zit er in dat jullie geen tijd voor elkaar vrij maken. En dat de kinderen al die tijd in beslag nemen. Maar om daar nu dan maar even een ander te nemen, dat zou ik bewaarlijk vinden. Echter... je kan het oplossen door weer gek te worden op elkaar.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ik vraag me af of er niet een nieuwe 'verliefdheid' komt zodra de huidige dame uit beeld is. Het gaat er nl. niet om wie het is, maar om het feit dat de opening er is, omdat je relatie al lange tijd niet goed meer zit. Jullie hebben het al geprobeerd via een relatietherapeut, en dat hielp ook niet echt.
Kortom: je zou idd de knoop eens moeten doorhakken. Wat voel je nou eigenlijk nog echt voor je vrouw, wat wil je met je relatie?
Ik zie dat D1 het ook al zo ongeveer verwoord heeft:
Kortom: je zou idd de knoop eens moeten doorhakken. Wat voel je nou eigenlijk nog echt voor je vrouw, wat wil je met je relatie?
Ik zie dat D1 het ook al zo ongeveer verwoord heeft:
quote:Ik denk dat het probleem niet eens zozeer ligt bij de gevoelens die je voor die andere vrouw hebt. Het lijkt mij eerder een symptoom van het echte probleem; dat jij en je vrouw niet meer op één lijn zitten en dat jullie huwelijk daar danig onder te lijden heeft.
Kierkegaard: Life Can Only Be Understood Backwards, But It Must Be Lived Forwards
Ik heb je verhaal gelezen TS, maar niet de reacties.
Mijn mening is heel makkelijk:
Ik heb veel respect voor mensen die na 25 jaar of in jouw geval 10 jaar
hun eigen gevoel volgen, maar wees wel eerlijk naar je partner.
NIET aan geflikfooi beginnen voor je het je vrouw eerlijk verteld heb.
als vader moet je een regel hebben vind ik, en die kan je ook zonder kinderen
hanteren.
kan je je gedragen verklaren/ verantwoorden als je kinderen volwassen (18 jaar)
en ze de hele waarheid weten.
iig. Succes ermee
Mijn mening is heel makkelijk:
Ik heb veel respect voor mensen die na 25 jaar of in jouw geval 10 jaar
hun eigen gevoel volgen, maar wees wel eerlijk naar je partner.
NIET aan geflikfooi beginnen voor je het je vrouw eerlijk verteld heb.
als vader moet je een regel hebben vind ik, en die kan je ook zonder kinderen
hanteren.
kan je je gedragen verklaren/ verantwoorden als je kinderen volwassen (18 jaar)
en ze de hele waarheid weten.
iig. Succes ermee
Hell To The Liars
Hoi Toon...
Als dochter van gescheiden ouders wil ik toch graag nog iets tegen je zeggen en mijn gedachtes uiten.
Mijn ouders leken gelukkig, maar mijn moeder scheen het niet te zijn.
Mijn vader had het moeilijk met zijn verleden en met zijn werk, en hij kon zich alleen uitten bij haar, maar soms ook op een slechte manier (slecht gehumeurd zijn enzo).
Mijn moeder was een beetje als jij op bepaalde punten - als er een confrontatie was, klapte ze helemaal dicht en kon ze niks terugzeggen. Als klein kind heb ik vele ruzies gehoord.
Als puber heb ik nog veel meer ruzies gehoord. Wij hebben houten vloeren in huis, en op den duur was het om de 2 dagen raak, werden er dingen gezegd die ze eigenlijk niet meenden, en kon ik alles haarfijn horen.
Mijn moeder werd verliefd op een andere man die ze via internet had ontmoet. Is er zelfs heen geweest. Mijn vader wist dit, maar heeft altijd hoop gehouden dat het goed zou komen. Tevergeefs.
2 dagen voordat mijn moeder het huis uit ging, werd ik 's ochtends wakker, m'n moeder lag op een matras op de vloer in m'n kamer. 2 dagen later was ze ingetrokken bij een goede vriendin van haar.
Tijdens dat verblijf daar (die vriendin was ook gescheiden en mocht mijn vader niet) zijn er dingen gezegd wat gemeen is tegenover de kinderen.
Let wel, beide ouders zijn niet perfect geweest in de relatie. Ik heb vooral de eerste 3 jaar steeds maar weer gezeik van ze gehoord, vooral over elkaar. En toch, ze kunnen nog steeds met elkaar praten nu.
Mijn mening over jouw situatie, nu je toch een punt erachter hebt gezet (waar ik deels achter sta, aangezien je kinderen een flinke klap kunnen krijgen van jaaaarenlange ruzies)... breek met beide vrouwen. Kies voor geen. Zoals je zelf al zei, die vrouw is niet zomaar een vrouw, maar als je verliefd bent, dan is dat toch normaal? Jouw ex-vrouw was in het begin waarschijnlijk ook niet 'zomaar een vrouw'.
Hoe gemeen het ook klinkt (of juist niet) maar denk nu aan je kinderen. Ze hebben je heel hard nodig. geef je vrouw niet de kans alleen maar slechte dingen te zeggen. Probeer het aan ze uit te leggen, of het nu is of later. Blijf contact houden. Door naar een andere vrouw te stappen is absoluut geen goed idee denk ik. Zet je verliefde gevoelens aan de kant, en doe er alles aan om een goede relatie met je kinderen te redden. Als je naar die vrouw gaat, zullen ze het door manipulatie van je ex wel gaan zien als 'papa heeft ons in de steek gelaten'.
heel veel sterkte en succes ermee.
Als dochter van gescheiden ouders wil ik toch graag nog iets tegen je zeggen en mijn gedachtes uiten.
Mijn ouders leken gelukkig, maar mijn moeder scheen het niet te zijn.
Mijn vader had het moeilijk met zijn verleden en met zijn werk, en hij kon zich alleen uitten bij haar, maar soms ook op een slechte manier (slecht gehumeurd zijn enzo).
Mijn moeder was een beetje als jij op bepaalde punten - als er een confrontatie was, klapte ze helemaal dicht en kon ze niks terugzeggen. Als klein kind heb ik vele ruzies gehoord.
Als puber heb ik nog veel meer ruzies gehoord. Wij hebben houten vloeren in huis, en op den duur was het om de 2 dagen raak, werden er dingen gezegd die ze eigenlijk niet meenden, en kon ik alles haarfijn horen.
Mijn moeder werd verliefd op een andere man die ze via internet had ontmoet. Is er zelfs heen geweest. Mijn vader wist dit, maar heeft altijd hoop gehouden dat het goed zou komen. Tevergeefs.
2 dagen voordat mijn moeder het huis uit ging, werd ik 's ochtends wakker, m'n moeder lag op een matras op de vloer in m'n kamer. 2 dagen later was ze ingetrokken bij een goede vriendin van haar.
Tijdens dat verblijf daar (die vriendin was ook gescheiden en mocht mijn vader niet) zijn er dingen gezegd wat gemeen is tegenover de kinderen.
Let wel, beide ouders zijn niet perfect geweest in de relatie. Ik heb vooral de eerste 3 jaar steeds maar weer gezeik van ze gehoord, vooral over elkaar. En toch, ze kunnen nog steeds met elkaar praten nu.
Mijn mening over jouw situatie, nu je toch een punt erachter hebt gezet (waar ik deels achter sta, aangezien je kinderen een flinke klap kunnen krijgen van jaaaarenlange ruzies)... breek met beide vrouwen. Kies voor geen. Zoals je zelf al zei, die vrouw is niet zomaar een vrouw, maar als je verliefd bent, dan is dat toch normaal? Jouw ex-vrouw was in het begin waarschijnlijk ook niet 'zomaar een vrouw'.
Hoe gemeen het ook klinkt (of juist niet) maar denk nu aan je kinderen. Ze hebben je heel hard nodig. geef je vrouw niet de kans alleen maar slechte dingen te zeggen. Probeer het aan ze uit te leggen, of het nu is of later. Blijf contact houden. Door naar een andere vrouw te stappen is absoluut geen goed idee denk ik. Zet je verliefde gevoelens aan de kant, en doe er alles aan om een goede relatie met je kinderen te redden. Als je naar die vrouw gaat, zullen ze het door manipulatie van je ex wel gaan zien als 'papa heeft ons in de steek gelaten'.
heel veel sterkte en succes ermee.
Tralalalaaa
Als je nu niet gelukkig bent is het nooit te laat om overnieuw te beginnen.
Alleen is het dan denk ik niet verstandig om dat met een vriendin van je vrouw te doen.
Als je maar zorgt dat de kinderen er niet het slachtoffer van worden!
Alleen is het dan denk ik niet verstandig om dat met een vriendin van je vrouw te doen.
Als je maar zorgt dat de kinderen er niet het slachtoffer van worden!
hostes ad pulverum ferire
Spatie is kapot.
's Avonds een vent, 's ochtends gebanned
Spatie is kapot.
's Avonds een vent, 's ochtends gebanned
Hier ga je spijt van krijgen.
Dat andere mokkel wil straks niks met je en dan zak je in de put en denk je wat heb ik gedaan.
mark my words....
Dat andere mokkel wil straks niks met je en dan zak je in de put en denk je wat heb ik gedaan.
mark my words....
Soms lopen relaties na een tijd niet meer. It happens all the time!!!!! Zelfs als je in het begin of zelfs na 10 jaar denkt dat het voor altijd goed zal gaan. Soms niet!
Tralalalaaa
Dit verhaal komt mij zo bekend voor.quote:Op maandag 9 mei 2005 14:06 schreef Toon74 het volgende:
Hallo,
Zoals de topic titel al aangeeft zit ik met een redelijk groot probleem. Ik ben vijf jaar getrouwd met een heel lieve vrouw en vader van twee heel lieve kinderen. Ik heb al ongeveer tien jaar een relatie met mijn vrouw en de laatste anderhalf jaar gaat het niet zo goed tussen haar en mij. Wat de precieze oorzaak is weet ik niet precies maar we hebben vrij vaak ruzie over, voor mijn gevoel onbenullige zaken, en als we ruzie hebben dan slaat m'n vrouw meestal helemaal door en roept ze allerlei kwestende opmerkingen over hoe ik voor de kinderen zorg e.d. Ik sla dan meestal helemaal dicht, iets waardoor zei nog veel bozer wordt. Als ik overigens wel een reactie geef, dan is dat ook nooit goed... We hebben ook al een aantal sessies bij een relatie-therapeute gehad. Deze sessies hebben we niet voltooid, maar wij hadden beiden het gevoel dat het niet echt hielp en omdat we zelf voor de kosten moesten opdraaien zijn we daar mee gestopt. De relatie gaat de laatste paar maanden wel wat beter, maar tis nog steeds niet goed en met vlagen slecht.
Mijn vrouw en ik hebben een gezamelijke vriendin, en die vriendin kennen we even lang als wij elkaar kennen. Ik heb die vriendin altijd al een erg leuk meisje gevonden maar toen ongeveer een jaar geleden haar relatie met haar vriend tot een einde kwam, heb ik vrij veel met haar via MSN contact gehad over van alles en nog wat, ook over het einde van haar relatie. Tijdens die gesprekken, en eigenlijk al toen ik hoorde dat haar relatie over was, ben ik romantisch gevoelens voor haar gaan hebben... heb ook dagen achter elkaar op msn zitten wachten tot ze weer on-line kwam... sjagerijnig als ze een dag niet on-line kwam... en leefde weer helemaal op als ze wel on-line kwam... iets waar ik zelf overigens helemaal gestoord van werd. Mijn vrouw, die vriendin en ik zijn toen met een stel anderen naar een festival geweest. Omdat toen de gevoelens iets minder waren dacht ik dat ik het probleem de wereld uit kon helpen door het mijn vrouw op te biechten. Mijn vrouw reageerde in eerste instantie nogal laconiek maar vond het daarna toch wel heel erg erg. Mijn hoop dat mijn verliefdheid over zou zijn was ongegrond, het vuur werd alleen maar weer aangewakkerd. Ook heb ik 8 maanden geleden een 'liefdes'-brief aan die vriendin geschreven, met het verhaal wat ongeveer hier boven staat, deze echter nooit verstuurd.
En daar zit ik dan nu... getrouwd met een lieve vrouw, relatie is met vlagen goed... twee schatten van kinderen... en helemaal in de wolken van een andere vrouw... ik hoopte eigenlijk dat dat over zou gaan... en het golft wel een beetje... maar het is inmiddels al dik een jaar zo dat ik vrij veel aan haar moet denken... ook heb ik telkens de nijging om iets te gaan forceren... eerst met een goede vriend er over gehad... daarna aan m'n vrouw opgebiecht... een brief aan die vriendin geschreven (maar niet verstuurd)... cd met romantische muziek voor haar gekocht (maar ook niet verstuurd, slapjanus die ik ben) en was eigenlijk van plan om haar dus vandaag een bos rozen te gaan sturen (wel anoniem... maar toch... vermoed dat ze dan wel weet dat ze van mij afkomen)...
Tja... wat hoop ik nu met deze post te gaan bereiken... das een goede vraag... Op zich is het niet zo eerlijk van mij om bij m'n vrouw te blijven terwijl ik liever bij iemand anders zou zijn. Ook heb ik twee schatten van kinderen die ik niet kan missen... Verder weet ik natuurlijk niet hoe die vriendin zou reageren als ik toenadering tot haar zou zoeken. Ik heb haar nooit expliciet iets laten merken, wel hier en daar wat hints laten vallen... tijdens de MSN gesprekken met haar heb ik wel wat signalen opgevangen uit haar richting, maar dat is natuurlijk ook altijd maar wat je er in wil lezen, en alweer een tijdje geleden. Ik heb nu niet zo heel veel contact meer met haar... ze heeft maar beperkt toegang tot internet en woont ver weg... af en toe wat e-mails en wat een smsjes... daar blijft het wel bij... en dan over algemene zaken...
Het eerlijkste zou zijn om te scheiden van m'n vrouw en dan pas toenadering te zoeken, maar ja, dat heeft nogal grote gevolgen en om alles wat ik nu heb op te geven, zonder er iets voor terug te krijgen (als ik word afgewezen), dat is ook niet iets waar ik op zit te wachten.
Ik zou ook, zoals ik eigenlijk telkens van plan ben, 'stiekem' toenadering kunnen zoeken en als dat dan niet lukt, bij m'n vrouw blijven. Niet echt eerlijk. Maar dat zou misschien wel het beste zijn, een negatieve reactie van haar en een goeie afpoeier.
Natuurlijk zou ik ook gewoon m'n gevoelens kunnen proberen te negeren, maar dat probeer ik nu al een vrij lange tijd en dat werkt niet echt... en ik heb weinig zin om een heel lange tijd in een relatie te zitten waar ik me niet echt happy voel... daar vind ik het leven te waardevol en te kort voor...
Verder weet ik wel dat ik in dit hele gebeuren redelijk egoistisch bezig ben maar ik heb tot nu toe nog weinig tot geen dingen gedaan die ik niet zou kunnen verdedigen... wel voel ik me behoorlijk vervelend bij de hele situatie... ook zijn al die vlinders in m'n buik erg slecht voor m'n functioneren op m'n werk en hebben ze een nogal slechte invloed op m'n nachtrust.
Kan ik je eens mailen hierover?
De policy is ook van toepassing op de sig.
Verliefde gevoelens aan de kant zetten?quote:Op dinsdag 24 mei 2005 21:59 schreef Take_A_Picture het volgende:
Door naar een andere vrouw te stappen is absoluut geen goed idee denk ik. Zet je verliefde gevoelens aan de kant, en doe er alles aan om een goede relatie met je kinderen te redden.
Dat kan helemaall NIET.
Ik spreek uit ervaring.
De policy is ook van toepassing op de sig.
TS post al 2,5 jaar niet nee. Als je wil kan je zelf een topic openen, Cage333. Misschien dat we dan iets voor je kunnen kunnen. Succes.
Dit gaat in ieder geval dicht.
Dit gaat in ieder geval dicht.
"Amo, ergo sum. I love, therefore I am"
"Niet de dingen zelf maken je ongelukkig, maar je denkbeelden erover"
"Niet de dingen zelf maken je ongelukkig, maar je denkbeelden erover"
