R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Je vrouw weet van je verliefdheid. Dat moet je nooit meer herhalen. Het kwetst haar. Je hebt het verteld en meer moet je op dit punt niet doen. Het is niet de oorzaak van de problemen.
Je vrouw heeft een groter probleem met communicatie dan jij. Wegvluchten is geen oplossing maar het is stukken beter dan elkaar onterechte verwijten maken, of de kinderen erbij betrekken. Jij bent de persoon die haar daarop moet wijzen. Dat moet je heel voorzichtig brengen, en heel duidelijk zeggen. Vraag aan de relatiedeskundige hoe hij/zij daarover denkt en wat voor middelen er zijn om de communicatie terug te brengen.
Ik heb geen idee of je vrouw naast het opvoeden van de kinderen nog werkt. Het kan zijn dat ze zich 'verveelt'. Dat ze ook wel eens iets anders wil doen dan oppassen en het huishouden. Het kan goed zijn dat ze zich dit niet realiseert, of dat ze dit niet wil toegeven omdat ze graag een goede moeder wil zijn.
Wat ik mis in je posts is de mening van je vrouw. Hoe ziet zij de zaken, problemen en mogelijke oplossingen?
Tot slot: Is je vrouw nog steeds de vrouw waarmee je oud wilt worden, ervan uitgaande dat de relatie weer wordt zoals anderhalf jaar geleden?
Itt enkele andere posters wil ik graag zeggen dat je het zeer goed doet. Je hebt je problemen naar voren gebracht. Je hebt je kwetsbaar opgesteld, en je bent redelijk gebleven. Om je huwelijk te redden zal je nog een stapje anders moeten doen. De huidige weg is doodlopend. Probeer iets nieuws.
Je vrouw heeft een groter probleem met communicatie dan jij. Wegvluchten is geen oplossing maar het is stukken beter dan elkaar onterechte verwijten maken, of de kinderen erbij betrekken. Jij bent de persoon die haar daarop moet wijzen. Dat moet je heel voorzichtig brengen, en heel duidelijk zeggen. Vraag aan de relatiedeskundige hoe hij/zij daarover denkt en wat voor middelen er zijn om de communicatie terug te brengen.
Ik heb geen idee of je vrouw naast het opvoeden van de kinderen nog werkt. Het kan zijn dat ze zich 'verveelt'. Dat ze ook wel eens iets anders wil doen dan oppassen en het huishouden. Het kan goed zijn dat ze zich dit niet realiseert, of dat ze dit niet wil toegeven omdat ze graag een goede moeder wil zijn.
Wat ik mis in je posts is de mening van je vrouw. Hoe ziet zij de zaken, problemen en mogelijke oplossingen?
Tot slot: Is je vrouw nog steeds de vrouw waarmee je oud wilt worden, ervan uitgaande dat de relatie weer wordt zoals anderhalf jaar geleden?
Itt enkele andere posters wil ik graag zeggen dat je het zeer goed doet. Je hebt je problemen naar voren gebracht. Je hebt je kwetsbaar opgesteld, en je bent redelijk gebleven. Om je huwelijk te redden zal je nog een stapje anders moeten doen. De huidige weg is doodlopend. Probeer iets nieuws.
Hoi Toon
Ik wens je heel veel sterkte met je gevoelens en ik hoop dat je de juiste weg voor jezelf mag vinden.
Gevoelens kun je nu eenmaal niet zomaar weg stoppen.
En voor ieder hier, zeg nooit dat het jou niet zal overkomen, iedereen kan het overkomen ook al
zoek je er niet naar.
Ja en dan zit je met een probleem als je een relatie hebt.
Laten we Toon steunen en niet uitschelden, hij heeft het al moeilijk genoeg.
Ik wens je heel veel sterkte met je gevoelens en ik hoop dat je de juiste weg voor jezelf mag vinden.
Gevoelens kun je nu eenmaal niet zomaar weg stoppen.
En voor ieder hier, zeg nooit dat het jou niet zal overkomen, iedereen kan het overkomen ook al
zoek je er niet naar.
Ja en dan zit je met een probleem als je een relatie hebt.
Laten we Toon steunen en niet uitschelden, hij heeft het al moeilijk genoeg.
Anders onderbouw je die stelling voor de gein ook even.quote:Op dinsdag 10 mei 2005 23:26 schreef boterbloem het volgende:
Gevoelens kun je nu eenmaal niet zomaar weg stoppen.
Anders zet ik daar als cliché 'uit het oog uit het hart' tegenover.
*Geeft Toon een aai over zijn bolletje.quote:Op dinsdag 10 mei 2005 23:26 schreef boterbloem het volgende:
Laten we Toon steunen en niet uitschelden, hij heeft het al moeilijk genoeg.
""Gaat het weer een beetje, Toon?"
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Wat als je wat probeert bij haar, zij moet jou niet, ook omdat zij vriendinnen is met jouw vrouw.
Dan heb je helemaal niemand meer
Dan heb je helemaal niemand meer
"Constructieve" opmerking, zeg!quote:Op woensdag 11 mei 2005 01:44 schreef Cici het volgende:
Wat als je wat probeert bij haar, zij moet jou niet, ook omdat zij vriendinnen is met jouw vrouw.
Dan heb je helemaal niemand meer
Spuit elf en water enzo...
misschien moet je eens een ander toon proberen. of was deze überflauwe woordgrap al gemaakt?
hoofdletters kosten teveel tijd
don't avoid pain to gain pleasure
niet iedereen is iedereen
don't avoid pain to gain pleasure
niet iedereen is iedereen
Ga dan gewoon een keer ECHT vreemd met een VREEMDE vrouw
Als het een vriendin van je vrouw is denk ik niet dat je een serieuze kans maakt en eigenlijk vind ik het helemaal een beetje een loserig verhaal. Het gaat niet zo goed dus richt je je maar op het gemakkelijkste, het meest dichtstbijzijnde, degene aan wie je vrouw alles over jullie huwelijk heeft verteld. Gek he, dat het vertrouwd voelt. Het is wel de vriendin die je vrouw nodig heeft (en je kinderen) mocht jullie huwelijk stuklopen. Heb je zelf eigenlijk vrienden, hoe zou jij het vinden?
Als het een vriendin van je vrouw is denk ik niet dat je een serieuze kans maakt en eigenlijk vind ik het helemaal een beetje een loserig verhaal. Het gaat niet zo goed dus richt je je maar op het gemakkelijkste, het meest dichtstbijzijnde, degene aan wie je vrouw alles over jullie huwelijk heeft verteld. Gek he, dat het vertrouwd voelt. Het is wel de vriendin die je vrouw nodig heeft (en je kinderen) mocht jullie huwelijk stuklopen. Heb je zelf eigenlijk vrienden, hoe zou jij het vinden?
Jusqu'ici tout va bien...
En daar zit ik echt niet op te wachten.quote:Ga dan gewoon een keer ECHT vreemd met een VREEMDE vrouw
Heb plenty vrienden :-) Das het probleem niet zo. En het is niet alleen de vriendin van m'n vrouw, maar ook mijn vriendin... dat wil zeggen, voordat ik wat met m'n vrouw had, trokken we met z'n drieen al op.quote:Als het een vriendin van je vrouw is denk ik niet dat je een serieuze kans maakt en eigenlijk vind ik het helemaal een beetje een loserig verhaal. Het gaat niet zo goed dus richt je je maar op het gemakkelijkste, het meest dichtstbijzijnde, degene aan wie je vrouw alles over jullie huwelijk heeft verteld. Gek he, dat het vertrouwd voelt. Het is wel de vriendin die je vrouw nodig heeft (en je kinderen) mocht jullie huwelijk stuklopen. Heb je zelf eigenlijk vrienden, hoe zou jij het vinden?
quote:*Geeft Toon een aai over zijn bolletje.
""Gaat het weer een beetje, Toon?"
Ja, maar dat doe ik dus ook bewust niet. Al was het alleen maar omdat zij expliciet heeft aangegeven dat ze het niet wil horen. Verder ben ik over alles 100% eerlijk tegen m'n vrouw. Heb geen geheimen, ben nooit vreemd gegaan etc.quote:Je vrouw weet van je verliefdheid. Dat moet je nooit meer herhalen. Het kwetst haar. Je hebt het verteld en meer moet je op dit punt niet doen. Het is niet de oorzaak van de problemen.
En dat doe ik ook, maar het helpt niet veel. En m'n vrouw weet ook wel, achteraf, dat als we ruzie hebben dat ze meestal helemaal door slaat. Maar op het moment zelf is ze totaal onredelijk.quote:Je vrouw heeft een groter probleem met communicatie dan jij. Wegvluchten is geen oplossing maar het is stukken beter dan elkaar onterechte verwijten maken, of de kinderen erbij betrekken. Jij bent de persoon die haar daarop moet wijzen. Dat moet je heel voorzichtig brengen, en heel duidelijk zeggen. Vraag aan de relatiedeskundige hoe hij/zij daarover denkt en wat voor middelen er zijn om de communicatie terug te brengen.
Ze werkt een aantal dagen in de week. En ze vindt wel dat ik veel meer leuke dingen doe dan zij, maar ze is van mij vrij om te doen en laten wat ze maar wil. Sterker nog, ik moet haar pushen om leuke dingen te gaan doen.quote:Ik heb geen idee of je vrouw naast het opvoeden van de kinderen nog werkt. Het kan zijn dat ze zich 'verveelt'. Dat ze ook wel eens iets anders wil doen dan oppassen en het huishouden. Het kan goed zijn dat ze zich dit niet realiseert, of dat ze dit niet wil toegeven omdat ze graag een goede moeder wil zijn.
Zoals ik vind ze dat het de laatste tijd redelijk gaat. Ik heb haar niet (meer) verteld over mijn gevoelens voor die andere vrouw. Mijn plan om nog een keer naar de relatie therapie te stappen vond ze wel een goed idee.quote:Wat ik mis in je posts is de mening van je vrouw. Hoe ziet zij de zaken, problemen en mogelijke oplossingen?
Tja... het speelt al ietsie langer, maar 'pas' 1.5 jaar is het echt slecht. De 2 zwangerschappen hebben een redelijk negatieve invloed op m'n vrouw gehad. De hormonen en stress hebben haar redelijk door de war gegooid en dat is nog steeds niet goed. Ik vraag me ook serieus af of dat ooit nog wel goed gaat komen. M'n vrouw is niet helemaal dezelfde vrouw als de vrouw met wie ik 5 jaar geleden getrouwd ben.quote:Tot slot: Is je vrouw nog steeds de vrouw waarmee je oud wilt worden, ervan uitgaande dat de relatie weer wordt zoals anderhalf jaar geleden?
ik ben altijd een beetje allergisch voor mannen die hun vrouw zo veranderd vinden na het krijgen van hun! babies
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Ik vind het niet alleen, mijn vrouw vindt en zegt het zelf ook. Ze heeft de eerste paar maanden totaal niet van ons 2e kind genoten omdat ze compleet gestresst was. Ook heeft ze een aantal maanden overspannen thuis gezeten en een redelijk lange periode halve dagen gewerkt door dit hele verhaal.quote:Op woensdag 11 mei 2005 08:15 schreef DarkElf het volgende:
ik ben altijd een beetje allergisch voor mannen die hun vrouw zo veranderd vinden na het krijgen van hun! babies
@Edit: dit hele verhaal is dus de zwangerschappen en de hormoonhuishouding die door de war zijn gegooid... en dat was al VOOR dat ik gevoelens had voor die andere vrouw.
Niet alle reacties gelezen maar mijn eerste indruk bij het verhaal is:
Jij zit er vreselijk mee dat dit gebeurt, je vrouw zit er vreselijk mee. Zo erg dat jullie zelfs even in therapie zijn gegaan. Daarna ging het wat beter... Blijkbaar hadden jullie dat praten met elkaar en die aandacht voor elkaar nodig.
Volgens mij houd je nog vreselijk veel van je vrouw, zij ook van jou. Dus cut the crap en ga eens alles eraan doen wat je kunt doen.
Koop vandaag alsnog die bos rozen....en stuur die naar je vrouw!
Jij zit er vreselijk mee dat dit gebeurt, je vrouw zit er vreselijk mee. Zo erg dat jullie zelfs even in therapie zijn gegaan. Daarna ging het wat beter... Blijkbaar hadden jullie dat praten met elkaar en die aandacht voor elkaar nodig.
Volgens mij houd je nog vreselijk veel van je vrouw, zij ook van jou. Dus cut the crap en ga eens alles eraan doen wat je kunt doen.
Koop vandaag alsnog die bos rozen....en stuur die naar je vrouw!
Lekker douchen!
Laatst m'n vrouw nog een bos bloemen gestuurd... toen we een bietje mot hadden gehad... ik wat minder aardige dingen gezegd... en neem zowiezo wel redelijk vaak bloemen voor haar mee.
Kheb mezelf zowiezo voorgenomen om die relatie-therapie sessies af te wachten en te kijken of daar wel wat uit komt. Mocht dat niets helpen, dan wordt het denk ik een minder vrolijk verhaal.
Kheb mezelf zowiezo voorgenomen om die relatie-therapie sessies af te wachten en te kijken of daar wel wat uit komt. Mocht dat niets helpen, dan wordt het denk ik een minder vrolijk verhaal.
wee je eigenlijk wel of die vriendin ook verliefd op jou is? als ik het zo lees komt het alleen van jouw kant. en wie zegt dat het met die vriendin wel allemaal geweldig is?
romantiseer je de boel nou niet een beetje te veel?
wees nou eerlijk, alle relaties verzanden op een moment in slaapverwekkende sleur, als je niet oppast. als ik jou was, zou ik investeren in je huidige relatie, in plaats ervandoor te gaan met een ander. doe eens gek, breng de kinderen een weekendje onder bij opa en oma en ga iets leuks doen met zijn tweeen. wat kan varieren van een weekendje parijs tot een weekend lang op bed blijven met leuke dvd's en lekkere hapjes en kaarsen om het bed.
maar goed, ik ben jou niet, en jij bent mij niet, ik roep ook maar wat.
maar zoals je het nu brengt ,vind ik je maar een slappe hap.
romantiseer je de boel nou niet een beetje te veel?
wees nou eerlijk, alle relaties verzanden op een moment in slaapverwekkende sleur, als je niet oppast. als ik jou was, zou ik investeren in je huidige relatie, in plaats ervandoor te gaan met een ander. doe eens gek, breng de kinderen een weekendje onder bij opa en oma en ga iets leuks doen met zijn tweeen. wat kan varieren van een weekendje parijs tot een weekend lang op bed blijven met leuke dvd's en lekkere hapjes en kaarsen om het bed.
maar goed, ik ben jou niet, en jij bent mij niet, ik roep ook maar wat.
maar zoals je het nu brengt ,vind ik je maar een slappe hap.
Toch denk ik wel dat dat onderwerp best serieus bekeken zou moeten worden, enkel is het inderdaad onzinnig om daarbij de schuld enkel op de vrouw de gooien, die 'veranderd' zou zijn..quote:Op woensdag 11 mei 2005 08:15 schreef DarkElf het volgende:
ik ben altijd een beetje allergisch voor mannen die hun vrouw zo veranderd vinden na het krijgen van hun! babies
Feit is dat de geboorte van kinderen flink wat veranderd in een relatie; waar het voorheen slechts tussen twee personen ging, die ook zelfstandig kunnen handelen en besluiten, komt er opeens een ander tussen, die continu aandacht en verzorging nodig heeft...
Gezien wat Toon hieronder zegt, dat zijn vrouw na de geboorte van het tweede kind overspannen werd en toen tijdelijk 'halve dagen' is gaan werken ( 'slechts' halve dagen? is wat ik dan eigenlijk denk) ...
Lijkt de vraag me terecht of de vrouw hier misschien niet een groot deel van de zorg voor de kinderen op zich krijgt, dit terwijl ze daarnaast ook nog werkt...
Mocht dat zo zijn, kan ik me goed voorstellen dat die vrouw regelmatig 'boos' is, zich nu al grotendeels door haar man 'in de steek' gelaten voelt, als ze vrijwel alleen ook nog voor de kinderen moet zorgen (of misschien dat gevoel heeft, of mogelijk zelf dat ook onbewust over zich 'afroept', door haar man ook niet echt 'toe te laten' wat betreft de verzorging van de kinderen)
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Je doet heel laconiek over het contact dat je nog hebt met die vrouw. Ach, het is niet zoveel, en ze woont ver weg. Je laat je maar vanalles overkomen. Je bent het aan je vrouw, kinderen en bovenal jezelf verschuldigd om te kijken of je nog iets van je relatie kunt maken. Dit betekent dat je actief die andere vrouw volledig uit je leven moet verbannen, en elke verliefde toespeling moet vergeten.
Als je dan merkt dat je relatie niet te redden valt, dan is het onbelangrijk of die ander gevoelens voor je koestert. Je relatie was slecht, en eruit stappen is dan alleen maar goed. Het lijkt alsof je er niets aan overhoudt, maar wat dacht je van integriteit, onafhankelijkheid, vrijheid en een geweten?
Als je dan merkt dat je relatie niet te redden valt, dan is het onbelangrijk of die ander gevoelens voor je koestert. Je relatie was slecht, en eruit stappen is dan alleen maar goed. Het lijkt alsof je er niets aan overhoudt, maar wat dacht je van integriteit, onafhankelijkheid, vrijheid en een geweten?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ga dan ook die relatie-therapie in met open vizier en stel je niet van te voren al in op een mislukking (zoals uit bovenstaande quote blijkt).quote:Op woensdag 11 mei 2005 08:37 schreef Toon74 het volgende:
Kheb mezelf zowiezo voorgenomen om die relatie-therapie sessies af te wachten en te kijken of daar wel wat uit komt. Mocht dat niets helpen, dan wordt het denk ik een minder vrolijk verhaal.
Ik denk ook dat het goed is om die therapie niet te zien als 'iemand anders die jouw problemen gaat oplossen'... maar als een hulpmiddel om samen je problemen aan te pakken, uit te vinden waar de knelpunten in je relatie liggen en te 'leren communiceren erover', waarbij de hulp van een onafhankelijke derde bij kan dragen...quote:Op woensdag 11 mei 2005 14:57 schreef ZeroVince het volgende:
[..]
Ga dan ook die relatie-therapie in met open vizier en stel je niet van te voren al in op een mislukking (zoals uit bovenstaande quote blijkt).
niets meer en niets minder , een therapie ingaan met een afwachtende of zelfs negatieve houding brengt meestal niks.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
ik ben altijd een beetje allergisch voor vrouwen die denken dat hun sexe het alleenrecht heeft op emotionele problemen.quote:Op woensdag 11 mei 2005 08:15 schreef DarkElf het volgende:
ik ben altijd een beetje allergisch voor mannen die hun vrouw zo veranderd vinden na het krijgen van hun! babies
punt 1: het zal de TS een rotzorg zijn waar jij allergisch voor bent.
punt 2: TS roept echt niet dat hij niets fout doet, of dat hij heel erg goed bezig is. natuurlijk bevindt hij zich op glad ijs, maar dat is nog altijd geen antwoord. TS is overduidelijk erg ongelukkig in de huidige situatie. moet hij dat dan maar opzij zetten omdat hij volgens jou geen recht van spreken meer heeft na het verwekken van kinderen?
If you can lie on the floor without holding on, you're not really drunk
Ik probeerde te zeggen dan als je er nog iets van wilt maken je er echt voor moet gaan. M.a.w. "kloten tonen". Je komt mij vrij slap en al erg teneergeslagen over. Zoals anderen zeggen, als je jezelf niet bij elkaar schraapt en er 400% voor gaat dan zal het inderdaad niet lukken. En deze eis zul je ook aan je vrouw moeten stellen!quote:Op woensdag 11 mei 2005 08:37 schreef Toon74 het volgende:
Laatst m'n vrouw nog een bos bloemen gestuurd... toen we een bietje mot hadden gehad... ik wat minder aardige dingen gezegd... en neem zowiezo wel redelijk vaak bloemen voor haar mee.
Kheb mezelf zowiezo voorgenomen om die relatie-therapie sessies af te wachten en te kijken of daar wel wat uit komt. Mocht dat niets helpen, dan wordt het denk ik een minder vrolijk verhaal.
Van afwachten is nog nooit iemand gelukkig geworden.
Lekker douchen!
Poeh zeg. Dat is niet niets. Ik heb niet alle reacties gelezen, maar ik wil je wel vertellen over mijn ervaring. Misschien heb je er wat aan..... En ik spreek uit ervaring, na een huwelijk van (bijna) 4 jaar en het hebben 1 kind ben ik zelf vorig jaar gescheiden
2 jaar geleden heb ik mijn man aangegeven dat wij als twee vreemden in huis leefden en dat het niet goed ging met onze relatie. Daar had hij geen oren naar en we hebben zo een jaartje aangemodderd. Op een gegeven moment ben ik - onbewust - op zoek gegaan naar andere mannen. Ik heb toen iemand op MSN leren kennen, waarmee ik veel MSN-contact had. Op een gegeven moment heb ik voor mezelf de beslissing genomen dat mijn relatie zo niet verder kon en ik ook helemaal niet gelukkig was. Ik vond mezelf te jong om ongelukkig te zijn. Ik heb toen de knoop doorgehakt en er een punt achter gezet. In die periode heb ik bewust geen MSN-contact gehad, omdat ik het "gedoe" rond mijn huwelijk eerst afgewikkeld wilde hebben en wilde weten wat ik nu echt voelde.
We zijn nog een keer naar een therapeut geweest maar zagen beiden in, dat het niet meer zou werken. We hebben er toen voor gekozen om te gaan scheiden en een co-ouderschap aan te gaan. Na het nemen van die beslissing heb ik weer contact gezocht met de persoon van MSN en hebben we elkaar in het echt ontmoet. Als het niet klikte, was het jammer en zou ik alleen (met mijn zoon) verder gaan. Zou het wel klikken dan zouden we wel zien wat er zou gebeuren. Het klikte echter enorm en sindsdien hebben we een LAT-relatie.
Nu ruim een jaar later en alles een beetje is "genormaliseerd" heb ik nog steeds geen spijt van mijn beslissing en ben ik erg gelukkig. De scheiding is goed verlopen, ook de co-ouderschap verloopt zeer goed en is het contact met mijn ex-man goed te noemen. Tuurlijk heb je ook mindere momenten, maar voel me echt heel erg goed. Toen ik de beslissing nam, was het alsof er een last van mn schouders afgevallen was en voel en gedraag me weer helemaal als mezelf...
Toon74, als je behoefte hebt om hierover met me te praten, mag je tuurlijk MSN-contact met me opnemen of mailen. Ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen met alles en kan je 1 tip geven: ga op je gevoel af! Heeft bij mij goed gewerkt.
2 jaar geleden heb ik mijn man aangegeven dat wij als twee vreemden in huis leefden en dat het niet goed ging met onze relatie. Daar had hij geen oren naar en we hebben zo een jaartje aangemodderd. Op een gegeven moment ben ik - onbewust - op zoek gegaan naar andere mannen. Ik heb toen iemand op MSN leren kennen, waarmee ik veel MSN-contact had. Op een gegeven moment heb ik voor mezelf de beslissing genomen dat mijn relatie zo niet verder kon en ik ook helemaal niet gelukkig was. Ik vond mezelf te jong om ongelukkig te zijn. Ik heb toen de knoop doorgehakt en er een punt achter gezet. In die periode heb ik bewust geen MSN-contact gehad, omdat ik het "gedoe" rond mijn huwelijk eerst afgewikkeld wilde hebben en wilde weten wat ik nu echt voelde.
We zijn nog een keer naar een therapeut geweest maar zagen beiden in, dat het niet meer zou werken. We hebben er toen voor gekozen om te gaan scheiden en een co-ouderschap aan te gaan. Na het nemen van die beslissing heb ik weer contact gezocht met de persoon van MSN en hebben we elkaar in het echt ontmoet. Als het niet klikte, was het jammer en zou ik alleen (met mijn zoon) verder gaan. Zou het wel klikken dan zouden we wel zien wat er zou gebeuren. Het klikte echter enorm en sindsdien hebben we een LAT-relatie.
Nu ruim een jaar later en alles een beetje is "genormaliseerd" heb ik nog steeds geen spijt van mijn beslissing en ben ik erg gelukkig. De scheiding is goed verlopen, ook de co-ouderschap verloopt zeer goed en is het contact met mijn ex-man goed te noemen. Tuurlijk heb je ook mindere momenten, maar voel me echt heel erg goed. Toen ik de beslissing nam, was het alsof er een last van mn schouders afgevallen was en voel en gedraag me weer helemaal als mezelf...
Toon74, als je behoefte hebt om hierover met me te praten, mag je tuurlijk MSN-contact met me opnemen of mailen. Ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen met alles en kan je 1 tip geven: ga op je gevoel af! Heeft bij mij goed gewerkt.
Make love, not war ☮
No offence Diaan73, maar ik heb er zo m'n twijfels bij of je over een jaar of drie niet weer precies in dezelfde situatie zit.quote:Op woensdag 11 mei 2005 23:10 schreef Diaan73 het volgende:
Nu ruim een jaar later en alles een beetje is "genormaliseerd" heb ik nog steeds geen spijt van mijn beslissing en ben ik erg gelukkig.
niet als het aan mij ligt...quote:Op donderdag 12 mei 2005 01:32 schreef ZeroVince het volgende:
[..]
No offence Diaan73, maar ik heb er zo m'n twijfels bij of je over een jaar of drie niet weer precies in dezelfde situatie zit.
I love music |Ajax forever
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
http://frontpage.fok.nl/c(...)-feest-of-farce.html
Snap op zich je reactie wel hoor. Ik wil eigenlijk niet teveel ingaan op mijn situatie, we hebben het hier over het "probleem" van Toon, maar mijn nieuwe relatie is heel anders en absoluut niet te vergelijken met mijn vorige. Maar de tijd zal het uitwijzen.... Zie hieronder ook nog even de reactie van mn vriendquote:Op donderdag 12 mei 2005 01:32 schreef ZeroVince het volgende:
[..]
No offence Diaan73, maar ik heb er zo m'n twijfels bij of je over een jaar of drie niet weer precies in dezelfde situatie zit.
Preciesquote:
Make love, not war ☮
