GEEN reincarnatie?? (boek: 'Geleid door het licht')

Ik denk zelf dat je de kennis (die dus niet in je hoofd zou moeten en kunnen zitten maar blijkbaar daar toch echt terechtkomt imho) uit een of andere 'algemene' centrale bron komt. Nu denk ik wel dat deze bron kennis over de complete wereld bevat dus niet alleen wezens en dat maakt het nogal een massaal concept. Ergens weten we gewoon nog veel te weinig Aan de andere kant heeft dat ook wel weer iets.

quote:

Op woensdag 11 mei 2005 22:16 schreef livEliveD het volgende:
Ik denk zelf dat je de kennis (die dus niet in je hoofd zou moeten en kunnen zitten maar blijkbaar daar toch echt terechtkomt imho) uit een of andere 'algemene' centrale bron komt.

Tja, wie zegt waar kennis vandaan komt? Echte kennis.
En waar ligt het opgeslagen? Hersenen, quarks of hoe die dingen ook heten, misschien en wel bepaalde dingen. Maar toch, maar toch ...

* insert twilightzonemuziekje en pitten gaat

quote:

Op woensdag 11 mei 2005 22:52 schreef sweetgirly het volgende:

[..]

Tja, wie zegt waar kennis vandaan komt? Echte kennis.
En waar ligt het opgeslagen? Hersenen, quarks of hoe die dingen ook heten, misschien en wel bepaalde dingen. Maar toch, maar toch ...

* insert twilightzonemuziekje en pitten gaat

Akasha kronieken

quote:

Op woensdag 11 mei 2005 22:52 schreef sweetgirly het volgende:
Tja, wie zegt waar kennis vandaan komt? Echte kennis.
En waar ligt het opgeslagen? Hersenen, quarks of hoe die dingen ook heten, misschien en wel bepaalde dingen. Maar toch, maar toch ...

Sowieso deels in je hersens en dus ook deels in elementaire deeltjes. Ik heb wel het vermoeden dat er ook nog een 'opvraagbaar' deel buiten je hersens ligt. Of dat van jezelf is, een ander, of iets van algemeen gebruik zou puur gissen zijn.

quote:

Ik vernam ook dat we geen herhaalde levens op deze aarde hebben; als we ons een vorig leven schijnen te 'herinneren', halen we in werkelijkheid herinneringen op die in de cellen zijn opgeslagen.'

Als deze vrouw logisch had nagedacht, had ze geweten dat haar theorie niet kan kloppen. Herinneringen aan vorige levens waarin degene in de herinnering kinderloos is gebleven, kunnen nooit via cellen zijn doorgegeven...

quote:

''reïncarnatie-herinneringen worden in de regel veroorzaakt door lagere, aardgebonden geesten. Omdat zij nog gefixeerd zijn op de gebeurtenissen in hun voorbije leven op aarde en daar om de één of andere reden nog geen afscheid van hebben kunnen nemen, zoeken zij verbinding met levenden die een zeker affiniteit met hen hebben. Wie daar gevoelig voor is en één of meer belangrijke karaktertrekken met hen gemeen heeft, kan een auraverbinding met hen aangaan. Daardoor kunnen er ook beelden uit het voorbije leven van die geest binnendringen. Een hypnose, waarbij je je niet voor deze invloeden hebt afgeschermd, kan als kanaal dienen voor deze overdracht. Wij zien de beelden uit dat leven dan aan voor herinneringen aan onze vorige incarnaties, en hoe meer we daar in gaan geloven, des te sterker wordt ook die band.

Interessant, dit is dus het eerste stuk wat ik lees, waardoor ik ga twijfelen aan het bestaan van reincarnatie. Tulpje, weet je waar dit vandaan komt? Of er boeken over zijn of zo, of meer informatie?

quote:

Veel herinneringen aan voorgaande levens zijn zonder meer het product van de fantasie of zijn afkomstig uit het onderbewustzijn. Zo vertelde een spiritueel therapeut, die ik in 1995 bezocht, mij dat veel van zijn patiënten die d.m.v. hypnose teruggingen naar 'vorige levens', allerlei feiten, namen en omstandigheden noemden die bij controle geen van alle bleken te kloppen. Dergelijke herinneringen hebben in een therapeutische setting vaak alleen maar ten doel om dieperliggende conflicten en spanningen in de psyche op het spoor te komen: ze symboliseren innerlijke processen, maar staan in de regel los van de uiterlijke werkelijkheid. Als geneesmethode mag zoiets misschien wel effectief zijn, maar het idee dat er ook werkelijk iets uit een vorig leven wordt waargenomen of opnieuw doorleefd, berust vaak op een illusie.

Allemaal leuk en aardig, er zijn ook patienten waarbij de gegevens wel bleken te kloppen.

quote:

Boeken van 'reïncarnatietherapeuten' als Pieter Langedijk bevestigen dit ook.

Die man heeft geweldige dingen geschreven, een aanrader voor iedereen die meer wil weten over reincarnatie/regressie.

quote:

Op woensdag 11 mei 2005 19:07 schreef nokwanda het volgende:

[..]

De woorden die ik zocht.

Maar er is more to it.
Wij worden na ons overlijden een van die voorouders.
Ik kom nu weer terug op het oude geloof in de stroom van het leven.
De poel der ongeborenen, de rivier van het leven en de zee der voorouders. Maar die worden op hun beurt weer voorouders van een ziel uit de poel der ongeborenen. Dus daar moet ik de link nog vinden.

Afijn... ik zoek door.

Nokwanda, dit volg ik effe niet, kan je meer vertellen over deze theorie?

Nou Nature.... dan moet ik je wat achtergrondinformatie geven:

Ik verdiep me in Afrikaanse cultuur en dan met name Zuid Afrikaanse. Voorouders maken deel uit van het dagelijks leven. Heel gewoon. Heb dat ook altijd zo ervaren daar. Dat is hier heel anders. Omdat ik als persoon tussen de verschillende culturen insta (verbaas me soms dat het echt EEN wereld is ) kijk ik anders naar de theorieen.
Daarom zit er voor mij een bepaalde logica in de TT. Het verenigd verschillende ideen waarmee ik al langer mentaal stoei. Maar ik kom er vooralsnog niet he;lemaal uit (gebrek aan tijd ook).

De idee ongeboren/levend/overleden zou een lineair iets zijn volgens de ontstaanslegenden.
Er is een soort poel van ongeborenen (metaforisch natuurlijk. Ik stel me dat voor als een soort gigantische eierstok met ik weet niet hoeveel vrucht)
Die kabbelt in de stroom van het leven waar de vrucht groeit in de moeder, geboren wordt en zijn/haar leven leeft. Na de tijd van overlijden vertrekt de ziel/geest naar wat wel een enorme zee van voorouders moet zijn, aangezien er zoveel mensen overlijden. Daar zijn ze een bron van kennis. In Zuid-Afrika worden deze overledenen geconsulteerd via een Sangoma/ Nyanga. Daarnaast wordt er regelmatig geofferd aan overledenen. Uitgebreid kort na de dood en nogmaals na een jaar (rouwverwerking). Maar ook daarna nog bij hoogtijdagen worden overledenen uit je familie aangeroepen bij naam en toenaam en wordt er aan hen geofferd. Zij antwoorden ook op hun eigen manier.
In ZA wordt bijvoorbeeld regen met blijdschap en vruchtbaarheid geassocieerd en als het op een offerdag (na een tijd vorbereiding) regend dan wordt dat beschouwd als teken dat het offer geaccepteerd is en het zelfs met blijdschap ontvangen is. Sommige dieren worden ook gezien als boodschappers van de voorouders. Zoals sommige spinnensoorten en slangen.

Wat me dwars zit aan die theorie is het lineaire aspect. Het moet voor mijn gevoel een cirkel zijn.

Nu is het in de wereldgeschiedenis zo dat alle legenden metaforen zijn voor gegevens maar door mensen wel letterlijk worden opgevat. Dus als er gesproken wordt over een database in iedere individuele cel van een lichaam is dat in mijn ogen een prachtige zee van voorouders die hun kennis daar hebben achtergelaten. Mensen die zelf geen kinderen hebben gekregen worden niet uitgesloten want zij waren genetisch wel verbonden aan anderen en hebben op welke andere manier kennis doorgegeven die wel opgeslagen is in genen van hen die die kennis hebben opgedaan.
Als een sangoma of Nyanga dus de vooroudergeesten consulteerd kan het zijn dat zij/hij onbewust de eigen genetische database ingaat. Dat is namelijk niet iets dat zonder bijzonder bewustzijn zomaar een twee drie kan doen. De antwoorden van voorouders kunnen uitingen zijn van de eigen opgeroepen energieen.
Voor mij voelde dat op zulke momenten iig wel zo. Eerder dan dat ik het gevoel had dat er allemaal voorouders rondcirkelden.

Maar het is me nog steeds niet duidelijk (als dat ooit mogelijk is voor ik zelf dood ben) wat er dan (volgens boek uit TT) met je ziel gebeurd als je doodgaat als er dan geen reincarnatie is.

quote:

Op donderdag 12 mei 2005 18:07 schreef nokwanda het volgende:
Nou Nature.... dan moet ik je wat achtergrondinformatie geven:

Ik verdiep me in Afrikaanse cultuur en dan met name Zuid Afrikaanse. Voorouders maken deel uit van het dagelijks leven. Heel gewoon. Heb dat ook altijd zo ervaren daar. Dat is hier heel anders. Omdat ik als persoon tussen de verschillende culturen insta (verbaas me soms dat het echt EEN wereld is ) kijk ik anders naar de theorieen.
Daarom zit er voor mij een bepaalde logica in de TT. Het verenigd verschillende ideen waarmee ik al langer mentaal stoei. Maar ik kom er vooralsnog niet he;lemaal uit (gebrek aan tijd ook).

De idee ongeboren/levend/overleden zou een lineair iets zijn volgens de ontstaanslegenden.
Er is een soort poel van ongeborenen (metaforisch natuurlijk. Ik stel me dat voor als een soort gigantische eierstok met ik weet niet hoeveel vrucht)
Die kabbelt in de stroom van het leven waar de vrucht groeit in de moeder, geboren wordt en zijn/haar leven leeft. Na de tijd van overlijden vertrekt de ziel/geest naar wat wel een enorme zee van voorouders moet zijn, aangezien er zoveel mensen overlijden. Daar zijn ze een bron van kennis. In Zuid-Afrika worden deze overledenen geconsulteerd via een Sangoma/ Nyanga. Daarnaast wordt er regelmatig geofferd aan overledenen. Uitgebreid kort na de dood en nogmaals na een jaar (rouwverwerking). Maar ook daarna nog bij hoogtijdagen worden overledenen uit je familie aangeroepen bij naam en toenaam en wordt er aan hen geofferd. Zij antwoorden ook op hun eigen manier.
In ZA wordt bijvoorbeeld regen met blijdschap en vruchtbaarheid geassocieerd en als het op een offerdag (na een tijd vorbereiding) regend dan wordt dat beschouwd als teken dat het offer geaccepteerd is en het zelfs met blijdschap ontvangen is. Sommige dieren worden ook gezien als boodschappers van de voorouders. Zoals sommige spinnensoorten en slangen.

Wat me dwars zit aan die theorie is het lineaire aspect. Het moet voor mijn gevoel een cirkel zijn.

Nu is het in de wereldgeschiedenis zo dat alle legenden metaforen zijn voor gegevens maar door mensen wel letterlijk worden opgevat. Dus als er gesproken wordt over een database in iedere individuele cel van een lichaam is dat in mijn ogen een prachtige zee van voorouders die hun kennis daar hebben achtergelaten. Mensen die zelf geen kinderen hebben gekregen worden niet uitgesloten want zij waren genetisch wel verbonden aan anderen en hebben op welke andere manier kennis doorgegeven die wel opgeslagen is in genen van hen die die kennis hebben opgedaan.
Als een sangoma of Nyanga dus de vooroudergeesten consulteerd kan het zijn dat zij/hij onbewust de eigen genetische database ingaat. Dat is namelijk niet iets dat zonder bijzonder bewustzijn zomaar een twee drie kan doen. De antwoorden van voorouders kunnen uitingen zijn van de eigen opgeroepen energieen.
Voor mij voelde dat op zulke momenten iig wel zo. Eerder dan dat ik het gevoel had dat er allemaal voorouders rondcirkelden.

Maar het is me nog steeds niet duidelijk (als dat ooit mogelijk is voor ik zelf dood ben) wat er dan (volgens boek uit TT) met je ziel gebeurd als je doodgaat als er dan geen reincarnatie is.

sorry maar de basis hiervan lijkt wel erg veel op de Akasha
kronieken

of

Akasha kronieken

quote:

Op donderdag 12 mei 2005 21:39 schreef Oo-blackgirl-oO het volgende:

[..]

sorry maar de basis hiervan lijkt wel erg veel op de Akasha
kronieken

of

Akasha kronieken

in favorieten gezet. Zal worden gelezen bij het eerst volgende rustpunt. thx.

Bedankt voor de uitleg Op zich geen rare gedachte, maar ik blijf met het volgende zitten:

quote:

...en hebben op welke andere manier kennis doorgegeven die wel opgeslagen is in genen van hen die die kennis hebben opgedaan.

Door te praten en met mensen om te gaan dus? Daar kun je onmogelijk zoveel ervaringen mee doorgeven dat een heel leven herinnert kan worden, of moet ik dit anders zien?

En hoe kijk je naar de volgende stellingen?

- Je herinnert je een leven tijdens een regressie, waarin je iemand was van een uitgestorven stam, lijkt me moeilijk dat een uitgestorven stam herinneringen heeft doorgegeven. Ik weet natuurlijk niet of dit soort herinneringen voorkomt en het is uiteraard niet te controleren.

- Er zijn mensen die herinneringen hebben van een leven als dier, hoe past dat in de genen-theorie? (uiteraard valt ook dit soort herinneringen niet te controleren).

in zeldzame gevallen wordt je ziel tijdelijk op gesplits en in meerdere lichamen gestopt. meestal in een overlappings periode als er iets belangrijks staat te gebeuren. in ja je kunt ook als dier reincarneren

magie = energie
akasha kronieken = verschillende universele bibliotheken
noem het allemaal maar hoe je het wilt, is allemaal uiteindelijk toch hetzelfde.

tijdens regressie kun je herinneringen ophalen uit je vorige levens. maar het zijn en blijven herinneringen die NIET uit je dna gehaald word maar uit je zielen geheugen. en net zoals elk soort geheugen vergeet je wel eens wat. ik bedoel hoeveel weet jij nog in detail van toen je kind was? bijna niks. dus iedereen herinnerd het wel eens fout en net zoveel mensen herinneren wel dingen die bewezen kunnen worden en zijn.

als je kunt herinneren wat je in je vorige levens gedaan hebt kun je van die kennis gebruik maken in dit leven. als je bijvoorbeeld een smid was in de middeleeuwen zou je in staat moeten kunnen zijn om metaal te kunnen bewerken in dit leven bijvoorbeeld.

en wat kennis betreft. een heleboel mensen denken nog steeds dat alle kennis van jouw kan zijn als je er naar op zoek blijft gaan. maar dat is niet zo. er is kennis beschikbaar gemaakt die je mag gebruiken en al die kennis kun je vergaren. maar er is nog veel meer kennis die de meeste mensen niet mogen weten en die krijg je ook gewoon niet te weten no matter how hard you whine. hebt namelijk een "sleuteltje" nodig om die kronieken/bibliotheken te mogen gebruiken en die heeft niet iedereen.

mensen die astraal reizen leren weer nieuwe dingen die een gemiddeld mens niet weet. maar die weten ook nog steeds verre van alles. zelfde geld voor mensen die trug komen van bijna dood ervaringen.

dodenherdenkingen vind ik niks. kort na de dood van die persoon ok, maar toch geen jaren later :S die ziel is dan al gereincarneerd en door zijn oude naam te noemen roep je die ziel weer trug naar de plek van onheil/dood. das dus alles behalve rustgevend voor die ziel en de persoon waar die ziel in zit. afschaffen dus die oorlogs herdenkingen op die momenten dat hele plakaten met alle gesneuvelde gasten opgenoemd wordt. je kan ook herdenken zonder al die namen hardop op te lezen. in kort, laat geen begaafd persoon plakaten voorlezen.

[ Bericht 39% gewijzigd door Enyalius op 13-05-2005 07:57:47 ]

quote:

Op vrijdag 13 mei 2005 00:38 schreef Nature het volgende:
Bedankt voor de uitleg Op zich geen rare gedachte, maar ik blijf met het volgende zitten:
[..]

Door te praten en met mensen om te gaan dus? Daar kun je onmogelijk zoveel ervaringen mee doorgeven dat een heel leven herinnert kan worden, of moet ik dit anders zien?

En hoe kijk je naar de volgende stellingen?

- Je herinnert je een leven tijdens een regressie, waarin je iemand was van een uitgestorven stam, lijkt me moeilijk dat een uitgestorven stam herinneringen heeft doorgegeven. Ik weet natuurlijk niet of dit soort herinneringen voorkomt en het is uiteraard niet te controleren.

- Er zijn mensen die herinneringen hebben van een leven als dier, hoe past dat in de genen-theorie? (uiteraard valt ook dit soort herinneringen niet te controleren).

Als ik kijk naar mijn eigen leven dan durf ik gerust te stellen dat niet alleen mijn eigen persoonlijke ervaringen bepalend zijn maar ook die van mensen om mij heen. Kwestie van luisteren en opnemen en invoelen. Als mijn beste vriendin iets overkomt, goed of slecht, dan zal ik de vreugde of het verdriet net zo meemaken. Dat maakt het dan tot een gedeelde ervaring. En dus doorgeefbaar volgens de stelling als in TT.

Een stam kan uitgestorven zijn als herkenbaar deel van de mensheid. Dat wil niet zeggen dat er geen genen van zijn achtergebleven in andere bevolkingsgroepen. Er moet wel enige uitwisseling zijn geweest omdat het anders een grote inteelt zooi zou zijn. Dus dat genetisch materiaal is ergens gebleven.

Vraag me maar niet naar regressietherapie. Ik krijg er alleen beelden van van de Mac Donaldsreclame.... Die gozer who put the body on the couch en die niet verder terug wil dan naar zijn zesde toen ie met paps naar de Mac ging.

[

dodenherdenkingen vind ik niks. kort na de dood van die persoon ok, maar toch geen jaren later :S die ziel is dan al gereincarneerd en door zijn oude naam te noemen roep je die ziel weer trug naar de plek van onheil/dood. das dus alles behalve rustgevend voor die ziel en de persoon waar die ziel in zit. afschaffen dus die oorlogs herdenkingen op die momenten dat hele plakaten met alle gesneuvelde gasten opgenoemd wordt. je kan ook herdenken zonder al die namen hardop op te lezen. in kort, laat geen begaafd persoon plakaten voorlezen.
[/quote]

Daarmee ga je er automatisch vanuit dat doodgaan iets traumatisch en vervelends moet zijn dat dan gecompenseert wordt door het overgaan.
Daarnaast is het een ander verhaal als iemand ver voor zijn tijd door toedoen van anderen (en de foute beslissing om soldaat te worden) gestorven is in iemands oorlog.
Kan me zomaar voorstellen dat die zielen idd dolen.

quote:

Op vrijdag 13 mei 2005 08:37 schreef nokwanda het volgende:

[..]

Als ik kijk naar mijn eigen leven dan durf ik gerust te stellen dat niet alleen mijn eigen persoonlijke ervaringen bepalend zijn maar ook die van mensen om mij heen. Kwestie van luisteren en opnemen en invoelen. Als mijn beste vriendin iets overkomt, goed of slecht, dan zal ik de vreugde of het verdriet net zo meemaken. Dat maakt het dan tot een gedeelde ervaring. En dus doorgeefbaar volgens de stelling als in TT.

Ja het delen van ervaringen kan ik wel inkomen, maar al deel je honderd ervaringen, dan nog lijkt het me moeilijk om te zien hoe het leven van de ander er door haar ogen uit zag, van geboorte tot en met dood? Bovendien zijn veel zaken die bij reincarnatie naar voren komen gegevens die niks met emotie te maken en dus nooit de moeite waard zijn geweest om door te geven.

Nu kan je aan de andere kant natuurlijk stellen dat daarom juist veel reincarnatie-herinneringen onjuist zijn, opgevuld met fantasie omdat nooit alles van leven kan worden doorgegeven. Lastig

Een leven als dier herinneren zitten we nog wel mee

quote:

Een stam kan uitgestorven zijn als herkenbaar deel van de mensheid. Dat wil niet zeggen dat er geen genen van zijn achtergebleven in andere bevolkingsgroepen. Er moet wel enige uitwisseling zijn geweest omdat het anders een grote inteelt zooi zou zijn. Dus dat genetisch materiaal is ergens gebleven.

Zeker weten dat er stammen/volkeren zijn geweest die nooit contact hebben gehad met nu nog levende mensen. Als er nu dus mensen zijn die zich een leven van zo'n stam/volk herinneren, kan dat niet via de genen zijn doorgegeven. Maarja dit valt dan jammergenoeg ook nooit te controleren.

quote:

Vraag me maar niet naar regressietherapie. Ik krijg er alleen beelden van van de Mac Donaldsreclame.... Die gozer who put the body on the couch en die niet verder terug wil dan naar zijn zesde toen ie met paps naar de Mac ging.

Sorry, deze vat ik effe niet

quote:

in zeldzame gevallen wordt je ziel tijdelijk op gesplits en in meerdere lichamen gestopt.

Dit vind ik heel boeiend, doet me denken aan een theorie die Iteejer een tijd terug schreef, valt hier meer over te lezen Enyalius?

kunt er niet op lezen. vind die info op het astrale vlak. ga op reis zou ik zeggen.

trouwens wat betreft dodenherdenken. doodgaan is niet traumatisch maar zielen gaan verder. en door hun oude naam te gebruiken roep je ze weer op en haal je ze weer trug voor een tijdje. dit kan traumatisch ervaren worden door de individu met een ziel die op zo'n plakaat opgelezen word. omdat die ziel dus weer even op reis gaat naar die plek omdat ie geroepen werd door zo'n malloot die niet es weet dat ie het doet. daarom moeten in mijn opinie...NOOIT namen hardop opgelezen worden bij een dodenherdenking, zelfs niet eens stil gelezen worden door een begaafd persoon.

quote:

Op vrijdag 13 mei 2005 09:29 schreef Enyalius het volgende:
kunt er niet op lezen. vind die info op het astrale vlak. ga op reis zou ik zeggen.

trouwens wat betreft dodenherdenken. doodgaan is niet traumatisch maar zielen gaan verder. en door hun oude naam te gebruiken roep je ze weer op en haal je ze weer trug voor een tijdje. dit kan traumatisch ervaren worden door de individu met een ziel die op zo'n plakaat opgelezen word. omdat die ziel dus weer even op reis gaat naar die plek omdat ie geroepen werd door zo'n malloot die niet es weet dat ie het doet. daarom moeten in mijn opinie...NOOIT namen hardop opgelezen worden bij een dodenherdenking, zelfs niet eens stil gelezen worden door een begaafd persoon.

Dan heb je het over het fysiek uitspreken van namen. Maar herinneringen en gedachtes aan die mensen zijn eerst mentaal. Volgens jouw theorie zouden die namen niet uitgesproken moeten worden maar wat nou als die namen in gedachtes van mensen zijn. Voor mij is dat zo goed als hetzelfde als uitgesproken worden. Je kunt toch moeilijk een stuk geheugen van mensen uitwissen zodat ze niet aan aardse namen van overledenen gaan denken.

Sorry hoor, Enyalius, dat gaat mij toch iets te ver. Dus wat wil je zeggen? We mogen de namen van de doden niet meer noemen?

quote:

Op vrijdag 13 mei 2005 09:22 schreef Nature het volgende:

[..]

Ja het delen van ervaringen kan ik wel inkomen, maar al deel je honderd ervaringen, dan nog lijkt het me moeilijk om te zien hoe het leven van de ander er door haar ogen uit zag, van geboorte tot en met dood? Bovendien zijn veel zaken die bij reincarnatie naar voren komen gegevens die niks met emotie te maken en dus nooit de moeite waard zijn geweest om door te geven.

Nu kan je aan de andere kant natuurlijk stellen dat daarom juist veel reincarnatie-herinneringen onjuist zijn, opgevuld met fantasie omdat nooit alles van leven kan worden doorgegeven. Lastig

Een leven als dier herinneren zitten we nog wel mee
[..]

Zeker weten dat er stammen/volkeren zijn geweest die nooit contact hebben gehad met nu nog levende mensen. Als er nu dus mensen zijn die zich een leven van zo'n stam/volk herinneren, kan dat niet via de genen zijn doorgegeven. Maarja dit valt dan jammergenoeg ook nooit te controleren.
[..]

Sorry, deze vat ik effe niet
[..]

Dit vind ik heel boeiend, doet me denken aan een theorie die Iteejer een tijd terug schreef, valt hier meer over te lezen Enyalius?

Ja... dat dierlijke zit ik ook wel mee ja. Er is ook een deel van me dat vind dat we allemaal iets van ieder wezen in ons dragen. Voor mij is een van mijn poezen bijvoorbeeld, niet minder als wezen dan ik als mens. En ook de communicatie op mentaal niveau is niet minder omdat we genetisch een andere soort zijn.
Is wel iets om over na te denken, idd. Misschien is het wel iets dat terug gaat naar een heeel verre oorsprong van voor de genetische differentiatie.

dat oudestammen gedoe.......Het gaat niet perse over nu nog levenden die daadwerkelijk contact moeten hebben gehad met een uitgestorven stam. Iemand kan eeeuwen geleden contact hebben gehad met zo'n stam of zelfs direct genetisch materiaal opgedaan hebben en dat dan nu nog verdund doorgeven aan alle nazaten. Dat is het idee van verre voorouders. Ik denk niet alleen aan de nu levenden maar ook aan hen die ver voor onze tijd gestorven zijn.

Die ene die je niet vatte:
Was een reclame van Mac Donalds van een korte tijd geleden op tv waar ik aan dacht.

quote:

Op vrijdag 13 mei 2005 09:29 schreef Enyalius het volgende:
kunt er niet op lezen. vind die info op het astrale vlak. ga op reis zou ik zeggen.

Begrijp ik, vroeg me af of er misschien mensen met ervaring boeken over hadden geschreven of zo

quote:

Op vrijdag 13 mei 2005 10:12 schreef nokwanda het volgende:

[..]

Ja... dat dierlijke zit ik ook wel mee ja. Er is ook een deel van me dat vind dat we allemaal iets van ieder wezen in ons dragen.

Een beetje de "alles is een" gedachte die je vaak hoort wat betreft spirituele zaken? Ik probeer dat nog steeds te begrijpen, zal daarvoor wel zelf "op reis" moeten zoals Enyalius al zei.

quote:

Voor mij is een van mijn poezen bijvoorbeeld, niet minder als wezen dan ik als mens.En ook de communicatie op mentaal niveau is niet minder omdat we genetisch een andere soort zijn.
Is wel iets om over na te denken, idd. Misschien is het wel iets dat terug gaat naar een heeel verre oorsprong van voor de genetische differentiatie.

Mee eens.

quote:

dat oudestammen gedoe.......Het gaat niet perse over nu nog levenden die daadwerkelijk contact moeten hebben gehad met een uitgestorven stam. Iemand kan eeeuwen geleden contact hebben gehad met zo'n stam of zelfs direct genetisch materiaal opgedaan hebben en dat dan nu nog verdund doorgeven aan alle nazaten. Dat is het idee van verre voorouders. Ik denk niet alleen aan de nu levenden maar ook aan hen die ver voor onze tijd gestorven zijn.

Hmm, even een simpel model:

Ergens zijn de wegen gesplitst tussen, laten we zeggen, stam A en stam B; de kinderen van stam A dragen dus volgens de theorie wat "materiaal" van stam B en de kinderen van stam B dragen wat "materiaal" van stam A.... Dan wordt het lastig op het moment dat een kind van stam A een reincarnatie-herinnering krijgen van een kind van stam B, dit kan niet zijn doorgegeven door de voorouders, omdat het leven van kind B pas plaatsvond na de splitsing. Ik hoop dat het nog te volgen is

Ik geloof zeker dat er veel meer dingen in het lichaam zitten dan we denken, maar deze theorie kan ik niet rondkrijgen.

quote:

Die ene die je niet vatte:
Was een reclame van Mac Donalds van een korte tijd geleden op tv waar ik aan dacht.

Oh ok, ik kijk zelden tv dus ken hem niet, hehe.

Het is wel een bekend fenomeen dat op diverse plaatsen op de wereld soortgelijke ontdekkingen werden gedaan terwijl die plaatsen zo ver van elkaar lagen dat er geen directe uitwisseling heeft kunnn plaatsvinden. Dus is een gezamelijke herinnering niet zo gek bedacht.

Klopt, ik vind het alleen moeilijk om voor te stellen. Ik heb het er eens over gehad met iemand die zei paranormale gaven te hebben (visioenen die uitkwamen, dingen weten die hij niet kon weten, manipuleren van katten d.m.v. gedachten), hij had het idee dat het universum een geheel is dat uit hele kleine "blokjes" bestaat, die allemaal met elkaar in verbinding staan; vond ik wel logisch klinken.

Ik zou willen dat ik heilig kon geloven in een leven na de dood, of in reincarnatie of iets dergelijks. Maar daar ben ik te nuchter voor. Ik denk dat reincarnatie en het hiernamaals voor de aarde en de natuur totaal geen nut hebben. Waarom zou de natuur zo omslachtig doen? Dood is dood, daar treurt moeder aarde echt niet om.

quote:

Op vrijdag 13 mei 2005 14:33 schreef Lllaura het volgende:
Ik zou willen dat ik heilig kon geloven in een leven na de dood, of in reincarnatie of iets dergelijks. Maar daar ben ik te nuchter voor. Ik denk dat reincarnatie en het hiernamaals voor de aarde en de natuur totaal geen nut hebben. Waarom zou de natuur zo omslachtig doen? Dood is dood, daar treurt moeder aarde echt niet om.

Dat je als individu ophoudt te bestaan geloof ik ook. Maar dat je 'leven' zich weer terugtrekt naar een soort van groot 'totaal', geloof ik eveneens. Al is dat leven, die ziel, niet individueel. Maar kan die misschien wel enigszins gekleurd worden door zijn verblijf in een lichaam, en daarmee ook dat grote geheel waar hij weer naar terugkeert een beetje kleuren.

Vraagje: is jouw mening gebaseerd op dingen die je meegemaakt of ervaren hebt, of is dat een puur rationele overtuiging?

quote:

Op vrijdag 13 mei 2005 14:54 schreef iteejer het volgende:

[..]

Dat je als individu ophoudt te bestaan geloof ik ook. Maar dat je 'leven' zich weer terugtrekt naar een soort van groot 'totaal', geloof ik eveneens. Al is dat leven, die ziel, niet individueel. Maar kan die misschien wel enigszins gekleurd worden door zijn verblijf in een lichaam, en daarmee ook dat grote geheel waar hij weer naar terugkeert een beetje kleuren.

Vraagje: is jouw mening gebaseerd op dingen die je meegemaakt of ervaren hebt, of is dat een puur rationele overtuiging?

Jij doelt hiermee dus 'gewoon' op de kringloop van de natuur? Daar geloof ik ook in. Daar heeft de natuur namelijk wèl wat aan. Maar ik geloof niet dat een individu (al is het maar een beetje) het grote geheel kan beinvloeden. Dat zou betekenen dat de geest ook deelneemt aan de kringloop en daar geloof ik niet in. Ik denk dat de geest gewoon verloren gaat omdat die niet kan leven zonder lichaam. Alleen de energie van het lichaam wordt dus hergebruikt.

Mijn mening is niet gebaseerd op ervaringen, sommige ervaringen gaan hier juist tegenin... Natuurlijk weet ik niks zeker, daarom juist benader ik het maar zo rationeel mogelijk.

quote:

Op vrijdag 13 mei 2005 15:05 schreef Lllaura het volgende:
Jij doelt hiermee dus 'gewoon' op de kringloop van de natuur? Daar geloof ik ook in. Daar heeft de natuur namelijk wèl wat aan. Maar ik geloof niet dat een individu (al is het maar een beetje) het grote geheel kan beinvloeden. Dat zou betekenen dat de geest ook deelneemt aan de kringloop en daar geloof ik niet in. Ik denk dat de geest gewoon verloren gaat omdat die niet kan leven zonder lichaam. Alleen de energie van het lichaam wordt dus hergebruikt.

Ik geloof dat het menselijk bewustzijn, en de menselijke identiteit, een gevolg zijn van de eigen complexiteit: een ingewikkeld geheel van moleculen, die organen en functies vormen, moet wel een soort van overkoepelend 'ik' hebben om al die organen en processen etc in dienst te stellen van dat ene individu.
Een schep zand hoeft dat niet, daar is geen leven, en heeft dus ook geen bewustzijn nodig.
Een eencellig bibberbeestje cq bacterie heeft dat ook veel minder nodig: het overkoepelende ik-besef kan veel en veel beperkter zijn dan dat van dieren of mensen. Bewustzijn in gradaties dus. (Filosofen als Descartes en velen na hem hebben het hier uitgebreid over gehad)
Dat dat vervalt en verdwijnt met het overlijden, en weer in biochemische zin wordt hergebruikt is uiteraard duidelijk. Maar dat geldt dan imo ook voor het bewustzijn, het individu an sich.

Ander verhaal is de ziel: iets goddelijks, iets wat toegevoegd wordt aan dat puur materieel gefundeerde bewustzijn. Vanuit eigen ervaringen kan ik niet anders dan hierin geloven. Al ben ik wetenschappelijk opgeleid

quote:

Mijn mening is niet gebaseerd op ervaringen, sommige ervaringen gaan hier juist tegenin... Natuurlijk weet ik niks zeker, daarom juist benader ik het maar zo rationeel mogelijk.

Welke ervaringen gaan hier tegenin, en waarom veeg je die van tafel met je rationaliteit?

Sjeemp, je weet je wel te verwoorden, zeg! Moment, eerst even een keer of wat overlezen...